Ταξίδια = επένδυση ζωής!

[piccolo_mondo]

Μα εδω δεν συζηταμε για το τι χρειαζεται ενα παιδι για να αναπτυχθει σωστα.. Αλλο θεμα αυτο.

 

[depo]

Μιας και ταξίδεψα πολύ από παιδί τόσο σε Ελλάδα όσο και σε εξωτερικό ας πω την προσωπική μου άποψη επί του θέματος. Ήταν μια πολύ καλή εμπειρία και μου έχουν μείνει πολλές ωραίες αναμνήσεις. Επίσης ήταν κάτι διαφορετικό γιατί αλλιώς είναι να ταξιδεύεις οικογενειακά και αλλιώς μόνος σου ή με παρέα. Δεν θα έλεγα ότι τα ταξίδια σε κάνουν απαραίτητα καλύτερο άνθρωπο, άλλα κάποια πράγματα σου τα μαθαίνουν. Από τα ταξίδια που έκανα μικρή πήρα διάφορα εφόδια όπως την κατανομή χρόνου και χρημάτων κάτι που με βοήθησε αργότερα στην δουλειά μου. Ακόμα τα ταξίδια που έκανα σε Γαλλία και Ρωσία στάθηκαν αφορμή να μάθω γαλλικά και ρωσικά το οποίο μόνο ως θετικό μπορώ να το εκλάβω, όπως και την αγάπη μου για τις ξένες γλώσσες γενικά.
Εννοείται ότι κάθε άνθρωπος κάτι άλλο μπορεί να πάρει από ένα ταξίδι, αλλά αυτός είναι ένας λόγος που θεωρώ ότι είναι καλό να ταξιδεύουμε διότι ποτέ δεν ξέρουμε τι θετικό ή αρνητικό μπορεί να εκλάβουμε από νέες εμπειρίες.

 

[paefstra]

Μα εδω δεν συζηταμε για το τι χρειαζεται ενα παιδι για να αναπτυχθει σωστα.. Αλλο θεμα αυτο.

Εχεις δικιο. Το ερωτημα ηταν που να επενδυθουν χρηματα. Αν δεν επενδυθουν στα μεσαια τμηματα της πυραμιδας, νομιζω σε assets (ακινητη και κινητη περιουσια) ειναι ενταξει. Και στα ταξιδια ειναι ενταξει, αλλα αφορα την αυτοπραγματωση των γονιων, οχι των παιδιων, αφου δεν ειναι δικο τους επιτευγμα.

 

[piccolo_mondo]

Εχεις δικιο. Το ερωτημα ηταν που να επενδυθουν χρηματα. Αν δεν επενδυθουν στα μεσαια τμηματα της πυραμιδας, νομιζω σε assets (ακινητη και κινητη περιουσια) ειναι ενταξει. Και στα ταξιδια ειναι ενταξει, αλλα αφορα την αυτοπραγματωση των γονιων, οχι των παιδιων, αφου δεν ειναι δικο τους επιτευγμα.

Τα παιδια (οπως και ολοι οι συμμετεχοντες) κερδιζουν πολλα απο ενα ταξιδι. Προσφορα των γονεων ειναι, οχι επιτευγμα, οπως και η ακινητη/κινητη περιουσια δεν ειναι επιτευγμα των παιδιων. Αλλα δεν κανουμε ταξιδια για να πουμε το καταφερα κ αυτο, δεν ειναι αυτοσκοπος, ειναι μαθηση, βιωμα. Τουλαχιστον αυτο εννοω εγω σε αυτο το thread, ως μαθηματα τα λογαριαζω τα ταξιδια.

 

[paefstra]

Τα παιδια (οπως και ολοι οι συμμετεχοντες) κερδιζουν πολλα απο ενα ταξιδι. Προσφορα των γονεων ειναι, οχι επιτευγμα, οπως και η ακινητη/κινητη περιουσια δεν ειναι επιτευγμα των παιδιων. Αλλα δεν κανουμε ταξιδια για να πουμε το καταφερα κ αυτο, δεν ειναι αυτοσκοπος, ειναι μαθηση, βιωμα. Τουλαχιστον αυτο εννοω εγω σε αυτο το thread, ως μαθηματα τα λογαριαζω τα ταξιδια.

Ολη η συζητηση εγινε στη βαση του αν ειναι το σπουδαιοτερο που μπορει να προσφερει με χρηματα ο γονιος. Η αποψη μου ειναι πως οχι και ανεφερα παραδειγματα.
Για το αν ειναι μαθηματα, δεν εχει διαπιστωθει κατι τετοιο με βεβαιοτητα, καθως αθλια υποκειμενα της Ιστοριας εχουν κανει μεγαλα ταξιδια η αξιολογοι ανθρωποι δεν πηγαν πουθενα.
Αλλα θα ειχε ενδιαφερον να ψαχτει. Πραγμα πολυ δυσκολο, δηλαδη να απομονωθει η ταξιδιωτικη εμπειρια μονο απο το συνολικο πολιτιστικο κεφαλαιο. Πχ ομαδα ελεγχου μετακινουμενων ρομα και προσφυγοπουλων σε σχεση με τα παιδια που ταξιδευουν για αναψυχη, αν ειναι ομοια τα μαθησιακα αποτελεσματα.

 

[kabamarou]

Τα μαθήματα που μπορεί να πάρει κάποιος από τα ταξίδια εξαρτώνται και από τον άνθρωπο. Από το αν ταξιδεύει πχ. και για να διδαχτεί και να αλλάξει η αν το κάνει ολοκληρωτικά για διασκέδαση για λόγους έπαρσης κτλ.

Δεν λέω ότι είναι ο καλύτερος τρόπος για να μάθεις αλλά κατά την γνώμη μου είναι και αυτός ένας τρόπος.

Δεδομένου ότι για χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι δεν ταξίδευαν για τουρισμό παρά μόνο από τον προηγούμενο αιώνα και μετά, αν τα ταξίδια από μόνα τους σε κάνανε καλύτερο άνθρωπο θα έπρεπε να ζούσαμε στην εποχή που οι άνθρωποι θα ήταν καλύτεροι από ποτέ άλλοτε.

Όσοι είμαστε μέσα σε αυτό το forum πάντως πιστεύω ότι σε κάποιο βαθμό τα θεωρούμε μια μορφή ψυχικής επένδυσης. Σε διαφορετική περίπτωση δεν θα δίναμε ποτέ χρήματα για αυτά και θα τα δίναμε μόνο σε αυτά που θεωρούμε καλύτερη επένδυση

 

[evaT]

Μέσα στην καραντίνα παρακολούθησα κάποια σεμινάρια τότε μέσω της πλατφόρμας Coursera.
'Ενα από αυτά είχε θέμα "The Art of Well-Being" του πανεπιστημίου του Yale.
Πάνω σε αυτά που συζητάμε λοιπόν, υπήρχε μια ευρεία και πολύ μετρήσιμη έρευνα για το τι τελικά κάνει τον άνθρωπο ευτυχισμένο με διάρκεια.

Ανάμεσα λοιπόν σε όσους επέλεγαν να "επενδύσουν" σε υλικά αγαθά, σπίτια αυτοκίνητα και όλα αυτά που συνθέτουν ένα ωραίο κοινωνικό στάτους και σε κάποιους που επέλεξαν να γεμίσουν τη ζωή τους με εμπειρίες όπως ταξίδια, χόμπυ και οτιδήποτε τρέφει την ψυχή, αποδείχθηκε ότι οι δεύτεροι παρουσίασαν υψηλά επίπεδα ψυχικής ευφορίας για μεγαλύτερα διαστήματα.
Φυσικά σε κάθε περίπτωση συνυπολογίστηκαν και λοιποί εξωγενείς παράγοντες όπως ένα σταθερό εισόδημα και μια σχετικά σταθερή οικογενειακή βάση, δεν θα τινάζεις δηλαδή όλα στον αέρα για να τριγυρνάς στους 5 ανέμους-αυτό προφανώς θα σου φέρει άλλα θέματα-πάντως για να το συντομεύω μεταξύ όσων αγόρασαν καινούργιο μοντέλο σπορ αυτοκινήτου και όσων επέλεξαν να πάνε ένα ωραιότατο υπερατλαντικό ή να βγάλουν δίπλωμα για να πιλοτάρουν, οι δεύτεροι "βρέθηκαν" ψυχικά πιο πλήρεις.

Πιστεύω πως όσοι επιλέγουμε να ταξιδεύουμε όσο το δυνατόν περισσότερο, δεν το κάνουμε μόνο συνειδητά. Βγαίνει ως εσωτερική ανάγκη και εμείς απλά την ακολουθούμε και θυσιάζουμε άλλα πράγματα προκειμένου να την ικανοποιήσουμε. Δεν μας κάνει ούτε καλύτερους ούτε χειρότερους, τα οφέλη τα εισπράτει ο καθένας για τον εαυτό του (ανάλογα με το χαρακτήρα του) και απλά ικανοποιεί μια ανάγκη που αν την καταπίεζε θα είχε άλλα προβλήματα. Αυτά...

 

[underwater]

Θα χρωστάω για πάντα στους γονείς μου ότι μου μετέφεραν το μικρόβιο του ταξιδιού. Θα τους χρωστάω επίσης για πάντα ότι μαζί τους έκανα ταξίδια που στην παρούσα φάση δε θα μπορούσα με τίποτα να υποστηρίξω οικονομικά (πχ 3 εβδομάδες Σκανδιναβία και άλλες τόσες roadtrip ΗΠΑ).

Από εκεί και πέρα όμως ο τρόπος που επέλεξα να ταξιδεύω μεγαλώνοντας μου έχει προσφέρει μια πιο ουσιαστική προσέγγιση των πραγμάτων. Οι γονείς μου ανήκουν σε μια άλλη γενιά, έβρισκαν το να μείνουν σε χόστελ ή να μπουν σε ΚΤΕΛ (για να μην πω σε μαρσρουτκες) παρακμή, ενώ θεωρούσαν πχ εκπαιδευτική δραστηριότητα το να μας πάνε σε ζωολογικούς κήπους ή ακόμα και σε ταυρομαχία (ναι, έχω πάει σε ταυρομαχία και είναι από τις πιο τραυματικές εμπειρίες της ζωής μου). Χαίρομαι πάντως ότι ενώ παλιά "φρίκαραν" (η μαμά μου κυρίως, όχι τόσο ο πατέρας μου) με κάποιους από τους προορισμούς που έχω επιλέξει, με κάποια από τα παραπήγματα που έχω μείνει κλπ κλπ τώρα πια χαίρονται για μένα και νιώθουν περήφανοι για το τι άνθρωπος έχω γίνει (με τα ταξίδια να αποτελούν μέρος αυτού).

Οπότε για μένα τα ταξίδια καθαυτά δεν είναι ντε και καλά επένδυση για ένα παιδί. Εχει μεγάλη σημασία η ταξιδιωτική κουλτούρα των γονιών και τα μηνύματα που θα περάσουν στα παιδιά στα ταξίδια τους.

Από εκεί πέρα προσωπικά θεωρώ ότι η καλύτερη επένδυση που έκαναν για μένα οι γονείς μου δεν ήταν σε καμία περίπτωση τα ταξίδια, αλλά η εκπαίδευσή μου. Επειδή έχει αποτελέσει το "όπλο" μου ούτως ώστε να είμαι εδώ και πολλά χρόνια ανεξάρτητη και να μη χρειαστεί να αναγκαστώ να στηριχθώ οικονομικά σε κανέναν σύντροφο, γονιό κλπ κλπ (κάτι που για μένα είναι απείρως πιο σημαντικό από το να κάνω πέντε διηπειρωτικά το χρόνο πχ).

 

[coco_]

Για μένα όλα είναι σχετικά! Το να πάρεις ένα ΣΚ στην Ρώμη το παιδί σου και να του μάθεις ιστορία live & όχι από τις εικόνες του βιβλίου είναι σίγουρα καλύτερη επένδυση από ένα Playstation. Από την άλλη αν είχα ένα σεβαστό ποσό να διαθέσω για να πάρω ένα σπίτι στο παιδί μου ή κυρίως να του εξασφαλίσω καλύτερη ποιότητα σπουδών, δεν θα ελέγα να το χαλάσω στον γύρο του κόσμου. Τα ταξίδια είναι ευ ζην, όταν έχεις εξασφαλίσει το ζην.
Σίγουρα προτιμώ τα ταξίδια από πολλές άλλες πολυτέλειες, ακριβα ρούχα, κινητά ακόμη και αυτοκίνητα. Αλλά ως επένδυση ακριβώς δεν μπορώ να τα χαρακτηρίσω, καθώς η έννοια είναι οικονομική και εννοεί ότι αποφέρει κάποιο οικονομικό κέρδος. Αν δηλαδή φτάσει το παιδί σε μια ηλικία των 20+ και δεν μπορεί να βιοποριστεί δύσκολα μπορεί να εκμεταλλευτεί τις εμπειρίες των ταξιδιών για να ανταπεξέλθει στο πρόβλημα. Αλλά και για εμάς τους ίδιους, δεν μπορείς να πεις ότι σου εξασφαλίζουν την ζωή μετά από κάποια χρόνια. Ότι σου προσφέρουν ευχαρίστηση, γνώση και εμπειρίες συμφωνώ αλλά όχι κάποια εξασφάλιση ώστε να θεωρείται επένδυση.