μονοπάτι σε συνδυασμό με ξενώνα

[apos]

Μέτσοβο έχει το ursa trail, Ελάτη Τρικάλων που είναι στο 3ώρο, έχει μερικές ωραίες διαδρομές και μπορείς να ανέβεις καταφύγιο Κόζιακα από το ΧΚ Περτουλίου, Λίμνη Πλαστήρα επίσης στο 3ωρο αλλά δεν έχει γραφικό χωριό. Παλαιός Παντελεήμονας έχει ένα μονοπάτι που πάει λίμνη Κατή. Αυτά μου έρχονται στο μυαλό. Θα επανέλθω όμως,

 

[mourohavlos]

Συμπληρωματικά δείτε και την εφαρμογή wikiloc στην οποία διάφοροι χρήστες ανεβάζουν μονοπάτια που έχουν κάνει με συντεταγμένες, απόσταση, βαθμό δυσκολίας κλπ.

 

[dammys]

Θελουμε να πάμε μέσα Δεκέμβρη δυο διανυκτερεύσεις (καθημερινές) μια εκδρομή. Έχω στερέψει από ιδέες, θέλω κάτι καινούριο. Να συνδιάζει γραφικό οικισμό, περπάτημα στη φύση, κατά προτίμηση βουνό. Δυο δυόμιση ώρες από Θεσσαλονίκη. Σκέφτηκα Αγγιστρο αλλά δε ξέρω αν έχει διαδρομές για πεζοπορία. Πέρσι πήγαμε Γρεβενά Βασιλίτσα Πόζαρ Άγιο Αθανάσιο Αρναια. Κάποια ωραία πρόταση ;;

(Νυμφαίο έχουμε πάει, Λιτόχωρο έχουμε σπίτι, Πηλιο Ζαγοροχώρια πέφτουν μακριά. Μπανσκο θα μας έψηνε αλλά δε θα έχει χιόνια.)

Να πας Άγκιστρο , να κάνεις και λουτρά + φαγητό και διαδρομή έχει προς Αχλαδοχώρι ή Κρασοχώρι (παλιό εγκαταλελλειμμένο χωριό στο οποίο φαίνεται μόνο το καμπαναριό ...Δες κι αυτό...
Agkistro Action

 

[Elena2508]

Παγγαιο πήγαμε πρόσφατα, εκεί στη Μεσοροπη. Ευχαριστώ πολύ για τις προτάσεις! Μας είπαμε πράγματα που δεν γνωρίζαμε !! Επίσης σκεφτόμαστε αν όχι τώρα έστω για το μέλλον, προς Βελβεντό Κοζάνης.

Μια ωραία φθινοπωρινή εκδρομή που βγαινει και με μια διανυκτέρευση από Θεσσαλονίκη είναι η εξής:
Πρωινή αναχώρηση για Βλάστη Κοζάνης.
Βόλτες στο χωριό και στα γύρω λιβάδια.
Διανυκτέρευση εκεί. Είχε ένα υπέροχο ξενώνα παραδοσιακό και προφανώς έγιναν και άλλοι από τότε που πήγα εγώ πριν 14 χρόνια...

Την επόμενη μέρα βόλτα στο "Φαράγγι Σκεπασμένου" και στην διαδρομή μέχρι τον μεγάλο καταρράκτη.
Τα δέντρα στο φαράγγι είναι κυρίως φυλλοβόλα, οπότε το χειμώνα θα το βρείτε με ελάχιστο πράσινο χρώμα... Μέχρι τέλος Νοέμβρη θα έχει τα όμορφα χρώματα του φθινοπώρου.

Φαγητό και βόλτα στον Βελβεντό. Δεν ξέρω ποια ταβέρνα θα βρείτε ανοιχτή τις καθημερινές... Πάντως εμείς που πήγαμε Κυριακή Μαρτίου βρήκαμε 2-3 ανοιχτές και φάγαμε πολύ καλά!
Διανυκτέρευση στο Βελβεντό ή καπου στην περιοχή.
Μπορείτε να συνδυάσετε τον Βελβεντό και με το γεωπάρκο Κοζάνης με τα μπουχσρια/ νοχτάρια, περίπου 40 λεπτά από Βελβεντό.

Την 3η μέρα πηγαίνετε στο παραδοσιακό χωριό Σκλήθρο για βόλτα στο όμορφο δάσος του με τα σκλήθρα.
Κλείστε τραπέζι στην γνωστή ταβέρνα του Θωμά αν είναι ανοιχτή τις καθημερινές.
Αυτά όλα που σου προτείνω είναι σε απόσταση 2 ωρών από Θεσσαλονίκη. Μόνο η ανάβαση προς Βλάστη είναι λίγο δύσκολη με στροφές και για αυτό προτείνω να την κάνεις μέρα.

 

[fenia42]

Ευχαριστώ πολύ για τις προτάσεις !! Θα επιστρέψω με feedback.

 

[Elena2508]

Γεωπάρκο Μικρόβαλτου Κοζάνης

Σε απόσταση 40 χιλιομέτρων νότια της Κοζάνης , στο Μικρόβαλτο του δήμου Σερβίων – Βελβεντού, υπάρχει το μοναδικό για τον Ελλαδικό χώρο γεωπάρκο με τα Μπουχάρια και τα νοχτάρια.

Τα Μπουχάρια είναι ένας μοναδικός και εντυπωσιακός γεωλογικός σχηματισμός που προέκυψε από την διάβρωση του εδάφους σε διάστημα χιλιάδων ετών.
Το επισκέφτηκα το 2017.
Ελπίζω να υπάρχει ακόμη η σκάλα που οδηγεί σε αυτό...
Οι φωτογραφίες είναι σπό τότε...

 

[MVSylvia]

Αυτο το thread εχει τρελη πληροφορια κ προτασεις! Θα ανοιξω χαρτη να βαλω πιν.

 

[japetus]

Πέφτοντας στο νήμα αυτό, μου ήρθε πάλι στο μυαλό η μεγάλη έλλειψη που υπάρχει στη χώρα μας σε υποδομές για περιπατητικό τουρισμό με μεγάλες διασχίσεις...
Μεσαίες ή μεγαλύτερες διαδρομές δηλαδή (trails) που να μπορείς να πραγματοποιήσεις με το σακίδιο στον ώμο διανυκτερεύοντας κάθε βραδιά και σε άλλο σημείο κατά μήκος της διαδρομής. Είναι ένα είδος τουρισμού που έχει αναπτυχθεί αρκετά στο εξωτερικό και στη χώρα μας αν και υπάρχουν εξαιρετικές τέτοιες διαδρομές, δεν υπάρχουν οι αντίστοιχες υποδομές, πχ ξενώνες ή ορειβατικά καταφύγια σε βολικές αποστάσεις ή προσεκτικός, σύγχρονος σχεδιασμός διαδρομών μέσα από χωριά στα οποία να υπάρχει δυνατότητα διανυκτέρευσης σε τοπικά καταλύματα..
Το μοναδικό μέρος στην Ελλάδα όπου μπορεί κανείς να ασκήσει μια τέτοια δραστηριότητα είναι -δυστυχώς για τις γυναίκες- το Άγιο Όρος, όπου υπάρχει πλήθος καλά σηματοδοτημένων μονοπατιών και διαδρομών και πάμπολλες δυνατότητες διανυκτέρευσης τόσο σε ξενώνες μοναστηριών ή ακόμα και σε κελιά..

 

[DimiBiri]

Πέφτοντας στο νήμα αυτό, μου ήρθε πάλι στο μυαλό η μεγάλη έλλειψη που υπάρχει στη χώρα μας σε υποδομές για περιπατητικό τουρισμό με μεγάλες διασχίσεις...
Μεσαίες ή μεγαλύτερες διαδρομές δηλαδή (trails) που να μπορείς να πραγματοποιήσεις με το σακίδιο στον ώμο διανυκτερεύοντας κάθε βραδιά και σε άλλο σημείο κατά μήκος της διαδρομής. Είναι ένα είδος τουρισμού που έχει αναπτυχθεί αρκετά στο εξωτερικό και στη χώρα μας αν και υπάρχουν εξαιρετικές τέτοιες διαδρομές, δεν υπάρχουν οι αντίστοιχες υποδομές, πχ ξενώνες ή ορειβατικά καταφύγια σε βολικές αποστάσεις ή προσεκτικός, σύγχρονος σχεδιασμός διαδρομών μέσα από χωριά στα οποία να υπάρχει δυνατότητα διανυκτέρευσης σε τοπικά καταλύματα..
Το μοναδικό μέρος στην Ελλάδα όπου μπορεί κανείς να ασκήσει μια τέτοια δραστηριότητα είναι -δυστυχώς για τις γυναίκες- το Άγιο Όρος, όπου υπάρχει πλήθος καλά σηματοδοτημένων μονοπατιών και διαδρομών και πάμπολλες δυνατότητες διανυκτέρευσης τόσο σε ξενώνες μοναστηριών ή ακόμα και σε κελιά..

Ε όχι και το μόνο. Στην πελοπόννησο τουλαχιστον έχουμε αρκετα με πιο γνωστό Αρχική - Menalon Trail

 

[fenia42]

Τελικά αποφασίσαμε να προεκτείνουμε τις διανυκτερεύσεις μας σε τρεις και να πάμε στο γειτονικό Μελένικο που έχει ένα ωραίο μονοπάτι που σε βγάζει στη μονή και να χαλαρώσουμε στα Λουτρά του Αγκίστρου. Θα επανέλθω με feedback. Επόμενη εξόρμηση όμως θα είναι προς Βελβεντό και Βλάστηση, ελπίζουμε όμως να τα δούμε χιονισμένα!

 

[apos]

Πέφτοντας στο νήμα αυτό, μου ήρθε πάλι στο μυαλό η μεγάλη έλλειψη που υπάρχει στη χώρα μας σε υποδομές για περιπατητικό τουρισμό με μεγάλες διασχίσεις...
Μεσαίες ή μεγαλύτερες διαδρομές δηλαδή (trails) που να μπορείς να πραγματοποιήσεις με το σακίδιο στον ώμο διανυκτερεύοντας κάθε βραδιά και σε άλλο σημείο κατά μήκος της διαδρομής. Είναι ένα είδος τουρισμού που έχει αναπτυχθεί αρκετά στο εξωτερικό και στη χώρα μας αν και υπάρχουν εξαιρετικές τέτοιες διαδρομές, δεν υπάρχουν οι αντίστοιχες υποδομές, πχ ξενώνες ή ορειβατικά καταφύγια σε βολικές αποστάσεις ή προσεκτικός, σύγχρονος σχεδιασμός διαδρομών μέσα από χωριά στα οποία να υπάρχει δυνατότητα διανυκτέρευσης σε τοπικά καταλύματα..
Το μοναδικό μέρος στην Ελλάδα όπου μπορεί κανείς να ασκήσει μια τέτοια δραστηριότητα είναι -δυστυχώς για τις γυναίκες- το Άγιο Όρος, όπου υπάρχει πλήθος καλά σηματοδοτημένων μονοπατιών και διαδρομών και πάμπολλες δυνατότητες διανυκτέρευσης τόσο σε ξενώνες μοναστηριών ή ακόμα και σε κελιά..

Στα Ζαγοροχώρια και στα Τζουμέρκα υπάρχουν μονοπάτια που ενώνουν τα χωριά μεταξύ τους.
Στα Άγραφα ο ΕΟΣ Καρδίτσας διατηρεί μεγάλο δίκτυο μονοπατιών συνδεόντας τα χωριά γύρω από την λίμνη Πλαστήρα και τις κορυφές των Αγράφων
Στην Ήπειρο υπάρχει το Epirus Trail.
Το Menalon Trail όπως αναφέρθηκε παραπάνω.
Μπορείς να διασχίσεις την Βάλια Κάλντα από χωριό σε χωριό.
Μπορείς να διασχίσεις το Όλυμπο πηγαίνοντας από το ένα καταφύγιο στο άλλο.

 

[fenia42]

Ένα υπέροχο γεμάτο τριήμερο μόλις τελείωσε και είχε απ’όλα.
Διαμονή στα αγαπημένα μας Λουτρά Πόζαρ, τα οποία φροντίζουμε να επισκεπτόμαστε δυο φορές το χρόνο. Μείναμε στο Irene’s Resort and spa, σε ξύλινο σπίτι με Τζακι και υδρομασάζ. 170€ η βραδιά αλλά τα άξιζε τα λεφτά του! Μοναδική θέα και ποιοτικό πρωινό!

Το πρωί πριν τη βουτιά, τρεκ πάνω από τα Λουτρά. Κάναμε τη δύσκολη διαδρομή προς Καταρράκτη Κουνουπίτσας. (Πέρσι είχαμε κάνει την εύκολη). Απαιτεί σκαρφάλωμα και καλή φυσική κατάσταση. Μονοπάτι Μ12.
Η θέα προς το Καϊμάκ Τσαλάν υπέροχη !

Για τα πριβέ χαμάμ θέλει τηλέφωνο αυθημερόν.
Για τα εξωτερικά, η είσοδος είναι 3€.
Το μπάνιο στην πισίνα πάντα αποτελεί απόλαυση, ακόμα καλύτερα όμως νομίζω είναι με χιόνια κι όχι πολύ κόσμο !!
Στα Πόζαρ, δε θα φας καλά στο Λουτράκι αλλά λίγο πέρα από αυτό, στην Ορμά, με καλύτερο ταβερνάκι αυτό της Μπουμπούς και μετά το «Ελλήνων Γεύσεις».
Μια άλλη όμως πολύ κοντινή διαδρομή που περνάει μέσα από το χωριό είναι στα Γαλανά Νερά, ένα μικρό καταρρακτάκι αλλά ήσυχο κι όμορφο !
Φεύγοντας από το Λουτράκι μας περίμενε η Έδεσσα. Νομίζω δεν υπάρχει Θεσσαλονικιός που να μην έχει επισκεφτεί τους καταρράκτες της. Εμείς όμως θέλαμε να απολαύσουμε ένα καφεδάκι στη γραφική συνοικία Βαρόσι που είναι λιγότερο γνωστή.

Πετύχαμε και μια έκθεση ζωγραφικής και αποφασίσαμε να την επισκεφτούμε. Ο χώρος που τη φιλοξενεί υπήρξε παρθεναγωγείο μα και καταφύγιο κατά τον β’ παγκόσμιο πόλεμο. Η δημιουργός της έκθεσης μας εμπιστεύεται και μας ανοίγεται. Μας μιλά για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες της επαρχίας, για το στίγμα της κακοποίησης, για τις πιο αδύναμες γυναίκες που μένουν στη σκιά. Μας παρηγορεί ότι οι γιοί της είναι φεμινιστές. Λίγοι, αλλά υπάρχετε, ευτυχώς. Έχω την ευλογία να έχω φεμινιστή σύντροφο και να απολαμβάνω τα οφέλη της ισοτιμίας.
Με ανάμεικτα συναισθήματα αφήνουμε το πανέμορφο Βαρόσι και τις κραυγές των γυναικών πίσω μας.

Σειρα έχει η οινογνωσια.
Αγαπημένο μου κρασί, το σοβινιον του κτήματος Άλφα και ήρθε η ώρα να δω που παράγεται. Δωρεάν ξενάγηση στο κτήμα με τις απαραίτητες βεβαίως αγορές.

Το κρασί μας ανοίγει την όρεξη και η περιοχή έχει δυο επιλογές. Το Θωμά στο Αμύνταιο και το εστιατόριο του Ναουμίδη με θέα τη λίμνη Βεγορίτιδας. Ισσικ Κουλ μου λείπεις.
Ο Ναουμίδης δε στάθηκε διόλου στο ύψος των περιστάσεων. Βάφτισε τις παντσέτες παϊδάκια και έπεσε σε διαφορα ατοπήματα..
Ίσως λόγω των ημερών και της πολυκοσμίας. Κρίμα!
Επιστροφή Θεσσαλονίκη με μια παράκαμψη. Τάφος Βογομιλων, στη Χαλκηδονα, δίπλα στην Εκκλησία Πέτρου και Παύλου. Ο,τι απέμεινε τέλος πάντων από τη χριστιανή αίρεση που για λόγους επιβίωσης αργότερα αφομοιώθηκε από το Ισλάμ, αφού κυνηγήθηκε λυσσαλέα από την ορθοδοξία.
Βάζω κι ενα απόσπασμα από το βιβλίο του Στάμκου, «Στοιχειωμένα Βαλκάνια».