Ηνωμένο Βασίλειο 20 χρόνια, εξερευνώντας τα μυστικά της Σκωτίας

[Smaragda53]

μ΄έχουν τρελάνει η ιστορία σου και οι φωτογραφίες σου - αυτή με τη βόμβα στη μέση στο λιβάδι... - περιμένω πάντα με ανυπομονησία.

 

[gelf]

Είχα να μπω μήνες στο φόρουμ. Πολύ δουλειά πάρα πολλές ώρες το 24ωρο, το οποίο εύχομαι να ήταν 50ωρο. Κάποια στιγμή μπήκα στο φόρουμ για να πάρω μια ανάσα. Και....
Με συγκίνηση είδα ότι έχω ένα φίλο να με καταλαβαίνει.
@interted, σ' ευχαριστώ πολύ, πάρα πολύ για την αφιέρωση. Είναι το καλύτερο δώρο. Αφιέρωση σε ένα λογοτεχνικό σου έργο, κάτι παραπάνω από έπος. Με συγκίνησες.
Και όχι μόνο με συγκίνησες, μου θύμισες πολλά από το παρελθόν.
Πρώτα σκέφτηκα τα ταξίδια μου στα αποστακτήρια. Και το πως έγιναν τα πρώτα ταξίδια. Μετά γύρισα πιο πίσω το ρολόι. Και θυμήθηκα στο πως κατέληξα να πίνω μόνο malt whisk(e)y.
Δεν θέλω να γράψω πολλά, για την ιστορία αυτή. Δεν θέλω να κάνω κατάχρηση στο χώρο της αριστουργηματικής σου ιστορίας. Θα μπορούσα να γράψω πολλές σελίδες, αφού στην ιστορία εμπλέκεται και ο πολιτικός μου μέντορας, ένας από τους καλύτερους ανθρώπους που έχω γνωρίσει και που κατοικούσε στη διπλανή πολυκατοικία, βουλευτής τότε, αείμνηστος σήμερα, ένας λαοφιλής πολιτικός, αγαπητός σε όλο το πολιτικό φάσμα, παρ’ όλο που τα ποσοστά μας κυμαίνονταν από 1,30% έως 2,70%. «Μας αγαπάνε αλλά δεν μας ψηφίζουμε», μου έλεγε συνεχώς. Και εγώ του απαντούσα ότι η αλήθεια πονάει. Να μην μακρηγορήσω, κάποτε με πονούσε υπερβολικά το στομάχι μου, με πήγε στο γιατρό και αυτός μου συνέστησε αποχή από τα υγρά και κυρίως από τα παλιόκρασα των ταβερνείων των Εξαρχείων, από τα χύμα μπράντι κλπ. Για να μην καταχραστώ το χώρο σου (είναι μεγάλη ιστορία, κάπου αλλού πρέπει να τη γράψω) και επειδή δούλευα από φοιτητής (τότε δεν υπήρχαν Η/Υ και πληρωνόσουν τις στατικές μελέτες με το τετραγωνικό μέτρο) και είχα μια οικονομική άνεση άρχισα να πίνω μόνο whisky και στη συνέχεια μόνο ακριβά whisky. Έτσι ξεκίνησα τοHaig, συνέχισα με JB και Cutty Sark και όταν άρχισα την κανονική επαγγελματική μου καριέρα αναβαθμίστηκα σε Chivas, στη συνέχεια με Johnnie black και τέλος με Dimple.
Θυμάμαι το έτος 1993, στο πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο του Άρη, ήπιαμε στο γραφείο μου (στο οποίο παρακολουθούσαμε τον αγώνα) τρεις μπουκάλες Dimple.
'Ομως κάποια καούρα στο στομάχι υπήρχε. Και τότε αποφάσισα να πίνω μόνο malt whisk(e)y.
Ξεκίνησα με Glenfiddich. Καμία ενόχληση στο στομάχι και στο κεφάλι. Όση ποσότητα και να έπινα.
Ήταν το έτος 1995 και βρισκόμουν σε μπαρ ενός πολύ φίλου μου και σημερινού αγαπημένου μου φίλου μου. Είχα πιει τρία Glenfiddich, τα δύο κερασμένα από το μπαρ του φίλου μου. Το μπαρ αυτό στα μέσα της δεκαετίας του 1990, το θεωρούσα ως σπίτι μου, ή/και ως γραφείο μου. Μερικές φορές έφευγα χωρίς να πληρώσω. Τέτοια οικειότητα είχα, γιατί το θεωρούσα δικό μου χώρο. Το θυμόμουν μετά και πλήρωνα την άλλη μέρα.
Μια νύχτα του 1995, ο φίλος μου ιδιοκτήτης-μπάρμαν μου έδωσε να δοκιμάσω ένα άλλο malt whisky, το CARDHU. Μου άρεσε πάρα πολύ και η γεύση και η οσμή.
Περνώντας από κάθε μπαρ, ζητούσα Cardhu. Καλόμαθα και τους φίλους μου. Έτσι αυξήθηκε η πώληση του Cardhu κατακόρυφα στην πόλη. Όταν κάποιες εταιρείες ήθελαν να κάνουν προώθηση σε προϊόντα τους κανόνισαν ένα ταξίδι στη Σκωτία για ιδιοκτήτες μπαρ.
Τότε ο φίλος μου ιδιοκτήτης του μπαρ, που προανέφερα, έθεσε βέτο.
Ο φίλος μου ήταν σαφής. Τους είπε ξεκάθαρα ποιος έφερε (μάλλον επέβαλε) το CARDHU στην πόλη. Συμφώνησαν και άλλοι ιδιοκτήτες μπαρ. Έτσι οι διοργανωτές αποδέχτηκαν ότι κι αν δεν έχω μπαρ, θα ήμουν προσκεκλημένος στο να γνωρίσω τα αποστακτήρια που θεωρούσαν ότι έπρεπε να δούμε. Κάπως έτσι κι εγώ πριν από 25+ χρόνια άρχισα να εξερευνώ τα αποστακτήρια της Σκωτίας. Από τότε έχω κάνει αρκετά ταξίδια στα αποστακτήρια της Σκωτίας. Συνήθως βρίσκω και κάποιο θύμα να οδηγεί μετά το πέμπτο ποτό.
Η ιστορία έχει συνέχεια με αποστακτήρια στην Ιρλανδία, με αποστακτήρια στις ΗΠΑ, με αποστακτήρια στον Καναδά, με αποστακτήρια στην Ιαπωνία κλπ. Βέβαια εγώ προτιμώ Σκωτία και Ιρλανδία. Δεν θα μας κοροϊδέψουν οι στημένοι κριτικοί ότι υπάρχει γιαπωνέζικο whisky καλύτερο από αυτά της Σκωτίας. Το δούλεμα και οι προωθήσεις προϊόντων, ας έχουν και κάποιο όριο.
@interted, και πάλι σ' ευχαριστώ πολύ και συγγνώμη για την από μέρους μου κατάχρηση της φιλοξενίας.
@psilos3, υπόσχομαι ότι θα βρεθούμε σύντομα να τα πούμε και να τα πιούμε (αν δεν βρεθούμε όταν έρθω για δουλειά, θα βρεθούμε στο Αλεξάνδρειο γιατί ερχόμαστεεεεε!!!). Σε ευχαριστώ πολύ που με θεωρείς ειδικό επί του θέματος. Από τα είδη των malt (Σκωτίας) μου αρέσουν κυρίως τα Speyside όταν θέλω να πιω πολύ και τα Islay όταν θέλω να πιω λίγο. Δεν θέλω να καταχραστώ, περαιτέρω, τη φιλοξενία του φίλου @interted που με συγκίνησε με την αφιέρωσή του.
Τώρα που κάνω ένα μικρό διάλειμμα από τη δουλειά, βάζω ένα ποτήρι Cardhu και το πίνω στην υγειά σας. Και όταν γράφω στην υγειά σας, το γράφω και το εννοώ με όλη μου την καρδιά.

 

[psilos3]

Είχα να μπω μήνες στο φόρουμ. Πολύ δουλειά πάρα πολλές ώρες το 24ωρο, το οποίο εύχομαι να ήταν 50ωρο. Κάποια στιγμή μπήκα στο φόρουμ για να πάρω μια ανάσα. Και....

Να καταχραστώ κι εγώ λίγες γραμμές από την εξαιρετική ιστορία του φίλου @interted και να πω ότι μας έλειψες, εσύ και οι τοποθετήσεις σου όπως αυτή.
Θυμάμαι που είχες αναφερθεί κι άλλη φορά στο Cardhu ως αγαπημένο σου. Δε σε αδικώ. Κι εγώ άμα μπορούσα θα προτιμούσα μόνο αυτό, μαζι με μερικά ακόμη της κατηγορίας.
Αναπόφευγτα οι στιγμές στο αποστακτήριο σε θυμίζουν!

 

[interted]

Και λίγα λες....

River Spey
View attachment 347825

Είναι όντως η εικόνα που μου έμεινε, φευγαλέα από το αυτοκίνητο όταν αραιώναν τα δέντρα κάθε τόσο, καθώς γύριζα στο Εδιμβούργο πριν πιάσει η νύχτα και το κρύο της Σκοτίας. Σ' ευχαριστώ.

μ΄έχουν τρελάνει η ιστορία σου και οι φωτογραφίες σου - αυτή με τη βόμβα στη μέση στο λιβάδι... - περιμένω πάντα με ανυπομονησία.

Αυτά είναι τα απρόβλεπτα, που έρχονται χωρίς να τα ψάχνεις. Όπως και ο σταθμός ραδιο-κατασκοπείας "old listening station" κοντά στο St. Andrews (βλ. προηγούμενο μέρος) για να πιάνουν τα κρυπτογραφημένα μηνύματατων Γερμανών ή το Abandoned nuclear shelter στο Εδιμβούργο που χτίστηκε ως ψυχροπολεμικό καταφύγιο για τους Βασιλικούς και 400 πολιτικούς και με αίθουσα για τηλεοπτικές μεταδόσεις. Υπάρχει και αυτό: Scotland's Secret Bunker – Visitor attraction of Scotland's best kept secret

Και όχι μόνο με συγκίνησες, μου θύμισες πολλά από το παρελθόν.

Αυτές η αναμνήσεις είναι για να μοιράζονται και να τις απολαμβάνουμε, είτε στο πλαίσιο αυτού του θέματος ή οπουδήποτε. Βρίσκω τον εαυτό μου να ακολουθεί τα τελευταία χρόναι τις ίδιες ουισκοποτικές τάσεις, ειδικά προς τα malt και τα Speyside όταν θέλω να πιώ κάτι σίγουρα καλό, χωρίς πειραματισμούς. Ειδικά στο τέλος μιας εβδομάδας, θες κάτι πιο σπέσιαλ.
Ενδιαφέρουσα η άποψη για τα Ιαπωνικά ουίσκι, μια και γίνεται τόσο κουβέντα γύρω από αυτά - δεν έχω δοκιμάσει προσωπικά. Εύχομαι να μοιραζόμαστε αυτες τις μικρές απολάυσεις μέσω του φόρουμ ή ακόμα και στα ουσικόμπαρα του Εδιμβούργου, αν τύχει να βρεθούμε και οι δυο κάποια φορά!

Να καταχραστώ κι εγώ λίγες γραμμές από την εξαιρετική ιστορία του φίλου @interted και να πω ότι μας έλειψες, εσύ και οι τοποθετήσεις σου όπως αυτή.
Θυμάμαι που είχες αναφερθεί κι άλλη φορά στο Cardhu ως αγαπημένο σου. Δε σε αδικώ. Κι εγώ άμα μπορούσα θα προτιμούσα μόνο αυτό, μαζι με μερικά ακόμη της κατηγορίας.
Αναπόφευγτα οι στιγμές στο αποστακτήριο σε θυμίζουν!

Να 'στε καλά, που δίνετε με τα σχόλια μια ζεστασία στο thread - ακόμα και αν κανονίζετε συναντήσεις στο Αλεξάνδρειο. Κάποτε θα ερχόμουν κι εγώ στο Αλεξάνδρειο, την εποχή του Κλιφ Λέβινγκστον χαχα.

 

[psilos3]

Ενδιαφέρουσα η άποψη για τα Ιαπωνικά ουίσκι, μια και γίνεται τόσο κουβέντα γύρω από αυτά - δεν έχω δοκιμάσει προσωπικά.

Ότι έχω δοκιμάσει (δύο τον αριθμό) ήταν εξαιρετικό!
Γνωρίζοντας την νοοτροπία των Ιαπώνων είναι σίγουρο πως δε πήραν τεχνογνωσία από τους Σκωτσέζους και τους Ιρλανδούς μόνο και μόνο για να τους αντιγράψουν, αλλά για να πετύχουν κάτι ανώτερο. Αν τα κατάφεραν δε ξέρω, το ξέρουν μόνο οι γνωρίζοντες σε τέτοια εξαιρετικά αποστάγματα. Αρνητικοί μια φορά δεν είμαστε.

Κάποτε θα ερχόμουν κι εγώ στο Αλεξάνδρειο, την εποχή του Κλιφ Λέβινγκστον χαχα.

Τότε που μας χώριζε ένα σχοινί και καμιά 15αριά μέτρα στο πέταλο. Ωραίες εποχές, πρόλαβα μερικά τέτοια ντέρμπυ τη δεκαετία του '90, με τις ομάδες φυσικά όπως λέγαμε τότε στη παρακμή τους, προφανώς γιατί δε πιστεύαμε επ' ουδενί τι θα γίνει τα επόμενα χρόνια...
Μπορείς να έρθεις κατευθείαν στα ποτά, χωρίς να μεσολαβήσει το Αλεξάνδρειο.

 

[turms]

Τότε που μας χώριζε ένα σχοινί και καμιά 15αριά μέτρα στο πέταλο. Ωραίες εποχές, πρόλαβα μερικά τέτοια ντέρμπυ τη δεκαετία του '90, με τις ομάδες φυσικά όπως λέγαμε τότε στη παρακμή τους, προφανώς γιατί δε πιστεύαμε επ' ουδενί τι θα γίνει τα επόμενα χρόνια...
Μπορείς να έρθεις κατευθείαν στα ποτά, χωρίς να μεσολαβήσει το Αλεξάνδρειο.

ωχ ρε φιλε...τι μου θυμισες τωρα.. εισαι μικροτερος απο εμενα ??? (τυχερε)...εγω τα προλαβα ολα στα μεγαλεια τους...Γανδη και επειτα...

PS
interted

ενα απο τα αγαπημενα μου κεφαλαια στο φορουμ...
το 2012 ημουνα με το ενα ποδι σκωτια για μονιμη εγκατασταση ...αλλα με κερδισαν οι Αλπεις τελικα....ποιος ξερει...σε μια αλλη διασταση ισως ειμαι εκει αυτη την στιγμη...

 

[katkats]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ευρώπη