sophia_det
Member
- Μηνύματα
- 213
- Likes
- 225
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ισλανδία,Περού,Ν.Ζηλανδία
ΤΥΝΗΣΙΑ: ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ
Η κουζίνα της Τυνησίας είναι αράβικη με κάποιες νότες από γαλλικό γκουρμέ και μεσογειακές παρεμβάσεις, που συναντάς κυρίως στο βόρειο τμήμα της χώρας. Καλό είναι να έχετε για παν ενδεχόμενο ένα κουτάκι immodium σε τέτοιες χώρες, αλλά εμένα δεν μου χρειάστηκαν. Ίσα ίσα που έβαλα τουλάχιστον ένα κιλό! Η αράβικη κουζίνα είναι από τις αγαπημένες μου. Κάποιοι γνωστοί μου όμως που είχαν πάει παλαιότερα, τα χρειάστηκαν... Έφαγα παντού, στο αεροπλάνο (μελιτζάνα γιαχνί με βοδινό), στα ξενοδοχεία, στο δρόμο, σε μαγαζιά, από πλανόδιους...δεν έπαθα τίποτα! Βέβαια κόβεις και με το μάτι τι παίζει, παίρνεις και τις πληροφορίες σου, χρησιμοποιείς και όλες τις αισθήσεις σου, κυρίως όραση, όσφρηση και την 6η αίσθηση (!), που χρειάζεται πάντα σε ένα ταξίδι και δεν θα αντιμετωπίσεις κάποιο πρόβλημα.
Τα φαγητά τους είναι αρκετά καυτερά (προσοχή σε μία κόκκινη σάλτσα που λέγεται χαρίσα- Mayday!Mayday! Mόνο για τολμηρούς!), οι πίτες τους θεϊκές, τα γλυκά κυρίως σιροπιαστά με φρούτα και μέλι, ο χουρμάς σε όλες τις εκδόσεις (θεωρείται ιερό δέντρο για τους μουσουλμάνους). Το χοιρινό απαγορεύεται λόγω θρησκείας. Τρώνε πολύ ψάρι και γαλοπούλα, όσπρια, ζυμαρικά. Χρησιμοποιούν το ελαιόλαδο. Είναι η 4η χώρα, μετά την Ιταλία, την Ισπανία και την Ελλάδα, στην παραγωγή και εξαγωγή ελαιολάδου. Από ροφήματα τσάι και ξανά τσάι. Το συνηθισμένο που πίνουν είναι τσάι μέντας ή τσάι με κουκουνάρι. Το αλκοόλ θεωρητικά απαγορεύεται, αλλά μου είπαν ντόπιοι ότι κάποιες φορές το μήνα πίνουν από καμιά μπύρα και δεν υπάρχει πρόβλημα. Οι τουρίστες μπορούν να βρούν σχεδόν τα πάντα τηρουμένων των αναλογιών. Η Τυνησία φημίζεται για τα κρασιά της. Δοκιμάστε τα! Εγώ “εντρύφησα” στο Magon, ήταν τέλειο! Και ένα ακόμη θεωρείται πολύ καλό, το Mornag, τα δύο Μ!
Κοτόπουλα-γαλοπούλες στη σούβλα! Το υγραέριο χρησιμοποιείται αρκετά και στα σπίτια. Τα πλακάκια στην είσοδο του μαγαζιού ή σπιτιού τα βλέπεις παντού. Συνήθως παρουσιάζουν εικόνες εμπνευσμένες από ιστορίες από το Κοράνι ή έχουν φράσεις του. Θεωρείται καλή τύχη και ευλογία. Τα πλακάκια δεν τα χρησιμοποιούν μόνο στο μπάνιο, όπως στην Ελλάδα, αλλά κοσμούν ολόκληρους τοίχους και δωμάτια. Υπάρχουν τζαμιά που είναι όλοι οι τοίχοι με περίτεχνα ζωγραφισμένα πλακάκια και πανέμορφα αραβουργήματα σαν αραχνοϋφαντα σεμεδάκια.
Ξέρω η τσίχλα είναι κακοφωνία στη φωτογραφία, αλλά υποδηλώνει την έλλειψη νερού για ώρες... μακρύ ταξίδι και δυσκολία εύρεσης εμφιαλωμένου νερού καθ'οδόν υπό 35 βαθμούς...Μετά από ώρα βρίσκω έναν στο παζάρι...6αδα, μου λέει, ή τίποτα και μ'αρχίζει και τα παζάρια για το νερό (έλεος, παζάρι και για ένα μπουκάλι νερό... που να κουβαλάω 6αδα νερό μέσα στο παζάρι, χριστιανέ μου; Παρδόν, μουσουλμάνε μου; Βαράκια θα κάνω;! Με αυτά και με εκείνα βρήκα νερό και φαί. Το σάντουιτς είναι γύρος γαλοπούλα και μία επιλογή από αρκετές σαλάτες και σάλτσες που ήταν αραδιασμένες σε έναν υποτυπώδη μπουφέ. Το σάντουιτς ήταν χειροποίητο... και στη δημιουργία του. Βάζω χεράκι, χουφτώνω κρεατάκι και χώνω στο ψωμάκι. Το ίδιο και με τα υπόλοιπα συστατικά... εκτός από τη σάλτσα φυσικά, στην οποία χρησιμοποιήθηκε κουταλάκι. Οι "ευαίσθητοι" καλύτερα να μην βλέπουν το πως θα γίνει το σάντουιτς... Η τιμή τσουχτερή για τα τοπικά δεδομένα, περίπου 4-5 ευρώ με το νερό και αναψυκτικό, αλλά πήγαμε και στο πιο χλιδάτο φαινομενικά. Ήταν πεντανόστιμο!
Αράβικες πίτες, φρεσκοφτιαγμένες από Βεδουίνα (?)...όχι, δεν είμασταν κάπου έξω! Αλλά στη σάλα για το πρωινό του ξενοδοχείου. Ακολουθούσε μπουφές τεράστιος για όλα τα γούστα. Μέχρι και ομελέτα σου έφτιαχναν μπροστά σου. Στο δικό τους πρωινό (γιατί στο μπουφέ υπήρχαν και ευρωπαϊκά πιάτα) ήταν έντονο το στοιχείο του τηγανητού (πολλά έμοιαζαν με παράγωγα ντόνατ και λουκουμάδων). Γενικά, σκάσαμε στο φαί σε αυτό το ταξίδι!
Χαρακτηριστικό πρωινό (από τη Βεδουίνικη βραδιά – fix βραδιά που αναπαριστά τη ζωή των Βερβέρων στην έρημο). Τηγανητή ζύμη με αυγό στο εσωτερικό της και μυρωδικά. Στα ίδια μονοπάτια και το μικρό κομματάκι, που περιέχει σπανάκι. Επίσης τρώνε αρκετό γιαούρτι.
Η κουζίνα της Τυνησίας είναι αράβικη με κάποιες νότες από γαλλικό γκουρμέ και μεσογειακές παρεμβάσεις, που συναντάς κυρίως στο βόρειο τμήμα της χώρας. Καλό είναι να έχετε για παν ενδεχόμενο ένα κουτάκι immodium σε τέτοιες χώρες, αλλά εμένα δεν μου χρειάστηκαν. Ίσα ίσα που έβαλα τουλάχιστον ένα κιλό! Η αράβικη κουζίνα είναι από τις αγαπημένες μου. Κάποιοι γνωστοί μου όμως που είχαν πάει παλαιότερα, τα χρειάστηκαν... Έφαγα παντού, στο αεροπλάνο (μελιτζάνα γιαχνί με βοδινό), στα ξενοδοχεία, στο δρόμο, σε μαγαζιά, από πλανόδιους...δεν έπαθα τίποτα! Βέβαια κόβεις και με το μάτι τι παίζει, παίρνεις και τις πληροφορίες σου, χρησιμοποιείς και όλες τις αισθήσεις σου, κυρίως όραση, όσφρηση και την 6η αίσθηση (!), που χρειάζεται πάντα σε ένα ταξίδι και δεν θα αντιμετωπίσεις κάποιο πρόβλημα.
Τα φαγητά τους είναι αρκετά καυτερά (προσοχή σε μία κόκκινη σάλτσα που λέγεται χαρίσα- Mayday!Mayday! Mόνο για τολμηρούς!), οι πίτες τους θεϊκές, τα γλυκά κυρίως σιροπιαστά με φρούτα και μέλι, ο χουρμάς σε όλες τις εκδόσεις (θεωρείται ιερό δέντρο για τους μουσουλμάνους). Το χοιρινό απαγορεύεται λόγω θρησκείας. Τρώνε πολύ ψάρι και γαλοπούλα, όσπρια, ζυμαρικά. Χρησιμοποιούν το ελαιόλαδο. Είναι η 4η χώρα, μετά την Ιταλία, την Ισπανία και την Ελλάδα, στην παραγωγή και εξαγωγή ελαιολάδου. Από ροφήματα τσάι και ξανά τσάι. Το συνηθισμένο που πίνουν είναι τσάι μέντας ή τσάι με κουκουνάρι. Το αλκοόλ θεωρητικά απαγορεύεται, αλλά μου είπαν ντόπιοι ότι κάποιες φορές το μήνα πίνουν από καμιά μπύρα και δεν υπάρχει πρόβλημα. Οι τουρίστες μπορούν να βρούν σχεδόν τα πάντα τηρουμένων των αναλογιών. Η Τυνησία φημίζεται για τα κρασιά της. Δοκιμάστε τα! Εγώ “εντρύφησα” στο Magon, ήταν τέλειο! Και ένα ακόμη θεωρείται πολύ καλό, το Mornag, τα δύο Μ!
Κοτόπουλα-γαλοπούλες στη σούβλα! Το υγραέριο χρησιμοποιείται αρκετά και στα σπίτια. Τα πλακάκια στην είσοδο του μαγαζιού ή σπιτιού τα βλέπεις παντού. Συνήθως παρουσιάζουν εικόνες εμπνευσμένες από ιστορίες από το Κοράνι ή έχουν φράσεις του. Θεωρείται καλή τύχη και ευλογία. Τα πλακάκια δεν τα χρησιμοποιούν μόνο στο μπάνιο, όπως στην Ελλάδα, αλλά κοσμούν ολόκληρους τοίχους και δωμάτια. Υπάρχουν τζαμιά που είναι όλοι οι τοίχοι με περίτεχνα ζωγραφισμένα πλακάκια και πανέμορφα αραβουργήματα σαν αραχνοϋφαντα σεμεδάκια.
Ξέρω η τσίχλα είναι κακοφωνία στη φωτογραφία, αλλά υποδηλώνει την έλλειψη νερού για ώρες... μακρύ ταξίδι και δυσκολία εύρεσης εμφιαλωμένου νερού καθ'οδόν υπό 35 βαθμούς...Μετά από ώρα βρίσκω έναν στο παζάρι...6αδα, μου λέει, ή τίποτα και μ'αρχίζει και τα παζάρια για το νερό (έλεος, παζάρι και για ένα μπουκάλι νερό... που να κουβαλάω 6αδα νερό μέσα στο παζάρι, χριστιανέ μου; Παρδόν, μουσουλμάνε μου; Βαράκια θα κάνω;! Με αυτά και με εκείνα βρήκα νερό και φαί. Το σάντουιτς είναι γύρος γαλοπούλα και μία επιλογή από αρκετές σαλάτες και σάλτσες που ήταν αραδιασμένες σε έναν υποτυπώδη μπουφέ. Το σάντουιτς ήταν χειροποίητο... και στη δημιουργία του. Βάζω χεράκι, χουφτώνω κρεατάκι και χώνω στο ψωμάκι. Το ίδιο και με τα υπόλοιπα συστατικά... εκτός από τη σάλτσα φυσικά, στην οποία χρησιμοποιήθηκε κουταλάκι. Οι "ευαίσθητοι" καλύτερα να μην βλέπουν το πως θα γίνει το σάντουιτς... Η τιμή τσουχτερή για τα τοπικά δεδομένα, περίπου 4-5 ευρώ με το νερό και αναψυκτικό, αλλά πήγαμε και στο πιο χλιδάτο φαινομενικά. Ήταν πεντανόστιμο!
Αράβικες πίτες, φρεσκοφτιαγμένες από Βεδουίνα (?)...όχι, δεν είμασταν κάπου έξω! Αλλά στη σάλα για το πρωινό του ξενοδοχείου. Ακολουθούσε μπουφές τεράστιος για όλα τα γούστα. Μέχρι και ομελέτα σου έφτιαχναν μπροστά σου. Στο δικό τους πρωινό (γιατί στο μπουφέ υπήρχαν και ευρωπαϊκά πιάτα) ήταν έντονο το στοιχείο του τηγανητού (πολλά έμοιαζαν με παράγωγα ντόνατ και λουκουμάδων). Γενικά, σκάσαμε στο φαί σε αυτό το ταξίδι!
Χαρακτηριστικό πρωινό (από τη Βεδουίνικη βραδιά – fix βραδιά που αναπαριστά τη ζωή των Βερβέρων στην έρημο). Τηγανητή ζύμη με αυγό στο εσωτερικό της και μυρωδικά. Στα ίδια μονοπάτια και το μικρό κομματάκι, που περιέχει σπανάκι. Επίσης τρώνε αρκετό γιαούρτι.
Attachments
-
177,8 KB Προβολές: 152
Last edited by a moderator: