Αιθιοπία FARENZI..

[LULLU]

.. ρασταφαρι....


κατω απο εμας η ζουγκλα


paradise lodge


.η.θεα περα απο τη ζουγκλα...


..η καλυβα μου στο paradise lodge


.. η περιφραξη..


και απο σκονη ??? αλλο τιποτα!!!

 

[Soctama]

Απιστευτες οι φωτογραφίες όπως και η αφήγησή σου και αυτά που μας μεταφέρεις απο εκει...!! Υπέροχα...

 

[Lyda]

LULLU υπεροχες φωτογραφιες και η αφηγηση σου με ταξιδευει στο χρονο. Τελειωσε τις δουλειες σου και συνεχεισε το γραψιμο. Περιμενουμε!!!

 

[LULLU]

Ξημέρωσε μέσα από ένα συνδυασμό χιλιάδων χρωμάτων που ντύθηκε ο ουρανός . Εγώ και όσοι ξύπνησαν πρωί βρεθήκαμε κρεμασμένοι σχεδόν από τη ξύλινη κουπαστή της ταράτσας έξω από την τραπεζαρία να φωτογραφίζουμε μετά μανίας η για να μην πω μέχρι αηδίας.. που μυαλό για πρωινό…ούτε για καφέ.. Σε κάμποση ώρα που μας έκοψε η λόρδα και η μύτη έσπασε από γαργαλιστικές μυρωδιές στρωθήκαμε για φαί..
Σήμερα λέει θα πάμε βαρκάδα στη λίμνη Τσαμο.. Τη θυμάμαι τίγκα στο κροκόδειλο και ιπποπόταμο από το προηγούμενο ταξίδι. Και ενώ λέω ότι τη θυμάμαι , την ίδια στιγμή δεν μπορώ να αναγνωρίσω αρκετά κομμάτια της περιοχής. Δεν μπορώ πχ να βρω το τότε κατάλυμα στην όχθη του ποταμού, ακόμη και η πόλη έχει μια διαφορετική όψη άλλο πρόσωπο.. που αρχίζω να σκέφτομαι ότι η εγώ έχω πρώιμο Αλτζχαιμερ η αλλού είχα πάει!!!!!. .Αποφασίζω μην το ψάξω άλλο το πράμμα, χαμένη θα βρεθώ οπωσδήποτε και επιβιβάζομαι στο τζιπ νούμερο 3..με την παρέα μου….Μπαίνουμε στη ζούγκλα κομμάτι του εθνικού πάρκου Νεκισάρ ή ότι έχει απομείνει από αυτό, γλυτώνοντας από την υλοτομία και ανοικοδόμηση.. Τα στενά περάσματα και μονοπάτια χαραγμένα μέσα στη πυκνή βλάστηση, οι σκόρπιες αχυροκαλύβες η παρουσία ξυλοκόπων, είναι σημάδια συνύπαρξης ανθρώπων και ζώων . Εδώ μοιράζονται και διεκδικούν καρπούς-δένδρα –νερό εδώ δίνεται ο αγώνας επικράτησης του δυνατού, του ισχυρού με όχι πάντα τον ίδιο νικητή.. Από δεξιά μουρχεται ένας δυνατός θόρυβος σαν ένα κατρακύλισμα βράχου η κάτι τέτοιο και πριν προλάβω να συνειδητοποιήσω τι συμβαίνει μια τεράστια χνουδωτή μπάλα έρχεται να προσγειωθεί πάνω στο καπό του τζιπ.. Από τη χνουδωτή μπάλα ξεπροβάλλουν χνουδωτά χέρια και ένα τεράστιο χαμόγελο η απειλή αφήνει να φανούν κάτι δόντια τίγκα στη πέτρα …ΟΥΠΣ…. ουρακοτάγκος αλλά όχι μόνος αλλά με την οικογένεια!!!! ..τρία μικρά που έπιασαν θέση από κάθε πλευρά και ο μπαμπάς πάνω στο τζιπ..
-Κλείστε τα τζάμια και μην τα ταΐζεται λέει ο οδηγός… Ο αρχηγός της οικογένειας δεν λέει να κατέβει από το καπό και ο οδηγός προσπαθεί να το διώξει μακριά πετώντας μπισκότα κατεβάζοντας λίγο το τζάμι του, κόλπο που στέφτηκε με επιτυχία …Φτάσαμε σε ένα ξέφωτο που είναι παρκαρισμένες αρκετές λαμαρινόβαρκες δυό από τις οποίες θα χρησιμοποιήσουμε για τη βόλτα μας. Μέχρι να ρίξουμε στο νερό τις βάρκες γίναμε βορά κουνουπιών περιστεριών size. Πατώντας, ακροβατώντας για την ακρίβεια πάνω σε λάστιχα και κορμούς που είχαν τοποθετεί από την όχθη μέχρι τη βάρκα και υποβασταζόμενοι από τους βαρκάρηδες καταφέραμε να μπούμε μέσα αν και είχαμε μια απώλεια που ευτυχώς οι βαρκάρηδες πρόλαβαν να περισυλλέξουν πριν κάνουν την εμφάνιση τους οι όποιοι πεινασμένοι κροκόδειλοι..
Ο ήλιος ανελέητος μας ξεροψήνει και όλες οι προσπάθειες να αλειφτούμε με τόνους αντηλιακών κρεμών δεν είχαν αποτέλεσμα , όπως δεν μας έσωσε ούτε το πλαστικό σκέπαστρο της βάρκας.. Η μόνη ανακούφιση που ένιωθα ήταν το αεράκι και τα πιτσιλίσματα του καφετί χρώματος νερού . Διασχίζουμε τη λίμνη Τσάμο , αρκετά μίλια , δυό ώρες βαρκάδα κανονικού αργού ψησίματος… Ξεμπαρκάρουμε, μας μοιράζουν και από 2 λίτρα νερό μια μπανάνα και βουρ ρρρρρ διατάζουν πορεία προς τα πάνω!!!
-Και για πού με το καλό?
-Σαφάρι!!!!! Θα δούμε ζέβρες , αντιλόπες και άλλα ζώα..
Μόνο αυτά? Λιοντάρια υπάρχουν?
-Όχι λέει κάποιος..
Δεν με έπεισε γιατί στη παρέα μας προστέθηκαν και τρεις αρματοφορεμένοι. Τώρα βέβαια τα όπλα ταχαν περασμένα στο ώμο και σκέφτομαι , τι ταχύτητα και με τι αντανακλαστικά θα μας έσωζαν αν κάποιο ζώο ενοχλημένο από τη παρουσία μας βρισκόταν στο δρόμο μας? Εξέφρασα την απορία μου στη Βαρβάρα η οποία πολύ απλά με διαβεβαίωσε, ότι δεν υπάρχει περίπτωση να πυροβολήσουν σε ζώο!!!!!! Να το εκφοβίσουν ναι , αλλά να πυροβολήσουν ποτέ!!!
Να κάνω δηλαδή το σταυρό μου χαχαλιες( με τις χούφτες για τους μη Κρητες) που λέει και η μάνα μου ,μην βρεθώ στο δρόμο τους γιατί ούτε από τη βρώμα δεν θα με ανακαλύψουν.. και τάχυνα το βήμα μου να πάω κοντά με τους άλλους και να αφήσω τις φωτογραφίες και τα ρεπορτάζ.. Και όλο ισα πάνω και όλο να μην φτάνουμε πουθενά. Αφήνουμε πίσω μας τα ψηλά δένδρα και μπαίνουμε σε μια αχανή έκταση χαμηλής βλάστησης που από ότι γνωρίζω και έχω δει είναι ότι πρέπει για φωλιά και σπίτι ζώων θηρευτών.. Ξεροκαταπίνω και το παίζω αδιάφορη και χαλαρή την ίδια στιγμή που ένας από τους ένοπλους μας υποδεικνύει να μην φωνάζουμε πολύ και δυνατά.. Το λιοπύρι σκληρό και δεν μπορούμε να προφυλαχτούμε με τίποτα.. Πέρασαν 2 ώρες και ακόμη ζώα πουθενά στον ορίζοντα και η ομάδα αρχίζει να χάνει την συνοχή της. Άλλοι θέλουν να γυρίσουν και άλλοι να προχωρήσουν λίγο ακόμη και λίγο ακόμη …, όταν εκατό μέτρα μπροστά μας κάνουν την εμφάνιση τους καμιά εικοσαριά ζέβρες . Φαίνεται πως γυρνούν από το νερόλακκο ξεδιψασμένες και ψάχνουν για γρασίδι , ίσκιο και φαί . Δεν φαίνεται να ενοχλούνται και πολύ από τη παρουσία μας αλλά απομακρύνονται σιγά –σιγά .. Η ομάδα είναι ολιγαρκείς και δεν θέλει να συνεχίσει την αναζήτηση άλλων ζώων και πάνω στη συζήτηση για τη λήψη αποφάσεων καταφτάνει άλλη μια παρέα που μας λέει ότι ο νερόλακκος είναι καμιά ώρα δρόμος ακόμη , οπότε η απόφαση του να γυρίσουμε πίσω ήταν σχεδόν ομόφωνη και οριστική..
Ο κατήφορος πιο εύκολος και όταν φτάνουμε στη όχθη βρίσκουμε τις 3 κοπέλες που δεν μας ακολούθησαν να ψήνονται στη βάρκα αντί να δροσίζονται κάτω από τον ίσκιο του δένδρου και ο λόγος ήταν η απρόσμενη επίσκεψη των κροκοδείλων που έσκασαν μύτη εκεί ακριβώς που πάτησαν πόδι και οι κοπέλες για να ξεμουδιάσουν , να καπνίσουν και να ανακουφιστούν…
-Ισα που πρόλαβαν οι βαρκάρηδες να μας τραβήξουν μέσα λέει η Νατάσα..
Κοιτάζοντας μέσα στο νερό ανακαλύπτομαι τα καλοκρυμενα σαγόνια όταν ο πιο μεγάλος και σωματώδης κάνοντας επίδειξη δυνάμεων βγαίνει σφαιρατος και χώνεται κάτω από τα κλαδιά.. Χμμμμ μάλλον χορτάτος είναι και ψάχνει για επιδόρπιο..
Μπαίνουμε βιαστικά στις βάρκες και μέχρι να πάρουν μπρος οι μηχανές, έχουμε ορμίσει στο δικό μας φαγητό που αποτελείται από χορταστικό σάντουιτς.. Τώρα λέει θα δούμε από κοντά αυτά τα δυνατά πλάσματα, θα πάμε στη περιοχή που προτιμούν να ζουν και να λιάζονται…Δεν δυσκολευτήκαμε να βρούμε το τόπο, είναι στα αριστερά της λίμνης και αναγνωρίζεται πέρα από τα αναδυόμενα κεφάλια των ιπποπόταμων και των κροκόδειλων από τα εκατοντάδες πουλιά- συνοδοί , που ζουν στα ίδιο μέρος . Πάλι εδώ έχω διαφορετικές αναμνήσεις αλλά εξηγήσιμες .. Εγώ θυμάμαι μια λίμνη γεμάτη, μα γεμάτη κροκόδειλους σε όλη της την έκταση και όχι σε μια περιοχή μόνο. Θυμάμαι τη λαμαρινόβαρκα να πλέει σε αυτά τα νερά επί ώρες και χιλιάδες, το ορκίζομαι αυτό, χιλιάδες κροκόδειλοι να πλέουν μαζί μας, δίπλα μας, από κάτω μας…
Τι άλλαξε σε 7 χρόνια ρωτώ? Τι έγιναν τόσοι κροκόδειλοι?
-Τσάντες, ζώνες , μπότες και ορεκτικά απαντά ο βαρκάρης..
-Εμ βέβαια δεν εξηγείται αλλιώς..
-Και τώρα τι γίνεται?
ΑΑΑΑ τώρα, με την άδεια της κυβέρνησης ελέγχεται η εμπορία των κροκοδείλων. Έχει γίνει λίγο πιο κάτω μια φάρμα κροκοδείλων όπου μαζεύουν τα αυγά , τα εκκολάπτουν , τα νεογέννητα τοποθετούνται σε δεξαμενές ανάλογα με την ηλικία τους , θανατώνονται δια ποίας οδού και μεθόδου δεν ρώτησα, όταν φτάσουν τα 3 η 5 χρόνια και πουλιούνται κυρίως στη Κίνα.
-Ναι?! τι έχεις Μιχάλη! ,,τι είχα πάντα, δηλαδή! Αφανισμός και κέρδη για έναν και όχι για πολλούς.. Ποια η διαφορά του να αφανίζεις με τιμολόγια και δελτία αποστολής από του να αφανίζεις στη ζούλα ?
Κατά καιρούς λέει ρίχνουν και καμιά ντουζίνα στη λίμνη για να μεγαλώσουν , να γεννήσουν και τα αυγά που θα τα κλέψουν, έτσι να ρίξουν στάχτη στα μάτια των υπευθύνων, τάχα μου, ταχα μου διαφυλάττουν το είδος και το οικοσύστημα της λίμνης.. Όσο πλησιάζαμε με σβηστή μηχανή τόσο μεγάλωνε η ανησυχία των επιβατών μέχρι που έφτασε στα όρια υστερίας, μα οφείλω να πω χαμηλόφωνης, ίσως γιατί είχαν καταπιεί τη γλώσσα τους στο έντονο ταρακούνημα και ανύψωσης της βάρκας από το σώμα του κροκόδειλου που αποφάσισε να περάσει από κάτω.. ..
Για κάμποσα δεύτερα αλήθεια είναι, περίμενα να βρεθώ μέσα στο νερό αγκαλιά με το σκληρό σώμα του κροκόδειλου και κατάστρωνα σχέδια διάσωσης αλλά η βάρκα μετά το τίναγμα, ήλθε και έκατσε με δύναμη στο βούρκο … Πέρασαν κάποια λεπτά να συνέλθει το πλήρωμα και οι επιβάτες τόσο της δικής μας όσο και της άλλη βάρκας που έπλεε κοντά μας και είδε όλο το σκηνικό και που πάω στοίχημα ότι κάποιοι θα το κατέγραφαν κιόλας ... Τραπήκαμε σε φυγή όπως καταλαβαίνεται ,μιας και οι μανάδες της παρέας νοστάλγησαν και φοβηθήκαν πως θα άφηναν ορφανά τα παιδιά τους , οι νιόπαντροι για το ταίρι τους και οι ελεύθεροι και ωραίοι σαν τον νεαρό κύπριο φοιτητή δήλωναν πως ήταν μια συγκλονιστική στιγμή που δεν περίμενε να ζήσει.., εννοώντας να δει αυτά τα ζώα και όχι να γίνει τροφή, αλλά μέχρι να το εξηγήσει κόντεψε να φάει παρά μια τεσσαράκοντες από τη ομήγυρη.

 

[renata]

.

Lullu εισαι σκέτη απόλαυση!!
έχεις το κοκκαλάκι της νυχτερίδας φαίνεται!
Μια ζωή σε θυμαμαι να την σκαπουλάρεις την μια απο φίδια απο καταποντισμούς,πυροβολισμούς και τώρα απο τον ιπτάμενο ουρακουτάγκο και τον χαριτωμένο κροκόδειλο!!
Παντα τέτοια ρε με αφησες άφωνη!!

 

[LULLU]

.. οι ζεβρες στο λιβαδι!


ο δρομος προς το νερολακο!


το λιβαδι!!


το ζωο πριν τη βουτια-επιθεση!

 

[Soctama]

πωπωπωπωπω!! Αυτές είναι εμπειρίες και στιγμές αξέχαστες...!Τέλεια η αφήγηση όπως πάντα!!

 

[Lyda]

Που εισαι βρε LULLU, με το σταγονομετρο μας γραφεις κι εσυ!
Στρωσου αλλιως δεν θα σε παρω μαζι μου στην Λιβερια.!!!

 

[LULLU]

Που εισαι βρε LULLU, με το σταγονομετρο μας γραφεις κι εσυ!
Στρωσου αλλιως δεν θα σε παρω μαζι μου στην Λιβερια.!!!

..
.. τι να πρωτοκανω η δολια!!!!!! ..Εμεις λεμε του κοπελιού(παδιου) και του κουζουλου ( τρελού) μην ταξεις!!!!!!!!!!!!!!!

 

[LULLU]

Τέλος καλό όλα καλά λοιπόν και εμείς πίσω στο φτωχικό καλύβι μας . Και μπορεί να γλυτώσαμε παρά τρίχα από τα δόντια του κροκόδειλου, δεν μας γλυτώνει τίποτα τώρα από το ξαφνικό μάθημα-διάλεξη για την εξέλιξη του ανθρώπου που μας ανακοινώθηκε λίγο πριν…Με βαριά καρδιά αλλά με άδειο στομάχι , τι να σου κάνει ένα σάντουιτς μετά από τέτοια λαχτάρα, κάθομαι στις άβολες βυσσινί γυαλιστερές βελούδινες καρεκλίτσες του conferencecenter αποφασισμένη πως αν είναι να βγει μια ψυχή ας βγει να τελειώσει, περιμένοντας να μπει μπρος η γεννήτρια να δούμε φως και καμιά διαφάνεια .. Η γεννήτρια δεν έλεγε να πάρει μπρος και η αναμονή μεγάλη ,τα μάτια μου άρχισαν να βαραίνουν και το σώμα να παραδίνεται σε ένα γλυκό κλεφτό υπνάκο … Άνοιξα τα μάτια, μου φάνηκε μετά από αιώνες, αλλά μόλις λίγα λεπτά είχαν περάσει που με χώριζαν από τα δρώμενα της αίθουσας.. Επιτέλους είχαμε φως και ο καθηγητής της ανθρωπολογίας κ. Μπισιος ήταν πανέτοιμος να μας οδηγήσει μέσα από τα μονοπάτια του homosapiens σε μια διαδρομή ιστορικά και βιολογικά ενδιαφέρουσα …
Απόψε το ρίξαμε έξω όχι τόσο στο φαί, γιατί αυτό είναι κανόνας, αλλά στο ποτό!! Μόνο που αντί να ξεκινήσουμε με τα λάιτ και να περάσουμε στα στρονγκ, εμείς πήραμε την ανάποδη οδό. Μόλις και με δυσκολία καταφέραμε να κόψουμε το ολόκληρο ψάρι καλοψημένο και καρφωμένο σε κατάλληλη πιρούνα ορθό πάνω στο μπουφέ.. για να ανακαλύψουμε με το που καθίσαμε ότι καταστρέψαμε τη διακόσμηση αφού μας σέρβιραν από ένα περίπου ίδιου μεγέθους στο κάθε ένα.. Εμείς ατάραχες ουδόλως σκιαστήκαμε λόγω οινοπνεύματος, ειδάλλως θα ευχόμαστε να ανοίξει η γη να μας καταπιεί .. τι στη ευχή έτσι να χάναμε το πρεστιζ μας? Το πώς βρήκαμε τη καλύβα μας άγνωστο! Ένα ντουκκκκκκκκκ .. και μια βρισιά .. με ξυπνά τόσο όσο να καταλάβω σε ποια ανήκε η φωνή και γύρισα πλευρό.. Το πρωί σκοντάφτω στα άδεια νερομπουκαλα που είχαμε αδειάσει τη νύχτα από τη δίψα..
- Μωρέ τι κραιπάλη και αυτή? Άντε κορίτσια ώρα για καφέ και παροτρύνω να σηκωθούν οι συγκατοικες. Η Εμμανουέλλα μου παρουσιάζεται με ελαφρώς πρησμένο το κούτελο αφού αναμετρήθηκε τη νύχτα με τη ξύλινη κολώνα που βρίσκεται καταμεσής του δωματίου και έξω ακριβώς από τη πόρτα του μπάνιου..
- Φτηνά τη γλύτωσα, γερό σκαρί το κεφάλι μου λέει, είδα τα άστρα να πέφτουν μωρέ!
- Και εγώ μωρέ αντί να σε περιθάλψω άλλαξα πλευρό!!!! .., και ευτυχώς που δεν χρειάστηκε , γιατί από τη ζάλη αντί για πρώτες , τελευταίες βοήθειες θα έδινα!!
Σήμερα θα πάμε στις φυλές!!!! Η τουλάχιστον έτσι μας ανακοίνωσαν.. και πάλι δεν με έπεισαν, γιατί τουλάχιστον γνωρίζω και θυμάμαι πολύ καλά πως για να δεις φυλές πρέπει να πας και να διανυχτερεύσεις στη Τζινγκα και μετά έχει ο θεός δρόμοοοο, κάτι που εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε διότι δεν έχουμε χρόνο αφού φεύγουμε αύριο πρωί –πρωί .. Υποψιάζομαι πως στη τελική θα απολαύουμε ένα τουριστικότατο tribeshow κάτι ανάλογο με τον μάγο μαϊμού!! , αλλά δεν βαριέσαι ,¨¨μάζευε και ας είναι και ρόγες¨¨ που λέμε και εμείς..
Τα τζιπ ανηφορίζουν βορειοανατολικά αγκομαχώντας πάνω στις πέτρες . Από ψηλά βλέπομαι τη λίμνη να απλώνεται νωχελικά και να αγκαλιάζει το πάρκο. Αν και στενός ο δρόμος δεν υπάρχει αυτός ο συνωστισμός με τις αγελάδες και τα συμπαθή γαϊδουράκια.. Συναντούμε πολύ κόσμο να ανηφορίζει κουβαλώντας καλάθια η τσουβάλια γεμάτα με προϊόντα. Που πάει αυτός ο κόσμος? Μα που αλλού αν όχι στο παζάρι του χωριού? Η λαϊκή λοιπόν γίνεται σε ένα πολύ μεγάλο χωράφι. Εκεί βρίσκεις τα πάντα, από αλάτι μέχρι κουρέα!!!!!!! Μαζεύεται εδώ ο κόσμος από τα γύρω χωριά πουλά η ανταλλάσει τα προϊόντα του ανάλογα με τις ανάγκες του.. Χαθήκαμε μέσα στο πλήθος να ανακατευτούμε με τις μυρωδιές και τα χρώματα αλλά δεν περάσαμε απαρατήρητοι.. Ουρά μαζεύτηκαν τα πιτσιρίκια πίσω από τον κάθε ένας μας και κατά ένα περίεργο τρόπο, όλα τα κοριτσάκια άκουγαν στο όνομα Σοφία και τα αγόρια στο Αλεξ, όλα πήγαιναν σχολείο σε αυτό το χωριό, μακάρι και νάταν το 1 εκατοστό αλήθεια, και όλα ήθελαν μπιρ για να αγοράσουν βιβλία και τετράδια,.. Το έχω ξαναδεί το έργο και διαπιστώνω ότι σε αυτό πράγματι δεν άλλαξε καθόλου η χώρα , παραμένει σταθερή στις επαναλήψεις , χωρίς τροποποιήσεις η παραλλαγές.. Ένας χαμογελαστός , ομορφούλης και καλαλφαδιασμένος νεαρός με ράστα μαλλί, έρχεται προς το μέρος μας με ανοιχτές αγκάλες και αρχίζει τα σταυροφιλήματα με τους οδηγούς…Μιλά άπταιστα αγγλικά και μας συστήνεται ως απόγονος της φυλής που είναι εδώ και μας οδηγεί μέσα από ένα χαμηλό πορτάκι στο εσωτερικό μιας μεγάλης αυλής όπου υπάρχουν τι άλλο, από αχυροκαλύβες κωνικού τοποθετημένες δίπλα –δίπλα και γύρω -γύρω σε όλη την αυλή.. Δώδεκα λέει μέτρα είναι στο ύψος και δεν αντικαθιστούν κανένα δομικό υλικό , δηλαδή άχυρα και φύλλα μπανανιάς που αντέχουν στο χρόνο. .Και μπορεί η βροχή και ο αέρας να μην σκιάζουν τη κατασκευή, αλλά τα μυρμήγκια είναι ο μόνος φοβερός καταστροφικός εχθρός. Και πώς? Με το να σκάβουν το χώμα ,τα θεμέλια δηλαδή, το χώμα υποχωρεί και η αχυροκαλύβα όλο και κονταίνει –κονταίνει με τα χρόνια. Μας λύθηκε λοιπόν η απορία βλέποντας δίπλα στη 12μετρη καλύβα μια άλλη μινιόν..
Πίσω από τις καλύβες αρχίζει η τουριστική ατραξιόν. Με μιας έλαβαν θέση εργασίας στον αργαλειό η υφάντρα που στην περίπτωση μας είναι Ο υφάντρος, διότι εδώ η υφαντουργεία είναι ανδρικό επάγγελμα, στο ζύμωμα η ζυμώστρα και στην φουφού η ψήστρα. Είναι απίστευτο πως μέσα σε 10 λεπτά από τότε που πατήσαμε πόδι μέσα εδώ όλη η γραμμή παραγωγής θεάματος βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.. Στη μια γωνία μια κοπελίτσα ,κούκλα κατά την ανδρική ματιά αλλά και τη γυναικεία, κόβει σε λωρίδες τα φύλλα της αγριομπανανιας τα ανοίγει και με το ένα χέρι στερεώνει τη κάθε λωρίδα σε μια σανίδα και με το άλλο κρατώντας ένα στρογγυλό ξύλο σαν αστυνομικό κλομπ το περνά με δύναμη πιέζοντας από πάνω προς τα κάτω για να βγει το χυμώδες υλικό που βρίσκεται μέσα.. Αυτό το υλικό το αφήνουν για καμιά εβδομάδα να στραγγίσει όπου παίρνει εκτός από μια τυρώδη όψη και μια απίστευτη ξινή μυρωδιά μέχρι αναγούλας…, και αυτό θα πλαστεί σε μια μπαλίτσα θα ανοιχτεί φύλλο σαν μια σφακιανη πίτα και θα ψηθεί στο μαντεμένιο τηγάνι… Περιμένω με τα μούτρα συνοφρυωμένα από την αηδία , να τελειώσει το ψήσιμο για να δοκιμάσω , ποιος ξέρει μπορεί να αλλάξει μυρωδιά και γεύση με το ψήσιμο.. και όντως άλλαξε όχι πολύ , λιγουλάκι αφού πρόσθεσα και λίγο ντόπιο μέλι.. ε ρε τι κάνει η πείνα!!!!!! θαλεγε η μάνα μου!! Η ξενάγηση προχωρεί και μπαίνουμε σε μια –μια καλύβα που αποτελεί τελικά και lodgeκαι που εδώ λέει θα μέναμε αν δεν βρίσκαμε κατάλυμα στο paradise, θεέ και κύριε! Ευτυχώς!!!!!! Κάποιο καλό άνθρωπο έχουμε στη παρέα μας και σωθήκαμε φαίνεται!! Οι αθεόφοβοι, μπορεί να μην διέθεταν τουαλέτες αλλά νυφική σουιτοκαλύβα τίγκα στο ροδοπέταλο και με αναμμένα αρωματικά κεριά και λιβάνια διέθεταν… ας το θέσω στα υπό όψιν για το σύζυγο για τον επετειακό εορτασμό των αργυρών γάμων που θα έλθει σε καμιά 25 χρόνια ..έτσι να τους αφήσω και το χρονικό περιθώριο μπας και βελτιωθούν οι παροχές και υποδομές..
Από τις σκέψεις μου με διέκοψε ο ήχος τυμπάνων και άλλων μουσικών οργάνων.. Εμ βέβαια τουριστική ατραξιόν δίχως χορό και μουσική γίνεται? Δεν γίνεται! Δυό ομάδες από αγόρια και κορίτσια αρχίζουν τις χορευτικές φιγούρες υπό τον ήχο μιας χορωδίας που φτιάχτηκε στο λεπτό από τουςσυγγενείς κατοίκους του ιδιοκτήτη του πλέον παραδοσιακού ξενώνα.. Και στα πλαίσια της συμφιλίωσης των δυό λαών όπως συμβαίνει στο τέλος όλοι μαζί ντυμένοι με τις στολές, ξίφη και χατζάρες οι χορευτές έσυραν μαζί τους στην πίστα όσους από εμάς έχουν μια κάποια γλυκύτητα στη κίνηση και εξοικείωση στο χορό. .και γίναμε όλοι …για τα πανηγύρια στην κυριολεξία.. Πέταξα φλούμπες( σπυριά) σε όλο μου το κορμί μέχρι να τελειώσει όλο αυτό το στημένο πανηγυράκι.. και το κυριότερο έπρεπε να φορέσω και ένα χαμόγελο ,τι χαμόγελο τώρα σαρδόνιο αλλά ας είναι και να χειροκροτήσω από ευγένεια και αβρότητα.. Άντε πάει πέρασε και αυτό.. Στη μέση της αυλής δεσπόζει ένα μαγαζάκι, σιγά που θαλειπε , με πολύχρωμα πλουμιστά σάλια και καπέλα όλα προς πώληση αλλά σε τιμές Κολωνακίου.. εμ βέβαια τσάμπα χόρεψαν και τραγούδησαν τόση ώρα?, Εδώ θα τα ακουμπήσετε διότι δεν μπορείτε να φύγετε, όπως ήλθατε, με άδεια χέρια ! για περάστε- για περάστε…, εμένα πάλι στο δρόμο μου ,κατά ένα περίεργο τρόπο βρε παιδάκι μου, βρέθηκε τσικουδιά και στραγάλια. και με τον καθηγητή του δώσαμε και κατάλαβε!!! Δεν οδηγούμε οπότε χαλαρά!!
Η επιστροφή μας στο paradise είχε και μια στάση.. στη crocodilefarm.. ..Ωχ παναγία μου πάλι υστερίες θαχουμε αφού οι εν λόγω συνταξιδιώτες εκδήλωσαν την επιθυμία να επισκεφτούν τη φάρμα....

 

[LULLU]

ο ραστα ξενοδοχος


.. η μινι και η κανονικη καλυβα!


η υφαντρα..


η επεξεργασια του μπανανοφυλου


το εωτερικο του φυλλου..


που γινεται ετσι ..με την απαισια μυρωδια


γιαν να πλαστει..


και να ψηθει..


και υστερα ηλθε ο χορος


.. η χορωδεια..


..χορος και παλη!


μουσικη και μουσικοι..

 

[xenos]

Ωραιες περιγραφες και ωραιες εικονες LULLU.

Κανω ταξιδι στο ταξιδι σου.!!