Χαραγμενη στο μυαλο....

[black mamba]

Πέρυσι τον Ιούλιο στη Ρώμη. Έπαιρνε να σκοτεινιάζει. Αγναντεύαμε τη Ρωμαϊκή Αγορά και το Κολοσσαίο από το λόφο του Καπιτωλίου. Καθώς χανόταν το φως της ημέρας άναβαν τα φώτα του Κολοσσαίου. Πάνω από το λόφο του Παλατίνου έλαμπε το φεγγάρι. Ήταν Πανσέληνος.

 

[xenos]

Η παρακατω ιστορια είναι χαραγμενη στην ψυχη,και όχι στο μυαλο.
Αυτο οφειλετε κυριως στους ανθρωπους της χωρας αυτης.

H θηριωδη μηχανη Yamaha αφησε ενα γουργουρητο και εσβησε ωθωντας το ταχυπλοο μας
ολο και περισσοτερο στην αυτοσχεδια προβλητα απο σανιδες που στηριζοταν οπως-οπως πανω σε κορμους απο κομμενους φοινικες.
Πισω μας οι αφροι απο τη σμαραγδενια θαλασσα ενωθηκαν σαν μια πληγη που επουλωθηκε σε χρονο ρεκορ.
Μπροστα μας μια παραλια απαραμιλλης ομορφιας μας κανει να χασουμε τη μιλια μας.
Οχι μια οποιαδηποτε παραλια.....μια παραλια χωρις ιχνος ανθρωπου με πολυ βλαστηση και φοινικες που εφταναν μεχρι τη θαλασσα.
Πανω στην ασπρη αμμο ξεπροβαλαν μερικα μπανγκαλοουζ ενα απ`αυτα ειχαμε κλεισει,χωρις να ξερουμε περισσοτερες λεπτομεριες.
Σ`αυτο το κομματι της γης και ετσι οπως παρουσιαστηκε μπροστα μας καποιος πρεπει να σε τσιμπηση για να καταλαβεις οτι δεν ονειρευεσε,δεν ζεις μεσα σ`ενα ονειρο......
Μονο που εμεις ξυπνησαμε απο τη ληθη μας -θελαμε δεν θελαμε- οταν βλεπουμε απο κοντα οτι τα μπανγκαλουοζ ηταν αθλια και κυριολεκτικα υπο διαλυση.
Το ονειρο καταστρεφεται με μιας και ακολουθει η απογνωση.

Σε αυτο το μοναχικο παραδεισο δεν εχεις πολλες επιλογες.
Το μονο που εχει ειναι παραλιες με μερικα διασπαρτα μπανκαλοουζ και αφθονη ζουγκλα.
Αποφασιζουμε να ψαξουμε την τυχη μας με τα ποδια.
Αλλωστε δεν υπηρχε αλλη λυση.
Φυσικα το ταχυπλοο ειχε προ πολλου εξαφανιστει.
Φορτωνομαι το ελαφρυ ευτυχως σακκιδιο και ξεκιναμε σε ανευρεση νεας διαμονης.
Η ζεστη ειναι αποπνιχτικη η υγρασια μας μουσκευει σε χρονο ρεκορ η καταιγιστικη ψηλη βλαστηση ευτυχως κρατα τον ηλιο πολυ πανω απο τα κεφαλια μας,και μεις περνουμε ενα στενο δρομο ευτυχως τσιμεντοστρωμενο,εστω και για λιγο που ηταν και ο μοναδικος.
Τα τζιτζικια κανουν ενα θορυβο συριστικο λες και περνανε χιλιαδες βολτ απο ενα λεπτο καλωδιο σαν τριχα,και πρεπει να ηταν εκατομμυρια.
Μερικες φορες καλυπταν τις ομιλιες μας.


Μετα απο περιπετειες φτανουμε στην διπλανη παραλια με μπανγκαλοουζ.
Σαυτη την παραλια δεν παει ταχυπλοο γιατι τα νερα ειναι ρηχα.
Η τυχη αρχισε να μας χαμογελα.
Μια οικογενοια ταιλανδων μας υποδεχεται και τα δωματια που μας δειχνουν ειναι σουπερ.
Ειμαστε οι μοναδικοι πελατες στο ριζορτ και διαλεγουμε το καλυτερο δωματιο.
Οι ανθρωποι σκιζονται να μας εξυπηρετησουν.Σε λιγο το σπιτακι μας ειναι ετοιμο και στολισμενο με πολλες ορχιδεες.
Μειναμε 3 βραδια.
Την ημερα εξερευνουσαμε το νησι με ενα δικυκλο που μας νοικιασανε.
Τα βραδυα ομως σκοτεινιαζει νωρις και εκτος ριζορτ δεν υπαρχει τιποτα,ετσι καθομαστε μαζι τους μεχρι να κυλιση η βραδια και να παμε για υπνο.
Το πρωτο βραδυ στο εστιατοριο εβλεπαν τηλεοραση και μας δεχτηκαν και μας ευγενικα.
Γελαγαν με καποια σαπουνοπερα που εβλεπαν γελαγαμε και μεις μ`αυτους,μας εξηγουσαν στα
ταιλανδεζικα και μεις μιλαγαμε στα ελληνικα και τα γελια δυναμωναν.
Τρωγαμε μαζι,πιναμε μαζι,ζωντας μερικες ωρες
μαζι και προσπαθοντας να καταλαβουμε οσο γινεται οι μεν τη νοοτροπια των δε.
Τις δυο επομενες βραδιες με κοινη γλωσσα τα αγγλικα μας μαθεναν ταιλανδεζικες λεξεις και μεις τις αντιστοιχες στα ελληνικα και την προφορα την γραφαμε σε χαρτι να μην την ξεχναμε,τι σημαινει και πως λεγεται.

Το τελευταιο βραδυ με λουλουδια στο πατωμα μας οδηγησαν στο τραπεζι που καθομαστε συνηθως, και η μαμα μας εφτιαξε το καλυτερο φαγητο την σπεσιαλιτε της,και μετα συνεχισαμε με γελια και χαρα την εκμαθηση λεξεων.
Mιλησαμε για τις ζωες μας, για τις χωρες μας, τους πολιτισμους μας,ακομα και για τους διαφορετικους θεους μας.
Την επομενη μερα το πρωι φυγαμε,και εκλαιγαν και αυτοι και εμεις.
Ειμαι τυχερος ανθρωπος που εντελως τυχαια γνωρισα αυτους τους καταπληκτικους ανθρωπους,μεσα στον παραδεισο τους......

που μπορει να μην τους ξαναδω ποτε,
αλλα δεν προκειται να τους ξεχασω και ποτε οσο ζω.

 

[renata]

Η παρακατω ιστορια είναι χαραγμενη στην ψυχη,και όχι στο μυαλο.

αλλα δεν προκειται να τους ξεχασω και ποτε οσο ζω.

συγχαριτήρια xene!!!
εκτός απο καλός φωτογράφος,εισαι και ποιητής!!!

 

[go2dbeach]

Δε μας ειπε για ποια χωρα μιλαει ο xenos

 

[renata]

Δε μας ειπε για ποια χωρα μιλαει ο xenos

τί άλλο ???
για ευρώπη θα μιλάει!!!!

 

[xenos]

Μα ειναι πασιφανες, Βρυξελλες για συγκλονιστικες εμπειριες.

 

[KIKI]

Τελικα για Βρυξελλες:roll: ηταν η οντως καταπληκτικη περιγραφη ;

Εμενα το μυαλο μου ειχε παει στο Ντουμπαι
Τοσο εξω επεσα ;

 

[mikros oyranos]

ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ 2009
Γυρνάμε απο Νεπαλ στην Ινδια οδικως. Ταξιδευουμε ολη μερα και με αγχος να προλαβουμε ανοιχτα τα συνορα(8μ.μ. κλεινανε για τους ξενους). Βραδυ 31/12/2008, φθανουμε στη πρωτη μεγαλη πολη της Ινδιας,Γκοραπουρκ,σταματαμε σ΄ενα εστιατοριο στο δρομο. Κοσμος καμποσος και σε λιγο θα κλεινε το μαγαζι. Ενας γερος πανω στον παγκο εψηνε κοτοπουλα. Προλαβαμε το τελευταιο ποδι και το μοιρασαμε.
Φωτογραφικη μηχανη γιοκ αφου ειχα μεινει απο μπαταρια.Ο κοσμος χαρουμενος, τραγουδαγαμε σ' αυτο το απιστευτο μερος την αλλαγη του χρονου, ποδηλατα περναγαν με πολυχρωμα μπαλονια, τα φωτα των αυτοκινητων φωτιζαν σαν προβολεις τους ποδηλατες. Εβγαλα την πιο ωραια εικονα, μονο που την εχω στο μυαλο μου και ειναι πιο ζωντανη απ' ολες. Η πιο γαματη αλλαγη του χρονου, με την σκονη του δρομου πανω μου,μεταφορικα και κυριολεκτικα.

 

[Shifter]

Θα θελα πολυ να πω για τον ηλιο να πεφτει με φοντο τους ουρανοξυστες στο Τοροντο, για νυχτες με ελαφρια ομιχλη στα σοκακια της Πραγας στη mala strana, για τα μικρα beach bar στη Βαρκελωνη κατω απο πανσεληνο, για τα πρασινα λιβαδια πανω στις Αλπεις... Την περασμενη Κυριακη λογω επαγγελματικων υποχρεωσεων πηγα στην παραλια της Καραθωνας (2 χλμ απο Ναυπλιο) και ειδα ενα απο τα πιο ωραια ηλιοβασιλεματα που εχω δει στη ζωη μου. Τελικα στις διακοπες βλεπουμε πραγματα που γινονται καθε στιγμη διπλα μας αλλα λογο κακης διαχειρισης του χρονου τα προσπερναμε... δαγκωτο στον Traveller...

 

[romantic woman]

χαραγμένη στο μυαλό μου θα μεινει η βραδυά που διέσχισα το φαράγγι στην Πέτρα της Ιορδανίας ,μυστηριακό ,σαγηνευτικό τοπίο........,επίσης η πρώτη φορά που αντίκρυσα το Παρίσι και με καθήλωσε.......,αλλα και ενα μοναδικό ηλιοβασίλεμα στη Λήμνο,σκαρφαλωμένη στα σκαλοπάτια της εκκλ της Αγ .Παρασκευής και αντικρύζοντας κατω το Ρωμαίικο Γυαλό,στη Μύρινα...

 

[stelios-tsialikhs]

**NAMASTE**....15αυγουστος στο μαναλι

Αυγουστος του......ειμασται ιndia 1 μηνα κανουμαι τreking στο Manaliμετα απο 10ημερες στα βουνα κατεβενουμαι στην ποληο οδηγος μας ο Tsamalal θελει να μας φιλοξενισει! ειμασται διστακτικη στην αρχη.... .....ολοι οι οικογενεια στο πατωμα γυρω απο το τραπεζι +3εμεις=7 ....φοβερη στιγμη!....εδω και 3ωρες προσπαθουμαι με τα παιδακια να τους μαθουμαι την ελληνικη αλφαβητο, και αυτα την ινδικη.....πολυ γελιο!..γελιο παιδικο...!...γελιο ανθρωπινο!.....ολα τα παιδια του κοσμου ειναι ιδια!....ειναι παιδια!......2ημερες μετα στον σταθμο δινω στονTsamalal ολο το φαρμακειο μας..!....απο το τζαμι του λεωφορειου μου χαμογελαει και μου λεει σε ευχαριστω!.....εγω σε ευχαριστω !......εγω!...... Namaste...

 

[ioanna.gkan]

ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ 2009
Όμορφη στιγμή πράγματι!