Πολωνία Υπό τη σκιά της πολεμοχαρούς γοργόνας.

[Marios_Gr]

Οδός Ujazdów και Πάρκο Ujazdowski

Απόγευμα της τρίτης ημέρας στη Βαρσοβία και ο καιρός ήταν για πρώτη φορά εντελώς ανέφελος. Κατάλληλος επομένως για μία χαλαρή απογευματινή βολτούλα με προορισμό ένα από τα πολλά πάρκα της πόλης. Αποφάσισα να κατευθυνθώ νότια, στη συνοικία Śródmieście, ακολουθώντας τον Βασιλικό Δρόμο και συγκεκριμένα την οδό Ujazdów που ξεκινά από την Πλατεία των Τριών Σταυρών με την εκκλησία του Αγίου Αλεξάνδρου στο κέντρο της και προχωρά παράλληλα προς τον ποταμό Βιστούλα. Πρόκειται για δρόμο παλιό και φημισμένο, με ιστορία που ξεκινά το 1724, όταν ο Βασιλιάς Αύγουστος ο Δεύτερος παρήγγειλε την κατασκευή μίας οδού που θα συνδέει το Βασιλικό Κάστρο με το Παλάτι Belweder.

Παλάτια και επαύλεις βιομηχάνων και αριστοκρατών της Βαρσοβίας χτίστηκαν κατά μήκος της οδού τον 19ο αιώνα, προσδίδοντας της τον αρχοντικό χαρακτήρα που διατηρεί μέχρι σήμερα και κάνοντάς την να συμπεριληφθεί στην λίστα με τα ιστορικά μνημεία της πόλης από τον πρόεδρο Λεχ Βαλέσα το 1994. Οι πρεσβείες πολλών χωρών φιλοξενούνται σε κτήρια αυτού του δρόμου, ενώ οι στρατιωτικές παρελάσεις κατά τις εθνικές επετείους διεξάγονται επίσης εκεί.

Η εκκλησία του Αγίου Αλεξάνδρου στην Πλατεία των Τριών Σταυρών

Κοντά στο τέλος της οδού Ujazdów βρίσκεται το ομώνυμο πάρκο, προπομπός του πάρκου Łazienki, του πλέον μεγάλου και φημισμένου της πόλης. Το πάρκο Ujazdowski, αν και μικρότερο, διατηρεί τη φήμη ενός ιδιαίτερα γραφικού και περιποιημένου αστικού χώρου πρασίνου, με κυρίαρχο σημείο αναφοράς τη λίμνη με τις ιτιές και τις λεύκες, αλλά και την τσιμεντένια γεφυρούλα στο νότιο τμήμα της, έργο του φημισμένου μηχανικού William Lindley, η οποία αποτελεί τη δεύτερη παλαιότερη κατασκευή από οπλισμένο σκυρόδεμα στον κόσμο!
Το πάρκο, που υπέστη συνολική ανακαίνιση το 2002, είναι το αγαπημένο των κατοίκων της Βαρσοβίας, που Κυριακές και αργίες δεν χάνουν την ευκαιρία να συρρέουν εκεί με τις οικογένειές τους.

 

[Marios_Gr]

Τρεις λόγοι με ώθησαν εκείνο το βράδυ να επισκεφτώ το Krowarzywa Vegan Burger (www.krowarzywa.pl/en/). Ο πρώτος, ο πολύς λόγος που γίνεται τα τελευταία χρόνια για τη vegetarian και τη vegan διατροφή, με την οποία έχω ως τώρα ελάχιστη έως μηδενική σχέση. Ο δεύτερος, το ότι το ένα από τα δύο καταστήματα της φίρμας βρισκεται στην οδό Hoża, σε πολύ μικρή απόσταση από το ξενοδοχείο που διέμενα. Ο τρίτος, οι πολλές και καλές κριτικές που είχα διαβάσει σε ταξιδιωτικά site το προηγούμενο διάστημα.

Εδώ βρίσκω την ευκαιρία να πω ότι το γεγονός που με εντυπωσίασε πραγματικά στη Βαρσοβία ήταν το πλήθος και η ποικιλία των καταστημάτων φαγητού, όχι μόνο στα πολύ κεντρικά και τουριστικά σημεία, αλλά και σε αυτά πιο περιφερειακών συνοικιών. Σούσι μπαρ, κινέζικη κουζίνα, αργεντίνικα εστιατόρια, vegan μαγαζιά, μικρά καφέ και μοντέρνα μπιστρό ξεπετάγονται καθημερινά σαν τα μανιτάρια σε κάθε γειτονιά, ακολουθώντας προφανώς την άνοδο του βιοτικού επιπέδου των Πολωνών. Τώρα, αν αυτό σημαίνει και πραγματική ανάπτυξη για μία οικονομία, ή πρόκειται απλά για επιχειρήσεις που με λίγα χρήματα ανοίγουν εύκολα, και κλείνουν ομοίως εύκολα μετά από λίγο, είναι μία άλλη κουβέντα.

Το συγκεκριμένο κατάστημα επί της οδού Hoża είναι ένας σχετικά μικρός χώρος, αδιάφορος και μουντός (δεν θέλουν οι πελάτες τους να κάθονται εκεί, δεν εξηγείται αλλιώς), με λίγα τραπεζάκια μέσα και κάποια ακόμα εξωτερικά, πάνω στο πεζοδρόμιο. Ο μικρός αριθμός πιάτων που προσφέρει προκύπτει ουσιαστικά από 6 βασικά burger που τα συνδυάζεις με κάποια σάλτσα και ψωμί της αρεσκείας σου. Όλα τα είδη που διατίθενται είναι φτιαγμένα καθαρά από φυτικά υλικά, χωρίς τη χρήση όχι μόνο κρέατος, αλλά γενικότερα προϊόντων ζωικής προέλευσης.

Επέλεξα κάπως στην τύχη ένα burger από ρεβίθια (δεν θυμόμουν καν τι σημαίνει το «chickpeas» που διάβασα στον κατάλογο...), μαϊντανό, πιπεριά και βότανα, με σάλτσα μουστάρδας, σε λευκό ψωμάκι, και καθότι ο χώρος δεν με προδιέθετε ιδιαίτερα, το πήρα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου μου για να το φάω. Ομολογώ ότι ήταν καλό. Αρκετά νόστιμο και καλοψημένο, σίγουρα χορταστικό, με έντονη τη γεύση του ρεβιθιού, αλλά σε καλή ισορροπία με τα υπόλοιπα υλικά. Θα ξαναέτρωγα από εκεί, και η κοσμοσυρροή που δέχεται το μαγαζί ενδεχομένως συνηγορεί στο αντίθετο, αλλά να με συμπαθάτε οι χορτοφάγοι, η γνώμη μου είναι ότι τη γεύση και την υφή ενός κανονικού burger από κρέας, το ρεβιθομπίφτεκο δεν μπορεί να τη φτάσει.

 

[Marios_Gr]

Πλατεία Piłsudski και Κήπος της Σαξονίας

Η διαμονή μου στην Πολωνία δεν έμελε να συνοδευτεί από ιδιαίτερα καλό καιρό. Σχεδόν απέφυγα τις βροχές, αλλά το μεγαλύτερο διάστημα ο ουρανός ήταν συννεφιασμένος και μουντός, χαλώντας την κατά τα άλλα καλοκαιρινή διάθεση. Και μόνο την τελευταία μέρα του ταξιδιού ο ήλιος αποφάσισε να κάνει πιο αισθητή την παρουσία του. Ευτυχής συγκυρία, αφού την ημέρα αυτή είχα μαζέψει να δω ότι είχα σχεδιάσει αλλά δεν πρόλαβα τις προηγούμενες -και ήταν πολλά- αλλά και όσα καινούρια και ενδιαφέροντα προέκυψαν επί τόπου.

Ο αναμενόμενα μακρύς μου περίπατος, λοιπόν, θα ξεκινούσε από την πλατεία Piłsudski και το Μνημείο του άγνωστου Στρατιώτη, στο κέντρο της Βαρσοβίας και πολύ κοντά στην Krakowskie Przedmieście. Η πλατεία Piłsudski είναι η μεγαλύτερη της Βαρσοβίας και πήρε το όνομά της, κατόπιν διαδοχικών μετονομασιών, από τον στρατάρχη και πολιτικό Józef Piłsudski, πρωτεργάτη της δεύτερης Πολωνικής Δημοκρατίας και της κρατικής υπόστασης της Πολωνίας μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πρόκειται για έναν αχανή και ουδέτερο αρχιτεκτονικά χώρο, αδιάφορο αισθητικά αλλά ιδανικό για μεγάλες συγκεντρώσεις, όπως αυτή για την ομιλία του Πάπα Ιωάννη Παύλου του II το 1979.

Μοναδικό ενδιαφέρον σημείο της είναι το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, που ανεγέρθηκε το 1925 προς τιμή όλων αυτών των στρατιωτών που έχασαν τη ζωή τους για την πατρίδα. Είναι το μοναδικό επιζών τμήμα του Παλατιού της Σαξονίας που υπήρχε εκεί μέχρι το 1944, οπότε και κατεδαφίστηκε από τη Βέρμαχτ. Στο κέντρο του υπάρχει μία άσβεστη φλόγα, ενώ το μνημείο φυλάσσεται συνεχώς από δύο στρατιώτες. Η αλλαγή των στρατιωτών, που αποτελεί τουριστικό αξιοθέατο όπως σε πολλά αντίστοιχα μνημεία παγκοσμίως, γίνεται κάθε μία ώρα, όλες τις ημέρες του χρόνου.

Ακριβώς πίσω από το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη εκτίνεται ο Κήπος της Σαξονίας (Ogród Sask). Ένα πάρκο έκτασης 15,5 εκταρίων, το παλαιότερο δημόσιο πάρκο της πόλης, και ένα από τα παλαιότερα παγκοσμίως, αφού άνοιξε για το κοινό μόλις το 1727, νωρίτερα ακόμα και από τους Κήπους των Βερσαλλιών. Πρόκειται ουσιαστικά για τους κήπους του Παλατιού της Σαξονίας, που όπως είπαμε καταστράφηκε κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η αρχική του αρχιτεκτονική σε γαλλικό μπαρόκ επανασχεδιάστηκε τον 19ο αιώνα σε ένα περισσότερο ρομαντικό στυλ αγγλικού κήπου. Η είσοδος του πάρκου χαρακτηρίζεται από ένα μεγάλο σιντριβάνι και ένα πέρασμα με 20 rococo αγάλματα από ψαμμίτη εκατέρωθέν του, από τα 70 που υπήρχαν αρχικά, που αναπαριστούν τις εποχές, τις τέχνες, τις επιστήμες και τις ανθρώπινες αξίες.

Aφήνοντας πίσω τους κήπους και επιστρέφοντας στο ιστορικό κέντρο, στην οδό Senatorska συνάντησα δύο πολύ ενδιαφέροντα αρχιτεκτονικά δείγματα της Βαρσοβίας, που θα ήταν παράλειψη να την τα συμπεριλάβω στην αφήγηση. Το κτηριακό συγκρότημα του Μεγάλου Θεάτρου (φιλοξενεί επίσης την Όπερα και το Εθνικό Μπαλέτο της Πολωνίας), απο τα μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου, λαμπρό δείγμα του Πολωνικού διαφωτισμού, ο οποίος αν και εμφανίστηκε με καθυστέρηση σε σχέση με τη Δύση (μόλις τον 18ο αιώνα) και με διαφορετική αφετηρία από ότι εκεί (παραδόξως στην Πολωνία η μοναρχία ήταν πολύ πιο αδύναμη και το κοινοβούλιο ήδη ισχυρό) έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της Πολωνικής σκέψης και πολιτικής αντίληψης. Ακριβώς απέναντι, το παλάτι Jabłonowski του 1785 σε νεο-αναγεννησιακό στυλ, το οποίο στέγαζε το δημαρχείο της Βαρσοβίας μέχρι τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το Μεγάλο Θέατρο

Το άρμα του Απόλλωνα στην πρόσοψη του Μεγάλου Θεάτρου

Το παλάτι Jabłonowski

 

[Marios_Gr]

Στο τέλος της οδού Miodowa και λίγο πριν αυτή μετατραπεί στην οδό Bonifraterska, στην πλατεία Krasiński, βρίσκεται το Μνημείο της Εξέγερσης της Βαρσοβίας, αφιερωμένο σε ένα από τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα της Πολωνίας, την εξέγερση των κατοίκων της Βαρσοβίας κατά των Γερμανών κατακτητών από τον Αύγουστο έως τον Οκτώβριο του 1944, που οδήγησε στην σχεδόν πλήρη καταστροφή της πόλης ως αντίποινα.
Έπρεπε να φτάσουμε στο 1989 και την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος για την ανέγερση του μνημείου, αφού το γεγονός ότι οι πρωτεργάτες της εξέγερσης, η «Αντιστασιακή Κίνηση της Πολωνίας», έδρασαν και κατά των σοβιετικών κατακτητών για την ανεξαρτησία της Πολωνίας, έκανε το συμβάν ένα αμφιλεγόμενο και αμήχανο ζήτημα κατά την κομμουνιστική περίοδο της χώρας. Δημιουργοί του ήταν ο γλύπτης Wincenty Kućma και ο αρχιτέκτονας Jacek Budyn, που έφτιαξαν με μπρούτζο μία σύνθεση σε δύο τμήματα. Το μεγαλύτερο δείχνει μία ομάδα εξεγερμένων στρατιωτών να επιτίθεται μέσα από ένα γκρεμισμένο κτήριο, ενώ το μικρότερο επαναστάτες να βγαίνουν από ένα φρεάτιο, μία αναφορά στη χρήση του αποχετευτικού συστήματος της Βαρσοβίας ως δίοδο επικοινωνίας και μετακίνησης των εξεγερμένων κάτω από τη γερμανοκρατούμενη πόλη.

Πίσω από το μνημείο βρίσκεται το μέγαρο του Ανώτατου Δικαστηρίου της Πολωνίας, ενώ ακριβώς απέναντι το μπαρόκ Παλάτι Krasiński, χτισμένο τον 17ο αιώνα για τον ευγενή Jan Dobrogost Krasiński, που σήμερα στεγάζει τις ειδικές συλλογές της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Πολωνίας. Οι χρωματιστοί μεταλλικοί πήγασοι στον πίσω κήπο του παλατιού είναι έργα των designers Beata Konarska και Pawel Konarski και είναι αφιερωμένοι στον ποιητή Zbigniew Herbert που συχνά χρησιμοποιούσε στοιχεία της μυθολογίας στα ποιήματά του. Λίγο πιο κάτω το μεταμοντέρνο Μουσείο της Ιστορίας των Πολωνών Εβραίων, γνωστό ως POLIN, κατασκευασμένο από τσιμέντο, γυαλί και χαλκό, το οποίο με τη χρήση πολυμέσων εξιστορεί τη διαδρομή της σημαντικής εβραϊκής κοινότητας της Πολωνίας από την άνθησή της μέχρι το Ολοκαύτωμα.

Το Ανώτατο Δικαστήριο της Πολωνίας

Το Παλάτι Krasiński

Το Μουσείο της Ιστορίας των Πολωνών Εβραίων

 

[Marios_Gr]

Ήταν σίγουρα η πιο ζεστή μου μέρα στη Βαρσοβία, αφού ο πάντα ευπρόσδεκτος ήλιος έχει συνήθως και αυτή την παρενέργεια, οπότε μία στάση για ένα κομμάτι σοκολατόπιτα και ένα ποτήρι νερό ήταν επιβεβλημένη για την απρόσκοπτη συνέχεια. Δράττομαι εδώ της ευκαιρίας για να αναφερθώ στην πιο γνωστή και διαδεδομένη αλυσίδα καφέ της πόλης.

Τα Green Nero Cafe (www.greencaffenero.pl/en/) με συνόδευσαν όλες αυτές τις μέρες μου εκεί, από το πρωινό μου, μέχρι ένα καλό σνακ για κάθε άλλη ώρα, όχι μόνο γιατί έχει φθηνά και ποιοτικά προϊόντα, αλλά και γιατί τα βρίσκεις κυριολεκτικά οπουδήποτε στην πόλη. Σκεφτείτε κάτι σαν την αλυσίδα των δικών μας Everest, αλλά με χώρους καλαίσθητα διαμορφωμένους για να κάθεσαι και να διαβάζεις το βιβλίο σου ή να δουλεύεις στο laptop σου όσο πίνεις τον καφέ σου ή τσιμπάς κάτι, όπως στα Starbucks. Θα βρείτε σάντουιτς, ζεστές τάρτες, γλυκά και ένα βελούδινο καπουτσίνο που ήταν από τα καλύτερα που έχω πιει ποτέ.

 

[escursione]

Πολύ καλή η περιγραφή και η ιστοριούλα σου στην αγαπημένη Βαρσοβία που επισκέφτηκα τον Αύγουστο. Κυριολεκτικά την όργωσες!!! Επίσης οι φωτογραφίες σου τέλειες με πολύ ωραία χρώματα! Λες είχε και συνεφιά (που να είχε ηλιοφάνεια)! Ποιά φωτογραφική μηχανή χρησιμοποίησες?

 

[FILBO]

Η ιστορία και οι εξαιρετικές φωτογραφίες σου μ'έκαναν να γνωρίσω τη Βαρσοβία και να την εντάξω στα προσεχή πλάνα μου. Δε την φανταζόμουν τόσο όμορφη, περιποιημένη, καθαρή, σύγχρονη αλλά και παραδοσιακή με τόσα πολλά αξιοθέατα και τόσα ενδιαφέροντα πράγματα να κάνεις και να δεις. Στο μόνο που διαφωνώ μαζί σου είναι ότι την επισκέφθηκες μόνος. Εμένα με πνίγει η μοναξιά όταν υπάρχει τόση ομορφιά και δεν μπορώ να την μοιραστώ... Αυτά βέβαια είναι επιλογές του καθενός... Και πάλι μπράβο και εύχομαι και σε άλλα και γιατί όχι καλύτερα.

 

[Marios_Gr]

Χαίρομαι αν βοήθησα. Συνήθισα πια να διαμορφώνω το πρόγραμμά μου όπως και όποτε θέλω εγώ και μάλλον το προτιμώ πλέον.

 

[Marios_Gr]

Πολύ καλή η περιγραφή και η ιστοριούλα σου στην αγαπημένη Βαρσοβία που επισκέφτηκα τον Αύγουστο. Κυριολεκτικά την όργωσες!!! Επίσης οι φωτογραφίες σου τέλειες με πολύ ωραία χρώματα! Λες είχε και συνεφιά (που να είχε ηλιοφάνεια)! Ποιά φωτογραφική μηχανή χρησιμοποίησες?

Μία απλή [URL='https://go.linkwi.se/z/469-0/CD329/?lnkurl=http%3A%2F%2Fwww.public.gr%2Fproduct%2Ffotografia%2Fcompact-cameras%2Fcompact-sony-cyber-shot-dsc-w830-mayro%2Fprod5660069pp%2F&subid1=travellinks']Sony Cyber-shot DSC W830 έχω.[/URL]

 

[Marios_Gr]

Ο Ζωολογικός Κήπος της Βαρσοβίας

Στην ανατολική πλευρά του ποταμού Βιστούλα βρίσκεται η συνοικία Stara Praga. Μην περιμένετε μεσαιωνικά κτίσματα και περίτεχνα παλάτια. Πρόκειται για μία πιο εναλλακτική και undergroung περιοχή, όπου κυριαρχούν σοβιετικά συγκροτήματα κατοικιών και παλιά κτήρια βιομηχανιών, ενώ το αίσθημα ασφάλειας δεν είναι αυτό της δυτικής ακτής. Παρόλα αυτά και η Stara Praga φαίνεται να ακολουθεί την ευρύτερη άνθηση της πόλης, δημιουργώντας σιγά-σιγά ενδιαφέροντα μαγαζιά, χώρους εικαστικής δημιουργίας και προσιτά νέα ξενοδοχεία.

Δεν ήταν το μικρότερο τουριστικό της ενδιαφέρον που με απέτρεψε από το να την εξερευνήσω διεξοδικά, αλλά ο ελάχιστος χρόνος που μου είχε πια απομείνει μέχρι την επιστροφή μου στην Ελλάδα. Έτσι διέσχισα τη γέφυρα Śląsko-Dąbrowski πάνω από τον Βιστούλα προς την απέναντι όχθη με τις αμμοθίνες και τις καλαμιές, για να δω τουλάχιστον τον Ζωολογικό Κήπο της Βαρσοβίας.

Στο τέλος της γέφυρας, ακριβώς απέναντι από την είσοδο του Ζωολογικού Κήπου, βρίσκεται ο γοτθικός καθεδρικός ναός του Αγίου Φλόριαν (προστάτη των επαγγελματιών που σχετίζονται με τη φωτιά, όπως πυροσβέστες, σιδηρουργοί, αρτοποιοί κλπ), με τους δύο ύψους 75 μέτρων πύργους του. Ο επιβλητικός αυτός ναός χτίστηκε με κόκκινο τούβλο μεταξύ του 1897 και του 1904, ως αντίδραση στην επιβολή της Ορθόδοξης Ρωσικής Εκκλησίας σε αυτή της Καθολικής Πολωνικής στα τέλη του 19ου αιώνα, και στην συνεπαγόμενη μαζική ανέγερση ορθόδοξων ναών στην πόλη.

Ο Ζωολογικός Κήπος της Βαρσοβίας είναι ένας από τους μεγαλύτερους της Ευρώπης, αφού στα 40 εκτάριά του φιλοξενεί πάνω από 4.000 ζώα από περισσότερα από 500 είδη, ενώ τον επισκέπτονται περίπου 1 εκ. επισκέπτες κάθε χρόνο. Ξεκίνησε τη λειτουργία του στις 11 Μαρτίου του 1928, και η ιστορία του, όπως και ολόκληρης της πόλης, είναι συνδεδεμένη με τα γεγονότα του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς στις εγκαταστάσεις του κρύφτηκαν και σώθηκαν από το Ολοκαύτωμα περισσότεροι από 300 Εβραίοι της πόλης, από τον διευθυντή του Κήπου Jan Żabinski και τη γυναίκα του.

"Τί θες;;;"

 

[Marios_Gr]

Έχει γίνει έθιμο πια -αν όχι κανόνας- μία τελευταία βραδινή βόλτα ως αποχαιρετισμό στην πόλη που με φιλοξενεί, εφόσον η αποχώρησή μου συνήθως είναι το πρωί της επόμενης ημέρας. Παρά τις κάποιες μου αρχικές επιφυλάξεις όταν έκλεινα το ταξίδι μου εκεί, η Βαρσοβία αποδείχτηκε όχι μόνο μία αντάξια οικοδέσποινα, αλλά μία έκπληξη τόσο πληθωρική που ο χρόνος δεν έφτασε για να την ανακαλύψω σε όλη της την έκταση. Αφορμή για μελλοντική επάνοδο, λοιπόν.

Η χώρα βαδίζει αποφασιστικά προς το μέλλον της, με επιφυλάξεις και πισωκοιτάγματα αναμενόμενα λόγω της ταραγμένης ιστορίας της, αλλά και με όρεξη να αποκολληθεί από το σκοτεινό παρελθόν της, με αισιοδοξία και κοσμοπολιτισμό. Θα ικανοποιήσει τόσο απαιτητικούς ταξιδιώτες όσο και ευκαιριακούς τουρίστες, με την διάχυτη ιστορική της ατμόσφαιρα αλλά και τη σύγχρονη ευρωπαϊκή της διάθεση.

Φροντίστε να εξασφαλίσετε επαρκή αριθμό ημερών γιατί η πόλη είναι μεγάλη και άνετα παπούτσια γιατί οι αξιόλογες διαδρομές είναι πολλές. Κινηθείτε και έξω από το ιστορικό κέντρο και -ει δυνατόν- οργανώστε μία κοντινή απόδραση εκτός της πόλης. Τολμήστε ίσως και μία ημερήσια επίσκεψη στο μελαγχολικό λιμάνι του Γκντανσκ, παρά στην τυπικά τουριστική Κρακοβία. Είναι ένας γενικά φθηνός προορισμός, ειδικά συγκριτικά με την ποιότητα και την ποικιλία αυτού που προσφέρει. Οι τιμές στη σίτιση και τα καθημερινά είδη είναι παραπάνω από ικανοποιητικές, περισσότερο κοντά στα δικά μας δεδομένα στα ρούχα και τις ηλεκτρικές συσκευές. Οι επιλογές για φαγητό στην κυριολεξία σε τεράστιο αριθμό και είδος, για κάθε γούστο.


Περπατώντας το σούρουπο προς το κέντρο και από εκεί στα σοκάκια της παλιάς πόλης, σκέφτηκα τη διαδρομή της Βαρσοβίας τις τελευταίες δεκαετίες, που η επιμελώς ανακατασκευασμένη εικόνα της δεν μαρτυρά αν δεν γνωρίζεις, αλλά που οι φωνές, η μυρωδιά του καμένου και η σκόνη των ερειπίων της θα τη συνοδεύουν για πάντα, με την ευχή και την ελπίδα να μην τα γνωρίσει η ήπειρός μας ποτέ πάλι.

Dobranoc, Warszawa / Καληνύχτα, Βαρσοβία

 

[silversurfer]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ευρώπη