Τα παράξενα της Γαλλίας

[Denis Roubien]

.

 

[vasiliss]

Πολύ ενδιαφέρουσα γραφή.
Νομίζω πρέπει να γράφεις πιο συχνά στο travelstories.

 

[Denis Roubien]

Πολύ ενδιαφέρουσα γραφή.
Νομίζω πρέπει να γράφεις πιο συχνά στο travelstories.

Σε ευχαριστώ πολύ. Σήμερα άρχισα να γράφω εδώ. Έχω μόλις μία εβδομάδα που δημιούργησα σχετικό blog, το culturehikes.com. 'Αρχισα να φοβάμαι ότι μεγαλώνοντας θα ξεχάσω λεπτομέρειες από τα ταξίδια μου και αποφάσισα να αρχίσω να τις καταγράφω. Τα τελευταία χρόνια συμμετέχω σε πεζοπορικές εκδρομές στην Ελλάδα και λόγω ειδικότητας τους εξηγώ διάφορα που βλέπουμε. Μου λένε ότι τους τα εξηγώ καλά, οπότε είπα να αρχίσω να τα γράφω κιόλας, να μείνουν.

 

[Denis Roubien]

Η συνέχεια της ιστορίας με τα κάστρα του Λείγηρα θα έχει τίτλο: Χαμένοι στις σκάλες "χάρη" στον Ντα Βίντσι. Οι καλά διαβασμένοι ίσως καταλάβουν πού θα είναι.

 

[taver]

Η συνέχεια της ιστορίας με τα κάστρα του Λείγηρα θα έχει τίτλο: Χαμένοι στις σκάλες "χάρη" στον Ντα Βίντσι. Οι καλά διαβασμένοι ίσως καταλάβουν πού θα είναι.

Και οι μετρίως διαβασμένοι όπως εγώ κατάλαβαν εύκολα... Château de Blois ?

 

[Denis Roubien]

Και οι μετρίως διαβασμένοι όπως εγώ κατάλαβαν εύκολα... Château de Blois ?

Κοντά έπεσες. Και το Blois έχει μία πολύ αξιόλογη σκάλα, αλλά δεν εννοώ αυτή. Θα μάθεις σύντομα. Ας αφήσουμε και λίγο σασπένς, είναι η μισή χαρά του ταξιδιού ;-)

 

[demie]

Μου λένε ότι τους τα εξηγώ καλά, οπότε είπα να αρχίσω να τα γράφω κιόλας, να μείνουν.

Και πολύ καλά σού λένε!!! Ευχαριστούμε πολύ!!!

 

[Denis Roubien]

Και πολύ καλά σού λένε!!! Ευχαριστούμε πολύ!!!

Εγώ ευχαριστώ. Είναι χαρά να μοιράζεσαι μοναδικές εμπειρίες από τα ταξίδια. Ακόμη και το να "γνωρίσεις" έναν άνθρωπο που δεν ζει πια, αλλά η αύρα του πλημμυρίζει ένα μέρος, πιστεύω ότι είναι ταξιδιωτική εμπειρία.

 

[chris7]

Επισκεφθήκαμε το Chenonceau (Σενονσώ) πριν από πολλά χρόνια και μας εντυπωσίασε χωρίς βέβαια να γνωρίζουμε πολλά για την ιστορία του.
Σε ευχαριστούμε για την ξενάγηση.

 

[Denis Roubien]

Περιηγήσεως στη Γαλλία συνέχεια.

Τώρα πάμε σε άλλη περιοχή, στη Βουργουνδία.

Και συγκεκριμένα στην Beaune (Μπον), σε μικρή απόσταση από την Ντιζόν.

Εκεί, το πιο σημαντικό αξιοθέατο, είναι το νοσοκομείο.

Αν σας φαίνεται παράξενο, ας "ακούσουμε" σχόλια επισκεπτών:

-2-3 μαζί σε κάθε κρεβάτι; Και άσχετα με το τι αρρώστια είχαν;

-Μα τι καλά νοσοκομεία που έχουμε σήμερα!

Ξέρω ότι ακούγεται τρομακτικό, αλλά σκεφτείτε ότι μιλάμε για το πρώτο ίσως σύγχρονο νοσοκομείο της Ιστορίας.

Και ταυτόχρονα ένα από τα καλύτερα δείγματα κοσμικής αρχιτεκτονικής της Αναγέννησης του Βορρά.

Το αυστηρό εξωτερικό δεν προδιαθέτει για το λαμπρό εσωτερικό

Ιδρύθηκε το 1443 ως νοσοκομείο για τους φτωχούς και παρέμεινε νοσοκομείο μέχρι τη δεκαετία του 1970! Τώρα είναι μουσείο.

Το 1443, ο Εκατονταετής Πόλεμος είχε πρόσφατα τελειώσει, αφήνοντας τον πληθυσμό κατεστραμμένο. Επιπλέον, η περιοχή είχε χτυπηθεί πρόσφατα από την πανούκλα.

Ο Nicolas Rolin (Νικολά Ρολέν), Καγκελάριος του Δούκα της Βουργουνδίας Φίλιππου του Καλού, και η σύζυγός του Guigone de Salins, αποφάσισαν να χτίσουν ένα νοσοκομείο για τους φτωχούς. Το συγκρότημα εγκαινιάστηκε το 1452.

Ήταν ένα πρωτοποριακό ίδρυμα για την εποχή του. Εκείνη την εποχή, οι άρρωστοι καλούσαν τον γιατρό στο σπίτι - αν μπορούσαν να τον πληρώσουν.

Αλλιώς, πέθαιναν.

Ένα ειδικό κτίριο, όπου οι γιατροί εξέταζαν πολλούς ασθενείς μαζί, ήταν καινοτομία.

Ηλικιωμένοι, ανάπηροι, άρρωστοι, ορφανά, ετοιμόγεννες γυναίκες και άποροι, όλοι έγιναν δεκτοί για θεραπεία και καταφύγιο αδιαλείπτως από τον Μεσαίωνα μέχρι την εποχή μας.

Το νοσοκομείο είχε αρτοποιείο, φαρμακείο, κουζίνα και κοιτώνες για τις μοναχές-νοσοκόμες.

Μπαίνοντας στην αυλή, θα δείτε το πρώτο αξέχαστο θέαμα.

Τρία από τα κτίρια γύρω της έχουν στέγες με σμαλτωμένα κεραμίδια. Αυτή η τεχνική έχει μάλλον τις ρίζες της στην Κεντρική Ευρώπη, αλλά γρήγορα έγινε το σήμα κατατεθέν της αρχιτεκτονικής της Βουργουνδίας.

Υπάρχουν τέσσερα χρώματα κεραμιδιών, (κόκκινο, καφέ, κίτρινο και πράσινο) διατεταγμένα ώστε να σχηματίζουν αλληλοπλεγμένα σχέδια.

Ας μπούμε στο θάλαμο τώρα.

Στην οροφή, το ορατό βαμμένο πλαίσιο είναι σε σχήμα αναποδογυρισμένου σκάφους. Σε κάθε δοκάρι είναι σκαλισμένες καρικατούρες των σημαντικών κατοίκων της Beaune.

Το δωμάτιο είναι επιπλωμένο με δύο σειρές κρεβατιών με κουρτίνες. Τα κρεβάτια είναι σκληρά σαν πέτρες. Όπως είπαμε, τα παλιά χρόνια υπήρχαν 2-3 άτομα σε κάθε κρεβάτι.

Πηγή: Velvet (δεν επιτρεπόταν η φωτογράφηση μέσα)

Από τη μια πίστευαν ότι η αρρώστια ήταν τιμωρία από το Θεό. Από την άλλη, οι γιατροί δεν είχαν ιδέα ότι η ασθένεια εξαπλώνεται με την επαφή.

Οπότε, ήταν λίγο-πολύ θέμα τύχης με ποιον θα βρισκόσουν στο ίδιο κρεβάτι και τι θα είχε αυτός.

Άνδρες και γυναίκες ήταν ανάκατοι στα κρεβάτια. Μέχρι που ο Λουδοβίκος 14ος επισκέφθηκε το νοσοκομείο το 1658. Το θέαμα τον σόκαρε και δώρισε χρήματα για να εξασφαλιστεί ο διαχωρισμός των φύλων.

Οι άνθρωποι κοιμόντουσαν καθιστοί στα κρεβάτια. Γιατί πίστευαν ότι, αν ξάπλωναν και τους έπαιρνε ο ύπνος, θα φαίνονταν νεκροί κι ο Θάνατος θα μπορούσε να τρυπώσει και να τους πάρει.

Στις πλευρές των κρεβατιών υπήρχαν τουαλέτες κι οι σωματικές λειτουργίες γίνονταν στο ύπαιθρο.

Στο κέντρο του θαλάμου είχε πάγκους και τραπέζια για φαγητό.

Σε ένα από τα μεγάλα δωμάτια γίνονταν οι εγχειρήσεις. Χρειάζεται γερό στομάχι για να δείτε τα όργανα που χρησιμοποιούνταν ξέροντας ότι το αναισθητικό ήταν άγνωστο.

Στο πάτωμα υπάρχει μια τρύπα κι από κάτω τρέχει το ποτάμι. Εδώ έριχναν το αίμα και τα κομμένα μέλη. Αυτά παρασύρονταν από το νερό και κατέληγαν στο… πλυσταριό κάτω στο δρόμο.

Μετά τον θάλαμο βρίσκεται το παρεκκλήσι, τοποθετημένο έτσι, ώστε οι κλινήρεις να παρακολουθούν τη λειτουργία από τα κρεβάτια τους. Στο παρεκκλήσι βρισκόταν αρχικά το περίφημο πολύπτυχο του Ρογήρου βαν ντερ Βάυντεν. Τώρα στεγάζεται στο μουσείο.

Αυτό το πολύπτυχο, που απεικονίζει τη Δευτέρα Παρουσία, είναι πιθανότατα το πρώτο διαδραστικό έργο τέχνης στον κόσμο. Ένα τεράστιο και πολύχρωμο έργο, με πολλές πτέρυγες, που μπορούσαν να ανοίγουν ή να κλείνουν, ανάλογα με τη διάθεση της ημέρας.

Στόχος του: να ενθαρρύνει τους ασθενείς να προβληματιστούν για την κακή συμπεριφορά τους -που προκάλεσε την αρρώστια τους- και να καθάρουν την πράξη τους.

Αν και ήταν τεράστια πρόοδος για την εποχή του, θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες για τα σύγχρονα νοσοκομεία μας, κι ας μην έχουν στέγες με σμαλτωμένα κεραμίδια.

Έτσι δεν είναι;

Η ιστορία, με περισσότερες φωτογραφίες, εδώ

http://culturehikes.com/el/beaune-to-proto-nosokomeio-tis-istorias/

 

[greco]

Ευχαριστουμε για την ακρως ενδιαφερουσα ξεναγηση.Αγνοουσα το μερος.

 

[Denis Roubien]

Ευχαριστουμε για την ακρως ενδιαφερουσα ξεναγηση.Αγνοουσα το μερος.

Παρακαλώ. Δεν είναι γνωστό, γιατί είναι μια μικρή πόλη εκτός των κλασικών διαδρομών.