tita
Member
- Μηνύματα
- 732
- Likes
- 223
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ανταρκτική
[FONT=Tahoma, sans-serif]Τόμος 2ος: Άμστερνταμ
[FONT=Tahoma, sans-serif]Το βράδυ της πρωτοχρονιάς κλείνει ο κύκλος Βερολίνο (και μάλιστα κλείνει ενώ θα βρίσκομαι στο Βερολίνο) και ανοίγει μία νέα σελίδα στη ζωή μου, που θα λέγεται πια Άμστερνταμ.
[FONT=Tahoma, sans-serif]Μία σύντομη εισαγωγή:
[FONT=Tahoma, sans-serif]Όπως τα περισσότερα πράγματα στη ζωή μου (ειδικά τα τελευταία χρόνια) ήρθε και αυτό κάπως ξαφνικά. Είχα κάνει μία αίτηση τον Μάρτιο, πριν φύγω για Γερμανία, και περίμενα απάντηση μέσα στο καλοκαίρι. Δεν ήρθε ποτέ το ΟΚ, οπότε από τη μια λυπήθηκα κάπως διότι έπρεπε να γυρίσω στην Ελλάδα, αλλά από την άλλη ακόμα και αν μου λέγανε “οκ έλα”, δεν θα μπορούσα να πάω καθώς το συμβόλαιό μου στο Βερολίνο με την παράταση που είχε πάρει, έληγε τέλος του Σεπτέμβρη. Και με το άγχος που είχα για την εργασία, το report, την μετακόμιση, θα ήταν φύση αδύνατο να μπορέσω να βρίσκομαι στην Ολλανδία μέσα Αυγούστου.
[FONT=Tahoma, sans-serif]Έρχομαι λοιπόν στην Ελλάδα, κάνω διάφορα, και μόλις αρχίζω να βαριέμαι κάπως και να με πιάνει ένα κάτι με την ελληνική νοοτροπία στους χώρους εργασίας και στα πανεπιστήμια, μου στέλνουν πριν δυο βδομάδες ένα mail “η αίτησή σας είναι στο τελικό στάδιο. Έχετε δηλώσει ότι θέλετε να αρχίσετε το Φεβρουάριο. Ενδιαφέρεστε ακόμη;”
[FONT=Tahoma, sans-serif]Παθαίνω ένα σοκ, καθώς ούτε είχα δηλώσει κάτι τέτοιο, αλλά καν ούτε ήξερα ότι υπήρχε ως επιλογή να πάω Φεβρουάριο αντί για τέλη Αυγούστου. Τους στέλνω ένα ωραιότατο “ενδιαφέρομαι” και περιμένω απάντηση. Την περασμένη Πέμπτη λοιπόν, μου στέλνουν:
“[FONT=Tahoma, sans-serif]συγγνώμη, αλλά στην περίπτωσή σας πρέπει να έγινε ένα λάθος και χάθηκε το μήνυμα της αποδοχής σας στο πανεπιστήμιο. Έστω και αργά λοιπόν, σας πληροφορούμε ότι έχετε γίνει δεκτή”
[FONT=Tahoma, sans-serif]Για πρώτη φορά στη ζωή μου βγήκα από το γραφείο και ένιωθα ότι δεν περπατούσα, αλλά πετούσα. Πραγματικά, ένιωθα ότι βάδιζα στον αέρα, πάνω από το έδαφος! Δεν ξέρω γιατί πήρα τέτοια χαρά. Μάλλον γιατί ήρθε στην καλύτερη φάση που έπρεπε να έρθει. ΑΚΡΙΒΩΣ τότε που έπρεπε.
[FONT=Tahoma, sans-serif]Και από εδώ και πέρα όπως είπα, αρχίζει κάτι νέο, που αν θέλετε, θα το μοιράζομαι μαζί σας όπως μοιράστηκα μέρος της ζωής μου στο Βερολίνο.
[FONT=Tahoma, sans-serif]Για όσους θέλουν να έρθουν μαζί μου νοερά σε αυτό το ταξίδι ζωής, που ήδη έχει αρχίσει με τις προετοιμασίες, ας μας ευχηθώ:
[FONT=Tahoma, sans-serif]
[FONT=Tahoma, sans-serif]Το βράδυ της πρωτοχρονιάς κλείνει ο κύκλος Βερολίνο (και μάλιστα κλείνει ενώ θα βρίσκομαι στο Βερολίνο) και ανοίγει μία νέα σελίδα στη ζωή μου, που θα λέγεται πια Άμστερνταμ.
[FONT=Tahoma, sans-serif]Μία σύντομη εισαγωγή:
[FONT=Tahoma, sans-serif]Όπως τα περισσότερα πράγματα στη ζωή μου (ειδικά τα τελευταία χρόνια) ήρθε και αυτό κάπως ξαφνικά. Είχα κάνει μία αίτηση τον Μάρτιο, πριν φύγω για Γερμανία, και περίμενα απάντηση μέσα στο καλοκαίρι. Δεν ήρθε ποτέ το ΟΚ, οπότε από τη μια λυπήθηκα κάπως διότι έπρεπε να γυρίσω στην Ελλάδα, αλλά από την άλλη ακόμα και αν μου λέγανε “οκ έλα”, δεν θα μπορούσα να πάω καθώς το συμβόλαιό μου στο Βερολίνο με την παράταση που είχε πάρει, έληγε τέλος του Σεπτέμβρη. Και με το άγχος που είχα για την εργασία, το report, την μετακόμιση, θα ήταν φύση αδύνατο να μπορέσω να βρίσκομαι στην Ολλανδία μέσα Αυγούστου.
[FONT=Tahoma, sans-serif]Έρχομαι λοιπόν στην Ελλάδα, κάνω διάφορα, και μόλις αρχίζω να βαριέμαι κάπως και να με πιάνει ένα κάτι με την ελληνική νοοτροπία στους χώρους εργασίας και στα πανεπιστήμια, μου στέλνουν πριν δυο βδομάδες ένα mail “η αίτησή σας είναι στο τελικό στάδιο. Έχετε δηλώσει ότι θέλετε να αρχίσετε το Φεβρουάριο. Ενδιαφέρεστε ακόμη;”
[FONT=Tahoma, sans-serif]Παθαίνω ένα σοκ, καθώς ούτε είχα δηλώσει κάτι τέτοιο, αλλά καν ούτε ήξερα ότι υπήρχε ως επιλογή να πάω Φεβρουάριο αντί για τέλη Αυγούστου. Τους στέλνω ένα ωραιότατο “ενδιαφέρομαι” και περιμένω απάντηση. Την περασμένη Πέμπτη λοιπόν, μου στέλνουν:
“[FONT=Tahoma, sans-serif]συγγνώμη, αλλά στην περίπτωσή σας πρέπει να έγινε ένα λάθος και χάθηκε το μήνυμα της αποδοχής σας στο πανεπιστήμιο. Έστω και αργά λοιπόν, σας πληροφορούμε ότι έχετε γίνει δεκτή”
[FONT=Tahoma, sans-serif]Για πρώτη φορά στη ζωή μου βγήκα από το γραφείο και ένιωθα ότι δεν περπατούσα, αλλά πετούσα. Πραγματικά, ένιωθα ότι βάδιζα στον αέρα, πάνω από το έδαφος! Δεν ξέρω γιατί πήρα τέτοια χαρά. Μάλλον γιατί ήρθε στην καλύτερη φάση που έπρεπε να έρθει. ΑΚΡΙΒΩΣ τότε που έπρεπε.
[FONT=Tahoma, sans-serif]Και από εδώ και πέρα όπως είπα, αρχίζει κάτι νέο, που αν θέλετε, θα το μοιράζομαι μαζί σας όπως μοιράστηκα μέρος της ζωής μου στο Βερολίνο.
[FONT=Tahoma, sans-serif]Για όσους θέλουν να έρθουν μαζί μου νοερά σε αυτό το ταξίδι ζωής, που ήδη έχει αρχίσει με τις προετοιμασίες, ας μας ευχηθώ:
[FONT=Tahoma, sans-serif]
“[FONT=Tahoma, sans-serif]Καλό μας ταξίδι! Δεθείτε καλά και....φύγαμε!”
Last edited by a moderator: