Περιεχόμενα
Πρωί-πρωί κατεβήκαμε για πρωϊνό. Ήπιαμε τούρκικο τσάι και φάγαμε πολύ καλά. Ο μπουφές του ξενοδοχείου για τα λεφτά του ήταν υπερπλήρης. Αμέσως μετά ξεκινήσαμε με τα πόδια για να δούμε τα σημαντικότερα αξιοθέατα. Πρώτη στάση φυσικά στην Αγιά Σοφιά, ένα από τα σπουδαιότερα αρχιτεκτονικά και θρησκευτικά μνημεία παγκοσμίως. 
Όσα ψηφιδωτά έχουν απομείνει είναι υπέροχα και μεγαλοπρεπή.
Σε μια κολώνα είδαμε και την "τρύπα του εξαδάκτυλου", όπου σύμφωνα με το μύθο αν βάλεις το δάκτυλό σου και το γυρίσεις θα πραγματοποιηθεί η ευχή σου. Φαντάζεστε τι ευχήθηκα εγώ
...Δουλίτσα... Ο καθένας με τον πόνο του! Στη συνέχεια προχωρήσαμε στον ιππόδρομο που είναι στην ουσία ένα πάρκο-πλατεία με κολώνες και βρύσες. Ξεχωρίζουν ο αιγυπτιακός οβελίσκος, η στήλη των Όφεων με τα 3 κεφάλια, η στήλη του Κωνσταντίνου Ζ' και το συντριβάνι του αυτικράτορα Βιλχελμ. Εδώ συνέβη και η στάση του Νίκα. Απέναντι από την Αγιά Σοφιά βρίσκεται το Μπλε Τζαμί. 
Βγάλαμε τα παπούτσια μας και το επισκεφτήκαμε. Περιβάλλεται από 6 μιναράδες και το εσωτερικό του είναι γεμάτο από τα μπλε πλακίδια Ιζνίκ. Σε σχέση με την Αγιά Σοφιά ο τρούλος του φαντάζει φτωχότερος. Κατά τη γνώμη μου το εξωτερικά το κτίριο είναι πιο εντυπωσιακό από ότι εσωτερικά, χωρίς να θέλω να μειώσω την σπουδαία αρχιτεκτονική του αξία. Κατόπιν, προχωρήσαμε προς το Παλάτι Τοπ Καπί. Πριν μπούμε μέσα πήραμε δυνάμεις πίνοντας φρεσκοστυμένο χυμό ρόδι. Υπέροχος
. Το παλάτι είναι τεράστιο, έχεις δεκάδες δωμάτια, κήπους και πολλά να θαυμάσεις. Είδαμε όσα μπορέσαμε γιατί κανονικά θέλει μια ολόκληρη μέρα να αφιερώσεις για να πεις ότι το είδες όλο. Μου άρεσαν οι στολές, τα σπαθιά, τα όπλα, οι φορεσιές, τα κεραμικά και κυρίως τα κοσμήματα 
. Μπήκαμε και στο δωμάτιο του χαρεμιού, αλλά δεν μπορώ να πω ότι με συνεπήρε. Κατόπιν, κάναμε μια στάση στην self service καφετέρια κάτω από το εστιατόριο Konyali. Καθήσαμε έξω με θέα το Βόσπορο πίνοντας ζεστό τσαγάκι και απολαμβάνοντας τον ήλιο που μας χτύπαγε. Επιτέλους ζεστάθηκε το κοκαλάκι μας. Φεύγοντας από το Παλάτι φάγαμε και τα κουλούρια μας που είναι must στην Πόλη.
Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς το Μεγάλο Παζάρι κονά στη στάση Beyazit. Εδώ ζαλίστηκα. Πρώτη φορά έβλεπα τόσα μικροπράγματα σε τόση ποσότητα μέσα σε ένα λαβύρινθο από πάγκους και μαγαζιά. Κάναμε και τα παζάρια μας, πήραμε 2-3 πραγματάκια και φύγαμε. Στο δρόμο προς το αιγυπτιακό παζάρι, έξω από την Κλειστή αγορά, υπάρχουν ένα σωρό πάγκοι με πράγματα σε καλύτερη τιμή από ότι εντός της αγοράς. Το αιγυπτιακό παζάρι το λάτρεψα με το που μπήκα. Είναι μικρό, σε σχήμα Γ και δεν χάνεσαι. Οι μυρωδιές και οι γεύσεις δε υπέροχες.
Πήραμε τα μπαχαρικά μας, τσάι μήλου, ένα σωρό λουκούμια, ένα κομπολόϊ και φύγαμε.
Η ώρα είχε πάει 17:00 και είμασταν πτώματα. Η μέρα είχε ξεκινήσει από πολύ νωρίς το πρωϊ. Στις 18:00 όμως είχαμε κανονίσει να κάνουμε χαμάμ. Μας είχε κλείσει το ξενοδοχείο στο Suleymaniye hamam, το οποίο έρχεται και σε παίρνει και μετά σε επιστρέφει δωρεάν στο ξενοδοχείο σου. Το Suleymaniye hamam είναι το μόνο μικτό χαμάμ στην πόλη που δέχεται άντρες και γυναίκες μαζί, αρκεί να είναι ζευγάρια. Πληρώσαμε 35 ευρώ έκαστος, η εμπειρία δε αξέχαστη. Αρχικά ιδρώσαμε πάνω σε ένα μαρμάρινο χώρο και μετά νεαροί τούρκοι μασέρ μας έκαναν απολέπιση με ένα σκληρό γάντι σε όλο το σώμα, μας έτριψαν, μας έκαναν μασάζ με φυσικό σαπούνι και μας έλουσαν και τα μαλλιά. Το συστήνω ανεπιφύλαχτα. Ίσως η πιο δυνατή στιγμή μας στην Πόλη. Η ώρα είχε πάει 20:00. Μας μετέφεραν στο ξενοδοχείο και μεις κατευθυνθήκαμε στην πρώτη μπυραρία που βρήκαμε. Μετά από τόσο λιώσιμο θέλαμε οπωσδήποτε παγωμένη μπύρα να κυλίσει στις φλέβες μας . Καθήσαμε σε μια αγγλική τύπου παμπ, δίπλα από την Gulhane στάση που λεγόταν "The North Shield" και απολαύσαμε παγωμένη Efes Pilsen. Είμασταν επίσης και θεονήστικοι, αλλά μετά από τόσο χαλάρωμα βαριόμασταν να πάμε κάπου αλλού για φαγητό και έτσι απολαύσαμε πεντανόστιμα κλαμπ σαντουϊτσάκια, βλέποντας διεθνείς ποδοσφαιρικούς αγώνες από τις πολλές οθόνες που είχε η παμπ. Λίγη ώρα μετά συρθήκαμε μέχρι το ξενοδοχείο...
Όσα ψηφιδωτά έχουν απομείνει είναι υπέροχα και μεγαλοπρεπή.
Σε μια κολώνα είδαμε και την "τρύπα του εξαδάκτυλου", όπου σύμφωνα με το μύθο αν βάλεις το δάκτυλό σου και το γυρίσεις θα πραγματοποιηθεί η ευχή σου. Φαντάζεστε τι ευχήθηκα εγώ
...Δουλίτσα... Ο καθένας με τον πόνο του! Στη συνέχεια προχωρήσαμε στον ιππόδρομο που είναι στην ουσία ένα πάρκο-πλατεία με κολώνες και βρύσες. Ξεχωρίζουν ο αιγυπτιακός οβελίσκος, η στήλη των Όφεων με τα 3 κεφάλια, η στήλη του Κωνσταντίνου Ζ' και το συντριβάνι του αυτικράτορα Βιλχελμ. Εδώ συνέβη και η στάση του Νίκα. Απέναντι από την Αγιά Σοφιά βρίσκεται το Μπλε Τζαμί. Βγάλαμε τα παπούτσια μας και το επισκεφτήκαμε. Περιβάλλεται από 6 μιναράδες και το εσωτερικό του είναι γεμάτο από τα μπλε πλακίδια Ιζνίκ. Σε σχέση με την Αγιά Σοφιά ο τρούλος του φαντάζει φτωχότερος. Κατά τη γνώμη μου το εξωτερικά το κτίριο είναι πιο εντυπωσιακό από ότι εσωτερικά, χωρίς να θέλω να μειώσω την σπουδαία αρχιτεκτονική του αξία. Κατόπιν, προχωρήσαμε προς το Παλάτι Τοπ Καπί. Πριν μπούμε μέσα πήραμε δυνάμεις πίνοντας φρεσκοστυμένο χυμό ρόδι. Υπέροχος
. Το παλάτι είναι τεράστιο, έχεις δεκάδες δωμάτια, κήπους και πολλά να θαυμάσεις. Είδαμε όσα μπορέσαμε γιατί κανονικά θέλει μια ολόκληρη μέρα να αφιερώσεις για να πεις ότι το είδες όλο. Μου άρεσαν οι στολές, τα σπαθιά, τα όπλα, οι φορεσιές, τα κεραμικά και κυρίως τα κοσμήματα . Μπήκαμε και στο δωμάτιο του χαρεμιού, αλλά δεν μπορώ να πω ότι με συνεπήρε. Κατόπιν, κάναμε μια στάση στην self service καφετέρια κάτω από το εστιατόριο Konyali. Καθήσαμε έξω με θέα το Βόσπορο πίνοντας ζεστό τσαγάκι και απολαμβάνοντας τον ήλιο που μας χτύπαγε. Επιτέλους ζεστάθηκε το κοκαλάκι μας. Φεύγοντας από το Παλάτι φάγαμε και τα κουλούρια μας που είναι must στην Πόλη.Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς το Μεγάλο Παζάρι κονά στη στάση Beyazit. Εδώ ζαλίστηκα. Πρώτη φορά έβλεπα τόσα μικροπράγματα σε τόση ποσότητα μέσα σε ένα λαβύρινθο από πάγκους και μαγαζιά. Κάναμε και τα παζάρια μας, πήραμε 2-3 πραγματάκια και φύγαμε. Στο δρόμο προς το αιγυπτιακό παζάρι, έξω από την Κλειστή αγορά, υπάρχουν ένα σωρό πάγκοι με πράγματα σε καλύτερη τιμή από ότι εντός της αγοράς. Το αιγυπτιακό παζάρι το λάτρεψα με το που μπήκα. Είναι μικρό, σε σχήμα Γ και δεν χάνεσαι. Οι μυρωδιές και οι γεύσεις δε υπέροχες.
Πήραμε τα μπαχαρικά μας, τσάι μήλου, ένα σωρό λουκούμια, ένα κομπολόϊ και φύγαμε.
Η ώρα είχε πάει 17:00 και είμασταν πτώματα. Η μέρα είχε ξεκινήσει από πολύ νωρίς το πρωϊ. Στις 18:00 όμως είχαμε κανονίσει να κάνουμε χαμάμ. Μας είχε κλείσει το ξενοδοχείο στο Suleymaniye hamam, το οποίο έρχεται και σε παίρνει και μετά σε επιστρέφει δωρεάν στο ξενοδοχείο σου. Το Suleymaniye hamam είναι το μόνο μικτό χαμάμ στην πόλη που δέχεται άντρες και γυναίκες μαζί, αρκεί να είναι ζευγάρια. Πληρώσαμε 35 ευρώ έκαστος, η εμπειρία δε αξέχαστη. Αρχικά ιδρώσαμε πάνω σε ένα μαρμάρινο χώρο και μετά νεαροί τούρκοι μασέρ μας έκαναν απολέπιση με ένα σκληρό γάντι σε όλο το σώμα, μας έτριψαν, μας έκαναν μασάζ με φυσικό σαπούνι και μας έλουσαν και τα μαλλιά
. Το συστήνω ανεπιφύλαχτα. Ίσως η πιο δυνατή στιγμή μας στην Πόλη. Η ώρα είχε πάει 20:00. Μας μετέφεραν στο ξενοδοχείο και μεις κατευθυνθήκαμε στην πρώτη μπυραρία που βρήκαμε. Μετά από τόσο λιώσιμο θέλαμε οπωσδήποτε παγωμένη μπύρα να κυλίσει στις φλέβες μας . Καθήσαμε σε μια αγγλική τύπου παμπ, δίπλα από την Gulhane στάση που λεγόταν "The North Shield" και απολαύσαμε παγωμένη Efes Pilsen. Είμασταν επίσης και θεονήστικοι, αλλά μετά από τόσο χαλάρωμα βαριόμασταν να πάμε κάπου αλλού για φαγητό και έτσι απολαύσαμε πεντανόστιμα κλαμπ σαντουϊτσάκια, βλέποντας διεθνείς ποδοσφαιρικούς αγώνες από τις πολλές οθόνες που είχε η παμπ. Λίγη ώρα μετά συρθήκαμε μέχρι το ξενοδοχείο...
και μετά από κανά 10λεπτο μας βρήκε 
.
και απάντησε σε όλες τις απορίες μας. Δεν καθήσαμε ούτε μισάωρο μέσα και ξαμολυθήκαμε στους δρόμους.
