Ισπανία Φθινοπωρινή εξόρμηση σε Μαδρίτη-Τολέδο

[CaveTravel]

Η συζήτηση είχε γίνει κάπου στον Ιούνιο,όταν ένα ζεστό μεσημέρι εγώ και 2 άλλοι φίλοι πίνοντας τις μπύρες μας αποφασίσαμε να κάνουμε μαζί ένα ταξιδάκι προς Ισπανία μεριά.Η αρχική απόφαση ήταν η Βαρκελώνη,όπου ένα παρόμοιο project είχε ακυρωθεί προ 2ετίας λόγω ανωτέρας βίας
Συζητώντας το με την σύντροφο με παρότρυνε (με το γνωστό τρόπο)
να αφήσω την Βαρκελώνη για κάποια άλλη στιγμή προκειμένου να πάμε μαζί
και να επιλέξω με τα παιδιά κάποιον άλλο προορισμό(πάλι καλά!!).
Πρότεινα στους άλλους 2 σαν εναλλακτικό προορισμό τη Μαδρίτη και το δέχτηκαν αμέσως αν και από όσο θυμάμαι η κουβέντα είχε γίνει πάλι προς το τέλος μιας βραδιάς barbecue με μεγάλη κατανάλωση μπύρας και δεν είμαι και πολύ σίγουρος για το πόσο συνειδητοποιημένη ήταν η θετική τους απάντηση!
(λίγες μέρες μετά προσπαθούσαν να θυμηθούν πότε και πως άλλαξε ο προορισμός και εγώ βέβαια άρχισα να κάνω τον κινέζο!)
Αρχές Σεπτέμβρη αποφασίζουμε να κλείσουμε τα εισητήρια και επιλέγουμε την Swiss λόγω καλύτερης τιμής.Εν τω μεταξύ ο ένας από τους 2 φίλους
εγκαταλείπει επειδή προέκυψε ευκαιρία για μια εξειδίκευση στην Ιταλία και αναγκαστικά μένουμε 2 (εγώ και ο G).
Για τον G είναι η πρώτη φορά που ταξιδεύει αεροπορικώς και πρώτη του φορά στο εξωτερικό.Αυτό του δημιουργεί ένα άγχος,το οποίο εγώ οφείλω να καταστείλω.
Η ημέρα του ταξιδιου έφτασε και εμείς το βράδυ της προηγούμενης βρισκόμαστε σε ένα ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης κοντά στο ''Μακεδονία'' για κάποιες ώρες ξεκούρασης μια και η πτήση 1851 της Swiss είναι τα άγρια χαράματα(04:50).Αφύπνιση στις 03:00 και με το λεωφορειάκι του ξενοδοχείου μεταφορά στο αεροδρόμιο.Η πτήση με το Airbus A321 είναι πολύ καλή και η άφιξη στην ώρα της στη Ζυρίχη.Μετά το απαραίτητο τσιγαράκι στο smoking lounge του αεροδρόμιου βουρ για την έξοδο Α75 και την πτήση LX2020 για Μαδρίτη.Λίγο μετά την απογείωση η εικόνα των Άλπεων και της ανατολής του ήλιου είναι μαγική και την έχει περιγράψει ο taver με τον καλύτερο τρόπο στην δική του ιστορία για την Μαδρίτη.



Μετά από αυτές τις εικόνες και μια νύχτα αγρυπνίας, γύρω στις 09:30 προσγειωνόμαστε στο αεροδρόμιο Barajas της Μαδρίτης γεμάτοι από περιέργεια για έναν τόπο που δεν έχουμε ξαναδεί.

Η ιστορία συνεχίζεται στη Μαδρίτη......

 

[CaveTravel]

Η πρώτη επαφή με την Μαδρίτη είναι η διαδρομή από το αεροδρόμιο εως την Puerta del Sol με το ταξί,το οποίο χρησιμοποιήσαμε γιατί δεν θέλαμε να χάσουμε το πρώτο μας πρωινό στην πόλη προσπαθώντας να διερευνήσουμε μετρό και λεωφορεία.
Το ξενοδοχείο μας ήταν το Hostal Esmeralda,200 περίπου μέτρα από την Sol.Στη ρεσεψιόν δίνουμε τα στοιχεία μας,αφήνουμε γρήγορα τις βαλίτσες στα δωμάτια και κατεβαίνουμε κάτω για να αρχίσουμε την περιήγηση της πόλης. Κάτω ακριβώς από το ξενοδοχείο βρίσκεται το Museo del Jamon,bar της γνωστής αλυσίδας που συναντάς παντού στο κέντρο της πόλης.Μέσα στο μαγαζί,γύρω από το κεντρικό μπαρ σε κυκλική μορφή πλήθος κόσμου που παίρνει το πρωινό του,στα όρθια φυσικά!Η σπεσιαλιτέ του μαγαζιού?
Τι άλλο εκτός από jamon?Jamon το οποίο βρίσκεται σε αφθονία στο μαγαζί όπου και να κοιτάξεις,από τα ταβάνια με τα κρεμασμένα και συσκευασμένα μπούτια από jamon iberico (prosciutto crudo για τους ιταλομαθείς),από τα ψυγεία με τις διάφορες συσκευασίες των αλλαντικών και από τα άπειρα πιάτα με bocadillos και κρουασάν με jamon που σερβίρονται όλη την ημέρα συνοδεία καφέ,μπύρας,κρασιού,κτλ…




Μετά από ένα διπλό espresso και ένα κρουασάν με jamon (μιας και το cupcake και η σοκολατίτσα της Swiss ήταν αέρας για τα δικά μας δεδομένα) ξεκινάμε για την Plaza del Sol,την κεντρική πλατεία της Μαδρίτης.
Πολυσύχναστη,γεμάτη τουρίστες,νέα παιδιά που δίνουν εδώ τα ραντεβού τους,συνωστισμό γύρω από την είσοδο του μετρό από κόσμο που μπαινοβγαίνει και ο βασικός χώρος συγκέντρωσης των διαδηλωτών που κατά το τελευταίο χρονικό διάστημα έχουν αυξηθεί με αλματώδη ρυθμό λόγω των γνωστών γεγονότων!
Είναι προφανές πως η καρδιά της πόλης χτυπάει εδώ!
Στο κέντρο της πλατείας το άγαλμα του Carlos III πάνω στο άλογο του και ακριβώς απέναντι ίσως το μοναδικό κτίριο το οποίο αξίζει προσοχής στην πλατεία,το Casa de Correos,παλιό κεντρικό ταχυδρομείο της πόλης και σήμερα θέση της περιφερικής κυβέρνησης της Μαδρίτης.ΒΑ της πλατείας το σύμβολο της πόλης,
άγαλμα αρκουδίτσας που τρώει madronos.





Στην πλατεία καθόμαστε για άλλον ένα solo(απλός espresso) στο Arysol και ξεκινάμε για την άλλη γνωστή πλατεία την Plaza Mayor.
Προχωρώντας την Calle Mayor,η οποία ξεκινάει από την Sol,στα αριστερά μας βλέπουμε την Plaza Mayor.
Το σκηνικό αλλάζει άρδην!Η πλατεία είναι σε όλη της την έκταση πλακόστρωτη και τα παλιά,ψηλά κτίρια αναγεννησιακού ρυθμού που την περιβάλλουν της δίνουν ένα χαρακτηριστικό τετράγωνο σχήμα με τις αψίδες των στοών να βρίσκονται σε όλη την περίμετρο της πλατείας.
Στο κέντρο το άγαλμα παριστάνει τον Φίλιππο τον 3ο,ο οποίος κοιτάει το πιο διάσημο τμήμα των στοών,την Casa de la Panaderia,παλιό αρτοποιείο και τώρα κέντρο πληροφόρησης τουριστών.

Η Mayor παρότι γεμάτη κόσμο,δεν έχει καμία σχέση με την Sol.Οι ρυθμοί είναι σαφώς πιο χαλαροί μια και το μεγαλύτερο μέρος του πλήθους αποτελείται από τουρίστες που απολαμβάνουν τον καφέ τους σε μία από τις πολλές καφετέριες της πλατείας.





Αφού κάναμε τις απαραίτητες γύρες μας στις στοές και βγάλαμε τις φωτογραφίες μας, κατηφορίσαμε νοτιοανατολικά της πλατείας για να βγούμε στην Plaza de Santa Cruz για να συναντήσουμε το Palacio de Santa Cruz,ένα μπαρόκ κτίριο,το οποίο σήμερα στεγάζει το υπουργείο εξωτερικών της Ισπανίας.
Συνεχίζοντας δυτικά κατά μήκος της νότιας πλευράς της Mayor,συναντάμε την Basilica de San Miguel και ανηφορίζοντας φτάνουμε στην Plaza de la Villa.
Είναι μια μικρή πλατεία με πανέμορφα μπαρόκ κτίρια σε όλες τις πλευρές της.Αυτό βέβαια που ξεχωρίζει
είναι το Ayuntamiento(Casa de la Villa),που επί περίπου 400 χρόνια στέγαζε το δημαρχείο,το οποίο τώρα έχει μεταφερθεί στο Palacio de Comunicaciones.



Συνεχίζοντας την πορεία μας προς τα πάνω,διασχίζουμε κάθετα την Calle Mayor και συναντάμε την εκκλησία
Iglesia de San Nicolas de los Servitas.Η επόμενη απόφασή μας είναι να επισκεφτούμε το παλάτι.
Κατεβαίνοντας την Calle Mayor και στην διασταύρωση της με την Calle de Bailen αντικρύζουμε απέναντι μας τον τεράστιο αλλά όχι ιδιαίτερα όμορφο καθεδρικό ναό της Μαδρίτης, την Catedral de Nuestra Senora de la Almudena.Η βόρεια πλευρά της εκκλησίας βρίσκεται στην Plaza de la Armeria και βλέπει ακριβώς φάτσα το Palacio Real.





Από το παλάτι,το οποίο δεν σε ενθουσιάζει ιδιαίτερα,περάσαμε απέναντι στην Plaza de Oriente που σου δίνει μια διαφορετική οπτική γωνία για το παλάτι και είναι χώρος που σου προσφέρει την ευκαιρία να καθήσεις και να ξαποστάσεις μετά τον ποδαρόδρομο.
Στο κέντρο της δεσπόζει το άγαλμα του Felipe IV και το κτίριο το οποίο βρίσκεται ακριβώς από πίσω είναι το γνωστό Teatro Real ή αλλιώς η όπερα της πόλης!
Η πλατεία αυτή από όσο διάβασα σχεδιάστηκε από τον γνωστό ισπανό ζωγράφο Diego Velazquez ο οποίος δημιουργούσε στη αυλή του Φίλιππου του 4ου (το άγαλμα που λέγαμε..).
Πάντως στη Μαδρίτη συναντάς και πιο όμορφες πλατείες!





Από την πίσω πλευρά της όπερας βρίσκεσαι σε μια πάααρα πολύ όμορφη πλατεία(η αγαπημένή μου),στέκι πολλών νέων παιδιών που αράζουν στα πεζούλια της, η Plaza de Isabella II.



Η βόρεια πλευρά της πλατείας βλέπει σε ένα παλιό μοναστήρι του 16ου αιώνα,το Monasterio de los Descalzas,που στέκει στην ομώνυμη πλατεία.
Λίγο πιο κάτω,αναζητώντας την Iglesia de San Gines,αναπόφευκτα τρακάρεις με την πασίγνωστη chocolateria, στης οποίας τον πειρασμό αντισταθήκαμε με νύχια και με δόντια(επί του παρόντος τουλάχιστον…)
Παραδίπλα βρίσκεται και η εκκλησία,μία από τις παλαιότερες εκκλησίες της Μαδρίτης.







Κατεβαίνοντας ο δρόμος μας φέρνει ξανά στην Calle Mayor και κατευθυνόμενοι προς την Sol αντικρύζουμε το γνωστό θέαμα που παρακολουθούμε στη τιβί εδώ και καιρό.Εκατοντάδες νέων που διαμαρτύρονται στη πλατεία για τις αλλαγές στην παιδεία που προωθεί ο Ραχόι.
Για να βρεθούμε στην απέναντι πλευρά της πλατείας περνάμε από την καρδιά της συκέντρωσης όπου οι χοροί,τα μεγάφωνα και τα συνθήματα δίνουν και παίρνουν!
Σε μένα και τον G όμως δεν έχει μείνει πλέον κουράγιο για να κάνουμε τίποτα!
Δεν φωνάζουμε λοιπόν κανένα σύνθημα παρά κατευθυνόμαστε πεινασμένοι προς το γνωστό εστιατόριο Lhardy δίπλα στο ξενοδοχείο μας.

 

[KLEOPATRA]

Τι μου θυμιζεις τωρα ...ενα χρονο κλεινω σημερα ..σαν περσι ημουν εκει τωρα ...σνιφ ..σνιφ

 

[CaveTravel]

Τι μου θυμιζεις τωρα ...ενα χρονο κλεινω σημερα ..σαν περσι ημουν εκει τωρα ...σνιφ ..σνιφ

Και εγώ τώρα μόλις ανακάλυψα την fotostoria σου για Madrid.Πολύ ωραίες
φωτό.
Περίμενε να διαβάσεις και την υπόλοιπη ιστορία.Είμαι ακόμα στη πρώτη ημέρα και έχω άλλες 4.

 

[maska_29]

Πάνε 12 χρόνια από τότε που βρέθηκα στις πόλεις αυτές. Πανέμορφα μέρη, ωραίες αναμνήσεις καιρός να στέψω πάλι το βλέμμα μου προς την Ιβηρική...
Για πες, για πες...

 

[CaveTravel]

Με το που μπαίνεις λοιπόν στο Lhardy είναι σαν να κάνεις ένα ταξίδι στο χρόνο.
Τα έπιπλά του,οι πίνακες,ο φωτισμός ακόμα και το look των σερβιτόρων σε παραπέμπουν άμεσα στην belle époque των αρχών του 19ου αιώνα.
Πράγματι το εστιατόριο άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό το 1839 και από τότε δεν έχει αλλάξει θέση (Calle de Carrera de San Jeronimo) και διακόσμηση.
Αυτό που έχει αλλάξει είναι η αίγλη των προηγούμενων δεκαετιών.όπου αποτελούσε στέκι πολιτικών και ανθρώπων των γραμμάτων και της τέχνης.Σήμερα μάλλον αποτελεί περισσότερο τουριστική ατραξιόν και έχει χάσει μεγάλο μέρος της θέσης που είχε στην καρδιά των Μαδριλένων.
Ο πρώτος όροφος του χρησιμοποιείται σαν μπαράκι όπου σερβίρονται tapas και ο δεύτερος,που είναι όλα αυτά που περιέγραψα παραπάνω,είναι το εστιατόριο.
Παρότι φημίζεται για την Γαλλική κουζίνα,εγώ ήθελα,σαν πρώτη μέρα στην πόλη, να δοκιμάσω κάτι ισπανικό.Έτσι διάλεξα να φάω κάτι πολύ ελαφρύ.Callos madrilenos (πήλινο με chorizo,που είναι το πικάντικο λουκάνικο,και πατσά!) συνοδεία της γνωστής Μαδριλένικης μπύρας Mahou.
Όποιος ενδιαφέρεται να το επισκεφτεί να γνωρίζει πως παρότι το εστιατόριο είναι τόσο παλιό,οι τιμές του είναι κανονικότατα σημερινές.

Κουρασμένοι πλέον φεύγουμε για το ξενοδοχείο,το οποίο βρίσκεται στον 2ο όροφο ενός παλιού κτιρίου στην πρώτη κάθετο της San Jeronimo.Στον επάνω και στον κάτω όροφο βρίσκονται άλλα 2 hostel.Δηλαδή σε ένα 4όροφο κτίριο έχουμε 3 hostel.
Η εξωτερική πόρτα θυμίζει ένα απλό διαμέρισμα και όταν αυτή ανοίγει βρίσκεσαι σε ένα μικρό δωμάτιο που χρησιμοποιείται σαν ρεσεψιόν,Στα δεξιά είναι ο διάδρομος με 10-15 πόρτες που αντιστοιχούν σε δωμάτια.
Την πέφτουμε στα δωμάτιά μας χωρίς πολλές κουβέντες και μετά από κανά 2ωρο,μη έχοντας ακόμα συνέλθει από την κούραση και τη νύστα,πιέζω τον εαυτό μου να σηκωθεί και το ίδιο κάνω με τον φίλο μου G. Κατεβαίνω στο museo del jamon και πίνω στα γρήγορα έναν café doble.Στο μεταξύ φτάνει και ο G και μαζί αναχωρούμε για την Sol και το σταθμό του μετρό.Γραμμή 3 και στάση στην Plaza de Espana.
Ανεβαίνοντας τις σκάλες του μετρό αναγκάζεσαι να σηκώσεις το κεφάλι ψηλά γιατί
αντικρύζεις 2 από τα ψηλότερα κτίρια της Μαδρίτης,το Torre de Madrid (που έχω την εντύπωση ότι είναι το ψηλότερο της πόλης) και το Edificio de Espana (δημιούργημα και ένα από τα ελάχιστα απομεινάρια της εποχής Franco).
Στο κέντρο της πλατείας το άγαλμα του Θερβάντες με τους γνωστούς ήρωές του Δον Κιχώτη και Σάντσο Πάντσα στα πόδια του.Από κάτω ακριβώς μια μικρή λιμνούλα και γύρω γύρω κήπος με λουλούδια.

Στα ΒΑ της πλατείας αρχίζει η γλυκιά ανηφόρα της Gran Via.
Πολυσύχναστη,με γρήγορους ρυθμούς,πανέμορφα κτίρια από την belle époque,γεμάτη καταστήματα,cinemas,θέατρα,fast-food και ξενοδοχεία.Για να προχωρήσεις πάνω στα πεζοδρόμια πρέπει αναγκαστικά να σπρώξεις.
Ξεχωρίζουν τα κτίρια της Telefonica κάπου στη μέση και τα
Edificio Grassi και Edificio Metropolis στη διασταύρωση της Gran Via με την Calle de Alcala,πάνω στην οποία συνεχίζουμε την περιήγησή μας.Πριν βγούμε στην Cibeles,στο αριστερό μας χέρι βλέπουμε το Instituto Cervantes και απέναντι ακριβώς την Banco de Espana,2 πανέμοφα κτίρια.

Μπροστά μας πλέον ανοίγει η Plaza de la Cibeles με το επιβλητικό Palacio de Comunicaciones(τωρινό δημαρχείο της πόλης) και στο κέντρο το άγαλμα της θεάς Κυβέλης με τα 2 λιοντάρια να σέρνουν το άρμα της.

Συνεχίζοντας την Alcala απέναντι από το δημαρχείο συναντούμε την Casa de America και ανηφορίζοντας στο τέλος του δρόμου,στην Plaza de la Indipendencia,
στέκεται ένα όμορφο κτίσμα με 2 αψίδες,η Puerta del Alcala,η οποία χρησίμευε σαν κύρια πύλη είσοδου στην παλιά πόλη.
Σε αυτό το σημείο η πίεση που δεχόμουν από τον G άρχισε να γίνεται ασφυκτική καιθα συνεχιζόταν και τις επόμενες ημέρες!’Ηθελε πάσει θυσία να επισκεφτούμε την αρένα ταυρομαχίας Las Ventas,η οποία βρισκόταν 4 περίπου χλμ βορειότερα από την Puerta de Alcala.Σε εμένα συνέβαινε το ακριβώς αντίθετο.Δεν μου καιγόταν καρφί!!Αλλά επειδή δεν μπορούσα να τον αφήσω παραπονεμένο σταματάω στα γρήγορα ένα ταξί και του ζητάω να μας μεταφέρει στην Plaza de Toros.
Θεωρείται η πιο διάσημη αρένα της Ισπανίας και κάθε ταυρομάχος που σέβεται τον εαυτό του οφείλει να εμφανιστεί εδώ.Η έναρξη της σεζόν γίνεται στις 15 Μαίου,γιορτή του San Isidro,πολιούχου της Μαδρίτης,και οι γιορτές κρατούν 9 ημέρες.
Η σεζόν τελειώνει 15 οκτωβρίου,2 ημέρες δηλαδή πριν την άφιξή μας..
Δυστυχώς για τον G (αλλά ακόμη περισσότερο για μένα) την ώρα που φτάσαμεη αρένα είχε ήδη κλείσει για τις επισκέψεις του κοινού και έτσι περιοριστήκαμε σε κάποιες φωτογραφίες εξωτερικά.Είπα δυστυχώς για μένα γιατί αυτός θα ήταν λόγοςπροκειμένου ο G να μου ζαλίζει το κεφάλι για τις επόμενες μέρες…

Η επιστροφή μας θα γίνει με το μετρό και την γραμμή 2.Η 7η στάση είναι η Sol,όπου και κατεβαίνουμε για να μεταφερθούμε γρήγορα στο ξενοδοχείο γιατί στο ενδιάμεσοέχει ξεφορτιστεί η μπαταρία της φωτογραφικής,την οποία μας είναι απαραίτητη για το επόμενο ραντεβού μας.
Λόγω αυτής της καθυστέρησης παίρνουμε ταξί από την Sol και στις 9 ακριβώς είμαστε τυπικοί στην κράτηση που είχαμε κάνει από το ίντερνετ στο γνωστό flamenco tablao Corral de la Moreria.Το συγκεκριμένο μαγαζί, αν και δεν είναι από τα παλαιότερα της πόλης,είναι το πλέον διάσημο κυρίως λόγω των ονομάτων των flamenco bailadores αλλά και αυτών των επισκεπτών του (Hemingway,Che Guevara…)τα οποία φροντίζουν να τα διαφημίζουν παντού και πάντα!
Anyway,το πρόγραμμα,το οποίο επιμελείται η Lana del Ray,είναι πολύ ωραίο,οι χορευτές δείχνουν πολύ μεγάλο πάθος και το θέαμα είναι πρωτόγνωρο για εμάς.
Μετά από 2 ώρες flamenco και 2 μπουκάλια Rioja Glorioso επιστρέφουμε ξανά με ταξί στο ξενοδοχείο.
Μια μπύρα στο museo del jamon από κάτω συνοδεία του πανταχού παρόντος chorizo και βουρ για τα δωμάτιά μας.
Κάπου εδώ τελειώνει η 1η μέρα στη Μαδρίτη.
Νυχτερινή ανάπαυλα γιατί αύριο έχουμε συνέχεια….

 

[Panos_65]

Είχα πάει φέτος τον Απρίλιο.
Ήταν έκπληξη για μένα το πόσο όμορφη και "φιλόξενη" πόλη είναι η Μαδρίτη.
Από τις καλύτερες πόλεις που έχω επισκεφθεί...