Βόρεια Κορέα Φωτο-ιστορία: Επιστροφή στη Βόρεια Κορέα

[taver]

Κεφάλαιο 6: Πόλεμος και Ειρήνη

Επόμενη στάση, το καινούργιο (2 ετών) πολεμικό μουσείο της Pyongyang.



Φτάσαμε λίγο νωρίς, οπότε περιμέναμε λίγο απ’ έξω για να ανοίξει. Μαζί μας κατέφθασε και περίμενε κι ένα γκρουπ του Lupine Travel με δυο λεωφορεία, και μερικά μικρά γκρουπ με ξέμπαρκους.















Το μουσείο άνοιξε, και η ξενάγηση ξεκίνησε. Το πρώτο κομμάτι, είναι η επίσκεψη στο USS Pueblo, ένα πλοίο του Ναυτικού των ΗΠΑ που κατέληξε σε Βορειοκορεατικά χέρια. Τυπικά ήταν ένα πλοίο περιβαλλοντικής έρευνας, αλλά λειτουργούσε ως κατασκοπευτικό πλοίο. Στις 23 Ιανουαρίου 1968 εισέβαλλαν οι Βορειοκορεάτες (στα Εθνικά τους ύδατα, σύμφωνα με τους ίδιους, σε διεθνή ύδατα, σύμφωνα με τους Αμερικανούς) και το κατέλαβαν, κι από το 2013 βρίσκεται στο μουσείο εδώ. Δίπλα του, μια σειρά από άλλα Αμερικάνικα όπλα που κατάφεραν να συλλάβουν οι Βορειοκορεάτες.













































































































Περάσαμε στο εσωτερικό του μουσείου, όπου η φωτογραφία δεν επιτρέπεται δια ροπάλου. Ίσως επειδή στο κεντρικό κλιμακοστάσιο φιγουράρει ένα τεράστιο, ολόσωμο, χρωματιστό άγαλμα του Kim Jong Un, του σημερινού προέδρου δηλαδή, το μοναδικό που είδα στη χώρα σε δυο ταξίδια.

 

[Marios_Gr]

"Σημειώστε ότι πρέπει να περιγράψουμε ακριβώς κάθε βιβλίο που φέρουμε μαζί μας (εγώ είχα ένα Lonely Planet για το Πεκίνο μόνο), όλα τα χρήματα ακριβώς, τα μηχανήματα κλπ."
Δημοκρατικά πράγματα, δηλαδή...

 

[taver]

"Σημειώστε ότι πρέπει να περιγράψουμε ακριβώς κάθε βιβλίο που φέρουμε μαζί μας (εγώ είχα ένα Lonely Planet για το Πεκίνο μόνο), όλα τα χρήματα ακριβώς, τα μηχανήματα κλπ."
Δημοκρατικά πράγματα, δηλαδή...

Στο προηγούμενο ταξίδι, είχα την πολυτέλεια να επιστρέφω πάλι στο Πεκίνο μετά την Κορέα, οπότε άφησα μια βαλίτσα με τα απαγορευμένα κλπ να με περιμένει στο ξενοδοχείο. Αυτή τη φορά τέτοια δυνατότητα δεν υπήρχε, οπότε χρειαζόταν καλύτερος προγραμματισμός....

 

[Vicks]

Μπράβο σου, η αφήγησή σου είναι πολύ όμορφη, διάβασα και τις δυο ιστορίες σου για Β. Κορέα σε ένα βράδυ.
Μια απορία μόνο, ειδικά για το προηγούμενο ταξίδι, την έχω και για τους άλλους που πήγαν, ο @Yorgos π.χ. Δε νιώσατε καθόλου δισταγμό και φοβο; Ότι μπορεί να κάνετε, ίσως άθελά σας κάτι, παρόλη τη λεπτομερή ενημέρωση, κάτι που για εμας να είναι καθημερινό, και εκεί να έχει δυσανάλογες συνέπειες;

 

[Yorgos]

Μπράβο σου, η αφήγησή σου είναι πολύ όμορφη, διάβασα και τις δυο ιστορίες σου για Β. Κορέα σε ένα βράδυ.
Μια απορία μόνο, ειδικά για το προηγούμενο ταξίδι, την έχω και για τους άλλους που πήγαν, ο @Yorgos π.χ. Δε νιώσατε καθόλου δισταγμό και φοβο; Ότι μπορεί να κάνετε, ίσως άθελά σας κάτι, παρόλη τη λεπτομερή ενημέρωση, κάτι που για εμας να είναι καθημερινό, και εκεί να έχει δυσανάλογες συνέπειες;

Δεν ξέρω πώς είναι τώρα, υποψιάζομαι θα είναι πολύ πιο χαλαρά απο τοτε που πηγα εγώ, αλλα πιλλα περιθώρια δε σου αφηναν. Οι ντοπιοι απαγορευοταν να μας μιλησουν ή και να μας κοιτάξουν, δεν μπορουσαμε να βγουμε απο το ξενοδοχείο παρα μονο οταν ερχόταν το τουριστικό πουλμαν, απο την πρωτη μρρα μας ειχαν πει να μιλαμρ κατα της κυβέρνησης ουτε στα δωμάτιά μας γιατι εχουν μικρόφωνα ("ναι, και στα Ελληνικά " ειπε ο στρατηγός με ρα μετάλλια σε φαση σεφερλη-αστυνόμου Θεοχάρη κοιτώντας με, λες και είχα με ποιον να μιλήσω Ελληνικά) και οι επισκέψεις στα διάφορα μέρη γίνονταν τόσο σύντομα που δεν επέτρεπαν ερωτήσεις.

Σε κάποια φαση στο μετρό της Πιονγιανγκ μας εδειξαν ενα χάρτη της πολης και πού εκτεινεται το μετρό (το οποιο εφτιαξαν σοβιετικοί βεβαια, μετα ρσακωθηκε μαζι τους ο λατρεμένος ηγέτης κι έμειναν με 6 στάσεις). Το μετρό δεν κάλυπτε ούτε το 1/10 της πολης και ρώτησα, αφού δεν υπήρχαν αυτοκίνητα πώς μετακινείται ο κόσμος στις άλλες γειτονιές. "Ο λαός μας δεν πάει στις άλλες γειτονιές!", απάντησε η στρατηγαρα. " Ε καλά, κι άμα θέλει κάποιος να επισκεφθεί κάποιον φίλο του σε εκείνη τη γειτονιά;", ρώτησα για να είσπραξη ένα ουρλιαχτό: " Ο ΛΑΌΣ ΜΑΣ ΔΕ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΓΕΙΤΟΝΙΈΣ ΕΙΠΑ!!!".

Κοινώς, η απάντηση στο ερώτημά σου είναι ότι δεν υπήρχαν περιθώρια να αντιδράσεις λάθος. Μιλάω τώρα για το 2006, σήμερα θα είναι πιο χαλαρά φαντάζομαι, θα μας πει ο @taver.

 

[Vicks]

Το μετρό δεν κάλυπτε ούτε το 1/10 της πολης και ρώτησα, αφού δεν υπήρχαν αυτοκίνητα πώς μετακινείται ο κόσμος στις άλλες γειτονιές. "Ο λαός μας δεν πάει στις άλλες γειτονιές!", απάντησε η στρατηγαρα. " Ε καλά, κι άμα θέλει κάποιος να επισκεφθεί κάποιον φίλο του σε εκείνη τη γειτονιά;", ρώτησα για να είσπραξη ένα ουρλιαχτό: " Ο ΛΑΌΣ ΜΑΣ ΔΕ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΓΕΙΤΟΝΙΈΣ ΕΙΠΑ!!!".

Δεν εχω λόγια.....

 

[jimp]

("ναι, και στα Ελληνικά " ειπε ο στρατηγός με ρα μετάλλια σε φαση σεφερλη-αστυνόμου Θεοχάρη κοιτώντας με, λες και είχα με ποιον να μιλήσω Ελληνικά)

Ίσως ο στρατηγός είχε εσωτερική πληροφόρηση πως κάποιος απ'τους συνταξιδιώτες ήξερε Ελληνικά και έκανε πως δεν ξέρει για να μην καρφωθειτε, σαν καλοί κατάσκοποι.

 

[whoknows]

ωραιο ταξιδι...για 3η φορα..αναρρωτιεμαι ποσοι ειστε που εχετε παει 3 φορες εκει..

 

[taver]

ωραιο ταξιδι...για 3η φορα..αναρρωτιεμαι ποσοι ειστε που εχετε παει 3 φορες εκει..

Δεύτερη...

 

[taver]

Δεν ξέρω πώς είναι τώρα, υποψιάζομαι θα είναι πολύ πιο χαλαρά απο τοτε που πηγα εγώ, αλλα πιλλα περιθώρια δε σου αφηναν. Οι ντοπιοι απαγορευοταν να μας μιλησουν ή και να μας κοιτάξουν, δεν μπορουσαμε να βγουμε απο το ξενοδοχείο παρα μονο οταν ερχόταν το τουριστικό πουλμαν, απο την πρωτη μρρα μας ειχαν πει να μιλαμρ κατα της κυβέρνησης ουτε στα δωμάτιά μας γιατι εχουν μικρόφωνα ("ναι, και στα Ελληνικά " ειπε ο στρατηγός με ρα μετάλλια σε φαση σεφερλη-αστυνόμου Θεοχάρη κοιτώντας με, λες και είχα με ποιον να μιλήσω Ελληνικά) και οι επισκέψεις στα διάφορα μέρη γίνονταν τόσο σύντομα που δεν επέτρεπαν ερωτήσεις.

Σε κάποια φαση στο μετρό της Πιονγιανγκ μας εδειξαν ενα χάρτη της πολης και πού εκτεινεται το μετρό (το οποιο εφτιαξαν σοβιετικοί βεβαια, μετα ρσακωθηκε μαζι τους ο λατρεμένος ηγέτης κι έμειναν με 6 στάσεις). Το μετρό δεν κάλυπτε ούτε το 1/10 της πολης και ρώτησα, αφού δεν υπήρχαν αυτοκίνητα πώς μετακινείται ο κόσμος στις άλλες γειτονιές. "Ο λαός μας δεν πάει στις άλλες γειτονιές!", απάντησε η στρατηγαρα. " Ε καλά, κι άμα θέλει κάποιος να επισκεφθεί κάποιον φίλο του σε εκείνη τη γειτονιά;", ρώτησα για να είσπραξη ένα ουρλιαχτό: " Ο ΛΑΌΣ ΜΑΣ ΔΕ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΓΕΙΤΟΝΙΈΣ ΕΙΠΑ!!!".

Κοινώς, η απάντηση στο ερώτημά σου είναι ότι δεν υπήρχαν περιθώρια να αντιδράσεις λάθος. Μιλάω τώρα για το 2006, σήμερα θα είναι πιο χαλαρά φαντάζομαι, θα μας πει ο @taver.

Έχουν χαλαρώσει, αλλά όχι στα βασικα. Το "Ο λαός μας δεν... (βάλτε ότι "αρνητικό" θέλετε εδώ)" είναι κλασσικό και αδιατάρραχτο, το λένε ακόμα. Ακόμα δεν κινείσαι μόνος σου ούτε μέτρο. Αυτό που είναι σαφώς πιο χαλαρό, είναι η φωτογραφία, και ότι πλέον οι δυτικοί τουρίστες μένουν σε οποιοδήποτε ξενοδοχείο, όχι απαραίτητα σ' αυτά με τις εγκαταστάσεις ηχογράφησης . Το συζήταγα με κάποιους από τους συνοδούς του ypt κάποια στιγμή: Από τη στιγμή που στους τουρίστες δείχνουν μόνο ότι αυτοί θέλουν, αυτά που τελικά θα συζητήσουν στο δωμάτιο είναι κι αυτά ελεγχόμενα, και δεν διαφέρουν και πολύ από αυτά που θα συζητούσαν και εκτός χώρας. Δεν τους πειράζει να λένε ότι νάναι, έτσι κι αλλιώς οι έρευνες είχαν δείξει ( ) πως όλοι τα ίδια πάνω κάτω σχόλια κάνουν.

Το μετρό πάει παραπέρα και επεκτείνεται κιόλας με νέες στάσεις και γραμμές.

 

[taver]

Κεφάλαιο 7: Ξενοδοχείο

Ξαναμπήκαμε στα πούλμαν και ξαναπήραμε δρόμο.























Και καταλήξαμε στο ξενοδοχείο μας. Που φυσικά δεν ήταν το Koryo Hotel που ήταν στο πρόγραμμα, εκεί ήταν αντιπροσωπείες μόνο, αλλά το Chongnyon («Νεότητα»). Όπως καταλάβαμε στη συνέχεια, τα περισσότερα μεγάλα ξένα γκρουπ με δυτικούς (εκτός από το Koryo Tours και πιθανώς κάποια άλλα) βρίσκονταν εκεί.



Από το παράθυρο του δωματίου, έχω μακρινή θέα. Τι κρίμα που τα τζάμια θέλουν πλύσιμο μια δεκαριά χρόνια τώρα.



Το δείπνο μας, είναι στο μπουφέ του ξενοδοχείου.



Μετά το φαγητό, με έναν από το γκρουπ μας (ένα Κροάτη με μισές Αραβικές ρίζες, το Σ.) συνεχίσαμε στο μπαρ του ξενοδοχείου, για μια δυο πέντε ακόμα Taedonggang (η μπύρα της Β.Κ.), και χαζεύαμε τους άλλους τουρίστες. Θυμίζω ότι στη Β.Κ. απαγορεύεται αυστηρά να ξεπορτίσεις από το ξενοδοχείο χωρίς συνοδεία. Παρεμπιπτόντως, είχαμε ακόμα τα διαβατήριά μας και τις βίζες μας πάνω μας, κανείς δε μας τα είχε ζητήσει μετά το αεροδρόμιο.



Ανέβηκα στο δωμάτιο, αλλά θυμήθηκα ότι έπρεπε να ξανακατέβω για να αγοράσω εμφιαλωμένο νερό. Όπως κατέβαινα στο ασανσέρ, άκουσα κάποιον γύρω στα 70 του να μιλάει με κάτι μεθυσμένα Αγγλόνια. Η προφορά του μου φάνηκε πολύ γνώριμη. Κάποια στιγμή τον ρώτησαν το όνομά του. «Σταύρος», απάντησε. Ε, δεν άντεξα, δεν το κάνω ποτέ στα ταξίδια, αλλά του έπιασα κουβέντα. Δεν είναι και πολύ συνηθισμένο να πετυχαίνεις άλλο Έλληνα στη Β. Κορέα. Μιλήσαμε για λίγο, μου έδωσε και το τηλέφωνό του, αλλά ο μα…ας το έχασα, αν με διαβάζετε κ. Σταύρο, επικοινωνήστε μαζί μου.

 

[psilos3]

Πολύ δυνατή εμπειρία, που πραγματικά λίγοι έχουν αφενός τη περιέργεια να τη ζήσουν και να τη δούνε. Είχα διαβάσει και τη προηγούμενη ιστορία σου, τώρα βλέπω και τις καταπληκτικές & πολύ καθαρές φωτογραφίες (αλήθεια τι μηχανή χρησιμοποιείς).
Να ρωτήσω, το κόστος για ένα τριήμερο στω χώρα όπως περιγράφεις είναι κοντά στα 1000 και συμπεριλαμβάνονται τα πάντα; Αρκετά μεγάλο μου φαίνεται σαν ποσό, αν και εχει τρομερές ιδιαιτερότητες σαν εκδρομή..