Γιαννης Σαρτο
Member
- Μηνύματα
- 133
- Likes
- 1.116
- Επόμενο Ταξίδι
- Χαβάη
- Ταξίδι-Όνειρο
- Μαγαδασκάρη
Φινλανδία 2001 & 2019
Το πρώτο ταξίδι εκτός Ελλάδας που έκανα στην ζωή μου ήταν στην Φινλανδία το 2001. Το τι με τράβηξε στο να επισκεφτώ την Σκανδιναβική αυτή χώρα ήταν υποθέτω η επιθυμία μου να ανακαλύψε ένα μέρος τελείως διαφορετικό. Κάτι η φήμη της τέλειας κοινωνίας ( αν γίνεται όντως να υπάρχει κάτι τέτοιο) με το τέλειο εκπαιδευτικό σύστημα και τη μηδενική εγκληματικότητα, κάτι οι περίεργα άκαμπτοι και παλιομοδίτικοι καλλιτέχνες που εκπροσωπούσαν την Φινλανδία καθε χρόνο στο διαγωνισμό της Eurovision και πάτωναν μηδενός εξαιρουμένου ( και όχι τόσο οι heavy metal μπαντες που έσκιζαν τότε στο ελληνικό ραδιόφωνο ), με εκαναν να θέλω να γνωρίσω το συγκεκριμένο τόπο.
Οι HIM και ο τραγουδιστής Vallo ο οποίος έιχε κάψει πολλές κοριτσιστικές καρδιές εντος του κοινωνικού μου κύκλου εκείνα τα χρόνια
Στο πρώτο μας αυτό ταξίδι λοιπόν επισκεφθήκαμε τις πόλεις Ελσίνκι, Τούρκου και Ροβανιέμι στο Βορρά, κοντά στον Αρκτικό κύκλο.Ήμουν δευτεροετής φοιτητής της φαρμακευτικής τότε και αποφασίσαμε με έναν συμφοιτητη μου να ταξιδέψουμε εκεί τα Χριστούγεννα μετά το κλείσιμο της σχολής για της γιορτές. Αγοράσαμε χάρτινα εισητήρια μέσω ενός ταξιδιωτικού γραφείου τα οποία πληρώσαμε μετρητα ( το ίντερνετ τότε δεν ήταν ακόμα τότε το σύνηθες μέσω για τέτοιες αγορές ) για να πετάξουμε με την ανύπαρκτη πλέον ουγγρική Malev air. Στην χώρα βρέθηκα και μία δεύτερη φορά τον Νοέμβριο του 2019. Τώρα τα πράγματα ήταν απλοποιημένα και το μόνο που χρειαστήκα ήταν λίγα λεπτά διαδικτιακής έρευνας για να βρούμε μία online προσφορά με την Finnair από το Λονδίνο όπου αποτελεί και τον τόπο κατοικία μου και εργασίας μου τα τελευταία πέντε χρόνια. Αυτήν την φορά ταξιδέψαμε ξανά στην πρωτεύουσα και στο αρχιπέλαγος ανοιχτά του Τούρκου, το οποίο αποτελεί πολυ δημοφιλές εθνικό πάρκο για τους ντοπιους ιδιαίτερα το καλοκαίρι οπου ο καιρός επιτρέπει δραστηριότητες όπως ιστιοπλοϊα, κανο-καγιάκ κ.α.
Το Ελσίνκι ήταν και παραμένει μία λιτή Βορειοευρωπαϊκη πρωτεύουσα με λίγα εξέχουσα αξιοθέατα.Στις περισσότερες φωτογραφίες επισκεπτών στο instagram φιγουράρουν ο καθεδρικός ναός του Ελσίνκι, το σήμα κατατεθέν της πόλης και θέμα σχεδών όλων των καρποσταλ που μπορεί να αγοράσει κανείς . Σε μίκρότερη συχνότητα συναντά κανεις εικόνες από το μνημείο αφηρημένης τέχνης Σιμπέλιους ή το νησάκι Σουομελίνα 30′ λεπτά με το καραβάκι απο το λιμάνι.
Ίσως ότι το πιο ενδιαφέρον εντός της πόλης να είναι το μουσείο μοντέρνης τέχνης Kiasma, ένα κτίριο φουτουριστικής αρχιτεκτονικής στο κέντρο της πόλης. Με χαρά διαπίστωσα ότι κάποια εξέχουσα εκθέματα παραμένουν εκεί 18 ολοκληρα χρόνια μετά ενώ στις νέες προσθήκες ανακαλύπτει κανείς πολλα φιλμ μικρού μήκους αλα Bjork αισθητικής . Ακριβώς απέναντι απο το μουσείο βρισκεται η καινούργια βιβλιοθήκη της πόλης ( Central Helsinki Library Oodi ), η οποία αποτελεί δείγμα γραφής ενός κράτους που επενδύει προκειμένου να κάνει την γνώση κάτι το επιθυμητό και προσιτό για τους νέους: Σκάλες δομημένες με βάση τον διπλό άξονα της αλυσίδας DNA, μαθήματα 3d printing και ραπτικής, μοδάτοι χώροι ανάγνωσης όπως και παιδότοποι για τους μικρούς επισκέπτες,όλα αυτά να συνυπαρχουν σε τρεις ορόφους ένος υπερμοντέρνου κτιρίου που εγκαινιάστηκε μόλις το Δεκέμβριο του 2018. H ιστοσελίδα της βιβλιοθήκης την περιγράφει ως “… a living meeting space” και πραγματικά είναι ένας χώρος που χαίρεσαι να βρίσκεσαι, εκεί που πλέον χτυπά η καρδια αυτης της παγωμένης πόλης.
Το Τούρκου από την άλλη, δεν έχει καταφέρει να εξελιχθεί σε κάτι παραπάνω από μία αδιάφορη τουριστικά και κάπως άχαρη αρχιτεκτονικά πόλη αλλά αποτελεί ιδανική βάση εξόρμησης για το πανεμορφο αρχιπέλαγος που βρίσκεται στα δυτικά της πόλης, 40 λεπτά μακριά με το αυτοκίνητο. Το Ροβανιέμι, μία πόλη 60 χιλιάδων κατοίκων και πρωτεύουσα της περιφέρειας της Λαπωνίας αποτελεί ίσως τον κύριο τουριστικό προορισμό εντός της χώρας χάρη στο χωριο του Αη-Βασίλη ( αγγλομαθής και φιλικότατος ο άγιος. Ο επισκέπτης μπορεί νατον επισκεφτέι και να φωτογραφηθεί μαζί του) αλλά και για τις δραστηριότητες που μπορεί κανείς να επιδιώξει εκεί όπως βόλτες με έλκυθρα που σέρνουν σκυλιά χάσκι σε παγωμένα δάση και λίμνες,να δει το βόρειο σέλας. Δεν θα μπώ σε περισσότερες λεπτομέρειες για τους δυο αυτούς προορισμούς μιας και νιώθω ότι δεν έχω να προσθέσω κατι καινούργιο που δεν θα βρείτε σε ταξιδιωτικούς οδηγούς ή σε άπειρες σχετικές ιστοσελίδες στο δυαδίκτιο.
Το πιο συναρπαστικό κομμάτι του ταξιδιού είναι η αλληλεπίδραση με τους ντόπιους και η παρατήρηση της συμπεριφοράς και των συνηθειών τους. Πανύψηλοι, κατάξανθοι, αμίλητοι( ακόμα θυμάμαι την νεκρική σιγή στο λεοφωρείο στο ταξιδι μιάς ώρας απο το Ελσινκι στη μικρη κωμόπολη του Porvoo ή το πως δεν ακουγότανε άχνα στο μετρό ή σε πολυσύχναστους δρόμους) με μία γλώσσα παντελώς ακατάληπτη και ηχητικά ιδιαίτερη.
Μία γεύση της καθημερινότητας των Φινλανδών και ίσως η καλύτερη στιγμή και των δύο ταξιδιών μου, ήταν η επίσκεψη στο κολυμβητικό κέντρο Υrjonkadun λιγα μέτρα απο τον κεντρικό σταθμό λεωφορείων της πόλης. Προκειταί ουσιαστικά για μία ιστορική κλειστή πισίνα η οποία εγκαινιάστηκε το 1928. Στον χώρο υπάρχουν επίσης και 4 διαφορετικές σάουνες, δύο στο πρώτο επίπεδο του κτιρίου και δύο στο δεύτερο. Αποτελεί ενα μέρος στο οποίο πηγαίνουν πολλοι Φινλανδοί για να χαλαρώσουν μετά την δουλειά ή για να περασουν χρόνο με φίλους ή γνωστους. Τα μαγιό απαγορεύονται και έχουν οριστεί ξεχωριστές μέρες για τους άντρες και για τις γυναίκες. Ο επισκέπτης λαμβάνει πετσέτες, παντόφλες και μία ρόμπα απο το ταμείο αφού πληρώσει το αντίτιμο της εισόδου.
Η Φινλανδία είναι η χώρα με τις περισσότερες σάουνες στον κόσμο ( 2 εκατομμύρια εγκαταστάσεις για μία χώρα 5,5 εκατομμυρίων κατοίκων) και η συγκεκριμένη δραστηριότητα αποτελεί βασικό συστατικό της Φινλανδικής κουλτούρας. Στο αθλητικό αυτό κέντρο αυτό που ίσως μου έκανε περισσότερο εντύπωση ήταν η παρουσία δύο μελών του προσωπικού γυναικείου φύλου, μίας βαριεστημένης ναυαγοσωστριας/επιτηρήτριας και μίας νεαρής χαμογελαστής σερβιτόρας που δεχότανε παραγγελίες και σέρβιρε ποτά και καφέδες σε γυμνους μεσήλικες άνδρες. Και οι δύο παντελώς ανεπηρέαστες απο το πλήθος των γυμνων σωμάτων γύρω τους. Φαινομενικά η γύμνια δεν μοιάζει να σκανδαλίζει στο ελάχιστο τους Φινλανδούς εφόσων λαμβάνει χώρα εκτος ερωτικού πλαισίου. Παρακάτω παραθέτω ένα link του Οργανισμού Τουρισμού της Φινλανδίας με κάποιες περαιτέρω πληροφορίες για πρωτάρηδες.
10 Sauna Tips for Beginners – VisitFinland.com
There is nothing more Finnish than sauna but what exactly do you do in a Finnish sauna and what not? Have a look at our…www.visitfinland.com
Εν κατακλέιδι η Φινλανδία ίσως λόγω της ακρίβειας, ίσως λόγω της τοποθεσίας της είναι ακόμα και στις μέρες μας ένας μάλλον αγνοημένος προορισμός. Αυτό όμως της δίνει παραδόξως το πλεονέκτημα να παραμένει ανέπαφη απο την διαβρωτική επίδραση του μαζικού τουρισμού. Βλέποντας φωτογραφίες από εκείνο το ταξίδι, χαίρομαι που μέσα στην άγνοια μου επέλεξα να αρχίσω να γνωρίζω τον έξω κόσμο από αυτή την παγωμένη γωνιά του πλανήτη. Υπάρχει κάτι το σκοτείνο και μυστήριο στην μοντέρνα αρχιτεκτονική της ή στο πως οι κατοικοί της κινούνται σαν λεπτές διακριτικές σκιές μέσα στη βαριά χιονόπτωση. Δηλώνω απλά καταγοητευμένος!
Επισκεφτείτε το blog μου
https://yanisgoestothemoon.travel.blog/
https://backpackinggr.travel.blog/
Το πρώτο ταξίδι εκτός Ελλάδας που έκανα στην ζωή μου ήταν στην Φινλανδία το 2001. Το τι με τράβηξε στο να επισκεφτώ την Σκανδιναβική αυτή χώρα ήταν υποθέτω η επιθυμία μου να ανακαλύψε ένα μέρος τελείως διαφορετικό. Κάτι η φήμη της τέλειας κοινωνίας ( αν γίνεται όντως να υπάρχει κάτι τέτοιο) με το τέλειο εκπαιδευτικό σύστημα και τη μηδενική εγκληματικότητα, κάτι οι περίεργα άκαμπτοι και παλιομοδίτικοι καλλιτέχνες που εκπροσωπούσαν την Φινλανδία καθε χρόνο στο διαγωνισμό της Eurovision και πάτωναν μηδενός εξαιρουμένου ( και όχι τόσο οι heavy metal μπαντες που έσκιζαν τότε στο ελληνικό ραδιόφωνο ), με εκαναν να θέλω να γνωρίσω το συγκεκριμένο τόπο.
Στο πρώτο μας αυτό ταξίδι λοιπόν επισκεφθήκαμε τις πόλεις Ελσίνκι, Τούρκου και Ροβανιέμι στο Βορρά, κοντά στον Αρκτικό κύκλο.Ήμουν δευτεροετής φοιτητής της φαρμακευτικής τότε και αποφασίσαμε με έναν συμφοιτητη μου να ταξιδέψουμε εκεί τα Χριστούγεννα μετά το κλείσιμο της σχολής για της γιορτές. Αγοράσαμε χάρτινα εισητήρια μέσω ενός ταξιδιωτικού γραφείου τα οποία πληρώσαμε μετρητα ( το ίντερνετ τότε δεν ήταν ακόμα τότε το σύνηθες μέσω για τέτοιες αγορές ) για να πετάξουμε με την ανύπαρκτη πλέον ουγγρική Malev air. Στην χώρα βρέθηκα και μία δεύτερη φορά τον Νοέμβριο του 2019. Τώρα τα πράγματα ήταν απλοποιημένα και το μόνο που χρειαστήκα ήταν λίγα λεπτά διαδικτιακής έρευνας για να βρούμε μία online προσφορά με την Finnair από το Λονδίνο όπου αποτελεί και τον τόπο κατοικία μου και εργασίας μου τα τελευταία πέντε χρόνια. Αυτήν την φορά ταξιδέψαμε ξανά στην πρωτεύουσα και στο αρχιπέλαγος ανοιχτά του Τούρκου, το οποίο αποτελεί πολυ δημοφιλές εθνικό πάρκο για τους ντοπιους ιδιαίτερα το καλοκαίρι οπου ο καιρός επιτρέπει δραστηριότητες όπως ιστιοπλοϊα, κανο-καγιάκ κ.α.
Το Ελσίνκι ήταν και παραμένει μία λιτή Βορειοευρωπαϊκη πρωτεύουσα με λίγα εξέχουσα αξιοθέατα.Στις περισσότερες φωτογραφίες επισκεπτών στο instagram φιγουράρουν ο καθεδρικός ναός του Ελσίνκι, το σήμα κατατεθέν της πόλης και θέμα σχεδών όλων των καρποσταλ που μπορεί να αγοράσει κανείς . Σε μίκρότερη συχνότητα συναντά κανεις εικόνες από το μνημείο αφηρημένης τέχνης Σιμπέλιους ή το νησάκι Σουομελίνα 30′ λεπτά με το καραβάκι απο το λιμάνι.
Ίσως ότι το πιο ενδιαφέρον εντός της πόλης να είναι το μουσείο μοντέρνης τέχνης Kiasma, ένα κτίριο φουτουριστικής αρχιτεκτονικής στο κέντρο της πόλης. Με χαρά διαπίστωσα ότι κάποια εξέχουσα εκθέματα παραμένουν εκεί 18 ολοκληρα χρόνια μετά ενώ στις νέες προσθήκες ανακαλύπτει κανείς πολλα φιλμ μικρού μήκους αλα Bjork αισθητικής . Ακριβώς απέναντι απο το μουσείο βρισκεται η καινούργια βιβλιοθήκη της πόλης ( Central Helsinki Library Oodi ), η οποία αποτελεί δείγμα γραφής ενός κράτους που επενδύει προκειμένου να κάνει την γνώση κάτι το επιθυμητό και προσιτό για τους νέους: Σκάλες δομημένες με βάση τον διπλό άξονα της αλυσίδας DNA, μαθήματα 3d printing και ραπτικής, μοδάτοι χώροι ανάγνωσης όπως και παιδότοποι για τους μικρούς επισκέπτες,όλα αυτά να συνυπαρχουν σε τρεις ορόφους ένος υπερμοντέρνου κτιρίου που εγκαινιάστηκε μόλις το Δεκέμβριο του 2018. H ιστοσελίδα της βιβλιοθήκης την περιγράφει ως “… a living meeting space” και πραγματικά είναι ένας χώρος που χαίρεσαι να βρίσκεσαι, εκεί που πλέον χτυπά η καρδια αυτης της παγωμένης πόλης.
Το Τούρκου από την άλλη, δεν έχει καταφέρει να εξελιχθεί σε κάτι παραπάνω από μία αδιάφορη τουριστικά και κάπως άχαρη αρχιτεκτονικά πόλη αλλά αποτελεί ιδανική βάση εξόρμησης για το πανεμορφο αρχιπέλαγος που βρίσκεται στα δυτικά της πόλης, 40 λεπτά μακριά με το αυτοκίνητο. Το Ροβανιέμι, μία πόλη 60 χιλιάδων κατοίκων και πρωτεύουσα της περιφέρειας της Λαπωνίας αποτελεί ίσως τον κύριο τουριστικό προορισμό εντός της χώρας χάρη στο χωριο του Αη-Βασίλη ( αγγλομαθής και φιλικότατος ο άγιος. Ο επισκέπτης μπορεί νατον επισκεφτέι και να φωτογραφηθεί μαζί του) αλλά και για τις δραστηριότητες που μπορεί κανείς να επιδιώξει εκεί όπως βόλτες με έλκυθρα που σέρνουν σκυλιά χάσκι σε παγωμένα δάση και λίμνες,να δει το βόρειο σέλας. Δεν θα μπώ σε περισσότερες λεπτομέρειες για τους δυο αυτούς προορισμούς μιας και νιώθω ότι δεν έχω να προσθέσω κατι καινούργιο που δεν θα βρείτε σε ταξιδιωτικούς οδηγούς ή σε άπειρες σχετικές ιστοσελίδες στο δυαδίκτιο.
Το πιο συναρπαστικό κομμάτι του ταξιδιού είναι η αλληλεπίδραση με τους ντόπιους και η παρατήρηση της συμπεριφοράς και των συνηθειών τους. Πανύψηλοι, κατάξανθοι, αμίλητοι( ακόμα θυμάμαι την νεκρική σιγή στο λεοφωρείο στο ταξιδι μιάς ώρας απο το Ελσινκι στη μικρη κωμόπολη του Porvoo ή το πως δεν ακουγότανε άχνα στο μετρό ή σε πολυσύχναστους δρόμους) με μία γλώσσα παντελώς ακατάληπτη και ηχητικά ιδιαίτερη.
Μία γεύση της καθημερινότητας των Φινλανδών και ίσως η καλύτερη στιγμή και των δύο ταξιδιών μου, ήταν η επίσκεψη στο κολυμβητικό κέντρο Υrjonkadun λιγα μέτρα απο τον κεντρικό σταθμό λεωφορείων της πόλης. Προκειταί ουσιαστικά για μία ιστορική κλειστή πισίνα η οποία εγκαινιάστηκε το 1928. Στον χώρο υπάρχουν επίσης και 4 διαφορετικές σάουνες, δύο στο πρώτο επίπεδο του κτιρίου και δύο στο δεύτερο. Αποτελεί ενα μέρος στο οποίο πηγαίνουν πολλοι Φινλανδοί για να χαλαρώσουν μετά την δουλειά ή για να περασουν χρόνο με φίλους ή γνωστους. Τα μαγιό απαγορεύονται και έχουν οριστεί ξεχωριστές μέρες για τους άντρες και για τις γυναίκες. Ο επισκέπτης λαμβάνει πετσέτες, παντόφλες και μία ρόμπα απο το ταμείο αφού πληρώσει το αντίτιμο της εισόδου.
Η Φινλανδία είναι η χώρα με τις περισσότερες σάουνες στον κόσμο ( 2 εκατομμύρια εγκαταστάσεις για μία χώρα 5,5 εκατομμυρίων κατοίκων) και η συγκεκριμένη δραστηριότητα αποτελεί βασικό συστατικό της Φινλανδικής κουλτούρας. Στο αθλητικό αυτό κέντρο αυτό που ίσως μου έκανε περισσότερο εντύπωση ήταν η παρουσία δύο μελών του προσωπικού γυναικείου φύλου, μίας βαριεστημένης ναυαγοσωστριας/επιτηρήτριας και μίας νεαρής χαμογελαστής σερβιτόρας που δεχότανε παραγγελίες και σέρβιρε ποτά και καφέδες σε γυμνους μεσήλικες άνδρες. Και οι δύο παντελώς ανεπηρέαστες απο το πλήθος των γυμνων σωμάτων γύρω τους. Φαινομενικά η γύμνια δεν μοιάζει να σκανδαλίζει στο ελάχιστο τους Φινλανδούς εφόσων λαμβάνει χώρα εκτος ερωτικού πλαισίου. Παρακάτω παραθέτω ένα link του Οργανισμού Τουρισμού της Φινλανδίας με κάποιες περαιτέρω πληροφορίες για πρωτάρηδες.
10 Sauna Tips for Beginners – VisitFinland.com
There is nothing more Finnish than sauna but what exactly do you do in a Finnish sauna and what not? Have a look at our…www.visitfinland.com
Εν κατακλέιδι η Φινλανδία ίσως λόγω της ακρίβειας, ίσως λόγω της τοποθεσίας της είναι ακόμα και στις μέρες μας ένας μάλλον αγνοημένος προορισμός. Αυτό όμως της δίνει παραδόξως το πλεονέκτημα να παραμένει ανέπαφη απο την διαβρωτική επίδραση του μαζικού τουρισμού. Βλέποντας φωτογραφίες από εκείνο το ταξίδι, χαίρομαι που μέσα στην άγνοια μου επέλεξα να αρχίσω να γνωρίζω τον έξω κόσμο από αυτή την παγωμένη γωνιά του πλανήτη. Υπάρχει κάτι το σκοτείνο και μυστήριο στην μοντέρνα αρχιτεκτονική της ή στο πως οι κατοικοί της κινούνται σαν λεπτές διακριτικές σκιές μέσα στη βαριά χιονόπτωση. Δηλώνω απλά καταγοητευμένος!
Επισκεφτείτε το blog μου
https://yanisgoestothemoon.travel.blog/
https://backpackinggr.travel.blog/
Last edited:
