Ένα ταξίδι οργανωμένο από το Σεπτέμβριο που μέχρι να πραγματοποιηθεί άλλαξε η σύνθεση των ταξιδιωτών λόγω εγκυμοσύνης , άλλαξαν οι πτήσεις λόγω απεργίας αλλά τέλος καλό όλα καλά... Γκρουπ 7 ταξιδιωτών...
Μετά από πολύ ψάξιμο και σε άλλες ιστορίες και από γνωστούς καταλήξαμε ότι (κόντρα σε όλα τα άλλα τα άλλα ταξίδια μας) στην Αίγυπτο αξίζουν περισσότερο οι οργανωμένες ημερήσιες εκδρομές με ξεναγό και πολύ δύσκολα μόνοι μας.
Αυτό ισχύει για δύο λόγους.
Αρχικά η οδήγηση είναι μια παράνοια...δεν υπάρχουν φανάρια, δεν υπάρχουν λωρίδες, δεν υπάρχει προτεραιότητα, υπάρχουν μόνο αυτοκίνητα , μηχανάκια και τρίκυκλα να κορνάρουν και να προσπαθούν να χωθούν σε κάθε κενό...κόσμος να πετάγεται στο δρόμο για να περάσει απέναντι σε δρόμο ταχείας, σε κάθε μηχανάκι να είναι πάνω από 3-4 επιβάτες, και εκεί που νομίζεις τα έχεις δει όλα ένα κάρο κινείται στο αντίθετο ρεύμα στην αριστερή λωρίδα στην εθνική οδό!!...γενικά μια τρέλα που αν και ήμασταν ψιλιασμενοι επουδενί θα μπορούσαμε να πούμε ότι νοικιάζουμε αυτοκίνητο και κινούμαστε με αυτό....από μέσα μεταφοράς αν και υπάρχει μετρό στο Κάιρο είναι άβολο για το μεγαλύτερο κομμάτι των προορισμών.
Δεύτερος λόγος είναι η έλλειψη αγγλικών. Οκ κόσμο να μιλάει αγγλικά θα βρεις αλλά η πόλη γενικά δεν έχει ταμπέλες στα αγγλικά και ούτε καν τα μουσεία δεν έχουν πέρα από 1 - 2 γραμμές σε κάθε έκθεμα οπότε όταν είσαι σε μια χώρα που έχει πράγματα να δεις παντού είπαμε ότι είναι κρίμα να χάσουμε το οτιδήποτε οπότε κάθε μέρα περνάμε το βανακι μας παίρναμε τον ξεναγό μας και ριχνομασταν στην μάχη της ιστορίας.
Οι επιλογές για ξενάγηση γενικά είναι τρείς.
1. Εύρεση απευθείας ξεναγού - αιγυπτιολόγου που σου έκλεινε και βανακι. Αυτή είναι η καλύτερη επιλογή αλλά δεν τους βρίσκεις εύκολα. Υπάρχουν κάποιοι που έχει ειπωθεί σε άλλες ιστορίες. Δυστυχώς δεν καταφέραμε να τους κλείσουμε και απευθύνθηκα σε γραφείο. Γενικά πάντως ζητούσαν 70€ το βανακι τη μέρα και 80€ ο ξεναγός για όλο το γκρουπ.
2. Ημερήσιες εκδρομές από γραφείο . Στην πραγματικότητα απλά πληρώνεις παραπάνω και μια προμήθεια του γραφείου . Αυτό σημαίνει ότι πήγανε περίπου 50€ το άτομο τη μέρα με όλα τα εισιτήρια πληρωμένα και το μεσημεριανο.Αυτό επιλέξαμε επειδή δεν προλάβαμε ανεξάρτητο αλλά πήγε καλά γιατί μας έτυχε εξαιρετικός αιγυπτιολόγος ελληνόφωνος, ο Ahmed, που κρατήσαμε στοιχεία για μελλοντική χρήση. Έχει τελειώσει αρχαιολογία, είχε έρθει με μια υποτροφία στην Ελλάδα πριν 30 χρόνια που τον βοήθησε να μάθει τη γλώσσα και ήταν εξαιρετικός σε όλα..δεν σταμάτησε να μιλάει δευτερόλεπτο και δεν άφησε τίποτα ανεξήγητο.
3. Επιλογή ολόκληρη μέσω τουριστικού. Θεωρώ ότι δεν αξίζει καθώς σου κλείνει όλη τη μέρα με αποτέλεσμα να μην υπάρχει χρόνος να περπατήσεις την πόλη και να πάρεις μυρωδιά πως ζουν οι ντόπιοι.
Γενικά δεν αισθάνθηκε κανείς κίνδυνο εγκληματικότητας. Μόνο στενάχωρο αλλά όχι επικίνδυνο πάρα πολλοί άστεγοι και παιδάκια που σε πλησιάζουν και ζητούν χρήματα..
Το γενικό στορυ λοιπόν είναι κάθε πρωί εκδρομή και το απόγευμα - βράδυ ελεύθερος χρόνος για εξερεύνηση.
Σαν αφετηρία επιλέξαμε να μείνουμε κέντρο, πλατεία Ταχριρ αλλά εκ των υστέρων αν κάποιος θέλει να βγαίνει το βράδυ καλύτερη επιλογή είναι το ζαμαλεκ.
Μέρα 1:
Άφιξη 9:00 το πρωί στην Αλεξάνδρεια λόγω ακύρωσης της πτήσης μας προς Κάιρο. Εκεί βρίσκεται κάρτες sim αιγυπτιακές με 20€ τα 62 gb. Γενικά πολύ γρήγορο ίντερνετ. Βρήκαμε το βανακι μας και τον ξεναγό μας και ξεκινήσαμε για την πόλη. Εδώ πρέπει να αναφερθεί ότι ήταν Πέμπτη και ήταν η τελευταία εργάσιμη ημέρα πριν αρχίσει το ραμαζάνι. Αποτελέσματα να επικρατεί ένας πανζουρλισμος στους δρόμους καθώς όλοι ήταν έξω να ψωνίσουν για την γιορτή τους( κρατάει ένα μήνα) . Γενικά η μέρα αυτή είχε πολύ χαμένο χρόνο καθώς η κίνηση μέχρι το βράδυ ήταν άπειρη.
Στην Αλεξάνδρεια είδαμε το κάστρο, στη θέση που παλιά ήταν ο φάρος, ένα από τα 7 θαύματα του κόσμου, επισκεφτήκαμε το σπίτι του Καβάφη, το πατριαρχείο και τέλος την σύγχρονη πια βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Γενικά σαν πόλη δεν μας ενθουσίασε αλλα νομίζω ότι συνέβη κυρίως λόγω της ημέρας.Πάντως με εξαίρεση την υπόλοιπη Αίγυπτο η Αλεξάνδρεια δεν αφήνει γεύση αρχαίου αιγυπτιακού πολιτισμού αλλά ελληνιστικής περιόδου. Γενικά δεν περπατήσαμε πολύ στην πόλη, τρακαραμε κιόλας και το απόγευμα πήραμε το δρόμο για Κάιρο. Εθνική με 6 λωρίδες που νομίζεις ότι παίζουν συγκρουόμενα...η τρέλα συνεχίστηκε...μέναμε στο hilton grand nile hotel με την ελπίδα να έχει αλκοόλ στα μπαρ αλλά μάταια. Αλλά καταφέραμε να βρούμε σε ένα γειτονικό roofgarden bar με θέα τον Νείλο απολαύσαμε τη βραδιά μας σχεδιάζοντας τις επόμενες μέρες.
Μέρα 2
Η σημερινή μέρα είναι αφιερωμένη στο Κάιρο. Ξεκινήσαμε νωρίς το πρωί για να πάμε στο παλιό αρχαιολογικό μουσείο. Εξαιρετικό. Έχει σπουδαία εκθέματα από όλη την εποχή των Φαραώ και ο Ahmed μας εξήγησε καθετί που βλέπαμε. Στους ντόπιους αρέσει περισσότερο το παλιό μουσείο που είναι ένα κλασικό κτίριο με κίονες αλλά λίγο χαοτικό καθώς θεωρούν ότι η αρχιτεκτονική του νέου δεν ταιριάζει με τα εκθέματα. Η μάσκα του Τουταγχαμόν ήταν όλα τα λεφτά. Στη συνέχεια πήγαμε στο κοπτικό Κάιρο. Αυτή είναι μια περιοχή που ζούν κυρίως Χριστιανοί που ονομάζονται κόπτες. Οκ μια περιοχή με πολύ ελληνικό στοιχείο εκκλήσεις κλπ.
Στη συνέχεια αφού περάσαμε από το παλιό νεκροταφείο ( τα νεκροταφεία στην Αίγυπτο είναι μια ιστορία μόνα τους που αξίζει κάποιος να την μάθει καθώς κατοικούνται και μάλιστα έχουν πλυθησμό 1,5 εκ κόσμο που ) πήγαμε στην αγορά του αλχαλιλι. Είναι ένα τεράστιο παζάρι που θα βρεις ότι θέλει να πάρει ένας τουρίστας( και όχι μόνο) και είναι κυριολεκτικά παζάρι. Εδώ ο ahmed μας είπε να ακούμε τιμή και να κάνουμε αντιπρόταση το 10% από ότι ακούμε. Γενικά οι τύποι έχουν κάνει το παζάρι επιστήμη και έμοιαζαν να το χαίρονται πολύ. Αφού πήραμε τα απαραίτητα αναμνηστικά φύγαμε για το νησί του ζαμαλεκ στην αναζήτηση του επόμενου μπαρ που σερβίρει αλκοόλ το οποίο βρέθηκε σε μια κλασική ιρλανδική παμπ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ήταν μέρα Παρασκευή που είναι για τους Αιγύπτιους η αντίστοιχη δική μας Κυριακή οπότε δεν είχαμε την κίνηση της πρώτης ημέρας.
Μέρα 3
Η μέρα αυτή ήταν αφιερωμένη στην Γκίζα. Είναι η περιοχή με τις πυραμίδες από τη μια και η πιο φτωχή της πόλης από την άλλη. Ξεκινήσαμε νωρίς ώστε να καταφέρουμε να δούμε τις τρεις μεγάλες πυραμίδες ( υπάρχουν περίπου 120 που έχουν βρεθεί σε όλη την Αίγυπτο) οι οποίες είναι τάφοι των αρχαίων Φαραώ. Παρότι η χώρα πια είναι μουσουλμανική και δεν πιστεύει στους αρχαίους Αιγυπτίους θεούς έχουν σε τεράστια εκτίμηση όλη εκείνη την περίοδο. Οι πυραμίδες ήταν εξαιρετικές όπως και η σφήκα και είναι απίστευτα δύσκολο να συνειδητοποιήσει κανείς ότι είναι έργα που στέκονται εκεί 4-5 χιλιάδες χρόνια με ελάχιστη παρέμβαση . Μετά πήγαμε στο νέο αιγυπτιακό Μουσείο που επίσης ήταν καταπληκτικό, όχι χαοτικό όπως το παλιό , αφού είχαν φτιάξει όλο το μουσείο σε χρονικές περιόδους που ξεκινούσε από τους πρώτους Φαραώ και τελείωνε στον θάνατο της Κλεοπάτρας που έκλεινε την εποχή και την κατάκτηση της Αιγύπτου από τους Ρωμαίους. Είναι ένα μουσείο που θες τουλάχιστον 2-3 ώρες μα το απολαύσεις. Ετοιμάζουν και τρίτο μουσείο. Εκείνο το βράδυ για αλλαγή είπαμε να κάνουμε κρουαζιέρα με φαγητό και σόου με χορό στον Νείλο. Αδιάφορο.
Μέρα 4
Την μέρα αυτή αποφασίσαμε να φύγουμε εκτός πόλης και πήγαμε σε 3 περιοχές. Στην sakhara, το dashur, και την Μέμφιδα. Η sakhara είναι μια περιοχή που είναι γνωστή για τα χειροποίητα χαλιά της όπου επισκεφτήκαμε και ένα carpet school για να δούμε πώς γίνεται. Πολλά παιδιά δεν πηγαίνουν σχολείο και γράφονται εκεί από 8 χρονών να μάθουν την τέχνη ( 25% των παιδιά δεν πάει σχολείο σύμφωνα με τον Ahmed). Εκεί είδαμε και μια πυραμίδα με εξαιρετική σημασία για είναι μοναδική την κεκλιμένη πυραμίδα δηλαδή πυραμίδα σε επίπεδα που ήταν το αρχικό σχήμα πριν πάρουν τη μετέπειτα μορφή τους. Στη συνέχεια το dashur είναι μια μικρή όαση με πολλά ευρύματα. Κυριότερα άλλες δύο πυραμίδες. Η κυρτή και η κόκκινη. Τέλος πήγαμε στη Μέμφιδα. Ήταν η πρώτη πρωτεύουσα της Αιγύπτου και υπάρχει η νεκρόπολη με σπουδαία ευρήματα όπως ένα τεράστιο άγαλμα του Ραμσή του β αλλά παράλληλα είναι και η πιο βρώμικη πόλη που έχω δει στη ζωή μου. Το βράδυ γυρίσαμε στο Κάιρο , λόγω ραμαζανιού περισσότερα μαγαζιά κλειστά οπότε ξανακαταληξαμε στη ίδια παμπ στο ζαμαλεκ η οποία όμως για να μας σερβίρει αλκοόλ ζήτησε ταυτότητες για να δείξουμε ότι δεν είμαστε μουσουλμάνοι.
Μέρα 5
Πάλι εκτός πόλης η τελευταία μέρα και αποφασίσαμε να πάμε στο φαιγιουμ μια όαση 2 ώρες από το Κάιρο αλλά και να κάνουμε το σαφάρι με 4*4 στην έρημο της Σαχάρας. Είδαμε τους καταρράκτες του φαιγιουμ, τη μαγική λίμνη, την κοιλάδα των φαλαινών ( απολιθώματα φαλαινών απο εκατομμύρια χρόνια πριν) κάναμε Sandboarding δηλαδή σανίδα στην άμμο σαν snowboard και φάγαμε παραδοσιακό αιγυπτιακό φαγητό.
Γυρίσαμε στην πόλη και το τελευταίο βράδυ αποφασίσαμε να το ξοδέψουμε στην Γκίζα ώστε να δούμε περισσότερο το local στοιχείο. Πάρα πολύ βρώμικο κομμάτι της πόλης,ουσιαστικά σαν χαλάσματα και εμπόλεμη ζώνη. Πολλά μαγαζάκια αλλά λόγω καθαριότητας δεν σε εμπνέουν. Τη βγάλαμε με κόκα κόλα και κρουασάν από ένα φούρνο.
Σύνοψη.
Η Αίγυπτος είναι μια χώρα με τεράστια ιστορία, ίσως την μεγαλύτερη. Όπως λένε και οι ίδιοι το κομμάτι που κάναμε ( λέγεται κάτω Αίγυπτος) δεν είναι ούτε το 30% των ευρημάτων καθώς τα υπόλοιπα βρίσκονται στην περιοχή ανάμεσα σε Λούξορ και Ασουάν. Εκεί υπάρχουν εκδρομές αλλά θέλει πιεσμένα 1 μέρα , οκ 2 μέρες εξαιρετικά 3 και να πετύχεις καλή τιμή πρπει να κλείσεις καιρό πριν ώστε να βρεις φτηνή εσωτερική πτήση ή ιδιωτικη. Μας ενημέρωσαν ότι η aegean αναμένεται να βάλει απευθείας πτήση από Αθήνα το 2026. Τα ευρήματα έχουν συντηρηθεί εξαιρετικά και πολλά από αυτά προκαλούν δέος. Δεν ξέρω αν είναι καλό η κακό αλλά η χώρα δεν έχει οργανωθεί τουριστικά με αποτέλεσμα να είναι κάποιος πολύ δύσκολο να τα δει αν δεν έχει κάποιον να τα δείχνει.
Οι Αιγύπτιοι σου λένε "μην εμπιστεύεσαι τους Αιγύπτιους" αλλά αυτό δεν το είδαμε. Μόνο πριν πάμε ότι δυσκολευόμασταν να συνεννοηθούμε ώστε να κλείσουμε ξεναγό. Τους έστελνε μήνυμα και σου απαντούσαν μετά από καμιά βδομάδα η ποτέ. Η φτώχια στη χώρα είναι έντονη και οι τιμές εκτός ξενοδοχείου εξευτελιστικές. Το νερό δεν πίνεται. Σαλάτα σου λένε να μη φας. Γενικά το φαγητό δεν μας εντυπωσίασε. Έχουν κάποια ντόπια πιάτα όπως το τουρλού που το σερβίρουν παντού και μετά τα κλασικά αραβικά πιάτα με κεμπάπ, κοτόπουλο φαλαφελ κ.α
Γενικά η Αίγυπτος είναι ένα ταξίδι που πας να δεις σπουδαία αξιοθέατα, δεν περιμένεις πολυτέλειες ακόμα και από τα πιο ακριβά να ξενοδοχεία και δεν πας για τα mall και για τα ψώνια. Θα δεις τελείως διαφορτική κουλτούρα, μεγάλη φτώχια και έντονες αντιθέσεις Αν τα οργανώσεις όλα από νωρίς δε θα χαλάσεις πολλά και θα έχεις γυρίσει γεμάτος και ανυπόμονος να πας κάποια στιγμή να δεις το υπόλοιπο κομμάτι ( άνω Αίγυπτος)
Μετά από πολύ ψάξιμο και σε άλλες ιστορίες και από γνωστούς καταλήξαμε ότι (κόντρα σε όλα τα άλλα τα άλλα ταξίδια μας) στην Αίγυπτο αξίζουν περισσότερο οι οργανωμένες ημερήσιες εκδρομές με ξεναγό και πολύ δύσκολα μόνοι μας.
Αυτό ισχύει για δύο λόγους.
Αρχικά η οδήγηση είναι μια παράνοια...δεν υπάρχουν φανάρια, δεν υπάρχουν λωρίδες, δεν υπάρχει προτεραιότητα, υπάρχουν μόνο αυτοκίνητα , μηχανάκια και τρίκυκλα να κορνάρουν και να προσπαθούν να χωθούν σε κάθε κενό...κόσμος να πετάγεται στο δρόμο για να περάσει απέναντι σε δρόμο ταχείας, σε κάθε μηχανάκι να είναι πάνω από 3-4 επιβάτες, και εκεί που νομίζεις τα έχεις δει όλα ένα κάρο κινείται στο αντίθετο ρεύμα στην αριστερή λωρίδα στην εθνική οδό!!...γενικά μια τρέλα που αν και ήμασταν ψιλιασμενοι επουδενί θα μπορούσαμε να πούμε ότι νοικιάζουμε αυτοκίνητο και κινούμαστε με αυτό....από μέσα μεταφοράς αν και υπάρχει μετρό στο Κάιρο είναι άβολο για το μεγαλύτερο κομμάτι των προορισμών.
Δεύτερος λόγος είναι η έλλειψη αγγλικών. Οκ κόσμο να μιλάει αγγλικά θα βρεις αλλά η πόλη γενικά δεν έχει ταμπέλες στα αγγλικά και ούτε καν τα μουσεία δεν έχουν πέρα από 1 - 2 γραμμές σε κάθε έκθεμα οπότε όταν είσαι σε μια χώρα που έχει πράγματα να δεις παντού είπαμε ότι είναι κρίμα να χάσουμε το οτιδήποτε οπότε κάθε μέρα περνάμε το βανακι μας παίρναμε τον ξεναγό μας και ριχνομασταν στην μάχη της ιστορίας.
Οι επιλογές για ξενάγηση γενικά είναι τρείς.
1. Εύρεση απευθείας ξεναγού - αιγυπτιολόγου που σου έκλεινε και βανακι. Αυτή είναι η καλύτερη επιλογή αλλά δεν τους βρίσκεις εύκολα. Υπάρχουν κάποιοι που έχει ειπωθεί σε άλλες ιστορίες. Δυστυχώς δεν καταφέραμε να τους κλείσουμε και απευθύνθηκα σε γραφείο. Γενικά πάντως ζητούσαν 70€ το βανακι τη μέρα και 80€ ο ξεναγός για όλο το γκρουπ.
2. Ημερήσιες εκδρομές από γραφείο . Στην πραγματικότητα απλά πληρώνεις παραπάνω και μια προμήθεια του γραφείου . Αυτό σημαίνει ότι πήγανε περίπου 50€ το άτομο τη μέρα με όλα τα εισιτήρια πληρωμένα και το μεσημεριανο.Αυτό επιλέξαμε επειδή δεν προλάβαμε ανεξάρτητο αλλά πήγε καλά γιατί μας έτυχε εξαιρετικός αιγυπτιολόγος ελληνόφωνος, ο Ahmed, που κρατήσαμε στοιχεία για μελλοντική χρήση. Έχει τελειώσει αρχαιολογία, είχε έρθει με μια υποτροφία στην Ελλάδα πριν 30 χρόνια που τον βοήθησε να μάθει τη γλώσσα και ήταν εξαιρετικός σε όλα..δεν σταμάτησε να μιλάει δευτερόλεπτο και δεν άφησε τίποτα ανεξήγητο.
3. Επιλογή ολόκληρη μέσω τουριστικού. Θεωρώ ότι δεν αξίζει καθώς σου κλείνει όλη τη μέρα με αποτέλεσμα να μην υπάρχει χρόνος να περπατήσεις την πόλη και να πάρεις μυρωδιά πως ζουν οι ντόπιοι.
Γενικά δεν αισθάνθηκε κανείς κίνδυνο εγκληματικότητας. Μόνο στενάχωρο αλλά όχι επικίνδυνο πάρα πολλοί άστεγοι και παιδάκια που σε πλησιάζουν και ζητούν χρήματα..
Το γενικό στορυ λοιπόν είναι κάθε πρωί εκδρομή και το απόγευμα - βράδυ ελεύθερος χρόνος για εξερεύνηση.
Σαν αφετηρία επιλέξαμε να μείνουμε κέντρο, πλατεία Ταχριρ αλλά εκ των υστέρων αν κάποιος θέλει να βγαίνει το βράδυ καλύτερη επιλογή είναι το ζαμαλεκ.
Μέρα 1:
Άφιξη 9:00 το πρωί στην Αλεξάνδρεια λόγω ακύρωσης της πτήσης μας προς Κάιρο. Εκεί βρίσκεται κάρτες sim αιγυπτιακές με 20€ τα 62 gb. Γενικά πολύ γρήγορο ίντερνετ. Βρήκαμε το βανακι μας και τον ξεναγό μας και ξεκινήσαμε για την πόλη. Εδώ πρέπει να αναφερθεί ότι ήταν Πέμπτη και ήταν η τελευταία εργάσιμη ημέρα πριν αρχίσει το ραμαζάνι. Αποτελέσματα να επικρατεί ένας πανζουρλισμος στους δρόμους καθώς όλοι ήταν έξω να ψωνίσουν για την γιορτή τους( κρατάει ένα μήνα) . Γενικά η μέρα αυτή είχε πολύ χαμένο χρόνο καθώς η κίνηση μέχρι το βράδυ ήταν άπειρη.
Στην Αλεξάνδρεια είδαμε το κάστρο, στη θέση που παλιά ήταν ο φάρος, ένα από τα 7 θαύματα του κόσμου, επισκεφτήκαμε το σπίτι του Καβάφη, το πατριαρχείο και τέλος την σύγχρονη πια βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Γενικά σαν πόλη δεν μας ενθουσίασε αλλα νομίζω ότι συνέβη κυρίως λόγω της ημέρας.Πάντως με εξαίρεση την υπόλοιπη Αίγυπτο η Αλεξάνδρεια δεν αφήνει γεύση αρχαίου αιγυπτιακού πολιτισμού αλλά ελληνιστικής περιόδου. Γενικά δεν περπατήσαμε πολύ στην πόλη, τρακαραμε κιόλας και το απόγευμα πήραμε το δρόμο για Κάιρο. Εθνική με 6 λωρίδες που νομίζεις ότι παίζουν συγκρουόμενα...η τρέλα συνεχίστηκε...μέναμε στο hilton grand nile hotel με την ελπίδα να έχει αλκοόλ στα μπαρ αλλά μάταια. Αλλά καταφέραμε να βρούμε σε ένα γειτονικό roofgarden bar με θέα τον Νείλο απολαύσαμε τη βραδιά μας σχεδιάζοντας τις επόμενες μέρες.
Μέρα 2
Η σημερινή μέρα είναι αφιερωμένη στο Κάιρο. Ξεκινήσαμε νωρίς το πρωί για να πάμε στο παλιό αρχαιολογικό μουσείο. Εξαιρετικό. Έχει σπουδαία εκθέματα από όλη την εποχή των Φαραώ και ο Ahmed μας εξήγησε καθετί που βλέπαμε. Στους ντόπιους αρέσει περισσότερο το παλιό μουσείο που είναι ένα κλασικό κτίριο με κίονες αλλά λίγο χαοτικό καθώς θεωρούν ότι η αρχιτεκτονική του νέου δεν ταιριάζει με τα εκθέματα. Η μάσκα του Τουταγχαμόν ήταν όλα τα λεφτά. Στη συνέχεια πήγαμε στο κοπτικό Κάιρο. Αυτή είναι μια περιοχή που ζούν κυρίως Χριστιανοί που ονομάζονται κόπτες. Οκ μια περιοχή με πολύ ελληνικό στοιχείο εκκλήσεις κλπ.
Στη συνέχεια αφού περάσαμε από το παλιό νεκροταφείο ( τα νεκροταφεία στην Αίγυπτο είναι μια ιστορία μόνα τους που αξίζει κάποιος να την μάθει καθώς κατοικούνται και μάλιστα έχουν πλυθησμό 1,5 εκ κόσμο που ) πήγαμε στην αγορά του αλχαλιλι. Είναι ένα τεράστιο παζάρι που θα βρεις ότι θέλει να πάρει ένας τουρίστας( και όχι μόνο) και είναι κυριολεκτικά παζάρι. Εδώ ο ahmed μας είπε να ακούμε τιμή και να κάνουμε αντιπρόταση το 10% από ότι ακούμε. Γενικά οι τύποι έχουν κάνει το παζάρι επιστήμη και έμοιαζαν να το χαίρονται πολύ. Αφού πήραμε τα απαραίτητα αναμνηστικά φύγαμε για το νησί του ζαμαλεκ στην αναζήτηση του επόμενου μπαρ που σερβίρει αλκοόλ το οποίο βρέθηκε σε μια κλασική ιρλανδική παμπ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ήταν μέρα Παρασκευή που είναι για τους Αιγύπτιους η αντίστοιχη δική μας Κυριακή οπότε δεν είχαμε την κίνηση της πρώτης ημέρας.
Μέρα 3
Η μέρα αυτή ήταν αφιερωμένη στην Γκίζα. Είναι η περιοχή με τις πυραμίδες από τη μια και η πιο φτωχή της πόλης από την άλλη. Ξεκινήσαμε νωρίς ώστε να καταφέρουμε να δούμε τις τρεις μεγάλες πυραμίδες ( υπάρχουν περίπου 120 που έχουν βρεθεί σε όλη την Αίγυπτο) οι οποίες είναι τάφοι των αρχαίων Φαραώ. Παρότι η χώρα πια είναι μουσουλμανική και δεν πιστεύει στους αρχαίους Αιγυπτίους θεούς έχουν σε τεράστια εκτίμηση όλη εκείνη την περίοδο. Οι πυραμίδες ήταν εξαιρετικές όπως και η σφήκα και είναι απίστευτα δύσκολο να συνειδητοποιήσει κανείς ότι είναι έργα που στέκονται εκεί 4-5 χιλιάδες χρόνια με ελάχιστη παρέμβαση . Μετά πήγαμε στο νέο αιγυπτιακό Μουσείο που επίσης ήταν καταπληκτικό, όχι χαοτικό όπως το παλιό , αφού είχαν φτιάξει όλο το μουσείο σε χρονικές περιόδους που ξεκινούσε από τους πρώτους Φαραώ και τελείωνε στον θάνατο της Κλεοπάτρας που έκλεινε την εποχή και την κατάκτηση της Αιγύπτου από τους Ρωμαίους. Είναι ένα μουσείο που θες τουλάχιστον 2-3 ώρες μα το απολαύσεις. Ετοιμάζουν και τρίτο μουσείο. Εκείνο το βράδυ για αλλαγή είπαμε να κάνουμε κρουαζιέρα με φαγητό και σόου με χορό στον Νείλο. Αδιάφορο.
Μέρα 4
Την μέρα αυτή αποφασίσαμε να φύγουμε εκτός πόλης και πήγαμε σε 3 περιοχές. Στην sakhara, το dashur, και την Μέμφιδα. Η sakhara είναι μια περιοχή που είναι γνωστή για τα χειροποίητα χαλιά της όπου επισκεφτήκαμε και ένα carpet school για να δούμε πώς γίνεται. Πολλά παιδιά δεν πηγαίνουν σχολείο και γράφονται εκεί από 8 χρονών να μάθουν την τέχνη ( 25% των παιδιά δεν πάει σχολείο σύμφωνα με τον Ahmed). Εκεί είδαμε και μια πυραμίδα με εξαιρετική σημασία για είναι μοναδική την κεκλιμένη πυραμίδα δηλαδή πυραμίδα σε επίπεδα που ήταν το αρχικό σχήμα πριν πάρουν τη μετέπειτα μορφή τους. Στη συνέχεια το dashur είναι μια μικρή όαση με πολλά ευρύματα. Κυριότερα άλλες δύο πυραμίδες. Η κυρτή και η κόκκινη. Τέλος πήγαμε στη Μέμφιδα. Ήταν η πρώτη πρωτεύουσα της Αιγύπτου και υπάρχει η νεκρόπολη με σπουδαία ευρήματα όπως ένα τεράστιο άγαλμα του Ραμσή του β αλλά παράλληλα είναι και η πιο βρώμικη πόλη που έχω δει στη ζωή μου. Το βράδυ γυρίσαμε στο Κάιρο , λόγω ραμαζανιού περισσότερα μαγαζιά κλειστά οπότε ξανακαταληξαμε στη ίδια παμπ στο ζαμαλεκ η οποία όμως για να μας σερβίρει αλκοόλ ζήτησε ταυτότητες για να δείξουμε ότι δεν είμαστε μουσουλμάνοι.
Μέρα 5
Πάλι εκτός πόλης η τελευταία μέρα και αποφασίσαμε να πάμε στο φαιγιουμ μια όαση 2 ώρες από το Κάιρο αλλά και να κάνουμε το σαφάρι με 4*4 στην έρημο της Σαχάρας. Είδαμε τους καταρράκτες του φαιγιουμ, τη μαγική λίμνη, την κοιλάδα των φαλαινών ( απολιθώματα φαλαινών απο εκατομμύρια χρόνια πριν) κάναμε Sandboarding δηλαδή σανίδα στην άμμο σαν snowboard και φάγαμε παραδοσιακό αιγυπτιακό φαγητό.
Γυρίσαμε στην πόλη και το τελευταίο βράδυ αποφασίσαμε να το ξοδέψουμε στην Γκίζα ώστε να δούμε περισσότερο το local στοιχείο. Πάρα πολύ βρώμικο κομμάτι της πόλης,ουσιαστικά σαν χαλάσματα και εμπόλεμη ζώνη. Πολλά μαγαζάκια αλλά λόγω καθαριότητας δεν σε εμπνέουν. Τη βγάλαμε με κόκα κόλα και κρουασάν από ένα φούρνο.
Σύνοψη.
Η Αίγυπτος είναι μια χώρα με τεράστια ιστορία, ίσως την μεγαλύτερη. Όπως λένε και οι ίδιοι το κομμάτι που κάναμε ( λέγεται κάτω Αίγυπτος) δεν είναι ούτε το 30% των ευρημάτων καθώς τα υπόλοιπα βρίσκονται στην περιοχή ανάμεσα σε Λούξορ και Ασουάν. Εκεί υπάρχουν εκδρομές αλλά θέλει πιεσμένα 1 μέρα , οκ 2 μέρες εξαιρετικά 3 και να πετύχεις καλή τιμή πρπει να κλείσεις καιρό πριν ώστε να βρεις φτηνή εσωτερική πτήση ή ιδιωτικη. Μας ενημέρωσαν ότι η aegean αναμένεται να βάλει απευθείας πτήση από Αθήνα το 2026. Τα ευρήματα έχουν συντηρηθεί εξαιρετικά και πολλά από αυτά προκαλούν δέος. Δεν ξέρω αν είναι καλό η κακό αλλά η χώρα δεν έχει οργανωθεί τουριστικά με αποτέλεσμα να είναι κάποιος πολύ δύσκολο να τα δει αν δεν έχει κάποιον να τα δείχνει.
Οι Αιγύπτιοι σου λένε "μην εμπιστεύεσαι τους Αιγύπτιους" αλλά αυτό δεν το είδαμε. Μόνο πριν πάμε ότι δυσκολευόμασταν να συνεννοηθούμε ώστε να κλείσουμε ξεναγό. Τους έστελνε μήνυμα και σου απαντούσαν μετά από καμιά βδομάδα η ποτέ. Η φτώχια στη χώρα είναι έντονη και οι τιμές εκτός ξενοδοχείου εξευτελιστικές. Το νερό δεν πίνεται. Σαλάτα σου λένε να μη φας. Γενικά το φαγητό δεν μας εντυπωσίασε. Έχουν κάποια ντόπια πιάτα όπως το τουρλού που το σερβίρουν παντού και μετά τα κλασικά αραβικά πιάτα με κεμπάπ, κοτόπουλο φαλαφελ κ.α
Γενικά η Αίγυπτος είναι ένα ταξίδι που πας να δεις σπουδαία αξιοθέατα, δεν περιμένεις πολυτέλειες ακόμα και από τα πιο ακριβά να ξενοδοχεία και δεν πας για τα mall και για τα ψώνια. Θα δεις τελείως διαφορτική κουλτούρα, μεγάλη φτώχια και έντονες αντιθέσεις Αν τα οργανώσεις όλα από νωρίς δε θα χαλάσεις πολλά και θα έχεις γυρίσει γεμάτος και ανυπόμονος να πας κάποια στιγμή να δεις το υπόλοιπο κομμάτι ( άνω Αίγυπτος)
