Παρίσακτος
Member
- Μηνύματα
- 258
- Likes
- 2.836
Ξέχασα το πιο σημαντικό, που πάντα το αποζητώ και στους άλλους σε τέτοια ποστ, τα highlights της ταξιδιωτικής μου χρονιάς:Πάμε στην ανασκόπηση της χρονιάς (του 2020 v2.0 ή αλλιώς 2021):
- Μονεμβασιά. Ερωτεύτηκα. Από τους ομορφότερους οικισμούς στη χώρα.
Και γενικότερα όλη η Λακωνία, με ιδιαίτερη μνεία στη Μάνη, και το πόσο ενδιαφέρων προορισμός για roadtrip είναι προσφέροντας ωραίες παραλίες, καρτποσταλικούς οικισμούς (Βάθεια, Γερολιμένας, Λιμένι) και φυσιολατρικό ενδιαφέρον (σπήλαια Διρού). - Μπρυζ. Άξιες αναφοράς και οι άλλες φλαμανδικές πόλεις που επισκέφτηκα: ιδίως η Γάνδη, που είναι κι αυτή πανέμορφη, με ωραία ενέργεια, αλλά και η Αμβέρσα, που έχει αρκετά ενδιαφέροντα, αξιόλογες πλατείες και εκκλησίες, ενώ παίρνει και το βραβείο καλύτερου σιδηροδρομικού σταθμού που έχω δει.
Αλλά η Βρύγη με ξετρέλανε, γιατί δεν την περίμενα τόσο όμορφη (από φωτογραφίες και σχόλια η Γάνδη μου είχε προκαλέσει μεγαλύτερο ενδιαφέρον) ενώ δεν τη βρήκα Νοέμβρη μήνα ιδιαίτερα πιο τουριστική απ’ ό,τι π.χ. τη Γάνδη και την πέτυχα με λιακάδα. Πολύ ατμοσφαιρική, μέρα και νύχτα· μερικά μέρη δεν είναι τυχαία τόσο τουριστικά. - Άμστερνταμ. Ήθελα χρόνια να την επισκεφτώ αλλά δεν είχε κάτσει και παρά τις ιδιαίτερες προσδοκίες (που δεν κατάφερε να ξεπεράσει) μου άφησε πολύ όμορφη γεύση. Πόλη που σε καλεί να την εξερευνήσεις, παρότι αρχιτεκτονικά δεν διαφοροποιείται ιδιαίτερα, το πώς δένει το οικιστικό στοιχείο με το υγρό (βλ. κανάλια) την κάνει χάρμα οφθαλμών. Ναι, είναι πολύ τουριστική, αλλά τα περισσότερα όμορφα μέρη του πλανήτη είναι. Αξίζει να αναφέρω και το αντίπαλο δέος του ταξιδιού, τις Βρυξέλλες, που τις βρήκα καλύτερες απ’ ό,τι ανέμενα.
- Η χώρα της Πάτμου και το νησί των Λειψών. Η πρώτη για την έντονη, σχεδόν κυκλαδίτικη, γοητεία της, ιδίως έξω από τη βασική περατζάδα, και οι δεύτεροι για την αναπάντεχα cute πόλη τους, την ηρεμία που απέπνεαν (χωρίς να είναι, όμως, νέκρα) και για τις όμορφες παραλίες τους. Την τριλογία των γραφικών νησιωτικών οικισμών ολοκληρώνει η πόλη της Ύδρας, που θέλω να την ξαναεπισκεφτώ και φθινόπωρο ή άνοιξη.
- Η μονοήμερη εκδρομή στην Αρκαδία (Καρύταινα) τον Σεπτέμβρη (που ξέχασα να συμπεριλάβω στην προηγούμενη απαρίθμηση), με highlight το rafting στον Λάδωνα, που θέλω πολύ να το ξαναδοκιμάσω και σε πιο ζόρικες διαδρομές.
- Την παραλία Τηγανάκια στους Αρκιούς, για το απίστευτο χρώμα τους που φέρνει σε Ιόνιο. Όχι, δεν είναι photoshop.
- Την παραλία Ναυάγιο στη Ζάκυνθο, για το καρτποσταλικό χρώμα νερών και το άγριο τοπίο, για την άμμο στο ιδανικό χρώμα (Instagram αγάπη μου, έλα φέρε με εδώ), μέγεθος (να μην κολλάει σαν βδέλλα στο δέρμα) και θερμοκρασία (δεν χρειάστηκε κανένα εκατοστάρι στην άμμο). Ναι, παρά την πολυκοσμία, τον πανικό με τα καράβια, τη βαβούρα, τη μυρωδιά πετρελαίου σε σημεία, δεν μπόρεσα παρά να μην εκτιμήσω μια από τις ωραιότερες παραλίες της χώρας.
- Μια άσημη ερημική παραλία στην Ανατολική Πελοπόννησο, με γαλανόλευκο χρώμα νερών, που θα μπορούσε να είναι στη Λευκάδα, αλλά τυχαίνει να είναι σε έναν από τους ωραιότερους νομούς της χώρας
Δεδομένου του 5μηνου λοκντάουν (7μηνου, αν συνυπολογίσουμε και το τέλος του ’20), καλά πήγε η χρονιά. Άντε, μακάρι κι η επόμενη καλύτερα, με περισσότερα και πιο ασφαλή ταξίδια!