emmy
Member
- Μηνύματα
- 47
- Likes
- 39
- Ταξίδι-Όνειρο
- ΜΕΞΙΚΟ
Τελικά το skyscanner έχει γίνει η αγαπημένη μου συνήθεια!
Ψάχνοντας λοιπόν κάποιον κοντινό προορισμό για 4-5 μέρες ξεκούρασης, βρήκα μια πολύ καλή προσφορά για Βέλγιο και μιας και δεν είχα πάει στα μέρη αυτά, πήρα εύκολα την απόφαση!
Η πτήση έγινε με Olympic Air (η οποία με έχει εντυπωσιάσει με την αλλαγή της…) και διάρκεσε περίπου τρεισήμισι ώρες. Προσγειωθήκαμε στις 7.00 το απόγευμα, σε ένα ολόλευκο από το χιόνι αεροδρόμιο, χωρίς όμως να έχει ιδιαίτερο κρύο (-1 και 0οC είναι θεϊκές θερμοκρασίες για Βόρια Ευρώπη που μάλιστα περνά τον πιο βαρύ χειμώνα των τελευταίων δεκαετιών!). Με το τρένο σε 20 λεπτά βρισκόμασταν στο κέντρο των Βρυξελλών, στο ξενοδοχείο μας.
Τις πρώτες ώρες τις περάσαμε στην κεντρική πλατεία (Grand Place) η οποία φωταγωγημένη ήταν πραγματικά υπέροχη. Περιπλανηθήκαμε στα γύρω στενάκια, και κάθε δυο μέτρα ευχαριστούσα την τύχη μου που δεν είμαι γλυκατζού και φίλος της σοκολάτας, γιατί με τόσα Σοκολατάδικα και Βαφλάδικα, θα έφευγα υπέρβαρη κατά 10 κιλά (και δεν εννοώ αυτά που θα είχα στην βαλίτσα μου…).
Η βραδιά έκλεισε σε μια πολύ ζεστή μπυραρία απέναντι από τον διάσημο κατρουλιάρη της περιοχής (Manneken Pis), με εντυπωσιακή διακόσμηση από μεγάλες μαριονέτες και αντίγραφα του προκλητικού πιτσιρικά που λέγαμε πριν, με διάφορα κουστούμια αντίγραφα αυτών που κατά καιρούς έχει φορέσει. Εναλλακτικό των διάσημων Βελγικών μπυρών, είναι το ζεστό κρασί με συνοδεία τυριών και αλλαντικών, που προσωπικά προτίμησα.
1η ΜΕΡΑ
Αφού προμηθευτήκαμε την Brussels Card, η οποία με 34? μας έδινε πρόσβαση σε όλα τα μέσα συγκοινωνίας (τραμ, μετρό, λεωφορεία) καθώς και σε όλα σχεδόν τα μουσεία των Βρυξελλών), αρχίσαμε την επίσημη γνωριμία με το ιστορικό κέντρο.
Η θερμοκρασία γύρω στους 1-2οC και με αρκετή ηλιοφάνεια ήταν ονειρεμένη!
Hot spots:
-Σουβλάκι φρούτων, περιχυμένο με σοκολάτα Gotiva, στο ομώνυμο κατάστημα της πλατείας.
-Επίσκεψη στο μουσείο ζυθοποιίας και δοκιμή ενός μεγάλου ποτηριού ξανθιάς-γυναικείας- μπύρας (…είχε και πιο σκούρα, για τους έμπειρους παίχτες…).
Ο μπάρμαν ήταν πάρα πολύ ευγενικός και μας μίλησε αρκετά για την χώρα του καθώς και τις συνήθειες τους και τα παλιά έθιμα τους.
Κάτι που μου άρεσε πολύ, ήταν η ύπαρξη ενός μεγάλου κουτιού, σαν μεγάλος κουμπαράς, μέσα στον οποίο οι θαμώνες στις παλιές μπυραρίες συνήθιζαν να ρίχνουν ψιλά κάθε φορά που πήγαιναν για την μπύρα τους. Στο τέλος του χρόνου, άνοιγαν τον ''κουμπαρά'' και έκαναν ένα μεγάλο φαγοπότι με ότι είχε μαζευτεί.
Δυστυχώς το μουσείο σοκολάτας ήταν κλειστό για την περίοδο του Ιανουαρίου.
Αργότερα μεταφερθήκαμε στην περιοχή του Sablon όπου θαυμάσαμε τα υπέροχα μνημεία της περιοχής (παλάτια, δικαστήρια, καθεδρικούς, πάρκα…απ΄όλα είχε η περιοχή!). Πολύ ενδιαφέρον ήταν το Μουσείο μουσικών οργάνων, στο οποίο είχε μια τεράστια συλλογή από απίστευτα μουσικά όργανα, τα οποία είχες την δυνατότητα να ακούσεις, φορώντας ένα ζευγάρι ακουστικά και πλησιάζοντας κοντά τους! Πολύ καινοτόμο!
Φαγητό σε εστιατόριο με θέα, και δοκιμή του Chicons au Gratin, τυπικού Βελγικού πιάτου, με αντίδια τυλιγμένα σε ζαμπόν και μαγειρεμένα σε σάλτσα τυριών. Ενδιαφέρουσα πρόταση, αλλά δεν ξετρελάθηκα κι όλας…
Αργά το απόγευμα επιστροφή και …κατάρρευση!
Ψάχνοντας λοιπόν κάποιον κοντινό προορισμό για 4-5 μέρες ξεκούρασης, βρήκα μια πολύ καλή προσφορά για Βέλγιο και μιας και δεν είχα πάει στα μέρη αυτά, πήρα εύκολα την απόφαση!
Η πτήση έγινε με Olympic Air (η οποία με έχει εντυπωσιάσει με την αλλαγή της…) και διάρκεσε περίπου τρεισήμισι ώρες. Προσγειωθήκαμε στις 7.00 το απόγευμα, σε ένα ολόλευκο από το χιόνι αεροδρόμιο, χωρίς όμως να έχει ιδιαίτερο κρύο (-1 και 0οC είναι θεϊκές θερμοκρασίες για Βόρια Ευρώπη που μάλιστα περνά τον πιο βαρύ χειμώνα των τελευταίων δεκαετιών!). Με το τρένο σε 20 λεπτά βρισκόμασταν στο κέντρο των Βρυξελλών, στο ξενοδοχείο μας.
Τις πρώτες ώρες τις περάσαμε στην κεντρική πλατεία (Grand Place) η οποία φωταγωγημένη ήταν πραγματικά υπέροχη. Περιπλανηθήκαμε στα γύρω στενάκια, και κάθε δυο μέτρα ευχαριστούσα την τύχη μου που δεν είμαι γλυκατζού και φίλος της σοκολάτας, γιατί με τόσα Σοκολατάδικα και Βαφλάδικα, θα έφευγα υπέρβαρη κατά 10 κιλά (και δεν εννοώ αυτά που θα είχα στην βαλίτσα μου…).
Η βραδιά έκλεισε σε μια πολύ ζεστή μπυραρία απέναντι από τον διάσημο κατρουλιάρη της περιοχής (Manneken Pis), με εντυπωσιακή διακόσμηση από μεγάλες μαριονέτες και αντίγραφα του προκλητικού πιτσιρικά που λέγαμε πριν, με διάφορα κουστούμια αντίγραφα αυτών που κατά καιρούς έχει φορέσει. Εναλλακτικό των διάσημων Βελγικών μπυρών, είναι το ζεστό κρασί με συνοδεία τυριών και αλλαντικών, που προσωπικά προτίμησα.
1η ΜΕΡΑ
Αφού προμηθευτήκαμε την Brussels Card, η οποία με 34? μας έδινε πρόσβαση σε όλα τα μέσα συγκοινωνίας (τραμ, μετρό, λεωφορεία) καθώς και σε όλα σχεδόν τα μουσεία των Βρυξελλών), αρχίσαμε την επίσημη γνωριμία με το ιστορικό κέντρο.
Η θερμοκρασία γύρω στους 1-2οC και με αρκετή ηλιοφάνεια ήταν ονειρεμένη!
Hot spots:
-Σουβλάκι φρούτων, περιχυμένο με σοκολάτα Gotiva, στο ομώνυμο κατάστημα της πλατείας.
-Επίσκεψη στο μουσείο ζυθοποιίας και δοκιμή ενός μεγάλου ποτηριού ξανθιάς-γυναικείας- μπύρας (…είχε και πιο σκούρα, για τους έμπειρους παίχτες…).
Ο μπάρμαν ήταν πάρα πολύ ευγενικός και μας μίλησε αρκετά για την χώρα του καθώς και τις συνήθειες τους και τα παλιά έθιμα τους.
Κάτι που μου άρεσε πολύ, ήταν η ύπαρξη ενός μεγάλου κουτιού, σαν μεγάλος κουμπαράς, μέσα στον οποίο οι θαμώνες στις παλιές μπυραρίες συνήθιζαν να ρίχνουν ψιλά κάθε φορά που πήγαιναν για την μπύρα τους. Στο τέλος του χρόνου, άνοιγαν τον ''κουμπαρά'' και έκαναν ένα μεγάλο φαγοπότι με ότι είχε μαζευτεί.
Δυστυχώς το μουσείο σοκολάτας ήταν κλειστό για την περίοδο του Ιανουαρίου.
Αργότερα μεταφερθήκαμε στην περιοχή του Sablon όπου θαυμάσαμε τα υπέροχα μνημεία της περιοχής (παλάτια, δικαστήρια, καθεδρικούς, πάρκα…απ΄όλα είχε η περιοχή!). Πολύ ενδιαφέρον ήταν το Μουσείο μουσικών οργάνων, στο οποίο είχε μια τεράστια συλλογή από απίστευτα μουσικά όργανα, τα οποία είχες την δυνατότητα να ακούσεις, φορώντας ένα ζευγάρι ακουστικά και πλησιάζοντας κοντά τους! Πολύ καινοτόμο!
Φαγητό σε εστιατόριο με θέα, και δοκιμή του Chicons au Gratin, τυπικού Βελγικού πιάτου, με αντίδια τυλιγμένα σε ζαμπόν και μαγειρεμένα σε σάλτσα τυριών. Ενδιαφέρουσα πρόταση, αλλά δεν ξετρελάθηκα κι όλας…
Αργά το απόγευμα επιστροφή και …κατάρρευση!
