Φωτογραφία & Ταξίδι: απόλαυση ή υπαρξιακό πρόβλημα;

[thanosth]

Πρίν λιγους μήνες ταξίδεψα προς Νότια, Κόρινθο και πιο χαμηλά
και ο δρόμος με εβγαλε προς Μυκήνες και Ναύπλιο μεριά,

από τις σπάνιες φορές που δεν πήρα την Canon, το "θηρίο" μαζί
και το μετάνιωσα σαν το "σκυλί", που δεν είχα την μηχανή την "δυνατή"

και ενώ είχε τέλειο καιρό και φωτισμό, μέρη μοναδικά αξέχαστα, σαν ενα θησαυρό
ήμουν καταδικασμένος να φωτογραφίζω με την μικρή την Νικον και το κινητό,,,

Και δυό μέρες είχα ενα μικρό πρόβλημα φωτο-υπαρξιακό,
και να σκεφτομαι συνέχεια, "που το είχες το μυαλό σου ρε κουτό;"

Ευτυχώς όμως βγήκανε φωτό αρκετά ικανοποιητικές,
όπως μπορείτε να δειτε στις σελίδες αυτές!

http://www.travelstories.gr/showthread.php?t=376

http://www.travelstories.gr/photo/showgallery.php?cat=93

 

[casper]

είναι παράξενο συναίσθημα..προσπαθώ να αποτυπώσω τα συναισθήματα μου,σε μια φωτογραφία..αλλά πάντα,δεν είναι αρκετή,ώστε να φανούν όσα σκέφτομαι και νιώθω..όσα βλέπω..είναι ένα είδος ιεροτελεστίας για μένα..κάθε φωτογραφία,την αγαπώ για ξεχωριστό λόγο..μου θυμίζει κάτι..έχω την παραξενιά,να κοιτάω το φόντο σε κάθε φωτογραφία,και να αναρωτιέμαι αν πχ υπάρχει ένας άνθρωπος που κάθεται κάπου,τι μπορεί να σκέφτεται...ή αν βλέπω μια φωτογραφία,σπίτι ενός γνωστού/φίλου,μπορεί να κολλήσω σε κάποιο αντικείμενο πίσω απο το πρόσωπο,και να σκαλώσω μέχρι να καταλάβω τον ρόλο του.. την χρησιμότητα του.. την "ιστορία" που κουβαλάει πάνω του..

 

[man79]

Όσα χρόνια ταξιδεύω και βγάζω φωτογραφίες ένιωθα πάντα το συναίσθημα του να βγάλω άλλη μια φωτογραφία και μετά και άλλη έτσι ώστε να αιχμαλωτίσω,μέσω του φακού,όλο και περισσότερες εικόνες!!Πάντα πίστευα και πιστεύω ότι η φωτογραφία είναι ένας όμορφος τρόπος να κρατάμε αναμνήσεις!!!Οι αναμνήσεις είναι αυτες που μένουν στο τέλος,είναι αυτές που μας δίνουν χαρά όσα χρόνια και αν περάσουν μετα!!!Βέβαια σύντομα βίωσα την αίσθηση ότι χάνεται η στιγμή και πιθανότατα να συμβαίνει κάτι τέτοιο!!!!Η λύση που έδωσα είναι ότι έλοψα τα ταξίια με group!!!!!!!!!Έτσι πλέον έχω πολύ χρόνο και να ζήσω τις ξεχωριστές στιγμές του ταξιδιού αλλά ταυόχρονια και να τραβήξω τις φωτογραφίες μου χωρίς την πίεση του χρόνου!!!

 

[maris-lou]

Εγω παιδια δεν εχω καταληξει ποση σχεση εχει μια φωτο με το συμβαν που απεικονιζει.Εχω φωτογραφιες ενος εντελως ασημαντου γεγονοτος που τις λατρευω ως φωτογραφιες και εχω αποθανατισει πολυ σημαντικα για μενα γεγονοτα που ομως η φωτογραφια τους μου ειναι εντελως αδιαφορη! Τελικα φωτογραφια και συμβαν δεν συμπιπτουν. Οσο για την συνεισφορα της στην αναμνηση, κοιταζοντας μια φωτο,η μνημη μου (αθελα μου) παγιδευεται στον απειροελαχιστο χρονο και χωρο, μιας ακινητης ,χωρις πριν και μετα "περιοχης" (τι γραφω τετοια ωρα θε μου!) Τελος παντων, νομιζω οτι η φωτογραφια,στην ουσια, οχι μονο δεν συντηρει την αναμνηση,αλλα μαλλον την υπονομευει!!! Παραλογισμος και μαγεια.

 

[_antonis_]

Ωραίο θέμα, τώρα το είδα.
Και μένα μ'αρέσει πολύ η φωτογραφία γενικά. Ευτυχώς πηγαίνω ταξιδια μή-οργανωμένα, εννοώ χωρίς γκρούπ και έχω το χρόνο να απολαύσω και μετά να φωτογραφίσω. Μερικές φορές όντως υπάρχουν στιγμές που λέω να τις ζήσω ή να τις τραβήξω φωτογραφία; Εκεί προτιμώ να τις ζήσω, αλλά με μία φωτογραφία της περιοχής ή το συγκεκριμένου σημείου να θυμάμαι τι έγινε ή τι έζησα εκεί...

 

[ioanna karagianni]

Μετά πέρασα και εγώ από την κλασσική Zenit για να απόκτήσω μετά μια άλλη παράξενη μηχανή. Την Olympus 10. Μια μηχανούλα (όλα χειρικίνητα. Κανένας αυτοματισμός) που έπαιρνε το κλασσικό 35αρι φιλμ για 36-38 πόζες. Μόνο που αυτή έβγαζε τις διπλάσιες (72-76). Τελειωμό δεν είχαν εκείνα τα φιλμ. Συλλεκτικά πράγματα δηλ.

Αγαπητέ συνταξιδιώτη το ξέρω ότι έχει περάσει ένας χρόνος από τότε που έγραψες τα παραπάνω αλλά εγώ τώρα το διάβασα και πολύ έχω συγκινηθει γιατί είχα την ίδια μηχανή για χρόνια .

 

[LULLU]

.. η φωτογραφια ειναι για μενα η συνεχιση του ταξιδιου καθε φορα που τις βλεπω..εχω διαπιστωσει οτι η χρηση της βιντεοκαμαρας μου στερει σημαντικα κοματια της εκδρομης και μαλλον θα την καταργισω....

 

[Zephyrous]

Η φωτο-μανια μου στο ταξιδι ειναι σε σημειο που προκαλει σχετικη γκρινια, αλλα δε μπορω να κανω αλλιως. Το χερι παει μονο του στη μηχανη, δεν ευθυνομαι εγω! Εχει δικη του θεληση κ συνειδηση
Εκτιμω απεριοριστα την αξια των φωτο απο ενα ταξιδι γιατι με βοηθουν να θυμαμαι συγκεκριμενα σημεια κ περιστατικα, ενω μου επαναφερουν αισθηματα της στιγμης και λεπτομερειες που χωρις τις φωτο θα ειχα ξεχασει...

Δε μπορω να σας περιγραψω τη λυπη μου οταν προσφατα χαλασε ο υπολογιστης μου και εχασα ολες μου τις φωτο, διοτι ως σοβαρο ατομο που ειμαι δεν ειχα μπει ποτε στη διαδικασια να κανω backup! Καποιες τις βρηκα απο αλλους, ομως καποιες αλλες χαθηκαν μια για παντα και μιλαμε για φωτογραφιες απο μια ολοκληρη χρονια που ειχα ζησει στο Παρισι

KANTE BACKUPS!!!

 

[xenos]

πιθανον την ωρα της φωτογραφιας να χανεις τη στιγμη
αρα 18 μερες στην Ινδοκινα 4500 στιγμες χαμενες, αλλα.....
εκατομμυρια φορες στο σπιτι απολαυσης,νοσταλγιας,και θυμησης.

 

[Sokratis]

Αν σταματησω να φωτογραφιζω θα σταματησω και να ταξιδευω.

 

[angelapos]

Πρώτα θέλω να πω πως δεν το έχω κάνει μέχρι τώρα και ούτε πρόκειται, να αγοράσω ένα κλασσικό αναμνηστικό τη χώρας/πόλης που επισκέπτομαι, που να φανερώνει ότι έχω επισκεφτεί το συγκεκριμένο μέρος. Απλά τη σιχαίνομαι τη συγκεκριμένη τακτική.

Όσων αφορά τις φωτόγραφίες στο τελευταίο μου ταξίδι δεν τράβηξα ούτε μία!

Να"ναι καλά το facebook!!!

Βασικά παίζει ρόλο και το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια τα λίγα - από ότι έχω δει εδώ μέσα- ταξίδια μου γίνονται για επαγγελματικούς λόγους. Όχι ότι δε περνάω καλά, κάθε άλλο. Απλά γνωρίζω άλλους συναδέλφους όπου οι περισσότεροι -κυρίως γυναίκες -βγάζουν φωτογραφίες και μετά τις παίρνω έτοιμες από facebook. (Ναι, είμαι ελεεινός, αλλά προς υπεράσπισή μου θα πω πως δεν το κάνω κρυφά.)

Επίσης, όταν άρχισα να πρωτοταξιδεύω και να βγάζω φωτογραφίες, ήθελα κυρίως να φωτογραφίζω πρόσωπα, ανθρώπους που γνώρισα, παρά τοπία. Ποτέ δε κατάλαβα γιατί οι άνθρωποι βρίσκουν τόσο συναρπαστικό ένα.....θάμνο.

Για μένα οι αναμνήσεις ενός τόπου που επισκέπτομαι καλό είναι να χαράσονται στη ψυχή μου και να ανασύρονται εκούσια σε βάθος χρόνου.

 

[_antonis_]

Αν σταματησω να φωτογραφιζω θα σταματησω και να ταξιδευω.

Sokratis νομίζω ότι κατάφερες με μία πρόταση να πείς αυτό που πολλοί νιώθουμε. Φυσικά ποτέ δε θα σταματούσα να ταξιδεύω, αλλά με αυτή τη πρόταση δείχνεις (και συμφωνώ με αυτό) πόσο απόλυτα συνδυασμένα τα έχουμε αυτά τα δύο, σε πόσο μεγάλο βαθμό έχουμε συνδέσει το ένα με το άλλο...