• Η αναδρομή στο παρελθόν συνεχίζεται! Ψηφίστε την Ταξιδιωτική Ιστορία του μήνα για τους μήνες Μάρτιο - Μάιο 2020 !

Νορβηγία "Τι αγχώνεσαι, μπας και σκοτεινιάσει;" (Η νύχτα που έγινε μέρα στα νορβηγικά φιορδ)

hydronetta

Member
Μηνύματα
4.164
Likes
14.535
Επόμενο Ταξίδι
???
Ταξίδι-Όνειρο
όπου δεν έχω πάει
Κεφ.5: Νησί Senja, η μικρογραφία της Νορβηγίας

Το ελικοφόρο αεροπλάνο της εταιρείας Widerøe μας μετέφερε από την Alta νότια προς το Tromsø κάνοντας μια στάση στη πόλη Lakselv, η οποία ήταν… βορειοανατολικά!
Πρακτικά πετάξαμε βόρεια για να ξανακάνουμε την ίδια διαδρομή προς νότο. Ουδόλως μας προβλημάτισε αυτό το πηγαιν’έλα, καθώς η μέρα ήταν υπέροχη και η θέα προς τις χιονοσκεπείς πλαγιές των άλπεων Lyngen άκρως εντυπωσιακή. Ένοιωθες τις κορφές των βουνών να πετάγονται από τη γης σαν να θέλουν ν’αγγίξουν το μικρό μας αεροσκάφος.

acache.virtualtourist.com_5114534_Things_To_Do_Tromsoe.jpg


acache.virtualtourist.com_5114535_Things_To_Do_Tromsoe.jpg


Στο αεροδρόμιο του Tromsø, η εταιρεία ενοικίασης προς μεγάλη μας έκπληξη, αναβάθμισε τη κράτηση από το ταπεινό VW Polo σε ένα station wagon Avensis με ενσωματωμένο GPS (βρήκα παιχνίδι εγώ) και πορτ μπαγκαζ για να χωρέσουν όλα μας τα προικιά κι άλλα τόσα.
To σημερινό πρόγραμμα προέβλεπε μια διαδρομή 230 χλμ προς το νησί Senja, την οποία λόγω της μεσημεριανής άφιξης έπρεπε να καλύψουμε εγκαίρως. Η Senja αν και δεν ήταν ακριβώς πάνω στη διαδρομή, επελέγη σαν ενδιάμεσος σταθμός προς τα Lofoten για ένα και μοναδικό λόγο: στα διάφορα sites την περιέγραφαν σαν μινιατούρα της νορβηγικής φύσης, ειδικά στο βορειοδυτικό κομμάτι της (κι αυτό μου ακουγόταν σαν πρόκληση).
Επειδή οι υποδομές δεν είναι πλούσιες στο νησί κατάφερα τελικά να κλείσω διαμονή… στο πουθενά, σε ένα ταπεινό hytte στο Fjordbotn camping, (χωρίς όμως τουαλέτα) έναντι της ευτελούς για τα νορβηγικά δεδομένα τιμής των 63?. Μια μέρα δε βλάπτει και χωρίς μπάνιο, άλλωστε στην Νορβηγία δεν ρίχνεις και ποταμούς ιδρώτα για να νοιώθεις άβολα. Και στο κάτω κάτω ολίγη μπίχλα εδώ στα αποστειρωμένα δεν θα έβλαπτε. Προφάσεις όπως αντιλαμβάνεστε για να δικαιολογήσω την ανάγκη να κρατηθεί το budget του ταξιδιού σε χαμηλά επίπεδα.

Ήδη από τα πρώτα χιλιόμετρα αφότου εγκαταλείψαμε το Tromsø άρχισαν τα επιφωνήματα και οι συχνές στάσεις για φωτογραφίες. Η άπνοια κι ο λαμπερός ήλιος δημιουργούσαν ιδανικές συνθήκες για σχεδόν καρτ-ποσταλικές απεικονίσεις των φιόρδ. Στην αδιατάρακτη ηρεμία των νερών καθρεφτιζόταν κάθε λεπτομέρεια των βουνών δημιουργώντας μαγευτικές εικόνες.

acache.virtualtourist.com_5114276_Things_To_Do_Tromsoe.jpg


acache.virtualtourist.com_5114279_Things_To_Do_Tromsoe.jpg


Γρανιτένιοι όγκοι και πλαγιές κατάφορτες με δένδρα μας συντρόφευαν σε κάθε χιλιόμετρο της διαδρομής μας.

acache.virtualtourist.com_5114277_Things_To_Do_Tromsoe.jpg


Η είσοδος στο νησί Senja γίνεται μέσω μιας γέφυρας (από τις πάμπολλες που διαθέτει η Νορβηγία) στα περίχωρα της πόλης Finnsnes.
Το τοπίο στην ανατολική ακτή του νησιού σχετικά επίπεδο και γαλήνιο. Πολύχρωμες κιτρινομώβ καρπέτες από μικρά λουλούδια έσπαγαν την μονοτονία του καταπράσινου τοπίου μαζί με μοναχικά hytter ή μικρά χωριά.

acache.virtualtourist.com_5114296_Things_To_Do_Senja.jpg


Φτάσαμε λίγο πριν τις 7μμ στο κάμπινγκ και τακτοποιηθήκαμε στο μικροσκοπικό μας ξύλινο hytte.
Ευτελής η τιμή, ευτελές και το hytte: ένας μικρός χώρος περιελάμβανε μια απαρχαιωμένη κουζινούλα (ειδικά ο ηλεκτρικός πίνακας ήταν από άλλη εποχή όπως απεφάνθη ο ειδικός) κι ένα τραπεζάκι με μερικές καρέκλες μπροστά από το παράθυρο με θέα το φιορδ. Η κρεβατοκάμαρα πίσω από ένα παραβάν σεντονιού απαρτιζόταν από κρεβάτια διώροφα. Κάτι σε στρατώνα ή Νταχάου θύμιζε, αλλά ένα βράδυ ήταν κι οι απαιτήσεις λιγοστές.
Γεμάτα όλα τα γειτονικά hytte, κυρίως από μια τεράστια παρέα ρώσων που είχαν μετακομίσει με όλον τον εξοπλισμό κατάδυσης.
Η ανύπαρκτη παραλία και η παγωμένη θάλασσα απομάκρυνε κάθε σκέψη για βουτιά στα πεντακάθαρα νερά.

Αφού χαλαρώσαμε στην μικροσκοπική βεράντα, αποφασίσαμε πως θ’αποφύγουμε να γευματίσουμε στο μικρό εστιατόριο του κάμπινγκ θέτοντας εν αμφιβόλω την ικανότητά του να καλύψει τις γαστριμαργικές μας ανάγκες. Κάτι θα βρίσκαμε στο δρόμο μας.

Χωρίς το άγχος του «άντε να προλάβουμε πριν νυχτώσει» ξεκινήσαμε την εξερεύνηση του νησιού στις…. 8μμ!! Άπλετο φως παντού.

Πρώτος προορισμός το μικροσκοπικό νησάκι Husøy (το νησί του σπιτιού) στην αγκαλιά του Øyfjorden.
Η διαδρομή προς τα κεί ήταν αρχικά παράκτια, μετά όμως μια παράκαμψη, στα τελευταία 12 χλμ έγινε μεσόγεια κι ανηφορική σ’ένα βραχώδες γυμνό τοπίο.
Ο travelogatos άρχισε να αδημονεί: «πού στο καλό το χτίσανε;» Δικαιολογημένα γιατί δεν είχαμε ακόμα οπτική επαφή με τη θάλασσα καθώς ορθώνονταν σαν παραπέτασμα μπροστά μας αιχμηρές βουνοκορφές. Ξαφνικά ο δρόμος μας οδήγησε μέσα από το τολκιενικό Riventunnelen (με 935 μέτρα μήκος!) στη καρδιά των βράχων, σε μια κατηφορική πορεία προς τη θάλασσα που έκοβε την ανάσα. Στην έξοδο του τούνελ αποκαλύφθηκε μπροστά μας το μικρό νησί.

acache.virtualtourist.com_5114281_Things_To_Do_Senja.jpg


Μια σταλιά γης μήκους 1km και πλάτους μόλις 500 μέτρων που συνδέεται με γέφυρα με τη στεριά. Η γέφυρα λειτουργεί και σαν κυματοθραύστης παρέχοντας απάγκιο λιμάνι στα ψαροκάικα. Το νησάκι άρχισε να κατοικείται το 1950. Τότε υπήρχε πρόσβαση μόνο από τη θάλασσα. Σήμερα ζουν εκεί βία 250 ψυχές με κύρια ασχολία το ψάρεμα.
«Καλά έφτιαξαν ένα δρόμο 12 χλμ, σκάβοντας όλο το βουνό, για να μπορεί να συνδεθεί οδικώς μια σταλιά χωριό;» απόρησε εκ νέου ο συνοδοιπόρος μου.

Φτάνοντας στην γέφυρα ξετυλίχθηκε στα μάτια μας μια από τις ομορφότερες εικόνες του ταξιδιού. Στα αδιασάλευτα νερά του λιμανιού καθρεφτίζονταν τα πάντα. Τα πολύχρωμα σπιτάκια, οι βαρκούλες και τα ψαροκάικα, οι απότομες βουνοπλαγιές του φιόρδ με τις γυμνές κορφές σαν μαχαίρια να σκίζουν τον ουρανό. Ήμασταν κατάμονοι κι η ηρεμία, τα χρώματα, το φως, όλα, μας είχαν συνεπάρει.

acache.virtualtourist.com_5114283_Things_To_Do_Senja.jpg


acache.virtualtourist.com_5114282_Things_To_Do_Senja.jpg


acache.virtualtourist.com_5114284_Things_To_Do_Senja.jpg


Με το αμάξι επιχειρήσαμε να διασχίσουμε τους δρόμους του νησιού. Ουσιαστικά 2-3 στενά. Σπιτάκια πολύχρωμα αγκαλιασμένα το ένα με το άλλο κι απόλυτη ερημιά. Μόνο μια παρέα καθισμένη σε μια βεράντα μας κοιτούσε απορημένη.
Όλα σ’αυτό το μικρό μέρος είναι μιας δρασκελιάς δρόμος: το σχολείο, η εκκλησία, το παντοπωλείο, το εργοστάσιο επεξεργασίας ψαριών και το φημολογούμενο εστιατόριο το οποίο όσο κι αν ψάξαμε δεν το εντοπίσαμε (ήμασταν σχεδόν νηστικοί όλη μέρα).
Εντούτοις συνεπαρμένοι από το τοπίο κάναμε μια μικρή πεζοπορία μέχρι την άκρη του νησιού, στο φάρο, όπου αγναντέψαμε το πέλαγος μέσα από το στενό άνοιγμα του φιόρδ, τις κορφές του ολούθε, ακούγοντας μόνο τις κραυγές των γλάρων και τις μικρές βάρκες να ξανοίγονται καταμεσής της θάλασσας.

acache.virtualtourist.com_5114285_Things_To_Do_Senja.jpg


acache.virtualtourist.com_5114286_Things_To_Do_Senja.jpg

Άποψη του Øyfjorden από το φάρο του Husøy

acache.virtualtourist.com_5114287_Things_To_Do_Senja.jpg


Αποχαιρετήσαμε το γραφικότατο Husøy με μια δεύτερη ομοβροντία ήχων από τις φωτογραφικές μηχανές μας και συνεχίσαμε το δρόμο προς το «γειτονικό» ψαροχώρι Fjordgård στην αντίπερα όχθη του Øyfjorden. Πάλι πίσω τα 12 χλμ μέσα από το τούνελ, ανηφορικός δρόμος στη συνέχεια με μικρές λίμνες όπου ζωγραφίζονταν οι βουνοκορφές και πάλι ένα τολκιενικό τούνελ που μ’έκανε να αναφωνήσω: «Welcome to the mines of Moria!!!»

acache.virtualtourist.com_5114297_Things_To_Do_Senja.jpg

Λίμνη ανάμεσα στα βουνά, στη διαδρομή για το Fjordgård

To Fjordgård μας υποδέχθηκε σε απόλυτη σιωπή σαν χωριό βγαλμένο από μυθιστόρημα τρόμου του Lovecraft. Από κεί μπορούσε κανείς να δει στο βάθος το Husøy και να απολαύσει τις απότομες πλαγιές του φιόρδ από μια άλλη οπτική γωνία. Τα φιλόδοξα σχέδια για δείπνο έπρεπε να λάβουν κι άλλη αναβολή, Δεν υπήρχε τίποτα στο χωριό.

acache.virtualtourist.com_5114293_Things_To_Do_Senja.jpg


acache.virtualtourist.com_5114294_Things_To_Do_Senja.jpg

Άποψη του φιορδ από το Fjordgård

acache.virtualtourist.com_5114295_Things_To_Do_Senja.jpg

Στο βάθος διαγράφεται το σχήμα του Husøy

Μέσα από τα τούνελ πάλι βγήκαμε στο κεντρικό δρόμο που οδηγεί προς τα δυτικά του νησιού. Η διαδρομή εξαιρετική, κορφές να χάσκουν πάνω από τα κεφάλια μας, πλαγιές απότομες να βυθίζονται στα απάνεμα νερά… κι όλα αυτά λουσμένα στο φώς… στις 11 το βράδυ!

acache.virtualtourist.com_5114298_Things_To_Do_Senja.jpg


Η επόμενη στάση-παράκαμψη, ήταν στο ψαροχώρι Medfjord όπου επιτέλους αξιωθήκαμε να δούμε ΚΑΙ κόσμο.
Μια παρέα είχε απλώσει τα καλούδια της σ’ένα τραπέζι και με συνοδεία άφθονης μπύρας απολάμβανε δείπνο υπό τον ήλιο του μεσονυχτίου. Με το στομάχι να έχει φτάσει στο στόμα, τους κοιτάζαμε όλο μοχθηρία και ενδόμυχα εκλιπαρούσαμε να μας ελεήσουν προσκαλώντας κι εμάς στο γαστριμαργικό τους όργιο. Αλλοίμονο, η λογική λέει ότι αυτές δεν είναι συνήθεις πρακτικές των βορείων.

acache.virtualtourist.com_5114300_Things_To_Do_Senja.jpg


Είχε φτάσει πια σχεδόν 12, ήμασταν πεινασμένοι, κουρασμένοι κι… απελπισμένοι. Ώσπου διαπιστώνουμε ότι το χωριό αυτό διαθέτει ξενώνα που λειτουργεί και σαν μπαρ- εστιατόριο!! Δεν το σκεφτήκαμε λεπτό.
Αν και η κουζίνα θεωρητικά ήταν κλειστή, εκλιπαρήσαμε τον μπάρμαν να μας ετοιμάσει ό,τι ήθελε κι αγαπούσε. Έτσι καταφέραμε να αποφύγουμε την υπογλυκαιμία, καταβρογχθίζοντας σε ελάχιστο χρόνο τα χάμπουργκερ με τις τηγανητές πατάτες με συνοδεία άφθονης μπύρας.
Δειπνίζαμε σε ένα σχεδόν άδειο μαγαζί μέχρι τη στιγμή που εισήλθε μια παρέα μοναχικών νεανίδων με διάθεση και στυλ σκανδιναβής τουρίστριας που απαντάται μαζικά στα μπαράκια των ελληνικών νησιών (ο νοών νοείτο).
«Πού βρεθήκανε στο πουθενά 4 γυναίκες μόνες τους;» απόρησα αφελώς. «Αφού οι άντρες τους τις παρατήσανε και πήγανε για ψάρεμα» απάντησε ευφυώς ο travelogatos αυξάνοντας την ευφορία που οι θερμίδες του χάμπουργκερ και το αλκοόλ της μπύρας είχαν επιφέρει στον οργανισμό μας.

acache.virtualtourist.com_5114301_Things_To_Do_Senja.jpg


«Τι ώρα «δύει» εδώ ο ήλιος;» Εκφράσαμε την απορία μας στον μπάρμαν αφού ήταν περασμένες 12 και το φως δεν έλεγε να μειωθεί ούτε στο ελάχιστο. «Κατά τις 1 είναι στο χαμηλότερο σημείο του» μας απάντησε κι εμείς ευθύς μαζί μ’ ένα πούλμαν άρτι αφιχθέντων τουριστών στηθήκαμε να τον απολαύσουμε και για μια ακόμα φορά να τον αποθανατίσουμε. Και όπως έχετε καταλάβει «δύση» σημαίνει εκεί τέτοια εποχή ότι ο δίσκος του ήλιου δεν αγγίζει καν τον ορίζοντα ουρανού-θάλασσας.

acache.virtualtourist.com_5114302_Things_To_Do_Senja.jpg


Με είχε πιάσει ναυτία από τη κούραση. Αναζητούσα παρηγοριά στην ιδέα πως θα σκοτεινιάσει για να πάμε να κοιμηθούμε, όμως ο ήλιος με εκδικιόταν αρχίζοντας το ταξίδι της… επόμενης μέρας. Είχε αρχίσει να ανατέλλει κατά τις 01:30 όταν αποφασίσαμε ότι είναι αδύνατο να περιφερόμαστε στη Senja σαν τα φαντάσματα κι έπρεπε να γυρίσουμε στο hytte μας. Είχαμε μακρύ ταξίδι την επόμενη μέρα.

Φθάνοντας στο κάμπινγκ σχεδόν 2 το "βράδυ", όλα ήταν αδιασάλευτα. Ακούστηκε πάλι ο παράταιρος ήχος των μηχανών να αποτυπώνει ένα τοπίο σα ζωγραφικό πίνακα.

acache.virtualtourist.com_5114299_Things_To_Do_Senja.jpg


Δεν θυμάμαι και πολλά. Έπεσα στο κρεβάτι παραπατώντας από τη κούραση και βυθίστηκα σ’ένα ύπνο που ούτε οι ακτίνες του ήλιου που έλουζαν τα πάντα και τρύπωναν σαν το κλέφτη μέσα στο hytte μας, μπόρεσε να μου διαταράξει…
Καληνύχτα σας ; Καλημέρα σας ; Δεν ξέρω τι να πω πια! Πάλι μπερδεύτηκα! :shock:


Video-ανασκόπηση της επίσκεψής μας στη Senja
(επανάληψη μήτηρ μαθήσεως!)

 
Last edited by a moderator:

Twinkie

Member
Μηνύματα
1.142
Likes
327
Επόμενο Ταξίδι
Με το νου
Ταξίδι-Όνειρο
Στα πέντε σημεία της Γης
Οι φωτογραφίες είναι καρτποσταλικές! Έχω πάθει πλάκα...Μπράβο, μπράβο!!
 

hydronetta

Member
Μηνύματα
4.164
Likes
14.535
Επόμενο Ταξίδι
???
Ταξίδι-Όνειρο
όπου δεν έχω πάει
Υπάρχουν τέτοια τοπία?
Και φαντάσου ότι δεν είναι από τα μέρη που διαφημίζουν στη Νορβηγία...
Τη Senja την ανακάλυψα μάλλον τυχαία επί χάρτου και στη συνέχεια με αναζήτηση στο ίντερνετ διαπίστωσα ότι έχει ενδιαφέρον
 

nenena

Member
Μηνύματα
979
Likes
154
Επόμενο Ταξίδι
αναζητείται
Ταξίδι-Όνειρο
Νέα Υόρκη
Τότε είσαι τυχερός, οι εικόνες θαρρείς και είναι βγαλμένες από παραμύθι!
 

pattyyy

Member
Μηνύματα
1.565
Likes
1.273
Επόμενο Ταξίδι
χμ...
Ταξίδι-Όνειρο
νότια αφρική
Oι φωτογραφίες σας είναι ονειρικές! Απίστευτες...
 

mfish

Member
Μηνύματα
1.378
Likes
1.281
Ταξίδι-Όνειρο
ολη η γη
Οι φωτο σου αψογες αλλα περα απο καλη ματια ειχες και καταπληκτικο θεμα...

Τι τοπια ειναι αυτα .. πρασινο , θαλασσα, νησια, χωρια και ολα αυτα με απλετο φως...πρεπει να ειναι η χαρα του πεζοπορου εκει.....
 

hydronetta

Member
Μηνύματα
4.164
Likes
14.535
Επόμενο Ταξίδι
???
Ταξίδι-Όνειρο
όπου δεν έχω πάει
Οι φωτο σου αψογες αλλα περα απο καλη ματια ειχες και καταπληκτικο θεμα... Τι τοπια ειναι αυτα .. πρασινο , θαλασσα, νησια, χωρια και ολα αυτα με απλετο φως...πρεπει να ειναι η χαρα του πεζοπορου εκει.....
Έχεις απόλυτο δίκιο. Αν το τοπίο είναι φωτογενές είναι αδύνατο να μη βγάλεις καλές φωτογραφίες. Όντως πολύ κόσμος πάει για trekking αλλά πολλές διαδρομές είναι αρκετά απαιτητικές
 

tou dromou

Member
Μηνύματα
141
Likes
19
Επόμενο Ταξίδι
ΠΟΛΩΝΙΑ
Ταξίδι-Όνειρο
ΙΑΠΩΝΙΑ
ειστε πολυ τυχεροι με αυτα που ζησατε- ειδατε, αλλα μπραβο και για την προεργασια..απο θερμοκρασιες γραψατε τι ειχε εκει στα βορρεια?
 

hydronetta

Member
Μηνύματα
4.164
Likes
14.535
Επόμενο Ταξίδι
???
Ταξίδι-Όνειρο
όπου δεν έχω πάει
ειστε πολυ τυχεροι με αυτα που ζησατε- ειδατε, αλλα μπραβο και για την προεργασια..απο θερμοκρασιες γραψατε τι ειχε εκει στα βορρεια?
Ως τη μέρα περιγράφω λόγω του ήλιου οι θερμοκρασίες ήταν περίπου 15 βαθμούς. Αργότερα δαγκώσαμε το σαρκίο μας από το κρύο που σε κάποιες περιπτώσεις σε υψόμετρο έπεσε στους 5.5. Η Νορβηγία είναι τεραστια χώρα και χρειάζεται καλό σχεδιασμό αν έχεις περιορισμένο χρόνο σαν κι εμάς και είσαι πλεονέκτης όπως εγώ και θες να δεις πολλά.
 

hydronetta

Member
Μηνύματα
4.164
Likes
14.535
Επόμενο Ταξίδι
???
Ταξίδι-Όνειρο
όπου δεν έχω πάει
Κεφ.6: Στο δρόμο για τα νησιά Lofoten

Ζάχαρη, φακελάκια καφέ, ζεστό νεράκι και δια χειρός του συνοδοιπόρου μου έτοιμα τα πρωινά μας ροφήματα πριν ξεκινήσουμε το μακρύ ταξίδι προς τα νησιά Lofoten (προφέρονται Λουφούτεν).
500 χλμ τουλάχιστον έπρεπε να προσθέσει το κοντέρ του αυτοκινήτου μέχρι να φτάσουμε στο προορισμό μας στο Reine i Lofoten.

Eγκαταλείψαμε το νησί Senja για να συναντήσουμε τον εθνικό δρόμο με κατεύθυνση προς νότο.
Οδηγώντας σύμφωνα με τις επιταγές των ορίων ταχύτητας ο travelogatos είχε αρχίσει να εκνευρίζεται που η ταχύτητα του αυτοκινήτου δεν ήταν σταθερή όπως αναμένει κανείς σ’ έναν …αυτοκινητόδρομο ταχείας κυκλοφορίας. Το ταχύμετρο σκαμπανέβαζε από 90 σε… 30 χλμ/ώρα και τανάπαλιν όταν περνούσαμε κατοικημένες περιοχές. Οι έξυπνα τοποθετημένοι ρουφιάνοι (ραντάρ) δεν σου άφηναν περιθώρια να πατήσεις το γκάζι σαν γνήσιος έλληνας οδηγός, εκτός αν ήθελες να εισπράξεις κάποιο τσουχτερό πρόστιμο.

Η μεσόγεια διαδρομή επεφύλασσε κι αυτή μικρές εκπλήξεις. Εδώ ένα ρυάκι να τρέχει με τα προβατάκια να βόσκουν αμέριμνα στις όχθες του, εκεί ένας μικρός καταρράκτης, κάπου στο βάθος ένα άλλο φιόρδ…
Παντού όμως νερά, πράσινο, σωστός οργασμός της φύσης με περήφανους όγκους βουνών να πλαισιώνουν το σκηνικό.
acache.virtualtourist.com_4_5115756_Driving_from_north_all_down_to_Reine_i_Lofoten_I_Lofoten.jpg

acache.virtualtourist.com_4_5115758_Driving_from_north_all_down_to_Reine_i_Lofoten_I_Lofoten.jpg

Το χωρίον Bjerkvik στο μυχό του Ofolfjorden είναι οδικός κόμβος, αφού η εθνική οδός ερχόμενη από βορρά διχάζεται εκεί με πορεία νοτιοδυτικά προς Lofoten ή στα νοτιότερα της χώρας. Ως κόμβος λοιπόν έχει τα απαραίτητα ταχυφαγεία, βενζινάδικα και υπαίθριους πάγκους που πουλούσαν κυρίως μπλουζάκια για τους μηχανόβιους. Αν κάτι μου έχει μείνει από τη κίνηση στους δρόμους της Νορβηγίας είναι η συνεχής παρουσία μηχανών μεγάλου κυβισμού (καθώς και πολλών motorhomes). Άρα αφού υπάρχουν πελάτες, υπάρχει και αντίστοιχη πραμάτεια προς πώληση.

Mε τους Χαρλεάδες αντάμα, είπαμε να ξεγελάσουμε τη πείνα μας στο κλώνο McDonald’s “Det lille Kjokken” που πνιγόταν στη δουλειά και τραπεζάκι άδειο δεν έβρισκες. Δεν περιμένετε βέβαια γευσιγνωστική ανταπόκριση από ένα τέτοιο μέρος.
Το μόνο άξιο αναφοράς είναι ότι ο ήλιος που έλαμπε είχε κάνει επιτακτική την ανάγκη σε αρκετούς βόρειους να την αράξουν δίκην πτώματος στο γκαζόν πασχίζοντας να μεταλλάξουν το γαλακτερό της επιδερμίδας τους σε τροπικό μπρονζέ και να παράγουν αποθέματα βιταμίνης D για τις ανήλιαγες μέρες του χειμώνα.

Με τα λιπίδια του junk food να κάνουν πάρτι στον οργανισμό μας, ακάθεκτοι, συνεχίσαμε τη πορεία μας ακολουθώντας πιστά την ταμπέλα που έδειχνε κατεύθυνση στο τέρμα της διαδρομής, στο Å i Lofoten. Δηλαδή στο… Ω στα Λουφούτεν. Τώρα φαινόμενο πόλης ή χωρίου με ένα γράμμα δεν ξέρω αν απαντάται συχνά στην υφήλιο! Εγώ το εξέλαβα σαν προσπάθεια εξοικονόμησης θερμίδων με τόσο κρύο χειμώνα. Γιατί να λες πολλά; Αρκεί ένα… Ω! Και δημιουργεί και εντυπώσεις αφού ακούγεται σαν επιφώνημα θαυμασμού……. «Είστε από το Ω; ….ωωωωω!!!»

Άλλα μια ώρα συντηρητικής οδήγησης και μέσω γέφυρας εισήλθαμε πλέον στα εδάφη του νησιού Hinnøya του συμπλέγματος Vesterålen, που υπέρκεινται των Lofoten (χαμός από νησιά μην το ψάχνετε).
acache.virtualtourist.com_4_5115759_Driving_from_north_all_down_to_Reine_i_Lofoten_I_Lofoten.jpg

Μετά από κάμποση απόσταση άρχισε μια καθοδική πορεία μέσα σε μια ρεματιά με περήφανες βουνοκορφές να δεσπόζουν ένθεν κακείθεν.
Η κάθοδος (που επέτρεψε απουσία ραντάρ να γκαζώσουμε και λίγο) μας έχωσε καρφί στο στόμα ενός τούνελ , του Sørdaltunnelen, ταπεινού μήκους 6.5 χλμ.
acache.virtualtourist.com_4_5115761_Driving_in_Hinnoya_Lofoten.jpg

Εδώ να ενημερώσω ότι όλο αυτό το δίκτυο με γέφυρες και τούνελ αποτελεί τον οδικό άξονα Lofast (Lofotens fastlandsforbindelse) που συνδέει απευθείας τα Lofoten με την ηπειρωτική χώρα χωρίς παρεμβολή πορθμείων. Το έργο (κάμποσα τούνελ εκ των οποίων ένα υποθαλάσσιο και μερικές γέφυρες), ξεκίνησε το 1993, ολοκληρώθηκε το 2007 και το απολαύσαμε εμείς το 2011 χωρίς να πληρώσουμε ούτε μια κορώνα για διόδια (ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω…).
Και ακούστε το καλύτερο. Η πρώτη φάση του έργου αρχικού προϋπολογισμού 65,000,000? κόστισε τελικά 4,000,000? λιγότερο…. (ελληνικότατο σύστημα δεν συμφωνείτε; ).
Κι όλα αυτά για το πληθυσμό των νησιών
Lofoten που βία φτάνει τους 25,000 κατοίκους.
Εδώ αξίζει να αναφωνήσετε: ωωωωωωω….. και δεν θα εννοείτε το Å βεβαίως.


Κατακεραυνώνοντας τους εγχώριους εργολάβους δημοσίων έργων, έδωσα λίγο χρόνο σε μας να εξέλθουμε των εγκάτων του Sørdaltunnelen.
Καλά λέγεται ότι στην άλλη άκρη ενός τούνελ μπορεί να αποκαλυφθεί ένας άλλος κόσμος. Μπροστά στα έκπληκτα μάτια μας ξεπετάχθηκαν αλπικές κορφές, σαν γίγαντες θαρρείς από τη θάλασσα, περιβάλλοντας τόσο ασφυκτικά το υγρό στοιχείο που αυτό σου έδινε την εντύπωση λίμνης κι όχι φιόρδ. Είναι το δυσπρόσιτο εθνικό πάρκο Μøysalen ένα από τα λίγα στη Νορβηγία που αγγίζει τη θάλασσα.
acache.virtualtourist.com_4_5115762_Driving_in_Hinnoya_Lofoten.jpg

acache.virtualtourist.com_4_5115763_Driving_in_Hinnoya_Lofoten.jpg

Σχεδόν σεληνιασμένοι αποθανατίσαμε το τοπίο και συνεχίσαμε το δρόμο μας μέσα κι από άλλα τούνελ που εναλλάσσονταν σ’ένα ονειρικό τοπίο με κορφές, νησάκια και μικρά χωριουδάκια.

Περνώντας πάνω από τη γέφυρα Raftsundbrua μπήκαμε επισήμως στα εδάφη των Lofoten. Η γέφυρα αυτή ενώνει τις δυο όχθες του Trollfjord, διασημότατου φιόρδ καθώς το διαπλέει το γνωστό πλοίο Hurtigrute. Μεταξύ μας μηδέν εις το πηλίκον. Δεν μου προσέφερε καμία συγκίνηση η ενατένησή του και το κατέταξα αυτόματα στις κατηγορία «τουριστικές παγίδες».

Νησί λοιπόν πρώτο των Lofoten το Αustvågøy.
Με το μάτι να εναλλάσσεται μεταξύ θέας και GPS συνειδητοποιώ κάποια στιγμή ότι η διαδρομή μας οδηγεί καρφί στο πάτο της θάλασσας! Και όντως το υποθαλάσσιο Sløverfjordtunnelen μας κατάπιε στην κυριολεξία, οδηγώντας μας 110 μέτρα κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας για τα επόμενα 3 χιλιόμετρα. Υποβάλλαμε τα σέβη μας στο μεγαλείο των νορβηγών μηχανικών, τοπογράφων και λοιπών εμπλεκομένων, για να αντικρύσουμε στο φώς της ατέλειωτης μέρας ένα φιόρδ που μας ανάγκασε να σταθούμε για να το απαθανατίσουμε.

Το ταπεινό φιόρδ Austnesfjorden με ελάχιστες παραπομπές στο ίντερνετ, που δεν το αναγράφει ούτε το google map, επέσυρε μια ποικιλία επιφωνημάτων από μέρους μας. Μικρά χωριά φώλιαζαν στις ρίζες βουνών που ορθώνονταν μέσα από την θάλασσα, άγρια, γυμνά, χιονοσκεπή. Αλπικό τοπίο εξαιρετικής ομορφιάς που το έλουζε ένα υπέρλαμπρο φως κάνοντάς το να φαντάζει σχεδόν ονειρικό. Κάπου στη διαδρομή κι ένα μικρό ξωκκλήσι με το καμπαναριό του να αναμετράται στη θέα των απόκρημνων γρανιτένιων όγκων.
Ήμασταν μαγεμένοι, όμως ο χρόνος πίεζε κι έπρεπε να συνεχίσουμε για να φθάσουμε σε λογική ώρα στο τελικό μας προορισμό, το Reine.
acache.virtualtourist.com_4_5115764_Driving_in_Hinnoya_Lofoten.jpg

acache.virtualtourist.com_4_5115765_Driving_in_Hinnoya_Lofoten.jpg

Στο Svolvær, τη μεγαλύτερη πόλη στα Lofoten, βάλαμε βενζίνη και θεώρησα σωστό να ενημερώσω την ιδιοκτήτρια του καταλύματός μας ότι… υπάρχουμε κι έχουμε κανά 2ωρο ακόμα δρόμο (μην υπολογίζοντας και τις στάσεις για πιθανές φωτογραφήσεις). «Μην έχετε άγχος. Το κλειδί του σπιτιού, σας περιμένει πάνω στην εξώπορτα!», είπε πασχίζοντας ταυτόχρονα να μου εξηγήσει πώς να το εντοπίσω στην περιοχή.

Περνώντας μέσα από γραφικά ψαροχώρια (που έβαλα στο μάτι για τις μελλοντικές περιηγήσεις τις επόμενες μέρες) κάναμε μια μικρή στάση λίγο πριν μια συστοιχία 2 γεφυρών που θα μας έμπαζαν στο δεύτερο νησί των Lofoten, το Vestvågøy.
Εκεί είχα εντοπίσει μια από τις πινακίδες που υποδήλωνε την ύπαρξη υπαίθριων έργων τέχνης τα οποία είναι διάσπαρτα στα νησιά. Το έργο, όπισθεν, ήταν ένα κομμάτι ημικυκλικού τσιμέντου με αποτέλεσμα να αναρωτηθούμε τι θέλει να πει ο καλλιτέχνης. Όμως από μπροστά ήταν ένα συνδυασμός παραμορφωτικών καθρεπτών που απεικόνιζαν δραματοποιημένο το περιβάλλον ορεινό τοπίο των νησιών. Ομολογουμένως πρωτότυπο και εντυπωσιακό.
acache.virtualtourist.com_4_5115770_Island_of_Vestvagoy_and_Flakstadoya_Lofoten.jpg

Το νησί Vestvågøy με εξέπληξε με την αντίθεση του τοπίου του. Σε μεγάλο ποσοστό χαμηλοί λόφοι και καταπράσινες κοιλάδες. Γαλήνιο τοπίο που θα το περίμενα κάπου αλλού στην Ευρώπη.
acache.virtualtourist.com_4_5115772_Island_of_Vestvagoy_and_Flakstadoya_Lofoten.jpg

Όμως η είσοδος στο προτελευταίο νησί, το Flakstadøy, επανέφερε το γνώριμο ορεινό σκηνικό. Μόνο που κι εκεί μας περίμενε μια νέα έκπληξη. Στην βόρεια άκρη του νησιού που ατενίζει τον ατλαντικό ωκεανό μικρές παραλίες με τυρκουάζ νερά που σε άλλα πλάτη θα σε προσκαλούσαν για μια βουτιά στα νερά τους.
acache.virtualtourist.com_4_5115773_Island_of_Vestvagoy_and_Flakstadoya_Lofoten.jpg

Στο βάθος διαγράφονται οι μικρές παραλίες

Λίγα χιλιόμετρα πια μας χώρισαν από τον προορισμό μας και το τοπίο είχε πλέον μετατραπεί σε μια σειρά γυμνών βράχων που κατηφόριζαν απότομα προς τη θάλασσα.
Ένα μικρό τούνελ μας έφερε ένα βήμα πιο κοντά στο Reine και το μικρό νησάκι Hamnøy όπου βρισκόταν το rorbua μας. Είχε φτάσει σχεδόν 8 το βράδυ και ήμασταν στους δρόμους τουλάχιστον ένα 10ωρο.

Με το που αντικρίσαμε τα πρώτα σπίτια, το αετίσιο (πλην πρεσβυωπικό πλέον) μάτι μου εντόπισε την ταμπέλα «rorbuer to let» της ιδιοκτήτριάς μας. Σταματήσαμε, συστηθήκαμε, γνωρίσαμε το σύζυγο και τον υιό, κουβεντιάσαμε περί του ταξιδίου, μας έδωσε κάποιες χρηστικές πληροφορίες για τη περιοχή, μας πληροφόρησε ότι έχουμε και βάρκα με κουπιά ή μηχανή στη διάθεσή μας, την πληρώσαμε και έκτοτε…. δεν την ξαναείδαμε!!

Το κλειδί του ξύλινου rorbua μας με την επωνυμία “Μimmibua” μας περίμενε κρεμασμένο δίπλα από τη πόρτα. Ήταν ό,τι οικονομικότερο (95?) και κυρίως διαθέσιμο μπόρεσα να βρω στη περιοχή.
Τα rorbuer είναι μικρά ξύλινα σπιτάκια χτισμένα πάνω σε πασσάλους στην άκρη της ακτής και παλιά ήταν κατοικίες ψαράδων. Σήμερα είναι προσφιλές είδος καταλύματος στη περιοχή, με αποτέλεσμα να χτίζονται ολοένα και καινούργια.
Με το που μπήκαμε μας χτύπησε η μυρουδιά του ξύλου. Όλα ήταν κουκλίστικα.Ένα καθιστικό με κουζίνα και μια στόφα βαλμένη στη μέση, 2 κρεβατοκάμαρες (για να κοιμηθούν τουλάχιστον 5 άτομα) κι ένα μικρό μπάνιο ήταν όλο κι όλο το βασίλειό μας. Μόνο που κι εδώ υπήρχε η ίδια διάταξη κρεβατιών τύπου στρατώνα…
acache.virtualtourist.com_4_5115778_Stay_in_rorbuer_Lofoten.jpg

acache.virtualtourist.com_4_5115776_Stay_in_rorbuer_Lofoten.jpg

acache.virtualtourist.com_4_5115777_Stay_in_rorbuer_Lofoten.jpg

Τα λεφτά όμως όλα ήταν το τεράστιο μπαλκόνι στηριγμένο πάνω σε πασσάλους πάνω από τα νερά του φιόρδ, με θέα στα σπιτάκια του νησιού Hamnøy και τα επιβλητικά βουνά γύρω από το Reine. Μοναδικό τοπίο που δεν χορταίναμε να απολαμβάνουμε. Ο travelogatos με κίνδυνο να χάσει την ισορροπία του και βρεθεί στην αγκαλιά της παγωμένης θάλασσας των Lofoten αποφάσισε να κωπηλατήσει για λίγο μέσα στο μικρό λιμανάκι. Δύσκολη διαδικασία όπως φαίνεται γιατί δεν το αποτόλμησε έκτοτε ξανά.
acache.virtualtourist.com_4_5115780_Hamnoy_in_Reine_io_Lofoten_Lofoten.jpg

acache.virtualtourist.com_4_5115781_Hamnoy_in_Reine_io_Lofoten_Lofoten.jpg

Κάναμε μια μικρή βόλτα να γνωρίσουμε τη περιοχή μας.
Εξωπραγματικές εικόνες δημιουργούσαν οι αιχμές των βουνών που θαρρείς ήταν ριγμένα στη θάλασσα από κάποιο χέρι θεότητας των Βίκινγκ. Και παντού επικρατούσε μια απίστευτη ηρεμία.
acache.virtualtourist.com_4_5115775_Stay_in_rorbuer_Lofoten.jpg

acache.virtualtourist.com_4_5115779_Stay_in_rorbuer_Lofoten.jpg

acache.virtualtourist.com_4_5115787_Hamnoy_in_Reine_io_Lofoten_Lofoten.jpg

Η κόπωση νίκησε όμως την περιέργεια. Ο travelogatos απεδείχθη γι’ακόμα μια φορά ανεξάντλητος, καθώς μετά την πολύωρη οδήγηση, ανέλαβε να κατευνάσει τα αίσθημα πείνας μας ετοιμάζοντας μια χορταστική μακαρανάδα συνοδεία ελληνικού κρασιού στο υπέροχο μπαλκονάκι μας.

Ένοιωθα ευφορία. Ήμουν επιτέλους στα πολυπόθητα Lofoten κι οι εικόνες ως τώρα με επιβράβευαν απόλυτα για την εμμονή μου.

Κοιμήθηκα ικανοποιημένος κι ας ξεκινούσε ο δίσκος του ήλιου το ταξίδι του για μια νέα μέρα… Αυτή τη φορά θα πω καληνύχτα. :clap:


Και η καθιερωμένη βιντεοανασκόπηση...
 
Last edited by a moderator:

Εκπομπές Travelstories

Τελευταίες δημοσιεύσεις

Booking.com

Στατιστικά φόρουμ

Θέματα
33.635
Μηνύματα
905.083
Μέλη
39.376
Νεότερο μέλος
Vichumills

Κοινοποιήστε αυτή τη σελίδα

Top Bottom