Anarchy in the UK

[Dorotija]

Το πρώτο που μου έκανε εντύπωση, ήταν η ερημιά. Είναι η πρώτη φορά που βλέπω την Bethnal Green road τόσο άδεια. Ο δρόμος θύμιζε Σόλωνος το Δεκαπενταύγουστο. Τα μαγαζιά κλειστά, τα ρολά κατεβασμένα. Οι τράπεζες έχουν σηκώσει σιδεριές. Στην άκρη του δρόμου, ένας υπάλληλος του δήμου καθαρίζει τα τελευταία θρύψαλλα. Που είναι τα κεμπαπτζίδικα, που περνούσα και μοσχοβολούσαν; Που είναι οι μικρούλες μουσουλμάνες με τις πολύχρωμες μαντήλες, δυο δυο τρεις τρεις, αγκαζέ να κάνουν βόλτα; Που είναι τα ψιλικατζίδικα με τα απλωμένα καλάθια με εξωτικά φρούτα στο πεζοδρόμιο και τους άραβες να πειράζουν ο ένας τον άλλο; Τώρα το μόνο που βλέπω γύρω μου είναι μπάτσοι, σε κάθε γωνιά. Πλησιάζω μια τριάδα και τη ρωτάω τι γίνεται.

-Ησυχία εδώ και ώρες. Στο Ανατολικό Λονδίνο τα πάντα έχουν κοπάσει, μαζέψαμε και τις ζημιές. Καλού κακού μη βγεις το βράδυ όμως.. δεν ξέρουμε τι θα φέρει. Λυπάμαι μόνο που ήρθες από τις διακοπές σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Από που έρχεσαι?
-Από την Αθήνα.

Με κοιτάει καλύτερα, κουνάει το κεφάλι.

-At least you will feel like home..

Στην πορεία μου προς το σπίτι, μία μόνη παμπ είναι ανοιχτή, ο landlord απέξω. Τον πλησιάζω και πιάνω κουβέντα. Μου δείχνει με το κεφάλι μια παρέα νεαρών αράβων με σκουφιά, που πίνουν μπίρα καθισμένοι στο πεζοδρόμιο.

-You see them? Few days earlier, I would just call them chavs. Now I can call them "enemies" Is this making me a racist?

Γυρίζω σπίτι και πιάνω το τηλέφωνο. Τέταρτη μέρα των ταραχών και φαίνεται πως έχουν απωλέσει για τα καλά την υποστήριξη των κατοίκων. Φυσικά, μετά τις εκτεταμένες φωτιές, τα σπασίματα, τα καψίματα, τα άπειρα πλιάτσικα στα μαγαζιά (ειδικά αυτά με τα ηλεκτρικά και τα αθλητικά είδη..) η ιστορία περί περικοπών της κυβέρνησης χάνει ολοένα και περισσότερο έδαφος. Άνθρωποι μαρτυρούν ότι ληστεύτηκαν επιτόπου στο δρόμο, άλλοι ότι έφαγαν ξύλο όταν ρωτήθηκαν με ποιούς είσαι; μαζί μας η με τους μπάτσους; Ομάδες μεταναστών οργανώνονται και συγκρούονται ανοιχτά με τους πιτσιρικάδες. Ένας μυστήριος εμφύλιος φέρνει τον άραβα απέναντι στον άραβα, τον τούρκο απέναντι στον τούρκο, κι όλα αυτά σε βρετανικό έδαφος. Σε βόρειο, ανατολικό, νότιο, ως και δυτικό λονδίνο, οι φωτιές που καίνε δεν αποτελούν δίκαιη αγανάκτηση των νέων αλλά σαν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για μερικούς ανθρώπους να ξεκ****σουν μιας που αυτό τον καιρό δεν έχει πρωτάθλημα και για μερικούς να γίνουν αρκετά πλουσιότεροι σε βάρος των υπολοίπων. εγώ μάλλον τείνω να συμφωνήσω με το τουίτ που διάβασα λίγες ώρες πριν:

"The UK Riots are not revolutionary. In a revolution you bring down a corrupted elite, not your hardworking neighbours" (@Johnito)

 

[getxowoman]

Το πες και το κανες, σε ευχαριστουμε.

 

[Borealis]

1.Αφού διαπιστώνεις ότι πρόκειται για κοινούς κατσαπλιάδες γιατί χρησιμοποιείς το τιμημενο ''anarchy...''
Mήπως περιμένεις να δεις καλύτερα τα γεγονότα ή έχεις πειστεί?
2. Τόσοι πεινασμένοι και εγκληματίες στο Λονδίνο?
Η αυτοκρατορία πρέπει να νοσεί βαθύτατα, μέχρι που τους λυπάμαι...

 

[Dorotija]

Πάντα περιμένω τα γεγονότα που μπορεί να φέρουν αλλαγές σε αυτό που σκέφτομαι. Δυστυχώς η ευτυχώς δεν έχω πολλά στεγανά. Ωστόσο μια γνώμη για την πόλη μου μπορώ να την έχω

Για μένα, η περίπτωση του Λονδίνου είναι κάπως ιδιαίτερη. Ο θάνατος του παληκαριού πυροδότησε μεν μια δυσαρέσκεια, σαν αυτή που διέλυσε την Αθήνα το Δεκέμβρη του 2008 αλλά ταυτόχρονα έβγαλε στους δρόμους κι ένα σωρό άλλες κοινωνικές ομάδες που μπορεί να έχουν ή και να μην έχουν λόγο να μπαχαλέψουν.

Οι rioters του Λονδίνου παρουσιάζουν μια τεράστια ανομοιογένεια. Υπάρχουν οι χούλιγκανς που θα τα έσπαγαν έτσι κι αλλιώς στο γήπεδο και απλώς τα σπάνε στους δρόμους. Υπάρχουν οι μπάχαλοι που αρέσκονται να καταστρέφουν (δείτε τα βίντεο στο youtube). Υπάρχουν αυτοί που συμμετείχαν για να στείλουν ένα μήνυμα στην πολιτική ηγεσία (χαρακτηριστικά κοπέλα στο youtube να λέει: δείξαμε στους πλούσιους ότι κάνουμε ότι θέλουμε εμείς, όχι ότι θέλουν αυτοί (!) Υπάρχουν οι κοινοί κλέφτες και κατσαπλιάδες. Υπάρχουν οι πολιτικοποιημένοι που βλέπουν στο ξέσπασμα αυτό να ανοίγονται προοπτικές. Υπάρχουν τέλος και αυτό που λέμε οι φτωχοί, άνεργοι, ταλαιπωρημένοι και υποβιβασμένοι, μετανάστες και όχι μόνο, που νιώθουν την οργή τους να ξεχειλίζει και δεν ξέρουν προς τα που να ξεσπάσουν.

Προσωπικά θεωρώ ότι αυτοί οι τελευταίοι, δεν ανήκουν καν στην πλειοψηφία των rioters (χτες καίγανε για παράδειγμα στο notting hill- ε μην μου πείτε ότι έχει ανεργία και υποβάθμιση το Notting hill!) και δεν μου πάει η καρδιά να χαρακτηρίσω όλη αυτή την καταστροφή ως αντίδραση των καταπιεσμένων στρωμάτων, ούτε να τη συσχετίσω με την εξέγερση των προαστίων πριν χρόνια στο Παρίσι. Δεν είναι τυχαίο που ας πούμε, εδώ στο ανατολικό Λονδίνο, οι κάτοικοι (μετανάστες) οργανώθηκαν σε μικρούς στρατούς ενάντια στους rioters (επίσης μετανάστες) δηλαδή οι μεν δεν έχουν προβλήματα και οι δε έχουν? Όλο το ανατολικό υποβαθμισμένο δεν είναι? Γιατί κυκλοφορούν στο διαδίκτυο φωτογραφίες των rioters και καλούν τους κατοίκους να τους αναγνωρίσουν; τέτοια κινητοποίηση και συλλογικότητα σε μια πόλη που ο καθένας κοιτάει την πάρτη του, πρώτον είναι αξιοσημείωτη και δεύτερον κάτι δείχνει: ότι δεν υπάρχει ιδιαίτερη κοινωνική ανοχή στις καταστροφές (αυτή τουλάχιστον είναι η δική μου εκτίμηση) κάτι που θα συνεβαινε, έστω σε ένα βαθμό, αν μιλούσαμε για αίτια όπως φτώχια, ανεργία κλπ. Αφήνω που τα βίντεο στο youtube με τια πλιάτσικα, και κυρίως με τις κλοπές τυχαίων περαστικών στο δρόμο, με έχουν ξενίσει όσο δεν πάει και δυσκολεύομαι ιδιαίτερα να δω θετικά τα επεισόδια.

Μια μικρή, προσωπική και όχι κάπου τεκμηριωμένη εκτίμηση που θα έκανα, χωρίς να έχω στοιχεία λινκς νούμερα κλπ για να την βασίσω επάνω, είναι πως τη μεγαλύτερη μαγιά των rioters στα γεγονότα του Ανατολικού ουλάχιστον Λονδίνου (γιατί το τοτεναμ είναι άλλη υπόθεση) αποτελούν οι λεγόμενοι chavs Chav - Wikipedia, the free encyclopedia παρότι δεν μου αρέσουν τα στερεότυπα και οι ταμπέλες αλλά επειδή ζω αυτά τα παιδιά στο Hackney: παιδιά αφημένα, αλήτες (αλλά με την κακή έννοια του όρου) πολλές φορές από γονείς μετανάστες, αλλά όχι μόνο, που δουλεύουν σκληρά για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην και τα έχουνε παρατημένα να γυρίζουν χωρίς λεφτά στους δρόμους, μικρά να κλέβουν μπίρες από τα μικρομάγαζα και πορτοφόλια από τους περαστικούς, μεγαλύτερα να οργανώνουν συμμορίες και να μαχαιρώνονται στα στενά. Αυτές οι καταστάσεις ναι, έχουν βαθύτερα κοινωνικά αίτια, αλλά αυτό πολύ απέχει από το να πούμε ότι όλο αυτό που έγινε στο Λονδίνο είναι μια συνειδητή αντίθεση στις κοινωνικές ή οικονομικές ανισότητες.

Αυτά και συγγνώμη που πολυλόγησα.

 

[KIKI]

μακάρι όλοι να "πολυλογουσαν" σαν εσενα ......

σε ευχαριστω πολυ για τις πληροφοριες , καλή επανοδο στην πόλη σου !

 

[Dorotija]

Ησυχία σήμερα.. βγήκα μια βόλτα με την κάνον μου και οι μπάτσοι με συμβούλεψαν να γυρίσω πίσω πριν νυχτώσει, περιπολικά περνάνε συνέχεια, κατά τα άλλα ήσυχα. Στη βόρεια αγγλία περισσεύουν μόνο κάτι ψιλά. Νομίζω θα πάω για ύπνο. Ομολογώ ότι δεν χρειάστηκε καμιά ιδιαίτερη προσπάθεια.. "επανένταξης" -κάτι ο καιρός, κάτι οι οδομαχίες, ε, feels like home.. για καληνύχτα, λίγο διάβασμα

Radical Desire: Ντοσιέ: Δεκέμβρης

The Riots – What we need to learn from them : Oliver Pelling

Κι άλλα είανι αλλά έχει πέσει νύστα, η συνέχα αύριο