Εσθονία Φινλανδία Φινλανδία με ολίγο Ταλίν

[travelbreak]

Πρόλογος, οικονομικά στοιχεία και σκέψεις.

Θα σας περιγράψω ένα ταξίδι πέντε ημερών που κάναμε εγώ και η σύζυγός μου η Ντίνα ( η κυρία Travelbreak, όπως πολύ εύστοχα την αποκάλεσε πρόσφατα η katkats) στις αρχές Οκτωβρίου στη Φινλανδία. Οι περισσότεροι γνωστοί μου που έχουν πάει σε αυτή τη χώρα, πάνε με πρακτορείο την εποχή των Χριστουγέννων. Τρίγωνα-κάλαντα και τέτοια. Πήγαν να δουν τον Άι Βασίλη. Δεν το έχω καταλάβει αυτό. Πας σε μια χώρα την εποχή που η μέρα διαρκεί 5-6 ώρες και η θερμοκρασία είναι μόνιμα κάτω από το μηδέν; Και γιατί; Για να πάρεις τα δώρα της πρωτοχρονιάς. Και σκας και ένα μάτσο λεφτά. Και τέλος, κανείς τους δε μου είπε ότι είδε το Σέλας.

Ελάτε τώρα σε φυσιολογικές καταστάσεις. Και το στυλ μου το ξέρετε: τα μισά από όσα θα διαβάσετε (τρόπος του λέγειν!) προέρχονται από τις σημειώσεις που κρατούσα εκεί στο ψηφιακό μου ημερολόγιο (λογογράφος).

Πριν από ένα μήνα περίπου (το Σεπτέμβριο δηλαδή, του 2018) η Ντίνα ήθελε πάλι οπωσδήποτε να κάνουμε ένα ταξίδι μέσα στο φθινόπωρο, όπως πέρυσι που είχαμε πάει στη Βόρεια Νορβηγία. Το φθινόπωρο, ειδικά στην αρχή του, είναι πολύ καλό για εκδρομές στη Βόρεια Ευρώπη, διότι δεν έχουν αρχίσει ακόμα τα κρύα και έτσι δεν υπάρχουν μεγάλα προβλήματα. Τον αντίστοιχο μήνα της Άνοιξης, που είναι ο Μάρτιος ή ο Απρίλιος, έχει αρκετό κρύο, διότι λιώνουν τα χιόνια και ακόμα οι θερμοκρασίες είναι χαμηλές. Αν μιλάμε για Άνοιξη, καλύτερα να πηγαίνεις τον Μάιο και μάλιστα προς το τέλος του. Πάντα για βόρεια Ευρώπη μιλάμε. Βέβαια εμάς μας έκατσε λίγο παλουκοκάφτης ο Οκτώβρης, αν και στην αρχή του.

Πριν το αποφασίσουμε τελικά, κάτι είχαμε σκεφτεί για να πάμε στο Βελιγράδι ή σε κάποια άλλη πόλη, που πιθανόν να είχε φθηνό αεροπορικό εισιτήριο. Όμως τώρα τελευταία η Ryanair έχει προβλήματα και ακυρώνονται πολλές πτήσεις και έτσι δεν μπορείς να έχεις εμπιστοσύνη σε αυτούς. Αλλά και άλλες εταιρίες χαμηλού κόστους τελικά δεν είναι και τόσο φτηνές. Δεν θυμάμαι λοιπόν πώς μου ήρθε η ιδέα της Φιλανδίας (ίσως επειδή δεν είχαμε ξαναπάει) και ψάχνοντας είδα ότι τα εισιτήρια, εντάξει, δεν είναι και πολύ φθηνά αλλά όχι και πανάκριβα. Τελικά με 186 ευρώ ο καθένας μας βρήκαμε εισιτήριο μέσω Κωνσταντινούπολης για το Ελσίνκι. Αν το είχαμε βέβαια αποφασίσει δύο τρεις μήνες πριν, πιστεύω μπορεί να το βρίσκαμε και 30 - 40 ευρώ φθηνότερο, αλλά έτσι κι αλλιώς αυτή η εκδρομή είναι αρκετά ακριβή και λίγα χρήματα επιπλέον για το εισιτήριο δεν ανεβάζουν και πολύ το κόστος.

Ξέρω, μερικοί εδώ στο φόρουμ κλείνουν εισιτήρια μόνο αν πετύχουν καμιά καλή ευκαιρία. Εμείς δεν το κάνουμε. Οι μέρες μας είναι συγκεκριμένες, και αν μας αρέσει πάμε, κι ας το πληρώσουμε και παραπάνω, γιατί διαφορετικά δεν πρόκειται να πάμε ποτέ.

Φινλανδία: τι μου έρχεται στο μυαλό με το άκουσμα αυτής της χώρας; Κρύο και λίμνες. Και κάτι σαχλαμάρες για το χωριό του Άγιου Βασίλη κάπου στο Ροβανιέμι. Θα μπορούσαμε να πετάξουμε και ως εκεί αλλά θα χάναμε το Ταλίν και τις λίμνες. Καλύτερα αυτά τα τελευταία. Οι φίλοι που έχουν επισκεφτεί τη χώρα μιλάνε για πολλά δάση και μια δυσκολία να δουν το νερό και τις παραλίες των λιμνών. Εμείς ήμασταν αποφασισμένοι να τα δούμε. Και τα είδαμε. Και λίμνες και θάλασσες και δάση και τρομερούς γρανίτες.

Οι Φιλανδοί νομίζω ότι δίνουν την αίσθηση των κρύων ανθρώπων. Καμία σχέση με τους άλλους σκανδιναβούς. Και κάπως έτσι αποδείχτηκε ότι ήταν. Πας να ρωτήσεις κάτι τον αρμόδιο και επειδή δεν είναι ακριβώς πάνω στο αντικείμενο της άμεσης δουλειάς του, δεν ξέρει. Δεν είναι ότι δε θέλει να βοηθήσει αλλά δεν ξέρει. Μπορεί να ανοίξει τον υπολογιστή του και να δει αν μπορεί να κάνει κάτι. Δεν είναι αγενείς, όμως τους έχουμε τοποθετήσει πάνω από εκείνο που τους αξίζει. Και τα παιδιά: από 7-8 χρονών με ένα κινητό στο χέρι. Δεν ξέρω αν κι αυτό είναι στο πλαίσιο του «υπέροχου και πρωτοποριακού» φιλανδικού εκπαιδευτικού συστήματος!

Μια άλλη τρέλα που είδαμε στο Ελσίνκι τα βράδια ήταν νέοι (αγόρια κυρίως) με κάτι περίεργες πολύχρωμες στολές να στήνονται στην ουρά για να πάνε να κάνουν κάτι. Δε μάθαμε τι. Βασικά η στολή ήταν σαν φόρμα και κάθε ομάδα είχε το ίδιο χρώμα αλλά ήταν επάνω σε αυτές δεκάδες μικρές χαλκομανίες, στάμπες, που τις έκαναν περίεργα πολύχρωμες. Αν κανείς από το φόρουμ ξέρει κάτι να μας το πει. Έμπαιναν σε ένα τεράστιο, όπως είδα στο ίντερνετ μουσικό κλαμπ, που ονομάζεται Circus. Αλλά γιατί να φοράνε στολές; Έπρεπε να τους ρωτήσω.

Έχουμε κλείσει ένα δωμάτιο που είναι ουσιαστικά Β’Β, αλλά το κλείσαμε με την booking.com. Βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και είναι σχετικά καλό, δηλαδή έχει ένα διπλό κρεβάτι και μια κουζίνα με όλα τα πράγματα που χρειάζονται. Και φυσικά δικιά του τουαλέτα. Και η τιμή αυτού: 307 ευρώ για τέσσερις βραδιές. Πιστεύω ότι πετύχαμε καλή τιμή για όσα προσέφερε. Και κυρίως για τη θέση του στο κέντρο της πόλης.

 

• 1
• 2
• 3
• …

  Go to chapter

  Go
• 7

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 7

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Dina Z]

Αλλή μια ιστορία από travelbreak
Και μάλιστα αυτή τη φορά εσύ και η Ντίνα δεν θα μας κοψοχολιάσετε με περιπέτειες στο πουθενά!!!
Βόρεια Ευρώπη ... Τέλεια! Νορμάλ καταστάσεις ... στα κυβικά μου!

Και η τιμή αυτού: 307 ευρώ για τέσσερις βραδιές

Δώσε μας το όνομα. Που ξέρεις;

 

[travelbreak]

Αλλή μια ιστορία από travelbreak
Και μάλιστα αυτή τη φορά εσύ και η Ντίνα δεν θα μας κοψοχολιάσετε με περιπέτειες στο πουθενά!!!
Βόρεια Ευρώπη ... Τέλεια! Νορμάλ καταστάσεις ... στα κυβικά μου!

Δώσε μας το όνομα. Που ξέρεις;

Δεν είμαστε φαν των περιπετειωδών ταξιδιών. Όμως η περιπέτεια μπορεί να σου τύχει παντού.
Επειδή σε ξέρω νομίζω ότι ένα τέτοιο ταξίδι σας ταιριάζει απόλυτα.
Το όνομα του ξενοδοχείου θα το γράψω αργότερα γιατί δεν το έχω πρόχειρο τώρα.

 

[travelbreak]

Πρώτη μέρα στο Ελσίνκι, Τετάρτη 3/10/2018

Η σημερινή μας πτήση ήταν αρκετά πρωινή: φύγαμε από την Αθήνα στις 6 και σε μια ώρα προσγειωθήκαμε στην Κωνσταντινούπολη, όπου σε λιγότερο από μιάμιση ώρα είχαμε την πτήση για εδώ. Έτσι στο κέντρο του Ελσίνκι φτάσαμε από το αεροδρόμιο (με το τρένο, πέντε ευρώ εισιτήριο σε μισή ώρα) περίπου στις 13:00.

Στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης (τεράστιος και όμορφος) βάλαμε τις δύο μικρές βαλίτσες μας (χειραποσκευές) σε ένα κουτί φύλαξης (με κόστος 6 ευρώ για 24 ώρες) και έτσι ήμασταν έτοιμοι για να κάνουμε βόλτα στην πόλη. Αυτό το κάναμε, αν και το δωμάτιο ήταν κοντά στο σταθμό, διότι θα ήταν ελεύθερο για να πάμε μετά τις 15:00 το μεσημέρι. Έτσι, για να μη χάνουμε το χρόνο μας, αποφασίσαμε αυτή τη διαδικασία.

Και αρχίσαμε τη βόλτα στην πόλη. Στην αρχή τυχαία, κοντά στο σταθμό, αλλά μετά κοιτάζοντας σε ένα χάρτη. Είδαμε νομίζω πάρα πολύ σημαντικά σημεία της πόλης, αφού περπατούσαμε περίπου τρεις ώρες συνεχόμενες. Εννοείται ότι δεν τρέχαμε αλλά σταματούσαμε για φωτογραφίες και βίντεο, όπου είχε ενδιαφέρον. Πιστεύω ότι δεν έμειναν πολλά σημαντικά μέρη από αυτή την πόλη για να δούμε τις υπόλοιπες μέρες. Έχουν βέβαια μείνει 2-3 που είναι βασικά, εκτός εάν θέλουμε να επισκεφθούμε και μουσεία, που συνήθως δεν το κάνουμε. Έχοντας ψάξει για τα ενδιαφέροντά του Ελσίνκι πριν φτάσουμε εδώ, είχαμε εντοπίσει ότι δεν έχει και τόσο πολλά πράγματα να δεις. Έχει κυρίως εκκλησίες που και αυτές δεν νομίζω ότι είναι από τις πιο ωραίες. Γενικά βέβαια είναι μία πολύ όμορφη πόλη, που έχει παλιά κτίρια, όχι όμως ιδιαίτερης ομορφιάς. Έχει επίσης πολλά θαλάσσια κανάλια (μικρά φιόρδ θα τα έλεγα καλύτερα), λίμνες και πολλά νησιά και νησάκια, γιατί είναι χτισμένη μέσα στη θάλασσα.

Από τότε που θυμάμαι να ταξιδεύω στο εξωτερικό, μου άρεσε η βόλτα με τα πόδια, ας ήταν και χωρίς πρόγραμμα και προορισμό. Και μόνο που περιμένεις το απρόβλεπτο και το άγνωστο να εμφανίζονται εμπρός σου, προκαλεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Μου αρέσει να ακούω άγνωστες γλώσσες γύρω μου και με ερεθίζει (θετικά και αρνητικά) που ορισμένες φορές δεν ξέρω που να πάω. Θετικά γιατί μου αρέσει να ψάχνω στους χάρτες και αρνητικά γιατί ενίοτε με αγχώνει.

Ο καιρός στο Ελσίνκι δεν ήταν και ο καλύτερος, αφού έριχνε μια ψιλή βροχή σχεδόν συνεχώς και την περισσότερη ώρα κρατούσαμε την ομπρέλα. Πάντως δεν ήταν και τελείως απαραίτητο, μόνο για να προστατεύουμε τη φωτογραφική μηχανή και το βίντεο. Ειδικά στις λήψεις του βίντεο είδαμε εκ των υστέρων μερικές σταγόνες στην οθόνη. Κάθε τόσο καθαρίζαμε τους φακούς, αλλά δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα. Τέλος πάντων αφού δεν έβρεχε τόσο πολύ, εμείς απολαύσαμε τη βόλτα μας και όταν κουραστήκαμε αρκετά πήγαμε στο ξενοδοχείο ( Ε, όχι και ξενοδοχείο: Citykoti Apartments) να δούμε το δωμάτιο μας.

Αγαπητοί μου, όταν δεν υπάρχει ρεσεψιόν, μερικές φορές τα πράγματα γίνονται δύσκολα. Γι αυτό κι εμείς επιδιώξαμε να πάμε μέσα στις δύο ώρες που ήταν ανοιχτά, γιατί οι οδηγίες που μου είχαν στείλει για να βρω το κλειδί και το δωμάτιο, ήταν σκέτο αίνιγμα:

Please read the instructions below how to obtain the keys from the security box of our office at the address Malminkatu 38 .
Front Door Code: 4529 Security Box#: 19 Security Box Code: 0140
The code for the main door (glass door) is 4529 . With the code you can get to the storage room of security boxes .
The code for the security box # 19 is 0140 . Press the code , turn the locking lever and the security box will open .
From the envelope you can find the information for the apartment , the keys and the reception form.
Please return the keys and filled reception form in the post box of our reception (the letter box by the SECOND door on the right where is the key return sign ) on the day of your departure latest 10:00. Later check-out is not allowed.

Προσέξετε ότι για να φτάσεις στο δωμάτιο είχε νέες οδηγίες που έβρισκες στο φάκελο μέσα. Καλή δύναμη

Καταλάβατε τώρα γιατί θέλαμε να πάμε να τους βρούμε εκεί. Εντάξει, θα τα καταφέρναμε και με τις οδηγίες μονάχα. Για να πάμε στο δωμάτιο ανοίγαμε τρεις πόρτες, όλες με το ίδιο κλειδί. Όμως η μεσαία δεν άνοιγε. Γυρνάω στη ρεσεψιόν και ρωτώ την κοπέλα. Μου λέει να προσπαθήσω γιατί μερικές φορές είναι δύσκολο. Αν δεν ήταν εκεί θα αγχωνόμασταν και ίσως είχαμε πρόβλημα. Αλλά έτσι κι αλλιώς εκείνη την ώρα τη θέλαμε την ξεκούραση.

Δεν μείναμε όμως πολύ στο δωμάτιο, γιατί έπρεπε να πάμε στο σιδηροδρομικό σταθμό να πάρουμε τις δύο μικρές βαλίτσες μας να τις φέρουμε εδώ στο δωμάτιο και επίσης να ψωνίσουμε κάτι φαγώσιμο και φυσικά κάτι για να πιούμε. Και ναι μεν τα φαγώσιμα στο σούπερ μάρκετ είναι αρκετά φθηνά, όμως τα αλκοολούχα ποτά είναι πανάκριβα. Και φυσικά δεν τα πουλάνε στο σούπερ μάρκετ αλλά σε ειδικά μαγαζιά με ποτά, όπως σε πολλές βόρειες χώρες. Επισκεφθήκαμε ένα από αυτά και το πιο φθηνό κρασί που βρήκαμε έκανε 9 ευρώ το λίτρο. Έτσι σηκωθήκαμε και φύγαμε και πήραμε από το Lidl μερικές μπύρες με λίγο αλκοόλ, 4,5% και νομίζω είναι μία χαρά. Αλλά και αυτές κάνουν σχεδόν 2 ευρώ η μία που έχει μισό λίτρο. Στην βόλτα αυτή για τα ψώνια είδαμε λίγο και τη βραδινή, μάλλον απογευματινή, ζωή της πόλης.

Το αποτέλεσμα είναι ότι βρισκόμαστε εδώ στο δωμάτιο, από περίπου τις 19:00 η ώρα που βραδιάζει. Καθίσαμε και φάγαμε και τώρα είμαστε τόσο κουρασμένοι που θα πέσουμε για ύπνο έστω από τις 9:30 με 10:00 το αργότερο. Το πρωί για το αεροδρόμιο ξυπνήσαμε στις 03:30.

Θα προσπαθήσω να περιγράψω τώρα από ένα χάρτη που έχω της πόλης τα μέρη τα οποία επισκεφθήκαμε σήμερα. Αρχικά φεύγοντας από το σταθμό και πηγαίνοντας βορειοανατολικά πήγαμε σε μία αγορά σκεπαστή που ονομάζεται Hakaniemi Market Hall. Έχει μικρά καταστήματα μάλλον από παραγωγούς. Μετά κατευθυνθήκαμε παραθαλάσσια περνώντας από το ξενοδοχείο Hilton, προς την Ανατολική πλευρά της πόλης και χαζεύοντας τα καραβάκια και τα άλλα σκάφη στη θάλασσα από τον παραθαλάσσιο δρόμο Norra kajen – Pohjoisranta. Έτσι φτάσαμε στην Ορθόδοξη εκκλησία Uspenski Cathedral, που είναι αρκετά μεγάλη και όμορφη, πάνω σε ένα λόφο. Σε ένα άλλο λόφο εκεί κοντά ήταν εκεί ο Καθεδρικός Ναός της πόλης: Helsinki Cathedral and Senate Square. Αυτές οι δύο εκκλησίες όντως ήταν πολύ όμορφες. Εκεί δίπλα επίσης βρίσκεται η παλιά πόλη που υποτίθεται περίμενα να δω εστιατόρια και άλλα ιστορικά πράγματα και μαγαζιά αλλά δεν άξιζε και τόσο.

Η αγορά Hakaniemi είχε και μαγαζάκια για φαγητό ή καφέ:

Δίπλα στη θάλασσα ήταν και η λαϊκή αγορά Old Market Hall με τα περισσότερα μαγαζιά υπαίθρια σε μία πλατεία, αλλά ήταν σχεδόν τελειωμένη εκείνη την ώρα και υπήρχαν ελάχιστα μαγαζιά. Την είδαμε όμως την τελευταία μέρα το πρωί και ήταν πραγματικά υπέροχο να βλέπεις του παραγωγούς να πουλάνε κυρίως ψαρικά (παστεριωμένα) και άλλα. Έτσι προχωρήσαμε στο Esplanade Park που είναι μία οδός με πολύ όμορφα καταστήματα για καφέ και είναι βέβαια μεγάλος πεζόδρομος, σαν ένα πάρκο.

Άδεια μαγαζιά λόγω του καιρού στο Esplanade Park:

Εννοείται ότι στη σημερινή βόλτα μας είδαμε και μερικές ωραίες πλατείες που είναι γνωστές εδώ στο Ελσίνκι, αλλά για μας δεν ήταν και τόσο σημαντικές αφού ήταν και ο καιρός τόσο κακός. Να σημειώσω ότι δεν ήταν μόνο η βροχή αλλά και η θερμοκρασία δεν ξεπέρασε τους 7-8 βαθμούς Κελσίου. Από κει και ενώ η ώρα είχε πάει τέσσερις προχωρήσαμε στο ξενοδοχείο μας να παραλάβουμε το δωμάτιο. Η ρεσεψιόν ήταν ανοιχτή μόνο δυο ώρες, από τις 3 ως τις 5. Το δωμάτιό μας ήταν στον πέμπτο όροφο ενός παλιού κτηρίου, αλλά πολύ περιποιημένο.

Άντε, και εξ αιτίας των τελευταίων εξελίξεων στα θρησκευτικά θέματα ας δούμε και το εσωτερικό του καθεδρικού. Βοήθειά μας:

 

[travelbreak]

Δώσε μας το όνομα. Που ξέρεις;

Citykoti Downtown Apartments
Πάντως κοιτάζοντας τα κουδούνια των άλλων δωματίων του κτηρίου, δεν ανήκαν όλα στο Citykoti.
Απ΄ό,τι κατάλαβα διάφορες εταιρίες αγοράζουν ή νοικιάζουν τις γκαρσονιέρες και τις κάνουν Β'Β στυλ.

 

[Dina Z]

Citykoti Downtown Apartments
Πάντως κοιτάζοντας τα κουδούνια των άλλων δωματίων του κτηρίου, δεν ανήκαν όλα στο Citykoti.
Απ΄ό,τι κατάλαβα διάφορες εταιρίες αγοράζουν ή νοικιάζουν τις γκαρσονιέρες και τις κάνουν Β'Β στυλ.

Μάλλον έτσι εξηγείται και η χαμηλή τιμή. Κάτι αντίστοιχο (χωρίς κουζίνα αλλά με πρωινό) είχα βρει στην Ρώμη. Εμένα μου αρέσουν αυτές οι επιλογές γιατί συμπιέζω το κόστος χωρίς να χάνω σε βασικές ανέσεις.

 

[travelbreak]

Μέρα δεύτερη. Πέμπτη 4/10/2018. Επίσκεψη στο Ταλίν.

Το πρώτο βράδυ στο Ελσίνκι είχαμε ένα πολύ ωραίο ύπνο, ο οποίος κράτησε πάνω από οκτώ ώρες, γιατί ήμασταν πολύ κουρασμένοι. Κοιμηθήκαμε το βράδυ πριν τις 22:00 και έτσι ξυπνήσαμε πριν τις 6 το πρωί.

Μετά την τόση ξεκούραση η μέρα σήμερα είχε μία μονοήμερη εκδρομή στην πρωτεύουσα της Εσθονίας, στο Ταλίν. Θα θέλαμε να πάμε και στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας, αλλά μάλλον είναι πολύ δύσκολο και πολύ ακριβό αυτό το μικρό ταξίδι για μία μέρα. Ίσως αύριο το ψάξουμε, δηλαδή απλά να κάνουμε μία ερώτηση σε ένα πρακτορείο (κάτι που τελικά δεν κάναμε γιατί προτιμήσαμε τη δεύτερη επιλογή μας, το αυτοκίνητο) αλλιώς θα δούμε εάν μπορέσουμε να νοικιάσουμε αυτοκίνητο να κάνουμε κάποιες βόλτες στην περιοχή κοντά στο Ελσίνκι. Ή ακόμα μπορούμε να πάμε με το τρένο σε κάποιες κοντινές πόλεις. Και όταν λέμε κοντινές, εννοούμε 200 -300 χιλιόμετρα.

Στο δρόμο για το πλοίο:

Το Πορθμείο για να πάμε στο Ταλίν από δω πού είναι το ξενοδοχείο μας απέχει περίπου μισή ώρα με τα πόδια. Τα εισιτήρια τα είχα κλείσει από Αθήνα λίγες μέρες πριν την αναχώρησή μας, με κόστος 45 ευρώ και τα δύο με την επιστροφή. Φύγαμε αρκετά νωρίς για να έχουμε την ευκαιρία να τραβήξουμε και κάποιες φωτογραφίες της διαδρομής μέχρι το πλοίο, και καλά κάναμε. Γιατί η αλήθεια είναι ότι όλος ο κόσμος πάει και εδώ νωρίς στο πλοίο. Ενώ έφευγε στις 9:00 εμείς είχαμε φτάσει πριν τις 8:30 και το πλοίο ήταν σχεδόν γεμάτο. Μιλάμε για ένα τεράστιο πλοίο που ίσως είναι και μεγαλύτερο από τα μεγάλα πλοία που πηγαίνουν από τον Πειραιά στην Κρήτη.

Από το λιμάνι του Ελσίνκι:

Έχουν εδώ άλλα συστήματα για να μπαίνουν μέσα τα αυτοκίνητα. Με εντυπωσίασε, γι’ αυτό το αναφέρω. Συγκεκριμένα στο κάτω γκαράζ μπαίνουν τα φορτηγά και στο επάνω μπαίνουν μόνο τα μικρά ΙΧ. Και αυτό φυσικά δεν έχει κάποια ιδιαιτερότητα. Τα φορτηγά έμπαιναν κατευθείαν από την προβλήτα στο γκαράζ, ενώ τα μικρότερα ανέβαιναν μια ράμπα αρκετά μεγάλη και υψηλή, για να ανέβουν στο επάνω γκαράζ κατευθείαν απ’ έξω. Τα έβλεπα όλα αυτά και μου έκανε εντύπωση ότι όλη η διαδικασία γινόταν πάρα πολύ γρήγορα, ενώ στην Ελλάδα όταν μπαίνουν τα αυτοκίνητα υπάρχει αρκετά μεγάλη καθυστέρηση. Ίσως εδώ δεν τα στριμώχνουν και τόσο πολύ. Εδώ οι ταχύτητες των εισερχομένων είναι όπως εμάς εδώ όταν τα αυτοκίνητα περνούν τα διόδια με το ηλεκτρονικό εισιτήριο, και όχι να πληρώσουν.

Να η ράμπα που ανεβαίνουν επάνω τα ΙΧ:

Μέσα το πλοίο επίσης ήταν πολύ όμορφο και είχε και καμπίνες, δεν ξέρω ποιοι τις παίρνουν, αφού η διαδρομή είναι μόλις 2 ώρες. Στο πλοίο υπάρχει ένας όροφος γεμάτος με εστιατόρια και καφετέριες. Μπορείς να βρεις σχετικά εύκολα καρέκλα να καθίσεις παρότι το πλοίο είναι γεμάτο. Αν και θεωρώ ότι αυτή την εποχή δεν έχει τόσο πολλή κίνηση. Βέβαια το δικό μας πλοίο κάνει κάθε μέρα τουλάχιστον τέσσερα διπλά δρομολόγια και νομίζω ότι υπάρχει τουλάχιστον άλλη μία εταιρεία που κάνει την ίδια διαδρομή. Άρα πηγαίνει πολύς κόσμος στην Εσθονία (και το ανάποδο). Είναι η μόνη έξοδος από τη Φιλανδία προς την Ευρώπη, με δρόμους που είναι ελεύθεροι όταν φτάσουν στο Ταλίν.

Φτάσαμε λοιπόν στην πρωτεύουσα της Εσθονίας στις 11:00 και αμέσως φύγαμε για να δούμε τα ενδιαφέροντα σημεία της πόλης τα οποία όπως είχα διαβάσει όλα βρίσκονται στην Παλιά Πόλη. Πήγαμε προς την κατεύθυνση εκείνη, αφού δεσπόζουν τα μεγάλα κτήρια, και από το πλοίο δεν ήταν πάνω από 20 λεπτά, με τα πόδια φυσικά, η πρώτη πύλη για να μπούμε στην Παλιά Πόλη.

Από το πλοίο το Ταλίν. Στο βάθος οι εκκλησιές:

Η πρώτη είσοδος στην πόλη:

Για έξι ώρες τριγυρνούσαμε σε αυτή την περιοχή, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις βγήκαμε και μπήκαμε στην σύγχρονη πόλη, όμως κυρίως κυκλοφορούσαμε στα στενά του παλιού Ταλίν. Είναι πράγματι μία πολύ όμορφη περιοχή για να την επισκεφτεί κάποιος μία μέρα και να απολαύσει τις παλιές εκκλησίες, τα όμορφα μικρά και μεγαλύτερα κτίρια, καθώς και τα τείχη με τους πύργους που περιστοιχίζουν την μικρή αυτή περιοχή. Έχει μήκος γύρω στα 1.300 μέτρα και πλάτος περίπου 800. Αυτό σημαίνει ότι μπορείς να πηγαίνεις πάνω-κάτω πολύ εύκολα και σε λίγο χρόνο. Μόνο σε ένα σημείο της νότιας πλευράς έχει μία ανηφόρα, ή αν πας από την άλλη πλευρά αρκετά σκαλοπάτια, για να ανέβεις και να θαυμάσεις ένα τμήμα της πόλης που βρίσκεται εκεί, καθώς και την υπόλοιπη από ψηλά.

Τα σκαλοπάτια που έλεγα:

Δεν θα καθίσω τώρα να αναφέρω όλα τα σημεία που επισκεφτήκαμε, αλλά νομίζω τα είδαμε όλα. Όμως δεν μπήκαμε μέσα σε μουσεία, γιατί σε αυτά τα ταξίδια δεν το συνηθίζουμε. Και δεν αναφέρω τα αξιοθέατα της Παλιάς Πόλης, αφού είναι τόσο μικρή που όποιος πάει, σε λίγες ώρες τα έχει δει όλα. Εκτός αν είναι τύπος που κάθεται στα γραφικά μαγαζάκια για καφέ ή φαγητό. Ή έλκεται από τους κράχτες που ντυμένοι με ντόπιες φορεσιές σε προσκαλούν να δοκιμάσεις ένα μεζέ ή να μπεις στο μαγαζί που διαφημίζουν.

Να και φωτογράφιση γάμου. Αυτό που δεν κατάλαβα είναι ότι τους έχει μπροστά στους κάδους απορριμάτων. Εκτός αν τους τραβά από τα γόνατα και πάνω:

Βέβαια κάποια στιγμή κουραστήκαμε να περπατάμε και πήγαμε εκτός Παλιάς Πόλης σε ένα πολυκατάστημα (στυλ Mall) όπου καθίσαμε. Μπορείς και να καθίσεις για φαγητό ή ποτό σε διάφορα σημεία του που βρίσκονται σε διάφορα επίπεδα. Εκεί που καθίσαμε, εγώ έφαγα λίγο φαγητό. Αγοράσαμε από ένα σούπερ μάρκετ και λίγο σχετικά, τρία λίτρα, φθηνό κρασί (φθηνό σε σχέση με τη Φινλανδία) για να έχουμε. Στο τέλος του ταξιδιού βέβαια το ένα λίτρο από αυτά μας έμεινε και το αφήσαμε στο δωμάτιο, αφού στο αεροπλάνο είχαμε μόνο χειραποσκευές και δεν μπορούσαμε να το πάρουμε.

Εδώ στην Εσθονία τα πράγματα είναι σχετικά ακριβά, μπορώ να πω ίσως και λίγο πιο ακριβά από τις τιμές που έχουν στην Ελλάδα. Για παράδειγμα δεν βρήκαμε κρασί φθηνότερο από 4,5 ευρώ το λίτρο και σε όσα εστιατόρια στην παλιά πόλη κοίταξα δεν βρήκα να υπάρχουν κυρίως πιάτα κάτω από τα 10 ευρώ το ένα. Ίσως αυτό οφείλεται στο ότι βρισκόμασταν σε τουριστική περιοχή. Πάντως εγώ εκεί που καθίσαμε στο Mall έφαγα ένα πιάτο αρκετά καλό και μεγάλο και ένα μικρό γλυκό με 6,30 ευρώ. Ίσως ήταν η πιο φθηνή επιλογή που μπορούσα να έχω στο Ταλίν.

Πρέπει να σημειώσω ότι ο καιρός ενώ ήταν πολύ κρύος, και μιλάμε για θερμοκρασίες γύρω στους πέντε βαθμούς Κελσίου, ήταν αρκετά καλός με πολλή ηλιοφάνεια και καθόλου βροχή. Έτσι φορούσαμε τα χειμωνιάτικα μπουφάν που κρατάμε και καπέλα και κασκόλ και κυκλοφορήσουμε σχετικά άνετα σε όλη την πόλη και τραβούσαμε φωτογραφίες και βίντεο. Όχι όπως χτες στο Ελσίνκι με το ψιλόβροχο.

Αυτοί διαμαρτύρονται έξω από τη Ρώσικη πρεσβεία για τη συμπεριφορά του Πούτιν σε διάφορες χώρες:

Το μνημείο στο Ταλίν από το ναυάγια του πλοίου MS ESTONIA στις 28 Σεπτεμβρίου 1994 με 852 νεκρούς. Ένα πέπλο μυστηρίου καλύπτει όλη αυτή την υπόθεση. Αξίζει να το ψάξετε.

Έχω τόσες υπέροχες φωτογραφίες από την παλιά πόλη του Ταλίν, αλλά δεν μπορώ να βάλω και περισσότερες!

Στο γυρισμό πήγαμε πάλι στο πλοίο μας και ήταν μία γρήγορη επιστροφή αφού εγώ προσωπικά τη μισή ώρα κοιμόμουν καθισμένος στην καρέκλα. Για το πλοίο ήθελα να σημειώσω ότι έχει σε δύο μπαρ ζωντανή μουσική. Στο ένα με έναν καλλιτέχνη που παίζει κιθάρα και τραγουδά και στο άλλο ένα συγκρότημα και οι επιβάτες εκεί μπορούν και να χορεύουν κιόλας. Γενικά όμως η εξυπηρέτηση στο πλοίο νομίζω είναι πολύ καλύτερη από εκείνη στα πλοία της Κρήτης. Έχουν μέσα μέχρι και σούπερ μάρκετ για να ψωνίσει κάποιος ό,τι θέλει. Στην έξοδο προς το Ελσίνκι είδα μια γυναίκα να κουβαλά ένα τεράστιο καρότσι γεμάτο με τα (φθηνά) ψώνια, πιστεύω σε τιμές Εσθονίας, άρα χαμηλότερες από της Φινλανδίας.

Η φωτογραφία από ένα εκ των μπαρ του πλοίου:

Για αύριο η μέρα όπως είπα έχει εκπλήξεις, αφού δεν ξέρουμε τι θα κάνουμε. Βέβαια υπάρχουν δύο περιπτώσεις ή και τρεις ίσως. Από φαγητό εννοείται το βράδυ τη βγάζουμε με σαλάμι, τυρί αλλά και λίγη πίτσα και γενικά στο δωμάτιο μπορούμε να μαγειρέψουμε, αλλά δεν το κάνουμε. Μόνο το φούρνο μικροκυμάτων χρησιμοποιούμε. Α, βράσαμε και κάτι λουκάνικα Φραγκφούρτης, γιατί δεν έχουμε λάδι για τηγάνισμα. Κρατάω ελληνικό καφέ και έτσι το πρωί πίνουμε αυτό που κάνουμε και στην Ελλάδα.

 

[Dina Z]

Ωραίες φωτογραφίες ... περπατάω μαζί σας.

Να και φωτογράφιση γάμου. Αυτό που δεν κατάλαβα είναι ότι τους έχει μπροστά στους κάδους απορριμάτων. Εκτός αν τους τραβά από τα γόνατα και πάνω:

Ο φωτογράφος μάλλον ήθελε να δικαιολογήσει έτσι την χαμηλοβλεπούσα νύφη και το ξενέρωτο ύφος του γαμπρού

 

[travelbreak]

Ωραίες φωτογραφίες ... περπατάω μαζί σας

Βάλε χοντρό μπουφάν και κασκόλ. Κάνει ψόφο.

 

[misha19]

Περιμένω την συνέχεια! Θα παω και εγω Φιλανδία Εσθονία τον Γενάρη ! Και στο χωριό του Αι Βασίλη χωρίς πρακτορείο εννοείται . Θα μπορούσες να γράψεις κάποια πράγματα ποιο αναλυτικά? Κυρίως για τις μετακινήσεις , αεροδρόμιο-κεντρο -λιμάνι , κόστος μετακινήσεων.

 

[Dina Z]

Θα παω και εγω Φιλανδία Εσθονία τον Γενάρη ! Και στο χωριό του Αι Βασίλη χωρίς πρακτορείο εννοείται .

... και περιμένουμε ιστορία εννοείται

 

[travelbreak]

Περιμένω την συνέχεια! Θα παω και εγω Φιλανδία Εσθονία τον Γενάρη ! Και στο χωριό του Αι Βασίλη χωρίς πρακτορείο εννοείται . Θα μπορούσες να γράψεις κάποια πράγματα ποιο αναλυτικά? Κυρίως για τις μετακινήσεις , αεροδρόμιο-κεντρο -λιμάνι , κόστος μετακινήσεων.

Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Έχεις ταξιδέψει εσύ σε τέτοια μέρη που η Φινλανδία θα σου φανεί παιδική χαρά.
Από το αεροδρόμιο του Ελσίνκι φεύγουν και λεωφορεία (αν θες να πας πιο γρήγορα, σε μισή ώρα πάνε, κερδίζεις κάπου 20 λεπτά, αν θυμάμαι καλά) και το τρένο. Κόστος 5 ευρώ. Στο αεροδρόμιο έχει γραφείο tourist information και στα λέει και σου δίνει και χάρτη. Εισιτήριο για το τρένο βγάζεις από τις αποβάθρες με κάρτα. Νομίζω ότι παίρνει και μετρητά όμως. Με το τρένο κατεβαίνεις τέρμα που είναι ο κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός. Βρίσκεται στο κέντρο της πόλης. Εκεί πάνε και τα λεωφορεία.
Αν χρειαστεί να ξαναβγάλεις εισιτήρια με τρένο, να μάθεις από τι χρώμα μηχάνημα πρέπει να πας γι' αυτό. Έχει νομίζω δυο χρώματα, ανάλογα με την εταιρία που τα διαχειρίζεται. Και πάντα με χρεωστική κάρτα.
Εμείς δε χρησιμοποιήσαμε καθόλου λεωφορείο και λεπτομέρειες δε μπορώ να σου πω. Όμως εκεί στο κέντρο της πόλης είναι ο κεντρικός σταθμός (ένα πράμα σα ΚΤΕΛ, υπόγειο) που λέγεται Kamppi, και καλό θα ήταν να μείνεις στο κέντρο.
Όπως γράφω και στο κείμενο, στο λιμάνι πήγαμε με τα πόδια, αλλά σίγουρα πάει και αστικό λεωφορείο. Δεν ξέρω όμως ποιο.
Για το πλοίο στο Ταλίν είχα βγάλει τα εισιτήρια από το ίντερνετ. Πρέπει να έχεις το βάουτσερ για να πάρεις το κανονικό εισιτήριο από το ταμείο της αντίστοιχης εταιρίας, ώστε να το βάζεις στα μηχανήματα και να περνάς για να μπεις στο πλοίο.
Από εκεί κι έπειτα, εμείς νοικιάσαμε αυτοκίνητο και στο επόμενο ποστ θα δεις ότι πρέπει να το κάνεις οπωσδήποτε μέσω ίντερνετ και να το πάρεις από το αεροδρόμιο. Το παρκάρισμα του αυτοκινήτου είναι εύκολο και σχετικά ανέξοδο στις πόλεις.
Για το νησί της Σουομενλίνα πας από άλλο λιμάνι, πάλι κοντά στο κέντρο, με μικρό πλοίο. Πληρώνεις 5 ευρώ και είναι με επιστροφή. Πάλι από μηχάνημα βγάζεις τα εισιτήρια και εκεί καλό είναι να έχεις μετρητά γιατί όταν πήγαμε εμείς εκεί τα μηχανήματα έπαιρναν μόνο λεφτά.
Περιμένω αν χρειάζεσαι και άλλες διευκρινήσεις.

Καλό ταξίδι.