Ιράν Χριστούγεννα στο Ιράν

[James]

Bρε θηρίο περιμένω να δω πότε θα σου τελειώσουν τα χάσταγκς!

 

[skoumpi]

Πω πω τι ωραιες φωτογραφίες?? Εχω εντυπωσιαστεί ...λέτε τόσα χρόνια για το Ιράν εδώ μέσα, αλλά δεν το έχω σκεφτεί ποτέ σοβαρά. Περιμένω τη συνέχεια με φωτογραφίες και χρηστικές πληροφορίες αν ειναι ευκολο.

 

[whoknows]

Χαλαρωνω κανοντας ενα τσιγαρο πριν μπω στο αεροπλανο και πεφτω πανω στην ιστορια σου, την κατεβαζω στο τσακα τσακα για να την διαβασω off-line κατα την διαρκεια της πτησης ...ξεκιναω.. ενθουσιαζομαι και τσουπ βλεπω μολις 3 κεφαλαια ... #tin_katsame #gkrrrr

οπως καταλαβες....ΓΡΑΦΕΕΕΕΕΕΕΕΕ

Shiraz

Το Shiraz λέγεται ότι έχει ιστορία 4 χιλιάδων χρόνων και αποτέλεσε σε μια φάση πρωτεύουσα του περσικού κράτους. Είναι επίσης γνωστή ως η πόλη των ποιητών (Saadi και Hafez) , των κήπων και του κρασιού (τώρα πως γίνεται αυτό όταν στον Ιράν απαγορεύεται το αλκοόλ μη ρωτάτε ). #pos_genen_ayto

το αλκοολ απαγορευτικε καπου προς το τελος της δεκαετιας του 70 αν δεν κανω λαθος

παντως και εγω οσες φορες εχω παει Τεχεράνη η πτηση δεν ειχε πανω απο 30-35% πληροτητα

 

[silversurfer]

Yazd

Τα VIP ΚΤΕΛ στο Ιράν είναι τρελό value for money. Οι θέσεις είναι πολύ άνετες με ανακλινόμενα καθίσματα και άπειρο leg room. Σου προσφέρουν χυμό κ «κουτί με φαγητό» -- τα περισσότερα είναι γλυκά βέβαια άλλα δε μας χάλασε κιόλας. Ο δρόμος μια ευθεία , το τοπίο λίγο μονότονο, τι να κάνουμε κ μεις, πιάσαμε το μπιρι μπιρι πρώτα μεταξύ μας κ μετά με τους συνεπιβάτες. Φθάσαμε βραδάκι στη Yazd κ επικρατούσε τσουχτερό κρύο – βέβαια κ μεις ήμασταν light ντυμένοι απο τη βόλτα μας στην Περσέπολη. #ktel_rulez

Το Vali Traditional Hotel είναι 400 χρονών , προφανώς παλίο σαράι ή κατοικία κάποιου celebrity της εποχής, το οποίο το μετέτρεψαν σε ξενοδοχείο. Η είσοδός του είναι σε ένα στενό κ η reception δεν σε προδιαθέτει κ πολυ θετικά γι’αυτο που θα δείς. Μπαίνοντας όμως στον κύριο χώρο που αποτελείται απο παραδοσιακή αρχιτεκτονική, μεγάλο courtyard, συντριβανάκια κ ξύλινες κατασκευές σε φάση τραπέζι/καναπές ντυμένα με χαλιά όπου ο κόσμος έτρωγε old style κ έκανε κ τη shisha του, αλλάζεις αμέσως διάθεση. Το δωμάτιό μας μικρό, παραδοσιακό, χαμηλοτάβανο, κουκλίστικο.

Όταν φθάσαμε στη πόλη είχαμε σκοπό να κάνουμε βραδυνή τσάρκα, όμως λίγο το κρύο λίγο να κάνουμε κανα ντουζάκι να φύγει η σκόνη απ’την Περσέπολη, λίγο η κούραση όλης της ημέρας, αποφασίσαμε να φάμε στο εστιατόριο του ξενοδοχείου. Ακολούθησε η ώρα του παιδιού αφού τη καταβρήκαμε εκεί στα ντιβάνια, δείγμα οτι χρειάζεται μια απλή εκτος της ρουτίνας playful κατάσταση και ο άνθρωπος ξεμωραίνεται !! #paidiki_xara Παραγγείλαμε φαγητό κατσαρόλας το οποίο ήταν υπέροχο. Μια φανταστική μέρα είχε φτάσει στο τέλος της.

Το άλλο πρωί ξεχυθήκαμε στα σοκάκια της παλιάς πόλης.

Φτιαγμένη για τις ειδικές συνθήκες που επικρατούν κυρίως τα καλοκαίρια , η πόλη είναι ιδαιτέρως γνωστή για τα wind towers των παραδοσιακών κτιρίων που τα χρησιμοποιούσαν πανέξυπνα για «κλιματισμό» άλλα κ τα qanats, ειδικά συστήματα καναλιών για τη μεταφορά του νερού. Η Yazd είναι πιο συντηριτική περιοχή με τους κατοίκους ιδιαίτερα θρησκευόμενους, πράγμα που φαινόταν στις ενδυμασίες των γυναικών όπου το μαύρο τσαντόρ ήταν στα φόρτε του. #my_style_rocks

Πολλά καταστήματα με χρυσαφικά κ κοσμήματα στα παζάρια τους, έκανε η Μ. λίγο το χάζι της κ συνεχίσαμε την περιπλάνησή μας. Η παλιά πόλη αρκετά γοητευτική, όμορφη κ φωτογενής. Ρωτώντας βρήκαμε ένα καφέ που είχε τραπεζάκια (ντιβάνια τέλος πάντων) στην οροφή του απο όπου είχαμε εξαιρετική θέα του ιστορικού κέντρου. Όλη η πόλη φαινόταν χτισμένη θαρρείς απο χώμα κ πηλό – παρότι τέλος Δεκέμβρη, απολαύσαμε το παγωτάκι μας κ η Μ. αποχωρίστηκε τη μαντίλα/φουλάρι της καθώς ήμασταν σχεδόν μόνοι μας.

Ακολούθησε βόλτα στα στενά μέχρι που βγήκαμε σε ένα σημείο όπου κ καλά ήταν μια μινι φυλακή που κ καλά χτίστηκε απο τον Μέγα Αλέξανδρο. Δεν μασήσαμε κ αργότερα διαπιστώσαμε ρωτώντας ένα ζευγάρι Γάλλων οι οποίοι κυκλοφορούσαν ο καθένας με ένα κουτσούβελο δεμένο μπροστά στο στήθος του (μάρσιπος φάση) οτι δεν άξιζε και πολύ. Θαυμάσαμε το ζευγάρι πραγματικά κ ευχόμαστε να μπορούμε κ μεις στο μέλλον να πραγματοποιήσουμε «τέτοια» ταξίδια. #froudes_elpides

Το απογεματάκι πήραμε ταξί για να δούμε κ καλά το ηλιοβασίλεμα στους Πύργους της Σιωπής, ζωροαστρικά κτίσματα έξω απ’την πόλη. Η όλη φάση λίγο αποτυχία καθώς πέρα απο μια συμπαθητική ανηφόρα κ θέα προς την πόλη, δεν είχε κάτι να προσφέρει στον ταξιδιώτη. Οι κατασκευές «φτωχές» κ άδειες, το ηλιοβασίλεμα οχι κάτι not to be missed, αφουγκραστήκαμε την ηρεμία κ γαλήνη του μέρους άλλα δεν αντέξαμε κ πολύ κ πιάσαμε τη κουβέντα με ένα παλικάρι backpacker. #enjoy_the_silence

Μοιραστήκαμε κ το ταξι της επιστροφής κ πήραμε το δρόμο για το Amir Chakhmakh Complex – μια όμορφη κατασκευή μουσουλμανικής αρχιτεκτονικής που το βράδυ με το φωτισμό κ τα συντριβάνια ήταν εξαιρετικά φωτογενής. Ψωνίσαμε κατι ethnic αναμνηστικά κ δώρα κ ξεκινήσαμε να βρούμε μια ταβέρνα, προτεινόμενη κ καλά στο tripadvisor (άλλα χωρίς πολλά διθυραμβικά σχόλια ειναι η αλήθεια). Εκεί πετύχαμε το backpacker ο οποίος μας είχε προλάβει κ μας προειδοποίησε οτι το φαγητό ήταν ψιλομούφα.

Δεν ενθουσιαστήκαμε με το περιβάλλον κ γυρίσαμε στο ξενοδοχείο μας αράζοντας στα αγαπημένα «ντιβάνια» μας. Κάναμε το λάθος κ παραγγείλαμε κεμπάπ κ τη πατήσαμε καθώς κ εδώ (όπως κ στο shiraz) ήταν πολύ στεγνό κ έξω απ’τα γούστα μας. Ας είναι, αύριο μας περιμένει η πόλη «μισός κόσμος» -- το φημισμένο Iσφαχάν !!

 

[silversurfer]

Ισφαχάν

Η διαδρομή μέχρι το Ισφαχάν πολύωρη κ στην αρχή μονότονη εως ώτου ο οδηγός του λεωφορείου έβαλε μια ταινία να παίζει η οποία είχε κ αγγλικούς υπότιτλους (!!) – κ ενώ περιμέναμε κάτι κιτς κ καλτ, η ταινία αποδείχθηκε αξιοπρεπέστατη κ μας κράτησε το ενδιαφέρον μέχρι να φτάσουμε. Αργότερα οταν γυρίσαμε στην Ελλάδα μάθαμε για το ποιόν του Ιρανικού Κινηματογράφου

To hotel Abbasi είναι ίσως το πιο διάσημο στο Ιράν. Χτισμένο πριν 300 χρόνια ως caravansaray απο κάποιον βασιλιά της δυναστείας των Σαφαβιδών , ανακαινίστηκε κ λειτουργεί ως ξενοδοχείο. Το courtyard είναι εντυπωσιακό κ αποτελεί απο μόνο του αξιοθέατο ενώ οι εσωτερικοί χώροι είναι γεμάτοι ιστορία κ πολυτέλεια.

(φωτο απο internet)
​

Κάποια δωμάτια, ειδικότερα αυτά που βλέπουν στην αυλή έχουν απαράμιλλη διακόσμηση κ στα μάτια μας φάνταζε φανταστική εμπειρία να μείνουμε στο εν λόγω ξενοδοχείο. Η τιμή για το standard δωμάτιο μετά απο λίγο παζάρι μας φάνηκε ΟΚ κ αποφασίσαμε να σπάσουμε το κουμπαρά για ενα τριήμερο πολυτέλειας. Λογαριάζαμε όμως χωρίς τον ξενοδόχο ... κυριολεκτικά

Γνωρίζαμε οτι το standard δωμάτιο δεν έβλεπε στην αυλή άλλα δε μας πείραζε – μας αρκούσε ένα πολυτελές δωμάτιο. Έλα όμως που το Abbasi έχει κ ένα δεύτερο συγκρότημα το οποίο είναι στην άλλη άκρη της αυλής, δεν έχει απολύτως ΚΑΜΙΑ πολυτέλεια , διακόσμηση, παράδοση, ιστορία, τίποτα Ήταν ένα βαριά τρίστερο κτήριο με μετριότατα δωμάτια. Στο tripadvisor το ανέφεραν άλλα ο silversurfer δεν το είχε δει. Ναι καλά μαντέψατε, εμας μας έστειλαν εκεί
Όταν για μια συγκεκριμένη κατάσταση τρέφεις υψηλές προσδοκίες κ αυτή αποτυγχάνει τόσο πολύ, η απογοήτευση είναι πολλαπλάσια.
#5stero_apo_ta_lidl #den_ixeres_de_rotages

Για να μην τα λέμε κ ολα μαύρα, οι κοινόχρηστοι χώροι του ξενοδοχείου είναι πανέμορφοι. Έχει εντυπωσιακή αίθουσα πρωινού κ πραγματικά κάθε πρωί κόσμος έβγαζε σωρηδον φωτογραφίες κ τραβούσε video.

Τέλος πάντων ήταν ώρα να ξεκινήσουμε την περιήγησή μας στην πόλη. Η τοποθεσία του ξενοδοχείου είναι άριστη, δίπλα ακριβώς απτο παλάτι Hasht Behesht που σημαίνει «Οκτώ Παράδεισοι» , περιβάλεται απο όμορφο κήπο κ προστατεύεται απτο υπουργείο πολιτισμού. Η ιστορία του ξεκινάει στη δυναστεία των Σαφαβιδών 350 χρόνια πριν και αποτελεί το μοναδικό απτα 40 αρχοντικά εκείνης της εποχής που διατηρείται σήμερα. Κινηθήκαμε περιμετρικά κ χαζέψαμε το όμορφο εξωτερικό του άλλα δεν μπήκαμε γιατί φοβηθήκαμε οτι θα μας πιάσει το βραδάκι κ το αφήσαμε για άλλη φορά. Τελικά ενώ περνούσαμε κάθε μέρα απο εκεί, δεν μπήκαμε ποτε #asto_gia_ayrio

Πολύ κοντά είναι η περίφημη πλατεία Naqsh-e Jahan, μια απ’τις μεγαλύτερες στον κόσμο και για πολλούς η ομορφότερη. Όντας το σήμα κατατεθέν της πόλης αποτελεί όπως είναι λογικό μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Ο καιρός δεν ήταν σύμμαχός μας καθώς η μουντάδα που επικρατούσε απ’το πρωί μετατράπηκε σε ψιχάλα κ αργότερα σε εκείνη την εκνευριστηκή βροχούλα. Έτσι η πρώτη εικόνα που αντικρύσαμε ήταν μιας σχεδόν έρημης πλατείας.

Άντε λέμε κ μεις, θα ψάξουμε για κανα καφε μέχρι να στρώσει λίγο ο καιρός. Κλασικοί ελληνάρες περιμέναμε η πλατεία να έχει καφετέρια με θεα κ γυρίσαμε σχεδόν όλο το εσωτερικό της για να ανακαλύψουμε με φρίκη οτι καφε δεν υπήρχε ΠΟΥΘΕΝΑ !!! #hmarton

Ρωτώντας πας στη πόλη κ έτσι ένα παλικάρι μας έστειλε σε ένα στενάκι όπου ξεκινούσε μια μικρή αυλή με μαγαζάκια κ καφε. Είχε κ τραπεζάκι έξω κ φυσικά αποτέλεσε στέκι τις μέρες που μείναμε στο Ισφαχάν παρόλο που δεν είχε ευρωπαϊκες φίρμες κ ο δικός τους καφές ήταν σκέτος δυναμίτης για μένα.

Αφήσαμε το photoshooting της πλατείας για άλλη μέρα με καλύτερο καιρό κ αρχίσαμε μια πρώτη αναγνωριστική βόλτα στο παζάρι. Το παζάρι του Ισφαχάν είναι απο τα παλιότερα στη Μέση Ανατολή κ λέγεται οτι αποτελεί τη μεγαλύτερη σκεπαστή αγορά στο κόσμο. Τα μάτια της Μ. άστραψαν κ του silversurfer γέμισαν με απελπισία καθώς ήταν δεδομένο οτι θα περνούσαμε άπειρες ώρες εκεί μέσα βολτάροντας απο μαγαζάκι σε μαγαζάκι κ εξετάζοντας ενδελεχώς ΟΛΗ τη πραμάτεια. #oxi_alla_mpixlimpidia

O Αλλάχ όμως λυπήθηκε τον silversurfer καθώς είχε φτάσει το απόγεμα και τα περισσότερα άρχισαν να κλείνουν. Δε μασάμε - έχουμε άλλες δυο μέρες στη πόλη κ άλλωστε έχουμε κ ένα χαλί να αγοράσουμε !!! Επιστροφή στο Abbasi όπου σε μια γωνία του εντυπωσιακού lobby στεκόταν ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο να μας θυμήσει οτι ... είναι Χριστούγεννα !! Κάναμε ενα μπανάκι, στείλαμε μηνύματα, πήραμε τηλέφωνα, ξεκουραστήκαμε κ ήρθε η ώρα για τη βραδυνή έξοδο. #christmas_mood

Στην αρχή το πήραμε ποδαράτα για ενα εστιατόριο που είχε μπανίσει στο tripadvisor ο silversurfer --- άλλα αυτό ήταν χωμένο σε μια περίεργη περιοχή κ ήταν ακόμη κλειστό όταν φθάσαμε !! Καλύτερα γιατί εξωτερικά τουλάχιστον δε μας γέμισε το μάτι. Ένεκα της ημέρας είπαμε να πάμε κάπου πιο κυριλέ κ έτσι πήραμε ταξι για το hotel Aseman - ένα 4στερο ξενοδοχείο δίπλα στο ποτάμι (όταν αυτό υπήρχε ακόμη). Στο ρετιρε του λειτουργεί ένα όμορφο εστιατόριο. Μοντέρνος χώρος με μεγάλες τζαμαρίες για απρόσκοπτη θέα, πάτωμα απο laminate κ στο κέντρο ένας κυκλικός μπουφες με πολλά εδέσματα.

(φωτο απο internet)
​

Μεγαλεία λεμε θα φάμε κ γκουρμε στο Ιράν – έρχεται ο κατάλογος κ τι να δούμε. Κεμπαπ κ πάλι κεμπάπ !!! #oxi_allo_kebab #ta_gourmet_mas_maranan

Μπορούσες να μην παραγγείλεις κάποιο πιάτο άλλα να πληρώσεις συμμετοχή κ να φάς οσο θές απτον μπουφέ, πράγμα που έπραξε η Μ. Εγώ όμως επέμενα, να δεις που κ το κεμπαπ εδω θα είναι φτιαγμένο μαεστρικά – γκουρμεδιάρικα #kounia_pou_se_kounage

Επιλέγω λοιπόν ενα μισο μισο (κοτόπουλο/μοσχάρι) που έχει ενδιάμεσα κατι ψαγμένα λαχανικά, κάστανο κ καρύδια κ της παναγιάς τα μάτια. Αξιοσημείωτο οτι ήμασταν οι μοναδικοί ξένοι εκείνη τη βραδυά. Έρχεται το πιάτο, δοκιμάζω με λαγνεία κ ... διαπιστώνω οτι είναι το ίδιο στεγνά μαγειρεμένο όπως οπουδήποτε αλλού είχα φάει μεχρι τοτε. Ήταν το τελευταίο κεμπάπ που δοκίμασα στο Ιράν #enough_is_enough

Τέλοσπάντων εκεί που τρώγαμε κ τα λέγαμε κ περνούσε η ώρα ευχάριστα, με κοιτάει η Μ. περίεργα κ με ρωτάει που είναι η τουαλέτα.

«Καλά δε θυμάσαι ;;; Απο εκεί που μπήκαμε» κ δείχνω με το χέρι μου προς τα πίσω --- πίσω όμως ήταν η τζαμαρία με το Ισφαχάν φάτσα κάρτα !!! #wtf

Ξάφνου το μυαλό μου μπλοκάρει κ ενω μεχρι τότε ήμουν μια χαρά, άρχισα να ζαλίζομαι - Τι φάση λέω .. κ φρικάρω για κανα διλεπτο μεχρι να αποκριθεί η Μ. οτι «ΚΙΝΟΥΜΑΣΤΕ !!!!» Το εστιατόριο λοιπόν ήταν περιστρεφόμενο – οπα ντιζαϊνιές το Ιράν Μας έπιασε ενα νευρικό γέλιο κ κρίμα που δεν είχαμε κ λίγο αλκοόλ να το βρέξουμε. Φάγαμε πολύ όμως κ ο ιδανικότερος τρόπος να χωνέψουμε ήταν μια παραποτάμια βόλτα μεχρι τη γέφυρα Siosepol.

Όμορφη διαδρομή με πολύ πράσινο κ αρκετά παγκάκια όπου κάθοταν ζευγαράκια κυρίως – ακόμα πιο όμορφη κ φωτογενής ήταν όμως η γέφυρα.

Χτισμένη κατα τη δυναστεία των Σαφαβιδων αποτελεί τη πιο μεφάλη σε μήκος γέφυρα που διασχίζει ο ποταμός Zayanderud --- ή μάλλον διέσχιζε καθώς πλέον ο εν λόγω έχει στεγνώσει πριν φτάσει στο Ισφαχάν. Στο Ιραν υπάρχει η κρίση του νερού λόγω κακής διαχείρισης κ σπατάλησης των υδάτινων αποθεμάτων. Το 2013 μάλιστα ο τοτε υπουργος γεωργίας υποστήριξε οτι η έλειψη νερού αποτελεί μακροπρόθεσμα μεγαλύτερη απειλη για τη χώρα απ’οτι το Ισραήλ κ οι ΗΠΑ

Η Si-o-se-pol γέφυρα είναι ιδιαίτερα όμορφη το βράδυ όταν φωτίζεται με πλήθος κόσμου κ τουριστών να αράζουν κ να φωτογραφίζονται.Κάναμε κ τις γνωριμίες μας – ξεχωρίζει ενα ζευγάρι Ιρανού με Αμερικανίδα , ποιός να το έλεγε κάποια χρόνια πριν – και γενικά ήταν μια ακόμη ευκαιρία για μας να συνεχίσουμε την ώρα του παιδιού κ να παλεύουμε για τις καλύτερες πόζες, πάνω, κάτω κ μέσα στη γέφυρα #ta_paidia_paizei

Το Ισφαχάν μας ενθουσίασε απο την πρώτη κιόλας μέρα – κ είχαμε άλλες δυο μπροστά μας

 

[isabelle]

Πήγες στο Ιράν και δεν ήξερες για τον ιρανικό κινηματογράφο; #wtf Τέλος πάντων συγχωρείσαι λόγω της πολύ όμορφης ιστορίας που μας γράφεις!

 

[underwater]

Ρωτώντας βρήκαμε ένα καφέ που είχε τραπεζάκια (ντιβάνια τέλος πάντων) στην οροφή του απο όπου είχαμε εξαιρετική θέα του ιστορικού κέντρου. Όλη η πόλη φαινόταν χτισμένη θαρρείς απο χώμα κ πηλό – παρότι τέλος Δεκέμβρη, απολαύσαμε το παγωτάκι μας κ η Μ. αποχωρίστηκε τη μαντίλα/φουλάρι της καθώς ήμασταν σχεδόν μόνοι μας.

Είχαμε πάει κι εμείς σε αυτό το μαγαζί και ήταν μαγευτικά! Είναι τόσο ιδιαίτερες οι στέγες στη Γιαζντ!

 

[whoknows]

εξαιρετικο ταξιδι, να ξερεις οτι εχω ζηλεψει οσο δεν παει γιατι μονο Τεχερανη εχω παει και το Ιραν αποτελει ενα μερος που θελω και εγω να γυρισω..
Επισης να ξερεις οτι τα hashtag ενσωματονται στην επομενη ιστορια μου (ακομα να αποφασισω ποια θα ειναι) αλλα δεχομαι claim για copyrights.. τα οποια ξεπληρωνονται σε μπυρες

 

[silversurfer]

Περσικό Χαλί

Το πρωί αργήσαμε να ξεκινήσουμε την βόλτα μας στη πόλη καθώς χάσαμε πολύ χρόνο με το πρωινό-υπερπαραγωγή στην #extravaganza αίθουσα όπου μπήκαμε κ μεις στο τρυπάκι να βγάλουμε φωτογραφίες κ video. Μετά κάναμε κ μια βόλτα στους χώρους του «καλού» κτιρίου του ξενοδοχείου κ ακολούθως αράξαμε κ στον εντυπωσιακό κήπο – είχαμε ανάγκη ρε παιδί μου να νιώσουμε οτι μένουμε στη κυρίλα (κ ας κοιμόμασταν στη μετριότητα).

Οι ταξιτζήδες έξω απτο ξενοδοχείο νομίζανε οτι επειδη μένουμε εκεί είμαστε διατεθειμένοι να πληρώσουμε διπλη ταρίφα κ έτσι περπατήσαμε λίγο πιο κάτω για να βρούμε έναν λογικό άνθρωπο. Η διάρκεια της διαδρομής μεχρι το Great Mosque ή Masjid-e Jameh Mosque ήταν γύρω στο εικοσάλεπτο με τη κίνηση κ όταν φτάσαμε ήταν break time οπότε κάναμε μια γύρα στο παρακείμενο παζάρι – άλλωστε κάθε μεγάλο θρησκευτικό μνημείο που σέβεται τον εαυτό του έχει παζάρι/πανηγύρι/sales-point #money_is_our_god

Το Great Mosque έχει ιδιαίτερη θέση στην ισλαμικη ιστορία καθώς η τωρινή του διαρρύμιση αποτελεί αποτέλεσμα κατασκευαστικών κ διακοσμητικών παρεμβάσεων που έλαβαν μέρος σε χρονικό εύρος 12 αιώνων (8ος με 20ο). Είναι κατα κάποιο τρόπο ένα ζωντανό ντοκυμαντερ αρχιτεκτονικής που ενσωματώνει οπτικά τις πολιτικές εξελίξεις κ τα αισθητικά trend των μεγαλύτερων ισλαμικών αυτοκρατοριών της Περσίας. #arxitektonies

​

Πρέπει να έχεις κάνει μεγάλο homework πριν έρθεις για να καταλάβεις τι κ πως, εμείς είχαμε το βιβλίο-οδηγό μας, λίγο μας βοήθησαν κ τα φυλλάδια κ σημάνσεις με οδηγίες του χώρου, λίγο κολλήσαμε έτσι ύπουλα σε ένα αγγλόφωνο γκρουπ κ καταφέραμε να καταλάβουμε 5 πράγματα.

Για να μην κουράσω άλλο με λεπτομέρειες που δε θυμάμαι άλλωστε, αυτό που αξίζει να τονιστεί είναι πως το τέμενος αυτό αποτελεί ένα είδος template για τα μελλοντικά τζαμιά όσον αφορά το design με τα 4 iwans κ το courtyard στο κέντρο. Ελληνική μετάφραση δεν μπορώ να δώσω, οπότε θα το πω με εικόνα – iwan είναι η μεγάλη ορθογώνια κατασκευή που η «ανοιχτή» πλευρά της μοιάζει με πύλη.

#mia_eikona_xilies_lexeis
​

Άλλο ένα ταξί μας μετέφερε στη μεγάλη πλατεία – καρφί για συνάλλαγμα καφέ κ brunch = μια σακούλα με εδέσματα που «σηκώσαμε» απτο -- κάτι παραπάνω απο πλούσιο -- πρωινό στο ξενοδοχείο #eixa_k_sto_xwrio_mou_mprants

Κ αφού κάναμε το απαραίτητο people watching κάναμε κ μια γύρα στη πλατεία όπου γνωρίσαμε – λάθος, μας γνώρισε – ένας μπάρμπας εκεί στα 65-70. Στην αρχή ήταν συμπαθητικός , μας ρωτούσε τα κλασικά (απο που είμαστε , τι είδαμε κλπ), μετά μας είπε την ιστορία της ζωής του κ που ταξίδεψε στα νιάτα του, μετά πήγαμε να φύγουμε με τρόπο άλλα αυτος εκεί, συνέχισε αγέρωχος να μας πει κ την άποψή του για τους μουλάδες, κ παρόλο που ήταν εμφανές οτι ψιλοβαρεθήκαμε κ περιμέναμε να τελειώσει να φύγουμε, αυτός συνέχιζε ... κ συνέχιζε ... κ συνέχιζε #please_stop

Μας ανέφερε οτι παλιά του άνηκε ένα μαγαζί στο παζάρι που η αξία του τώρα είναι τεράστια άλλα μετα απο μια περίεργη φάση με κληρονομικά δράματα το δουλεύει ο ανηψιός του κ να πάμε να μας κεράσει τσάι #oikogeneiakes_istories

Ωχ λεω στην Μ. ψάρεμα έκανε ο κυριούλης – αντε πάμε τόσο κόπο έκανε ο κακομοίρης. Σκάμε στο κατάστημα, μας φέρνουν τα παιδιά το τσάι, μας ρώτησαν κ αυτοί τα κλασικά άλλα δεν ανέφεραν λέξη για να μας πουλήσουν κάτι – ούτε ένα «ρίξτε ενα ματι στο μαγαζι» δε μας είπαν ! Τα είπαμε κ τα είπαμε κ στο τέλος λεω στην Μ. «ρε μπας κ είμαστε καχύποπτοι κ αρνητικοί» -- δε ξέρω πραγματικά, οι άνθρωποι στο Ιράν είχαν παντού ενα επίπεδο, μια ευγένεια, μια κουλτούρα που δεν την είχαμε συναντήσει σε κανένα ταξίδι μας μέχρι τότε.

Anyway τους ευχαριστήσαμε κ κινήσαμε για το μεγάλο στόχο της ημέρας --- την ανέυρεση χαλιού. Πριν το ταξίδι η Μ. φρόντισε να μάθει οσα περισσότερα μπορούσε για τα χαλιά, πότε αυτά είναι μηχανής, ποτε χειροποίητα άλλα οχι κ τόσο καλά, τους κόμπους, την υφή κ χιλιαδυο άλλα κ με είχε σύρει κ μένα μάλιστα σε μαγαζί της πόλης για να έχω άποψη Εγώ πάλι δεν της το έλεγα άλλα ήμουν σίγουρος οτι τσάμπα θα χάσουμε το χρόνο μας καθώς άντε κ το βρίσκαμε το χαλί, αντε κ το παζαρεύαμε, πως διάολο θα το φέρναμε πίσω Με το εμπάργκο δεν είχα κ ιδέα αν δραστηριοποιούνται μεταφορικές κ τι κόστος θα έχουν, cargo η Aegean μας το ξέκοψε οτι δεν, πραγματικά δεν ξέρω τι σκεφτόταν η Μ. -- οχι οτι άλλες φορές ξέρω δλδ #ayto_pou_theloun_oi_gynaikes

​

Μπαίναμε απο εδώ, βγαίναμε απο εκεί, χαλιά έτσι, χαλιά γιουβέτσι, πάρα πολλά μαγαζιά κ ακόμα περισσότερα χαλιά. Όλα όμως είχαν εκείνο το βαρύ παραδοσιακό στυλ που λίγο η δυτική μόδα το έχει προσπεράσει. Εμείς ψάχναμε κατι πιο minimal κατι σε γκρι/λευκό ενω τα περισσότερα (αν οχι όλα) ήταν αρκετά ethnic και στις αποχρώσεις του κόκκινου #mpordorodokokkino

Μας λέει ένας μαγαζάτορας, τζάμπα ψάχνετε εδω στο παζάρι, για να βρείτε αυτό το ιδιαίτερο που ψάχνετε θα πάτε σε αυτον το μεγαλέμπορο που πουλάει κ στο εξωτερικό. Η διεύθυνση ήταν στη περιοχή Jolfa , την αρμένικη συνοικία με μια ωραία πλατειούλα, πεζόδρομους, μια εκκλησία κ αρκετα café/εστιατόρια όπου κυκλοφορεί περισσότερο η νεολαία της πόλης.

Φτάνουμε με ενα ταξι κ βρίσκουμε το μαγαζί που μας υπέδειξε το οποίο ήταν τετραόροφο !!! Μάλλον πάνε καλά οι δουλειές Μπαίνουμε λοιπόν κ μεις, κοιτάμε απο δω κοιτάμε απο κει, είχε κ άλλους τουρίστες, έρχεται ο υπάλληλος, του λεμε τι ψάχνουμε .... μμμμ .... κάτσε να δω τι υπάρχει. Περιμένουμε κ μεις, ρίχνουμε κ ενα μάτι στους Σουηδούς παραπέρα, συμφωνήσαμε οτι δε μας άρεσε το χαλί που παζάρευαν #koutsompolides
κ με τα πολλά σκάει ο υπάλληλος με τον ιδιοκτήτη. Του λέει η Μ. της λέει κ αυτός κ αρχίζουν να καταφθάνουν χαλιά. Κανένα όμως στο pattern που θέλαμε

"Kοιτάξτε παιδιά, μεγάλο χαλί σε τέτοιο στυλ που ψάχνετε δεν υπάρχει εδώ – μπορούμε όμως να δουμε κατι σε μικρότερες διαστάσεις". "Για φέρε" του λέμε κ η παρέλαση συνεχίζεται --- συμπαθητικά τα χαλιά δε λέω άλλα δε μας ειχε κάνει κάποιο το κλικ ρε παιδί μου για να μπούμε στο τριπάκι. Οι Σουηδοί αγόρασαν, άλλοι τουρίστες μπήκαν κ βγήκαν κ εμείς εκεί. Λέω στην Μ. φτάνει .... πάμε να βάλουμε τα μπουφάν κ σκάει ο τύπος κ μας λέει «καθίστε 5 λεπτά ακόμα, να σας δείξω ένα τελευταίο ιδιαίτερο κομμάτι που δεν μπορώ να το πουλήσω τόσο καιρό». Αντε λέμε δείξτο μας κ αυτό κ να παμε να πιούμε κανα καφέ γιατί νύχτωσε. Πράγματι είχαμε μείνει οι τελευταίοι στο μαγαζί κ οι υπάλληλοι μάζευαν τη πραμάτεια.

Το φέρνει λοιπόν κ το απλώνει μπροστά μας. Κ τότε κοιταζόμαστε με την Μ. κ χωρίς να μιλήσουμε έχουμε συμφωνήσει. Ήταν το χαλί που ψάχναμε !!! Σχετικά μικρό (2Χ1 ή κάτι τέτοιο) με μια περίεργη απόχρωση του γκρι, σαν πεθαμένο μπλε με μια δόση λαδί, ένα απο αυτά τα χρώματα που μόνον οι γυναίκες μπορούν να προσδιορίσουν. #grizoladomple

Αρχίζει το λέγειν ο (συμπαθής) ιδιοκτήτης για το πόσο ιδιαίτερο κομμάτι είναι αυτό, για το πόσους περισσότερους κόμπους έχει κ σε ποια περιοχή υφάνθηκε κ μας έδειχνε ξανα κ ξανα τις λεπτομέρειες. Μμμμμμ για πες μας κ τιμή ρε μάστορα.

Άουτς – μα καλά ειναι 200 Ε πάνω απο τα αντίστοιχα σε μέγεθος που μας έδειχνες τόση ώρα. Μάλλον δε κατάλαβες μου λέει κ μου φέρνει ενα απο αυτα τα χαλιά κ δείχνοντας μου με υπομονή τις διαφορές στην υφή έχοντας βαλθεί να με πείσει. Συμφωνώ ρε φιλαράκι άλλα τόσα λεφτά δε παίζουνε. Παζάρι στο παζάρι κ στο κόψε κάτι φτάνουμε σε μια τιμή που μας ικανοποιεί. Ωραία του λέμε, κράτησέ το κ ερχόμαστε αύριο πρωι πρωι να το πάρουμε.

Μας κοιτάει με συμπόνοια κ μας δείχνει μια πινακίδα στα αγγλικά που τόση ώρα μεσα στο κατάστημα δεν την είχαμε προσέξει – ήταν η τελευταία μέρα που λειτουργούσε το μαγαζί πριν το τέλος της σεζον κ αύριο φεύγανε όλοι διακοπές Μας φάνηκε λογικό (λεμε θα πάνε να κάνουν πρωτοχρονιά σε κανα θέρετρο) – βέβαια μετά αντιληφθήκαμε οτι στο Ισλαμ η πρωτοχρονιά πέφτει κάπου στο Μάρτιο άλλα τέλοσπαντων Χρόνο να παμε στο ξενοδοχείο κ να γυρίσουμε δεν είχαμε καθως ήταν ώρα που κλείνανε, τι κάνουμε τώρα. Βγάζουμε κ οι δυο μαζί οτι ευρώ είχαμε , γουρλώνει τα μάτια - λέει «παιδιά .. δυστυχώς». Ετοιμαζόμαστε κ μεις να φύγουμε άλλα ... δε φεύγαμε !! Έρχεται ένας άλλος κύριος/υπάλληλος κατι του λεει, κατι του απαντάει ο δικός μας, εμείς εκει με τα μπουφαν άλλα να μη φεύγουμε. #theleis_h_de_theleis #tha_mou_peis_apopse

Θα κάνω μερικά τηλεφωνήματα μας λέει – μιλάει κ ξαναμιλάει , μας κοιτάει, κοιτάει το χαλί ξανα μιλάει, κλείνει το τηλέφωνο ---- είστε η τελευταία πώληση της σεζόν, χαλάλι σας !!! Μες τη χαρά εμείς είχαμε ξεχάσει το πιο σημαντικό – τη μεταφορά. ΟΚ δεν ήταν τεράστιο χαλί άλλα κ αυτό δε χωρούσε στην ήδη γεμάτη βαλίτσα μας. Ωχ λέω θα μας βρίσει κ με το δίκιο του Κανένα πρόβλημα αποκρίνεται κ σκάει ο υπάλληλος που σε χρόνο dt το έχει διπλώσει, τυλίξει κ χώσει σε μια τσάντα που έμοιζε χειραποσκευή. Ούτε απο τελωνείο δε θα χρειαστεί να το περάσω !!!

Η χαρά μας ήταν πολύ μεγάλη καθώς πήραμε το καλύτερο «σουβενίρ» που θα μας θυμίζει για πάντα το ταξίδι αυτό. Κάναμε τις βόλτες μας στο πεζόδρομο, ήπιαμε κ ενα καφεδάκι σε ενα μοντέρνο café (αφού δε μπορούσαμε αλκοολ .. τι να κάνουμε) κ περάσαμε απο ένα σωρό ωραία εστιατόρια στα οποία όμως δε μπήκαμε καθώς δε θα άντεχα να φάω άλλο κεμπάπ Τα παιδιά που είχαν τη καφετέρια μας πρότειναν ένα σαντουιτσάδικο – μπαίνουμε μέσα, όλα γραμμένα στα φαρσί κ αγγλικά γιοκ. Λίγο νοηματική, λίγο με τις φωτογραφίες στο κατάλογο βγάλαμε άκρη. Η Μ. πήρε σαντουιτς με λαχανικά, εγώ τη πάτησα ΞΑΝΑ καθώς επέλεξα ενα με γέμιση (κατι που φαινόταν σαν) σαλάμι – τελικά είχε μέσα 7 (ναι 7 !!) στρώσεις σαλαμιών σε φάση να πετάω μερικές γιατί με έπιασε αναγούλα. Τι μέγεθος μας λέει το παλικάρι, εεε φέρε το μεγάλο πεινάμε πολύ. Ο λογαριασμός έβγαινε γύρω στα 3,5-4 Ε το άτομο κ η αλήθεια είναι οτι μου φάνηκε ακριβό ... μεχρις ωτου καταφθάσουν τα σάντουιτς που ήταν σε μέγεθος γκοτζίλα – μια ολόκληρη μπαγκέτα φουλ γεμισμένη. Μια χαρά, έχουμε φαϊ κ για αύριο

Ταξί για το ξενοδοχείο όπου για κάποιο περίεργο λόγο μας φάνηκε λογικό να ρωτήσουμε τη ρεσεψιον που θα βρούμε αλκοολ. Ευτυχώς η κοπέλα ήταν ευγενική κ δε μας κουβάλησε την «αστυνομία ήθους» -- ναι, υπάρχει !! – κ έτσι περάσαμε το βραδάκι «στεγνοί» στα παγκάκια του κήπου. #moral_police

 

[giannoula]

είσαι θησαυρός! αυτή την περιοχή στο Ισφαχάν δεν την ήξερα και απ'ότι βλέπω έχει αρκετά μέρη για περάσεις το χρόνο σου!! Αλήθεια φωτο από το χαλί δεν έβαλες!!!

 

[hydronetta]

Τι μου θυμίζεις. Κι εγώ στο Ισπαχάν βρέθηκα χωρίς καμία πρόθεση αγορών (ειδικά για χαλιά) και βρέθηκα με χαλί στη βαλίτσα μου. Από τις αγορές που δεν έχω μετανοιώσει που έκανα

 

[silversurfer]

είσαι θησαυρός! αυτή την περιοχή στο Ισφαχάν δεν την ήξερα και απ'ότι βλέπω έχει αρκετά μέρη για περάσεις το χρόνο σου!! Αλήθεια φωτο από το χαλί δεν έβαλες!!!

Ναι είναι οτι πρέπει για όποιον θελει λιγο να ξεφυγει απτην πεπατημένη (τζαμια κ πλατεία)
Φωτο δεσμεύομαι να βάλω πριν το τέλος της ιστορίας