Σλοβακία Τσεχική Δημοκρατία Το πυρηνικό καταφύγιο της Τσεχοσλοβακίας & τα 24 μπαρ.

[psilos3]

Νομιζω οτι αν ημασταν στην ιδια παρεα θα ειχα σοβαρο θεμα να ακολουθησω αυτο το προγραμμα

Κανονική το πρόγραμμα βγαίνει βάσει της εκάστοτε παρέας, αλλά καταλαβαίνω, η συγκεκριμένη είχε δύσκολα παιδιά...

 

[evaT]

Νομιζω οτι αν ημασταν στην ιδια παρεα θα ειχα σοβαρο θεμα να ακολουθησω αυτο το προγραμμα

oύτε εμείς που ενίοτε είμαστε την ίδια παρέα εδώ αντέχουμε να τους ακολουθήσουμε

 

[psilos3]

Ρε σεις, τι ωραία πόλη είν’ αυτή ;



Το δύσκολο στις εκδρομές πολλές φορές είναι η κατανομή του χρόνου, ειδικότερα στις μικρές όπως αυτή κι ακόμα πιο συγκεκριμένα όταν τίθεται το δίλημμα μεταξύ αξιοθέατου/διασκέδασης, τομέας στον οποίο δείχναμε να τα πηγαίνουμε πολύ καλά προς ώρας κι έπρεπε να εξακολουθήσουμε να κάνουμε.

Κατεβήκαμε από τα πάρκα και τις μεγάλες λεωφόρους της πόλης για το λόγο αυτό προς το ιστορικό κέντρο, προσπαθώντας να αποκομίσουμε όσο το δυνατόν περισσότερες εικόνες:

Μια ακόμη χριστουγεννιάτικη αγορά λάμβανε χώρα μπροστά στο ναό «Svatého Tomáše» και το παλάτι «Místodržitelský» απ’ όπου περνάει ο Κεντρικός δρόμος Moravské. Αν κάτι ξεχωρίζει εκεί με την πρώτη ματιά είναι το ιδιαίτερο μπρούτζινο οκτάμετρο άγαλμα ενός έφιππου, αφιερωμένο στον «Jobst of Moravia» με έντονο το συμβολισμό του στοιχείου του θάρρους όπως αναφέρεται:

Επρόκειτο για ακόμη ένα σημείο με πάρα πολύ κόσμο, απόρροια και της ύπαρξης της κλασσικής ρόδας λούνα παρκ, παιδικών παιχνιδιών, αλλά και μιας πολύ ωραίας μακέτας της παλιάς πόλης, κάτι που συνηθίζεται επίσης σε αρκετά μέρη της ηπείρου μας:

Μέσω του δρόμου που έτεινε να μεταβληθεί σε πεζόδρομος εκείνη την ώρα με την πολυκοσμία φτάσαμε και ως την πλατεία ελευθερίας «náměstí Svobody» έχοντας σκοπό να την ξαναδούμε υπό το φως της μέρας, αυτήν όπως και τα αξιοθέατα της όπως για παράδειγμα η στήλη «Morový (Mariánský) Sloup», ακόμα μια στήλη στην κεντρική Ευρώπη αφιερωμένη στα θύματα της πανούκλας:

Ορίστε και μια φωτογραφία του αστρονομικού ρολογιού που όντως δε λέει και πολλά, εν αντιθέσει με την υπόλοιπη, όμορφη πλατεία:

Προφανώς δε πηγαίναμε τυχαία προς αυτό το σημείο. Σειρά είχε η αξιοποίηση άλλης μιας φοράς του BRNOPAS+ για ένα αξιοθέατο, έτσι κατευθυνθήκαμε για το λόγο αυτό προς το παλιό δημαρχείο «Stará radnice» με την κατασκευή του να χρονολογείται πίσω στον 13ο αιώνα:

Να αναφέρω κάπου εδώ πως είχε προηγηθεί και η προσπάθεια για επίσκεψη στις εντυπωσιακές κατακόμβες με τα οστά από τα θύματα της χολέρας και μετέπειτα του πολέμου «Kostnice u sv. Jakuba», τις οποίες δυστυχώς βρήκαμε κλειστές για εργασίες. Όσοι έχετε σκοπό να πάτε κάποια στιγμή στην πόλη μη παραλείψετε αυτό το αξιοθέατο (https://podzemibrno.cz/en/places/the-ossuary-of-st-james/).

Στην είσοδο του δημαρχείου βρίσκεται και ο περιβόητος δράκος του Brno «Brněnský drak» που όπως σε κάθε ευρωπαϊκή πόλη που σέβεται τον εαυτό της, έχει αρκετούς μύθους να τον ακολουθούν. Εμάς μια φορά περισσότερο για κροκόδειλος μας έκανε (μία από τις θεωρίες είναι πως αφορούσε δώρο των σταυροφοριών) που είναι άγνωστο πως εξοντώθηκε.
Εικάζουμε από τα γέλια, μόλις είδε τον εαυτό του στον καθρέφτη έτσι όπως τον έχουν ντύσει οι Τσέχοι…

Μαντέψτε τι βρήκαμε στον προαύλιο χώρο.
Καλά το φανταστήκατε, άλλη μια Χριστουγεννιάτικη αγορά της οποίας τις μπυρίτσες αρνηθήκαμε, λίγο πριν επικυρώσουμε απλά το εισιτήριο μας και εκκινήσουμε την ανάβαση στη στενή σκάλα. Η θέα του κέντρου και της ευρύτερης πόλης πάνω από τις παραδοσιακές Τσέχικες σκεπές όμως θα μας αποζημίωνε για τα καλά, παρόλο που το κρύο θέριζε κει πάνω:

Είναι βλέπετε ένα πολύ ωραίο και σημαντικό σημείο παρατήρησης της πόλης του Brno, καθώς το μπαλκόνι του βλέπει και από τις τέσσερις πλευρές, κάτι που μου άρεσε πολύ περισσότερο από το κάστρο που βρισκόμασταν πριν λίγες ώρες:

Φυσικά η δίψα δεν είχε ξεχαστεί ούτε μια στιγμή, έτσι το πρώτο πράγμα που κάναμε μόλις κατεβήκαμε ήταν να κινηθούμε προς την παραδοσιακή μπυραρία «Pivnice U Poutníka» (9) , με τον ψηλό να κάνει την παλικαριά τρέχοντας ως το πλησιέστερο ανταλλακτήριο, μιας και για ακόμη μια φορά σ’ ένα κατάστημα ο μόνος τρόπος πληρωμής ήταν τα μετρητά:

Μη θεωρείτε πως είχαμε ακόμη τελειώσει με την περιήγηση της ημέρας. Δεν είχαμε δει ακόμη τον σημαντικότερο καθεδρικό της πόλης, κάτι που θα κάναμε ανηφορίζοντας προς το λόφο Petrov λίγες στιγμές αργότερα, σε μια ακόμη δωρεάν επίσκεψη στα πλαίσια του ενιαίου εισιτηρίου:

Οφείλαμε ένα πέρασμα από τον κεντρικό χώρο του ναού «Svatých Petra a Pavla», ένα από τα σπουδαιότερα αρχιτεκτονικά μνημεία της Νότιας Μοραβίας και επίσης μεταξύ των πιο σημαντικών ορόσημων του Μπρνο, που ξεκίνησε να κτίζεται τον ενδέκατο αιώνα και ολοκληρώθηκε επισήμως στις αρχές του εικοστού. Εντυπωσιακά βιτρό, εκκλησιαστικά όργανα και συνθέσεις αποτελούν τον κυρίως χώρο του ναού:

Στο πλάι του και σε έναν εκ των δύο 84μετρων πύργων του, βρίσκεται και η είσοδος του μικρού μουσείου εκκλησιαστικών ειδών αρχικά, αλλά και μιας ακόμη σκάλας που οδηγεί σχεδόν στην κορυφή:

Το θεόστενο μπαλκόνι δε χωρούσε παραπάνω από 5-6 άτομα, με τη θέα να 'ναι σαφώς υποδεέστερη σε σχέση μ’ αυτήν που είχαμε δει απ' το παλιό δημαρχείο. Μείναμε για μερικές φωτογραφίες, βρίσαμε έναν ανεύθυνο που είχε ανέβει με το παιδί του στους ώμους θέτοντας το σε ξεκάθαρο κίνδυνο και κατεβήκαμε για τη συνέχεια του προγράμματος μας:

Όλο και περισσότερος κόσμος συγκεντρώνονταν την ώρα εκείνη στην κεντρική πλατεία, με τους καλλιτέχνες στη σκηνή να εναλλάσσονται, προσφέροντας και πολύ ωραίες μουσικές εκτός των άλλων:

Ήταν σίγουρο πως θα επιστρέφαμε, ωστόσο όπως προείπα υπήρχε πρόγραμμα που έπρεπε να τηρηθεί κατά γράμμα. Μείναμε λίγο μπροστά από την «Kašna Parnas», το μπαρόκ σιντριβάνι που χτίστηκε στα τέλη του 17ου αιώνα και είναι διακοσμημένο με πολλά αλληγορικά ζώα και μυθικούς ήρωες. Αμέσως πιο κάτω είναι κι ο καθολικός ναός «Kostel svaté Maří Magdalény», κατασκευής επίσης του 17ου αιώνα κι αυτός:

Στα πλαίσια μιας ακόμη επίσκεψης και κατόπιν σύστασης του ύψιστου μπυρογνώστη @John Davilla ,φτάσαμε ως το «Pivní burza Jánská» (10) ή σε απλά ελληνικά «Χρηματιστήριο μπύρας» ,μέρος στο οποίο οι τιμές του μεταβάλλονται αναλόγως ζήτησης προϊόντος, δοκιμάζοντας μία κόκκινη έτσι γι’ αλλαγή:

Μας ενδιέφερε πολύ αυτή η οικονομοτεχνική καινοτομία, μη νομίζετε κάτι άλλο…

 

[chris7]

Ορίστε και μια φωτογραφία του αστρονομικού ρολογιού που όντως δε λέει και πολλά, εν αντιθέσει με την υπόλοιπη, όμορφη πλατεία:

Οι ντόπιοι το ονομάζουν "δονητή" και δεν έχουν και άδικο.
Πολύ ωραία ιστορία όπως όλες οι ιστορίες σου.
Περιμένω την συνέχεια.

 

[psilos3]

Οι ντόπιοι το ονομάζουν "δονητή" και δεν έχουν και άδικο.
Πολύ ωραία ιστορία όπως όλες οι ιστορίες σου.
Περιμένω την συνέχεια.

Όντως, εντελώς παράταιρο με την υπόλοιπη πλατεία.

Σ' ευχαριστώ για τα πάντα ωραία σχόλια σου, 3 κεφάλαια έμειναν και κλείνει αυτή η σύντομη ιστοριούλα.

 

[psilos3]

Άλλη μια Τσέχικη νύχτα!



Τηρούσαμε το χρονοδιάγραμμα κατά γράμμα, κάτι που ασφαλώς με ικανοποιούσε και είχα άγχος πριν την εκδρομή, χωρίς βέβαια να καταφέρνουμε να δούμε όλα όσα είχα κατά νου, ήταν ανέφικτο.

Με τη νύχτα να ‘χει πλέον επισκιάσει τα πάντα και να κάνει την ατμόσφαιρα ακόμα πιο ειδυλλιακή και Χριστουγεννιάτικη κατευθυνθήκαμε προς την κεντρική αγορά λαχανικών, προκειμένου να κάνουμε έρευνα καθώς μια ανείπωτη πείνα μας ακολουθούσε εδώ και λίγη ώρα:

Τα περίπτερα με τα φαγητά ήταν τεράστιο δέλεαρ, ωστόσο θα επανερχόμασταν λίγο αργότερα στην πλατεία μιας και στις 17:00 υπήρχε η εκκρεμότητα της επίσκεψης σ’ ένα ακόμη πολύ σημαντικό αξιοθέατο:

Με μεγάλη προσμονή λοιπόν και την κράτηση που είχα κάνει μέσω email περάσαμε τις πόρτες του υπόγειου λαβύρινθου «pod Zelným trhem» ,εκδίδοντας εισιτήριο κόστους 4,5€ κατ’ άτομο, με έκπτωση 20% στα πλαίσια του BRNOPAS+ και αυτό:

Δε ξέρω αν η ξενάγηση προβλέπεται στο χώρο μιας και μας δόθηκαν από την αρχή γραπτές οδηγίες στα Ελληνικά παρακαλώ, ωστόσο προκειμένου να ξεκινήσουμε έπρεπε να περιμένουμε την κοπέλα που θα αναλάμβανε να μας καθοδηγήσει στις στοές, κατατοπίζοντας κι εξηγώντας μας παράλληλα αυτά που βλέπαμε:

Επί της ουσίας κινούμασταν σ’ ένα έξυπνο μεσαιωνικό σύστημα στοών σε βάθος περίπου 8 μέτρων κάτω από την πλατεία, κάτι που συνηθίζονταν πολύ σε πόλεις τις κεντρικής Ευρώπης και σίγουρα προκαλεί τις εντυπώσεις. Το γραφείο του Αλχημιστή, τα καταστήματα ποτών, λαχανικών, οι θάλαμοι βασανιστηρίων, τα πηγάδια της πόλης, όλα σε μια αλληλουχία πολύ εντυπωσιακή για τον επισκέπτη:

• Εδώ είναι το κελί που κλείνανε όσους πίνανε και προκαλούσανε προβλήματα μέχρι να ξεμεθύσουν μας είπε η ξεναγός και για κάποιο μυστήριο λόγο μας έκανε να τραπούμε άμεσα σε φυγή. Άσε μη μπλέξουμε είπαμε, ποτέ δε ξέρεις…

Πριν το τελείωμα και τις τελευταίες πληροφορίες βρίσκει κανείς και την μεσαιωνική ταβέρνα που υπήρχε στο χώρο των κελαριών, το σημείο που είδαμε κι ένα οργανωμένο γκρουπ λίγο πριν την έξοδο μας μέσω του μαγαζιού των αναμνηστικών:

Είχαμε διανύσει ένα πέρασμα που μας οδήγησε στην άλλη άκρη της πλατείας απ’ όπου εξήλθαμε και πάλι στον παγωμένο αέρα. Συνολικά μας άρεσε το τελευταίο αξιοθέατο του προγράμματος, προσωπικά όμως δεν ενθουσιάστηκα όσο στην Πολωνική πόλη του Rzeszow που είχα βρεθεί προ διετίας βλέποντας κάτι ανάλογο και καλύτερο, όπως σας έχω περιγράψει στην αντίστοιχη ιστορία:

Τι οφείλαμε στους εαυτούς μας και δεν είχαμε κάνει ακόμη; Μα να τιμήσουμε ένα ωραίο καυτό Glühwein για να ζεστάνουμε το μέσα και το είναι μας.
Με κρασί; Όχι βέβαια, στην Τσεχία βρισκόμασταν, θα το πίναμε όπως έπρεπε με αψέντι:

Όσο ο ένας αναλάμβανε την αγορά του, οι υπόλοιποι δύο είχανε πιάσει σειρά για να προμηθευτούν τα εδέσματα που ήρθαν λίγη ώρα μετά στο stand που είχαμε πιάσει και λιγουρευόμασταν εδώ και καμιά ώρα. Ακριβές οι τιμές στη Χριστουγεννιάτικη αγορά παιδιά δε το συζητάω, όπως σε κάθε αγορά που έχω βρεθεί έως τώρα, ακόμα και σε τέτοιες οικονομικές κατά τα άλλα χώρες:

Με γεμάτα στομάχια πήραμε το δρόμο της επιστροφής, αόριστα πλέον καθώς δεν υπήρχε καμιά υποχρέωση παρά μόνο μπαρ να επισκεφτούμε. Περάσαμε το μοντέρνο γλυπτό του Μόγλη που καβαλάει το θηρίο και κατευθυνθήκαμε προς το μπαρ με τις διθυραμβικές κριτικές και το όνομα Super Panda Circus που θα σας συμβούλευα να αποφύγετε καθώς το βρήκαμε μια βλακεία και μισή.

Πρόκειται για ένα «κρυφό» μπαρ όπως είναι τελευταία της μόδας στην Ευρώπη, με μια διαδικασία μυσταγωγίας και καλά αφού μπαίνεις μόνο χτυπώντας κουδούνι και περιμένεις για ώρα μέχρι να προχωρήσεις στα «πολλαπλά επίπεδα αισθήσεων» του (πανάκριβου) μπαρ με τις ξεχωριστές σκηνές του. Ριεσπαπά θα πω στα Σαλονικιώτικα, τσάμπα το μισάωρο που χάσαμε και δεν ήπιαμε ούτε γουλιά:

Έτσι για να επανέλθουμε από το μέγιστο ξενέρωμα μπήκαμε στο πρώτο διαθέσιμο κατάστημα που βρέθηκε στο δρόμο μας λίγο πιο κάτω κι απέναντι απ’ το καταφύγιο με το όνομα «But Bar» (11), παραγγέλνοντας μια τίμια βαρελίσια κι ένα πολύ βαρύ αψέντι για παρέα με κοντά 70% περιεκτικότητα σε αλκοόλ

Ρε, έχει κάτι ωραία αφρώδη κρασιά στα ψυγεία του καταφύγιου, γιατί δε παίρνουμε ένα να πιούμε μέχρι να ετοιμαστούμε ,μας ρώτησε ο Νίκος λες και είμαστε απ’ τους ανθρώπους που θα φέρναμε αντίρρηση. Βάλαμε και τις μουσικές μας αφού είχαμε ήδη χρεωθεί τα ποτήρια από τη ρεσεψιόν που έπρεπε να επιστρέψουμε χωρίς απώλειες και ετοιμαστήκαμε σε γιορτινό κλίμα να βγούμε προς τα έξω να πιούμε καμιά μπύρα που μας είχε λείψει…

Ο χρόνος εξάλλου ήταν το μόνο που δεν είχαμε στην εκδρομή, έτσι με κεκτημένη ταχύτητα και αυτοπεποίθηση ξεχυθήκαμε και πάλι στους δρόμους και την αναζήτηση των φιλόξενων μπαρ του Brno. Αισθητά λιγότερος κόσμος πλέον στους έξω μιας και όλοι αναζητούσαν τη ζεστασιά, συμπεράναμε καθώς περνούσαμε από το θέατρο «Mahenovo», ένα κτήριο που εκτός των άλλων ήταν ένα από τα πρώτα δημόσια κτίρια στον κόσμο που φωτίστηκε εξ ολοκλήρου από ηλεκτρικό φως:

Κατά λάθος μπήκαμε στην «Kahla Pub & Bar» (12) μιας και από μια πρώτη έρευνα δε μας είχε γυαλίσει κάτι άλλο, εντελώς παρακμιακή την ώρα εκείνη, όπως κατά λάθος παρήγγειλα αυτή την εξαίρετη λευκή μπύρα που ήπιαμε ταχέως προς αναζήτηση κάποιου καλύτερου:

Για καλή μας τύχη βρισκόμασταν σε μια πόλη όπου αυτού του είδους τα μαγαζιά συναντώνται σε κάθε τετράγωνο. Το «Pivárium» (13) που βρέθηκε στο διάβα μας είχε εξαιρετική ατμόσφαιρα, μουσικές, ωραίο χαμογελαστό προσωπικό κι ολόφρεσκα βαρέλια :

Από την άλλη το «Baby Face Bar» (14) έφερνε πιο πολύ σε κλασσικό ποτάδικο, με την εναλλαγή αυτή να δίνει ιδιαίτερο χρώμα στη νύχτα μας:

Αποτέλεσμα όλου αυτού βέβαια ήταν η εσπευσμένη επίσκεψη μας σ’ ένα ντονεράδικο για ένα ενισχυμένο και η συνέχεια του προγράμματος μας ως οφείλαμε σε μια παραδοσιακή Τσέχικη μπυραρία που είχαμε ώρα να πάμε, αυτή με το όνομα «Lokál U Caipla» (15) και τις εκλεκτές δεξαμενές της σε περίοπτη θέση:

Εικάζω πως έχετε καταλάβει ότι μετά το island hopping το επόμενο αγαπημένο μας σπορ είναι το bar hopping. Στα πλαίσια αυτής της περιέργειας και μετά από 1-2 άκυρα από όμορφα μπαράκια γιατί δεν είχαμε άλλα μετρητά πάνω μας και δεν υπήρχε άλλος τρόπος πληρωμής, μπήκαμε και σ’ ακόμη ένα του οποίου το όνομα μου διαφεύγει (16), μάλλον γιατί είδαμε φως ή γιατί είχε ωραίο κόσμο, κάτι που μετανιώσαμε απευθείας με το μπουγαδόνερο που μας σέρβιρε.
Δε γίνεται ρε φίλε στην Τσεχία να μου λες ότι η μόνη μπύρα που έχεις είναι αυτή η πράσινη με το αστέρι, δηλαδή σε παρακαλώ, κόψου μόνος σου...

Έτσι με μια έκδηλη αγανάκτηση πήραμε το δρόμο της επιστροφής στο καταφύγιο, χωρίς να λέμε όχι σε περίπτωση που βρισκόταν κάτι καλό στο δρόμο μας.

Τι κι αν η Ιρλανδική «Erin's Flag» κατέβαζε ρολά για κακή μας τύχη την ώρα που φτάσαμε, διψασμένοι μια φορά δε θα μέναμε με το ψυγείο στο καταφύγιο να λέει την τελευταία λέξη της βραδιάς.

Οι παλιοί ξέρουν…

 

[gkalla]

Τελικά είστε πολύ υπόγειοι τύποι!
Από λαγούμι σε λαγούμι το πάτε…

 

[Smaragda53]

Οι τσέχικες μπύρες είναι οι πιο καλές, τα υπόγεια πάλι όχι!! έπαθα κλειστοφοβια!
Υ.Γ. Ριεσπαπα, τι σημαίνει κι από που προέρχεται? Εγώ έχω μείνει στα γκεμπεγκια και στους γερμανολαζους, ο χρόνος τρέχει όμως, (ο χρόνος είναι αμείλικτος που θα έλεγε κι ο Gelf)

 

[Viajero93]

Υ.Γ. Ριεσπαπα, τι σημαίνει κι από που προέρχεται? Εγώ έχω μείνει στα γκεμπεγκια και στους γερμανολαζους, ο χρόνος τρέχει όμως, (ο χρόνος είναι αμείλικτος που θα έλεγε κι ο Gelf)

Κάποιος πιο πονηρεμένος από μένα θα έλεγε πως πρόκειται για αναγραμματισμό..

 

[psilos3]

Τελικά είστε πολύ υπόγειοι τύποι!
Από λαγούμι σε λαγούμι το πάτε…

Χόρτασε η ψυχή μας υπόγειο και στοά σ' αυτή την εκδρομή, είναι η αλήθεια.

Οι τσέχικες μπύρες είναι οι πιο καλές, τα υπόγεια πάλι όχι!!

Οι Τσέχικες μπύρες είναι ότι καλύτερο κυκλοφορεί εκεί έξω, όπως και τα υπόγεια μπαρ. Έχουν περάσει δύο μήνες από την εκδρομή κι ακόμα δε μπορώ να συνηθίσω αυτά τα απόνερα που μας πουλάνε στην Ελλάδα για μπύρες, εκεί έπινες και τρομερή ποιότητα σε χαμηλή τιμή και δε σε φούσκωνε επειδή ήταν φρέσκια κι αφιλτράριστη.

Υ.Γ. Ριεσπαπα, τι σημαίνει κι από που προέρχεται?

Κάποιος πιο πονηρεμένος από μένα θα έλεγε πως πρόκειται για αναγραμματισμό..

Απλά Θεσσαλονικιώτικα «ποδανά» που λέμε και στα μέρη μου.

 

[Sam-chal]

Φθινόπωρο έχω κλείσει Πράγα 6 διανυκτερεύσεις. Θεωρείς ότι στο έχοντας προγραμματίσει μονοήμερες σε Κάρλοβυ Βάρυ, Δρέσδη και Brno θα έπρεπε να του αφιερώσω άλλη μια μέρα έχοντας υπόψη ότι είναι η πρώτη μου επίσκεψη στην Πράγα;

 

[psilos3]

Φθινόπωρο έχω κλείσει Πράγα 6 διανυκτερεύσεις. Θεωρείς ότι στο έχοντας προγραμματίσει μονοήμερες σε Κάρλοβυ Βάρυ, Δρέσδη και Brno θα έπρεπε να του αφιερώσω άλλη μια μέρα έχοντας υπόψη ότι είναι η πρώτη μου επίσκεψη στην Πράγα;

Τι να σου πω, γούστα είναι αυτά και έχουν να κάνουν με τα θέλω του καθενός. Προσωπικά βρίσκω πολλές τις έξι μέρες στην Πράγα και κουραστικές τις μονοήμερες σε μέρη που αξίζουν παραπάνω όπως η Δρέσδη και το Brno, αλλά θα μου πεις δε γίνονται και όλα. Τουλάχιστον παίρνεις πολύ καλή γεύση από τις πόλεις αυτές σε μια μέρα μιας και τα περισσότερα αξιοθέατα είναι γύρω απ' το κέντρο.