Υπερτιμημένα μνημεία: Τα "must" που δε χρειάζεται να δούμε

[Pandora]

Ούτε για μένα υπάρχει υπερτιμημένο αξιοθέατο...όλα μου δημιούργησαν έντονα συναισθήματα, με τη χαρά να κυριαρχεί, όταν τα αντίκρυσα...

Ως προς την πηγή, το άρθρο παραθέτει ένα σχετικό link " Η γνώμη των αναγνωστών των Times του Λονδίνου σχετικά με τα πιο υπερτιμημένα μνημεία του πλανήτη"
Your view: the world's most over-rated tourist sites -Times Online

 

[maris-lou]

Τα αξιοθεατα,που κυριως ειναι μνημεια πολιτιστικης κληρονομιας ,απο σημειολογικη αποψη "λειτουργουν" ως φετιχ.Ολοι θαυμαζουμε οχι αυτο το ιδιο,αλλα την αξια που αντιπροσωπευει.Το μνημειο αποχτα στον χρονο μια αιγλη που κανεις δεν μπορει ν'αντισταθει!Αν μας εβαζαν και αντιγραφο στη θεση του το ιδιο δεος θα νιωθαμε... Οπως λεει καπου ο Ουμπερτο Εκο η λατρεια για το εργο τεχνης ειναι προκατασκευασμενη και κωδικοποιημενη.Με αλλα λογια ειμαστε "καταδικασμενοι"σε μια παγκοσμια, μαζικη συγκινηση!!!

 

[GTS]

Τα αξιοθεατα,που κυριως ειναι μνημεια πολιτιστικης κληρονομιας ,απο σημειολογικη αποψη "λειτουργουν" ως φετιχ.Ολοι θαυμαζουμε οχι αυτο το ιδιο,αλλα την αξια που αντιπροσωπευει.Το μνημειο αποχτα στον χρονο μια αιγλη που κανεις δεν μπορει ν'αντισταθει!Αν μας εβαζαν και αντιγραφο στη θεση του το ιδιο δεος θα νιωθαμε... Οπως λεει καπου ο Ουμπερτο Εκο η λατρεια για το εργο τεχνης ειναι προκατασκευασμενη και κωδικοποιημενη.Με αλλα λογια ειμαστε "καταδικασμενοι"σε μια παγκοσμια, μαζικη συγκινηση!!!

Εύγε για την ανάλυσή σου....νομίζω έχουμε ένα μεγάλο ταλέντο στο φόρουμ! Έχω παρακολουθήσει και άλλα σου μηνύματα και έχεις ξαναδώσει ρέστα...

Επί τούτου, δε μπόρεσα ποτέ να συμφωνήσω με το γεγονός ότι στο ταξίδι πρέπει ντε και καλά να επισκεφτώ το μνημείο-σύμβολο του τόπου ή το εμπορικότερο-τουριστικότερο σημείο της πόλης. Προσωπικά κάτι τέτοια σημεία "σύμβολα" δε με συγκινούν ιδιαίτερα, εκτός αν έχουν από μόνα τους, κι όχι επειδή έχω φάει τη πλύση εγκεφάλου μαζί με εκατομμύρια άλλους, ιδιαίτερο ειδικό βάρος και ενδιαφέρον.

Ακόμα και τα πιο τουριστικά μέρη, τα απολαμβάνεις καλύτερα όταν τα δεις με μη συμβατικό τρόπο...όταν αποφύγεις τις μάζες (όπου μπορείς) και όταν αποβάλλεις τα δήθεν "πρέπει".

Πραγματικά απορώ όταν κάποιοι σε όποια πόλη-χωριό και αν πάνε, πρέπει ντε και καλά να ανέβουν στο ψηλότερο σημείο της εκκλησίας, του πύργου, του δέντρου, του σκαλιού, του φίκου, του παγκακιού επειδή το λέει ένας οδηγός ή ένας ξεναγός....ιδίως όταν πρέπει να φας ώωωωρες σε ουρές μαζί με άλλους 1000....να βράσω τέτοια περιπλάνηση και "ταξιδιωτική" εμπειρία....

 

[taver]

Τα αξιοθεατα,που κυριως ειναι μνημεια πολιτιστικης κληρονομιας ,απο σημειολογικη αποψη "λειτουργουν" ως φετιχ.Ολοι θαυμαζουμε οχι αυτο το ιδιο,αλλα την αξια που αντιπροσωπευει.Το μνημειο αποχτα στον χρονο μια αιγλη που κανεις δεν μπορει ν'αντισταθει!Αν μας εβαζαν και αντιγραφο στη θεση του το ιδιο δεος θα νιωθαμε... Οπως λεει καπου ο Ουμπερτο Εκο η λατρεια για το εργο τεχνης ειναι προκατασκευασμενη και κωδικοποιημενη.Με αλλα λογια ειμαστε "καταδικασμενοι"σε μια παγκοσμια, μαζικη συγκινηση!!!

Το αξιοθέατο/μνημείο δεν είναι απαραίτητα και έργο τέχνης. Αξιοθέατο είναι π.χ. και τα απομεινάρια από το τείχος του Βερολίνου. Τα λόγια του Umberto Eco, (με τα οποία μπορεί κανείς να συμφωνεί ή να διαφωνεί) αναφέρονται σε άλλου είδους τέχνη.
Ναι, σε κάποιες περιπτώσεις θαυμάζουμε την αξία κι όχι το έργο - το τελευταίο απλά το περιεργαζόμαστε. Αλλά έχει σημασία? Το αίσθημα που δημιουργεί μια επίσκεψη στους κήπους των Βερσαλλιών θα μπορούσε να το δημιουργήσει κι ένα αντίγραφο? Επισκέφτηκε κανείς τις Πυραμίδες χωρίς να αναρωτηθεί πως κατασκευάστηκαν, χωρίς να περιεργαστεί λίγο τους ογκόλιθους? Δεν είναι μόνο ο θαυμασμός του αξιοθέατου, όσο η συνολική εμπειρία της επίσκεψης. Και βέβαια αυτό ισχύει εξίσου για πολιτιστικά και φυσικά αξιοθέατα. Κάποια αξιοθέατα μάλιστα, τα επισκεπτόμαστε για την εμπειρία μιας δραστηριότητας, κι όχι για να τα θαυμάσουμε (π.χ. εκκλησίες gospel στο Harlem, πάρκα σαφάρι στην Αφρική κλπ).

Όσον αφορά το ρόλο του χρόνου, θα απαντήσω με παράδειγμα που ακουμπάει στο ίδιο σκέλος των αξιοθέατων που κι εσύ περιγράφεις, αυτά τα οποία θαυμάζουμε για το συμβολισμό τους. Μπορείς να επισκεφτείς ένα άγαλμα της Ελευθερίας, κατασκευασμένο μάλιστα από τον ίδιο τον Eiffel, όπως και αυτό στη Ν. Υόρκη, σε ένα νησάκι στο Seine στο Παρίσι. Αντίγραφο, εξίσου παλιό. Ήταν ο χρόνος που έδωσε αξία στο αξιοθέατο? Μάλλον όχι, ήταν ο ρόλος του ως Landmark, στη συλλογική μνήμη εκατομμυρίων Αμερικανών, που έφταναν με τα πλοία στο λιμάνι της Ν. Υόρκης. Ο χρόνος δεν έδωσε λοιπόν αίγλη στο μνημείο, την έδωσαν οι μνήμες.

 

[coco]

Tην πρωτη φορα που ειδα τον πυργο του Αιφελ εβαλα τα κλαμματα.Οχι απο την ομορφια του αλλα γιατι ημουν επιτελους στο Παρισι,ο πυργος ειναι πια συμβολο.
Απο τοτε,ξαναπαω μονο οταν χρειαζεται να το δει καποιος καινουργιος συντροφος,κι εγω τρωω ενα χωνακι και χαζευω τα πληθη.
Η συγκινιση χαθηκε πια.Υπαρχουν τοσα κομματια της πολης οπου η συγκινιση περισευει με τελευταιο φαβορι το Περ Λασαιζ και τους κηπους του Λουξεμβουργου γυρω απο την κρηνη των Μεδικων.
Εντυπωσιακη η Πιζα,για ενα απογευμα οτι πρεπει.
Το Κολοσσαιο αγριο πραμα,ομως εγω φρικαρισα στο Καπιτωλιο,ουτε απ εξω δεν ξαναπερναω κι ας με δουλευουνε.
Τελικα,οτι και αν εχω δει το απολαυσα.
Εκει ομως που εννοιωσα δεος ηταν στη Σαγραδα Φαμιλια στη Βαρκελωνη.
Ειναι εκει που καταλαβα το *πρεπει να το δεις με τα ματια σου*
Για τις Πυραμιδες .ειναι στα υπ οψιν,αληθεια καραβι παει Αιγυπτο?

 

[varioAthens]

Αν κρίνω από άλλα άρθρα ταξιδιωτικού περιεχομένου που έχω δει στο παρελθόν στο in2life.gr, είναι πολύ πιθανόν αυτός που το υπογράφει να έκανε απλά μετάφραση από ξένο άρθρο, παρουσιάζοντας το σαν δικό του. Τα συνηθίζουν κάτι τέτοια μερικοί "δημοσιογράφοι"...

Με πρόλαβες! Η δημοσιογράφος έχει πάρει παλαιότερο άρθρο του Forbes (το είχα διαβάσει, αλλά δεν μπορώ να το βρώ τώρα για να το παραθέσω), έχει αφαιρέσει μνημεία όχι τόσο πολύ γνωστά σε εμάς τους έλληνες και έχει μεταφέρει τα υπόλοιπα ως δικό της άρθρο!

 

[renata]

Με πρόλαβες! Η δημοσιογράφος έχει πάρει παλαιότερο άρθρο του Forbes (το είχα διαβάσει, αλλά δεν μπορώ να το βρώ τώρα για να το παραθέσω), έχει αφαιρέσει μνημεία όχι τόσο πολύ γνωστά σε εμάς τους έλληνες και έχει μεταφέρει τα υπόλοιπα ως δικό της άρθρο!

vario για δές ..την ακρόπολη την αναφέρει? ή στην θέση της έχει βάλει σαν εναλλακτική την δραπετσωνα!!

 

[varioAthens]

vario για δές ..την ακρόπολη την αναφέρει? ή στην θέση της έχει βάλει σαν εναλλακτική την δραπετσωνα!!

Ρε γμτ δεν θυμάμαι που να το βρώ, αλλά θυμάμαι ότι από Ελλάδα είχε βάλει τη Μύκονο! Πάλι καλά!

 

[renata]

Ρε γμτ δεν θυμάμαι που να το βρώ, αλλά θυμάμαι ότι από Ελλάδα είχε βάλει τη Μύκονο! Πάλι καλά!

δεν παίζω !!!! τώρα παίζει η χερσόνησος και τα μάλια!!!:russianroulette:

 

[maris-lou]

Το αξιοθέατο/μνημείο δεν είναι απαραίτητα και έργο τέχνης. Αξιοθέατο είναι π.χ. και τα απομεινάρια από το τείχος του Βερολίνου. Τα λόγια του Umberto Eco, (με τα οποία μπορεί κανείς να συμφωνεί ή να διαφωνεί) αναφέρονται σε άλλου είδους τέχνη.
Ναι, σε κάποιες περιπτώσεις θαυμάζουμε την αξία κι όχι το έργο - το τελευταίο απλά το περιεργαζόμαστε. Αλλά έχει σημασία? Το αίσθημα που δημιουργεί μια επίσκεψη στους κήπους των Βερσαλλιών θα μπορούσε να το δημιουργήσει κι ένα αντίγραφο? Επισκέφτηκε κανείς τις Πυραμίδες χωρίς να αναρωτηθεί πως κατασκευάστηκαν, χωρίς να περιεργαστεί λίγο τους ογκόλιθους? Δεν είναι μόνο ο θαυμασμός του αξιοθέατου, όσο η συνολική εμπειρία της επίσκεψης. Και βέβαια αυτό ισχύει εξίσου για πολιτιστικά και φυσικά αξιοθέατα. Κάποια αξιοθέατα μάλιστα, τα επισκεπτόμαστε για την εμπειρία μιας δραστηριότητας, κι όχι για να τα θαυμάσουμε (π.χ. εκκλησίες gospel στο Harlem, πάρκα σαφάρι στην Αφρική κλπ).

Όσον αφορά το ρόλο του χρόνου, θα απαντήσω με παράδειγμα που ακουμπάει στο ίδιο σκέλος των αξιοθέατων που κι εσύ περιγράφεις, αυτά τα οποία θαυμάζουμε για το συμβολισμό τους. Μπορείς να επισκεφτείς ένα άγαλμα της Ελευθερίας, κατασκευασμένο μάλιστα από τον ίδιο τον Eiffel, όπως και αυτό στη Ν. Υόρκη, σε ένα νησάκι στο Seine στο Παρίσι. Αντίγραφο, εξίσου παλιό. Ήταν ο χρόνος που έδωσε αξία στο αξιοθέατο? Μάλλον όχι, ήταν ο ρόλος του ως Landmark, στη συλλογική μνήμη εκατομμυρίων Αμερικανών, που έφταναν με τα πλοία στο λιμάνι της Ν. Υόρκης. Ο χρόνος δεν έδωσε λοιπόν αίγλη στο μνημείο, την έδωσαν οι μνήμες.

ολα σωστα,φιλε taver,και τουτα και κεινα αυτες οι κουβεντες δεν τελειωνουν ποτε:roll:

 

[mpiftex]

Με πρόλαβες! Η δημοσιογράφος έχει πάρει παλαιότερο άρθρο του Forbes (το είχα διαβάσει, αλλά δεν μπορώ να το βρώ τώρα για να το παραθέσω), έχει αφαιρέσει μνημεία όχι τόσο πολύ γνωστά σε εμάς τους έλληνες και έχει μεταφέρει τα υπόλοιπα ως δικό της άρθρο!

Sorry από τους υπολοίπους για το off-topic αλλά ορίστε άλλο ένα παράδειγμα από το ίδιο site και την ίδια "δημοσιογράφο":
Europe's road laws: a guide -Times Online
Info Guide | Οδήγηση στην Ευρώπη: Tips & tricks για καλά ταξίδια
Πέρα από την εισαγωγή που είναι μισο-αλλαγμένη, οι πληροφορίες για την κάθε χώρα είναι ακριβής μετάφραση.

Αυτό που λες για τη Μύκονο, κάτι μου λέει και'μενα αλλά δεν θυμάμαι ούτε εγώ ποιο άρθρο ήταν.

 

[kalspiros]

Το Stonehenge το ονομάζω μνημείο το οποίο ίσως να μην «χειρίστηκε» σωστά. Δηλαδή πρέπει να συμφωνήσω. Το γεγονός ότι κρατήθηκα τόσο μακριά και δεν μπόρεσα να μπω στο κέντρο του με πείραξε (κάτι το οποίο από την άλλη θα το έβριζα αν κατέβαιναν οι ορδές των πούλμαν και στηνόντουσαν μέσα…).
Επίσης «βεβηλώνεται» η όποια μυστικιστική ατμόσφαιρα από έναν κύριο οδικό άξονα που περνάει παράπλευρα.
Εδώ δεν μπλέκω με σπουδαιότητα μνημείου ή όχι διότι όπως πολύ σωστά είπα και η maris lou:

ολα σωστα,φιλε taver,και τουτα και κεινα αυτες οι κουβεντες δεν τελειωνουν ποτε:roll:

Αλλά ναι. Η ανθρώπινη παρέμβαση μπορεί να μετατρέψει ένα επιβλητικό μνημείο σε κάτι κοινό και αδιάφορο όπως και το ανάποδο. Πόσοι αλήθεια είχαν επισκεφτεί τον Κεραμικό που πριν από κάτι χρόνια ήταν σχεδόν απροσπέλαστος? Από την άλλη, μήπως ένας πύργος του Άιφελ χαμένος στην αμερικάνικη ενδοχώρα θα ήταν κάτι αδιάφορο? Μήπως το πανέμορφο σύνολο της περιοχής γύρω από τον πύργο, δίνει την ιδιαίτερη αξία?