Ταξίδι στο χριστουγεννιάτικο Ζάγκρεμπ 5-10 Δεκεμβρίου 2015
Η απόφαση
Η απόφαση λήφθηκε μάλλον ξαφνικά. Θέλαμε να κάνουμε ένα ταξιδάκι διαφυγής, τα αεροπορικά εισιτήρια για κεντρική Ευρώπη δεν βόλευαν, άσε που ήταν κι ακριβά, αποφασίσαμε να ταξιδέψουμε με το αυτοκίνητο. Η απόφαση για Ζάγκρεμπ λήφθηκε με γνώμονα τις χριστουγεννιάτικες αγορές και το πολύ οργανωμένο web site του www.adventzagreb.com/. Αποφασίσαμε να μείνουμε μια βραδιά στο Βελιγράδι, σε ξενοδοχείο που είχαμε ξαναμείνει και μέσα σε μισή ώρα βρήκαμε και ξενοδοχείο στο Ζάγκρεμπ. Καθώς είχαμε επισκεφθεί τις αντίστοιχες της Βιέννης, του Σάλτσμπουργκ, της Πράγας και της Βουδαπέστης και θέλαμε να κάνουμε κάτι ανάλογο σε πιο κοντινή απόσταση, θεωρήσαμε ότι το Ζάγκρεμπ ήταν μια καλή ιδέα. Σκεφτήκαμε μάλιστα να το συνδυάσουμε με μια επίσκεψη στο Graz ή τη Λουμπλιάνα.
Αθήνα-Βελιγράδι
Ξεκινήσαμε Σάββατο πολύ πρωί και σε πέντε ώρες περάσαμε τα σύνορα των Ευζώνων. Παρότι υπήρχε και τότε πρόβλημα στην Ειδομένη και η σιδηροδρομική γραμμή ήταν κλειστή, εμείς περάσαμε άνετα και γρήγορα από το τελωνείο των Ευζώνων και τα Ελληνοσκοπιανά σύνορα. Με μια δυο στάσεις φθάσαμε αργά το απόγευμα, λίγο μετά τις 8, στο Βελιγράδι. Τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο και βγήκαμε για μια βόλτα γύρω από το ξενοδοχείο, στο Zemun και τις όχθες του Δούναβη και του Σάβα.
Βελιγράδι-Ζάγκρεμπ
Την επομένη, μετά το πρωινό, κάναμε μια μικρή βόλτα μέχρι την παλιά πλακόστρωτη συνοικία και τον πύργο του Zemun, απ’ όπου φαίνεται το Βελιγράδι από ψηλά. Εμείς δεν το είδαμε γιατί είχε ομίχλη, όμως πήγαμε μέχρι το διπλανό ορθόδοξο νεκροταφείο με τους επιφανείς Έλληνες οι οποίοι άφησαν την τελευταία τους πνοή στο, κατά τους Έλληνες, Σεμλίνο. Αμέσως μετά ξεκινήσαμε για το Ζάγκρεμπ. Η διαδρομή είναι γρήγορη και ευκολη καθώς γίνεται μόνο μέσω αυτοκινητοδρόμων. Μόνο πρόβλημα η μειωμένη ορατότητα. Φθάσαμε μετά από τρεισίμισι ώρες στο τυλιγμένο στην ομίχλη Ζάγκρεμπ. Το ξενοδοχείο, ήταν ουσιαστικά ένα μικρό καινούργιο κτίριο με ενοικιαζόμενα δωμάτια. Στο Ζάγκρεμπ το μεγαλύτερο μέρος των ενοικιαζομένων είναι αυτού του τύπου ενώ εκλείπουν τα ξενοδοχεία μέσης κατηγορίας με πρωινό. Παρόλα αυτά, το δωμάτιο ήταν καινούργιο, πολύ καλά επιπλωμένο και είχε mini bar με διάφορα καλούδια free of charge. Είχε επίσης 24ωρη reception, με άριστη εξυπηρέτηση. Μας υποδέχθηκαν πολύ ζεστά, ήταν εξαιρετικά εξυπηρετικοί και φιλικοί. Οι άνθρωποι ξέρουν τη δουλειά τους. Μέσα σε λίγα λεπτά μας έδωσαν όλες τις απαραίτητες πληροφορίες, μας εφοδίασαν με πολυτελή έντυπα και έναν ιδιαίτερα χρηστικό χάρτη. Εδώ θα πρέπει να τονιστεί ότι όποιος ταξιδεύει στο Ζάγκρεμπ με δικό του μέσο και επιθυμεί να μείνει κοντά στο κέντρο, θα πρέπει να φροντίσει το κατάλυμα να έχει parking είτε δωρεάν (όπως στην περίπτωσή μας), είτε επί πληρωμή. Το παρκάρισμα είναι δύσκολο και ελεγχόμενο λόγω των πολλών πεζοδρομήσεων και οι δημοτικοί αστυνομικοί αδέκαστοι, γράφουν κλήσεις μέρα-νύχτα.
Μόλις τακτοποιήσαμε τα πράγματά μας, κρατώντας τους χάρτες και τους οδηγούς μας ανά χείρας, φύγαμε για το κέντρο της πόλης. Το ξενοδοχείο βρισκόταν σε απόσταση 15-20 λεπτών με τα πόδια από το κέντρο του Ζάγκρεμπ, την πλατεία BanoJosipJelačić. Οι ευχάριστες εκπλήξεις διαδέχονταν η μια την άλλη. Αντικρίσαμε μια απόλυτα ευρωπαϊκή πόλη. Οργανωμένη, καθαρή, πράσινη. Παρότι την επισκεφθήκαμε στις αρχές Δεκεμβρίου, ήταν στολισμένη χριστουγεννιάτικα και ήταν πανέμορφη. Η ομίχλη μας εμπόδιζε να δούμε μακριά, όμως το τοπίο ήταν έτσι κι αλλιώς εκθαμβωτικό. Αμέσως αποφασίσαμε ότι θα μέναμε και τις τρεις μέρες στο Ζάγκρεμπ. Λουμπλιάνα και Γκράτς, θα μας περιμένετε μια άλλη φορά!!!
Κεντρική Πλατεία , αγορά Ντόλατς, Καθεδρικός Ναός, Άνω Πόλη, Ναός Αγ. Μάρκου
Η κεντρική Πλατεία του Ζάγκρεμπ είναι ουσιαστικά ένα τεράστιο πεζοδρόμιο που από τις τρεις πλευρές περιβάλλεται από κτίρια και στην τέταρτη υπάρχει δρόμος από τον οποίο περνούν μόνο τραμ. Στο κέντρο του έχει το άγαλμα του JosipJelačić ο οποίος είναι εθνικός ήρωας για τους Κροάτες. Παλιότερα το άγαλμα ήταν τοποθετημένο με τέτοιο τρόπο ώστε να δείχνει προς τη Βιέννη, μετά την παλινόρθωσή του, τη δεκαετία του 90, τοποθετήθηκε με κατεύθυνση προς το νότο σηματοδοτώντας το τέλος των διεκδικήσεων των Κροατών σε ό,τι αφορά την Αυστρία. Εκτός από τον ανδριάντα, χαρακτηριστικό landmark της πλατείας είναι η πηγή Madussevac η οποία συνδέεται με την ίδρυση της πόλης τους Ζάγκρεμπ. Αρχές Δεκεμβρίου, πάνω στην πλατεία βρίσκονταν μικρά άσπρα σπιτάκια στα οποία πουλούσαν κυρίως φαγητό, λουκάνικα, ζεστό κρασί και λουκουμαδάκια. Υπήρχε επίσης μεγάλη εξέδρα για συναυλίες. Σπιτάκια υπήρχαν και στα γύρω στενά. Οι χριστουγεννιάτικες αγορές στο Ζάγκρεμπ είναι ουσιαστικά απλωμένες σ’ όλο το κέντρο και κάποιες από αυτές είναι θεματικές. Υπήρχαν, παραδείγματος χάριν, σ’ ένα στενό σπιτάκια με φαγητά και ποτά από όλο τον κόσμο. Περπατήσαμε για ώρες μέσα στους πεζόδρομους και τα στενά, «χαθήκαμε» στα σκαλοπάτια της πάνω πόλης και φθάσαμε χωρίς να το καταλάβουμε στο ναό του Αγ. Μάρκου με την σκεπή από πολύχρωμες πλάκες. Τον καθεδρικό ναό δεν τον είδαμε εκείνο το βράδυ. Τον ψάχναμε, περάσαμε δίπλα του αλλά ήταν ουσιαστικά χαμένος μέσα στην ομίχλη.
Ζάγκρεμπ, 2η μέρα
Την επόμενη μέρα το πρωί, αφού ήπιαμε καφέ στο δωμάτιο, ξεκινήσαμε και πάλι για το κέντρο. Αυτή τη φορά ο καιρός ήταν λίγο καλύτερος. Πήγαμε αρχικά στην πολύ χαριτωμένη αγορά Ντόλατς, με τις χαρακτηριστικές κόκκινες-λευκές ριγέ ομπρέλες, μια τεράστια καθημερινή λαϊκή αγορά, με φρέσκα φρούτα, λαχανικά, αλλά και τοπικά τυριά και υπέροχα λουλούδια. Ήθελα πολύ να αγοράσω μια από τις χριστουγεννιάτικες συνθέσεις με έλατο και κόκκινες πιπερίτσες, αλλά σκέφθηκα ότι δεν θα καταφέρω να τη μεταφέρω με ασφάλεια στην Ελλάδα. Αμέσως μετά κατευθυνθήκαμε προς τον καθεδρικό ναό, έξω από τον οποίο οι Κροάτες έστηναν μια φάτνη η οποία τις επόμενες μέρες θα φιλοξενούσε μια σκηνή της γέννησης του Χριστού με αληθινά ζωάκια καθώς και την Tkalčićeva, την «Πλάκα» του Ζάγκρεμπ. Μια έναν όμορφο πλακόστρωτο πεζόδρομο με καφέ και εστιατόρια κοντά στον καθεδρικό ναό. Καθήσαμε σε ένα όμορφο καφέ και πληρώσαμε δύο εξαιρετικούς cappuccino μόνο 20 kuna (κάτι λιγότερο από 3 ευρώ). Στη συνέχεια περπατήσαμε στα γειτονικά δρομάκια, περάσαμε από την kravimost, τη «ματωμένη γέφυρα», την ψάξαμε, δεν την βρήκαμε και τελικά ρωτώντας μάθαμε ότι είναι απλά ένα πέρασμα, και ανεβήκαμε τα σκαλιά που οδηγούν στην πάνω πόλη. Μετά το άγαλμα του Αγίου Γεωργίου, περάσαμε από την πέτρινη πύλη (stonegate), το μοναδικό σωζόμενο παλιό πέρασμα για την Πάνω Πόλη (GornjiGrad) και είδαμε τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας που σώθηκε από τη φωτιά που κατέστρεψε την περιοχή. Σε απόλυτη σιωπή και κατάνυξη άνθρωποι, όλες τις ώρες, κάθονται σε πάγκους και προσεύχονται. Αμέσως μετά την πύλη στο αριστερό σας χέρι μπορείτε να δείτε το παλαιότερο φαρμακείο του Ζάγκρεμπ. Περπατήσαμε την Άνω Πόλη, είδαμε το Κοινοβούλιο, το Προεδρικό Μέγαρο, το υπερεκτιμημένο κατά τη γνώμη μου, Μουσείο των Διαλυμένων Σχέσεων και καταλήξαμε στο Lotrscak. Τον πύργο από τον οποίο κάθε μεσημέρι ακούγονται κανονιοβολισμοί. Εκεί καταλήγει και το τελεφερίκ των 65 μέτρων από την Κάτω Πόλη το οποίο δεν πήραμε καθώς προτιμήσαμε να κατέβουμε από τον περίπατο Strossmayer, ένα κατηφορικό δρομάκι μέσα στο πράσινο.
Μετά από μερικές ώρες ξεκούραση στο ξενοδοχείο, ξαναανεβήκαμε στο κέντρο θέλοντας να δούμε την Πάνω πόλη φωτισμένη με τις παραδοσιακές λάμπες αερίου, εντυπωσιακές εικόνες βγαλμένες από μια άλλη εποχή. Περάσαμε από τον Κεντρικό Σιδηροδρομικό Σταθμό, όπου απέναντί του είχε στηθεί τεράστιο παγοδρόμιο και από το πάρκο Zrinjevac, με τη χριστουγεννιάτικη αγορά, το φωτισμένο σιντριβάνι-μανιτάρι και το παλαϊκό κιόσκι όπου μια μπάντα έπαιζε κλασσικά χριστουγεννιάτικα τραγούδια και μπαλάντες. Όλο το βράδυ τριγυρνούσαμε μαγεμένοι…
Ζάγκρεμπ 3η μέρα.
Ξεκινήσαμε πρωί, με το τραμ, για το πάρκο Maksimir. Τεράστιο διαμορφωμένο πάρκο με λοφάκια, λίμνες, και ζωολογικό κήπο, δίπλα στο κέντρο της πόλης. Απέναντί του, για τους ποδοσφαιρόφιλους, βρίσκεται το γήπεδο της DynamoZagreb. Ο άντρας μου ήθελε να το επισκεφθεί (σε κάθε πόλη που πάμε φροντίζει να δει τα γήπεδα εκ του σύνεγγυς) όμως απαγορευόταν η είσοδος ενόψει του αγώνα με την Bayern Μονάχου. Αρκέστηκε να το δει μόνο εξωτερικά. Τίποτε το ιδιαίτερο ειδικά αν έχεις δει το AllianceArena. Αμέσως μετά πήγαμε στο πάρκο. Περπατάγαμε μέχρι που δεν αντέχαμε άλλο. Ήταν υπέροχα. Ο καιρός ήταν λίγο μουντός, τα δέντρα είχαν ελάχιστα φύλλα όμως το σύνολο ήταν καταπληκτικό. Προσπαθώ να σκεφτώ αυτόν τον τόπο την άνοιξη και μελαγχολώ σκεπτόμενη την έλλειψη πρασίνου στην Αθήνα.
Αργότερα πήραμε και πάλι το τραμ και κατευθυνθήκαμε νότια. Περάσαμε τον Σάβο (το ποτάμι του Ζάγκρεμπ, το οποίο όμως διασχίζει τις νότιες περιοχές της πόλης) και καταλήξαμε σε ένα μοντέρνο εμπορικό κέντρο για τα καθιερωμένα δωράκια. Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο για να ετοιμαστούμε καθώς την επομένη το πρωί θα επιστρέφαμε στο Βελιγράδι. Τα συναισθήματά μας ανάμεικτα. Αν είχαμε τη δυνατότητα, νομίζω ότι θα ακυρώναμε το ξενοδοχείο στο Βελιγράδι (όπου έχουμε πάει αρκετές φορές και θα μέναμε άλλη μια μέρα στο Ζάγκρεμπ. Είχαμε αφήσει άλλωστε ένα σωρό πράγματα που δεν είδαμε. Το κοιμητήριο Mirogoj, το μουσείο του DrazenPetrovic, τις τεχνητές λίμνες, το βουνό στο οποίο φθάνεις με το τραμ και μια σίγουρη εκδρομή της επόμενης φοράς, τις λίμνες και το πάρκο Plitvice.
Ζάγκρεμπ- Βελιγράδι
Ξεκινήσαμε πρωί-πρωί. Κάναμε μια στάση για καφέ στο Ikea, και νωρίς το μεσημέρι φθάσαμε στο Βελιγράδι. Μετά από λίγη ξεκούραση πήραμε το λεωφορείο και καταλήξαμε για βόλτα στο κέντρο. Οι Σέρβοι, καίτοι γιορτάζουν τα Χριστούγεννα με το παλαιό ημερολόγιο, είχαν αρχίσει να στολίζουν. Χαρήκαμε τη βόλτα μας στον πεζόδρομο και τα γύρω στενά, φθάσαμε μέχρι και την Πλάκα του Βελιγραδίου, την Skadarlija, η δικιά μας είναι πολύ καλύτερη, άσε που γυρίσαμε από λάθος δρόμο, χαθήκαμε και περπατήσαμε τουλάχιστον 4-5 χιλιόμετρα μέχρι να βρούμε ξανά το κέντρο. Γυρίσαμε αργά το βράδυ στο ξενοδοχείο για ύπνο και ξεκούραση πριν την αναχώρηση για Αθήνα.
Παρατηρήσεις, χρήσιμα tips
Η απόφαση
Η απόφαση λήφθηκε μάλλον ξαφνικά. Θέλαμε να κάνουμε ένα ταξιδάκι διαφυγής, τα αεροπορικά εισιτήρια για κεντρική Ευρώπη δεν βόλευαν, άσε που ήταν κι ακριβά, αποφασίσαμε να ταξιδέψουμε με το αυτοκίνητο. Η απόφαση για Ζάγκρεμπ λήφθηκε με γνώμονα τις χριστουγεννιάτικες αγορές και το πολύ οργανωμένο web site του www.adventzagreb.com/. Αποφασίσαμε να μείνουμε μια βραδιά στο Βελιγράδι, σε ξενοδοχείο που είχαμε ξαναμείνει και μέσα σε μισή ώρα βρήκαμε και ξενοδοχείο στο Ζάγκρεμπ. Καθώς είχαμε επισκεφθεί τις αντίστοιχες της Βιέννης, του Σάλτσμπουργκ, της Πράγας και της Βουδαπέστης και θέλαμε να κάνουμε κάτι ανάλογο σε πιο κοντινή απόσταση, θεωρήσαμε ότι το Ζάγκρεμπ ήταν μια καλή ιδέα. Σκεφτήκαμε μάλιστα να το συνδυάσουμε με μια επίσκεψη στο Graz ή τη Λουμπλιάνα.
Αθήνα-Βελιγράδι
Ξεκινήσαμε Σάββατο πολύ πρωί και σε πέντε ώρες περάσαμε τα σύνορα των Ευζώνων. Παρότι υπήρχε και τότε πρόβλημα στην Ειδομένη και η σιδηροδρομική γραμμή ήταν κλειστή, εμείς περάσαμε άνετα και γρήγορα από το τελωνείο των Ευζώνων και τα Ελληνοσκοπιανά σύνορα. Με μια δυο στάσεις φθάσαμε αργά το απόγευμα, λίγο μετά τις 8, στο Βελιγράδι. Τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο και βγήκαμε για μια βόλτα γύρω από το ξενοδοχείο, στο Zemun και τις όχθες του Δούναβη και του Σάβα.
Βελιγράδι-Ζάγκρεμπ
Την επομένη, μετά το πρωινό, κάναμε μια μικρή βόλτα μέχρι την παλιά πλακόστρωτη συνοικία και τον πύργο του Zemun, απ’ όπου φαίνεται το Βελιγράδι από ψηλά. Εμείς δεν το είδαμε γιατί είχε ομίχλη, όμως πήγαμε μέχρι το διπλανό ορθόδοξο νεκροταφείο με τους επιφανείς Έλληνες οι οποίοι άφησαν την τελευταία τους πνοή στο, κατά τους Έλληνες, Σεμλίνο. Αμέσως μετά ξεκινήσαμε για το Ζάγκρεμπ. Η διαδρομή είναι γρήγορη και ευκολη καθώς γίνεται μόνο μέσω αυτοκινητοδρόμων. Μόνο πρόβλημα η μειωμένη ορατότητα. Φθάσαμε μετά από τρεισίμισι ώρες στο τυλιγμένο στην ομίχλη Ζάγκρεμπ. Το ξενοδοχείο, ήταν ουσιαστικά ένα μικρό καινούργιο κτίριο με ενοικιαζόμενα δωμάτια. Στο Ζάγκρεμπ το μεγαλύτερο μέρος των ενοικιαζομένων είναι αυτού του τύπου ενώ εκλείπουν τα ξενοδοχεία μέσης κατηγορίας με πρωινό. Παρόλα αυτά, το δωμάτιο ήταν καινούργιο, πολύ καλά επιπλωμένο και είχε mini bar με διάφορα καλούδια free of charge. Είχε επίσης 24ωρη reception, με άριστη εξυπηρέτηση. Μας υποδέχθηκαν πολύ ζεστά, ήταν εξαιρετικά εξυπηρετικοί και φιλικοί. Οι άνθρωποι ξέρουν τη δουλειά τους. Μέσα σε λίγα λεπτά μας έδωσαν όλες τις απαραίτητες πληροφορίες, μας εφοδίασαν με πολυτελή έντυπα και έναν ιδιαίτερα χρηστικό χάρτη. Εδώ θα πρέπει να τονιστεί ότι όποιος ταξιδεύει στο Ζάγκρεμπ με δικό του μέσο και επιθυμεί να μείνει κοντά στο κέντρο, θα πρέπει να φροντίσει το κατάλυμα να έχει parking είτε δωρεάν (όπως στην περίπτωσή μας), είτε επί πληρωμή. Το παρκάρισμα είναι δύσκολο και ελεγχόμενο λόγω των πολλών πεζοδρομήσεων και οι δημοτικοί αστυνομικοί αδέκαστοι, γράφουν κλήσεις μέρα-νύχτα.
Μόλις τακτοποιήσαμε τα πράγματά μας, κρατώντας τους χάρτες και τους οδηγούς μας ανά χείρας, φύγαμε για το κέντρο της πόλης. Το ξενοδοχείο βρισκόταν σε απόσταση 15-20 λεπτών με τα πόδια από το κέντρο του Ζάγκρεμπ, την πλατεία BanoJosipJelačić. Οι ευχάριστες εκπλήξεις διαδέχονταν η μια την άλλη. Αντικρίσαμε μια απόλυτα ευρωπαϊκή πόλη. Οργανωμένη, καθαρή, πράσινη. Παρότι την επισκεφθήκαμε στις αρχές Δεκεμβρίου, ήταν στολισμένη χριστουγεννιάτικα και ήταν πανέμορφη. Η ομίχλη μας εμπόδιζε να δούμε μακριά, όμως το τοπίο ήταν έτσι κι αλλιώς εκθαμβωτικό. Αμέσως αποφασίσαμε ότι θα μέναμε και τις τρεις μέρες στο Ζάγκρεμπ. Λουμπλιάνα και Γκράτς, θα μας περιμένετε μια άλλη φορά!!!
Κεντρική Πλατεία , αγορά Ντόλατς, Καθεδρικός Ναός, Άνω Πόλη, Ναός Αγ. Μάρκου
Η κεντρική Πλατεία του Ζάγκρεμπ είναι ουσιαστικά ένα τεράστιο πεζοδρόμιο που από τις τρεις πλευρές περιβάλλεται από κτίρια και στην τέταρτη υπάρχει δρόμος από τον οποίο περνούν μόνο τραμ. Στο κέντρο του έχει το άγαλμα του JosipJelačić ο οποίος είναι εθνικός ήρωας για τους Κροάτες. Παλιότερα το άγαλμα ήταν τοποθετημένο με τέτοιο τρόπο ώστε να δείχνει προς τη Βιέννη, μετά την παλινόρθωσή του, τη δεκαετία του 90, τοποθετήθηκε με κατεύθυνση προς το νότο σηματοδοτώντας το τέλος των διεκδικήσεων των Κροατών σε ό,τι αφορά την Αυστρία. Εκτός από τον ανδριάντα, χαρακτηριστικό landmark της πλατείας είναι η πηγή Madussevac η οποία συνδέεται με την ίδρυση της πόλης τους Ζάγκρεμπ. Αρχές Δεκεμβρίου, πάνω στην πλατεία βρίσκονταν μικρά άσπρα σπιτάκια στα οποία πουλούσαν κυρίως φαγητό, λουκάνικα, ζεστό κρασί και λουκουμαδάκια. Υπήρχε επίσης μεγάλη εξέδρα για συναυλίες. Σπιτάκια υπήρχαν και στα γύρω στενά. Οι χριστουγεννιάτικες αγορές στο Ζάγκρεμπ είναι ουσιαστικά απλωμένες σ’ όλο το κέντρο και κάποιες από αυτές είναι θεματικές. Υπήρχαν, παραδείγματος χάριν, σ’ ένα στενό σπιτάκια με φαγητά και ποτά από όλο τον κόσμο. Περπατήσαμε για ώρες μέσα στους πεζόδρομους και τα στενά, «χαθήκαμε» στα σκαλοπάτια της πάνω πόλης και φθάσαμε χωρίς να το καταλάβουμε στο ναό του Αγ. Μάρκου με την σκεπή από πολύχρωμες πλάκες. Τον καθεδρικό ναό δεν τον είδαμε εκείνο το βράδυ. Τον ψάχναμε, περάσαμε δίπλα του αλλά ήταν ουσιαστικά χαμένος μέσα στην ομίχλη.
Ζάγκρεμπ, 2η μέρα
Την επόμενη μέρα το πρωί, αφού ήπιαμε καφέ στο δωμάτιο, ξεκινήσαμε και πάλι για το κέντρο. Αυτή τη φορά ο καιρός ήταν λίγο καλύτερος. Πήγαμε αρχικά στην πολύ χαριτωμένη αγορά Ντόλατς, με τις χαρακτηριστικές κόκκινες-λευκές ριγέ ομπρέλες, μια τεράστια καθημερινή λαϊκή αγορά, με φρέσκα φρούτα, λαχανικά, αλλά και τοπικά τυριά και υπέροχα λουλούδια. Ήθελα πολύ να αγοράσω μια από τις χριστουγεννιάτικες συνθέσεις με έλατο και κόκκινες πιπερίτσες, αλλά σκέφθηκα ότι δεν θα καταφέρω να τη μεταφέρω με ασφάλεια στην Ελλάδα. Αμέσως μετά κατευθυνθήκαμε προς τον καθεδρικό ναό, έξω από τον οποίο οι Κροάτες έστηναν μια φάτνη η οποία τις επόμενες μέρες θα φιλοξενούσε μια σκηνή της γέννησης του Χριστού με αληθινά ζωάκια καθώς και την Tkalčićeva, την «Πλάκα» του Ζάγκρεμπ. Μια έναν όμορφο πλακόστρωτο πεζόδρομο με καφέ και εστιατόρια κοντά στον καθεδρικό ναό. Καθήσαμε σε ένα όμορφο καφέ και πληρώσαμε δύο εξαιρετικούς cappuccino μόνο 20 kuna (κάτι λιγότερο από 3 ευρώ). Στη συνέχεια περπατήσαμε στα γειτονικά δρομάκια, περάσαμε από την kravimost, τη «ματωμένη γέφυρα», την ψάξαμε, δεν την βρήκαμε και τελικά ρωτώντας μάθαμε ότι είναι απλά ένα πέρασμα, και ανεβήκαμε τα σκαλιά που οδηγούν στην πάνω πόλη. Μετά το άγαλμα του Αγίου Γεωργίου, περάσαμε από την πέτρινη πύλη (stonegate), το μοναδικό σωζόμενο παλιό πέρασμα για την Πάνω Πόλη (GornjiGrad) και είδαμε τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας που σώθηκε από τη φωτιά που κατέστρεψε την περιοχή. Σε απόλυτη σιωπή και κατάνυξη άνθρωποι, όλες τις ώρες, κάθονται σε πάγκους και προσεύχονται. Αμέσως μετά την πύλη στο αριστερό σας χέρι μπορείτε να δείτε το παλαιότερο φαρμακείο του Ζάγκρεμπ. Περπατήσαμε την Άνω Πόλη, είδαμε το Κοινοβούλιο, το Προεδρικό Μέγαρο, το υπερεκτιμημένο κατά τη γνώμη μου, Μουσείο των Διαλυμένων Σχέσεων και καταλήξαμε στο Lotrscak. Τον πύργο από τον οποίο κάθε μεσημέρι ακούγονται κανονιοβολισμοί. Εκεί καταλήγει και το τελεφερίκ των 65 μέτρων από την Κάτω Πόλη το οποίο δεν πήραμε καθώς προτιμήσαμε να κατέβουμε από τον περίπατο Strossmayer, ένα κατηφορικό δρομάκι μέσα στο πράσινο.
Μετά από μερικές ώρες ξεκούραση στο ξενοδοχείο, ξαναανεβήκαμε στο κέντρο θέλοντας να δούμε την Πάνω πόλη φωτισμένη με τις παραδοσιακές λάμπες αερίου, εντυπωσιακές εικόνες βγαλμένες από μια άλλη εποχή. Περάσαμε από τον Κεντρικό Σιδηροδρομικό Σταθμό, όπου απέναντί του είχε στηθεί τεράστιο παγοδρόμιο και από το πάρκο Zrinjevac, με τη χριστουγεννιάτικη αγορά, το φωτισμένο σιντριβάνι-μανιτάρι και το παλαϊκό κιόσκι όπου μια μπάντα έπαιζε κλασσικά χριστουγεννιάτικα τραγούδια και μπαλάντες. Όλο το βράδυ τριγυρνούσαμε μαγεμένοι…
Ζάγκρεμπ 3η μέρα.
Ξεκινήσαμε πρωί, με το τραμ, για το πάρκο Maksimir. Τεράστιο διαμορφωμένο πάρκο με λοφάκια, λίμνες, και ζωολογικό κήπο, δίπλα στο κέντρο της πόλης. Απέναντί του, για τους ποδοσφαιρόφιλους, βρίσκεται το γήπεδο της DynamoZagreb. Ο άντρας μου ήθελε να το επισκεφθεί (σε κάθε πόλη που πάμε φροντίζει να δει τα γήπεδα εκ του σύνεγγυς) όμως απαγορευόταν η είσοδος ενόψει του αγώνα με την Bayern Μονάχου. Αρκέστηκε να το δει μόνο εξωτερικά. Τίποτε το ιδιαίτερο ειδικά αν έχεις δει το AllianceArena. Αμέσως μετά πήγαμε στο πάρκο. Περπατάγαμε μέχρι που δεν αντέχαμε άλλο. Ήταν υπέροχα. Ο καιρός ήταν λίγο μουντός, τα δέντρα είχαν ελάχιστα φύλλα όμως το σύνολο ήταν καταπληκτικό. Προσπαθώ να σκεφτώ αυτόν τον τόπο την άνοιξη και μελαγχολώ σκεπτόμενη την έλλειψη πρασίνου στην Αθήνα.
Αργότερα πήραμε και πάλι το τραμ και κατευθυνθήκαμε νότια. Περάσαμε τον Σάβο (το ποτάμι του Ζάγκρεμπ, το οποίο όμως διασχίζει τις νότιες περιοχές της πόλης) και καταλήξαμε σε ένα μοντέρνο εμπορικό κέντρο για τα καθιερωμένα δωράκια. Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο για να ετοιμαστούμε καθώς την επομένη το πρωί θα επιστρέφαμε στο Βελιγράδι. Τα συναισθήματά μας ανάμεικτα. Αν είχαμε τη δυνατότητα, νομίζω ότι θα ακυρώναμε το ξενοδοχείο στο Βελιγράδι (όπου έχουμε πάει αρκετές φορές και θα μέναμε άλλη μια μέρα στο Ζάγκρεμπ. Είχαμε αφήσει άλλωστε ένα σωρό πράγματα που δεν είδαμε. Το κοιμητήριο Mirogoj, το μουσείο του DrazenPetrovic, τις τεχνητές λίμνες, το βουνό στο οποίο φθάνεις με το τραμ και μια σίγουρη εκδρομή της επόμενης φοράς, τις λίμνες και το πάρκο Plitvice.
Ζάγκρεμπ- Βελιγράδι
Ξεκινήσαμε πρωί-πρωί. Κάναμε μια στάση για καφέ στο Ikea, και νωρίς το μεσημέρι φθάσαμε στο Βελιγράδι. Μετά από λίγη ξεκούραση πήραμε το λεωφορείο και καταλήξαμε για βόλτα στο κέντρο. Οι Σέρβοι, καίτοι γιορτάζουν τα Χριστούγεννα με το παλαιό ημερολόγιο, είχαν αρχίσει να στολίζουν. Χαρήκαμε τη βόλτα μας στον πεζόδρομο και τα γύρω στενά, φθάσαμε μέχρι και την Πλάκα του Βελιγραδίου, την Skadarlija, η δικιά μας είναι πολύ καλύτερη, άσε που γυρίσαμε από λάθος δρόμο, χαθήκαμε και περπατήσαμε τουλάχιστον 4-5 χιλιόμετρα μέχρι να βρούμε ξανά το κέντρο. Γυρίσαμε αργά το βράδυ στο ξενοδοχείο για ύπνο και ξεκούραση πριν την αναχώρηση για Αθήνα.
Παρατηρήσεις, χρήσιμα tips
- Η διέλευση από όλα τα σύνορα (Σκόπια, Σερβία, Κροατία) έγινε μόνο με την αστυνομική μας ταυτότητα και την πράσινη κάρτα του αυτοκινήτου. Στην Κροατία μας ζήτησαν και την άδεια του αυτοκινήτου και μας ρώτησαν γιατί οι πινακίδες του είναι κόκκινες. Κατά τα άλλα οι διελεύσεις μας ήταν γρήγορες και χωρίς προβλήματα.
- Όλα τα διόδια πληρώθηκαν σε ευρώ. Ο ξενοδόχος όμως στη Σερβία μας ζήτησε να πληρωθεί μετρητά σε δηνάρια. Αυτό λίγο μας δυσκόλεψε καθώς δεν σκοπεύαμε να κάνουμε συνάλλαγμα στη Σερβία. Προσέξτε τον τρόπο πληρωμής όταν κάνετε κράτηση στο ξενοδοχείο.
- Πριν φύγετε από την Ελλάδα μην ξεχάσετε να ειδοποιήσετε την τράπεζά σας ότι θα ταξιδέψετε. Θα σας ρωτήσουν για ποιες χώρες και πόσο διάστημα θα λείψετε. Αν δεν το κάνετε, δεν θα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τις κάρτες σας (θα σας τις μπλοκάρουν). Εμείς καλού κακού δηλώσαμε και την Αυστρία και την Σλοβενία καθώς και μια μέρα διαμονής παραπάνω. Το αποτέλεσμα ήταν να μην μπορώ να χρησιμοποιήσω την κάρτα στην Ελλάδα τη μέρα της επιστροφής. Ευτυχώς είχα μετρητά… Επίσης λόγω των capitalcontrols υπάρχουν διάφορες χρεώσεις στις πιστωτικές κάρτες. Ρωτήστε για να μη βρεθείτε προ απροόπτου.
- Ζάγκρεμπ απόλυτα ασφαλές. Θυμίζει έντονα δυτική Ευρώπη, εξαιρετικά καθαρό και οργανωμένο. Οι ντόπιοι κυκλοφορούν μέρα, νύχτα με το τραμ ή τα πόδια. Δεν αισθάνεσαι σε καμιά περίπτωση μοναξιά όπως ας πούμε στις Βρυξέλλες μετά τις 8 το βράδυ. Τα μεταφορικά μέσα (κυρίως τραμ) αξιόπιστα κυκλοφορούν όλο το 24ωρο καθώς υπάρχουν και νυκτερινές γραμμές. Εισιτήρια αγοράζετε με μετρητά από μαγαζάκια σαν τα δικά μας περίπτερα ή μέσα στο όχημα. Με τα kuna δεν υπάρχει θέμα. Υπάρχουν παντού νόμιμα ανταλλακτήρια συναλλάγματος.
- Βελιγράδι απόλυτα ασφαλές επίσης. Λίγο πιο δύσκολες οι μετακινήσεις, λόγω του κυριλλικού αλφαβήτου, τα λεωφορεία είναι λίγο παλιά αλλά αξιόπιστα.
- Τα φαγητά στη Σερβία και την Κροατία παρόμοια με τα δικά μας αλλά και με αυστροουγγρικές επιρροές. Οι Κροάτες έχουν μανία με τα λουκουμαδάκια αλλά και με το ψωμί. Παντού υπάρχουν φούρνοι με μεγάλη ποικιλία ψωμιών αλλά και γλυκών. Και οι Σέρβοι και οι Κροάτες έχουν επίσης μια μανία με τις ψημένες κόκκινες πιπεριές. Η σάλτσα τους είναι υπέροχη, έφερα μαζί μου αρκετά βάζα.
- Αν έχετε χρόνο και θελήσετε να ταξιδέψετε μέχρι την Αυστρία (2,5 ώρες) ή τη Σλοβενία (1 ώρα) καλό θα ήταν να ξέρετε ότι το χειμώνα απαιτούν το αυτοκίνητο να «φοράει» χειμερινά λάστιχα για το χιόνι. Αλλιώς δεν πρόκειται να περάσετε τα σύνορα. Εμείς δεν το ξέραμε και το ανακαλύψαμε προγραμματίζοντας το ταξίδι. Πάντως στη Λιουμπλιάνα φθάνει κανείς πανεύκολα με λεωφορείο ή τρένο.
