dim kyr
Member
- Μηνύματα
- 2.089
- Likes
- 6.660
- Ταξίδι-Όνειρο
- ΔΟΥ Κορίνθου
Ολοι λίγο ή πολύ γνωρίζουμε ότι ταξίδι στην Ινδία χωρίς την εμπειρία του τρένου είναι μισό ταξίδι.
Η εδραίωσή τους οφείλεται στην Αγγλική αποικιοκρατία η οποία θεώρησε αυτόν τον τρόπο λειτουργικοτερο, ασφαλέστερο και φυσικά φθηνότερο για την μεταφορά των (κλεμμένων) αγαθών τους. Δηλαδή για μια ακόμη φορά οι Αγγλοι λειτούργησαν με βάση το συμφέρον τους στις αποικίες και αδιαφόρησαν για αυτές. Απλά στην συγκεκριμένη περίπτωση έτυχε και οφελήθηκαν οι Ινδοί που πήραν κληρονομιά έναν απίστευτο αριθμό σιδηρογραμμών. Χιλιάδες δάση αποψιλώθηκαν για την δημιουργία των ραγών , αλλά και χιλιάδες οι ελέφαντες που εργάστηκαν για την αποπεράτωση.
Στην χώρα αυτή τα τρένα είναι τρόπος ζωής. Γεννιέσαι, ζεις και πεθαίνεις σε αυτά -ενίοτε και πάνω σε αυτά- χωρίς υπερβολή.
Δεκάδες επίσης ατυχήματα ή δυστηχήματα λαβαίνουν χώρα κάθε χρόνο. Ειναι ένας φτηνός τρόπος μετακίνησης όχι απαραίτητα γρήγορος ή άνετος αλλά κατάλληλος για να διασχίσεις τις τρελές συνήθως αποστάσεις της χώρας. Υπάρχουν πολλά είδη και πολλές κατηγορίες. Το πιο σύγχρονο/γρήγορο θεωρείται το τρένο Δελχί-Βομβάη. Ενώ ένα απο τα χειρότερα είναι το Mandor Express που πάει Τζοντπουρ.
Τα εισιτήρια είναι πολύ οικονομικά και μπορεί να αγοραστουν ηλεκτρονικά απο το σπίτι (make my trip.com) και να πληρωθούν με πιστωτική και να τυπωθούν απο εσάς , ή απο τον σταθμό ή απο τουριστικό πράκτορα με μια μικρή επιβάρυνση. Διαθέσιμα είναι για τους μεγάλους προορισμούς 90 ημέρες πρίν, αλλά σε μικρότερες αποστάσεις μπορεί να ανοίξουν 30 ημέρες πριν (πχ για Σίμλα). Eξαιτίας της πληρότητας των θέσεων σε προορισμούς άκρως τουριστικούς η Ινδική κυβέρνηση έχει δημιουργήσει το σύστημα Tatkal. Σύμφωνα με αυτό, "κρατούνται" θέσεις σε various προορισμούς και διατίθενται τελευταία στιγμή προς τους τουρίστες με μια μικρή επιβάρηση (απο 75 έως 300 περίπου ρουπίες). Δεν μπορεί να γίνει combine σε διαφορετικούς προορισμούς. Πρέπει να εκδοθούν διαφορετικά εισιτήρια κάθε φορά. Ακόμα διατίθεται λίστα αναμονής σε περίπτωση που δεν βρίσκεται ένα συγκεκριμένο εισιτήριο και ... ελπίζετε σε ακύρωση.
Τώρα για το αν χρειάζεται προκράτηση θα έλεγα ότι σε δημοφιλής προορισμούς ή σε περιόδους εορτών , ναι. Χρειάζεται. Κυρίως άμα θέλετε να ταξιδέψετε α θέση , που δεν διατίθονται πολλά εισιτήρια. Στο κομμάτι που έκανα εγώ Δελχί Τζοντπουρ είχε μόλις 12 θέσεις. Σε περίπτωση ακύρωσης (μέχρι 4 ώρες πριν την αναχώρηση), σας επιστρέφετε το τίμημα, απλά πρέπει όταν κλείσετε το εισιτήριο on line να το τσεκάρετε αν είναι επιστρέψιμη χρέωση (δεν το κάνουν όλα τα site, είναι όπως τα αεροπορικά, ελέγξτε το πριν προβείτε στην αγορά τους).
Ενας δυτικός μπορεί εύκολα (νόμιμα) να παρακάμψει τις ατελείωτες ουρες και να φτάσει πρώτος στο γκισέ αν και συνήθως στους μεγάλους σταθμούς υπάρχει περίπτωση να υπάρχει ειδικό γκισε για αλλοδαπούς (υπάρχουν στο Δελχί, Βομβάη, Καλκούτα, Αγκρα, Τζαιπούρ και Βαρανάσι) .
Τώρα όσο αφορά το κομμάτι "είναι στην ώρα τους?", δύσκολο να απαντηθεί. Σε γενικές γραμμές πάντως ναι. Είναι. Για να το τσεκάρετε πάτε σε αυτήν την σελίδα, www.erail.in, βάζετε το δρομολόγιο που σας ενδιαφέρει και κοιτάτε για ήδη τετελεσμένες διαδρομές αν ήταν φερέγγυο ή αν είχε ακυρωθεί. Και φυσικά ρίχνετε και μια προσευχή στον Κρίσνα. Αυτό βοηθά πάντα.
Ασφάλεια. Αν αναλογιστεί κανείς πόσες ψυχές μεταφέρουν ετησίως και πόσες χιλιάδες δρομολόγια εκτελούνται καθημερινά και το αντιπαραβάλλει με τα ατυχήματα που γίνονται, θα λέγαμε πως ναι. Είναι ασφαλή, αντίθετα με άλλα μέσα μεταφοράς στην Ινδία όπως πχ αυτοκίνητα ή λεωφορεία.
Οι σταθμοί στο Δελχί είναι χαοτικοί. Ξαπλωμένοι στο έδαφος, σκουπίδια, σκυλιά, ζητιάνοι, βρωμιά, και κόσμος.... πολύς κόσμος. Υπάρχουν πίνακες βέβαια αλλά είναι κομματάκι αμφίβολο αν σας βοηθήσουν να βγάλετε άκρη με τις πλατφόρμες. Ρωτήστε καλύτερα τους υπαλλήλους ή τους στρατιώτες και όχι Ινδούς πολίτες. Είναι ικανοί να σας στείλουν στην Βιρμανία μόνο και μόνο για να μην σας στενοχωρήσουν και πείτε ότι δεν σας βοήθησαν. Πάντα λοιπόν υπάλληλο ή στρατιώτη. Επίσης σε μεγάλους σταθμούς όπως πχ Βομβάη, να είστε αρκετή ώρα πριν την αναχώρηση γιατί όπως θα διαπιστώσετε δεν είναι πάντα εύκολο να βρείς το σωστό τρένο, πλατφόρμα ή βαγόνι. Απαιτεί αρκετή ώρα. Στο σταθμό του Παλαιού Δελχί υπάρχουν ειδικές VIP αίθουσες αναμονής για αυτούς που έχουν κλείσει α θέση εισητήριο. Τίποτα ιδιαίτερο, απλά μια κλιματιζόμενη αίθουσα.
Για το τρένο με το Πακιστάν υπάρχει ειδική πλατφόρμα και ατελείωτοι έλεγχοι απο στρατιώτες.
Επίσης να θυμάστε ότι στα ινδικά τρένα δεν υπάρχει εστιατόριο σε κανένα βαγόνι, αλλά περνάει κάποιος (οχι στα βραδυνά τρένα συνήθως), και σας ρωτάει αν θέλετε να φάτε κάτι και σας το φέρνει λίγο αργότερα. Η επιλογή βέβαια συνήθως είναι vegeterian ή μη και είναι φτηνό. Επίσης όλο και κάποιος θα υπάρχει που θα περνάει απο τον διάδρομο και πουλάει τσαι για λίγες ρουπίες. Κατά την γνώμη μου ο ασφαλέστερος τρόπος για να μην μείνετε νηστικοι απο την μιά, αλλά και απο την άλλη να μην γνωρίσετε την ποιότητα της ινδικής νοσοκομειακής περίθαλψης, είναι να προμηθευτείτε απο τον σταθμό εκίνησης ξηρά τροφή (πατατάκια, κοκα κόλες κλπ).
Ας έρθω στην ουσία. Κατηγορίες εισιτηρίων/θέσεων
Εχουμε την α θέση και ακριβότερη. Ονομάζεται first Air condition (AC1)Ενδύκνειται για μεγάλα ταξίδια πάνω απο 8 ώρες. Κουκέτες με 4 ή 2 κρεβάτια (ανάλογα την γραμμή, δεν έχετε επιλογή για το αν είναι 2 ή 4 κρεβάτια) και πόρτα που κλείνει και ασφαλίζει απο την μέσα μεριά. Τα κρεββάτια είναι ψευτοδερμάτινα για να κρύβουν την βρώμα και να καθαρίζονται (λέμε τώρα) εύκολα, αλλά διατίθονται απο 2 καθαρά σεντονια σε σελοφάν και κουβέρτες. Υπάρχει ηλεκτρονικο πινακάκι ανακοινώσεων εντός της κουκέτας που αναγγέλει τους σταθμούς και άλλες διάφορες βλακείες και ατομικό φωτάκι. Οι αποσκευές μπαίνουν κάτω απο την κουκέτα και υπάρχει και χωρος δίπλα απο την πόρτα. Τα παραθυρα δεν ανοίγουν. Τουαλέτα 1 για όλο το βαγόνι. Καθαρή δεν την λες, αλλά υποφέρεται. Εχει και μπάρα για να κρατιέσαι μην βρεθείς στην μαύρη τρύπα! Κλιματιζόμενο (προειδοποίηση, πολύ κρύο) και με έναν ανεμιστήρα στην κορυφή για να σιγουρευτεί ο Ινδικός ΟΣΕ ότι δεν θα γλιτώσετε την ψύξη.
Να θυμάστε ότι το βαγόνι αυτής της θέσης έχει αναρτημένο χαρτί με τον κατάλογο των επιβατών και θα πρέπει να γράφει το όνομά σας πάνω.
Επίσης τα 2 πάνω κρεβάτια, διαθετουν -εκτός απο σκάλα για να κάνεις ορειβασία-, κάγγελο για να μην σαβουρωθείτε στον ύπνο σας και την διάρκεια της ημέρας "μαζεύουν" και χρησιμοποιούνται τα δυο κάτω για κάθισμα.
Για ταυτοποίηση θα έχετε το διαβατήριο αν και δεν το ζητούν πάντα και φυσικά το εισητήριο το οποίο ΔΕΝ θα δώσετε για κανένα λόγο στον υπάλληλο ότι και να σας πει. Απλά θα του το δείξετε και θα το βάλετε πάλι στην τσέπη σας.
Να επισημάνω εδώ ότι επειδή υπάρχουν πολλά διαφορετικά τρένα, οι κατηγορίες των θέσεων μπορεί να διαφέρουν λίγο η μια απο την άλλη. Αρα είναι και θέμα προορισμού (άρα τρένου) και όχι μόνο επιλογής θέσης. Κάθε γραμμή δηλαδή έχει το δικό της συγκεκριμένο τρένο και εκτελεί μόνο αυτήν την διαδρομή. Δεν "ρίχνουν" τα τρένα όπου να'ναι.
Ελπίζω για αρχή να σας κατατόπισα.
Θα συνεχίσω με την επόμενη κατηγορία
Η εδραίωσή τους οφείλεται στην Αγγλική αποικιοκρατία η οποία θεώρησε αυτόν τον τρόπο λειτουργικοτερο, ασφαλέστερο και φυσικά φθηνότερο για την μεταφορά των (κλεμμένων) αγαθών τους. Δηλαδή για μια ακόμη φορά οι Αγγλοι λειτούργησαν με βάση το συμφέρον τους στις αποικίες και αδιαφόρησαν για αυτές. Απλά στην συγκεκριμένη περίπτωση έτυχε και οφελήθηκαν οι Ινδοί που πήραν κληρονομιά έναν απίστευτο αριθμό σιδηρογραμμών. Χιλιάδες δάση αποψιλώθηκαν για την δημιουργία των ραγών , αλλά και χιλιάδες οι ελέφαντες που εργάστηκαν για την αποπεράτωση.
Στην χώρα αυτή τα τρένα είναι τρόπος ζωής. Γεννιέσαι, ζεις και πεθαίνεις σε αυτά -ενίοτε και πάνω σε αυτά- χωρίς υπερβολή.
Δεκάδες επίσης ατυχήματα ή δυστηχήματα λαβαίνουν χώρα κάθε χρόνο. Ειναι ένας φτηνός τρόπος μετακίνησης όχι απαραίτητα γρήγορος ή άνετος αλλά κατάλληλος για να διασχίσεις τις τρελές συνήθως αποστάσεις της χώρας. Υπάρχουν πολλά είδη και πολλές κατηγορίες. Το πιο σύγχρονο/γρήγορο θεωρείται το τρένο Δελχί-Βομβάη. Ενώ ένα απο τα χειρότερα είναι το Mandor Express που πάει Τζοντπουρ.
Τα εισιτήρια είναι πολύ οικονομικά και μπορεί να αγοραστουν ηλεκτρονικά απο το σπίτι (make my trip.com) και να πληρωθούν με πιστωτική και να τυπωθούν απο εσάς , ή απο τον σταθμό ή απο τουριστικό πράκτορα με μια μικρή επιβάρυνση. Διαθέσιμα είναι για τους μεγάλους προορισμούς 90 ημέρες πρίν, αλλά σε μικρότερες αποστάσεις μπορεί να ανοίξουν 30 ημέρες πριν (πχ για Σίμλα). Eξαιτίας της πληρότητας των θέσεων σε προορισμούς άκρως τουριστικούς η Ινδική κυβέρνηση έχει δημιουργήσει το σύστημα Tatkal. Σύμφωνα με αυτό, "κρατούνται" θέσεις σε various προορισμούς και διατίθενται τελευταία στιγμή προς τους τουρίστες με μια μικρή επιβάρηση (απο 75 έως 300 περίπου ρουπίες). Δεν μπορεί να γίνει combine σε διαφορετικούς προορισμούς. Πρέπει να εκδοθούν διαφορετικά εισιτήρια κάθε φορά. Ακόμα διατίθεται λίστα αναμονής σε περίπτωση που δεν βρίσκεται ένα συγκεκριμένο εισιτήριο και ... ελπίζετε σε ακύρωση.
Τώρα για το αν χρειάζεται προκράτηση θα έλεγα ότι σε δημοφιλής προορισμούς ή σε περιόδους εορτών , ναι. Χρειάζεται. Κυρίως άμα θέλετε να ταξιδέψετε α θέση , που δεν διατίθονται πολλά εισιτήρια. Στο κομμάτι που έκανα εγώ Δελχί Τζοντπουρ είχε μόλις 12 θέσεις. Σε περίπτωση ακύρωσης (μέχρι 4 ώρες πριν την αναχώρηση), σας επιστρέφετε το τίμημα, απλά πρέπει όταν κλείσετε το εισιτήριο on line να το τσεκάρετε αν είναι επιστρέψιμη χρέωση (δεν το κάνουν όλα τα site, είναι όπως τα αεροπορικά, ελέγξτε το πριν προβείτε στην αγορά τους).
Ενας δυτικός μπορεί εύκολα (νόμιμα) να παρακάμψει τις ατελείωτες ουρες και να φτάσει πρώτος στο γκισέ αν και συνήθως στους μεγάλους σταθμούς υπάρχει περίπτωση να υπάρχει ειδικό γκισε για αλλοδαπούς (υπάρχουν στο Δελχί, Βομβάη, Καλκούτα, Αγκρα, Τζαιπούρ και Βαρανάσι) .
Τώρα όσο αφορά το κομμάτι "είναι στην ώρα τους?", δύσκολο να απαντηθεί. Σε γενικές γραμμές πάντως ναι. Είναι. Για να το τσεκάρετε πάτε σε αυτήν την σελίδα, www.erail.in, βάζετε το δρομολόγιο που σας ενδιαφέρει και κοιτάτε για ήδη τετελεσμένες διαδρομές αν ήταν φερέγγυο ή αν είχε ακυρωθεί. Και φυσικά ρίχνετε και μια προσευχή στον Κρίσνα. Αυτό βοηθά πάντα.
Ασφάλεια. Αν αναλογιστεί κανείς πόσες ψυχές μεταφέρουν ετησίως και πόσες χιλιάδες δρομολόγια εκτελούνται καθημερινά και το αντιπαραβάλλει με τα ατυχήματα που γίνονται, θα λέγαμε πως ναι. Είναι ασφαλή, αντίθετα με άλλα μέσα μεταφοράς στην Ινδία όπως πχ αυτοκίνητα ή λεωφορεία.
Οι σταθμοί στο Δελχί είναι χαοτικοί. Ξαπλωμένοι στο έδαφος, σκουπίδια, σκυλιά, ζητιάνοι, βρωμιά, και κόσμος.... πολύς κόσμος. Υπάρχουν πίνακες βέβαια αλλά είναι κομματάκι αμφίβολο αν σας βοηθήσουν να βγάλετε άκρη με τις πλατφόρμες. Ρωτήστε καλύτερα τους υπαλλήλους ή τους στρατιώτες και όχι Ινδούς πολίτες. Είναι ικανοί να σας στείλουν στην Βιρμανία μόνο και μόνο για να μην σας στενοχωρήσουν και πείτε ότι δεν σας βοήθησαν. Πάντα λοιπόν υπάλληλο ή στρατιώτη. Επίσης σε μεγάλους σταθμούς όπως πχ Βομβάη, να είστε αρκετή ώρα πριν την αναχώρηση γιατί όπως θα διαπιστώσετε δεν είναι πάντα εύκολο να βρείς το σωστό τρένο, πλατφόρμα ή βαγόνι. Απαιτεί αρκετή ώρα. Στο σταθμό του Παλαιού Δελχί υπάρχουν ειδικές VIP αίθουσες αναμονής για αυτούς που έχουν κλείσει α θέση εισητήριο. Τίποτα ιδιαίτερο, απλά μια κλιματιζόμενη αίθουσα.
Για το τρένο με το Πακιστάν υπάρχει ειδική πλατφόρμα και ατελείωτοι έλεγχοι απο στρατιώτες.
Επίσης να θυμάστε ότι στα ινδικά τρένα δεν υπάρχει εστιατόριο σε κανένα βαγόνι, αλλά περνάει κάποιος (οχι στα βραδυνά τρένα συνήθως), και σας ρωτάει αν θέλετε να φάτε κάτι και σας το φέρνει λίγο αργότερα. Η επιλογή βέβαια συνήθως είναι vegeterian ή μη και είναι φτηνό. Επίσης όλο και κάποιος θα υπάρχει που θα περνάει απο τον διάδρομο και πουλάει τσαι για λίγες ρουπίες. Κατά την γνώμη μου ο ασφαλέστερος τρόπος για να μην μείνετε νηστικοι απο την μιά, αλλά και απο την άλλη να μην γνωρίσετε την ποιότητα της ινδικής νοσοκομειακής περίθαλψης, είναι να προμηθευτείτε απο τον σταθμό εκίνησης ξηρά τροφή (πατατάκια, κοκα κόλες κλπ).
Ας έρθω στην ουσία. Κατηγορίες εισιτηρίων/θέσεων
Εχουμε την α θέση και ακριβότερη. Ονομάζεται first Air condition (AC1)Ενδύκνειται για μεγάλα ταξίδια πάνω απο 8 ώρες. Κουκέτες με 4 ή 2 κρεβάτια (ανάλογα την γραμμή, δεν έχετε επιλογή για το αν είναι 2 ή 4 κρεβάτια) και πόρτα που κλείνει και ασφαλίζει απο την μέσα μεριά. Τα κρεββάτια είναι ψευτοδερμάτινα για να κρύβουν την βρώμα και να καθαρίζονται (λέμε τώρα) εύκολα, αλλά διατίθονται απο 2 καθαρά σεντονια σε σελοφάν και κουβέρτες. Υπάρχει ηλεκτρονικο πινακάκι ανακοινώσεων εντός της κουκέτας που αναγγέλει τους σταθμούς και άλλες διάφορες βλακείες και ατομικό φωτάκι. Οι αποσκευές μπαίνουν κάτω απο την κουκέτα και υπάρχει και χωρος δίπλα απο την πόρτα. Τα παραθυρα δεν ανοίγουν. Τουαλέτα 1 για όλο το βαγόνι. Καθαρή δεν την λες, αλλά υποφέρεται. Εχει και μπάρα για να κρατιέσαι μην βρεθείς στην μαύρη τρύπα! Κλιματιζόμενο (προειδοποίηση, πολύ κρύο) και με έναν ανεμιστήρα στην κορυφή για να σιγουρευτεί ο Ινδικός ΟΣΕ ότι δεν θα γλιτώσετε την ψύξη.
Να θυμάστε ότι το βαγόνι αυτής της θέσης έχει αναρτημένο χαρτί με τον κατάλογο των επιβατών και θα πρέπει να γράφει το όνομά σας πάνω.
Επίσης τα 2 πάνω κρεβάτια, διαθετουν -εκτός απο σκάλα για να κάνεις ορειβασία-, κάγγελο για να μην σαβουρωθείτε στον ύπνο σας και την διάρκεια της ημέρας "μαζεύουν" και χρησιμοποιούνται τα δυο κάτω για κάθισμα.
Για ταυτοποίηση θα έχετε το διαβατήριο αν και δεν το ζητούν πάντα και φυσικά το εισητήριο το οποίο ΔΕΝ θα δώσετε για κανένα λόγο στον υπάλληλο ότι και να σας πει. Απλά θα του το δείξετε και θα το βάλετε πάλι στην τσέπη σας.
Να επισημάνω εδώ ότι επειδή υπάρχουν πολλά διαφορετικά τρένα, οι κατηγορίες των θέσεων μπορεί να διαφέρουν λίγο η μια απο την άλλη. Αρα είναι και θέμα προορισμού (άρα τρένου) και όχι μόνο επιλογής θέσης. Κάθε γραμμή δηλαδή έχει το δικό της συγκεκριμένο τρένο και εκτελεί μόνο αυτήν την διαδρομή. Δεν "ρίχνουν" τα τρένα όπου να'ναι.
Ελπίζω για αρχή να σας κατατόπισα.
Θα συνεχίσω με την επόμενη κατηγορία
