Ισπανία Το Ισπανικό ντέρμπι! Madrid - Barcelona! Guest star Toledo & Girona!

[giannismits]

χαχαχαχα. Κι εγώ θα σε καταγγείλω για bullying Μου κάνεις απροκάλυπτα εκφοβισμό για να αλλάξω το τελικό σκορ! Όμως δεν με τρομάζουν οι απειλές σου...Πρόσεχε γιατί.…

Μα που κόλλησες κι εσύ. Οκ ήταν μια ωραία θέα κυρίως επειδή νύχτωνε και αυτή η ώρα όλα τα ομορφαίνει! Επίσης μου αρέσει και σαν φωτογραφία όσον αφορά τη λήψη, την καθαρότητα, τα χρώματα. Μου αρέσουν και τα αστικά τοπία τι να κάνω. Αλλά για να σε ικανοποιήσω και για να μη γκρινιάζεις, και επειδή δεν θέλω άλλες απειλές, θα βάλω ως καλύτερες θέες του ταξιδιού αυτές ! Για αποκατάσταση της αλήθειας!

 

[coco]

αχ το τολεδο...φωτιες αναβεις και δεν κανει τωρα!

 

[georgeant]

Μα είναι δυνατόν να έχασα αυτή την ιστορία; Είμαι απαράδεκτος. Στο δια ταύτα, νομίζω θα γίνω γραφικός. Σε κάθε ιστορία σου σου λέω τα ίδια και τα ίδια, αλλά κι εσύ με κάθε νέα ιστορία γίνεσαι καλύτερος. Σε αυτήν ειδικά μου άρεσε το θεματικό του πράγματος (ντέρμπι και βαθμολογίες μεταξύ των πόλεων). Σου το έχω ξαναπεί Γιάννη οτι οι ιστορίες σου δεν εχουν να ζηλεψουν τίποτα από επαγγελματικους ταξιδιωτικούς οδηγούς. Για ακόμα μια φορά μου έκανε εντύπωση η λεπτομέρεια όσων γράφεις! Θυμάσαι ονόματα δρόμων, στενά, τιμές, ονόματα εστιατορίων, σα να τα γράφεις εκείνη τη στιγμή. Αλήθεια, κρατάς σημειώσεις; (να δεις που θα νομιζουν ότι με πληρώνεις )
Τέλος, να πω ότι έμαθα και ότι οι κάτοικοι της Μαδρίτης λέγονται Μαδριλένοι (τέτοιο σοκ είχα να το πάθω από το Μονακό-Μονεγάσκοι)! Επίσης, βρήκα τη Μαδρίτη πολύ όμορφη μέσα από τις φωτογραφίες σου και πραγματικά είναι κρίμα που είναι τόσο υποτιμημένη σαν πόλη (ωστόσο θα έπελεγα σίγουρα Βαρκελώνη σαν πρώτη επίσκεψη στη χώρα). Και κάτι τελευταίο. Ποια η γνώμη σου για τις ταυρομαχίες; Ένας λόγος που δεν έχω επισκεφτεί ακόμα την Ισπανία είναι η διατήρηση του εν λόγω εθίμου.

ps. "ο Rose δήλωσε ότι δε βλέπει κανέναν μαλάκα στο κάδρο". Έκλαψα!

 

[noobtraveller]

Σούπερ ιστορία, επέλεξα πριν 2 χρόνια πρώτο ταξίδι στη Μαδρίτη και μου άρεσε πάρα πολύ .Έχει εξαιρετική αρχιτεκτονική με αριστοκρατικό χαρακτήρα και την οργάνωση της Βόρειας Ευρώπης ,όμως καταφέρνει και διατηρεί το μεσογειακό ταπεραμέντο .Δηλαδή, κόσμος διασκεδάζει μέχρι αργά όλες τις μέρες της βδομάδας,υπάρχει ζωή στους δρόμους.Αρκετά αξιοθέατα να δεις ,αλλά είναι από τις λίγες πρωτεύουσες της Ευρώπης που έχω επισκεφθεί που δε νοιώθεις τον τουρισμό στο πετσί σου,το αντίθετο ,τουρίστες βλέπεις μόνο έξω από τα μουσεία.Έχει και το ατού ότι προσαρμόζεσαι άμεσα ,ειδικά αν εγκατασταθείς μόνιμα για δουλειά.

Θέλω να επισκεφθώ τη Βαρκελώνη ,για να έχω ολοκληρωμένη άποψη ,γιατί πάντα οι γνώμες που λαμβάνω από φίλους διίστανται και συχνά δεν τις παίρνω σοβαρά ,όπως και της Μαδρίτης. Ποτέ δεν κατάλαβα για ποιο λόγο πρέπει τα κριτήρια να είναι ιδεολογικά και πολιτικά σε ό,τι επιλέγουμε ,ακόμα και σε κάτι απλό ,όπως ένα ταξίδι.Ευτυχώς υπάρχουν sites σαν το travelstories ,για να έχουμε αυστηρά ταξιδιωτικές απόψεις.Για τη Βαρκελώνη πάντως θα κρατήσω μικρό καλάθι ,ώστε να μην απογοητευθώ και να ενθουσιαστώ,γιατί πάντα άκουγα διθυράμβους ,ενώ για την πρωτεύουσα λίγο αρνητικά σχόλια .

 

[giannismits]

Μα είναι δυνατόν να έχασα αυτή την ιστορία; Είμαι απαράδεκτος. Στο δια ταύτα, νομίζω θα γίνω γραφικός. Σε κάθε ιστορία σου σου λέω τα ίδια και τα ίδια, αλλά κι εσύ με κάθε νέα ιστορία γίνεσαι καλύτερος. Σε αυτήν ειδικά μου άρεσε το θεματικό του πράγματος (ντέρμπι και βαθμολογίες μεταξύ των πόλεων). Σου το έχω ξαναπεί Γιάννη οτι οι ιστορίες σου δεν εχουν να ζηλεψουν τίποτα από επαγγελματικους ταξιδιωτικούς οδηγούς. Για ακόμα μια φορά μου έκανε εντύπωση η λεπτομέρεια όσων γράφεις! Θυμάσαι ονόματα δρόμων, στενά, τιμές, ονόματα εστιατορίων, σα να τα γράφεις εκείνη τη στιγμή. Αλήθεια, κρατάς σημειώσεις; (να δεις που θα νομιζουν ότι με πληρώνεις )

Είσαι απαράδεκτος αλλά σε συγχωρώ γιατί είσαι φίλος και γιατί αναμένω την επόμενη ιστορία σου! Σ' ευχαριστώ λοιπόν ξανά και ξανά! Όχι δεν κρατάω πολλές σημειώσεις. Όλα έχουν να κάνουν με την μνήμη μου και το google map. Δηλαδή ξέρω με ακρίβεια που περπάτησα οπότε τα βλέπω αργότερα στο Google και βρίσκω τις ακριβείς ονομασίες. Θέλει λίγη δουλίτσα αυτό.

Ποια η γνώμη σου για τις ταυρομαχίες; Ένας λόγος που δεν έχω επισκεφτεί ακόμα την Ισπανία είναι η διατήρηση του εν λόγω εθίμου.

Γιώργο δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα με το θέμα αυτό. Σαφώς και το απεχθάνομαι και είμαι απόλυτα αρνητικός. Όπως είχα διαβάσει σε ένα άρθρο, οι ταυρομαχίες είναι το εθνικό σπορ-καρκίνωμα που συνεχίζει να βασανίζει ζώα σε πείσμα των πολιτισμένων καιρών. Πάντως στη Βαρκελώνη η τελευταία ταυρομαχία έγινε το 2011, καθώς στην Καταλονία έβαλε τέλος το αιμοβόρο άθλημα εγκαταλείποντας μια παράδοση 600 και πλέον ετών. Το ακραίο είναι ότι η χώρα καλεί εδώ και χρόνια την UNESCO να αναγνωρίσει την Ταυρομαχία ως μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς! Και ο Πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι υποστηρίζει την άποψη πως πρόκειται για μορφή τέχνης βαθιά ριζωμένη στην ισπανική ιστορία. Προφανώς δεν θα σταματήσουν ποτέ. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας τους με πολλούς θαυμαστές.

ps. "ο Rose δήλωσε ότι δε βλέπει κανέναν μαλάκα στο κάδρο". Έκλαψα!

Μα δεν ξέρει καθόλου από μοντέρνα ζωγραφική

 

[giannismits]

Σ' ευχαριστώ πολύ @noobtraveller
Πράγματι η Μαδρίτη βγάζει κάτι το οικείο και είναι αυθεντική. Τη θεωρώ αρκετά εναλλακτική σε σύγκριση με τις άλλες διάσημες πρωτεύουσες της Ευρώπης. Είναι πολύ σωστό αυτό που είπες και συμφωνώ. Ενώ βλέπεις πολύ κόσμο και τουρίστες, έχεις την αίσθηση πως στα tapas bar και τις πολλές ζωηρές γειτονιές διασκεδάζουν μόνο ντόπιοι.

Στην Βαρκελώνη πήγα κι εγώ με μικρό καλάθι. Δεν έλαβα υπόψιν μου τα πολλά αρνητικά ή τα θετικά που διάβαζα εδώ μέσα. Έτσι την αφουγκράστηκα καλύτερα και ανακάλυψα πολλά ωραία σημεία από μόνος μου. Το αν είναι υπερτιμημένη ή όχι θα το διαπιστώσεις μόνος σου. Τα δικά μου συμπεράσματα τα διάβασες πολλές φορές μέσα στην ιστορία

 

[katkats]

Και ο Πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι

Πρώην

 

[giannismits]

Πρώην

χαχαχα σωστά! Το ξέχασα. Πλέον είναι ο Pedro Sanchez.

 

[giannismits]

Φαγοπότια στη Μαδρίτη και τη Βαρκελώνη!

Αντιγράφω αυτό που έγραψα στο πρώτο κεφάλαιο για το φαγητό. Κατ’ αρχήν να ξεκινήσω με το ότι θα ήθελα να επισκεφτώ ξανά τις δυο πόλεις και το μόνο που θα κάνω από το πρωί μέχρι το βράδυ, είναι να τρώω και να πίνω στα καταπληκτικά tapas bar. Να χαλάσω όλα τα λεφτά μου εκεί! Αγάπησα την φιλοσοφία των taps bar και τα ίδια τα τάπας σε κάθε τους μορφή. Τα tapas είναι μια από τις μεγαλύτερες συνεισφορές της Ισπανίας στις διεθνείς διατροφικές συνήθειες. Θα έλεγα πως ταιριάζουν με το ταμπεραμέντο των Ισπανών γιατί η κατανάλωση τους συμβάλει στην επικοινωνία των ανθρώπων! Τα tapas είναι ορεκτικά σε μικρές μερίδες, κι έτσι ο κόσμος μετακινείται από μπαρ σε μπαρ τρώγοντας, πίνοντας και συζητώντας με τους φίλους τους μέχρι αργά το βράδυ. Τα θαλασσινά και το χαμόν (ζαμπόν), είχαν την τιμητική τους με τη συνοδεία μπύρας ή κρασιού. Με τα tapas δεν σκάσαμε από το φαγητό, αλλά μας κρατούσαν χορτάτους μέχρι το επόμενο σνακ! Εκτός από τα taps bar, οι αγορές San Miguel και Boqueria της Μαδρίτης και Βαρκελώνης αντίστοιχα, ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να γευτούμε απίστευτα φρέσκα και λαχταριστά tapas, σαντουιτσάκια ή φρούτα σε τρελή ποικιλία και ποιότητα. Με τις ανάλογες τιμές πάντα! Στη Βαρκελώνη φάγαμε και εξαιρετικές πίτσες. Στη Μαδρίτη τα taps bar έχουν μια πιο παραδοσιακή μορφή και παραπέμπουν σε κάτι πιο παλιό και αυθεντικό. Από την άλλη στη Βαρκελώνη ξεκίνησε η γαστρονομική επανάσταση της Ισπανίας με υψηλά πρότυπα και εκλεπτυσμένα μεσογειακά πιάτα, επηρεαζόμενη από τη γειτονική Γαλλία, ενώ τα εστιατόρια έχουν σύγχρονη αρχιτεκτονική και υψηλή αισθητική! Οι διαφορές λοιπόν με τη Μαδρίτη είναι αρκετές. Προφανώς στην καινοτομία και την εξέλιξη της γαστρονομίας η Βαρκελώνη κερδίζει. Όμως λόγου κόστους δεν είχαμε τη δυνατότητα να φάμε σε κάτι διάσημο και εκλεπτυσμένο, όμως δεν έχω παράπονο γιατί και στη Βαρκελώνη φάγαμε καλά και είμαι πολύ ευχαριστημένος από τις επιλογές μας.

Χωρίς άλλους προλόγους και μπαρμπούτσαλα σας παρουσιάζω τα μαγαζιά που πήγαμε!

• ΜΑΔΡΙΤΗ

Δεν νοείται σου λέει, να πας στη Μαδρίτη και να μη δοκιμάσεις σάντουιτς με καλαμάρι, το ξακουστό bocadillo de calamares στην plaza Mayor. Το έχουν όλα τα μπαρ και εστιατόρια της πλατείας κι έτσι δεν χάσαμε ευκαιρία και εμείς. Το απολαύσαμε έξω στα τραπέζια της πλατείας, στην Cafeteria Magerit, και επειδή μας αρέσει η ποικιλία, πήραμε και τσούρος με σοκολάτα!

Όμως το καλύτερο σάντουιτς με καλαμάρια το δοκιμάσαμε στο Bar La Campana, στην Calle Botoneras 6 πίσω από την plaza Mayor. Πολύ πιο γευστικό. Εξαιρετικό θα έλεγα! Bonus οι ελιές!

Για churros με πηχτή σοκολάτα, ένα είναι το μαγαζί! Chocolateria San Gines στην οδό Pasadizo de San Gines, 5. Απίστευτα! Ένα tip που μπορώ να δώσω είναι πως μια κούπα σοκολάτα είναι υπερ αρκετή για δύο άτομα. 10 churros και 2 σοκολάτες 8€.

Ένα γνωστό σε πολλούς μαγαζί για να φας οικονομικά και να σκάσεις είναι το Topolino στην Calle de Preciados. Τεράστιο μαγαζί με δυο ορόφους. Έχει μπουφέ με αρκετή ποικιλία και με 10€ περίπου τρως απεριόριστα. Μαζί με μπύρα και αναψυκτικό μας βγήκε 28,50€. Πολύς κόσμος, ευγενέστατοι οι υπάλληλοι και ο πάνω όροφος είναι φωτεινός χώρος με τζαμαρίες . Αξιοπρεπής επιλογή αλλά μη περιμένετε και τίποτα τρομερό από τις γεύσεις!

Το 100 Montaditos, στην Calle del Principe 18 ήταν ακριβώς κάτω από το ξενοδοχείο μας. Το προσπερνούσαμε επιδεικτικά μέχρι που μια λιγούρα μας έφερε κοντά του. Ένα τεράστιο και όμορφο ταπας φαστ φουντ με μικρά και πάμφθηνα ταποσαντουιτσάκια και με πελάτες μόνο Ισπανούς. Η φιλική κοπέλα δεν ήξερε αγγλικά αλλά η συνεννόηση έγινε. Νόστιμη και γρήγορη επιλογή!

Το Museo del Jamon είναι μια γνωστή αλυσίδα tapas bar σε πάρα πολλά σημεία στη Μαδρίτη. Εμείς πήγαμε σ’αυτό που είναι στην Puerta del Sol με Carrera de S. Jeronimo, 6. Δεν ξετρελάθηκα γιατί μου φάνηκε πολύ χύμα! Ούτε πώς να παραγγείλουμε δεν ξέραμε. Εντωμεταξύ στο ίντερνετ είχα δει πως έχει μεγάλο χώρο εστιατορίου με τραπέζια. Δεν ξέρω που ήταν κρυμμένο, γιατί εμείς είδαμε έναν χώρο συνδυασμό μπακάλικου με ένα περιμετρικό μπαρ που έτρωγες στο όρθιο. Τρελή η ποικιλία των αλλαντικών. Μια χαρά αυτά που φάγαμε αλλά δεν είναι για πολλή ώρα.

Η αγαπημένη μου περιοχή στην Μαδρίτη ήταν η Plaza de Santa Ana και ήμασταν τυχεροί διότι το κατάλυμα μας ήταν δίπλα από την πλατεία στην Calle del Principe. Η πλατεία είναι γεμάτη καφέ και εστιατόρια και σχεδόν όλη τη μέρα τη συναντούσαμε με κόσμο. Φυσικά είναι και πολύ τουριστική! Δεν ξεχώρισα κάποιο συγκεκριμένο μαγαζί ούτε είχα κάποιο στη λίστα μου. Τελικά δεν μας ενέπνευσε να πάμε σε κάποιο μαγαζί όμως την απολαύσαμε έτσι κι αλλιώς αφού πολλές φορές καθίσαμε στα παγκάκια της και την είδαμε μέρα και νύχτα. Είχαμε υπόψιν μας για νυχτερική έξοδο το ME Reina Victoria hotel που δεσπόζει στην Plaza de Santa Ana, και στη βεράντα του τελευταίου ορόφου είναι το rooftop bar, που θεωρείται από τα πιο λαμπερά νυχτερινά στέκια της Μαδρίτης. Δυστυχώς δεν μπορέσαμε και δεν πήγαμε. Εσείς ντυθείτε σπέσιαλ και πάτε! https://www.melia.com/en/hotels/spain/madrid/me-madrid-reina-victoria/the-roof.html

H Plaza de Santa Ana συνορεύει με την Plaza del Angel. Εκεί τυχαία είδαμε το Cafe Central Jazz. Τα περισσότερα βράδια μετά τις 9 έχει διάφορες συναυλίες. Όταν ήμασταν εμείς εκεί, είχε μια μπάντα 4 μουσικών που έπαιζαν φλαμένκο και jazz. Το εισιτήριο είχε 16 ευρώ. Φυσικά είναι και καφέ – εστιατόριο τις υπόλοιπες ώρες της μέρας. Το είδαμε περνώντας το πρωί από την πλατεία και είχαμε πει ότι θα επιστρέψουμε αλλά τελικά δεν βόλεψε. Εγώ όμως το παραθέτυω γιατί είναι από τους καλύτερους χώρους στη Μαδρίτη για Live. http://www.cafecentralmadrid.com/

Η Plaza del Angel έχει ως συνέχεια την Calle de las Huertas όπου μαζί με τους γύρω δρόμους είναι από τα πιο δημοφιλή σημεία νυχτερινής διασκέδασης που βρίθουν από tapas bar. Παέγια μια φορά φάγαμε. Και το εστιατόριο αυτό ήταν το μοναδικό που ξέθαψα από το tripadvisor επειδή ήταν σε υψηλή βαθμολογία. Taberna el Arco στην Calle Huertas 7. Απλό μαγαζί όχι σαν τα κλασικά παραδοσιακά tapas bar της Μαδρίτης και με λίγο κόσμο. Πήραμε παέγια με θαλασσινά και λαχανικά για δύο άτομα, που έκανε 28€ και μια σαλάτα στα 9,90! Νόστιμη η παέγια χωρίς να εξτασιαστούμε κιόλας. Αυτή που έχω κάνει εγώ σπίτι μου πιο πολύ μου άρεσε! Η εμπειρία πάντως ήταν μια χαρά, η σαγκρία ωραιότατη και το προσωπικό εξυπηρετικό και φιλικό.

Η Plaza de Santa Ana, Plaza del Angel και Calle de las Huertas ανήκουν στο Barrio de las Letras ή απλά Huertas όπως λένε την γειτονιά αυτή. Επίσης και η Calle Cava Baja στην περιοχή Latina, είναι από τα πιο δημοφιλή μέρη για διασκέδαση αλλά και η συνοικία της Malasana που είναι από τις πιο trendy περιοχές. Αλλά για να πάμε σε όλα αυτά τα μέρη θα έπρεπε να μείνουμε πολλές μέρες στη Μαδρίτη ή από το πρωί μέχρι το βράδυ να τρώμε και να πίνουμε. Τα σημειώνω όμως να τα έχετε υπόψιν, όπως κι εγώ για την επόμενη φορά που θα βρεθώ στη Μαδρίτη.

Πήγαμε όμως στην νεανική και εναλλακτική γειτονιά της Chueca που είναι το επίκεντρο της νυχτερινής διασκέδασης όλων των Madrilenos. Ενδιαφέροντα στέκια και ενδιαφέροντες άνθρωποι! Οι επιλογές είναι άπειρες. Αρχίσαμε τα νυχτοπερπατήματα μας στην Chueca, στο Tigre del Norte στην Calle de Hortaleza, 23. Το είχε προτείνει κάποιος στο φόρουμ. Δεν θυμάμαι ποιος αλλά τον ευχαριστώ. Είναι ένα μαγαζί πολύ απλό με φθηνή μπύρα στα 2,50€ το ποτήρι που συνοδεύεται από μια μεγάλη ποικιλία από tapas. Patatas bravas, ζαμπόν, κροκέτες και άλλα! Σκάσαμε και ευχαριστηθήκαμε. Πρέπει να ναι πολύ δημοφιλές γιατί ήταν γεμάτο ντόπιους.

Η βραδιά στην Chueca είχε και συνέχεια, με το Bodega La Ardosa στην Calle de Colon, 13. Ένα αυθεντικό tapas bar γεμάτο μόνο με Μαδριλένους και με μοναδικούς τουρίστες εμάς. Ο κατάλογος μόνο στα Καστιλιάνικα. Άντε να βγάλεις άκρη. Βασικά για μπύρες πήγαμε αλλά για το έθιμο πήραμε και ένα tapas για συνοδευτικό. Ένα τραγανό φύλλο και από πάνω αντζούγιες με μαρμελάδα ντομάτα! Εξαιρετικό.

Λοιπόν θα προτείνω ένα μαγαζί που ήθελα πάρα πολύ να πάω αλλά δεν βόλεψε τελικά και πρέπει να ναι εξαιρετικό. Είναι στην Malasana αλλά είναι για πρωινά, σνακ και σπιτικά γλυκά. Το Cafe Farmacia στην Calle San Vicente Ferrer, 32. Αυτό το μαγαζί πριν 100 χρόνια λειτουργούσε σαν φαρμακείο. Διατηρήθηκε η εξαιρετική πρόσοψη, η διαρρύθμιση και τα έπιπλα, τo παλιό πάτωμα με τα πλακάκια, και στο εσωτερικό του υπάρχουν ακόμα μπουκάλια με φαρμακευτικά σκευάσματα μιας άλλης εποχής. Από φωτογραφίες που είδα ξετρελάθηκα, γι’ αυτό και το προτείνω. https://www.tripadvisor.com.gr/Restaurant_Review-g187514-d12504874-Reviews-Cafe_Farmacia-Madrid.html

Ένα φτηνό και καλό tapas bar που φάγαμε είναι η Taberna Malaspina στην οδό Calle de Cadiz, 9 σε απόσταση αναπνοής από την Puerta del Sol. Αυτό το ταπεινό ταβερνάκι είναι αρκετά δημοφιλής και με υψηλή βαθμολογία στο tripadvisor και στο google και είχε πολύ κόσμο νωρίς το βράδυ που πήγαμε. Αυθεντικό, γραφικό, και ότι παραγγέλλαμε ήταν πάρα πολύ γευστικό. Οι μπύρες και τα κρασιά πολύ φτηνά. Τα φρυγανισμένα tapas με σολομό, με αλλαντικά και άλλα καλούδια ήταν πεντανόστιμα όπως και οι Patatas bravas! Το προτείνω.

Ένα εξαιρετικό μέρος που μας άρεσε υπερβολικά και το προτείνω για τη τέλεια θέα είναι στην ταράτσα του Circulo de Bellas Artes, στη συμβολή των οδών Gran Via με Calle Alcala, στον αριθμό 42. Στη βεράντα του τελευταίου ορόφου είναι το εστιατόριο και κοκτέιλ μπαρ, Azotea del Circulo. Ένας εξαιρετικός μεγάλος και προσεγμένος χώρος με καναπέδες και σταντ που έχει γίνει ένα από τα πιο πολυσύχναστα στέκια στη Μαδρίτη κυρίως τις βραδιές της Άνοιξης και του καλοκαιριού. Επειδή είχε καλή θερμοκρασία είχε πολύ κόσμο και η ατμόσφαιρα ήταν σαν καλοκαιρινή. Το μπαρ στην ταράτσα είναι ανοιχτό από τις 9:00 το πρωί μέχρι περίπου τις 2:00 το βράδυ κάθε μέρα. Τι καλύτερο να απολαμβάνεις το φαγητό ή το ποτό σου βλέποντας την καλύτερη θέα της Μαδρίτης!

Φυσικά δεν θα μπορούσαμε να μη περάσουμε από την διάσημη υπαίθρια αγορά της Μαδρίτης την Mercado de San Miguel. Η ανακαινισμένη το 2009 αγορά, δεν είναι μεγάλη όμως είναι αρκετή στο να έχεις δίλλημα τι να πρώτο φας. Έχει τα πιο εκλεκτά προϊόντα από όλες τις γωνιές της Ισπανίας και οι τιμές είναι αρκετά τσιμπημένες. Δεν μου φάνηκε λοιπόν ιδιαίτερα οικονομική αφού είδα καλαμαράκια τηγανητά προς 17€ το χωνάκι! Επειδή όμως επιβάλλεται να δοκιμάσεις κάτι στην αγορά, φάγαμε τα σαντουιτσάκια μας με εκλεκτά αλλαντικά και ήπιαμε τις μπύρες μας σε νορμάλ τιμές.

Τέλος να αναφέρω και ένα καφέ που πήγαμε. Στο διάσημο Cafe de Oriente απέναντι από τα βασιλικά ανάκτορα. Ένα ιστορικό μαγαζί με αίγλη και φινέτσα που ντρέπεσαι να μπεις μέσα! Οι τιμές φυσικά είναι ανάλογες της ατμόσφαιρας και του ύφους του μαγαζιού! Το εστιατόριο είναι ακριβό, και οι καφέδες από 3,10€ μέχρι 7€ οι πιο σπέσιαλ ενώ τα κρουασάν 3,20€.

• ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ

Θα ξεκινήσω από την La Boqueria, την τεράστια αγορά της Βαρκελώνης με τους 300 πάγκους που πωλούν κάθε λογής τρόφιμα. Το πρώτο πράγμα που ήθελα να φάω είναι τα φρέσκα φρούτα που πωλούνται σε ποτήρι. Εξαιρετικά με 2€. Από κει και πέρα χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. Χάνεσαι και δεν ξέρεις που τα σταθείς, που να κοιτάξεις και τι να επιλέξεις να φας! Όλα τα αγαθά βρίσκονται εδώ! Τιμές για όλα τα βαλάντια. Αν και δεν πεινούσαμε, χτυπήσαμε καλαμαράκια (τα απλά) με 5€ το χωνάκι μαζί με μαγιονέζα. Όχι άσχημα.

Το Woki Organic Market με 9 καταστήματα σε όλη τη Βαρκελώνη είναι ένα φοβερό μαγαζί με φρέσκα βιολογικά προϊόντα και εξαιρετικό μοντέρνο μενού. Εμείς πήγαμε στο Organic Market στην Placa Catalunya και απολαύσαμε μπέργκερ, ζυμαρικά στο wok, αυγά και ήταν όλα υπέροχα. Έχει πολλά ασιατικά πιάτα, σαλάτες, γλυκά και πολλά ακόμα σνακ. Το Woki Organic Market είναι ναός για τους vegan / χορτοφάγους, γι’ αυτό μη το χάσετε! Οι τιμές λιγάκι ακριβές αλλά το περιμένεις για ένα τέτοιο μαγαζί. Προσωπικά τρελαίνομαι για τέτοιους μοντέρνους χώρους. Μου θύμισε αρκετά το ERGON Agora στη Θεσσαλονίκη (έχει και στην Αθήνα και σε αρκετά νησια).

Στη Βαρκελώνη ευχαριστηθήκαμε tapas σε δύο τάπας μπαρ. Στο Bilbao Berria στην Placa Nova, στην πλατεία του Καθεδρικού στην γοτθική συνοικία. Είναι από τα καλύτερα μαγαζιά για pintxos σε τρελή ποικιλία. Εδώ πληρώνεις ανάλογα τις οδοντογλυφίδες! Ωραίο σύστημα αλλά παγίδα γιατί θες να τα φας όλα. Το κάθε pintxos έχει τιμή από 1,95 έως 2,50€. Χωρίς να το καταλάβουμε το κόστος έφτασε τα 35 ευρώ αφού τρώγαμε και ξανά τρώγαμε. Εξαιρετικά όλα. Απίστευτες γεύσεις και φοβεροί συνδυασμοί.

Το άλλο tapas bar ήταν το Euskal Etxea στην περιοχή El Born στην οδό Placeta de Montcada, 1. Εξαιρετικό και αυτό το μαγαζί στην ίδια φιλοσοφία με το Bilbao Berria. Καταπληκτικές γεύσεις και ευφάνταστα γκουρμέ pintxos. Τα ωραιότερα tapas σε όλο το ταξίδι! Εδώ το κάθε pintxos κοστίζει 1,95€ και ο λογαριασμός για 9 pintxos μαζί με τις μπύρες στα 28€.

Στην πλατεία Rambla del Raval φάγαμε σε μια πολύ οικονομική πιτσαρία πακιστανών. Πολλή καλή εξυπηρέτηση, πολλή νόστιμη η πίτσα και πολύ ωραίο το σημείο έξω στην πλατεία. Δεν θυμάμαι το όνομα της πιτσαρίας αλλά γενικά προτείνω την περιοχή για την εναλλακτικότητα της, την Πολυπολιτισμικότητα και τις οικονομικές τιμές της.

Στην Barceloneta εντελώς στην τύχη χωρίς ψάξιμο και αψυχολόγητα καθίσαμε στο The Coconut Club. Όχι δεν είναι Club αλλά σύγχρονο εστιατόριο ακριβώς δίπλα από το ψάρι Peix Olimpic Frank Gehry. Όχι και η καλύτερη επιλογή. Οκ δεν πήγαμε να ντερλικώσουμε αλλά για μια στάση για μπύρα και ένα μεζέ. Όμως πολύ μικρό μενού με αδιάφορα σχετικά πιάτα και ακριβό. Μικρά pancakes τύπου μπέργκερ 9€.

Καλά, χρυσά, τέλεια τα tapas αλλά είχα όρεξη για θαλασσινά. Και το εστιατόριο που επέλεξα να τα γευτούμε ήταν το γνωστό και μη εξαιρετέο La Paradeta στην Passeig de Gracia (έχει και 4 εστιατόρια στο κέντρο), μόλις 10 λεπτά από το ξενοδοχείο μας. Χωρίς να ξεπαραδιαστούμε απολαύσαμε ένα καταπληκτικό γεύμα, ο ορισμός του seafood. Το μαγαζί είναι μοντέρνο, απλό και λιτό και το προσωπικό πολύ φιλικό που μιλούσε καλά αγγλικά. Εντάξει είχε μια 20λεπτη αναμονή στην ουρά καθώς ο κόσμος επιλέγει τα φρέσκα θαλασσινά που θέλει να φάει. Δίνεις την παραγγελία, παίρνεις νούμερο, τα ετοιμάζει η κουζίνα και μετά πηγαίνεις και τα παίρνεις. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα εστιατόριο self-service. Καλαμάρια, γαρίδες, χταπόδι, σαλάτα, όλα ήταν απίστευτα νόστιμα και τα 55€ περίπου που πληρώσαμε μου φάνηκαν λογικά. Σίγουρα πολύ φθηνότερα από ό,τι θα πληρώναμε σε ένα εστιατόριο.

Πήγαμε και στο ιστορικό καφέ – εστιατόριο Els 4Gats στην Carrer de Montsio, 3 πολύ κοντά στην La Rampla. Εμείς πήγαμε για καφέ και για τσούρος! Το εστιατόριο είναι σε ξεχωριστό χώρο. Το cafe άνοιξε στις 12 Ιουνίου 1897 και έγινε διάσημο στέκι καλλιτεχνών, μεταξύ αυτών και ο Pablo Picasso που φιλοτέχνησε τον κατάλογο του καφέ! Επομένως όπως καταλαβαίνεται είναι ένα τουριστικό μαγαζί. Πριν πάμε διάβασα πολύ αρνητικές κριτικές, αλλά για το εστιατόριο. Εμείς δεν είχαμε κάποιο παράπονο ούτε από την εξυπηρέτηση.

Για βραδινή έξοδο πήγαμε στο Absenta Bar στην Carrer San Carles 36 στην Barceloneta το οποίο είναι βέβαια ανοιχτό από το πρωί. Ωραίο εκκεντρικό παλιομοδίτικο μαγαζί από το 1897 με ζεστή ατμόσφαιρα, αρτιστίκ αλλά και λίγο creepy! Μπύρες πάμφτηνες και μοχίτο με 5€! Έχει βεβαίως και μεγάλη ποικιλία από αψέντι. Για αψέντι δεν είμαστε αλλά τις μπυρίτσες μας χαλαρά τις ήπιαμε. Αν σας αρέσουν τέτοια μαγαζιά το προτείνω όπως και το ιστορικό Bar Marsella, που δυστυχώς δεν πήγαμε και είναι το πιο παλιό μπαρ στη Βαρκελώνη που άνοιξε το 1820.

Κάπως έτσι νόστιμα και μεθυστικά τελειώνει αυτή η ιστορία του Ισπανικού ντέρμπι!
Muchas gracias!

 

[coco]

Θα σ ευχαριστησω για μια ακομη φορα για την ομορφη βολτα,θα παραπονεθω για την μη αναφορα σε παεγιας..( φυτρωσαν μεσα μου μαζι με πατατας μπραβας τις 22 μερες που τριγυρναγα ισπανια)και να πω πως τα τσουρος δεν μου αρεσαν καθολου..Επισης να πω πως στη μαδριτη ανακαλυψαμε μια εκδοχη ρεβυθοσουπας την οποια τιμησαμε δεοντως..

 

[giannismits]

Θα σ ευχαριστησω για μια ακομη φορα για την ομορφη βολτα,θα παραπονεθω για την μη αναφορα σε παεγιας..( φυτρωσαν μεσα μου μαζι με πατατας μπραβας τις 22 μερες που τριγυρναγα ισπανια)και να πω πως τα τσουρος δεν μου αρεσαν καθολου..Επισης να πω πως στη μαδριτη ανακαλυψαμε μια εκδοχη ρεβυθοσουπας την οποια τιμησαμε δεοντως..

Μα ανέφερα για μια παέγια που φάγαμε στη Μαδρίτη. Βρε @coco μου πόσες να φάμε πιά? Είναι και ακριβές. Προτίμησα να κάνω διατριβή στα τάπας. Αχ εμένα να τσούρος μου άρεσαν τρελά. Θα κάνω και στο σπίτι. Μετά τη δίαιτα όμως Τη ρεβυθόσουπα που λες τη φάγαμε στο Τολέδο. Είχε μέσα και πατάτες και λουκάνικο και ήταν καταπληκτική.

 

[coco]

Εμεις ειμασταν τρεις κι επειδη εγω τρωω πολυ μικρες ποσοτητες,με βολεψαν τοσο τα ταπας,βαζαμε ομως στη μεση μια παεγια να παιζει...ετσι δοκιμασα πολλες εκδοχες..Καλυτερη για μενα,σ ενα ακυρο ταβερνειο στη βαρκελωνη,κατεβαινοντας ξεθεωμενες απο το παρκο γκουειγ..μαυρη καταμαυρη και θεικη.Αχ η ρεβυθοσουπα..τρελα ηταν..Τα πιο καλα ταπας ηταν στη Σεβιλλη σ ενα φαρδυ πεζοδρομο,ολο φαγαδικα..τελεια!ειχαν και χοιρινο πατσα κοκκινιστο που ξεχωριζε!Φτανει ομως με τα φαγια!Διαιτα!