Ταϊλάνδη Ταϊλάνδη! με ατελείωτους λογαριασμούς

[ggonholidays]

Όταν φεύγαμε απο εκεί και γω παραμιλούσα ακόμα για τα υπέροχα σπριγκ ρολς λέω στον σύζυγο "Να δεις που κάτι είχα διαβάσει στο φόρουμ για τα σπριγκ ρολς σε αυτή την αγορά". Και μου λέει "Φοβερό αυτό το φόρουμ. Μέχρι και εισηγήσεις για βάρκες βρώμικα κάνει!!! "

Εσύ τα είχες αναφέρει Vario ή είχε και κανένας άλλος συμφωρουμίτης τη τύχη να τα δοκιμάσει;

Η γιαγιά πάντως είναι όντως καταπληκτική!!!

 

[Kanel28]

Εύγε για τις 4 τελευταίες φωτογραφίες

 

[ggonholidays]

Ευχαριστώ kanel28!!! Πρέπει να ομολογήσω ότι οι φώτο είναι ευγενική συνεισφορά του συζύγου. Εγώ την ώρα που τις τραβάει φροντίζω να γκρινιάζω

 

[Kanel28]

Εγώ την ώρα που τις τραβάει φροντίζω να γκρινιάζω

Ε μα πέστα! Κάθονται και τραβάνε μισή ώρα το ίδιο μέρος και χάνουμε χρόνο από την περιήγηση

 

[varioAthens]

Όταν φεύγαμε απο εκεί και γω παραμιλούσα ακόμα για τα υπέροχα σπριγκ ρολς λέω στον σύζυγο "Να δεις που κάτι είχα διαβάσει στο φόρουμ για τα σπριγκ ρολς σε αυτή την αγορά". Και μου λέει "Φοβερό αυτό το φόρουμ. Μέχρι και εισηγήσεις για βάρκες βρώμικα κάνει!!! "

Εσύ τα είχες αναφέρει Vario ή είχε και κανένας άλλος συμφωρουμίτης τη τύχη να τα δοκιμάσει;

Η γιαγιά πάντως είναι όντως καταπληκτική!!!

Που το θυμασαι βρε θηριο... Ναι ναι, απο αυτη την γιαγιουλα ειχαμε παρει τα εκπληκτικα spring rolls που ειχα αναφερει και στο στορυ!!

 

[villi]

Εκπληκτικές οι φωτογραφίες!Πόσο μου είχε αρέσει αυτή η αγορά,αχ πόσο!Πάντως εγώ πριν 7 χρόνια δεν την είχα προσέξει τη γιαγιά κι έχασα τα σπρινγκ ρολ της.Εκτος αν δραστηριοποιείται την τελευταία πενταετία!

 

[varioAthens]

Εκπληκτικές οι φωτογραφίες!Πόσο μου είχε αρέσει αυτή η αγορά,αχ πόσο!Πάντως εγώ πριν 7 χρόνια δεν την είχα προσέξει τη γιαγιά κι έχασα τα σπρινγκ ρολ της.Εκτος αν δραστηριοποιείται την τελευταία πενταετία!

Ναι ναι, προσφατα δραστηριοποιηθηκε στο χωρο της γρηγορης εστιασης... με το που πηρε το εφαπαξ

 

[AMAGINI]

Καταπληκτικές οι περιγραφές σου και πολύ ομορφες οι φωτογραφίες σου.
Σου ευχομαι να εχεις πάντα ομορφα ταξίδια και στιγμές

 

[ggonholidays]

Το ταξί μας άφησε στη πύλη του Wat Pho αλλιώς ο ναός του ξαπλωμένου Βούδα. Ο ναός είναι ένας από τους μεγαλύτερους στη Μπανγκόκ και πήρε φυσικά το όνομά του από το τεράστιο άγαλμά που φιλοξενεί. Το άγαλμα έχει μήκος 46 μέτρα και είναι καλυμμένο με φύλλα χρυσού. Η είσοδος στο ναό στοίχιζε 100Β και ο ναός είναι επισκέψιμος από τις 08.00 μέχρι τις 17.00. Υπήρχε μια μικρή ουρά για να μπούμε στο ναό η οποία όμως προχωρούσε αρκετά γρήγορα έτσι περιμέναμε ελάχιστα. Στην είσοδο μας εφοδίασαν με τσάντες για να βάλουμε μέσα τα παπούτσια μας και να τα κουβαλάμε μαζί μας. Το άγαλμα είναι όντως πολύ επιβλητικό λόγω μεγέθους.

Προσπαθούσαμε να βγάλουμε μόνοι μας τους εαυτούς μας φωτογραφία και να είναι μέσα το κεφάλι του αγάλματος αλλά ήταν αδύνατο (ναι είπαμε έχω κοντά άκρα), μέχρι που ένας συμπαθέστατος ιταλός προσφέρθηκε να μας αποθανατίσει. Αναγκάστηκε ο άνθρωπος να πέσει κάτω φαρδύς πλάτης για να το πετύχει το πλάνο και πριν προλάβει να σηκωθεί ένα άλλο ζευγάρι του έβαλε στο χέρι τη φωτογραφική, και στη συνέχεια ένα άλλο, και ένα άλλο. Τα 15 λεπτά που ήμουν στο ναό ο καημένος δεν είχε σηκωθεί από το πάτωμα!!!
Περιπλανηθήκαμε για λίγο στο προαύλιο όπου υπάρχει και σχολή για μασάζ αλλά δυστυχώς δεν κάτσαμε γιατί είχαμε πολλά στο πρόγραμμα.

Προχωρήσαμε λοιπόν για το Μεγάλο Παλάτι που βρίσκετε μερικά λεπτά περπάτημα μακριά από Wha Pho. Προσεγγίσαμε το χώρο από την πλευρά του ποταμού και στη πρώτη πόρτα που βρήκαμε δοκιμάσαμε να μπούμε. Ένας στρατιώτης φρουρός μας ανέκοψε και μας κατεύθυνε προς ένα καλοντυμένο κύριο που βρισκόταν ακριβώς δίπλα από τη πόρτα. Αυτός με τη σειρά του βγάζει από τη τσέπη του ένα σήμα που έγραφε πάνω Tourist Police και μας ρωτάει ευγενικά τι χρειαζόμαστε. Του λέμε ότι θέλουμε να δούμε το Μεγάλο Παλάτι και μας πληροφορεί ότι σήμερα είναι η μέρα που κλείνει νωρίτερα όπως και το Wha Arun που βρίσκεται σχεδόν απέναντι στην αντίπερα όχθη του ποταμού. Αμέσως βγάζει ένα χάρτη και ξεκινάει να μας κάνει εισηγήσεις που μπορούμε να πάμε και τι ήταν ανοικτό εκείνη την ώρα, πριν προλάβουμε να αντιδράσουμε φωνάζει και ένα τουκ τουκ κάνει συμφωνία μαζί του για να μας κάνει όλο το τουρ που μας πρότεινε για 40Β. Χωρίς να το πολύ σκεφτούμε και άκρως απογοητευμένοι γιατί αυτό μας κατέστρεφε το πρόγραμμα ανεβαίνουμε στο τουκ τουκ αλλά πριν προλάβει να κάνει 2 μέτρα μου έρχεται φλασιά

- Ωχ!!! Τη πατήσαμε!!!
- Τι? Γιατί?
- Πάλι μας πιάσανε κορόιδααααα και το είχα διαβάσει τόσες φόρες για αυτή τη κομπίνα. Μας είπαν ψέματα είναι ανοικτό το παλάτι και αυτός τώρα θα μας γυρνάει σε ένα σωρό μαγαζιά για να αγοράσουμε διαμάντια.
- Μα ο φρουρός μας έκοψε τη πόρτα και μας έδειξε τον άλλο δίπλα του.
- Ε καλά και ο φρουρός στο κόλπο θα ήταν!!! Τη πατήσαμεεεεε!

Αγριεύει λοιπόν ο φιλήσυχος σύζυγος και απαιτεί από τον τουκτουκαντζή να σταματήσει αμέσως. Αυτός ανένδοτος ήθελε έκανε ότι δεν καταλάβαινε μέχρι που ανέβηκε περισσότερο η ένταση και κατάλαβε ότι τα είχαμε πάρει αγρίως και προσπάθησε να μας καλοπιάσει σε πολύ καλά πλέον αγγλικά, λέγοντας μας ότι αν μας πάει σε ένα μαγαζί θα του δώσουν 240Β έστω και αν δεν αγοράσουμε τίποτα. Αλλά φυσικά αρνηθήκαμε γιατί δεν υπήρχε καιρός για χάσιμο. Περισσότερο είχα θυμώσει με τον εαυτό που γιατί είχα διαβάσει για αυτή τη κομπίνα άπειρες φορές και μάλιστα κάθε φορά σκεφτόμουν «Μα καλά πόσο αφελείς κόσμος υπάρχει και την πατάει έτσι!!!». Τέλος καλό όλα καλά. Αν δεν το παίρναμε τόσο σύντομα χαμπάρι θα είχαμε χάσει πολύτιμο χρόνο. Περπατήσαμε αρκετά από το σημείο που μας άφησε για να βρούμε τη κεντρική είσοδο όπου γινόταν χαμός από κόσμο. Σύμφωνα με τον οδηγό μου οι ώρες λειτουργίας είναι 08.30 μέχρι 15.30 καθημερινά και το εισιτήριο εισόδου στοιχίζει 500Β. Χρειαστήκαμε περισσότερο από μια ώρα για να περιηγηθούμε το μεγάλο παλάτι και η ζέστη μας είχε χτυπήσει κατακούτελα.

Το στομάχι είχε αρχίσει να διαμαρτύρεται έτσι στο δρόμο για Wat Arun προσπαθήσαμε να πάρουμε κάτι από τους πάγους που ήταν κατά μήκος του δρόμου αλλά δεν εμπιστευτήκαμε κανένα αφού ήταν όλα προψημένα έτσι την βγάλαμε με ανανάδες. Στη συνέχεια πήραμε το καραβάκι για να μας πάει απέναντι στο Wat Arun.

Έξω από τον ναό γίνονταν εκδηλώσεις για την κινεζική πρωτοχρονιά και παρακολουθήσαμε παραδοσιακούς κινέζικους χορούς με δράκους πριν κατευθυνθούμε προς τον ναό.

Χαζέψαμε το υπέροχο κτήριο και πήραμε ξανά το καραβάκι για την απέναντι πλευρά.

Η ζέστη και η κούραση μας είχαν θερίσει και είχαμε ακόμα να δούμε τη China Town. Μελετήσαμε τον χάρτη μας και βγάλαμε ατυχώς το συμπέρασμα ότι η απόσταση περπατείται και έτσι ξεκινήσαμε με σκοπό να κάνουμε μια στάση για καφέ στη διαδρομή να αναστηλωθούμε. Αφού διανύσαμε μερικά μέτρα εντοπίσαμε ένα πολύ ωραίο μαγαζάκι, κυριλέ, παραποτάμιο με εκπληκτική θέα. Κάνουμε να μπούμε αλλά... τρώμε πόρτα. Του Αγιού Βαλεντίνου σήμερα βλέπετε και όλο το μαγαζί ήταν κρατημένο. Αν θέλετε μας λέει η κοπέλα για ποτό στον τρίτο όροφο. «Ασανσέρ;» «Τσου! Σκάλες». Κάνω αρχικά να φύγω αλλά η θέα ήταν υπέροχη. «Ας είναι. Θα πάρω θα ποδαράκια μου και θα ανέβω για αν απολαύσω ένα ποτάκι χωσμένη σε μια πολυθρόνα να χαζεύω το ποτάμι».... Αλλά ... λογάριασα χωρίς τον Βαλεντίνο. Όταν καταϊδρωμένη έφτασα στον τρίτο διαπίστωσα ότι ούτε το ποτό μου δεν θα είχε χώρο να ακουμπήσω όχι πολυθρόνα να αράξω τη ταλαιπωρημένη κόρμαρα μου. Με βαριά καρδιά παίρνουμε τη κάθοδο και συνεχίζουμε τη πορεία μας. Πάντως το μαγαζί φαινόταν πολύ ωραίο και πρέπει να είναι αυτό http://www.tripadvisor.com/Restaurant_Review-g293916-d816295-Reviews-The_Deck-Bangkok.html.

Πρέπει να είναι πολύ σπουδαίος ο Βαλεντίνος στη Ταιλάνδη αφού οι δρόμοι ήταν γεμάτοι έφηβους με λουλούδια και λούτρινα στα χέρια και τα κοριτσάκια είχαν γεμίσει τα σχολικά τους πουκάμισα με αυτοκόλλητα καρδούλες!!!

Τελικά καταλήξαμε σε ένα πολύ μικρό παραποτάμιο καφενεδάκι με καταπληκτική θέα προς το ποτάμι και το Wat Arun και απολαύσαμε το σκηνικό κατά τη δύση του ήλιου όπου ο ναός απέναντι άλλαζε συνεχώς εληκτικά χρώματα. http://www.tripadvisor.com/Restaura...20-Reviews-Vivi_The_Coffee_Place-Bangkok.html

 

[ggonholidays]

Μετά από αυτή την αρκετά αναζωογονητική στάση ξεκινήσαμε τη πορεία μας προς τη China Town. Είχε ήδη βραδιάσει για τα καλά αλλά οι δρόμοι παρέμεναν γεμάτοι ζωή.

Μετά από μερικά λεπτά περπάτημα ο δρόμος εξελίχθηκε σε μια χονδρική αγορά λαχανικών. Πωλητές λαχανικών είχαν τα εμπορεύματα τους σε μεγάλα σακιά και δέσμες κατά μήκος του δρόμου. Ομολογώ πως πολλά από αυτά δεν τα αναγνώριζα καν και θα ήθελα πολύ να είχα κάποιον εκείνη την ώρα να μου εξηγήσει τι ήταν αυτά που έβλεπα. Συνεχίσαμε για αρκετή ώρα τη πορεία μας ο κόσμος αραίωνε αρκετά και σύμφωνα με το χάρτη μας θα έπρεπε να πάρουμε ένα κάθετο δρόμο κατά μήκος ενός καναλιού. Με το που κάναμε μερικά μέτρα σε αυτό το δρόμο διαπιστώσαμε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Ο δρόμος ήταν σκοτεινός, με ελάχιστο κόσμο και υπήρχαν κυρίως αποθήκες με λαχανικά που μερικοί εργάτες τα φόρτωναν σε φορτηγά και οι οποίοι έδειχναν να ενοχλούνται από την παρουσία μας . Αποφασίσαμε να επιστέψουμε στον κεντρικό δρόμο από το απέναντι πεζοδρόμιο που ήταν κατά μήκος του καναλιού. Ξαφνικά εμφανίστηκαν μπροστά μας τεράστια ποντίκια τα οποία σουλάτσαραν αμέριμνα και χωρίς να ενοχλούνται από τη παρουσία μας. Επιτάχυνα το βηματισμό μου ( να τρέξω ήθελα κατ ακρίβεια αλλά προσπαθούσα να το παίξω κυρία) κοιτώντας συνέχεια κάτω μην πατήσω κανένα ζωντανό και κοντεύω να σκοντάψω στο σώμα ενός άντρα που βρισκόταν κατάχαμα χωρίς αισθήσεις στο πεζοδρόμιο. Πραγματικά σοκαρίστηκα! Τα ποντίκια περνούσαν πάνω από το κεφάλι του και αυτός κειτόταν ακίνητος καταμεσής του πεζοδρομίου. Στάθηκα μερικά δευτερόλεπτα, οι εργάτες απέναντι κοιτούσαν επίμονα με καθόλου φιλικό ύφος . Ο σύζυγος με τραβάει λέγοντας μου πρέπει να φύγουμε ΤΩΡΑ και είχε απόλυτο δίκιο. Ακόμα δεν κατάλαβα αν ήταν ζωντανός αυτός ο άνθρωπος ή τύφλα στο μεθύσι ή ακόμα αν ήταν και παγίδα και αν είναι δικαιολογημένες οι τύψεις που νοιώθω που τα ποντίκια τον είχαν κάνει πάρκο δραστηριοτήτων και γω δεν έκανα τίποτα.

Συνεχίσαμε τη πορεία μας στον κεντρικό δρόμο που από λαχαναγορά μετατράπηκε σε λουλουδαγορά.. Ήταν απίστευτο πως άλλαξε το σκηνικό μέσα σε μερικά μέτρα. Εκεί γινόταν το αδιαχώρητο από τον κόσμο. Μαγαζιά γεμάτα όμορφα λουλούδια. Τα περισσότερα πωλούσαν ένα είδος λουλουδιού ενώ και οι συνθέσεις λόγω τις μέρας είχαν την τιμητική τους.

Προχωρούσαμε και προχωρούσαμε και China Town δεν βλέπαμε. Προσπαθήσαμε να ρωτήσουμε μερικούς περαστικούς αλλά σταθήκαμε άτυχοι με τη γλώσσα. Παρόλο που ήταν πολύ πρόθυμοι δεν μπορούσαν να μας εξηγήσουν πως να φτάσουμε. Καταλαβαίναμε μέχρι ένα σημείο και από εκεί βρίσκαμε κάποιον άλλο και πήγαινε λέγοντας. Μετά από έναν απίστευτο ποδαρόδρομο( τουλάχιστον έτσι μου φάνηκε) φτάσαμε επιτέλους στη China Town.

Πολλής κόσμος, κινέζικα φαναράκια, neon πινακίδες, φαρμακεία να πουλάνε ότι μπορείς να φανταστείς και το street food σε όλο του το μεγαλείο. Μυρωδιές να αναδύουν από τους πάγκους άλλοτε δελεαστικές άλλοτε αηδιαστικές.

Αλλά ήμουν τόσο κουρασμένη που δεν μπορούσα να δοκιμάσω τίποτα από όλα αυτά τα δελεαστικά που έβλεπα μπροστά μου. Καθίσαμε σε ένα πεζοδρόμιο για μερικά λεπτά να σχεδιάσουμε τη πορεία μας. Κανονικά θα έπρεπε να γυρνούσαμε στο ξενοδοχείο μας αλλά αρνιόμουν να φύγω από την Μπανγκόκ και να μην δοκιμάσω το street food της China Town. Και εκεί πήραμε μια πολύ σοφή απόφαση. Food Massage για μια ώρα σε ένα από τα άπειρα μαγαζάκια που υπήρχαν. Ακριβώς ότι χρειάζονταν τα ταλαιπωρημένα μας ποδαράκια. Άκρως αναζωογονητικό και χαλαρωτικό και φεύγοντας από κει ήμουν τόσο πεινασμένη που θα έτρωγα ακόμα και τη πραμάτεια του φαρμακείου. Τελικά καθίσαμε εδώ. Πολύ καλό φαγητό με ότι θαλασσινό μπορείς να φανταστείς. Οι τιμές για street food δεν τις έλεγες και φτηνές αλλά με τα δυτικά δεδομένα ήταν πολύ καλά αλλά κυρίως ήταν πολύ νόστιμα. http://www.tripadvisor.com/Restaura...0300-Reviews-T_K_Seafood-Bangkok.html#REVIEWS

 

[panius]

Ακριβώς το ίδιο έτυχε και σε εμάς πριν το μεγάλο παλάτι! Ένας αστυνομικός μας πλησίασε και με υπηρεσιακό ύφος μας είπε πως ήρθε ο βασιλιάς και το παλάτι θα ήταν κλειστό για το κοινό. Εμείς, ξέραμε ήδη για αυτή την πρακτική, ευχαριστήσαμε τον αστυνομικό για την "ενημέρωση" και φυσικά πήγαμε στο παλάτι!

Φοβερές οι φώτος σου, και υπέροχη περιγραφή! Δώσε Μπαγκόνκ στο λαό!

 

[evpap]

Αν και είμαι πολύ νέο μέλος στο travelstories βρίσκω το forum φοβερό. ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ η περιγραφή, γλαφυρότατη... είσαι το ίνδαλμά μου!!!