Πολωνία Υπό τη σκιά της πολεμοχαρούς γοργόνας.

[oanna mpourletou]

Μπραβο και παλι μπραβο

 

[Triplover]

Πολύ καλή δουλειά. Είχα κάνει ένα πέρασμα 1,5 μέρας από Βαρσοβία το 2014. Τον Οκτώβρη θα ξαναγυρίσω στα παλιά λιμέρια. Πολύ όμορφη πόλη, οικονομική και με έντονη πρόσφατη ιστορία

 

[Marios_Gr]

Παλιά και Νέα Πόλη (Stare Miasto/Nowe Miasto)

Τί σημαίνει «παλιό» και τί «νέο»; Οι έννοιες αποκτούν ξεχωριστό νόημα στην περίπτωση του ιστορικού κέντρου της Βαρσοβίας. Ενώ με μία πρώτη ματιά όλο το εν λόγω κομμάτι της πόλης θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «η παλιά πόλη», στην πραγματικότητα, και ανάλογα με το πότε κατασκευάστηκε κάθε τμήμα του, χωρίζεται στην Παλιά Πόλη, που δημιουργήθηκε στα τέλη του 13ου με αρχές του 14ου αιώνα, και στη Νέα Πόλη που διαμορφώθηκε ως ξεχωριστή αστική ενότητα στις αρχές του 15ου αιώνα.

Ως Παλιά Πόλη, λοιπόν, ή Stare Miasto στα πολωνικά, εννοούμε το παλαιότερο κομμάτι της Βαρσοβίας, που τον 13ο αιώνα ξεκίνησε να αναπτύσσεται γύρω από το Κάστρο των Πριγκίπων της Μασοβίας (το μετέπειτα Βασιλικό Κάστρο) και περικλείεται -μερικώς- από τα μεσαιωνικά τείχη. Σήμερα, δύο θα λέγαμε ότι είναι τα σημεία αναφοράς της. Η πλατεία του Βασιλικού Κάστρου (Plac Zamkowy) με το άγαλμα του Βασιλιά Zygmunt, που σηματοδοτεί και την αφετηρία του Βασικού Δρόμου, και η Πλατεία της Αγοράς (Rynek Starego Miasta) με το άγαλμα της Γοργόνας.

Ανάμεσα στα παραδοσιακά πέτρινα τριώροφα κτήρια με τα ζωντανά χρώματα της Plac Zamkowy, κυριαρχεί το επιβλητικό Βασιλικό Κάστρο. Όταν το 1596 η πρωτεύουσα της χώρας μεταφέρθηκε από την Κρακοβία στη Βαρσοβία, ο Βασιλιάς Zygmunt ΙΙΙ Vasa αποφάσισε την ανέγερση του Κάστρου ως κατοικία της βασιλικής οικογένειας. Η κατασκευή του ολοκληρώθηκε το 1619, ενσωματώνοντας το ήδη υπάρχον κάστρο των Πριγκίπων της Μασοβίας. Το πρώιμο μπαρόκ στυλ του άλλαξε πολλές φορές από τους επόμενους μονάρχες που φιλοξένησε. Η σημερινή του μπαρόκ όψη της πλευράς του που βλέπει προς τον ποταμό Βιστούλα (και που είναι η πιο εντυπωσιακή) χρονολογείται από την εποχή του Αυγούστου του 3ου.

Είναι ένα από τα κτίσματα που ανοικοδομήθηκαν τελευταία από τις καταστροφές του πολέμου. Η ανακατασκευή του ξεκίνησε το 1971 και ολοκληρώθηκε μόλις το 1988. Από το 1984 λειτουργεί ως Εθνικό Μουσείο με εκθέματα από το βασιλικό παρελθόν της χώρας (έπιπλα εποχής, αντικείμενα και έργα τέχνης).

Στο κέντρο της πλατείας δεσπόζει το άγαλμα του βασιλιά Zygmunt Vasa του 3ου, με το σπαθί του προτεταμένο στο ένα χέρι και έναν σταυρό στο άλλο, πάνω σε μία κορινθιακή στήλη. Το όλο έργο έχει ύψος 22 μέτρα και κατασκευάστηκε το 1644 σε σχέδιο του ιταλού γλύπτη Clemente Molli. Αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι η ανακατασκευή του 1949 πάνω σε στήλη από γρανίτη (αντί για κόκκινο μάρμαρο που είχε χρησιμοποιηθεί στο πρωτότυπο), καθώς και αυτό το μνημείο καταστράφηκε ολοσχερώς κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Κινούμενος ανάμεσα στα λιθόστρωτα σοκάκια και αφού περάσεις τον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Ιωάννη, σε μερικά μόλις λεπτά φτάνεις στο δεύτερο κέντρο της Παλιάς Πόλης, την Πλατεία της Αγοράς με τα πολλά παραδοσιακά εστιατόρια. Στο κέντρο της βρίσκεται το άγαλμα της Γοργόνας (Syrenka), τουριστική ατραξιόν και σύμβολο της Βαρσοβίας εδώ και πέντε αιώνες. Σύμφωνα με τον κυρίαρχο από τους πολλούς μύθους που την αφορούν, η γοργόνα κολυμπώντας στα νερά του ποταμού Βιστούλα έκανε μία στάση στην όχθη κοντά στην Παλιά Πόλη. Παρά την αναταραχή που προκάλεσε στους ψαράδες της περιοχής, αυτοί γοητεύτηκαν από το τραγούδι της. Όταν ένας πλούσιος έμπορος τη φυλάκισε, οι ψαράδες την απελευθέρωσαν και εκείνη από τότε υποσχέθηκε να τους προστατεύει, όπως και όλη την πόλη της Βαρσοβίας. Για αυτό τον λόγο είναι πάντα ετοιμοπόλεμη, κρατώντας ένα σπαθί και μία ασπίδα στα χέρια της και κραδαίνοντάς τα στον αέρα.

 

[Marios_Gr]

Πριν συνεχίσω την εξιστόρηση αυτής της τόσο γεμάτης δεύτερης μέρας στην πρωτεύουσα της Πολωνίας, θα ήθελα να υπογραμμίσω αυτό που ήδη έχω αναφέρει αρκετές φορές ως τώρα. Η Βαρσοβία είναι ίσως η μεγαλύτερη και πιο επιτυχημένη αστική ψευδαίσθηση της Ευρώπης. Πάνω από το 80% των κτηρίων αυτής της πόλης καταστράφηκαν από τους βομβαρδισμούς των Γερμανών, που ακολούθησαν την καταστολή της Εξέγερσης της Βαρσοβίας το 1944, και χτίστηκαν από την αρχή μετά το τέλος του πολέμου.

Αν δεν γνωρίζεις το γεγονός αυτό, είναι μάλλον απίθανο να υποψιαστείς ότι όλα αυτά που βλέπεις -από μεσαιωνικά οχυρά και γοτθικές εκκλησίες, μέχρι μπαρόκ παλάτια και νεοκλασικά αρχοντικά- είναι πιστά αντίγραφα των πρωτότυπων, ηλικίας μικρότερης των 70 ετών. Και ήταν τόσο επιτυχημένη αυτή η τιτάνια ανοικοδόμηση, ώστε το 1980 η UNESCO αναγνώρισε το ιστορικό κέντρο της πόλης ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς

Ψηφιακή απεικόνιση της Βαρσοβίας το 1944

Όλη αυτή η εκ της τέφρας αναγέννηση είναι καταδεικτική της ψυχοσύνθεσης των ίδιων των Πολωνών. Ένας λαός κυριολεκτικά ισοπεδωμένος από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, δυναστευμένος διαδοχικά και επί δεκαετίες από δύο ολοκληρωτικά και δεσποτικά καθεστώτα, με αξιοθαύμαστο πείσμα και κουράγιο ξαναέχτισε από την αρχή τη χώρα του και διαφύλαξε την ταυτότητα του, την ίδια του την ύπαρξη, από τις πάμπολλες ιστορικά επιβουλές της.

​

 

[Kyriakosm]

Πολλά συγχαρητήρια για την οπτική των πραγμάτων,και για την χρήση του λόγου που την αποδίδεις.

 

[Eleni_Alfa]

Έχω εντυπωσιαστεί από την συσσωρευμένη γνώση! Μπράβο σου! Η περιγραφή και οι φωτογραφίες σου τέλειες!Περιμένω την συνέχεια καθώς θα επισκεφτώ την πόλη τον Οκτώβρη!

 

[Marios_Gr]

Το διακριτό όριο μεταξύ της Παλιάς και της Νέας Πόλης είναι τα μεσαιωνικά τείχη που περιστοιχίζουν την πρώτη. Κατασκευασμένα από το πρώτο μισό του 14ου μέχρι και τα μέσα του 16ου αιώνα και συντηρημένα σε ιδιαίτερα καλή κατάσταση σήμερα (για τις επισκευές τους χρησιμοποιήθηκαν κόκκινα τούβλα από αντίστοιχα ερείπια της πόλης Wrocław), αποτελούν ένα από τα βασικά αξιοθέατα της πόλης.

Το παλαιότερο και πιο γνωστό κομμάτι του οχυρωματικού αυτού έργου είναι τα τείχη Βarbican (εξού και η ονομασία Barbican Walls που συνολικά και κάπως αυθαίρετα χαρακτηρίζει τα τείχη της Βαρσοβίας), που πήραν το όνομά τους από τον συγκεκριμένο τρόπο κατασκευής οχυρώσεων, με τους χαρακτηριστικούς ημικυκλικούς πύργους ως φυλάκια εκατέρωθεν μίας πύλης.

Η αλήθεια είναι ότι τα τείχη αυτά δεν φάνηκαν ιδιαίτερα χρήσιμα στην πόλη, αφού αφενός γνώρισε μόνο μία απόπειρα εισβολής από εχθρούς, αυτή των Σουηδών το 1656, αφετέρου σύντομα και με την εξέλιξη του πυροβολικού ως μέσο επίθεσης, θεωρήθηκαν παρωχημένα και αναποτελεσματικά ως αμυντικά έργα. Σίγουρα όμως σήμερα είναι μία πολύ αποδοτική υποδομή για την τουριστική υπόσταση της Βαρσοβίας.

 

[Marios_Gr]

Βόρεια των τειχών ξεκινά η Νέα Πόλη της Βαρσοβίας (Nowe Miasto). Όπως ήδη έγραψα, άρχισε να δημιουργείται στις αρχές του 15ου αιώνα γύρω από την ήδη υφιστάμενη Πλατεία της Νέας Πόλης (Rynek Nowego Miasta) και κατά μήκος της Οδου Freta, ως εντελώς αυτόνομη αστική ενότητα από την Παλιά Πόλη, με δικό της Δήμαρχο και συμβούλιο.

Καθόσον βρίσκεται έξω από τα τείχη, άρα ούσα απροστάτευτη από ξένες επιθέσεις, αποτέλεσε την περιοχή όπου διέμεναν οι φτωχότερες επαγγελματικές ομάδες της Βαρσοβίας, όπως τεχνίτες και μικροέμποροι. Χαρακτηριστικό είναι ότι πολλά από τα σπίτια της περιοχής μετατράπηκαν από ξύλινα σε πέτρινα μόλις τον 18ο αιώνα. Αυτός ήταν και ο λόγος που πολλά από αυτά κάηκαν κατά τη Σουηδική εισβολή του 1656, αλλά αυτό αποτέλεσε και την αιτία για την μετέπειτα ανέγερση πολλών καινούριων κτηρίων, όπως η εκκλησία του Αγίου Πνεύματος και αυτή του Αγίου Kazimierz. Δεύτερη και εκτενέστερη καταστροφή υπέστη από τους βομβαρδισμούς των Γερμανών, πλήρης αρχιτεκτονική αποκατάσταση από τους οποίους δεν υπήρξε ποτέ, σε αντίθεση με την Παλιά Πόλη.

Σήμερα πρόκειται για μία σαφώς πιο ήσυχη συνοικία του κέντρου από ότι η Παλιά πόλη, με λιγότερα αξιοθέατα, αλλά και τουριστική βουή. Δεν θα σας πω ότι την εξερεύνησα εκτενώς, καθότι ήδη κουρασμένος από το πολύωρο περπάτημα, αλλά πιστεύω εσείς θα άξιζε τον κόπο να επισκευτείτε το Μουσείο της Μαρίας Κιουρί, στεγασμένο στο σπίτι που γεννήθηκε, ή το Multimedia Fountain Park με τις προβολές εντυπωσιακών φωτισμών και video πάνω σε πίδακες νερού, κοντά στις όχθες του Βιστούλα.

Η πλατεία της Νέας Πόλης

Η εκκλησία του Αγίου Πνεύματος

Το καμπαναριό της εκκλησίας του Αγίου Jacek

Η εκκλησία του Αγίου Kazimierz

 

[Marios_Gr]

Το Μουσείο Fryderyk Chopin

To συνεφιασμένο και μελαγχολικό εκείνο απόγευμα δεν θα μπορούσε να περιλαμβάνει τίποτα αλλο από μία επίσκεψη στο μουσείο του Φρεντερίκ Σοπέν. Έτσι, κινούμενος επί της Nowy Świat και στρίβοντας στην οδό Ordynacka, μετά από περπάτημα σχεδόν πέντε λεπτών έφτασα στο μουσείο του μεγάλου Γάλλο-Πολωνού μουσουργού του κύματος του ρομαντισμού, που στα μόλις 39 χρόνια της ζωής του δημιουργησε και άφησε ως παγκόσμια παρακαταθήκη έργα τεράστιας καλλιτεχνικής αξίας.

Το μουσείο στεγάζεται από το 1954 στο υπέροχο παλάτι Ostrogski, η μπαρόκ αισθητική του οποίου έρχεται σε ωραία αντίθεση με το μοντέρνο γυάλινο κτήριο που φιλοξενεί το Ινστιτούτο Σοπέν, ακριβώς απέναντι. Παρά όμως το ρετρό εξωτερικό παρουσιαστικό του, αυτό το διαδραστικό μουσείο θεωρείται από τα πιο μοντέρνα της Ευρώπης.

Στα πέντε του επίπεδα με 15 δωμάτια συνολικά, θα μπορέσετε όχι μόνο να δείτε πορτραίτα, γράμματα, ιδιόχειρες παρτιτούρες και προσωπικά αντικείμενα του συνθέτη, όπως το τελευταίο του πιάνο, αλλά και να μάθετε στοιχεία για τη ζωή του και το γενικό ιστορικό πλαίσιο στη Βαρσοβία εκείνης της εποχής μέσα από οπτικοακουστικά μέσα. Φυσικά όλο το έργο του Σοπέν είναι διαθέσιμο για ακρόαση σε ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα.

Ο όλος σχεδιασμός του χώρου, που έχει προκύψει από διεθνή διαγωνισμό, επιτρέπει στον κάθε επισκέπτη να διαμορφώσει μόνο του την περιήγησή του, καταμερίζοντας το ενδιαφέρον και το χρόνο του όπου και όσο θέλει αυτός, καθορίζοντας του μόνο την έναρξη και το τέλος της πορείας του. Για τον σκοπό αυτό, κατά την είσοδό σου στο χώρο σου δίνεται μία κάρτα με μικροτσίπ περνώντας την οποία από τα διάφορα εκθέματα μπορείς να διαβάσεις πληροφορίες, να παρακολουθήσεις video ή να ακούσεις ηχητικές επεξηγήσεις του τι βλέπεις.

 

[Marios_Gr]

Πως (δεν) θα δείτε τα μουσεία της Βαρσοβίας

Τα μουσεία είναι δωρεάν τις Κυριακές στη Βαρσοβία, διάβασα. Ωραία, θα αφήσω τα μουσεία που θέλω να δω για την Κυριακή και τρίτη μέρα του ταξιδιού μου, σκέφτηκα συμπερασματικά. Αυτό όμως αποδείχτηκε μία αφελής σκέψη από μέρους μου.

Το πρωινό ξύπνημα και η ανεύρεση μέρους για καλό πρωινό ήταν το τυπικό πια πρώτο μέρος της κάθε καινούριας μέρας μου στη Βαρσοβία. Σειρά εκείνη την ημέρα είχε το μπιστρό Charlotte (bistrocharlotte.pl), μέρος εξαιρετικό για πρωινό ή για brunch, στην περιοχή Śródmieście Południowe, στο νότιο κομμάτι του κέντρου. Το μαγαζί βρίσκεται σε ένα παλιό κτήριο με εμφανή κάποια σημάδια της ηλικίας του, με λιτή διακόσμηση και απλή διαρρύθμιση του χώρου. Μπορείς να επιλέξεις να κάτσεις στο δίχωρο εσωτερικό του ή στα έξω τραπεζάκια του περιστυλίου (με θέα στην περίτεχνη εκκλησία του Σωτήρα, ακριβώς απέναντι). Θα συμβούλευα να το επισκεφτείτε αρκετά νωρίς, αφού κατά τη διάρκεια ακόμα και της δικής μου πολύ πρωινής επίσκεψης γέμισε αρκετά σύντομα. Το προσωπικό είναι πολύ γρήγορα και ευγενικό και ότι έφαγα πραγματικά καλό.

Η πορεία μέχρι εκεί από την οδό Mokotowska μου προσέφερε όμορφες εικόνες, από ένα κομμάτι της πόλης που σε βοηθάει να καταλάβεις την καθημερινή της ζωή και όχι μόνο το τουριστικό της περιτύλιγμα.

Ο ναός του Σωτήρα

Τo μουσείο το οποίο είχα σχεδιάσει να επισκεφτώ ήταν αυτό της Εξέγερσης (Warsaw Rising Museum) στην περιοχή Wola, αφιερωμένο στην εξέγερση που ξεκίνησε στη Βαρσοβία την 1η Αυγούστου του 1944 για την απελευθέρωση της πόλης από τη Γερμανική κατοχή. Όπως προείπα όμως, η επιλογή της Κυριακής για να το κάνω, λόγω της δωρεάν εισόδου, αποδείχτηκε μία ατυχής απόφαση. Γιατί από ότι φάνηκε η έλξη του «τζάμπα» δεν ασκείται μόνο στην ομολογουμένως επιρρεπή σε τέτοια θέματα φυλή μας, αλλά και σε άλλες φυλές αυτού του πλανήτη, όπως και σε αυτή των ίδιων των κατοίκων της Βαρσοβίας.

Με την άφιξή μου στην πύλη του προαυλίου του μουσείου, μετά από αρκετό ποδαρόδρομο ομολογώ, διαπίστωσα ότι μία ουρά περίπου 200 ατόμων, όχι μόνο τουριστών αλλά και κατοίκων της πόλης που πραγματοποιούσαν την Κυριακάτικη οικογενειακή τους έξοδο, συστρεφόταν σε όλο το προαύλιο, ακολουθώντας τον περιμετρικό του τοίχο και τελείωνε κάπου κοντά στην πύλη. Όχι, δεν υπήρχε περίπτωση να περιμένω τουλάχιστον μιάμιση ώρα για να δω ένα μουσείο, που μαζί με το χρόνο που θα έπαιρνε η περιήγησή του θα μου έκλεινε όλο το πρωινό της Κυριακής από το να δω οτιδήποτε άλλο από τα πολλά αξιοθέατα της πόλης, που ήδη είχα αρχίσει να συνειδητοποιώ ότι δεν θα προλάβαινα να δω, όπως σχεδίαζα.

Έβγαλα μερικές φωτογραφίες από τον εξωτερικό χώρο και πήρα το δρόμο της επιστροφής προς το κέντρο, αποφασίζοντας τυχαία και για αλλαγή να γυρίσω όχι από την οδό Prosta από την οποία είχα πάει μέχρι εκεί, αλλά από την ακριβώς από πάνω παράλληλη οδο Grybowska. Έτσι λοιπόν από τύχη βρέθηκα σε μία ιδιαίτερη περιοχή της πόλης, εντελώς διαφορετική από ότι είχα δει ως τότε, τη συνοικία Mirów, με το ξενοδοχείο Hilton και τα άλλα μεγάλα φουτουριστικά γυάλινα κτήρια. Την περιοχή των ουρανοξυστών της Βαρσοβίας.

 

[Marios_Gr]

Οι ουρανοξύστες της Βαρσοβίας

Η θητεία της Βαρσοβίας στην ανέγερση ουρανοξυστών είναι μεγαλύτερη από ότι κάποιος θα πίστευε κοιτώντας τη σημερινή μοντέρνα πλευρά της, με τα πολλά νεοανεγερθέντα μεγαθήρια. Πράγματι, ήδη από τη δεκαετία του ’30 και την κατασκευή του ύψους 66 μέτρων art deco πύργου της Prudential Insurance η πόλη διαγωνιζόταν με αξιώσεις για την κατοχή του υψηλότερου κτηρίου στην Ευρώπη. Είκοσι χρόνια αργότερα το Παλάτι Πολιτισμού και Τέχνης με τα 231 μέτρα του, παγιώνει τη θέση της Βαρσοβίας στην κορυφή της λίστας με τα υψηλότερα κτήρια της ηπείρου μας.

Σήμερα η συνοικία Mirów, ένα φτωχό προάστιο μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα, φιλοξενεί τους σύγχρονους γίγαντες από γυαλί και ατσάλι της πόλης. Περπάτησα επί της οδού Grybowska, στη σκιά των ουρανοξυστών των μεγάλων ξενοδοχείων και πολυεθνικών και αισθάνθηκα ότι η Πολωνία είναι πολύ περισσότερο αποφασισμένη να διαμορφώσει τον δικό της πρωταγωνιστικό ρόλο στα ευρωπαϊκά πράγματα τα επόμενα χρόνια, από πολλές δυτικές χώρες.

Złota 44 (192 μ)

Warsaw Spire (220 μ)

Rondo 1 (192 μ)

Μία ευχάριστη έκπληξη μέσα στο δάσος των ουρανοξυστών. Μία μεταμοντέρνα όαση, ένας ελεύθερος υπαίθριος χώρος με καλαίσθητη διαμόρφωση και το φουτουριστικό εστιατόριο Genesis να κυριαρχεί. Εργαζόμενοι και περίοικοι δεν χάνουν την ευκαιρία να απολαύσουν λίγες στιγμές χαλάρωσης υπό το βλέμμα των ψυχρών γυάλινων γιγάντων.

Łucka City (120 μ)

Παρελθόν | Μέλλον

Το Παλάτι Πολιτισμού και Τέχνης διατηρεί μέχρι και σήμερα τον τίτλο του υψηλότερου κτηρίου στην Πολωνία. Όχι όμως για πολύ. Το Varso Tower που θα ολοκληρωθεί το 2020 θα το εκτοπίσει από την εξέχουσα αυτή θέση. Θα έχει ύψος 310 μετρα!

 

[Marios_Gr]

Το Hala Koszyki (www.koszyki.com) είναι ένα εμπορικό κέντρο στεγασμένο σε μία κλειστή αγορά των αρχών του 20ου αιώνα στην οδό Koszykowa, σχεδιασμένη από τον Πολωνό αρχιτέκτονα Juliusz Dzierżanowski σε art nouveau στυλ. Σήμερα, ο χώρος είναι αναμορφωμένος σε βιομηχανικό design, με κυρίαρχα στοιχεία το τούβλο, το μέταλλο και το ξύλο, σαν αυτούς που κάποιος θα περίμενε να δει στην Νέα Υόρκη ή στο Λονδίνο.

Εκεί θα βρείτε μεγάλη ποικιλία από φαγάδικα, από street food και μοντέρνα bistro, μέχρι κουζίνες από όλο τον κόσμο και κορυφαίες αλυσίδες εστιατόριων της Βαρσοβίας. Δίπλα σε αυτά, μαγαζάκια με delicatessen, βιολογικά και δυσεύρετα προϊόντα, αλλά και βιβλιοπωλεία, ενώ στον πρώτο όροφο μία αίθουσα μοντέρνας τέχνης φροντίζει για την πνευματική σας τροφή μετά τη γαστριμαργική σας εμπειρία.

Ο χώρος αποτελεί ένα από τα πιο δημοφιλή και trendy μέρη της πόλης, με αποτέλεσμα να σημειώνεται καθημερινά πραγματική κοσμοσυρροή από ανθρώπους κυρίως νεαρής ηλικίας, κάτι που ενδεχομένως θα κάνει δύσκολη την ανεύρεση τραπεζιού για να καθίσετε, παρά την μεγάλη ποικιλία και αριθμό των διαθέσιμων επιλογών.