coolalexis
Member
Επιτέλους έφτασε η μέρα των Διακοπών μας. Με μία ώρα καθυστέρηση από το προγραμματισμό καθώς το παιδί δεν ξυπνούσε αναχωρούμε στις 08:10 για Σύβοτα Θεσπρωτίας. Όλοι οι γνωστοί, μας λένε ότι η διαδρομή μέσω Εγνατίας οδού είναι πολύ γρήγορη. Δεν είχαν άδικο. Μετά από δύο ώρες και 15 λεπτά, με το ένα τούνελ να διαδέχεται το άλλο από τη Βέροια και μετά, 15 στο σύνολο, (αν μέτρησα σωστά), φτάσαμε στη Σιάτιστα. Μια πολύ όμορφη και γραφική κωμόπολη που από ότι διάβασα στο Internet καμιά πόλη στην Ελλάδα, αλλά και στα ευρύτερα Βαλκάνια δε διαθέτει τόσα μνημεία μεταβυζαντινά και νεοκλασικά, που γι’ αυτό δίκαια θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως πόλη–μουσείο.
Μπορεί κανείς σ’ αυτήν να επισκεφτεί και να θαυμάσει τους δέκα (10) περίπου μεταβυζαντινούς Ναούς των. Εμείς είδαμε αυτόν της Αγίας Παρασκευής (1677),
καθώς και τον νεότερο, του Αγίου Δημητρίου (1911), σπάνιο αρχιτεκτόνημα του σιατιστινού αρχιτέκτονα Αριστοτέλη Ζάχου, έναν από τους τρεις μεγαλύτερους του περασμένου αιώνα.
Μετά από μία ώρα, αφού ήπιαμε την πορτοκαλάδα μας στην κάτω πέτρινη πλατεία, παρέα με τους χωριανούς που έπαιζαν πρωί πρωί χαρτιά, κάτω από τα πλατάνια, και ξεκουραστήκαμε λίγο, κυρίως ο μικρός, ξεκινήσαμε για το Μέτσοβο όπου καθίσαμε για φαγητό. Ενθουσιάστηκα με το Μέτσοβο και υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι κάποια στιγμή θα επιστρέψω.
Μέχρι το τέλος της Εγνατίας οδού, πού είναι ένας αυτοκινητόδρομος που θυμίζει Ευρώπη, διασχίσαμε 65 σήραγγες, από 110 μέτρα μέχρι 4,6 χλμ, και αμέτρητες γέφυρες. Στις 15:30 ακριβώς φτάσαμε στον προορισμό μας.
Το δωμάτιο ήταν τέλειο... Καλά αρχίσαμε. Η κύρια Αγαθή πολύ καλή οικοδέσποινα μας περίμενε έξω από το οίκημα ενώ ότι πρόβλημα είχαμε μας το έλυνε αμέσως. Μέχρι και ψυγείο μας άλλαξε γιατί της είπαμε ότι δεν δούλευε καλά. Αφού ταιριάξαμε τα πράγματα φύγαμε αμέσως για μπάνιο στη Μεγάλη Άμμο. Είναι έξω από το χωριό με κατεύθυνση προς την Πέρδικα. Μόλις τρία χλμ από το δωμάτιό μας. Έχει εστιατόρια cafe - bar. Όσο για την παραλία είναι και οργανωμένη. Επίσης θα πρέπει να γνωρίζεται πως τα νερά είναι δροσερά και έχει βότσαλα.
Αφού χαρήκαμε τον Ήλιο και τη Θάλασσα και μετά από ένα γρήγορο ντους στο δωμάτιο βγήκαμε για μία πρώτη γνωριμία με το χωριό που δυστυχώς ήταν εφιαλτική καθώς ο μικρός μετά από όλη αυτή τη ταλαιπωρία ήταν όλο γκρίνια και έτσι φύγαμε άρον άρον για ξεκούραση.
Την επόμενη μέρα νωρίς το πρωί πήγαμε για μπάνιο στην πιο εξωτική παραλία της περιοχής... «ΜΠΕΛΑ ΒΡΑΚΑ»... Απίστευτη παραλία!!! Πρέπει οπωσδήποτε να την επισκεφτείτε. Η παραλία βρίσκεται στην ουσία στο νησάκι Μουρτεμένο. Περνάτε στο νησί διασχίζοντας την θάλασσα με τα πόδια όπου το νερό φτάνει μέχρι το γόνατο. Δεν θα βρείτε κάτι για φαγητό αλλά ούτε και κάποιο αναψυκτήριο γι αυτό πριν πάτε εφοδιασθείτε με τα απαραίτητα.
Tο μεσημέρι ξεκούραση και το απόγευμα πάλι για μπάνιο στην Αγία Παρασκευή.Πρέπει να επισημάνω ότι αυτή η παραλία ανήκει στο χωριό Πέρδικα. Η θάλασσα είναι ζεστή και έχει κάτι το εξωτικό. Υπάρχει ένα μικρό νησί το οποίο βρίσκεται σε πολύ μικρή απόσταση από την παραλία. Έχει ξαπλώστρες και εστιατόρια και καφετέριες. Δεν ξετρελάθηκα. Όμορφος κόλπος αλλά όχι τα νερά του.
Το βράδυ αποφασίσαμε να πάμε μία βόλτα στη γειτονική Πάργα. Έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Πανέμορφο γραφικό χωριό, με πολύχρωμα σπίτια, το Βενετσιάνικο κάστρο να δεσπόζει στη μια πλευρά του κόλπου ενώ στη μέση του λιμανιού το καταπράσινο νησάκι της Παναγιάς κάνει το τοπίο μαγικό. Περπατήσαμε στα στενά λιθόστρωτα δρομάκια μαζί με τους χιλιάδες τουρίστες και νομίζαμε ότι βρισκόμαστε στο πιο in νησί. Τσιμπήσαμε κάτι στα γρήγορα και με κάτι φίλους που συναντήσαμε τυχαία ήπιαμε μια μπύρα απολαμβάνοντας το γραφικό λιμανάκι.
Η Τρίτη ημέρα περιελάμβανε εκδρομή στις πηγές του ποταμού Αχέρωντα. Εδώ η φύση έβαλε τα καλύτερά της. Απίστευτα όμορφο το τοπίο. Περπατήσαμε μέσα στον ποταμό. Νόμιζα στην αρχή ότι καρφιά μου τρυπούσαν τα πόδια καθώς το νερό ήταν παγωμένο. Πήγα όσο πιο βαθιά μπορούσα καθώς με το παιδί ήταν λίγο δύσκολο και μαγεύτηκα... Αφήνω τις φωτογραφίες να μιλήσουν καθώς τα λόγια είναι περιττά.
Στην επιστροφή έκανα μια γρήγορη στάση στο νεκρομαντείο.
Μετά πήγαμε στη πιό in παραλία των Συβότων. Μικρή Άμμος. Τα δέντρα φτάνουν μέχρι την θάλασσα ενώ τα νερά είχαν καταπράσινο χρώμα. Φυσικά και είναι οργανωμένη. Φυσικά και έχει φαγητό και καφέ αν θέλεις.
Το βράδυ βγήκαμε μια βόλτα στα Σύβοτα. Ο Άγγελος ήταν καλό παιδί και έτσι αφού πήραμε ένα παγωτό στο χέρι κάναμε βόλτα στο λιμανάκι. Είναι ένα πολύ ήσυχο λιμανάκι με λίγες ταβέρνες και δυο τρείς καφετέριες. Μετά τη βόλτα μας καθήσαμε να πιούμε μία μπύρα και επιστρέψαμε στο σπίτι.
Την τέταρτη ημέρα είπαμε να χαλαρώσουμε λιγάκι.
Έτσι το πρωί κάναμε μόνο ένα μπάνιο στη πισίνα μας και στις τρείς το μεσημέρι νοικιάσαμε καραβάκι για να περιηγηθούμε στα νησιά που βρίσκονται στο κόλπο καθώς και να δούμε την περιβόητη παραλία με την εκπληκτική ονομασία «πισίνα». Πρώτη φορά θα οδηγούσαν βάρκα και έτσι είχα λίγο άγχος αλλά τελικά ήταν πάρα πολύ όμορφη εμπειρία. Τα νησάκια Μουρτεμένο, Μαύρο όρος και Άγιος Νικόλαος είναι πνιγμένα στο πράσινο και έχουν καταπληκτικές παραλίες με αποκορύφωμα βέβαια την πισίνα.
Κάναμε μια βουτιά και στο Διάπορο. Στο γυρισμό είδαμε και τις παραλίες ΔΕΗ, Ζέρη και Γαλλικός μώλος στις οποίες μπορεί κάποιος να πάει και με τα πόδια από το χωριό αλλά εκτός από την Ζέρη της οποίας τα νερά είναι ζεστά και καθαρά και έχετε την δυνατότητα να κάτσετε για φαγητό ή καφέ καθώς επίσης και οι μικροί της παρέας να παίξουν στις νεροτσουλήθρες, οι άλλες δεν είναι τίποτα ιδιαίτερο. Το βράδυ πήγαμε και πάλι στη Πάργα, αφού είχαμε ενθουσιαστεί την προηγούμενη φορά, όπου καθήσαμε για φαγητό.
Την επόμενη ημέρα ξυπνήσαμε νωρίς για να κάνουμε μονοήμερη κρουαζιέρα στους Παξούς. Ξεκινήσαμε 09:30 και μετά από 45 λεπτά βρισκόμασταν στο λιμάνι της Λάκας με καταπληκτικά τυρκουάζ νερά και αμέτρητα ιστιοπλοϊκά. Αφού έβγαλα λίγες φωτογραφίες πήγαμε στη πίσω μεριά του νησιού για να δούμε τις σπηλιές και στη συνέχεια στους αντίπαξους για μπάνιο σε μια από τις ομορφότερες παραλίες του κόσμου... στο βουτούμι.
Απολαύσαμε το μπάνιο μας και μετά από μία ώρα αναχωρήσαμε για τον Γάιο των Παξών... Θυμήθηκα το 1998 οπότε και είχα ζήσει εκεί 6 υπέροχους μήνες... Φυσικό λιμάνι που σχηματίζεται από το νησάκι του Αγιού Νικολάου. Όμορφα στενά δρομάκια και πολύ φιλόξενοι άνθρωποι. Επιστρέψαμε στο δωμάτιό μας και αφού ξεκουραστήκαμε λιγάκι πήγαμε στη Ηγουμενίτσα. Μια πόλη που δε λέει και πολλά με το λιμάνι να είναι αυτό που της δίνει ζωή. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι ο πιτόγυρος έκανε μόλις 1,5? και ότι με το ποτό που παραγγείλαμε στη καφετέρια μας έφεραν μαγειρευτό φαγητό για συνοδεία!!! Έκτη και τελευταία στην ουσία ημέρα καθώς την επομένη θα φεύγαμε νωρίς, αποφασίσαμε να ξαναπάμε για πρωινό μπάνιο στη μικρή άμμο αφού μας άρεσε πολύ. Το απόγευμα απλά κοιμόμασταν... Το τελευταίο βράδυ το περάσαμε στα Σύβοτα. Φάγαμε σε ένα καταπληκτικό Ιταλικό εστιατόριο χαζεύοντας τα σκάφη που ήταν αραγμένα στο λιμάνι και απολαμβάνοντας την αύρα του Ιονίου .Λίγο τσιμπημένες οι τιμές σε σχέση με τα υπόλοιπα αλλά άξιζε τον κόπο... Έφτασε η μέρα του γυρισμού.Ξυπνήσαμε το πρωί και με βαριά καρδιά αρχίσαμε να μαζεύουμε τα πράγματά μας. Πήγαμε για ένα τελευταίο καφέ δίπλα από τη θάλασσα σε αυτό το πανέμορφο, πνιγμένο στο πράσινο, κόλπο που προστατεύεται από τα μικρά νησάκια και στις 10:45 πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Σε 4,5 ώρες ήμασταν στη Δράμα. Η Εγνατία απίστευτη...
Άλλο ένα καλοκαιρινό ταξιδάκι έφτασε στο τέλος του και το μυαλό γέμισε με πανέμορφες εικόνες που θα μας συντροφεύουν μέχρι την επόμενη εξόρμηση...
Μπορεί κανείς σ’ αυτήν να επισκεφτεί και να θαυμάσει τους δέκα (10) περίπου μεταβυζαντινούς Ναούς των. Εμείς είδαμε αυτόν της Αγίας Παρασκευής (1677),
καθώς και τον νεότερο, του Αγίου Δημητρίου (1911), σπάνιο αρχιτεκτόνημα του σιατιστινού αρχιτέκτονα Αριστοτέλη Ζάχου, έναν από τους τρεις μεγαλύτερους του περασμένου αιώνα.
Μετά από μία ώρα, αφού ήπιαμε την πορτοκαλάδα μας στην κάτω πέτρινη πλατεία, παρέα με τους χωριανούς που έπαιζαν πρωί πρωί χαρτιά, κάτω από τα πλατάνια, και ξεκουραστήκαμε λίγο, κυρίως ο μικρός, ξεκινήσαμε για το Μέτσοβο όπου καθίσαμε για φαγητό. Ενθουσιάστηκα με το Μέτσοβο και υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι κάποια στιγμή θα επιστρέψω.
Μέχρι το τέλος της Εγνατίας οδού, πού είναι ένας αυτοκινητόδρομος που θυμίζει Ευρώπη, διασχίσαμε 65 σήραγγες, από 110 μέτρα μέχρι 4,6 χλμ, και αμέτρητες γέφυρες. Στις 15:30 ακριβώς φτάσαμε στον προορισμό μας.
Το δωμάτιο ήταν τέλειο... Καλά αρχίσαμε. Η κύρια Αγαθή πολύ καλή οικοδέσποινα μας περίμενε έξω από το οίκημα ενώ ότι πρόβλημα είχαμε μας το έλυνε αμέσως. Μέχρι και ψυγείο μας άλλαξε γιατί της είπαμε ότι δεν δούλευε καλά. Αφού ταιριάξαμε τα πράγματα φύγαμε αμέσως για μπάνιο στη Μεγάλη Άμμο. Είναι έξω από το χωριό με κατεύθυνση προς την Πέρδικα. Μόλις τρία χλμ από το δωμάτιό μας. Έχει εστιατόρια cafe - bar. Όσο για την παραλία είναι και οργανωμένη. Επίσης θα πρέπει να γνωρίζεται πως τα νερά είναι δροσερά και έχει βότσαλα.
Αφού χαρήκαμε τον Ήλιο και τη Θάλασσα και μετά από ένα γρήγορο ντους στο δωμάτιο βγήκαμε για μία πρώτη γνωριμία με το χωριό που δυστυχώς ήταν εφιαλτική καθώς ο μικρός μετά από όλη αυτή τη ταλαιπωρία ήταν όλο γκρίνια και έτσι φύγαμε άρον άρον για ξεκούραση.
Την επόμενη μέρα νωρίς το πρωί πήγαμε για μπάνιο στην πιο εξωτική παραλία της περιοχής... «ΜΠΕΛΑ ΒΡΑΚΑ»... Απίστευτη παραλία!!! Πρέπει οπωσδήποτε να την επισκεφτείτε. Η παραλία βρίσκεται στην ουσία στο νησάκι Μουρτεμένο. Περνάτε στο νησί διασχίζοντας την θάλασσα με τα πόδια όπου το νερό φτάνει μέχρι το γόνατο. Δεν θα βρείτε κάτι για φαγητό αλλά ούτε και κάποιο αναψυκτήριο γι αυτό πριν πάτε εφοδιασθείτε με τα απαραίτητα.
Tο μεσημέρι ξεκούραση και το απόγευμα πάλι για μπάνιο στην Αγία Παρασκευή.Πρέπει να επισημάνω ότι αυτή η παραλία ανήκει στο χωριό Πέρδικα. Η θάλασσα είναι ζεστή και έχει κάτι το εξωτικό. Υπάρχει ένα μικρό νησί το οποίο βρίσκεται σε πολύ μικρή απόσταση από την παραλία. Έχει ξαπλώστρες και εστιατόρια και καφετέριες. Δεν ξετρελάθηκα. Όμορφος κόλπος αλλά όχι τα νερά του.
Το βράδυ αποφασίσαμε να πάμε μία βόλτα στη γειτονική Πάργα. Έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Πανέμορφο γραφικό χωριό, με πολύχρωμα σπίτια, το Βενετσιάνικο κάστρο να δεσπόζει στη μια πλευρά του κόλπου ενώ στη μέση του λιμανιού το καταπράσινο νησάκι της Παναγιάς κάνει το τοπίο μαγικό. Περπατήσαμε στα στενά λιθόστρωτα δρομάκια μαζί με τους χιλιάδες τουρίστες και νομίζαμε ότι βρισκόμαστε στο πιο in νησί. Τσιμπήσαμε κάτι στα γρήγορα και με κάτι φίλους που συναντήσαμε τυχαία ήπιαμε μια μπύρα απολαμβάνοντας το γραφικό λιμανάκι.
Η Τρίτη ημέρα περιελάμβανε εκδρομή στις πηγές του ποταμού Αχέρωντα. Εδώ η φύση έβαλε τα καλύτερά της. Απίστευτα όμορφο το τοπίο. Περπατήσαμε μέσα στον ποταμό. Νόμιζα στην αρχή ότι καρφιά μου τρυπούσαν τα πόδια καθώς το νερό ήταν παγωμένο. Πήγα όσο πιο βαθιά μπορούσα καθώς με το παιδί ήταν λίγο δύσκολο και μαγεύτηκα... Αφήνω τις φωτογραφίες να μιλήσουν καθώς τα λόγια είναι περιττά.
Στην επιστροφή έκανα μια γρήγορη στάση στο νεκρομαντείο.
Μετά πήγαμε στη πιό in παραλία των Συβότων. Μικρή Άμμος. Τα δέντρα φτάνουν μέχρι την θάλασσα ενώ τα νερά είχαν καταπράσινο χρώμα. Φυσικά και είναι οργανωμένη. Φυσικά και έχει φαγητό και καφέ αν θέλεις.
Το βράδυ βγήκαμε μια βόλτα στα Σύβοτα. Ο Άγγελος ήταν καλό παιδί και έτσι αφού πήραμε ένα παγωτό στο χέρι κάναμε βόλτα στο λιμανάκι. Είναι ένα πολύ ήσυχο λιμανάκι με λίγες ταβέρνες και δυο τρείς καφετέριες. Μετά τη βόλτα μας καθήσαμε να πιούμε μία μπύρα και επιστρέψαμε στο σπίτι.
Την τέταρτη ημέρα είπαμε να χαλαρώσουμε λιγάκι.
Έτσι το πρωί κάναμε μόνο ένα μπάνιο στη πισίνα μας και στις τρείς το μεσημέρι νοικιάσαμε καραβάκι για να περιηγηθούμε στα νησιά που βρίσκονται στο κόλπο καθώς και να δούμε την περιβόητη παραλία με την εκπληκτική ονομασία «πισίνα». Πρώτη φορά θα οδηγούσαν βάρκα και έτσι είχα λίγο άγχος αλλά τελικά ήταν πάρα πολύ όμορφη εμπειρία. Τα νησάκια Μουρτεμένο, Μαύρο όρος και Άγιος Νικόλαος είναι πνιγμένα στο πράσινο και έχουν καταπληκτικές παραλίες με αποκορύφωμα βέβαια την πισίνα.
Κάναμε μια βουτιά και στο Διάπορο. Στο γυρισμό είδαμε και τις παραλίες ΔΕΗ, Ζέρη και Γαλλικός μώλος στις οποίες μπορεί κάποιος να πάει και με τα πόδια από το χωριό αλλά εκτός από την Ζέρη της οποίας τα νερά είναι ζεστά και καθαρά και έχετε την δυνατότητα να κάτσετε για φαγητό ή καφέ καθώς επίσης και οι μικροί της παρέας να παίξουν στις νεροτσουλήθρες, οι άλλες δεν είναι τίποτα ιδιαίτερο. Το βράδυ πήγαμε και πάλι στη Πάργα, αφού είχαμε ενθουσιαστεί την προηγούμενη φορά, όπου καθήσαμε για φαγητό.
Την επόμενη ημέρα ξυπνήσαμε νωρίς για να κάνουμε μονοήμερη κρουαζιέρα στους Παξούς. Ξεκινήσαμε 09:30 και μετά από 45 λεπτά βρισκόμασταν στο λιμάνι της Λάκας με καταπληκτικά τυρκουάζ νερά και αμέτρητα ιστιοπλοϊκά. Αφού έβγαλα λίγες φωτογραφίες πήγαμε στη πίσω μεριά του νησιού για να δούμε τις σπηλιές και στη συνέχεια στους αντίπαξους για μπάνιο σε μια από τις ομορφότερες παραλίες του κόσμου... στο βουτούμι.
Απολαύσαμε το μπάνιο μας και μετά από μία ώρα αναχωρήσαμε για τον Γάιο των Παξών... Θυμήθηκα το 1998 οπότε και είχα ζήσει εκεί 6 υπέροχους μήνες... Φυσικό λιμάνι που σχηματίζεται από το νησάκι του Αγιού Νικολάου. Όμορφα στενά δρομάκια και πολύ φιλόξενοι άνθρωποι. Επιστρέψαμε στο δωμάτιό μας και αφού ξεκουραστήκαμε λιγάκι πήγαμε στη Ηγουμενίτσα. Μια πόλη που δε λέει και πολλά με το λιμάνι να είναι αυτό που της δίνει ζωή. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι ο πιτόγυρος έκανε μόλις 1,5? και ότι με το ποτό που παραγγείλαμε στη καφετέρια μας έφεραν μαγειρευτό φαγητό για συνοδεία!!! Έκτη και τελευταία στην ουσία ημέρα καθώς την επομένη θα φεύγαμε νωρίς, αποφασίσαμε να ξαναπάμε για πρωινό μπάνιο στη μικρή άμμο αφού μας άρεσε πολύ. Το απόγευμα απλά κοιμόμασταν... Το τελευταίο βράδυ το περάσαμε στα Σύβοτα. Φάγαμε σε ένα καταπληκτικό Ιταλικό εστιατόριο χαζεύοντας τα σκάφη που ήταν αραγμένα στο λιμάνι και απολαμβάνοντας την αύρα του Ιονίου .Λίγο τσιμπημένες οι τιμές σε σχέση με τα υπόλοιπα αλλά άξιζε τον κόπο... Έφτασε η μέρα του γυρισμού.Ξυπνήσαμε το πρωί και με βαριά καρδιά αρχίσαμε να μαζεύουμε τα πράγματά μας. Πήγαμε για ένα τελευταίο καφέ δίπλα από τη θάλασσα σε αυτό το πανέμορφο, πνιγμένο στο πράσινο, κόλπο που προστατεύεται από τα μικρά νησάκια και στις 10:45 πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Σε 4,5 ώρες ήμασταν στη Δράμα. Η Εγνατία απίστευτη...
Άλλο ένα καλοκαιρινό ταξιδάκι έφτασε στο τέλος του και το μυαλό γέμισε με πανέμορφες εικόνες που θα μας συντροφεύουν μέχρι την επόμενη εξόρμηση...
