Τι νόημα έχει στη ζωή σας σήμερα το να ταξιδεύετε;

[athinoulinio]

Τι ωραιο θεμα!!
Τι νοημα εχει στη ζωη μου να ταξιδευω? Μα το νοημα της ζωης μου ειναι να ταξιδευω! Ερωτηση και απαντηση μαζι..
Ομορφαινει την καθημερινοτητα μου το να περιμενω το επομενο ταξιδι μου.. Οσο εχω υγεια και λεφτα θα ταξιδευω.. Συχνα? Πυκνα? Ομως θα ταξιδευω.. Γαληνευει η ψυχη, ανοιγει το μυαλο, παιρνεις αγκαζε το χαρτη και απλα πας.. Οπου σε παει ο δρομος πας..
Και ενα αρθρακι απο μενα για το θεμα αυτο.. http://athinality.blogspot.gr/2016/03/blog-post_6.html?m=1

 

[Sam-chal]

Για τον καθένα από μας το ταξίδι έχει διαφορετικό νόημα, συμπληρώνει κάποιο κομμάτι του παζλ της ζωής μας.

 

[vikara]

Όταν κάτι σου λείπει καταλαβαίνεις την αξία του.Εγω αυτούς τους αρκετους μήνες που έχω να ταξιδέψω κατάλαβα πόσο νόημα δίνουν, γενικά, τα ταξίδια στη ζωή μου,πόσο λειτουργούν ως αγχολυτικο μου και πόσο θα καταπιεζομουν αν μου έλεγαν ότι δεν θα ταξιδέψεις ποτέ ξανά...Τώρα υπάρχει η στέρηση αλλά παράλληλα έχω τουλάχιστον την ελπίδα ότι σε ένα εύλογο (πιστεύω!) χρονικό διάστημα θα μπορέσω να αλλάξω τον αέρα μου σ'αλλη γη και σ'αλλα μέρη!
Και όσο διαπίστωσα ότι μπορώ να ζήσω χωρίς "έξω" ,δεν μου έχει λείψει δηλαδή όλους αυτούς τους μήνες ούτε ο καφές ουτε η μπύρα ούτε το φαγητό (έξω, γιατί μέσα του δίνουμε και καταλαβάινει )δεν μπορώ να ζήσω χωρίς ταξίδι.

 

[gioannis13]

...τι νόημα ? ....Δίνει νόημα.-

 

[paefstra]

Ειχα ξεχασει οτι ειχα ανοιξει αυτο το θεμα.
Εγω απο την αλλη καταλαβα οτι μπορουμε να ζησουμε και χωρις ταξιδια, οπως και η πλειοψηφια των ανθρωπων. Οχι πολυ ωραιο ουτε ευχαριστο, αλλα ειναι προβλημα αν ταυτιζει καποιος την ποιοτητα ζωης του και την ταυτοτητα του αποκλειστικα με κατι τοσο ευθραυστο. Φυσικα και ειναι δεικτης ποιοτητας ζωης, αλλα εκατομμυρια συνανθρωποι μας ζουν χωρις ταξιδια ολη τους τη ζωη για διαφορους λογους που ειναι πανω απο τις δυναμεις τους.
Η ουσια παντα ειναι αλλου: υγεια, παιδεια και σχεσεις με τους ανθρωπους που αγαπαμε.
Τα ταξιδια απλα ειναι καλοδεχουμενα.

 

[Μάγδα]

Κάποιοι γεννιούνται και κάποιοι γίνονται ταξιδιώτες. Εγώ γεννήθηκα. Μεγάλωσα σε μια μικροαστική οικογένεια με γονείς που δεν αγαπούσαν τα ταξίδια. Οι μόνες μας διακοπές ήταν στο εξοχικό στην Αίγινα. Από παιδάκι θυμάμαι τον εαυτό μου κολλημένο σε έναν χάρτη. Ονειρευόμουν ταξίδια. Πρώτη δημοτικού ήθελα να γίνω αεροσυνοδός. Σήμερα ταξιδεύω δυο με τρεις φορές το χρόνο με την οικογένεια μου εξωτερικό και πολλά ταξίδια στο εσωτερικό. Θα συνεχίζω να ταξιδεύω μέχρι την τελευταία μου πνοή, ακόμη κι αν είναι εκδρομή με το ΚΑΠΗ. Απλά δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου χωρίς να ταξιδεύω. Όσο για το τι απολαμβάνω σε ένα ταξίδι? Τα πάντα, μουσεία, τέχνη, άνθρωποι, φαγητό, ποτό, έθιμα. Τα ρουφώ όλα αδιακρίτως.
Υ.Γ Το ταξίδι μου ξεκινά από το σχεδιασμό του μήνες πριν. Ο σχεδιασμός ενός ταξιδιού μου προκάλει μεγάλη χαρά σαν να ασχολούμαι με κάποιο χόμπυ. Με αυτόν το τρόπο πάντα ταξιδεύω, είτε νοερά, είτε πραγματικά. Αυτήν την εποχή δυστυχώς μόνο νοερά. Καλά ταξίδια σε όλους μας και σύντομα.

 

[vikara]

Ναι όλο αυτό το διάστημα μάθαμε ότι μπορούμε να ζήσουμε χωρίς ταξίδια.Και χωρίς αγκαλιές με τους γονείς μας και χωρίς συναντήσεις με τους φίλους μας. Ναι μάθαμε πως βασικη αξια της ζωής είναι η υγεία (δηλαδή το ξέραμε από πριν απλά τώρα το εκτιμήσαμε περισσότερο). Όμως, στην ψυχική υγεία δίνουν νόημα και όλα αυτά που στερηθηκαμε και στερουμαστε. Και σε αυτό για μένα συμπεριλαμβάνονται,εκτός από αυτά τα πολύ πολύ σημαντικά που προανεφερα και τα ταξίδια.

 

[MVSylvia]

Γενικα σε τετοιες ερωτησεις τυπου σχολικο λευκωμα δεν βρισκω νοημα, παντως αν κατι με κανουν να θυμαμαι τα ταξιδια, ειναι το ποσα προνομια τελικα απολαμβανω σαν ανθρωπος που ολο τα ξεχναω κ τα θεωρω δεδομενα. Για μενα τα πραγματα ειναι πολυ πιο ρεαλιστικα απο δηλωσεις τυπου 'δεν μπορω να ζησω χωρις ταξιδια, τα ταξιδια με κανουν καλυτερο ανθρωπο' κ αλλα τετοια γλυκαναλατα με ταση να βαυκαλιζουν (δεν εχω προθεση να προσβαλω καποιον, απλα αναφερω το προσωπικο σκεπτικο μου). Το ταξιδι ειναι απλως ενα χομπυ οπως καθε ανθρωπος εχει ασχολιες να τον γεμιζουν. Τιποτα περισσοτερο. Ουτε χρειαζεται να το νοηματοδοτησει κανεις. Ειναι ενα χομπυ που μαλιστα λιγοι μπορουν να το απολαυσουν. Σαφεστατα ζω και χωρις αυτα. Και σιγουρα η ψυχικη μου υγεια δεν επηρεαζεται απο την ικανοτητα ή μη του ταξιδευειν.

 

[paefstra]

Μεγάλωσα σε μια μικροαστική οικογένεια με γονείς που δεν αγαπούσαν τα ταξίδια. Οι μόνες μας διακοπές ήταν στο εξοχικό στην Αίγινα.

Δεν το αναφερω καθολου για σενα προσωπικα, αλλα τις προηγουμενες δεκαετιες οι μικροαστικες οικογενειες (και η δικη μου) ειχαν ως προτεραιοτητα να εξασφαλισουν καλη εκπαιδευση η ενα επαγγελματικο μελλον για τα παιδια τους η ενα σπιτι κλπ Δεν ειναι οτι δεν τα αγαπουσαν, απλα αποφασισαν να τα στερηθουν.
Τα καλοκαιρια παιρνω επανειλημμενα ταξι σε αδεια Αθηνα τον Αυγουστο. Παντα ρωταω τον ταξιτζη πως το εξηγει οτι οι ιδιοι ανθρωποι που λενε οτι δεν εχουν να φανε ταξιδευουν. Παντα παιρνω την ιδια απαντηση: αφηνουν τους λογαριασμους απληρωτους ως τον Σεπτεμβρη κι εχει ο θεος. Δεν ηταν ετσι οι γονεις μας, δεν υπηρχε αυτη η κουλτουρα.
Κι εγω θα τα στερουμουν αδιαμαρτυρητα για καποιον σκοπο που θεωρω σημαντικοτερο.

 

[vikara]

Σαφεστατα ζω και χωρις αυτα. Και σιγουρα η ψυχικη μου υγεια δεν επηρεαζεται απο την ικανοτητα ή μη του ταξιδευειν.

Γενικά, θεωρώ ότι με κάποιον τρόπο οφείλει ο άνθρωπος να χαλαρώνει (σε αυτό το πλαίσιο μίλησα για ψυχική υγεία). Για μένα τα ταξιδια είναι ένας τρόπος,φαντάζομαι ότι για να συμμετέχουμε σε ένα φόρουμ ταξιδιωτικό,το μοιραζόμαστε κάπως αυτό.

Κι εγω θα τα στερουμουν αδιαμαρτυρητα για καποιον σκοπο που θεωρω σημαντικοτερο.

Σε αυτό συμφωνουμε. Δεν θα αφήσω ας πούμε απλήρωτα τα αγγλικά των παιδιών για να πάω ταξίδι.Απλα,όταν υπάρχει δυνατότητα θα είναι η πρώτη μου επιλογή για διέξοδο.

Δεν λέω ότι,με αφορμή την καραντίνα,δεν έχω αφιερώσει χρόνο και σε άλλα πράγματα που με ευχαριστούν (και μιλάω για την ευχαρίστηση και τον ελεύθερο χρόνο,όχι για τη δουλεια και τις υποχρεώσεις που έχει ο καθένας στην καθημερινότητα του). Απλά,το να έχω την ελευθερία να κάνω ένα ταξίδι με γεμίζει σε μεγάλο βαθμό!

 

[MVSylvia]

Δεν το αναφερω καθολου για σενα προσωπικα, αλλα τις προηγουμενες δεκαετιες οι μικροαστικες οικογενειες (και η δικη μου) ειχαν ως προτεραιοτητα να εξασφαλισουν καλη εκπαιδευση η ενα επαγγελματικο μελλον για τα παιδια τους η ενα σπιτι κλπ Δεν ειναι οτι δεν τα αγαπουσαν, απλα αποφασισαν να τα στερηθουν.
Τα καλοκαιρια παιρνω επανειλημμενα ταξι σε αδεια Αθηνα τον Αυγουστο. Παντα ρωταω τον ταξιτζη πως το εξηγει οτι οι ιδιοι ανθρωποι που λενε οτι δεν εχουν να φανε ταξιδευουν. Παντα παιρνω την ιδια απαντηση: αφηνουν τους λογαριασμους απληρωτους ως τον Σεπτεμβρη κι εχει ο θεος. Δεν ηταν ετσι οι γονεις μας, δεν υπηρχε αυτη η κουλτουρα.
Κι εγω θα τα στερουμουν αδιαμαρτυρητα για καποιον σκοπο που θεωρω σημαντικοτερο.

Ακριβως αυτο. Μην κρινουμε με αυτο τον τροπο τις προηγουμενες γενιες κ τις σχεσεις τους με τα ταξιδια. Δεν υπηρχε συχνα καν η επιλογη να δοκιμασουν αν τους αρεσουν. Παντα γενικα μιλωντας και οχι για υποπεριπτωσεις.

Εγω προσωπικα αν δεν ειχα πλεγμα υποστηριξης πισω μου μεγαλωνοντας απο γονεις που στερηθηκαν ταξιδια, σημερα θα ειχα παει το πολυ διακοπες μεχρι τα ελληνικα νησια. Γιατι θα ειχα να ασχοληθω με την επιβιωση μου. Εχοντας πολλα πραγματα στρωμενα, δεν χρειαστηκε να προσπαθησω για τα βασικα.
Αυτο μεταφραζεται σε χρημα που μπορουσε να διατεθει σε ταξιδια αντι σε αγορα αυτοκινητου για παραδειγμα, που το βρηκα ετοιμο.

 

[MVSylvia]

Γενικά, θεωρώ ότι με κάποιον τρόπο οφείλει ο άνθρωπος να χαλαρώνει (σε αυτό το πλαίσιο μίλησα για ψυχική υγεία). Για μένα τα ταξιδια είναι ένας τρόπος,φαντάζομαι ότι για να συμμετέχουμε σε ένα φόρουμ ταξιδιωτικό,το μοιραζόμαστε κάπως αυτό.


Σε αυτό συμφωνουμε. Δεν θα αφήσω ας πούμε απλήρωτα τα αγγλικά των παιδιών για να πάω ταξίδι.Απλα,όταν υπάρχει δυνατότητα θα είναι η πρώτη μου επιλογή για διέξοδο.

Δεν λέω ότι,με αφορμή την καραντίνα,δεν έχω αφιερώσει χρόνο και σε άλλα πράγματα που με ευχαριστούν (και μιλάω για την ευχαρίστηση και τον ελεύθερο χρόνο,όχι για τη δουλεια και τις υποχρεώσεις που έχει ο καθένας στην καθημερινότητα του). Απλά,το να έχω την ελευθερία να κάνω ένα ταξίδι με γεμίζει σε μεγάλο βαθμό!

Ενταξει, δεν περιμενω κατι τοσο ευθραυστο και οικονομικα κοστοβορο (ας μην αναφερω και το θεμα χρονου) οπως πολυ πετυχημενα ειπωθηκε πιο πανω, να με γεμιζει μονιμα ψυχικα και να με χαλαρωνει. Υπαρχουν ενα σωρο αλλα πραγματα. Τα ταξιδια μια μπορεις, δεκα δεν μπορεις να τα κανεις. Δεν μπορω να βασισω την ψυχικη μου υγεια σε κατι τετοιο.