Ταξίδι μόνος ή μόνη??

[katkats]

Πήγα με γκρουπ πρώτα Ταυλάνδη. Πέρασα υπέροχα εκεί. Θέλω να ξαναεπιστρέψω να δω κ άλλα μέρη και γειτονικά κράτη. Αλλά ήθελα και μια γεύση από αλλού, από Καραιβική και φλοριντα. Αλλά με έχουν πιάσει ένα σωρό άγχη. ΄΄Εχω μάθει να τα έχω όλα έτοιμα και τώρα τρέχω εγώ για όλα. Έχεις ταξιδέψει μόνος ποτε; Κούβα έχει βρεθεί ποτέ μόνος κάποιος;

Ναι έχω και ναι κόσμος έχει πάει μόνος του στη Κούβα. Διάβασε ταξιδιωτικές ιστορίες από εδώ
και εδώ και τα θέματα εδώ. Όσο προετοιμάζεσαι για το ταξίδι τόσο θα σου φεύγουν τα άγχη.

 

[hitman47]

Ναι έχω και ναι κόσμος έχει πάει μόνος του στη Κούβα. Διάβασε ταξιδιωτικές ιστορίες από εδώ
και εδώ και τα θέματα εδώ. Όσο προετοιμάζεσαι για το ταξίδι τόσο θα σου φεύγουν τα άγχη.

Χοστελ η στα λεγομενα casas particulare. Που θεωρεις ειναι καλυτερα για γνωριμίες αλλά και ασφάλειας

 

[orestcrete]

Καλησπέρα,

θέλω τη βοήθειά σας. Έκλεισα αεροπορικά για ταξίδι Αβάνα κ Μαϊάμι 5 μέρες στο καθένα. Στο Μαϊάμι θα έχω παρέα. Στην Αβάνα καθόλου. Θα μείνω σε Χοστελ. Τι γίνεται τώρα. Έχω πανικοβληθεί με το θέμα της μοναξιάς. Σα χαρακτήρας είμαι πιο εσωστρεφής. Γιατί τα έκλεισα; Σαν πρόκληση του εαυτού μου να μπορέσω να επιβιώσω, να ωριμάσω να γεμίσω εμπειρίες και εικόνες και εμπνεύστηκα από την ομάδα SOLO Travellers στο facebook. Έχω και γνωστούς που έχουν ταξιδέψουν μόνοι. Εγώ ποτέ. Πάντα είχα παρέα. Είτε δικιά μου είτε με πρακτορείο. Έχω λίγο φρικάρει. Πολύ άγχος πολύ αγωνία. Δεν έχω μυαλό για να φάω. Το μόνο που σκέφτομαι είναι πως θα επιβιώσω εκεί σε 40 μέρες. Και το Μαιάμι πανάκριβο. Ξέρω δε μιλώ εγώ, αλλά οι φοβίες μου και οι ανασφάλειες μου. Βάλτε και τον κορονοιο. Καταρχήν στο διάστημα 14-19 Μαρτίου 2020 θα είναι κάποιος εκεί; Ψάχνω παρέα. Επίσης μήπως να τα ακυρώσω και να σώσω ότι μπορώ (έχω προσθέσει τη δυανατότηατ ακύρωσης λόγω ασθενείας). ίσως δεν είμαι ακόμα έτοιμος για Σολο. Ανμένω με μεγάλη αγωνία τις γνώμες σας.

Ευχαριστώ.

Πρώτον: Πάρε 3 βαθιές αναπνοές... Τις έκανες;; Τώρα πάρε άλλες 5 βαθιές αναπνοές... Κλείσε τα μάτια σου και άδειασε το μυαλό σου...

Γιατί τόσο άγχος;; "Δεν μπορείς να φας γιατί σκέφτεσαι το ταξίδι που θα κάνεις μόνος σου σε 40 μέρες"΄;;;;

Το καλύτερο δώρο που μπορείς να σου κάνεις είναι αυτό το ταξίδι. Πήγαινε, να είσαι ανεξάρτητος, αυθόρμητος, πιάσε κουβεντούλα πρώτα με τον εαυτό σου και να είσαι ανοιχτός στις συζητήσεις με τους υπόλοιπους ταξιδιώτες στο χόστελ. Μην φοβηθείς να ανοίξεις κουβέντα και ένα απλό "γεια" αρκεί.

Και επίσης, δεν σου χρειάζεται το κινητό σου και το ίντερνετ, απόλαυσε το!

Καλά να περάσεις!

 

[romantic woman]

Καλησπέρα,

θέλω τη βοήθειά σας. Έκλεισα αεροπορικά για ταξίδι Αβάνα κ Μαϊάμι 5 μέρες στο καθένα. Στο Μαϊάμι θα έχω παρέα. Στην Αβάνα καθόλου. Θα μείνω σε Χοστελ. Τι γίνεται τώρα. Έχω πανικοβληθεί με το θέμα της μοναξιάς. Σα χαρακτήρας είμαι πιο εσωστρεφής. Γιατί τα έκλεισα; Σαν πρόκληση του εαυτού μου να μπορέσω να επιβιώσω, να ωριμάσω να γεμίσω εμπειρίες και εικόνες και εμπνεύστηκα από την ομάδα SOLO Travellers στο facebook. Έχω και γνωστούς που έχουν ταξιδέψουν μόνοι. Εγώ ποτέ. Πάντα είχα παρέα. Είτε δικιά μου είτε με πρακτορείο. Έχω λίγο φρικάρει. Πολύ άγχος πολύ αγωνία. Δεν έχω μυαλό για να φάω. Το μόνο που σκέφτομαι είναι πως θα επιβιώσω εκεί σε 40 μέρες. Και το Μαιάμι πανάκριβο. Ξέρω δε μιλώ εγώ, αλλά οι φοβίες μου και οι ανασφάλειες μου. Βάλτε και τον κορονοιο. Καταρχήν στο διάστημα 14-19 Μαρτίου 2020 θα είναι κάποιος εκεί; Ψάχνω παρέα. Επίσης μήπως να τα ακυρώσω και να σώσω ότι μπορώ (έχω προσθέσει τη δυανατότηατ ακύρωσης λόγω ασθενείας). ίσως δεν είμαι ακόμα έτοιμος για Σολο. Ανμένω με μεγάλη αγωνία τις γνώμες σας.

Ευχαριστώ.

Γενικά μιλώντας... όταν προετοιμαζόμαστε για ένα ταξίδι που ΕΜΕΙς οι ιδιοι επιλέγουμε (και δεν το κάνουμε καταναγκαστικά λόγω επαγγελματικής υποχρέωσης η συνθηκών κλπ κλπ)χαιρόμαστε και το προσδοκούμε με ανυπομονησία και χαρά ,φυσικά υπάρχει γενικά πάλι μιλώντας το άγχος ενα λογικό άγχος να πανε όλα καλά με τις πτήσεις ..προετοιμασία κλπ όσο πλησιάζουν οι μέρες του ταξιδιού.
Εσυ όπως τα περιγράφεις βιώνεις τόσο εντονο άγχος και αγωνία που σου στερεί τη χαρά..και μάλιστα 40 μέρες ΠΡΙΝ το ταξίδι λες ότι δεν έχεις μυαλό να φάς!!τι θα γίνει καθώς πλησιάζουν οι μέρες;;
Εσύ και ΜΟΝΟ εσύ γνωρίζεις τον εαυτό σου,την ψυχολογία σου(εμείς τουλάχιστον εγω΄τώρα που διαβασα το μηνυμα αυτο δεν ξέρω ουτε την ηλικία σου ουτε την ψυχολογία σου)...τις δυνατότητες τις ψυχολογικές εννοώ να μπορείς να κινηθείς σε μιά ξένη χώρα ΕΝΤΕΛΩς ΜΟΝΟς χωρίς την ασφάλεια ενός πρακτορείου,εσύ και μόνο εσύ γνωρίζεις τους φόβους σου και τις ανασφάλειες σου και τις δυνατότητες που έχεις γενικα΄στη ζωή σου να τα βγάζεις πέρα μόνος.
Ετσι όπως μας τα περιγράφεις θα σου πρότεινα να το σκεφθείς πολύ σοβαρά η να μιλήσεις με έναν ψυχολόγο πριν κάνεις το ταξίδι γιατί μπορεί εύκολα μεν να λέμε σε κάποιον και με καλή διάθεση ναι πήγαινε θα σου κάνει καλό κλπ κλπ ΑΛΛΑ ας σκεφθούμε και την άλλη εκδοχή αν ΔΕΝ ειναι τελικά έτοιμος κάποιος να πραγματοποιήσει ένα τέτοιο ταξίδι τι μπορεί να συμβεί..?κρίση πανικού κλπ κλπ

 

[Earth Citizen]

Γενικά μιλώντας... όταν προετοιμαζόμαστε για ένα ταξίδι που ΕΜΕΙς οι ιδιοι επιλέγουμε (και δεν το κάνουμε καταναγκαστικά λόγω επαγγελματικής υποχρέωσης η συνθηκών κλπ κλπ)χαιρόμαστε και το προσδοκούμε με ανυπομονησία και χαρά ,φυσικά υπάρχει γενικά πάλι μιλώντας το άγχος ενα λογικό άγχος να πανε όλα καλά με τις πτήσεις ..προετοιμασία κλπ όσο πλησιάζουν οι μέρες του ταξιδιού.
Εσυ όπως τα περιγράφεις βιώνεις τόσο εντονο άγχος και αγωνία που σου στερεί τη χαρά..και μάλιστα 40 μέρες ΠΡΙΝ το ταξίδι λες ότι δεν έχεις μυαλό να φάς!!τι θα γίνει καθώς πλησιάζουν οι μέρες;;
Εσύ και ΜΟΝΟ εσύ γνωρίζεις τον εαυτό σου,την ψυχολογία σου(εμείς τουλάχιστον εγω΄τώρα που διαβασα το μηνυμα αυτο δεν ξέρω ουτε την ηλικία σου ουτε την ψυχολογία σου)...τις δυνατότητες τις ψυχολογικές εννοώ να μπορείς να κινηθείς σε μιά ξένη χώρα ΕΝΤΕΛΩς ΜΟΝΟς χωρίς την ασφάλεια ενός πρακτορείου,εσύ και μόνο εσύ γνωρίζεις τους φόβους σου και τις ανασφάλειες σου και τις δυνατότητες που έχεις γενικα΄στη ζωή σου να τα βγάζεις πέρα μόνος.
Ετσι όπως μας τα περιγράφεις θα σου πρότεινα να το σκεφθείς πολύ σοβαρά η να μιλήσεις με έναν ψυχολόγο πριν κάνεις το ταξίδι γιατί μπορεί εύκολα μεν να λέμε σε κάποιον και με καλή διάθεση ναι πήγαινε θα σου κάνει καλό κλπ κλπ ΑΛΛΑ ας σκεφθούμε και την άλλη εκδοχή αν ΔΕΝ ειναι τελικά έτοιμος κάποιος να πραγματοποιήσει ένα τέτοιο ταξίδι τι μπορεί να συμβεί..?κρίση πανικού κλπ κλπ

Εντάξει, μην τον στέλνεις απαραίτητα σε ψυχολόγο κι εσύ! Δίκιο έχεις όσον αφορά το ότι εκείνος γνωρίζει καλύτερα τα όρια και τους φόβους του. Αλλά από την παρότρυνση τη δική μας στο να πάει ασυζητητί μέχρι τη δική σου στο να δει ψυχολόγο (αν το παρόν μόνο θέμα του δημιουργεί άγχος) υπάρχει μια απόσταση!

 

[alice~]

Εντάξει, μην τον στέλνεις απαραίτητα σε ψυχολόγο κι εσύ! Δίκιο έχεις όσον αφορά το ότι εκείνος γνωρίζει καλύτερα τα όρια και τους φόβους του. Αλλά από την παρότρυνση τη δική μας στο να πάει ασυζητητί μέχρι τη δική σου στο να δει ψυχολόγο (αν το παρόν μόνο θέμα του δημιουργεί άγχος) υπάρχει μια απόσταση!

Καλά, ο ψυχολόγος δεν είναι και κάτι τρομερό... δεν πειράζει να πάει κανεις για να συζητήσει τις ανησυχίες του. Δεν χρειάζεται να συμβεί κάτι το τρομερό για να πάει, ίσα ίσα καλο είναι, σε όλες τις περιπτώσεις. Το άγχος είναι εξαντλητικό και αν σε τρώει σε τέτοιο βαθμό και έχει και σωματικες επιπτώσεις, θα έλεγα ότι επιβάλλεται να το συζητήσει.
Και εγώ ειχα περάσει μια περίοδο έντονου άγχους και ακόμα και τα ταξίδια, που τα λατρεύω, μου φαίνονταν βουνό, σε βαθμό που έκλαιγα πριν φύγω.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, όλα πάνε καλά στο τέλος όμως.Εγω θα σου έλεγα να μην το ακυρώσεις, αλλά να πας και να ξεπεράσεις τον φόβο σου. Επειδή όμως μπορεί όντως να μην νιώθεις καλά όσο θα είσαι εκεί μόνος σου, μπορείς πριν πας να το συζητήσεις με κάποιον.
Εγώ θα σε ρωτούσα, τι είναι αυτό που σε φοβίζει στο να είσαι μόνος σου; Φοβάσαι ότι όλοι θα σε κοιτάνε επειδή θα είσαι μόνος σου; Φοβάσαι πχ μήπως κανεις κάποιο λάθος και χαθείς; Προσωπικά με βοηθάει να εντοπίζω τις ανησυχίες μου και να τις κανω πιο συγκεκριμένες γιατί μετά δίνω απαντήσεις με λογικά επιχειρήματα και βλέπω ποσο υπερβολική γίνομαι ή βρίσκω back up plans. Πχ αν φοβάμαι ότι θα χάσω το τρένο, βλέπω ότι υπάρχουν πχ αλλά δυο τρένα την ίδια μέρα οπότε δεν ανησυχώ ότι θα μείνω εκεί.
Αν βέβαια το άγχος σου δεν φεύγει με τίποτα και σε καταβάλει σωματικά, ή συζήτησε το με κάποιον ή στην τελική, ακύρωσε το ταξίδι.

 

[hitman47]

Καλά, ο ψυχολόγος δεν είναι και κάτι τρομερό... δεν πειράζει να πάει κανεις για να συζητήσει τις ανησυχίες του. Δεν χρειάζεται να συμβεί κάτι το τρομερό για να πάει, ίσα ίσα καλο είναι, σε όλες τις περιπτώσεις. Το άγχος είναι εξαντλητικό και αν σε τρώει σε τέτοιο βαθμό και έχει και σωματικες επιπτώσεις, θα έλεγα ότι επιβάλλεται να το συζητήσει.
Και εγώ ειχα περάσει μια περίοδο έντονου άγχους και ακόμα και τα ταξίδια, που τα λατρεύω, μου φαίνονταν βουνό, σε βαθμό που έκλαιγα πριν φύγω.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, όλα πάνε καλά στο τέλος όμως.Εγω θα σου έλεγα να μην το ακυρώσεις, αλλά να πας και να ξεπεράσεις τον φόβο σου. Επειδή όμως μπορεί όντως να μην νιώθεις καλά όσο θα είσαι εκεί μόνος σου, μπορείς πριν πας να το συζητήσεις με κάποιον.
Εγώ θα σε ρωτούσα, τι είναι αυτό που σε φοβίζει στο να είσαι μόνος σου; Φοβάσαι ότι όλοι θα σε κοιτάνε επειδή θα είσαι μόνος σου; Φοβάσαι πχ μήπως κανεις κάποιο λάθος και χαθείς; Προσωπικά με βοηθάει να εντοπίζω τις ανησυχίες μου και να τις κανω πιο συγκεκριμένες γιατί μετά δίνω απαντήσεις με λογικά επιχειρήματα και βλέπω ποσο υπερβολική γίνομαι ή βρίσκω back up plans. Πχ αν φοβάμαι ότι θα χάσω το τρένο, βλέπω ότι υπάρχουν πχ αλλά δυο τρένα την ίδια μέρα οπότε δεν ανησυχώ ότι θα μείνω εκεί.
Αν βέβαια το άγχος σου δεν φεύγει με τίποτα και σε καταβάλει σωματικά, ή συζήτησε το με κάποιον ή στην τελική, ακύρωσε το ταξίδι.

Περα απο τα άγχη των πτήσεων που ειναι πλέον ελεγχόμενα, νομίζω ο μεγαλύτερος φόβος είναι η διαχείριση της μοναξιάς. Πως περνάω το χρόνο μου ειδικά το βράδυ και ποιος θα με βοηθήσει αν μου συμβεί κάτι, πχ να αρρωστήσω, πυρετός, τροφική δηλητηρίαση κτλ. Επίσης ο ψυχολόγος δεν είναι ακραία πρόταση ούτε ριζοσπαστική. Έχω κάνει ψυχοθεραπεία και το θεωρώ πολύ χρήσιμο για τη προσωπική μας εξέλιξη.

 

[Earth Citizen]

Καλά, ο ψυχολόγος δεν είναι και κάτι τρομερό... δεν πειράζει να πάει κανεις για να συζητήσει τις ανησυχίες του. Δεν χρειάζεται να συμβεί κάτι το τρομερό για να πάει, ίσα ίσα καλο είναι, σε όλες τις περιπτώσεις. Το άγχος είναι εξαντλητικό και αν σε τρώει σε τέτοιο βαθμό και έχει και σωματικες επιπτώσεις, θα έλεγα ότι επιβάλλεται να το συζητήσει.
Και εγώ ειχα περάσει μια περίοδο έντονου άγχους και ακόμα και τα ταξίδια, που τα λατρεύω, μου φαίνονταν βουνό, σε βαθμό που έκλαιγα πριν φύγω.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, όλα πάνε καλά στο τέλος όμως.Εγω θα σου έλεγα να μην το ακυρώσεις, αλλά να πας και να ξεπεράσεις τον φόβο σου. Επειδή όμως μπορεί όντως να μην νιώθεις καλά όσο θα είσαι εκεί μόνος σου, μπορείς πριν πας να το συζητήσεις με κάποιον.
Εγώ θα σε ρωτούσα, τι είναι αυτό που σε φοβίζει στο να είσαι μόνος σου; Φοβάσαι ότι όλοι θα σε κοιτάνε επειδή θα είσαι μόνος σου; Φοβάσαι πχ μήπως κανεις κάποιο λάθος και χαθείς; Προσωπικά με βοηθάει να εντοπίζω τις ανησυχίες μου και να τις κανω πιο συγκεκριμένες γιατί μετά δίνω απαντήσεις με λογικά επιχειρήματα και βλέπω ποσο υπερβολική γίνομαι ή βρίσκω back up plans. Πχ αν φοβάμαι ότι θα χάσω το τρένο, βλέπω ότι υπάρχουν πχ αλλά δυο τρένα την ίδια μέρα οπότε δεν ανησυχώ ότι θα μείνω εκεί.
Αν βέβαια το άγχος σου δεν φεύγει με τίποτα και σε καταβάλει σωματικά, ή συζήτησε το με κάποιον ή στην τελική, ακύρωσε το ταξίδι.

Δεν είπα ότι είναι κάτι το τρομερό κι εννοείται ότι καλό κάνει να πάμε να συζητάμε τα θέματα μας για να μας βοηθά να τα λύνουμε. Αυτό που είπα είναι ότι δε χρειάζεται απαραίτητα ψυχολόγο αν έχει απλά ανησυχία για το πρώτο του σόλο ταξίδι και δεν έχει γενικά θέματα άγχους ή κρίσεων πανικού. Μπορεί απλά να χρειάζεται πχ από πιο έμπειρους (σόλο) ταξιδιώτες κάποιες διευκρινιστικες πληροφορίες για να καταλάβει ότι δεν είναι απαραιτητα κάτι το δύσκολο αυτό που θέλει να κάνει. Μπορούμε λοιπον, ενδεχομένως, να τον καθησυχάσουμε από πλευράς μας. Αν ωστόσο είναι βαθύτερες και παγιωμένες οι ανησυχίες του (κι αυτό το ξέρει καλύτερα ο ίδιος) τότε σαφώς θα συμφωνήσω να αναζητήσει κι αλλού βοήθεια.

 

[paefstra]

Γιατι δεν κανετε ενα test drive πριν κλεισετε τοσο μακρινο σε συνθηκες φοβιστικες? Ενα σκ στην Ελλαδα η πχ Ιταλια μονος αν εχει φτηνα αεροπορικα κι αν το αντεξετε, φευγετε στο μεγαλο.

 

[paefstra]

Για την ιστορια, ταξιδευω μονη με ενα παιδι συχνα απο οταν ηταν 8 ετων. Πιο πριν φροντιζα παντα να εχουμε παρεα για να διαχειριστω το αγχος. Εχω ολες τις ανησυχιες επι 2 ατομα. Με βοηθαει να το αντιμετωπιζω η βεβαιοτητα οτι μπορω να χρεωσω 2 εισιτηρια την επομενη μερα και να γυρισω πισω. Δεν ειμαστε υποχρεωμενοι να τερματισουμε ενα ταξιδι που πηγε στραβα. Ως τωρα, ευτυχως, δεν χρειαστηκε. Αν βοηθαει αυτη η σκεψη, μπορεις παντα να γυρισεις πισω.

 

[maria_va]

Καλησπέρα,

θέλω τη βοήθειά σας. Έκλεισα αεροπορικά για ταξίδι Αβάνα κ Μαϊάμι 5 μέρες στο καθένα. Στο Μαϊάμι θα έχω παρέα. Στην Αβάνα καθόλου. Θα μείνω σε Χοστελ. Τι γίνεται τώρα. Έχω πανικοβληθεί με το θέμα της μοναξιάς. Σα χαρακτήρας είμαι πιο εσωστρεφής. Γιατί τα έκλεισα; Σαν πρόκληση του εαυτού μου να μπορέσω να επιβιώσω, να ωριμάσω να γεμίσω εμπειρίες και εικόνες και εμπνεύστηκα από την ομάδα SOLO Travellers στο facebook. Έχω και γνωστούς που έχουν ταξιδέψουν μόνοι. Εγώ ποτέ. Πάντα είχα παρέα. Είτε δικιά μου είτε με πρακτορείο. Έχω λίγο φρικάρει. Πολύ άγχος πολύ αγωνία. Δεν έχω μυαλό για να φάω. Το μόνο που σκέφτομαι είναι πως θα επιβιώσω εκεί σε 40 μέρες. Και το Μαιάμι πανάκριβο. Ξέρω δε μιλώ εγώ, αλλά οι φοβίες μου και οι ανασφάλειες μου. Βάλτε και τον κορονοιο. Καταρχήν στο διάστημα 14-19 Μαρτίου 2020 θα είναι κάποιος εκεί; Ψάχνω παρέα. Επίσης μήπως να τα ακυρώσω και να σώσω ότι μπορώ (έχω προσθέσει τη δυανατότηατ ακύρωσης λόγω ασθενείας). ίσως δεν είμαι ακόμα έτοιμος για Σολο. Ανμένω με μεγάλη αγωνία τις γνώμες σας.

Ευχαριστώ.

Μιας και πρόσφατα πήγα στην Κούβα, να προσθέσω με τη σειρά μου κι εγώ κάποιες σκέψεις που μπορεί να βοηθήσουν. Αρχικά στην Κούβα ταξιδεύουν πολλοί solo και συνήθως οι solo ταξιδευτές είναι εξωστρεφείς οπότε οι γνωριμίες είναι σίγουρες. Οι δε ντόπιοι θα προσπαθήσουν να βοηθήσουν με όποιο τρόπο μπορούν κάποιον είτε που έχει ανάγκη είτε που απλά θέλει να κάνει κάτι και δεν ξέρει τον τρόπο. Όμως δεν είμαι σίγουρη ότι είναι μια επιλογή για να ξεκινήσει κάποιος που δεν γνωρίζει αν του πάει το solo ταξίδι. Είναι όλα τόσο διαφορετικά και δεν πάνε συνήθως τα πράγματα όπως τα έχεις αρχικά προγραμματίσει, πράγμα που μπορεί να δημιουργήσει άγχος σε κάποιον ήδη αγχωμένο.

Προσωπικά έχω κάνει αρκετά ταξίδια μόνη μου είτε για δουλειά είτε για διασκέδαση και ως εσωστρεφής που είμαι πρέπει να πω ότι δεν κοινωνικοποιήθηκα ιδιαίτερα. Όσο και να βγούμε από το comfort zone μας άλλοι άνθρωποι δεν θα γίνουμε. Συνήθως όμως οι εσωστρεφείς περνάμε και πολύ καλά μόνοι μας και τα solo ταξίδια είναι ευκαιρία να κάνεις όλα αυτά που θες εσύ πραγματικά γιατί με παρέα αναγκαστικά παίζουν και συμβιβασμοί. Οπότε τα απόλαυσα όλες τις φορές.

Τέλος όπως λέμε με τη συνταξιδιώτισα φίλη μου πρέπει να περνάμε τις πίστες μία-μία τη φορά. Κι εμείς θέλαμε να ταξιδέψουμε σε χώρες εκτός Ευρώπης μόνες μας και φοβόμασταν επειδή είμαστε δύο γυναίκες. Ξεκινήσαμε λοιπόν πέρσι με την Ιορδανία και αφού περάσαμε τέλεια κανονίσαμε φέτος την Κούβα.

Αν το αποφασίσεις καλά να περάσεις, να θυμάσαι ότι δεν υπάρχει λόγος άγχους στην Κούβα, οι ίδιοι δεν έχουν τη λέξη στο λεξιλόγιό τους..Κ μόνο να πιάσεις ένα παγκάκι και να τους χαζεύεις δεν παίζει να βαρεθείς...

 

[fenia42]

Ακριβώς κι εμένα με έπιανε πανικός στην ιδέα της μοναξιάς, ποσο μάλλον στην ιδέα ενός ανεξάρτητου ταξιδιού όπου θα έπρεπε να ανταπεξέλθω σε ο, τι προέκυπτε, ξεκίνησα πριν περίπου δέκα χρόνια να ταξιδεύω μόνη μου. Η αρχή έγινε με τη Στοκχόλμη και είχα καταγράψει το ταξίδι εδώ : https://www.travelstories.gr/community/threads/Το-Σύνδρομο-της-Στοκχόλμης.33528/

Σήμερα έχω ταξιδέψει μόνη σε τρεις ηπείρους και πάντα λέω πως αν δεν είχα κάνει εκείνο το πρώτο βήμα δε θα γνώριζα ποτέ τη δύναμη που έχω μέσα μου.
Μη ψάχνεις παρέα είναι η γνώμη μου, πάρε μια βαθιά ανάσα, τόλμησέ το και θα δεις σε τι όμορφα καινούρια μονοπάτια θα σε πάει.
Ειδικά στην Κούβα δε θα σε αφήσουν οι ντόπιοι για πολύ μόνο σου!