Eυρωπαικος πολιτισμος Vs Ασιατικος πολιτισμος

[ΕΡΣΗ]

Bεβαιότατα και Ευρώπη είναι ο Χίτλερ, ο Στάλιν, οι πόλεμοι και οι καταστροφές... σημάδι ότι στην Ευρώπη γίνεται πάλη ιδεών, πολιτευμάτων, πολιτισμών... δείγμα υγείας είναι όλα αυτά και ασφαλώς δεν είναι τυχαίο ότι γίνονται στην Ευρώπη...

Ε καλα! Κοψε κατι: Και στους δυστυχεις καμποτζιανους ελαχε ο στυγερος Πολ Ποτ, και το Βιετναμ συνταραξε Ευρωπη (εδω να προσθεσω τον Χο Τσι Μινγκ και τον εξαιρετικο στρατηγο Γκιαπ) και Αμερικη και ο Γκαντι δεν ηταν και κανενας τυχαιος, ουτε ο Μαο ασφαλως, για να πιασουμε τον τελευταιο αιωνα μονο. Α ααα και εκει μακροημερευσε ο προσφιλης σου Κιμ Ιλ Σουγκ! Δυστυχως και οι Ασιατες γνωρισαν φρικτους πολεμους, απαισιες κατοχες απο τους Ιαπωνες, γιατι ουτε ο δευτερος παγκοσμιος τους ξεχασε δυστυχως. Ακομη η Κινα αδυνατει να τα βρει με την Ιαπωνια σε σχεση με αυτο το θεμα. Πραγμα που δειχνει οτι η πλεον πολυπληθης χωρα στον πλανητη ακομη υποφερει απο αναμνησεις δεινων απο τον ιδιο πολεμο που τοσο ταλανισε τους ευρωπαιους. Μακαρι η Ασια να ηταν μια ειρηνικη ηπειρος και η Ευρωπη η υποφερουσα απο πολεμους. Θα ειχαμε βρει ενα πραγματικο παραδεισο επι γης. Δυστυχως ομως δεν ειναι ετσι.
Απλως μεχρι προτινος ειχαμε μια ευρωκεντρικη η μαλλον δυτικη (βαλε και τις ΗΠΑ δηλαδη) θεωρηση των πραγματων: οι πολεμοι που γινονται στη γειτονια μοας τσουζουν, οι αλλοι ειναι ασημαντοι. Τωρα πια με την αναδειξη των οικονομιων της Ινδιας και της Κινας ομως, θα αρχισουμε να εστιαζουμε σιγα σιγα και πιο ανατολικα. Μαθαινουμε περισσοτερα για τις οικονομιες τους, για την κουλτουρα τους και τον πολιτισμο τους. Ακροθιγως φυσικα, καθοτι η ουσιαστικη προσεγγιση απαιτει πολυ χρονο, ενω η επαφη αρχισε πολυ προσφατα. Θα δουμε τι θα φερει στο μελλον αυτο.
(Ποσες ταινιες κινεζικες , ειχαμε δει, για παραδειγμα πριν εικοσι χρονια -το 1990- και ποσες σημερα; Ουτε καν το "Σηκωσε τα κοκκινα φαναρια" του Ζαν Γι Μου δεν ειχε παιχτει ακομη. Ειναι ενα κριτηριο και αυτο...)

 

[Traveller]

Εξαίσια αγαπημένη μου... μου ανέφερες 5-6 ονόματα και πάπαλα...μπροστά στα χιλιάδες των Ευρωπαίων κάτι είναι και αυτά τα έξη... εγώ δεν είπα ότι η Ασία δεν έχει γνωρίσει πολέμους και δυστυχίες τουναντίων είπα ότι η δυστυχία της Ασίας είναι προφανέστατη...

Πριν το 1990 δεν είχαμε δει Κινέζικες ταινίες γιατί απλά δεν υπήρχαν τέτοιες... πάλι θα πω τα ίδια... και στον κινηματογράφο όπως και σε όλες τις τέχνες η Ασία βρίσκεται έτη φωτός μακριά από την Ευρώπη... φωτεινή εξαίρεση η Ιαπωνία πρωτίστως και φυσικά η Ινδία...

Υ.Γ Ο Ζαν Γιμού είναι ένας υπερτιμημένος μέτριος σκηνοθέτης, το δε συγκεκριμένο έργο από όσο θυμάμαι είναι μια βαρετή επίδειξη βιρτουοζιτέ...

 

[taver]

Τωρα πια με την αναδειξη των οικονομιων της Ινδιας και της Κινας θα αρχισουμε να εστιαζουμε και πιο ανατολικα.

Ο όρος που χρησιμοποιείται διεθνώς γι αυτές τις οικονομίες είναι BRIC, από τα αρχικά των 4 (κι όχι μόνο 2) χωρών που οι οικονομίες τους έχουν παρόμοιο μέγεθος και είναι σε παρόμοια κατάσταση: Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία και Κίνα. Εγώ δε βλέπω την εστίαση να κλίνει προς τα ανατολικά (μόνο)....

 

[ΕΡΣΗ]

Μπορω να αναφερθουν χιλιαδες ασιατες (πολλα ονοματα ενδεχομενως να μη λενε και πολλα σε εμας τους Ευρωπαιους, αλλα ειναι πολυ ισχυρα και σημαντικα για το ενα δισεκατομυριο τριακοσια εκατομυρια κινεζους και για το ενα δισ των Ινδων για παραδειγμα/ αντιστοιχως υποθετω οτι πολλα οντως σημαντικα ευρωπαικα ονοματα δεν εχουν επηρεασει στο παραμικρο τους ασιατες-αλλοτε για καλο, αλλοτε για κακο) και μεχρι να πεσουμε να πεθανεουμε ολοι μας απο νυστα και βαρεμαρα, αντιστοιχη με εκεινη που θα προξενουσε η απαριθμηση ισου αριθμου ευρωπαιkων λαμπρων ονοματων.
Δεν ειπα ομως πουθενα οτι ο Ζαν Γιμου ειναι ο καλυτερος σκηνοθετης που εβγαλε η Κινα, μη βαζεις λοιπον λογια στο στομα μου, ειπα οτι ειναι ο πρωτος σκηνοθετης απο την κομουνιστικη Κινα που εμαθε η πλειονοτητα ημων των ευρωπαιων. Κανεις λαθος αν νομιζεις οτι δεν υπηρχε κινηματογραφος στην Κινα πριν τον Ζαν Γιμου. Υπηρχε και τεραστιος σε αριθμους, σχεδον εφαμιλλος της Ινδιας. Μονο που δεν εβγαινε για διαφορους λογους παραεξω στη δυση προς εμας τους μη σχιστοματηδες, παρα μονο στις διαφορες Chinatowns ανα τον κοσμο και σε προβολες που απευθυνονταν αποκλειστικα σε κινεζους. Αλλα αυτες και μονο οι εξαγωγες αφορουσαν τεραστια νουμερα. Βλεπεις μιλαμε για τρεις κινεζικους κινηματογραφους: της μαοικης Κινας, του Χογκ Κονγκ και της Ταιβαν. Ειδικα η κινηματογραφια του Χονγκ Κονγκ ειναι η τριτη κινηματογραφια διεθνως: μετα το Bollywood και το Hollywood και η δευτερη σε εξαγωγες παγκοσμιως, παρολο που απαγορευοταν η εισαγωγη των ταινιων αυτων στην κομμουνιστικη Κινα. Και μετα την ενωση του Χονγκ Κογκ με την Κινα τρεχουν παραλληλα αυτες οι δυο κινηματογραφιες. Εξ ολης αυτης της παραγωγης, οι γνωσεις μας περιοριζονταν απι χρονια ως επι τω πλειστον στις ταινιες δρασης που φτιαχνονται στο Χογκ Κογκ και συγκεκριμενα σε αυτες του Μπρους Λη. Φυσικα και δεν ειναι μονο αυτες, γυριζονται και αλλου ειδους. Τωρα πια εχουν αρχισει οι διαφορες ακαδημιες κινηματογραφου να ανακαλυπτουν τον κινεζικο κινηματογραφο και να κανουν και αφιερωματα σε σπανιες και δυσευρετες ταινιες. Το 2003, ετυχε να βρισκομαι στο Παρισι και στο Beaubourg γινοταν ενα αφιερωμα στην Κινα με παραλληλο αφιερωμα στον κινεζικο κινηματογραφο επι Μαο και ειχε εξαιρετικο ενδιαφερον μια και ειχαν ταινιες και απο την εποχη της πολιτιστικης επαναστασης. Μια που ειδα μου φανηκε τελειως cult και ενδιαφερουσα. Μην περιμενεις ομως να δεις τετοιες ταινιες, εδω στην Ελλαδα ακομη τουλαχιστον. Παραειναι ακομη αβαν γκαρντ.

ΥΓ. Εξαιρετικη σειρα ειναι το Infernal Affairs, υπαρχει και σε πιο συντομη εκδοχη ως κινηματογραφικη ταινια. Την ειχα βρει σε βιντεοκλαμπ. Δες το εξαιρετικο κινεζικο πρωτοτυπο (εχει την εξωτερικη μορφη αμερικανικου θριλερ αλλα δοσμενο με διαφορετικη γραφη) και πως το τσακισε ο Σκορτσεζε στο remake του με ελληνικο τιτλο ο πληροφοριοδοτης. - the departed.

 

[eleva]

Όχι, δν είναι άσχετη με το θέμα η παρούσα παράθεση (απλώς επειδή βλέπω ότι υπάρχουν πολλοί ρομαντικοί κ ευσιγκίνητοι εδώ πέρα, μεταξύ των οποίων κ εγώ -τόσο απέναντι στα ηλιοβασιλέματα της Οίας όσο κ στα -προς τ παρόν αθέατα για την αφεντιά μ- "μπουγαδόνερα"... : ----- <<Κοιτούν τον ωκεανό των ορυζώνων της Κοχινκίνας. Την υδάτινη πεδιάδα π διασχίζουν οι μικροί ευθείς κ άσπροι δρόμοι των παιδικών κάρων. Τη ζέστη , ακίνητη κ μνημειώδη, σωστή κόλαση.Τη μυθική μεταξένια άπλα τ Δέλτα ως εκεί π χάνεται τ μάτι. Θα μιλήσει λίγο αργότερα για την αβέβαιη χώρα, τις τροπικές Φλάνδρες π μόλις μετά βίας αναδύονται από τη θάλασσα. Διασχίζουν την απεραντοσύνη χωρίσ ν μιλούν. Κι ύστερα αυτή θα αρχίσει ν διηγείται: για κείνη τη χώρα της Νότιας Ινδοκίνας π είχε το ίδιο έδαφος με τη θάλασσα, για εκατομμύρια χρόνια πριν υπάρξει ζωή πάνω στη γη κ πριν οι αγρότες κάνουν ακόμα ως τα σήμερα αυτά π έκαναν οι πρώτοι άνθρωποι, ν παίρνουν δλδ τον πάτο της θάλασσας, ν τον ακινητοποιούν μέσα σ πρανή σκληρής γης κ ν τον αφήνουν εκεί για χρόνια κ χρόνια για ν ξεπλυθεί απ το αλάτι με τ νερό της βροχής κ ν τον κάνουν ορυζώνες φυλακισμένους από τους ανθρώπους για όλη την υπόλοιπη ζωή.. "Γεννήθηκα εδώ, στο Νότο, τ ίδιο κ τ'αδέρφια μ. Γι'αυτό λοιπόν, η μητέρα μας μάς διηγείται την ιστορία της χώρας..."

(...........) (...........)

....Μετά, όταν τ νερό ανέβηκε για πρώτη φορά είπαν πως δν την είχαν δει ποτέ στο Κτηματολόγιο της Καμπότ κ πως δν είχε κάνει ποτέ αίτηση παραχώρησης δικαιωμάτων, ποτέ. Φτάνοντας σαυτό τ σημείο της ιστορίας η μητέρα έκλαιγε, ζητούσε απ τ παιδιά της ν τη συγχωρήσουν , όμως τί μπορούσε ν κάνει μπροστά στην ατιμία π της έκανε αυτό τ "σκυλολόγι" των λευκών της αποικίας???? Έλεγε: "Κ επιπλέον έγραψαν στν κυβερνήτη της Καμπότζης πως τρελάθηκα, πως έπρεπε ν με στείλουν πίσω στη Γαλλία.." Τότε αντί ν πεθάνει άρχισε, λίγο μετά, ν ελπίζει πάλι(...) Ξανάρχισε ν'αγοράζει κορμούς δέντρων για ν στηρίξει τ φράγματα. Δανείστηκε χρήματα. Αγόρασε μέχρι κ πέτρες για ν στηρίξει τις τάπιες κατά μήκος των φυτωρείων... Κι ύστερα η θάλασσα ανέβηκε. Κι ύστερα η μητέρα τ εγκατέλειψε. Είπε: τελείωσε. Είπε πως τ παρατούσε όλα. Και το κανε.
Τα νερά της παλίρροιας κατέλαβαν τους ορυζώνες, παρέσυραν τ φράγματα. Τον ορυζώνα στην πάνω μεριά μαζί μ το μπανγκαλόου κ τ έπιπλα τα χάρισε στους υπηρέτες....>>


Αυτά τ ολίγα περί μπουγαδόνερων κ φουσκοθαλασσιών. Ο ευρών την καταγωγή της συγγραφέως αμοιφθήσεται...

 

[ΕΡΣΗ]

Ο όρος που χρησιμοποιείται διεθνώς γι αυτές τις οικονομίες είναι BRIC, από τα αρχικά των 4 (κι όχι μόνο 2) χωρών που οι οικονομίες τους έχουν παρόμοιο μέγεθος και είναι σε παρόμοια κατάσταση: Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία και Κίνα. Εγώ δε βλέπω την εστίαση να κλίνει προς τα ανατολικά (μόνο)....

Για την Ρωσια παντα γνωριζαμε: και για την οικονομια της και για τον πολιτισμο της λογοτεχνια και κινηματογραφο.
Η Λατινικη Αμερικη ισως και λογω γλωσικης προσεγγισης (ισπανικα- πορτογαλλικα) δεν μας ηταν τοσο αγνωστη. Γνωριζαμε πολλους λογοτεχνες και ποιητες τους, (για παραδειγμα Νερουντα μελοποιησε ο Θεοδωρακης) ειχαμε επαφη με τη μουσικη τους, παρακολουθουσαμε το ποδοσφαιρο τους κλπ.
Για Ινδια και Κινα δεν νομιζω οτι εχουμε ιδιαιτερες γνωσεις που να αφορουν καποιον τομεα, εκτος αν καποιος εχει λογους να το ψαχνει το θεμα.

 

[ΕΡΣΗ]

Ευκολα βαζεις: Ντυρας Ο Εραστης.

 

[eleva]

Κερνάω μυδοπίλαφο (ή/κ μύδια σαγανάκι αν θέλεις!)μόλις ξανανέβω στη Θεσσαλονίκη τη μάγισσα π τραβά σαν τον μαγνήτη, τη Θεσσαλονίκη μ τη γλυκιά, τη ΄γλυκιά Θεσσαλονίκη!!!

Βασικά ήθελα ν απαντήσουν οι "αντιφρονούντες"(!) ότι καταγόταν από τη "γηραιά" Ήπειρο η συγγραφέας κ -παρά τ όποια άλλα της ελαττώματα- έγραψε τ όσα έγραψε περί Βιετνάμ κ ίσως -έστω κ σε λίγα σημεία- υπήρξε κάτι πολύ ουσιαστικότερο από "αμπελοφιλοσοφία" κ ρηχούς, "νωχελικούς" προβληματισμούς, από παρουσίαση (σημερινών) τουριστικών ατραξιόν για τους "Δυτικούς" κ από ό,τι άλλο αναφέρθηκε ως "μιζέρια" ,εμμέσως΄πλην σαφώς...

 

[eleva]

Καλεεεεεε, μας διώξανε???????
Ποιός έβαλε αυτόν τον τίτλο "Eυρωπαικος πολιτισμος Vs Ασιατικος πολιτισμος"
Χααχαχαχαχαχαχαχα , ε δεν παίζονται (συγχωρέστε με, είμαι κ πρωτάρα κ δν ξέρω ειλικρινά ποιός τν έβαλε...)
Βρε παιδιά, ένα απόσπασμα λογοτεχνικών εντυπώσεων περί μιας Χώρας παρέθεσα...
Ποιός "πολιτισμός" ?????? Δεν συγκρίνω πολιτισμούς καλέ!!!

 

[Lyda]

Βρε κοριτσια σορυ, εγινε μπερδεμα απο δικο μου λαθος. Ενημερωσα τον Δευκαλιωνα και θα το διορθωσει συντομα.
Συνεχιζεται η συζητηση σας εδω http://www.travelstories.gr/social-...%EF%EB%E9%F4%E9%F3%EC%EF%F2-2.html#post193969 και ζητω ξανα συγγνώμη για το λαθος.

 

[GTS]

Η ζωή κύκλους κάνει, μαζί και οι συζητήσεις στο φόρουμ...καθόμαστε και συζητάμε τα ίδια και τα γίδια ξανά, κάμποσο καιρό μετά, με αφορμή μάλιστα άσχετο θέμα...

Ρε Νικ δε Γκρικ, πώς φτάσαμε τώρα από την επιλογή ταξιδιωτικού προορισμού στη σύγκριση πολιτισμών? Αρχίζουμε και κάνουμε λογικά άλματα ή προσπαθούμε να επιδείξουμε "κατώτερους" ταξιδιωτικούς προορισμούς με επιχείρημα τον...Παρθενώνα? Και τι σχέση έχει το αποχετευτικό σύστημα της Πνομ Πεχν με την αξία του Άνγκορ ως ταξιδιωτικού προορισμού και μνημείου? Εκτός αν ταξίδι σημαίνει να πηγαίνουμε στη Βιέννη να ακούσουμε τη φιλαρμονική να ερμηνεύει έργα του Στράους σε ρε ελλάσονα, οπότε ας βγάλουμε τα ξυραφάκια να αυτοκτονήσουμε ομαδικώς...

Τις απόψεις μου τις έχω πει και παλαιότερα, είναι τρίτος κόσμος οι χώρες αυτές και το επίπεδο ζωής στην Ευρώπη είναι ασυγκρίτως καλύτερο, αλλά τι σχέση έχει αυτό με τα ταξίδια και την αξία-ομορφιά κάθε προορισμού, αδυνατώ να το συλλάβω. Και όπως ξέρεις σαν μέγας Traveller που είσαι, σε κάθε προορισμό, πρέπει να ξέρεις να τον χαρείς όπως του πρέπει: στην Ευρώπη θα βολτάρεις στα μουσεία, θα δεις τους πολιτιστικούς θησαυρούς, θα απολαύσεις ένα γκουρμέ γεύμα σε ένα κορυφαίο εστιατόριο (μεταξύ άλλων). Στο Μπαλί π.χ. θα μείνεις σε μια ωραία γειτονιά να δεις τους ντόπιους και τις συνήθειές τους (οι οποίες είναι πανέμορφες όπως και ο πολιτισμός τους), να περπατήσεις στην απίστευτη φύση (που η Ευρώπη δεν έχει ό,τι και να λες και ούτε με σφαίρες), να γευτείς την απίθανη Ασιατική κουζίνα (η Ταϋλανδέζικη π.χ. κουζίνα θεωρείται από τις πιο ενδιαφέρουσες και κορυφαίες στο κόσμο), να δεις έναν άλλο πολιτισμό, να δεχτείς άλλα ερεθίσματα, να μυρίσεις τα τροπικά λουλούδια, τα αρωματικά στικάκια κτλ κτλ. Αν αυτά δε τα εκτιμάς, προτιμάς την άνεση ενός 5στερου και θες να τρως αλλέ βόνγκολε μόνο, συγγνώμη, αλλά έκανες μαλακία που πήγες. Αλλά η ανικανότητα κάποιου να εκτιμήσει έναν προορισμό, δεν τον κάνει αυτομάτως σκουπίδι (τον προορισμό). Και το ανίκανος το λέω χωρίς κάποια διάθεση προσβολής φυσικά, κι εγώ θεωρώ ανίκανο τον εαυτό μου να εκτιμήσει ένα ταξίδι στην Αλάσκα, τη Καμτσάκα και την Ανταρκτική, που τα θεωρώ όλα πεταμένα λεφτά και χαμένο χρόνο. Άλλοι όμως τα θεωρούν ταξιδιωτικούς προορισμούς άξιους προσοχής και όνειρο ζωής.

Εν τέλει, η πολιτιστική υπεροχή και το υπέρτερο βιοτικό επίπεδο του δυτικού τρόπου ζωής, δεν ακυρώνει την αξία των ταξιδίων, από τα μουσεία του Παρισιού και τις γκαλερύ του Λονδίνου, στους ναούς στις ζούγκλες της Ασίας και τις ιθαγενείς φυλές στη Παπούα. Αλλιώς τι ταξιδιώτες είμαστε....

 

[renata]

,

ευτυχώς που σε σώσανε..