Τι νόημα έχει στη ζωή σας σήμερα το να ταξιδεύετε;

[Borealis]

Πάω πάσο και ζητώ συγγνώμη.

Ε όχι και συγγνώμη... μη τρελαθούμε κιόλας...

 

[Vasileti]

Ε πως όχι και συγγνώμη! Κανονικά πρέπει να γράψετε στο τετράδιο 100 φορές ότι οποιαδήποτε αναφορά σας σε οτιδήποτε έχει να κάνει με Ιταλία, ακόμη και ποιητική αδεία εκφερόμενη, όπως διανοήθηκε η action, θα υποβάλλεται σε ιταλολαγνικό σχολιασμό, έντασης ανάλογης με το πόσο ωραία νοιώθετε όταν ελεύθερα εκφράζεστε. Εν ολίγοις θα σας πάρουμε απ'τα μούτρα ακόμη και εάν δηλώσετε ότι στον ύπνο σας είδατε ότι πετούσατε πάνω απο το duomo, με το καταφανές επιχείρημα ότι αυτό αντίκειται στη βαρύτητα.

 

[katkats]

Ας το ξαναγυρίσουμε εντός θέματος ...

 

[Action]

Ε πως όχι και συγγνώμη! Κανονικά πρέπει να γράψετε στο τετράδιο 100 φορές ότι οποιαδήποτε αναφορά σας σε οτιδήποτε έχει να κάνει με Ιταλία, ακόμη και ποιητική αδεία εκφερόμενη, όπως διανοήθηκε η action, θα υποβάλλεται σε ιταλολαγνικό σχολιασμό, έντασης ανάλογης με το πόσο ωραία νοιώθετε όταν ελεύθερα εκφράζεστε. Εν ολίγοις θα σας πάρουμε απ'τα μούτρα ακόμη και εάν δηλώσετε ότι στον ύπνο σας είδατε ότι πετούσατε πάνω απο το duomo, με το καταφανές επιχείρημα ότι αυτό αντίκειται στη βαρύτητα.

Όχι εδώ μέσα τελικά είναι καλύτερα να εκφράζεις την άποψή σου ''πεζά''. Σε καταλαβαίνουν οι περισσότεροι και δεν έχεις ποτέ προβλήματα. Όπως επίσης τα σχόλιά σου πρέπει να είναι πολύ ευγενικά για να μην καταστρέφουν την αισθητική τους, ειδικά όταν η πλήρης περιγραφή των ''εκκενώσεων'' στο ταξίδι σου είναι άκρως κατατοπιστική για τον ταξιδιώτη και πολύ ευχάριστη στην ανάγνωση, άξια συγχαρητηρίων. Καλό μήνα και καλή εβδομάδα!

View attachment 149765 View attachment 149764

Αγαπητέ @Samion, όσο εσένα σου φαίνεται να λάμπει, άλλο τόσο εμένα μου φαινόταν καταθλιπτικό και θλιμμένο τη συγκεκριμένη ημέρα. Αλλά περί ορέξεως ... κολοκυθόπιτα!

 

[kanaliotis]

Τι ωραίο θέμα συζήτησης ...
Διάβασα παραπάνω πολυ ενδιαφέρουσες απόψεις που με τις περισσότερες συμφωνώ και δεν θα ήθελα να επαναληφθω.

Να σας πω κατι διαφορετικό που με εντυπωσιάζει με τα ταξίδια ? το κίνητρο που μου έδωσε ΜΕΤΑ το τέλος του κάθε ταξιδιού να εξερευνήσω , να διαβάσω και να "ψάχτω" για το προορισμό που μόλις επισκευτηκα. Μου έχει τύχει πάμπολλες φορές καθώς προσπαθώ να οργανώσω το επόμενο ταξίδι , στο τραπέζι μου να ειναι καποιο βιβλίο που αφορά τον προηγούμενο προορισμό μου. Μερικές φορές λέω "τι κρίμα να μην ήξερα αυτό το πράγμα /μέρος/ θρύλο / μνημείο / κλπ πριν πάω στο ´ταδέ μέρος " και την ίδια στιγμή Νοιθω τόσο ευτυχής που το ταξίδι δεν τελείωσε με την επιστροφή στο σπίτι .


Υπάρχει και κάτι ακόμα μαγικό για μένα με τα ταξίδια . Το χρόνο και την εμπειρία που θα μοιραστώ με τη σύντροφο μου ,μακρυά απο τα καθημερινά θέματα που μας απασχολούν . που μας δίνεται ο χρόνος κ η διάθεση να ...της εξηγώ τον πίνακα the death of Marat στις Βρυξέλλες και να το διασκεδάζουμε όπως όταν είμαστε φοιτητές χωρίς τις τρελλές έννοιες , χωρίς να χτυπάνε τα τηλέφωνα απ τις δουλειές , χωρίς το τρέξιμο για τα παιδιά , χωρίς , χωρίς ... Αλλα μαζί ,κάνοντας κατι που μας ευχαριστεί να το ζούμε απο κοινού .

 

[thanosth]

Να σας πω κατι διαφορετικό που με εντυπωσιάζει με τα ταξίδια ? το κίνητρο που μου έδωσε ΜΕΤΑ το τέλος του κάθε ταξιδιού να εξερευνήσω , να διαβάσω και να "ψάχτω" για το προορισμό που μόλις επισκευτηκα. Μου έχει τύχει πάμπολλες φορές καθώς προσπαθώ να οργανώσω το επόμενο ταξίδι , στο τραπέζι μου να ειναι καποιο βιβλίο που αφορά τον προηγούμενο προορισμό μου. Μερικές φορές λέω "τι κρίμα να μην ήξερα αυτό το πράγμα /μέρος/ θρύλο / μνημείο / κλπ πριν πάω στο ´ταδέ μέρος " και την ίδια στιγμή Νοιθω τόσο ευτυχής που το ταξίδι δεν τελείωσε με την επιστροφή στο σπίτι .

μου συνέβη και σε προηγουμενα ταξίδια, βλ Βαρκελώνη, μου συνέβη και μόλις χτες μετά από ενα μη χορταστικό τριήμερο στην πρωτευουσα της πρωην Γιουγκοσλαβίας!

 

[Giwrgos10]

Ταξίδεψα κι εγώ στη ζωή μου....όχι όμως όσο θα ήθελα. Όχι λόγω οικονομικών. Αλλά λόγω δουλειάς. 11 μήνες το χρόνο μπορούσα και μπορώ να φύγω μόνο τα διήμερα ή τριήμερα που την κοπανάνε όλοι. Το καλό είναι ότι το καλοκαίρι κάθομαι 1 μήνα και κάτι, οπότε μόνο τότε μπορώ να κάνω "καλά" και μεγάλα ταξίδια. Με χαλάει πολύ που βλέπω προσφορές εισιτηρίων σε χώρες που πάντα ήθελα να ταξιδέψω αλλά λόγω δουλειάς δε μπορω να πάω. Απ την άλλη λέω μη παραπονιέσαι, δε βλέπεις τι γίνεται γύρω σου; Απ την άλλη λέω η δουλειά δε τελειώνει ποτέ κι απ την άλλη ξαναλέω μην είσαι αχάριστος ρε Γιώργο, οι 9 στους 10 γνωστοί σου δουλεύουν για να ζουν η δε δουλεύουν καν. Και ξαναμπαίνω στο καβούκι της καθημερινότητας.

Όσο μεγαλώνω βλέπω το ταξίδι σαν ηρεμηστικό. Δε πα να είναι το πιο κουραστικό. Ας είναι 5 μέρες στη Βαρσοβία με περπάτημα σχεδόν 12 ώρες τη μέρα. Ας είναι οδηγώντας στα Βαλκάνια 12 μέρες, καθημερινά 250-300 χλμ σε δρόμους ο θεός να τους πει. Παρόλαυτα το ταξίδι σε οποιοδήποτε προορισμό, με ηρεμεί απιστευτα. Και παλιά με τον Ηρακλη που έχω πάει 5-6 φορές εκτός Ελλάδας και λιγότερο παλιά μ ενα φιλαράκι που κάναμε 3 πολύ δυνατές εκδρομές αλλά και πλέον με την οικογένεια, φέυγω άλλος άνθρωπος και γυρίζω άλλος. Είμαι και τυχερός που γυναίκα και κόρη λατρεύουν τα ταξίδια. Η μάλλον άρχισαν να τα λατρεύουν λόγω εμού. Τις κόλλησα το μικρόβιο και είμαι πολύ περήφανος γι αυτό.
Επίσης η προσμονή ενός ταξιδιού είναι μοναδικό συναίσθημα. Είμαι καθημερινά ευδιάθετος, πάω στη δουλειά σαν πουλάκι, είμαι κεφάτος συνεχώς. Το παθαίνετε κι εσείς;
Aυτά τα ολίγα είχα να πω. Και τώρα είμαι χαρούμενος. Γιατί σε λίγες μέρες φεύγουμε. Την υγειά μας και τα ταξίδια μας λοιπόν

 

[koker]

Επίσης η προσμονή ενός ταξιδιού είναι μοναδικό συναίσθημα. Είμαι καθημερινά ευδιάθετος, πάω στη δουλειά σαν πουλάκι, είμαι κεφάτος συνεχώς. Το παθαίνετε κι εσείς;

Αυτός είναι και ο δικός μου "παράδεισος" ... η προσμονή του ταξιδιού με το να μετράω τις μέρες που θα πετάξω μακριά από την καθημερινότητα.

 

[mikrh tsopana]

Δε ξέρω αν είναι σχετικό αλλά ένα "φετιχ" που έχω σε ταξίδια και εξορμήσεις σε ορεινά μέρη και ήσυχα μέρη με θέα τα βουνά είναι να πίνω τσάι στο ύπαιθρο και να χαζεύω τη θέα. Είναι τέτοια η εμμονή που αποτελεί κίνητρο για ένα ταξίδι. Να, ας πούμε εκείνες οι φωτογραφίες της γουρουνοϊσαβελοιστορίας στο Πακιστάν με το τραπεζάκι και το τσαγάκι είναι αυτές που με κάνουν πιο πολύ από ο,τιδήποτε άλλο να πάω σε αυτά τα μέρη (μη βαράτε).

 

[buffon85]

Αυτός είναι και ο δικός μου "παράδεισος" ... η προσμονή του ταξιδιού με το να μετράω τις μέρες που θα πετάξω μακριά από την καθημερινότητα.

εχω εφαρμογη στην επιφανεια εργασιας μου που μετραει τις μερες προσπαθω να μην την ανοιγω καθε μερα ομως.

 

[KIKI]

Ξεφεύγεις από τη μονοτονία της καθημερινότητας. Βρίσκεσαι σε κίνηση, ζεις κάθε στιγμή, γεμίζεις με νέες εικόνες, πλουτίζεις με γνώσεις, οι μέρες είναι γεμάτες, ο χρόνος μεγαλώνει...

Καπετάνιε με κάλυψες !

 

[Miss_Fortune]

Δε ξέρω αν είναι σχετικό αλλά ένα "φετιχ" που έχω σε ταξίδια και εξορμήσεις σε ορεινά μέρη και ήσυχα μέρη με θέα τα βουνά είναι να πίνω τσάι στο ύπαιθρο και να χαζεύω τη θέα. Είναι τέτοια η εμμονή που αποτελεί κίνητρο για ένα ταξίδι. Να, ας πούμε εκείνες οι φωτογραφίες της γουρουνοϊσαβελοιστορίας στο Πακιστάν με το τραπεζάκι και το τσαγάκι είναι αυτές που με κάνουν πιο πολύ από ο,τιδήποτε άλλο να πάω σε αυτά τα μέρη (μη βαράτε).

Συμφωνώ απόλυτα, κάτι τέτοιες στιγμές ηρεμίας είναι που μας γεμίζουν και δίνουν νόημα στη ζωή.