Ταξίδα και ...προσευχές!

[renata]

Ενα ταξίδι πόσο μπορεί να σου ανοίξει το νού,πόσα να μάθεις,τι να δηγιέσαι!
Η μάννα μου με δήλωσε χριστιανή ορθόδοξη,έβαλε και την ημερομηνία γέννησης στο δημαρχείο,την έβαλε και λάθος!
Απο μικρό παιδί ήμουνα περίεργη...τι είναι τούτο τι το άλλο,σε ποιο θεό πιστεύεις και τέτοια πράγματα....
Ενας τρόπος πραγματικής προσέγγισης ενός λαού,ειναι μεσα σε πολλα άλλα και η επίσκεψη σε τόπους λατρείας τους!
Ενα υπέροχο τζαμί,με εξιτάρει! με τι φροντίδα και μεράκι έχει κτιστεί,ποσο διαφορετικό είναι την αυγή απο το σούρουπο!
γονατίζω μαζί με τους μουσουλμάνους και αφήνω το βλέμμα να χαζέψει τους άλλους μέσα απο την μαντήλα μου..νιώθω την αυτή κατάνυξη!
Μια ινδουιστική παγόδα με λουλούδια και αλέες με μεθά και τα στικάκια που καίνε με κάνουν να λέω μέσα μου! όμορφος και ο δικός τους θεός!!
Περίσιο το κάλος των σκαλισμένων θεοτήτων στους τοίχους..οι γήινες προσφορές τους με κάνει να αναρωτιέμαι..
Μα και οι βουδιστικοί ναοί,πομπώδεις,με δεκάδες μορφές του θεού τους,και αυτοί δεν περνάνε απαρατήρητοι..
Μιά επίσκεψη σε βουδιστικο μοναστήρι και περνώντας λίγες ώρες εκεί..πως αισθάνομαι και πόση γαλήνη νιώθω!!
Μια ευλογία απο τον αρχιερέα τους,μια μεταλάβωση.και ο νούς ανοίγει...
Ολα μαζί,μαζί και αυτά,συνθέτουν το πιο όμορφο ταξίδι,και όταν λές πηγα σ αυτόν τον τόπο,ενοείς οτι τον γνώρισες απ όσες πλευρές μπόρεσες!
Εντυπώσεις,εμπειρίες σχετικές άν νιώσατε και έχετε να μας πείτε,πληκτρολογείστε ,και πατήστε enter!

 

[Christian]

Φιλενάδα δεν βλέπω πατημένα enter, μάλλον τα θρησκευτικά ταμπού δεν τα έχουν ξεπεράσει πολλοί συμφορουμίτες.
Προτείνω το θέμα αυτό να το ξανανεβάσεις σε καμιά δεκαριά χρόνια είναι πολύ προοδευτικό για τις μέρες μας.

 

[marialovestotrave]

Μπορώ να εκφέρω άποψη μόνο για το βουδισμό και να συμφωνήσω με τη γαλήνη που προσφέρει και όχι μόνο…….

 

[ANEL]

εγώ λέω πως το θέμα είναι πολύ βαθύ και δύσκολο.άρα άστο εκεί,αλλά δώσε λόγο χρόνο στο μυαλό να κάνει λέξεις τα συναισθήματα και τότε θα έρθουν τα enter.
μπράβο renata, άλλο ένα θέμα,για αναταράξεις,εσωτερικές αυτή τη φορά!!!
επιφυλάσσομαι προς το παρόν...

 

[dimosf]

Μεγάλο και δύσκολο το θέμα που άνοιξες. Αλλά συνάμα και όμορφο θέμα.
Το σίγουρο είναι οτι η θρησκεία ήταν και είναι μία από τις ισχυρότερες συνιστώσες της καθημερινότητας και του πολιτισμού ενός τόπου. Προσωπικά προσεγγίζω τα έργα έκφρασής της (ναούς, μοναστήρια, εικόνες κλπ) με μεγάλο σεβασμό. Όχι θρησκευτικό αλλά σαν μέρος του πολιτισμού και σεβασμό απέναντι στην πίστη του συγκεκριμένου λαού. Και δεν θα έιναι διαφορετική η προσέγγισή μου αν πρόκειται για ορθόδοξο ή καθολικό μοναστήρι ή ναό, μουσουλμανικό τέμενος η τέμενος άλλης θρησκείας (που δεν έχω πάει ως τώρα), ή τα ερείπια ενός αρχαίου ΝΑΟΥ ή αρχαίου ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΟΥ χώρου. (μην ξεχνάμε οτι οι περισσότεροι αρχαιολογικοί χώροι που επισκεπτόμαστε ήταν κάποτε λατρευτικοί). Τώρα όσον αφορά την κατάνυξη, αυτό είναι άλλο πράγμα. Νομίζω οτι αυτό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως ο συγκεκριμένος χώρος, η στιγμή, ο περίγυρος, η διάθεση κ.α. Ένοιωσα κατάνυξη σε ορισμένα μοναστήρια του Αγ. Όρους αλλά και σε κάποια η συμπεριφορά των μοναχών μου την "έσπασε" άγρια. Χωρίς να τη νοιώσω εγώ ο ίδιος, ένοιωσα την κατάνυξη των πιστών μπροστά στον τάφο του Τζελαλεντίν Ρουμί στο Μαυσωλείο του στο Ικόνιο.
Προσωπικά πάντως στα ταξίδια μου επισκέπτομαι πάντα πολλούς λατρευτικούς χώρους, σε σημείο που μπορεί να γίνω ενοχλητικός για την παρέα μου (-"πάλι σε εκκλησία θα μας πας;").

 

[ΕΡΣΗ]

Νομιζω Ρενατα μου οτι το θεμα των ταξιδιων το πας πολυ πισω: Πριν ξεκινησουν τα ταξιδια εξερευνησης και προσωπικης ευχαριστησης υπηρχαν παντα σε ολα τα μηκη και τα πλατη της γης τα προσκηνυματικα ταξιδια. Οι ανθρωποι αφηναν τη ζωη τους και το σπιτι τους προκειμενου να βαφτιστουν στον Ιορδανη ποταμο, να προσκηνυσουν τη Μεκκα, η απλως να αναψουν μια λαμπαδα στην Τηνο. Καπου συνδεεται το ταξιδι με τον μεταφυσικο σκοπο του θεικου αγγιγματος. Υποθετω οτι ειναι κανεις πιο ετοιμος να δεχθει το μυστηριακο σε περιβαλλον διαφορετικο το οποιο βρισκεται εξω απο τα καθημερινα και καθιερωμενα.
Απο την αλλη, εγω προσωπικα,μου ειναι δυσκολο να συναισθανθω θρησκευτικο-μεταφυσικο συναισθημα σε ξενο αισθητικα περιβαλλον. Θελω να νιωθω οικεια, αυτα που ειχα συνηθισει. Παραδειγμα: μου ειναι τελειως εξω απο τις προσλαμβανουσες μου το να μπορεσω να νιωσω το οτιδηποτε σε γερμανικη μπαροκ εκκλησια: εκεινα τα ξεβρακωτα ροζ αγγελακια που περισσοτερο με ερωτιδεις μοιαζουν παρα με σοβαρο αγγελο-ψυχοπομπο, εκαναν το μυαλο μου να ξεστρατιζει σε αλλες σκεψεις, αναλογες με το χρωμα του πισινου τους!
Αντιστοιχως εχω ενα προβλημα με τα παρδαλα αγαλματα των ινδουιστικων ναων: δε μου βγαζουν τιποτε θρησκευτικο ως αισθημα.
Τελικα θρησκευτικο αισθημα μου βγαζουν οι εκκλησιες του ορθοδοξου δογματος, με το στυλ των οποιων και εχω εξοικιωση και μερικα τζαμια: αναγνωριζω δηλαδη μια κοινη καταγωγη και στην αρχιτεκτονικη και στο ακουσμα των ψαλμωδιων. Δεν εχω επισκεφθει συναγωγη εν ωρα λειτουργιας, οποτε δεν εχω αποψη. Απο καθολικες εκκλησιες ορισμενες γοτθικου ρυθμου μου δημιουργουν δεος, αλλα απο την αναγεννηση και δωθε, δε συγκινουμαι με μεταφυσικο τροπο, αλλα μονο εικαστικα. Κατ' εξαιρεση ειχα μαγευτει απο μια εκκλησια στη Φιλανδια, νομιζω οτι ηταν του Aalto, και παρολο που ηταν εντελως διαφορετικη απο οσα ειχα συνηθισει, ειχα νιωσει κατι ιδιαιτερο. Αντιστοιχως ειχα μαγευτει απο μια λειτουργια (ετσι το λενε αραγε; ) στο Σελιμιγιε τζαμι στην Αδριανουπολη: οι ψαλμωδιες εβγαζαν πολυ βυζαντινη μουσικη, ο τρουλος εφερνε προς Αγια Σοφια, ε... δεν ηθελα και πιο πολλα για να ...χαθω!

 

[rethimno]

Ν


Τελικα θρησκευτικο αισθημα μου βγαζουν οι εκκλησιες του ορθοδοξου δογματος, με το στυλ των οποιων και εχω εξοικιωση και μερικα τζαμια: αναγνωριζω δηλαδη μια κοινη καταγωγη και στην αρχιτεκτονικη και στο ακουσμα των ψαλμωδιων. Δεν εχω επισκεφθει συναγωγη εν ωρα λειτουργιας, οποτε δεν εχω αποψη. Απο καθολικες εκκλησιες ορισμενες γοτθικου ρυθμου μου δημιουργουν δεος, αλλα απο την αναγεννηση και δωθε, δε συγκινουμαι με μεταφυσικο τροπο, αλλα μονο εικαστικα. Κατ' εξαιρεση ειχα μαγευτει απο μια εκκλησια στη Φιλανδια, νομιζω οτι ηταν του Aalto, και παρολο που ηταν εντελως διαφορετικη απο οσα ειχα συνηθισει, ειχα νιωσει κατι ιδιαιτερο. Αντιστοιχως ειχα μαγευτει απο μια λειτουργια (ετσι το λενε αραγε στο Σελιμιγιε τζαμι στην Αδριανουπολη: οι ψαλμωδιες εβγαζαν πολυ βυζαντινη μουσικη, ο τρουλος εφερνε προς Αγια Σοφια, ε... δεν ηθελα και πιο πολλα για να ...χαθω!

Χριστουγεννα στη Πραγα σε ορθοδοξη Ουκρανικη εκκλησια....τετοια κατανυξη δεν ειχα νιωσει ποτε....καμμια σχεση με τα δικα μας....απο το τροπο λειτουργίας απο τη νοοτροπια του κοσμου.....ηταν το κατι αλλο

Κυριακη πρωι στο Τιβολι εξω απο τη Ρωμη σε καθολικη εκκλησια..ιδια κατανυξη...δεν ηθελα να τελειωσει ποτε....

 

[renata]

Dimosf ήξερα από πρίν ποιά θα ήταν η τοποθέτησή σου!!
έχεις μεράκι που ταξιδεύεις !!

 

[vagantos]

Πολύ ωραίο θέμα, μόλις τώρα το ανακάλυψα.
Δεν πειράζει, είχα την ευκαιρία να απολαύσω και τις τοποθετήσεις του Δήμου ( δεν μου είναι περίεργο που συμφωνώ απόλυτα) αλλά και της Ερσης.
Να θυμηθώ κι εγώ κάποιες στιγμές, αφού δηλώσω προκαταβολικά ότι σέβομαι όλα ανεξαιρέτως τα δόγματα παρόλο το σκεπτικισμό, τις απορίες, τις αντιρρήσεις που μου βγάζουν.
Θαύμασα κάποιους απ τους υπέροχους χώρους, πολύ σπάνια όμως ένοιωσα κατάνυξη (ίσως και ποτέ).
Βρέθηκα πολύ κοντά σ αυτό τα συναισθήματα μια δυο φορές στο Αγιο Όρος ( ηταν ο χώρος, ο φωτισμός αλλά και οι εξαίσιες ψαλμουδιές), αλλά αυτές οι στιγμές δεν κρατάνε πολύ ( φταίει το πολύ το κυριε ελέησον, άλλες φορές φταίει η εμφάνιση και η συμπεριφορά των κάθε λογής κληρικών, η δική μου απροθυμία να δοθώ ή να ψάξω παραπέρα, τα donation boxes ,τα παγκάρια και τα επί πληρωμή συγχωροχάρτια που χαλάνε την εικόνα του χώρου.
Κρατάω λοιπόν τις ομορφες εικόνες απ τους χωρους λατρείας όλου του κόσμου, κρατάω και τις ομοιότητες ανάμεσα σε δόγματα , τελετές, εισπρακτικές πρακτικές , αλλά και τις σχέσεις εξουσίας.
Α , καμμια φορά παθαίνω και κορεσμό από υπερβολική δόση καθεδρικών, παγοδών κλπ.
( Στουπώνω απ τις στούπες, πως το λένε...)

 

[maris-lou]

Σε ναους και τρουλους,βιτρο κι αρωματα, χοντρους θεους και ισχνους ασκητες κατανυξη δεν "επαθα".Δυσκολα το μυαλο μου τ'αποσυνδεει απο την φαιδρη τους πλευρα (εξουσια,υποκρισια,ανορθολογισμο...) και γενικα η εικονα του σκυμμενου ανθρωπου μου ειναι αποκρουστικη.Ολα αυτα μονο λαογραφικο ενδιαφερον εχουν για μενα. Μια αναταση ψυχης ομως στα Υδατα της Στυγος στην νεραιδοραχη του Χελμου η στον ναο του Ποσειδωνα στο Σουνιο δεν μπορω να πω την ενιωσα! Ισως γιατι εκει ο μυθος απαλλαγμενος πια απο τις δεισιδαιμονιες του ...γινεται φυση,το μοναδικο μυστηριο!

 

[varsa]

ελα, σε ανακαλυψα κι εγω Ρενατα... Η πιο ομορφη εμπειρια εως τωρα σε θεμα θρησκείας, ήταν η Ρωσία. Παρακολουθήσαμε Κυριακή πρωι στην κοκκινη πλατεια, σε μια μικρη εκκλησία αρκετα διακριτικη σε σχεση με τα υπολοιπα κτίρια, την καθιερωμενη ορθοδοξη λειτουργια. Τεοια κατάνηξη δεν ειχα ξανανοωσει σε ορθοδοξη εκκλησία κι ηταν απλα μαγευτική, γνωστες ψαλμωδιες και ελαχιστες κοινες λέξεις, αλλα, αλλη αισθηση. Στην Ελλάδα ακομα δεν εχω καταφερει να το νοιωσω, και δεν νομιζω οτι θα το καταφερω... Δεος εχω αισθανθει (απο αρχιτεκτονικης απόψεως) στην Αγ. Πετρούπολη στο τζαμι της πόλης με τα χιλιάδες πλακακια, πανεμορφο! Λίγοι ηταν οι καθιεδρικοι που μου εκαναν αίσθηση, αλλά οταν πετυχα λειτουργία με εκκλησιαστικο οργανο (και οχι το κλασικο cd που παιζει στους τουριστικους ναους), πραγματικα δεν ηθελα να φυγω

 

[StellAnna]

Κατά την άποψή μου, η αγορά, η ύπαιθρος, τα μουσεία και τα κέντρα λατρείας, είναι οι τέσσερις συνιστώσες της πραγματικής καθημερινής και πολιτισμικής ζωής, καθώς και της κουλτούρας μιας χώρας.
Δεν υπάρχει εκκλησία, τζαμί, ναός κτλ, που να μην έχω επισκεφθεί, στα ταξίδια μου.
Η κατάνυξη είναι η ίδια, γιατί ο χώρος είναι πάντα ιερός, ότι κι αν πρεσβεύει, ότι κι αν πιστεύεις.
Από ένα ταξίδι μου στη Ρωσία, το πάλαι ποτέ, (επί εποχής Ίντουριστ ακόμα...) ξέχασα τα πάντα, εκτός από τους ναούς. Τις σκοτεινές εκκλησιές που λαμπίριζε το εσωτερικό τους, καθώς έπεφταν λίγες ακτίνες και φώτιζαν τα επίχρυσα μωσαϊκά.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ το μεγάλο τζαμί της Κομ, στο Ιράν, ούτε και τους ναούς, τους χαμένους στη ζούγκλα της Ινδονησίας.
Όταν επιτρέπεται η είσοδος στους αλλόθρησκους, πάντα δράττομαι της ευκαιρίας και επισκέπτομαι το εσωτερικό των ναών, προτιμώντας, αν έχω την ευκαιρία να είναι εν λειτουργία.
Μου άρεσε το θέμα που άνοιξες Ρενάτα.
Να σαι καλά.