Γερμανία Τα παιδιά με τις χήνες και ο Τρίτωνας

[Marios_Gr]

Θα έλεγα ότι το αντίθετο συμβαίνει συνήθως. Εγώ με βροχή θα επιδιωκα να δω κλειστούς χώρους γενικά, όπως και κάνω άλλωστε όταν συναντώ βροχή!

Εννοώ ότι είχε τόση βροχή (και κρύο την τελευταία ημέρα), που έχασα κάποιο "πολύτιμο" χρόνο περιμένοντας στο ξενοδοχείο ή εγκλωβισμένος σε κάποιο καφέ ώσπου να φτιάξει ο καιρός. Γενικά, με τη βροχή χάνω τη ροή των πραγμάτων όπως την είχα στο μυαλό μου και αποδιοργανώνομαι. Άλλα μετεωρολογικά φαινόμενα με επηρεάζουν λιγότερο.

 

[Sassenach77]

Κατανοητό, δεν λειτουργούμε όλοι το ίδιο. Εγώ πχ δεν αντέχω τη πολύ ζέστη, λειτουργεί αρνητικά για μένα σε ένα ταξίδι και σε αυτά που θέλω να κάνω.

Αναμένω τη Βόννη για να κρατήσω σημειώσεις για σημεία ενδιαφέροντος, καθώς έχω σκοπό να την εντάξω σε επερχόμενο οδικό στη Γερμανια

 

[Marios_Gr]

Κατανοητό, δεν λειτουργούμε όλοι το ίδιο. Εγώ πχ δεν αντέχω τη πολύ ζέστη, λειτουργεί αρνητικά για μένα σε ένα ταξίδι και σε αυτά που θέλω να κάνω.

Α, ούτε και τη ζέστη μπορώ. Εννοώ δεν με ενοχλεί η πρωινή πάχνη και η θαλασσσία αύρα.

 

[Marios_Gr]

Wehrhahn-Linie

Αν διαβάζετε αυτή την ιστορία με τη θρησκευτική ευλάβεια που της αρμόζει, θα θυμόσαστε ότι ανάμεσα στα έργα ανάπλασης του κέντρου του Ντίσελντορφ είναι και το δίκτυο των κεντρικών σταθμών του υπόγειου σιδηρόδρομου U-Bahn, Wehrhahn-Linie.

Το έργο πήρε το όνομά του από την οδό Am Wehrhahn, κάτω από την οποία εκτείνεται μέρος της διαδρομής, και μαζί με την κατασκευή των σταθμών και των σηράγγων κόστισε σχεδόν 1 δισεκατομμύριο ευρώ! Η ιδέα πίσω από αυτό ήταν οι σήραγγες των γραμμών του μετρό στο κέντρο της πόλης να αντιμετωπιστούν ως ένα υπόγειο διαστημικό τούνελ, το οποίο στα έξι σημεία που φαρδαίνει, δηλαδή στους έξι νέους σταθμούς που κατασκευάστηκαν από το 2007 έως το 2016 (από τον σταθμό Pempelforter Straße μέχρι τον σταθμό Kirchplatz), θα μεταμορφώνεται σε βιωματικούς και διαδραστικούς χώρους τέχνης.

Για να υλοποιηθεί το concept συνεργάστηκαν καλλιτέχνες, μηχανικοί, αρχιτέκτονες και φυσικά η δημοτική αρχή της πόλης. Κάθε ένας από τους έξι κεντρικούς σταθμούς δόθηκε σε έναν εικαστικό καλλιτέχνη, για να τον διαμορφώσει σύμφωνα με το προσωπικό του αισθητικό στίγμα. Το αποτέλεσμα ήταν έξι χώροι με εντελώς διαφορετική εικόνα και προσωπικότητα, που εξακολουθούν όμως να είναι απολύτως λειτουργικοί για την εξυπηρέτηση των χρηστών του υπόγειου σιδηρόδρομου.

Λεπτομέρειες για την ιστορία του έργου, τα τεχνικά του χαρακτηριστικά και την καλλιτεχνική προσέγγιση του κάθε σταθμού μπορείτε να διαβάσετε στη σχετική ιστοσελίδα, ιδιαίτερης αισθητικής και λειτουργίας και η ίδια.
Wehrhahn-Linie - Düsseldorf - Metro - An interdisciplinary project

Pempelforter Straße

Schadowstraße

Heinrich-Heine-Allee

Benrather Straße

Graf-Adolf-Platz

Kirchplatz

 

[Marios_Gr]

Ständehauspark

Στο νότιο τμήμα του κεντρικού τομέα του Ντίσελντορφ και κάτω από την Παλιά Πόλη, στη συνοικία Carlstadt, βρίσκεται tο πάρκο Ständehauspark. Έχει έκταση 6 εκτάρια και ουσιαστικά αποτελείται από τις δύο λιμνούλες Kaiserteich και Schwanenspiegel και τις κατάφυτες όχθες τους.

Το πάρκο εκτείνεται μέσα στα όρια του παλιού φρουρίου του Ντίσελντορφ, που κάποτε προστάτευε το κέντρο της πόλης. Το 1801 αποφασίστηκε η κατεδάφιση των οχυρώσεων και ο κηπουρός του βασιλιά Maximilian Weyhe -δημιουργός και του πάρκου Hofgarten- ενσωμάτωσε τα υπολείμματα των οχυρωματικών έργων σε έναν καταπράσινο χώρο περιπάτου.

Στο νότιο άκρο του πάρκου βρίσκεται το κτήριο Ständehaus. Χτίστηκε μεταξύ του 1876 και του 1880 ως διοικητικό κτίριο για το επαρχιακό κοινοβούλιο της Ρηνανίας. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το Ständehaus χρησίμευσε ως το κτίριο του κοινοβουλίου για το κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας μέχρι το 1988. Από το 2002, και κατόπιν μιας εκτεταμένης ανακαίνισης που του έδωσε τη χαρακτηριστική γυάλινη οροφή του και φυσικό φως στο εσωτερικό του, μετονομάστηκε σε Κ21 και αποτελεί ένα από τα τρία κτήρια που στεγάζουν τη συλλογή τέχνης Kunstsammlung Nordrhein-Westfalen, και συγκεκριμένα το παράρτημα για την τέχνη του 21ου αιώνα. Είναι διάσημο για τις δημιουργίες πολυμέσων που φιλοξενεί και τα καλλιτεχνικά installation με την ενεργό συμμετοχή των επισκεπτών. Μπροστά από το μουσείο δεσπόζει το επιβλητικό σιντριβάνι «Ο πατέρας Ρήνος και οι κόρες του».

 

[Marios_Gr]

Landtag και Πύργος του Ρήνου

Συνεχίζοντας νοτιότερα από το Ständehauspark προς τις όχθες του Ρήνου, εκείνο το βροχερό πρωινό -όπως και σχεδόν όλα τα υπόλοιπα, εξάλλου- κατευθύνθηκα προς περιοχές της πόλης εκτός του κέντρου, αλλά ομοίως ενδιαφέρουσες.

Το κτήριο του Κοινοβουλίου του Κρατιδίου της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας (Landtag) στη συνοικία MedienHafen έγινε κιόλας 35 ετών. Ξεκίνησε να λειτουργεί το 1988 και ο κυκλικός σχεδιασμός του έχει όχι μόνο αρχιτεκτονική διάσταση, αλλά και πολιτική, αφού στο εσωτερικό του θέτει τον κάθε βουλευτή κατά μέτωπο με τους υπόλοιπους στις συζητήσεις της ολομέλειας. Το γυαλί που χρησιμοποιήθηκε εκτενώς στο εξωτερικό του συμβολίζει τη διαφάνεια και τον έλεγχό του από τους πολίτες. Το κοινοβούλιο ενθαρρύνει τις επισκέψεις των πολιτών σε αυτό, μέσα από προγράμματα ανοιχτών εκδηλώσεων και τακτικών παρακολουθήσεων των συνεδριάσεών του, υπό το σκεπτικό ότι η Δημοκρατία πρέπει να είναι μία βιωματική εμπειρία.

Όπως κάθε μεγάλη Γερμανική πόλη που σέβεται τον εαυτό της, το Ντίσελντορφ διαθέτει τον δικό του πύργο τηλεπικοινωνιών, το Rheinturm (Πύργος του Ρήνου). Και όπως συμβαίνει και σε όλες τις υπόλοιπες πόλεις της χώρας που διαθέτουν ανάλογο κτίσμα, αποτελεί σύμβολο και αγαπημένο τοπόσημο για τους ντόπιους.

Δημιουργήθηκε από τον αρχιτέκτονα Harald Deilmann από το 1979 έως το 1981 και βρίσκεται στην είσοδο του λιμανιού, ακριβώς δίπλα από το κοινοβούλιο της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας και το κτήριο της τοπικής τηλεόρασης του κρατιδίου WDR. Το συνολικό του ύψος είναι 172,5 μέτρα και στην κορυφή του υπάρχουν κεραίες ραδιοφώνου και τηλεόρασης. Στα 168 μέτρα διαθέτει πλατφόρμα παρατήρησης και το εστιατόριο/bar QOMO, τα οποία -ποιος να το περίμενε;- περιστρέφονται κάθε 72 λεπτά, προσφέροντας άπλετη θέα προς την πόλη και τον Ρήνο, και αν η μέρα είναι ανέφελη, θα δείτε μέχρι και τον καθεδρικό ναό της Κολωνίας.

Το κτήριο του τοπικού καναλιού WDR

 

[Marios_Gr]

Düsseldorf Hafen

Το λιμάνι του Ντίσελντορφ στον ποταμό Ρήνο αποτελεί τμήμα της 3ης συνοικίας της πόλης, φιλοξενεί τις αποβάθρες της και -όπως είναι φυσικό- έχει περισσότερο εμπορικό και λιγότερο οικιστικό χαρακτήρα, αν και δεν του λείπουν τα πολυτελή ξενοδοχεία, τα γκουρμέ εστιατόρια και τα τουριστικά αξιοθέατα.

Ένα από αυτά είναι το μεταμοντέρνο κτηριακό σύνολο Neue Zollhof, που σχεδιάστηκε από τον Αμερικανοκαναδό αρχιτέκτονα Frank Gehry, στο πλαίσιο της αναμόρφωσης του λιμανιού του Ντίσελντορφ για την έναρξη της νέας χιλιετίας. Γι’ αυτό είναι γνωστό στην περιοχή και ως «Τα κτήρια του Gehry».

Πρόκειται για τρία αντισυμβατικά κτήρια, διαφορετικά μεταξύ τους ως προς το χρώμα, τα υλικά και τη γεωμετρία τους, που όμως όλα έχουν αντιμετωπιστεί από τον δημιουργό τους σαν γλυπτά μεγάλης κλίμακας. Στο πρώτο κυριαρχούν το κόκκινο τούβλο και οι πιο αυστηρές, γωνιώδεις φόρμες. Στο δεύτερο, που είναι και ψηλότερο από τα τρία, ο λευκό σοβάς και οι καμπύλες. Και στο τρίτο, το ανοξείδωτο ατσάλι και οι κυματοειδείς μορφές, με σκοπό να αντανακλώνται πάνω του τα άλλα δύο.

Λίγο πιο πάνω, ενταγμένο στη φουτουριστική αισθητική της περιοχής, βρίσκεται το επιβλητικό εικοσαόροφο κτήριο Stadttor, που στα γερμανικά σημαίνει «Πύλη της Πόλης». Και πράγματι, η δομή του αποτελείται από δύο πυλώνες που ενώνονται με διαδοχικούς ορόφους, φτιαγμένα από γυαλί και χάλυβα, που δημιουργούν την εικόνα μιας τεράστιας πύλης. Το κτήριο αποτέλεσε την επίσημη κατοικία του πρωθυπουργού της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας από το 1999 έως το 2017.

 

[Marios_Gr]

Ο περίπατος του Ρήνου

Είστε τύποι ερωτύλοι που επιθυμείτε ρομαντικές βόλτες δίπλα στο κύμα; Είστε άνθρωποι μοναχικοί που αποζητούν την ησυχία τους σε μακρές πεζοπορίες; Ή είστε κοσμικές ιδιοσυγκρασίες που ψάχνουν πολυκοσμία και νταβαντούρι; Ό,τι και αν είστε, υπάρχει το κατάλληλο μέρος του Ντίσελντορφ για την περίπτωσή σας. Ο Περίπατος του Αναχώματος του Ρήνου ή Rheinuferpromenade.

Το 1990 ο αρχιτέκτονας Niklaus Fritschi αποφάσισε να διαμορφώσει όλο το ανάχωμα στην ανατολική όχθη του Ρήνου, από το λιμάνι του Ντίσελντορφ μέχρι και το τέλος της Παλιάς Πόλης, σε έναν παραποτάμιο περίπατο μήκους 1,5 χιλιομέτρου. Έργο μεγαλόπνοο και απαιτητικό, που ολοκληρώθηκε επτά χρόνια αργότερα, αφού σε μέρος της διαδρομής έπρεπε να κατασκευαστεί υπόγεια σήραγγα για να εξυπηρετεί την κυκλοφορία των οχημάτων, η οποία ως τότε γινόταν στη μεγάλη λεωφόρο δίπλα στο ποτάμι.

Το κομμάτι της διαδρομής από το κτήριο του Κοινοβουλίου μέχρι και την αρχή της Παλιάς Πόλης είναι σαφώς πιο ήσυχο και ρομαντικό και εκεί θα δείτε πολλούς ντόπιους να κάνουν τζόκινγκ ή απλά τον πρωινό τους περίπατο. Αντίθετα, το υπόλοιπο τμήμα είναι πολύβουο και γεμάτο κόσμο, ιδιαίτερα τις απογευματινές και βραδινές ώρες στις μέρες με καλό καιρό, και ιδιαίτερα στην πλατεία Burgplatz της Παλιάς Πόλης, στα σκαλιά της οποίας θα μπορέσετε να απολαύσετε το όντως εντυπωσιακό ηλιοβασίλεμα στα νερά του Ρήνου. Ακόμα πιο όμορφη θέα θα έχετε από το καφέ στην κορυφή του Ναυτικού Μουσείου της πόλης, το οποίο βρίσκεται στην πλατεία και που στην πραγματικότητα είναι ο μόνος πύργος που απέμεινε από ένα μπαρόκ κάστρο που υπήρχε κάποτε εκεί.

Το Υπουργείο Οικονομικών της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας

Η πλατεία Burgplatz

Το Ναυτικό Μουσείο

 

[thanos75]

Υπέροχη ιστορία φίλε μου, πριν ένα μήνα είχα τη χαρά να επισκεφθώ την Κολωνία και σου την προτείνω ανεπιφύλακτα για την επόμενη εξόρμηση σου στη Γερμανία. Ωραιότατα μουσεία, ομοίως green- oriented, και ο πλέον εντυπωσιακός καθεδρικός που έχω δει...
Α...και σοκολατιτσες από chocolate museum . Εκτός κι αν προτιμάς ζεστή σοκολάτα με θέα το Ρήνο

 

[Marios_Gr]

Υπέροχη ιστορία φίλε μου, πριν ένα μήνα είχα τη χαρά να επισκεφθώ την Κολωνία και σου την προτείνω ανεπιφύλακτα για την επόμενη εξόρμηση σου στη Γερμανία. Ωραιότατα μουσεία, ομοίως green- oriented, και ο πλέον εντυπωσιακός καθεδρικός που έχω δει...
Α...και σοκολατιτσες από chocolate museum . Εκτός κι αν προτιμάς ζεστή σοκολάτα με θέα το Ρήνο

Ευχαριστώ πολύ. Νομίζω ότι η επόμενη Γερμανική πόλη που έχει σειρά είναι η Φρανκφούρτη. Η Κολωνία θα περιμένει λίγο ακόμα.

 

[Marios_Gr]

Altstadt

Η Παλιά Πόλη (Altstadt) είναι η δεύτερη μικρότερη σε έκταση από τις 50 συνοικίες του Ντίσελντορφ, αφού καλύπτει όλο και όλο μισό τετραγωνικό χιλιόμετρο. Εκτείνεται στην περιοχή μεταξύ της λεωφόρου Heinrich-Heine-Allee και του Ρήνου, ακριβώς πάνω από τη συνοικία Carlstadt.

Χαρακτηρίζεται από την εκτεταμένη πεζοδρόμηση και την εξαιρετικά έντονη νυχτερινή ζωή στα πάνω από 300 παραδοσιακά ζυθοποιεία, μπαρ, εστιατόρια και ψαροταβέρνες που είναι συγκεντρωμένα εκεί, δικαιώνοντας τη φήμη ότι η παλιά πόλη του Ντίσελντορφ είναι το «μακρύτερο μπαρ στον κόσμο», όπως λέει και το τραγούδι Altbier lied*. Και πράγματι, νομίζω ότι δεν υπερβάλλω αν πω ότι τέτοια κοσμοπλημμύρα δεν έχω ξαναδεί σε τουριστικό μέρος στη ζωή μου, όσο αυτή στην Παλιά Πόλη του Ντίσελντορφ, σε σημείο να στρίβω απελπισμένα σε σοκάκια και στενά προκειμένου να βρω μία ελάχιστη δίοδο για να περάσω μέσα από το έξαλλα κεφάτο πλήθος.

*Η Altbier (παλιά μπύρα) είναι ένα είδος μπύρας που παρασκευάζεται στη Ρηνανία και ιδιαίτερα γύρω από την πόλη του Ντίσελντορφ. Έχει συνήθως σκούρο χάλκινο χρώμα και η γεύση της μοιάζει με μπύρας lager.

Είναι το ιστορικό, πολιτιστικό και τουριστικό κέντρο της πρωτεύουσας του κρατιδίου. Εκεί βρίσκονται η Βασιλική του Αγίου Λαμπέρτου με το ονομαστό πανηγύρι, η παρόχθια πλατεία Burgplatz, η Marktplatz με το Παλιό Δημαρχείο και το έφιππο άγαλμα του δούκα Jan Wellem, η Ακαδημία Τέχνης του Ντίσελντορφ, αλλά και οι αίθουσες τέχνης K20 και Kunsthalle στη Grabbeplatz στις οποίες ήδη αναφέρθηκα.

Από όσα ενδιαφέροντα είδα εκεί, θα ήθελα να σταθώ σε ένα αλλόκοτο μνημείο στη γωνία των δρόμων Joseph-Wimmer-Gasse και Müller-Schlösser-Gasse. Το Stadterhebungsmonument είναι ένα χάλκινο γλυπτό, ή μάλλον μία περίτεχνη και εξαιρετικά λεπτομερής σύνθεση γλυπτών, η οποία φιλοτεχνήθηκε το 1988 από τον καλλιτέχνη Bert Gerresheim για τα 700 χρόνια από την ίδρυση του Ντίσελντορφ, και που ουσιαστικά εξιστορεί την επτά αιώνων ζωή της πόλης μέσα από σύμβολα και αλληγορίες. Η μάχη του Worringen, η υπογραφή του ιδρυτικού καταστατικού του Ντίσελντορφ το 1288 και η ανέγερση του ναού του Αγίου Λαμπέρτου απεικονίζονται στο ιδιόμορφο αυτό εικαστικό έργο.

Basilika St. Lambertus

Marktplatz

Το Παλιό Δημαρχείο

Το άγαλμα του Jan Wellem

Ο ναός των τυροφάγων

St. Maximilian

Stadterhebungsmonument

 

[Marios_Gr]

Ο κήπος με τα αγάλματα

Στα όρια της Παλιάς Πόλης με τη συνοικία Carlstadt, σε ένα δρομάκι παράλληλα προς τον Ρήνο, βρίσκεται το Μουσείο της Πόλης, ή αλλιώς Stadtmuseum, το οποίο -όπως ίσως θα υποθέσατε- αφηγείται τη μακραίωνη ιστορία του Ντίσελντορφ. Μέσα από τα σημαντικά κτήρια, τις φωτογραφίες και τα έργα τέχνης, αλλά και τα παιχνίδια και τη μόδα κάθε εποχής, το μουσείο παρουσιάζει όλη τη διαδρομή της πόλης, από τα προϊστορικά μέχρι τα σύγχρονα χρόνια. Όμως είναι κάτι περισσότερο από αυτό.

Το μουσείο ακολουθεί τη σύγχρονη βιωματική προσέγγιση στον τρόπο λειτουργίας του και στη διαχείριση των επισκεπτών του. Έτσι, εκτός από τη μόνιμη και τις περιοδικές εκθέσεις του, φιλοξενεί συζητήσεις σχετικά με την πόλη και θέματα αστικής ανάπτυξης, εργαστήρια δραστηριοτήτων, εκδηλώσεις και συναυλίες στον υπέροχο κήπο του με τα περίεργα αγάλματα.

Αυτόν επισκεύτηκα και εξερεύνησα το μεσημέρι μίας βροχερής ημέρας, που η βροχή μου έκανε τη χάρη να σταματήσει τόσο ώστε να προλάβω οριακά το ωράριο λειτουργίας του μουσείου, αλλά όχι αρκετά για να περιηγηθώ με την ησυχία μου και στο εσωτερικό του.