hydronetta
Member
- Μηνύματα
- 4.164
- Likes
- 14.535
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ταξίδι-Όνειρο
- όπου δεν έχω πάει
Κεφ.1ο: Από τον Τάμεση καταμεσής του Ατλαντικού
Επτά είναι σύμφωνα με την καθολική εκκλησία τα θανάσιμα αμαρτήματα (όπως κι οι πεθερές).
Θανάσιμα γιατί μπορούν να σου στερήσουν τη θεία χάρη και να σε αφήσουν να τσιτσιρίζεσαι αενάως στο πυρ το εξώτερον.
Η απληστία, κοινώς πλεονεξία, φιγουράρει στο κατάλογο ως μέσης βαρύτητος αμάρτημα και εκπροσωπείται από το δαίμονα Μαμμωνά.
Άρα τα νέα δεν είναι ευοίωνα για μένα πολυαγαπημένοι μου αναγνώστες … Κλειστές οι πόρτες του Παραδείσου.
Η αιτία αυτού γεγραμμένη φαρδιά πλατειά στο κούτελό μου: πλεονεξία, ταξιδιωτική απληστία.
Διότι ναι κύριε!
Δεν μπορείτε να πηγαίνετε στο Λονδίνο για σεμινάριο και σεις να έχετε οργώσει το διαδίκτυο ψάχνοντας φθηνές πτήσεις από κει για να συνδυάσετε κι ένα ταξιδάκι αναψυχής 4-5 ημερών.
Και το ομολογώ με συντριβή ψυχής, πώς υπέπεσα στο θανάσιμο αυτό αμάρτημα:... "αν είναι τα ταξίδια αμαρτία, θα βγώ να το φωνάξω με λατρεία, θα βγω να το φωνάξω να το πώ, πώς ειμ' αμαρτωλός που τριγυρνώ"...
Εκτός αν η δημόσια εξομολόγησή μου λαμβάνεται υπόψιν από τον Ύψιστο, οπότε αμαρτίαν ουκ έχω.
Φωτιά είχε πάρει το πληκτρολόγιο. Αρχές Δεκέμβρη πού θα μπορούσε να αποδράσει κανείς για λίγες μέρες από το Λονδίνο; Όμως ο προορισμός να έχει μια εσάνς εξωτισμού, να είναι οικονομικός, ο καιρός να είναι καλός και να ενδείκνυται για μοναχικό ταξιδιώτη. Σκανάροντας τους προορισμούς της Easyjet και αποκλείοντας προορισμούς βάσει των προαναφερόμενων κριτηρίων η επιλογή ήταν σχεδόν μονόδρομος. Αυτό το απομονωμένο νησάκι, καταμεσίς του Ατλαντικού τι να λέει άραγε; Και δεν μιλώ ούτε για κάποιο εκ των τουριστικότατων Καναρίων, ούτε για τις Αζόρες, αλλά για τη μοναχική Μαδέιρα που ως τότε μου ήταν γνωστή για το κρασί της ως σως για φιλετάκια μόσχου.
135? το αεροπορικό από Λονδίνο, καταλύματα άφθονα και σχετικά οικονομικά, τι άλλο χρειάζεται ο ανεπαίσχυντος πλεονέκτης για να κλείσει το ταξίδι; Τίποτα, γι’αυτό και προχώρησα στις σχετικές κρατήσεις.
Τι αξίζει να δει κανείς εκεί; Διάθεση να το ψάξω πολύ πολύ δεν είχα, ήθελα να διασφαλίσω λίγο και τη παράμετρο της έκπληξης για μένα. Σε άγνωστα μέρη και μόνος αποφεύγω να οδηγώ, άρα άρχισα την αναζήτηση για τοπικές ημερήσιες εκδρομές που σου επιτρέπουν να γνωρίσεις το νησί. Έτσι έπεσα στην ιστοσελίδα ενός τοπικού πρακτορείου madeira-seekers. Oι τιμές εκδρομών εξαιρετικά οικονομικές μου επέτρεπαν να γνωρίσω το νησί χωρίς κόπο και με την ευκαιρία να ανταλλάξω και καμιά κουβέντα με κάποιο συνταξιδιώτη. Συμπλήρωσα τις απαραίτητες φόρμες ενδιαφέροντος, για να λάβω απάντηση στα ελληνικά (!!) δια χειρός ομογενούς ότι όλα οργανώθηκαν και είμαι καλοδεχούμενος στο νησί τους. Αχ ανήσυχε Οδυσσέα μέχρι στο βράχο της Μαδέιρα έφθασε η χάρη σου…
Η Μαδέιρα απευθύνεται κυρίως σε φυσιολάτρεις. Oι βραχώδεις ακτές δεν αποτελούν πόλο έλξης για κολύμπι, εντούτοις η πεζοπορία από τις γυμνές ορεινές κορφές στο καταπράσινο εσωτερικό του νησιού δίπλα από τα αρδευτικά κανάλια (levadas) αποζημιώνει τον επισκέπτη. Η επαφή με τη φύση, την ενδημική χλωρίδα σε ένα ορεινό τοπίο όπου είναι εμφανής η ηφαιστειακή προέλευσή του, δύσκολα θα αφήσει κάποιον ασυγκίνητο.
Το τοπίο στη Μαδέιρα
Πεζοπορία στα Levadas
Οι μέρες στο Λονδίνο κύλισαν μεταξύ σεμιναρίου, φαγητού στην Chinatown και ενός μιούζικαλ στο West End. O χριστουγεννιάτικος στολισμός του Λονδίνου ουδόλως με ενθουσίασε, η ατμόσφαιρα όμως ήταν αρκούντως εορταστική με τις ορδές τουριστών και Λονδρέζων να κατακλύζουν τους δρόμους σε ένα καταναλωτικό όργιο.
Η πρωινή πτήση για τη Μαδέιρα με το γαλατάδικο επέβαλε διανυκτέρευση πλησίον του αεροδρομίου του Gatwick. Το Castle Lodge Β&Β απεδείχθη εξαιρετική επιλογή: οικονομικό, πεντακάθαρο, με απαράμιλλη βρεττανική αισθητική, πλουσιοπάροχο πρωινό και βέβαια το κλου, δωρεάν μεταφορά στο αεροδρόμιο τα αξημέρωτα.
Το αεροπλάνο άφησε τον νεφοσκεπή ουρανό του Λονδίνου για να προσγειωθεί υπό έναν υπέρλαμπρο ήλιο στο αεροδρόμιο Funchal της Μαδέιρα, το οποίο απέχει μια ανάσα από τη θάλασσα. Το προπληρωμένο ταξί ανέλαβε να με πάει στο ξενοδοχείο μου το οποίο αν και βρισκόταν σχετικά μακριά από το κέντρο, στην τουριστική ζώνη Lido, εντούτοις από το μπαλκονάκι του εξασφάλιζε άπλετη θέα προς τον Ατλαντικό.
Άρον άρον τακτοποίηση και εξόρμηση στα αξιοθέατα της πρωτεύουσας του νησιού Funchal. Η μετακίνηση προς το κέντρο γίνεται εύκολα είτε με τα πόδια (αν έχεις διάθεση για περπάτημα), είτε με λεωφορεία (στις στάσεις υπήρχε ηλεκτρονικός πίνακας που ανέγραφε πότε έρχεται το επόμενο!!) ή με το βολικότατο Funchal sightseeing bus με προκαθορισμένα δρομολόγια και στάσεις.
Δια του λόγου το αληθές...
Το Funchal με την 500χρονη ιστορία του, γενέτειρα του Ρονάλντο (οι ποδοσφαιρόφιλοι οφείλουν να κάνουν προσκυνηματική εξόρμηση), μια από τις καθαρότερες πόλεις της Ευρώπης, απλώνεται αμφιθεατρικά.
Ο συνδυασμός του βουνού, με το απέραντο γαλάζιο και τις κατακόκκινες κεραμοσκεπές, διάσπαρτες, πνιγμένες κυριολεκτικά στο πράσινο αφήνει στον επισκέπτη θετικότατες αρχικές εντυπώσεις.
Funchal
Το Funchal διατηρεί ένα μικρό ιστορικό κέντρο με διατηρητέα κτήρια, ένα καινούργιο τμήμα με νεόδμητες κατοικίες και πολυκατοικίες κρεμασμένες κυριολεκτικά στις απότομες πλαγιές καθώς και τη τουριστική ζώνη όπου βρίσκονται τα ογκώδη ξενοδοχεία με όλες τις ανέσεις προς τέρψιν του ταξιδιώτη.
Η Μαδέιρα μπορεί μεν να μην αποτελεί το party island του Ατλαντικού, τίτλο που ζηλόφθονα κατέχουν τα Κανάρια, εντούτοις στο Funchal εκτυλίσσεται η εντυπωσιακότερη φιέστα με βεγγαλικά στον κόσμο (ναι στο κόσμο, σύμφωνα με το βιβλίο Guiness) με την αλλαγή της νέας χρονιάς!. Θεωρείται εντυπωσιακότατο θέαμα και οι επισκέπτες συρρέουν ώστε ούτε πατάρι δεν υπάρχει διαθέσιμο την εποχή εκείνη.
Eπίσης δεν θα αντισταθώ να μην σχολιάσω τον χριστουγεννιάτικο στολισμό. Όπου στενό, στενάκι, πλατεία, η υπερβολή σε όλη της τη μεγαλοπρέπεια. Καταλαβαίνεις Χριστούγεννα θες δε θες. Μπρός της το Λονδίνο ωχριούσε. Η προσωπική μου άποψη είναι να πακετάρουμε όλους τους τοπικούς μας άρχοντες που σκορπούν λεφτά σε αμφιβόλου αισθητικής πανάκριβους στολισμούς, να πάρουν μερικά μαθήματα…
Εντυπωσιακές γιορτές επίσης είναι το Καρναβάλι, το πολύχρωμο φεστιβάλ των Λουλουδιών, το Atlantic Festival International Fireworks Competition (κάθε Ιούνιο) και τέλος το Φεστιβάλ Κρασιού (δια το οποίο είναι πασίγνωστο το νησί)
Από το μουντό κρύο Λονδίνο και το τσιμέντο της Αθήνας, στη καρδιά του χειμώνα το Funchal μου φάνηκε μια όαση, ένας ζωγραφικός πίνακας. Μια πόλη ζωντανή, οργανωμένη, χωρίς τη μιζέρια της γεωγραφικής απομόνωσης. Όμως αυτό το επίτευγμα έχει και την αιτιολογία του.
Η Μαδέιρα αν και ανήκει στην Πορτογαλία, εντούτοις είναι αυτόνομη περιοχή, με δική της κυβέρνηση και κατά πως φαίνεται …αδιάφθορη στην διαχείριση των οικονομικών πόρων! Διότι φίλοι μου πώς αλλιώς να εξηγήσω την τάξη, την οργάνωση, την ανάπτυξη; Αρκεί μόνο να πω ότι μια σταλιά μέρος, ένας συμπαγής ηφαιστειογενής βράχος, χαμένο στην απεραντοσύνη του Ατλαντικού, είχε οδικό δίκτυο που θα το ζήλευε κι η Ελβετία. Πρακτικά όλο το νησί είναι διάτρητο με τούνελ (δεν θυμάμαι πόσα χιλιόμετρα), με σύγχρονους δρόμους, αερογέφυρες (!!) που επιτρέπουν και στα πιο απομονωμένα μέρη να έχουν γρήγορη οδική πρόσβαση στην πρωτεύουσα. Η χαρά του μηχανικού και του τοπογράφου!
Επτά είναι σύμφωνα με την καθολική εκκλησία τα θανάσιμα αμαρτήματα (όπως κι οι πεθερές).
Θανάσιμα γιατί μπορούν να σου στερήσουν τη θεία χάρη και να σε αφήσουν να τσιτσιρίζεσαι αενάως στο πυρ το εξώτερον.
Η απληστία, κοινώς πλεονεξία, φιγουράρει στο κατάλογο ως μέσης βαρύτητος αμάρτημα και εκπροσωπείται από το δαίμονα Μαμμωνά.
Άρα τα νέα δεν είναι ευοίωνα για μένα πολυαγαπημένοι μου αναγνώστες … Κλειστές οι πόρτες του Παραδείσου.
Η αιτία αυτού γεγραμμένη φαρδιά πλατειά στο κούτελό μου: πλεονεξία, ταξιδιωτική απληστία.
Διότι ναι κύριε!
Δεν μπορείτε να πηγαίνετε στο Λονδίνο για σεμινάριο και σεις να έχετε οργώσει το διαδίκτυο ψάχνοντας φθηνές πτήσεις από κει για να συνδυάσετε κι ένα ταξιδάκι αναψυχής 4-5 ημερών.
Και το ομολογώ με συντριβή ψυχής, πώς υπέπεσα στο θανάσιμο αυτό αμάρτημα:... "αν είναι τα ταξίδια αμαρτία, θα βγώ να το φωνάξω με λατρεία, θα βγω να το φωνάξω να το πώ, πώς ειμ' αμαρτωλός που τριγυρνώ"...
Εκτός αν η δημόσια εξομολόγησή μου λαμβάνεται υπόψιν από τον Ύψιστο, οπότε αμαρτίαν ουκ έχω.
Φωτιά είχε πάρει το πληκτρολόγιο. Αρχές Δεκέμβρη πού θα μπορούσε να αποδράσει κανείς για λίγες μέρες από το Λονδίνο; Όμως ο προορισμός να έχει μια εσάνς εξωτισμού, να είναι οικονομικός, ο καιρός να είναι καλός και να ενδείκνυται για μοναχικό ταξιδιώτη. Σκανάροντας τους προορισμούς της Easyjet και αποκλείοντας προορισμούς βάσει των προαναφερόμενων κριτηρίων η επιλογή ήταν σχεδόν μονόδρομος. Αυτό το απομονωμένο νησάκι, καταμεσίς του Ατλαντικού τι να λέει άραγε; Και δεν μιλώ ούτε για κάποιο εκ των τουριστικότατων Καναρίων, ούτε για τις Αζόρες, αλλά για τη μοναχική Μαδέιρα που ως τότε μου ήταν γνωστή για το κρασί της ως σως για φιλετάκια μόσχου.
135? το αεροπορικό από Λονδίνο, καταλύματα άφθονα και σχετικά οικονομικά, τι άλλο χρειάζεται ο ανεπαίσχυντος πλεονέκτης για να κλείσει το ταξίδι; Τίποτα, γι’αυτό και προχώρησα στις σχετικές κρατήσεις.
Τι αξίζει να δει κανείς εκεί; Διάθεση να το ψάξω πολύ πολύ δεν είχα, ήθελα να διασφαλίσω λίγο και τη παράμετρο της έκπληξης για μένα. Σε άγνωστα μέρη και μόνος αποφεύγω να οδηγώ, άρα άρχισα την αναζήτηση για τοπικές ημερήσιες εκδρομές που σου επιτρέπουν να γνωρίσεις το νησί. Έτσι έπεσα στην ιστοσελίδα ενός τοπικού πρακτορείου madeira-seekers. Oι τιμές εκδρομών εξαιρετικά οικονομικές μου επέτρεπαν να γνωρίσω το νησί χωρίς κόπο και με την ευκαιρία να ανταλλάξω και καμιά κουβέντα με κάποιο συνταξιδιώτη. Συμπλήρωσα τις απαραίτητες φόρμες ενδιαφέροντος, για να λάβω απάντηση στα ελληνικά (!!) δια χειρός ομογενούς ότι όλα οργανώθηκαν και είμαι καλοδεχούμενος στο νησί τους. Αχ ανήσυχε Οδυσσέα μέχρι στο βράχο της Μαδέιρα έφθασε η χάρη σου…
Η Μαδέιρα απευθύνεται κυρίως σε φυσιολάτρεις. Oι βραχώδεις ακτές δεν αποτελούν πόλο έλξης για κολύμπι, εντούτοις η πεζοπορία από τις γυμνές ορεινές κορφές στο καταπράσινο εσωτερικό του νησιού δίπλα από τα αρδευτικά κανάλια (levadas) αποζημιώνει τον επισκέπτη. Η επαφή με τη φύση, την ενδημική χλωρίδα σε ένα ορεινό τοπίο όπου είναι εμφανής η ηφαιστειακή προέλευσή του, δύσκολα θα αφήσει κάποιον ασυγκίνητο.
Το τοπίο στη Μαδέιρα
Πεζοπορία στα Levadas
Οι μέρες στο Λονδίνο κύλισαν μεταξύ σεμιναρίου, φαγητού στην Chinatown και ενός μιούζικαλ στο West End. O χριστουγεννιάτικος στολισμός του Λονδίνου ουδόλως με ενθουσίασε, η ατμόσφαιρα όμως ήταν αρκούντως εορταστική με τις ορδές τουριστών και Λονδρέζων να κατακλύζουν τους δρόμους σε ένα καταναλωτικό όργιο.
Η πρωινή πτήση για τη Μαδέιρα με το γαλατάδικο επέβαλε διανυκτέρευση πλησίον του αεροδρομίου του Gatwick. Το Castle Lodge Β&Β απεδείχθη εξαιρετική επιλογή: οικονομικό, πεντακάθαρο, με απαράμιλλη βρεττανική αισθητική, πλουσιοπάροχο πρωινό και βέβαια το κλου, δωρεάν μεταφορά στο αεροδρόμιο τα αξημέρωτα.
Το αεροπλάνο άφησε τον νεφοσκεπή ουρανό του Λονδίνου για να προσγειωθεί υπό έναν υπέρλαμπρο ήλιο στο αεροδρόμιο Funchal της Μαδέιρα, το οποίο απέχει μια ανάσα από τη θάλασσα. Το προπληρωμένο ταξί ανέλαβε να με πάει στο ξενοδοχείο μου το οποίο αν και βρισκόταν σχετικά μακριά από το κέντρο, στην τουριστική ζώνη Lido, εντούτοις από το μπαλκονάκι του εξασφάλιζε άπλετη θέα προς τον Ατλαντικό.
Άρον άρον τακτοποίηση και εξόρμηση στα αξιοθέατα της πρωτεύουσας του νησιού Funchal. Η μετακίνηση προς το κέντρο γίνεται εύκολα είτε με τα πόδια (αν έχεις διάθεση για περπάτημα), είτε με λεωφορεία (στις στάσεις υπήρχε ηλεκτρονικός πίνακας που ανέγραφε πότε έρχεται το επόμενο!!) ή με το βολικότατο Funchal sightseeing bus με προκαθορισμένα δρομολόγια και στάσεις.
Δια του λόγου το αληθές...
Το Funchal με την 500χρονη ιστορία του, γενέτειρα του Ρονάλντο (οι ποδοσφαιρόφιλοι οφείλουν να κάνουν προσκυνηματική εξόρμηση), μια από τις καθαρότερες πόλεις της Ευρώπης, απλώνεται αμφιθεατρικά.
Ο συνδυασμός του βουνού, με το απέραντο γαλάζιο και τις κατακόκκινες κεραμοσκεπές, διάσπαρτες, πνιγμένες κυριολεκτικά στο πράσινο αφήνει στον επισκέπτη θετικότατες αρχικές εντυπώσεις.
Funchal
Το Funchal διατηρεί ένα μικρό ιστορικό κέντρο με διατηρητέα κτήρια, ένα καινούργιο τμήμα με νεόδμητες κατοικίες και πολυκατοικίες κρεμασμένες κυριολεκτικά στις απότομες πλαγιές καθώς και τη τουριστική ζώνη όπου βρίσκονται τα ογκώδη ξενοδοχεία με όλες τις ανέσεις προς τέρψιν του ταξιδιώτη.
Η Μαδέιρα μπορεί μεν να μην αποτελεί το party island του Ατλαντικού, τίτλο που ζηλόφθονα κατέχουν τα Κανάρια, εντούτοις στο Funchal εκτυλίσσεται η εντυπωσιακότερη φιέστα με βεγγαλικά στον κόσμο (ναι στο κόσμο, σύμφωνα με το βιβλίο Guiness) με την αλλαγή της νέας χρονιάς!. Θεωρείται εντυπωσιακότατο θέαμα και οι επισκέπτες συρρέουν ώστε ούτε πατάρι δεν υπάρχει διαθέσιμο την εποχή εκείνη.
Eπίσης δεν θα αντισταθώ να μην σχολιάσω τον χριστουγεννιάτικο στολισμό. Όπου στενό, στενάκι, πλατεία, η υπερβολή σε όλη της τη μεγαλοπρέπεια. Καταλαβαίνεις Χριστούγεννα θες δε θες. Μπρός της το Λονδίνο ωχριούσε. Η προσωπική μου άποψη είναι να πακετάρουμε όλους τους τοπικούς μας άρχοντες που σκορπούν λεφτά σε αμφιβόλου αισθητικής πανάκριβους στολισμούς, να πάρουν μερικά μαθήματα…
Εντυπωσιακές γιορτές επίσης είναι το Καρναβάλι, το πολύχρωμο φεστιβάλ των Λουλουδιών, το Atlantic Festival International Fireworks Competition (κάθε Ιούνιο) και τέλος το Φεστιβάλ Κρασιού (δια το οποίο είναι πασίγνωστο το νησί)
Από το μουντό κρύο Λονδίνο και το τσιμέντο της Αθήνας, στη καρδιά του χειμώνα το Funchal μου φάνηκε μια όαση, ένας ζωγραφικός πίνακας. Μια πόλη ζωντανή, οργανωμένη, χωρίς τη μιζέρια της γεωγραφικής απομόνωσης. Όμως αυτό το επίτευγμα έχει και την αιτιολογία του.
Η Μαδέιρα αν και ανήκει στην Πορτογαλία, εντούτοις είναι αυτόνομη περιοχή, με δική της κυβέρνηση και κατά πως φαίνεται …αδιάφθορη στην διαχείριση των οικονομικών πόρων! Διότι φίλοι μου πώς αλλιώς να εξηγήσω την τάξη, την οργάνωση, την ανάπτυξη; Αρκεί μόνο να πω ότι μια σταλιά μέρος, ένας συμπαγής ηφαιστειογενής βράχος, χαμένο στην απεραντοσύνη του Ατλαντικού, είχε οδικό δίκτυο που θα το ζήλευε κι η Ελβετία. Πρακτικά όλο το νησί είναι διάτρητο με τούνελ (δεν θυμάμαι πόσα χιλιόμετρα), με σύγχρονους δρόμους, αερογέφυρες (!!) που επιτρέπουν και στα πιο απομονωμένα μέρη να έχουν γρήγορη οδική πρόσβαση στην πρωτεύουσα. Η χαρά του μηχανικού και του τοπογράφου!
….κάτι σαν ελβετικό τυρί ένα πράγμα αυτό το νησί…. 
Attachments
Last edited by a moderator:
