Ιταλία Bergamo, λίγο πριν το μεγάλο μπουμ.

[psilos3]

Bergamo... αγαπημένο!

Τελικά είναι αγαπημένο για αρκετό κόσμο και πολύ το χαίρομαι.

Ήρθε πάνω στην ώρα η ιστορία σου...καλοβλέπω το Μπέργκαμο για μια σύντομη εξόρμηση όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες!

Και πολύ καλά κάνεις, αξίζει ιδιαίτερα για μια σύντομη εξόρμηση. Εγκρίνω.

Είναι προτιμότερο να μείνει κανείς στην Alta citta? Έκει συγκεντρωνονται τα αξιοθέτα & η ζωή ?

Όχι ότι είναι καμιά μεγάλη πόλη, αλλά για μένα ναι, ξεκάθαρα η επιλογή σου πρέπει να είναι η Città Alta για πολλούς λόγους. Το γράφω και στο προηγούμενο κεφάλαιο και θα το αιτιολογήσω στα επόμενα!

 

[psilos3]

Άναχώρηση


Παρασκευή 7 του Φλεβάρη λοιπόν κι εγώ έτοιμος από νωρίς, μιας και θα το έπαιρνα σερί από τη δουλειά στο αεροδρόμιο, όπου βρέθηκα λίγο πριν τις οκτώ το απόγευμα.
Προχωράω στην ουρά χαλαρός, έχοντας μόνο το σακιδιάκι που προβλέπεται και μπαίνω στη σειρά Non Priority των economy εισιτηρίων. Συναντώ τυχαία τη Μ, φίλη που έκανε το αντίστοιχο ταξίδι με άλλες δύο φίλες της και πιάνουμε τη κουβέντα, διαπιστώνοντας όλοι μαζί ότι η πτήση έχει σχεδόν απόλυτη πληρότητα, απόρροια της πολύ χαμηλής τιμής και της πρόσβασης στο Μιλάνο που είχαν οι περισσότεροι (όπως και τα κορίτσια την επόμενη μέρα) ως τελικό προορισμό.

Το κρύο ήταν ιδιαίτερα πολύ αναγκάζοντας με να ανεβάσω τη κουκούλα, κάτι που δεν έκανα βέβαια μόνο εγώ:

Η σύντομη πτήση δύο ωρών και κάτι προσγειώθηκε λίγο πριν τις 11 η ώρα Ιταλίας στο αεροδρόμιο τον κωδικό BGY ή ‘’Il Caravaggio Orio al Serio’’ όπως είναι το πλήρες όνομα του:

Εκ των υστέρων ανακάλυψα ότι το αεροδρόμιο του Μπέργκαμο είναι το τρίτο τη τάξει στη γειτονική χώρα και αρκετά κομβικό σε ότι αφορά ενδο-ευρωπαϊκές διασυνδέσεις.

Βγήκα έξω με γοργό βήμα για να προλάβω το επόμενο λεωφορείο. Στόχος μου ήταν αυτό με τον αριθμό 1, ωστόσο απ’ ότι διαπίστωσα υπήρχαν κι άλλα που έκαναν τη διαδρομή προς τη παλιά πόλη. Διαδρομή έτσι κι αλλιώς κοντινή, γύρω στα έξι χιλιόμετρα.

Μπερδεύτηκα στην αρχή με τα εισιτήρια και έτσι στήθηκα λανθασμένα στην ουρά που αφορούσε το δρομολόγιο προς Μιλάνο, διαπιστώνοντας ότι ο κύριος όγκος των ταξιδιωτών είχε αυτή τη κατεύθυνση. Τελικά βγήκα εντελώς εκτός του οικήματος και έβγαλα εισιτήριο αντιτίμου 2,5 ευρώ σε αυτόματο μηχάνημα στη στάση, πληρώνοντας με κάρτα.

Το λεωφορείο δεν άργησε να αναχωρήσει, έχοντας κατεύθυνση τη παλιά πόλη, περνώντας παράλληλα από τη νέα πόλη του Μπέργκαμο και το κεντρικό δρόμο ‘’Papa Giovanni XXIII‘’ , στον οποίο κατέβηκαν τα κορίτσια αγχωμένα μιας και ο κόπανος ο ιδιοκτήτης τους είχε αναφέρει ότι δε μπορούν να τσεκάρουν μετά τις 11! Εγώ δεν είχα ευτυχώς το ίδιο άγχος, μιας και ο Νίκος είχε φτάσει αρκετές ώρες νωρίτερα από την Αθήνα.

Λίγα λεπτά μετά κατέβαινα στο πολύ κεντρικό σημείο ‘’Funicolare per città alta Bergamo’’, σημείο που εκτός των άλλων ξεκινάει και το τελεφερίκ για τη παλιά πόλη:

Συνέχισα για λίγα μέτρα με τα πόδια όπου ο Νίκος με περίμενε για να μη χρειαστεί να ψάχνω μες τη νύχτα, όχι βέβαια ότι ήταν δύσκολο.

Το διαμέρισμα ήταν αρκετά παλιό αλλά ικανοποιητικό για δυο ρεμάλια άντρες σαν εμάς. Ζεστό, στο δεύτερο όροφο μιας μικρής ιδιωτικής οικοδομής, με διάσπαρτες προτομές και αγάλματα, εξού και το artistic στο τίτλο του. Μάλιστα.

Ο χρόνος ήταν περιορισμένος καθώς ήταν περασμένες έντεκα, έτσι αφού ετοιμαστήκαμε πολύ γρήγορα, αφήσαμε τη συζήτηση κατά μέρος για την επερχόμενη εκδρομή μας και ξεχυθήκαμε στους δρόμους του νυχτερινού Bergamo.

 

[Smaragda53]

Η φωτογραφία σου μπροστά στο αεροπλάνο από τις καλύτερες Ψηλέ!

 

[psilos3]

Η φωτογραφία σου μπροστά στο αεροπλάνο από τις καλύτερες Ψηλέ!

Σ' ευχαριστώ, είναι κάτι που το συνηθίζω τα τελευταία χρόνια πριν ξεκινήσω ένα ταξίδι, κοντινό ή μακρινό.

 

[magda pap.]

Άναχώρηση


Παρασκευή 7 του Φλεβάρη λοιπόν κι εγώ έτοιμος από νωρίς, μιας και θα το έπαιρνα σερί από τη δουλειά στο αεροδρόμιο, όπου βρέθηκα λίγο πριν τις οκτώ το απόγευμα.
Προχωράω στην ουρά χαλαρός, έχοντας μόνο το σακιδιάκι που προβλέπεται και μπαίνω στη σειρά Non Priority των economy εισιτηρίων. Συναντώ τυχαία τη Μ, φίλη που έκανε το αντίστοιχο ταξίδι με άλλες δύο φίλες της και πιάνουμε τη κουβέντα, διαπιστώνοντας όλοι μαζί ότι η πτήση έχει σχεδόν απόλυτη πληρότητα, απόρροια της πολύ χαμηλής τιμής και της πρόσβασης στο Μιλάνο που είχαν οι περισσότεροι (όπως και τα κορίτσια την επόμενη μέρα) ως τελικό προορισμό.

Το κρύο ήταν ιδιαίτερα πολύ αναγκάζοντας με να ανεβάσω τη κουκούλα, κάτι που δεν έκανα βέβαια μόνο εγώ:

View attachment 341595

Η σύντομη πτήση δύο ωρών και κάτι προσγειώθηκε λίγο πριν τις 11 η ώρα Ιταλίας στο αεροδρόμιο τον κωδικό BGY ή ‘’Il Caravaggio Orio al Serio’’ όπως είναι το πλήρες όνομα του:

View attachment 341596

Εκ των υστέρων ανακάλυψα ότι το αεροδρόμιο του Μπέργκαμο είναι το τρίτο τη τάξει στη γειτονική χώρα και αρκετά κομβικό σε ότι αφορά ενδο-ευρωπαϊκές διασυνδέσεις.

Βγήκα έξω με γοργό βήμα για να προλάβω το επόμενο λεωφορείο. Στόχος μου ήταν αυτό με τον αριθμό 1, ωστόσο απ’ διαπίστωσα υπήρχαν κι άλλα που έκαναν τη κοντινή διαδρομή προς τη παλιά πόλη. Διαδρομή έτσι κι αλλιώς κοντινή, γύρω στα έξι χιλιόμετρα.

Μπερδεύτηκα στην αρχή με τα εισιτήρια και έτσι στήθηκα λανθασμένα στην ουρά που αφορούσε το δρομολόγιο προς Μιλάνο, διαπιστώνοντας ότι ο κύριος όγκος των ταξιδιωτών είχε αυτή τη κατεύθυνση. Τελικά βγήκα εντελώς εκτός του οικήματος και έβγαλα εισιτήριο αντιτίμου 2,5 ευρώ σε αυτόματο μηχάνημα στη στάση, πληρώνοντας με κάρτα.

Το λεωφορείο δεν άργησε να αναχωρήσει, έχοντας κατεύθυνση τη παλιά πόλη, περνώντας παράλληλα από τη νέα πόλη του Μπέργκαμο και το κεντρικό δρόμο ‘’Papa Giovanni XXIII‘’ , στον οποίο κατέβηκαν τα κορίτσια αγχωμένα μιας και ο κόπανος ο ιδιοκτήτης τους είχε αναφέρει ότι δε μπορούν να τσεκάρουν μετά τις 11! Εγώ δεν είχα ευτυχώς το ίδιο άγχος, μιας και ο Νίκος είχε φτάσει αρκετές ώρες νωρίτερα από την Αθήνα.

Λίγα λεπτά μετά κατέβαινα στο πολύ κεντρικό σημείο ‘’Funicolare per città alta Bergamo’’, σημείο που εκτός των άλλων ξεκινάει και το τελεφερίκ για τη παλιά πόλη:

View attachment 341597

Συνέχισα για λίγα μέτρα με τα πόδια όπου ο Νίκος με περίμενε για να μη χρειαστεί να ψάχνω μες τη νύχτα, όχι βέβαια ότι ήταν δύσκολο.

Το διαμέρισμα ήταν αρκετά παλιό αλλά ικανοποιητικό για δυο ρεμάλια άντρες σαν εμάς. Ζεστό, στο δεύτερο όροφο μιας μικρής ιδιωτικής οικοδομής, με διάσπαρτες προτομές και αγάλματα, εξού και το artistic στο τίτλο του. Μάλιστα.

Ο χρόνος ήταν περιορισμένος καθώς ήταν περασμένες έντεκα, έτσι αφού ετοιμαστήκαμε πολύ γρήγορα, αφήσαμε τη συζήτηση κατά μέρος για την επερχόμενη εκδρομή μας και ξεχυθήκαμε στους δρόμους του νυχτερινού Bergamo.

Πόσο μου έχει λείψει το να πετάξω με αεροπλάνο το κατάλαβα μόλις είδα την δικιά σου μπροστά στο αεροπλάνο!!!Πολύ ωραία αρχή!!!Περιμένουμε!!!!

 

[Billouk]

Τα προηγούμενα χρόνια η Ryanair καλώς ή κα... κακώς δεν υπάρχει....μας έδωσε την ευκαιρία να ταξιδέψουμε σε μέρη που παλαιότερα ούτε που τα συζητούσαμε! Το Μπέργκαμο για Μιλάνο και το Κατοβίτσε για Κρακοβία σε εξευτελιστικές τιμές ήταν δέλεαρ! Αναμένουμε τη συνέχεια!

 

[psilos3]

Πόσο μου έχει λείψει το να πετάξω με αεροπλάνο το κατάλαβα μόλις είδα την δικιά σου μπροστά στο αεροπλάνο!!!Πολύ ωραία αρχή!!!Περιμένουμε!!!!

Άστα να πάνε, σε λίγες μέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος που έχουμε «περιοριστεί» εντός συνόρων. Δυσκολεύομαι να το πιστέψω...
Σ' ευχαριστώ, τελικά είχε πέραση το Μπέργκαμο σαν προορισμός και δε το περίμενα!

Τα προηγούμενα χρόνια η Ryanair καλώς ή κα... κακώς δεν υπάρχει....μας έδωσε την ευκαιρία να ταξιδέψουμε σε μέρη που παλαιότερα ούτε που τα συζητούσαμε! Το Μπέργκαμο για Μιλάνο και το Κατοβίτσε για Κρακοβία σε εξευτελιστικές τιμές ήταν δέλεαρ! Αναμένουμε τη συνέχεια!

Είπες πολύ μεγάλη αλήθεια. Πολύ μεγάλη.
Με τα όποια θέματα της ίσως, μας έκανε το ταξίδι πολύ πιο προσιτό, ειδικότερα σε μας από Θεσσαλονίκη που δεν είχαμε τέτοια πολυτέλεια τα προηγούμενα χρόνια.
Τι προσιτό δηλαδή, εξευτελιστικό όπως λες και όπως περιγράφω κι εγώ στο κεφάλαιο για τα διαδικαστικά.
Ας ελπίσουμε να συναντήσουμε τη ίδια πολιτική και μετά από όλη αυτή τη κρίση, αν και δε μπορώ να πω ότι είμαι αισιόδοξος...
Να είσαι καλά.

 

[Billouk]

Άστα να πάνε, σε λίγες μέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος που έχουμε «περιοριστεί» εντός συνόρων. Δυσκολεύομαι να το πιστέψω...
Σ' ευχαριστώ, τελικά είχε πέραση το Μπέργκαμο σαν προορισμός και δε το περίμενα!


Είπες πολύ μεγάλη αλήθεια. Πολύ μεγάλη.
Με τα όποια θέματα της ίσως, μας έκανε το ταξίδι πολύ πιο προσιτό, ειδικότερα σε μας από Θεσσαλονίκη που δεν είχαμε τέτοια πολυτέλεια τα προηγούμενα χρόνια.
Τι προσιτό δηλαδή, εξευτελιστικό όπως λες και όπως περιγράφω κι εγώ στο κεφάλαιο για τα διαδικαστικά.
Ας ελπίσουμε να συναντήσουμε τη ίδια πολιτική και μετά από όλη αυτή τη κρίση, αν και δε μπορώ να πω ότι είμαι αισιόδοξος...
Να είσαι καλά.

Προσωπικά πιστεύω ότι υπάρχει μια "πονηρή" πολιτική πλέον. Προσφορές 9.99 και πάει λέγοντας και σύμφωνα με αυτά που έχω διαβάσει σε άλλο θέμα του forum, οι ακυρώσεις βροχή...

Δεν θα έκανα κράτηση ξανά με την συγκεκριμένη εταιρεία στο προσεχές μέλλον μέχρι να εξομαλυνθεί η κατάσταση. Αντίθετα, η easyjet ανταποκρίθηκε καλύτερα σε σχέση με άλλες εταιρείες και δεν εννοώ μόνο τις low cost.

 

[psilos3]

μέχρι να εξομαλυνθεί η κατάσταση.

Αυτό είναι το σημείο κλειδί. Μέχρι να εξομαλυνθεί η κατάσταση.
Έως τότε οι πιο πολλές εταιρείες (όχι μόνο η ryan) αποδεικνύονται τουλάχιστον αναξιόπιστες. Τα παραδείγματα πολλά και οι συζητήσεις στο φορουμ αμέτρητες, ένα χρόνο τώρα...
Να δούμε τι θα προκύψει μετά απ' όλο αυτό όπως είπα, ας κάνουμε υπομονή.

 

[Nikos1986]

Τα προηγούμενα χρόνια η Ryanair καλώς ή κα... κακώς δεν υπάρχει....μας έδωσε την ευκαιρία να ταξιδέψουμε σε μέρη που παλαιότερα ούτε που τα συζητούσαμε! Το Μπέργκαμο για Μιλάνο και το Κατοβίτσε για Κρακοβία σε εξευτελιστικές τιμές ήταν δέλεαρ! Αναμένουμε τη συνέχεια!

Την Μάλτα με τα 400 άρια της Air Malta πού την πας;



Από το Μπέργκαμο περάσαμε μια γρήγορη πριν πάμε στο αεροδρόμιο για να γυρίσουμε Αθήνα, ερχόμενοι από Τορίνο. Είχαμε προτιμήσει το Μπέργκαμο, λόγω Ryanair και μεγάλης διαφοράς στην τιμή σε σχέση με το Τορίνο αλλά και το Μιλάνο.

Το Μπέργκαμο ούτε που το ξέραμε μέχρι τότε, και μας φάνηκε πολύ πιο ωραίο από το Μιλάνο (κοσμοπολίτικο μεν, άχαρο δε). Θυμάμαι, γυρίζοντας από το ταξίδι, που τις ίδιες εντυπώσεις είχε και θεία μου, που παλαιότερα ταξίδευε πολύ τακτικά Μιλάνο για δουλειές. Πολύ ωραία ξεκινά η ιστορία, Ψηλέ, περιμένουμε τη συνέχεια!

 

[psilos3]

Το Μπέργκαμο ούτε που το ξέραμε μέχρι τότε, και μας φάνηκε πολύ πιο ωραίο από το Μιλάνο (κοσμοπολίτικο μεν, άχαρο δε). Θυμάμαι, γυρίζοντας από το ταξίδι, που τις ίδιες εντυπώσεις είχε και θεία μου, που παλαιότερα ταξίδευε πολύ τακτικά Μιλάνο για δουλειές. Πολύ ωραία ξεκινά η ιστορία, Ψηλέ, περιμένουμε τη συνέχεια!

Διαπιστώνω ότι όλο και περισσότερος κόσμος τελικά έχει αυτή τη πεποίθηση, αν και η σύγκριση είναι λίγο άτοπη καθώς το Μπέργκαμο είναι μια σταλιά.
Ακόμα και με την ευκολία όμως που δίνει η πτήση της Ryan, η συντριπτική πλειοψηφία το «αδικεί» σε βάρος του Μιλάνο.
Θα φροντίσω να δείξω γιατί δε κάνει καλά...
Σ' ευχαριστώ για τα ωραία λόγια.

 

[psilos3]

Πρώτη νύχτα στο Bergamo



Ήταν λίγο πριν από τις 12 όταν ανηφορίζαμε την έρημη σχεδόν Vittorio Emmanuele II και περνούσαμε τη πύλη ‘’Porta S. Agostino’’ ,τη μία από τις τέσσερις που οδηγούν στη παλιά πόλη του Bergamo:

Παρόλο που ήταν νύχτα, άρχισα να καταλαβαίνω αμέσως τη μεγάλη ομορφιά της Città Alta.

Αν και είδαμε ελάχιστο κόσμο στα δρομάκια της, αν και δε περπατήσαμε παρά λίγο και φευγαλέα το κεντρικό πεζόδρομο, άρχισε αμέσως να μου δημιουργείται η εντύπωση πως διαλέξαμε κάτι πολύ καλό.

Ο Νίκος βέβαια είχε προλάβει να κάνει τη πρώτη του βόλτα έχοντας ήδη σχηματίσει πολύ καλή εντύπωση.

Σταθήκαμε τυχεροί σε ότι αφορά τα μπαρ της παλιάς πόλης, μιας και ήταν κάτι για το οποίο δεν ήμασταν σίγουροι, αρχικά αν θα βρούμε κάτι και τι θα είναι αυτό, όντας μάλιστα περασμένη ώρα για τα δεδομένα της νύχτας της Ιταλίας όπως τα ξέραμε ως τότε.

Σε ένα κατηφορικό στενάκι ανακαλύψαμε τη Pub dell'Angelo μια πολύ ωραία pub με όμορφο μπαρ όπου πήραμε αμέσως θέση και πληθώρα βαρελιών να μας περιμένει:

Πίναμε τις μπυρίτσες μας και συζητούσαμε για τις εκκρεμότητες του ταξιδιού στο Περού, που περιμέναμε σ’ ένα μήνα, μέχρι που είδαμε τα κορίτσια να περνάνε τυχαία έξω από τη μπυραρία, και χωρίς να προγραμματίσουμε τίποτα γίναμε μια ωραία ελληνική παρέα μέσα στην Ιταλική νύχτα.

Μείναμε μέχρι το κλείσιμο, περίπου στις 2:30 περνώντας ευχάριστα, συζητώντας περισσότερο για ταξίδια και λιγότερο για τις ζωές μας στη Θεσσαλονίκη. Ακολούθησε μια σύντομη βόλτα, μια μπύρα ακόμα σε ένα μπαράκι που επίσης έκλεινε στα κοντά, κι επιστροφή στο σπίτι για ύπνο, απόλυτα ευχαριστημένοι από τις πρώτες ώρες μας στη πόλη.