Πορτογαλία ανοιχτά των αζορών!

[angel25]

τί με πιασε το 2006 να πάω στις αζόρες δυο μήνες μετα από ένα ταξίδι στη κούβα (με ατομική επέκταση παναμά και κόστα ρίκα) δεν το γνωρίζω! αφού στη δουλειά όμως είχαν κάνει χοντρές μα..κίες και μου χρωστούσαν μέρες άδειας ετήρησαν σιγή ιχθύος (αλήθεια τα ψάρια σιγούν?). πήγα σε ένα ταξιδιωτικό γραφείο που και καλά ειδικεύεται στις εκδρομές ισπανίας-πορτογαλίας, αλλά η απαντησή τους ήταν ότι αζόρες δεν κάνουμε πια γιατί δεν μας συμφέρει οικονομικά. τους εξήγησα ότι ήθελα ένα ατομικό πακέτο άλλα επέμεναν ότι μες στον αύγουστο δεν θα έβρισκα ούτε αεροπορικό εισητήριο. για καλή μου τύχη θυμήθηκα ένα άλλο γραφείο που κάλυπτε αυτούς τους προορισμούς κάπου στη φιλελλήνων. τελικά διαπίστωσα ότι το γραφείο είχε κλείσει και μία πράκτορας είχε κρατήσει την επωνυμιά και τους παλιούς της πελάτες. η συγκεκριμένη πράκτορας κατόρθωσε να μου βρεί αεροπορικό εισητήριο τελικά για αζόρες μετά την ακόλουθη στιχομυθία:
-για πόντα ντελγάδα ενδιαφέρεστε? (την πρωτεύουσα της αυτονομίας των αζορών στο μεγαλύτερο νησί σάου μιγκέλ)
-όχι για την άνγκρα ντου εροίσμου στην τερσέιρα (η μόνη πόλη των αζορών που προστατεύεται απ' την ουνέσκο στο νησί τερσέιρα)
-αφήστε μου λίγο χρόνο και θα σας ξανακαλέσω σε λίγο...

την επομένη διαδραματίστηκε ο παρακάτω διάλογος:

-σας βρήκα αεροπορικό εισητήριο. πετάτε με tap (πορτογαλικές αερογραμμές) αθήνα-ρώμη, ρώμη-λισαβώνα, λισαβώνα-τερσέιρα!
-και από ξενοδοχείο? μου βρήκατε στην άνγκρα?
-σας βρήκα το μπέιρα μαρ που είναι στο κέντρο της πόλης
-δεν το πιστεύω! αυτό το ξενοδοχείο είχα δεί και εγώ στο ίντερνετ και ήθελα να σας ζητήσω να δείτε άν έχει διαθεσιμότητα...
-καλό ταξίδι λοιπόν!

η βαλίτσα (του σπορτ μπιλυ, μικρή και θαυματουργή) ετοιμάστηκε σε χρόνο ντε-τέ και οι λίγες μέρες που απέμεναν μέχρι την αναχώρηση κύλησαν με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά (χαζό παιδί χαρά γεμάτο).

 

• 1
• 2

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 2

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[StellAnna]

Nα μια ακομα πανεμορφη γωνιά του πλανήτη, που βρήκε το δρόμο της στις σελίδες του travelstories. Πολύ όμορφη γραφή angel. Περιμένουμε εναγωνίως τη συνέχεια

 

[αθηνα123]

και λεω και γω κανεις δεν εχει παει αζορες?

 

[go2dbeach]

Δυναμικη εισοδος στο φορουμ angel25 , με πολυ ενδιαφερον προορισμο!
Περιμενω τη συνεχεια της ιστοριας!

 

[angel25]

κεφάλαιο 2ο:"τρεις πτήσεις,αμάλια-λισαβώνα,τερσέιρα,χάσαμε βαλίτσα στοπ"!

όλη την βδομάδα πρίν την αναχώρηση της μανούλας της είχε κατσικωθεί το τραγούδι του Μπιθικώτση "νήσος των αζορών" (Θεοδωράκη- Μπόστ) που είναι και καταραμένη συν τοις άλλοις ("νήσος των αζορών" επισυνάπτω το άσμα όχι με τη φωνή της μανούλας αλλά στην κλασσική βερσιόν Μπιθικώτση). εις μάτην τη διόρθωνα λέγοντας της ότι δέν είναι μία νήσος οι αζόρες άλλα ολόκληρο αρχιπέλαγος αποτελούμενο από εννέα νησιά. η αποστομωτική της απάντηση κάθε φορά ήτο: "και τί θές να αλλάξω το τραγούδι και να τραγουδάω καταραμένο αρχιπέλαγος, αρχιπέλαγος των αζορών?"
και επιτέλους ήνεγκεν η ώρα που εβρέθην πάλι στο αγαπημένο μου ελ. βενιζέλος (κάτι σε έλ πάσο στο λιγότερο καουμπόικο και περισσότερο μπάχαλο!). η ευειδής δεσποινίς στο γκισέ απόρησε ευθαρσώς και μεγαλοφώνως που να βρίσκεται ο τελευταίος κωδικός πτήσης μου και της εξήγησα ότι πάω στην τερσέιρα, στις αζόρες. η κορασίδα εξεπλάγην και οι γεωγραφικές της γνώσεις δεν την θοηθούσαν ιδιαιτέρως. και ερωτήθην το αμίμητο: "που πέφτει αυτό?" στην απαντησή μου "καταμεσής του ατλαντικού" εισέπραξα την προτροπή "να προσέχετε!"
η πτήση για ρώμη εκτελούνταν με την aegean καθώς συνεργάζεται με την tap (η tap δεν έχει σύμβαση πτήσεων με το ελ. βενιζέλος) και τη χάρηκα ιδιαιτέρως καθώς η συγκεκριμένη αεροπορική εταιρεία έχει ευρύχωρα καθίσματα που χωράει άνετα και η μανούλα (αν το μάθει αυτό θα με αποκληρώσει!). στο φιουμιτσίνο στη ρώμη επικρατούσε συνωστισμός (κάτι σαν το λιμάνι της σμύρνης) και οι ανακοινώσεις για αλλάγη πύλης προσεχών αναχωρήσεων διαδέχονταν η μία την άλλη. έκανα την καλή μου πράξη ενημερώνοντας καποιους ισπανούς ότι είχε αλλάξει η πύλη τους και αφαιρέθην ολίγον προσπαθώντας να μετρήσω τις κολλημένες μαυρισμένες τσίχλες πάνω στην απροσδιορίστου χρώματος μοκέτα (σας αναγούλιασα το γνωρίζω).
το μεσημεράκι με βρήκε στην πολυτραγουδισμένη λισαβώνα (πρόσφατα σε ρεκορ γκίνες για τα αναρίθμητα τραγούδια -φάδο και μη- αναφερόμενα στο όνομα της και στις χάρες της). είχα λίγες ώρες στην διάθεσή μου μέχρι την επόμενη πτήση για τερσέιρα και είπα να το εκμεταλευτώ δεόντως επισκεπτόμενος το σπίτι-μουσείο της αγαπημένης μου Αμάλια (Fundação Amália Rodrigues Casa Museu - Rua de São Bento 193). το κίτρινο σπίτι στην οδό σάου μπέντου, λίγο πιο κάτω από το κοινοβούλιο ξεχώριζει από μακρυά με τα κουκλίστικα παράθυρά του. οι δύο κυρίες που σε ξεναγούν στα δωμάτια ήταν οι οικονόμοι της Αμάλια και έχουν αναλάβει εξολοκλήρου την διαχείρηση του μουσείου. το σπίτι αυτό είναι πραγματικά πολιτιστική κληρονομιά για την πορτογαλία καθώς η Αμάλια συγκέντρωνε εκεί ποιήτες,συνθέτες,την πνευματική και καλλιτεχνική διανόηση της εποχής της εν γένει, ακόμη και στα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας του σαλαζάρ.
τα τραγούδια της Αμάλια που αντηχούσαν παντού μέσα στο σπίτι (από το cd "segredo" του 1999 με ανέκδοτες εκτελέσεις) με μετέφεραν ολίγον στη χώρα της ονειροφαντασίας, σε ένα τόπο αλλού, σε ένα μη τόπο.
στο παραπέντε πρόλαβα το λεωφορείο του αεροδρομίου και την πτήση μου για τερσειρα. η sata, η τοπική αερογραμμή των αζορών ήταν "εγγλέζα" στην ώρα αναχώρησης. με τον ήχο του φάδο ακόμα στ΄αυτιά μου ατένιζα τον ατλαντικό λίγο πριν να δύσει ο ήλιος...
και ναί επιτέλους μετά από τρεις πτήσεις τερσέιρα. προσγειωθήκαμε στο αεροδρόμιο του lajes που είναι και στρατιωτική βάση και περπατήσαμε τον αεροδιάδρομο μέχρι την αίθουσα παραλαβής αποσκευών. βαλίτσες γύριζαν και γύριζαν στον ιμάντα και οι κάτοχοί τους τις άρπαζαν ευτυχισμένοι. κάποια στιγμή ο ιμάντας σταμάτησε και συνειδητοποίησα ότι είχα μείνει μόνος (και έρημος σαν την καλαμιά στον κάμπο!). στο τμήμα απολεσθέντων αποσκευών (και καλά λέμε τώρα, άκου τμήμα απολεσθέντων!) έδωσα λεπτομερή περιγραφή (πόσο λεπτομερής μπορεί να ήταν με δύο χρόνια πορτογαλικών παίζεται) και η συμπαθής υπάλληλος με διαβεβαίωσε ότι αύριο η βαλίτσα θα βρισκόταν στο ξενοδοχείο μου καθώς θα ταξίδευε σίγουρα με την πρωινή πτήση από λισαβώνα.
η έξοδος από το αεροδρόμιο ήτο ηρωική και ολιγόλεπτη, δεν υπήρχε ψυχή ζώσα σε ακτίνα βολής και αισθάνθηκα ολίγον κοκκινοσκουφίτσα παρόλο που κακός λύκος δεν υπάρχει στις αζόρες! η συμπαθής υπάλληλος με συνέδραμε εκ νέου ειδοποιώντας ταξί και έτσι η άνγκρα ντου εροίσμου με έκανε δημότη της (αν είναι δήμος η άνγκρα θα σας γελάσω) για τις επόμενες μέρες.

προσεχως κεφάλαιο 3ο: τίτλος (όταν θα μου 'ρθει οίστρος!)

 

[ΕΡΣΗ]

Τώρα αν σου πω οτι έχεις αποκτήσει πιστή οπαδό, φαν, ή οτι άλλο συνώνυμο σκεφθείς, εδώ στο forum του Travelstories λίγα θα λέω.

 

[vagantos]

Θαυμάσια αφήγηση angel.
Ευχαριστούμε και για το υπέροχο τραγουδι. (Για ακούστε το οι νεότεροι.)
Μήπως οι στιχοι του Μποστ ήταν η αφορμή να ψάξεις αυτόν τον ασυνηθιστο προορισμό;

 

[skiouros82]

μονορουφι το διαβασα ,και περιμενω τον οιστρο σου...αντε μην αργεις γιατι ειμαι σιγουρη οτι η συνεχεια ειναι ακομα καλυτερη!

 

[marydim]

Πολύ ωραία ιστορία!
Εμπλουτίζεις και τις γνώσεις μας αφού το μόνο που ήξερα μέχρι τώρα είναι η γεωγραφικη θέση των νησιών και ότι ανήκουν στην Πορτογαλία!

 

[angel25]

και η φωνή της Αμάλια αρωγός στην ανάγνωση!

ένα από τα ωραιότερα φάδο της "φωνής της πορτογαλίας"

"Gaivota" ( "Γλάρος" ) ποίηση: Alexandre O'Neill - μουσική: Alain Oulman

[URL="

Se uma gaivota viesse / If a seagull would come
trazer-me o céu de Lisboa / To bring me the sky of Lisbon
no desenho que fizesse, / In the drawing it would make,
nesse céu onde o olhar / In that sky where the look
é uma asa que não voa, / Is a wing who does not fly,
esmorece e cai no mar. / Losing brightness and falling in the sea.

Que perfeito coração / What a perfect heart
no meu peito bateria, / In my chest would beat,
meu amor na tua mão, / My love in your hand,
nessa mão onde cabia / In that hand where it would fit
perfeito o meu coração. / Perfect my heart.

Se um português marinheiro, / If a Portuguese sailor,
dos sete mares andarilho, / Used to the seven seas,
fosse quem sabe o primeiro / Would be, who knows, the first one
a contar-me o que inventasse, / To tell me what he invented,
se um olhar de novo brilho / If the look of the new brightness
no meu olhar se enlaçasse. / Would intermingle with my look.

Que perfeito coração / What a perfect heart
no meu peito bateria, / In my chest would beat,
meu amor na tua mão, / My love in your hand,
nessa mão onde cabia / In that hand where it would fit
perfeito o meu coração. / Perfect my heart.

Se ao dizer adeus à vida / If when I'd say goodbye to life
as aves todas do céu, / All the birds of the sky,
me dessem na despedida / Would offer me for farewell
o teu olhar derradeiro, / Your very last look,
esse olhar que era só teu, / That look that was only yours,
amor que foste o primeiro. / You who were my first love.

Que perfeito coração / What a perfect heart
no meu peito morreria, / In my chest would die,
meu amor na tua mão, / My love in your hand,
nessa mão onde perfeito / In that hand where perfect
bateu o meu coração. / My heart had beaten.

(ελπίζω να μην σας ρίξω στα αντικαταθλιπτικά!)

 

[angel25]

Amalia - Gaivota

 

[axl954]

Άντε ρε παιδιά, που είναι η συνέχεια και ανυπομονώ!!!