Υπερτιμημένα μνημεία: Τα "must" που δε χρειάζεται να δούμε

[_antonis_]

Από την άλλη, μήπως ένας πύργος του Άιφελ χαμένος στην αμερικάνικη ενδοχώρα θα ήταν κάτι αδιάφορο? Μήπως το πανέμορφο σύνολο της περιοχής γύρω από τον πύργο, δίνει την ιδιαίτερη αξία?

Με την ίδια λογική θα σκεφτεί κανείς, μήπως το σύνολο της περιοχής δε θα το έβλεπε κανείς αν δεν υπήρχε και ο πύργος του Άιφελ;

 

[ΕΡΣΗ]

Μπα! Και πριν το κτισιμο του Πυργου του Αιφελ, στο 19ο αιωνα, εγγλεζοι καταρχην και αμερικανοι, ρωσσοι, γερμανοι και γενικα οι πλουσιοι της εποχης εκεινης κανανε κρα να το επισκεφθουν.

 

[ioanna.gkan]

Δεν με νοιαζει αν ειναι τουριστικη παγιδα η οχι! Οταν εχω συνδυασει ενα προορισμο με ενα μνημειο ΘΕΛΩ να το δω!!!! Και θα το δω!!! δεν εκανα τοσα χιλιομετρα για να το παιξω υπερανω και να το δω απο μακρια!!! Δηλαδη εφτασα στην πηγη και δεν θα πιω νερο??? Και ποιος θα μου πει εμενα τι αξιζει και τι οχι??? Εγω δεν εχω κριση να το διαπιστωσω απο μονη μου? Και οι πατατες στο προγραμμα ειναι. Οποιος ξερει να ταξιδευει ξερει και οτι η αισθηση της ικανοποιησης οτι εισαι εκει διπλα σε κατι για το οποιο εχεις διαβασει, ακουσει, δει τα χιλια μυρια ανα τα χρονια, να μην πω αιωνες, αξιζει πολυ περισσοτερο απο πολλα αλλα!

 

[Atithash]

Εγώ προτείνω με βάση τα καλογραμμένα κείμενα του varioathens να καθήσουμε σπιτάκι μας και να τα βλέπουμε απο την τηλεόραση! Αντε και απο καμιά φωτογραφία άν πάει κανένας χαζός... χαχαχχα Ε μα....

 

[varioAthens]

Εγώ προτείνω με βάση τα καλογραμμένα κείμενα του varioathens να καθήσουμε σπιτάκι μας και να τα βλέπουμε απο την τηλεόραση! Αντε και απο καμιά φωτογραφία άν πάει κανένας χαζός... χαχαχχα Ε μα....

1) Κοτζαμάν σηματάκι που υποδηλώνει το φύλο μου, δεν το παρατήρησες?
2) Τα κείμενα δεν είναι καλογραμμένα, είναι αντιγραμμένα, κοινώς δεν είναι δικά μου!

 

[Sokratis]

vario για δές ..την ακρόπολη την αναφέρει? ή στην θέση της έχει βάλει σαν εναλλακτική την δραπετσωνα!!

Ποια Δραπετσωνα - μακρυα ειναι. Τα σουβλατζιδικα στο Μοναστηρακι ειναι η εναλλακτικη λυση.

 

[joss]

"Μμμμ… μαλιστα. Μου’ ρχεται στο μυαλο και καποιο «χωραφι» με σκορπιες μαρμαροκολωνες, καπου μετα την Αραχωβα. Ναι «Δελφοι» το λενε. Σιγα το πραμα. Εκει να δεις πουλμαν και σουβλακερι. Ασε δε που ειναι γεματο Γρεμαναραδες που φωναζουν συνεχεια. Εναλλακτικα γιατι δεν κατηφοριζεται προς Ιτεα μερια. Καπου εκει εχει και ενα νταμαρι με πολλα μαρμαρα ολοισια – γιατι εκτος απο τα χορταριασμενα και χαλασμενα στους Δελφους, βρε παιδι μου αυτοι οι ελληνες ακομη και στην ακροπολη ουτε μια ευθεια γραμμη δεν μπορουν να χαραξουν. Τοσες μαρμαροκολωνες και σκαλοπατια, και ουτε που υπαρχει ευθεια γραμμη. Μα καλα, τοτε δεν ειχανε αλφαδια?"

…….οπως θα ελεγε και ο μεσος μεσηλικας Βρετανος που θα διαβαζε αυτο το αρθρο

 

[maltakias]

Για να μην ανοίξω παρεμφερές θέμα,θα συνεχίσω εδώ αλλάζοντας λιγάκι το concept.

Πόσο βαραίνει το πρόγραμμά σας και την αρχική σας απόφαση επίσκεψης μιας χώρας,ένα διάσημο Landmark;

Πόσο εκτός σχεδιασμού είστε διατεθειμένοι να βρεθείτε για να δείτε μια "κοτρώνα" ή μια "σιδεριά" σε κάποια γωνιά της χώρας;

Και πόσες από τις πολύτιμες ώρες σας μπορείτε να σπαταλήστε για να περιμένετε με άλλα 2000 "ψώνια" σε μια ουρά για ασανσέρ!!!

Προφανώς σε κάθε ζήτημα η απάντηση αλλάζει από την βαρύτητα που έχει το κάθε Landmark για τον καθένα ξεχωριστά και πόσα άλλα σημαντικά πρέπει να χάσει για να δει το ΈΝΑ.

Απλώς θα μου άρεσε να ακούσω τις απόψεις σας.

 

[nera_gr]

Πόσο εκτός σχεδιασμού είστε διατεθειμένοι να βρεθείτε για να δείτε μια "κοτρώνα" ή μια "σιδεριά" σε κάποια γωνιά της χώρας;

Δεν πρόκειται φυσικά για κοτρώνα ή σιδεριά, αλλά θα σου πω ότι ταλαιπωρήθηκα φριχτά για να φτάσω στην Άγκρα μονοήμερη από Δελχί για να δω το Ταζ Μαχάλ. Δεν μου πήγαινε η καρδιά να γυρίσω χωρίς να το έχω δει!
Στην Ευρώπη έχω πιο χαλαρή λογική, πιστεύοντας πάντα ότι "δε βαριέσαι, εδώ θα ξανάρθω". Για παράδειγμα, ένα χρόνο στη Ρώμη δεν επισκέφτηκα την Piazza del Popolo
Τελικά έχω πάει άπειρες φορές έκτοτε οπότε την είδα την πιάτσα και τη χόρτασα, δεν έχω παράπονο...

 

[maltakias]

Το "κοτρώνα ή σιδεριά" είναι προφανώς σαρκαστικό και αντικατοπτρίζει τις υποκειμενικές διαφορές στην αξιολόγηση ενός μνημείου.

Νομίζω απ'τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι ο Παρισινός Πύργος.

 

[dim kyr]

Επειδή εμένα λίγο με νοιάζουν οι συμβολισμοί και είμαι εκ φύσεως ρεαλίστρια πιστεύω ότι η εικόνα παραμένει εικόνα, και αυτός ο πύργος του Αιφελ στο λαιμό μου κάθεται. Μου θυμίζει ή μάλλον είναι ίδιος πυλώνας της ΔΕΗ. Νομίζω ότι αν πας και κοντά θα ακούσεις το συνεχές τζιζ που κάνει η μετατροπή του AC σε DC. Ολα αυτά περί βιομ. επανάστασης κτλ με αφήνουν αδιάφορη. Κρίνω το δημιούργημα και αυτό που βλέπω. Και τα μάτια μου αντικρύζουν μια σιδεριά, άκομψη , ακαλαίσθητη που θα μπορούσε να χρησιμοπιηθεί μόνο απο καλουπατζήδες ως σκαλωσιά. Φυσικά αποδέχομαι ότι για κάποιους παραμένει σύμβολο.΄Οπως θεωρεί ο καθένας...

 

[maltakias]

Εγώ πάλι βρίσκω συχνά -όχι πάντα βέβαια- τον εαυτό μου διατεθειμένο να ξεποδαριαστεί για να ανέβει στο καμπαναριό της πόλης γιατί μου είναι πολύ δύσκολο να αντισταθώ στην πανοραμική φωτογραφία από ψηλά.Κι επειδή,χωρίς να είμαι καν semi-pro,το φωτογραφικό μου υλικό από τα ταξίδια το βάζω πολύ ψηλά στην συνολική εμπειρία επιλέγω να χάσω περίπου μια ωρίτσα σε κάποιο καμπαναριό που το αξίζει.

Νομίζω ότι το Duomo της Φλωρεντίας είναι από τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα (και τα πλέον ξεθεωτικά).