Ταξίδα και ...προσευχές!

[renata]

To θέμα το άνοιξα,για να καταθέσομε τις εμπειρίες μας,και κατά πόσο αυτό μετρά στον εμπλουτισμό των ταξιδιών μας άσχετα απο τα θρησκευτικά πιστεύω του καθενός!
επίσης κατα πόσο το μυαλό μας είναι ανοικτό και περίεργο ώστε αναζητεί τέτοιες εντυπώσεις,ενώ για κάποιους μπορεί να είναι ακόμα και αφοριστικό!

 

[ioanna karagianni]

( Στουπώνω απ τις στούπες, πως το λένε...) κι εγώ κάπως έτσι μετά την 10η στούπα έχω έναν υπερκορεσμό, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα αγνοήσω τους λατρευτικούς τόπους της χώρας που είμαι. Ομολογώ ότι δεν νοιώθω κατάνυξη σε ναούς και εκκλησίες αλλά γοητεύομαι από το πόσο επηρεάζει η θρησκεία την καθημερινότητα και συμπεριφορά των ανθρώπων. Οι μουσουλμάνοι μου εκπέμπουν άλλωτε ένα αίσθημα βίας όταν βρίσκομαι ανάμεσα τους σε αγορές και δρόμους και αλλωτε μια αίσθηση βαθιού σεβασμού, ιδίως τις φορές που εγκαταλείπουν τα πάντα για να προσευχηθούν όπου και να είναι. Οι βουδιστές αχ οι βουδιστές, η γλυκιά ηρεμία τους η πραότητα τους, η αθωότητα στην συμπεριφορά τους είναι σαν τρυφερή αγκαλιά όταν ανακατεύομαι αναμεσά τους. Οι ινδουιστές με τον αέρα της αδιαφορίας προς τον υλικό κόσμο ακόμα μου προκαλούν δέος. Όσο για τους χριστιανούς ναούς ναι εκεί λόγω καταβολών έχω νοιώσει κατάνυξη, αλλά οι τεράστιοι καθεδρικοί με τα αγάλματα και τις επιβλητικές εικόνες δεν με βοηθούν καθόλου, εκεί λειτουργεί η τουριστική μου διάθεση παρά η θρησκευτική μου, κάτι μικρές εκκλησίες όμως που έχουν χτιστεί στο πουθενά από το μεράκι κάποιου λιτές και απρόσιτες μου βγάζουν όλο μου τον σεβασμό προς το Θείο όπως και να το αποκαλούν αυτό οι διαφορετικοί λαοί.

 

[GKCAPO]

Χώροι ιεροί και "ιεροί". Ιεροί για τον κοσμάκη που κατέθεσε δάκρυα, παρακάλια, όνειρα κι ελπίδες. Χώροι "ιεροί" για τους ..."διοργανωτές" των..."εκδηλώσεων" που τα...."εισέπραξαν". Πάντα και παντού. Αφού δεν μπορούμε μόνοι μας να βρούμε γιατριά ...μεταφυσική, τότε χρειαζόμαστε ...χώρο, σκηνικά και......... σύνδεσμο!!! Οι μεγάλες μάζες πάνε στο ..."Παρίσι" μέσω πρακτορείου...Οι ανεξάρτητοι, ευτυχείς, ισορροπημένοι ταξιδευτές ...λίγοι. Οι περισσότεροι ταλαιπωρούνται και βουρλίζονται (αλλά το ονοματίζουν ...εμπειρία). Σεβασμός στην ιερότητα των χώρων του ...κοσμάκη. Σεβασμός στα δημιουργήματα της τέχνης. Σεβασμός στο μεγαλείο του Θεού (κάποιος παραπάνω Τον λέει ...Φύση και τον σέβομαι κι αυτόν). Και αν κάποιος ριγεί όταν εισέρχεται σε χώρους λατρείας, είτε εδώ, είτε ..."εκεί", είναι μόνο δικό του, καταδικό του το συναίσθημα....και σε κανέναν λογαριασμό!!!!!
(η ταπεινότητά μου οφείλει συγχαρητήρια στη ΕΡΣΗ και maris-lou, για τις τοποθετήσεις τους, όπως βέβαια και στην Renata για το θέμα)

 

[varioAthens]

Ωραίο το θέμα σου Ρενάτα!
Νιώθω κατάνυξη σε όποιον χώρο λατρείας κι αν βρεθώ, οποιασδήποτε θρησκείας! Σε οποιονδήποτε χώρο πιστεύεται και λατρεύεται ο Θεός-Αλλάχ-Βούδας ή όπως αλλιώς ονομάζεται, δεν μπορεί παρά να αισθανθείς δέος!
Πιο συγκεκριμένα έχω νιώσει απίστευτο δέος σε μουσουλμανικές χώρες που έχω βρεθεί... ειδικά Παρασκευή μόλις ακούγεται η φωνή του μουεζίνη, η εικόνα των πιστών που τρέχουν κυριολεκτικά κατά ορδές (με το χαλάκι τους ανά χείρας) για να προσκυνήσουν πλημμυρίζοντας κάποιες φορές τους δρόμους μέχρι και 2-3 τετράγωνα από το τζαμί, είναι μία εικόνα συγκλονιστική!
Άλλη εικόνα που μου έχει μείνει είναι στον Μαυρίκιο στην ιερή λίμνη των Ινδουϊστών Grand Bassin, να βλέπεις τους πιστούς να προσφέρουν φρούτα και αρωματικά sticks σε επιπλέοντα φύλλα και να είναι γεμάτοι από σεβασμό και δέος!
Στη Βιέννη, τέλος, έζησα πέρσι την πιο ωραία και κατανυκτική παραμονή Χριστουγέννων στην μεταμεσονύκτια Θεία Λειτουργία με την υπέροχη μελωδία της χορωδίας και του εκκλησιαστικού οργάνου και τους πιστούς να ψέλνουν γεμάτοι συγκίνηση!

 

[mikros oyranos]

Λιγο δυκολο να απαλλαγουμε απο τις χριστιανικες μας καταβολες, αλλα δοκιμαζουμε τελικα ολοι, αλλος λιγο αλλος πολυ την εμπειρια να ''μιμηθουμε'' τον τροπο και ισως και λιγο κατανυξη σ'αλλους τοπους σ άλλες θρησκειες. Δεν χανω βεβαια ευκαιρια να πλυνω ποδια και να μπω σε τζαμι, να κλεψω σταγονες του Γαγγη σε μικρους ναους, μια που οι Ινδοι το καταλαβαν νωρις και κρατανε για τους ευατους τους τα εσωτερικα των ναων. 2 στιγμες μοναχα, μια σε μαχαλα στην Ινσταμπουλ σε ενα μικρο τζαμι ναμαι ξαπλα τελείως και να απολαμβανω τη στιγμη και η αλλη την χαρα που ενοιωθα σ ένα βουδιστικο ναο στο Νεπαλ, τοση που ηταν σαν να με χτυπαγε ''ρευμα ευτυχιας''.
Παντως κακα τα ψεμματα τουρισμο στις θρησκειες κανουμε μπας και πιασουμε τον σφυγμο του τοπου, αλλιως θα τα μαζευαμε και θα τη βγαζαμε για κανα μοναστηρι. Οσο για την κατανυξη (καραχριστιανικος ορος) μας την μαθανε κι αυτη και την κουβαλαμε κι αλλου τρομαρα μας, αλλα και για το Αγιο Ορος πολυ καλα καλα κανουνε οι μοναχοι κι εχουν τις παραξενιες τους, μηπως τους θελουμε κι ευγενικους μια που εμεις ειμαστε οι εισβολεις.
(Ρενατα μπραβο αφου ταπα και τα ξεκαθαρισα και γω λιγο μεσα μου)

 

[LULLU]

Χώροι ιεροί και "ιεροί". Ιεροί για τον κοσμάκη που κατέθεσε δάκρυα, παρακάλια, όνειρα κι ελπίδες. Χώροι "ιεροί" για τους ..."διοργανωτές" των..."εκδηλώσεων" που τα...."εισέπραξαν". Πάντα και παντού. Αφού δεν μπορούμε μόνοι μας να βρούμε γιατριά ...μεταφυσική, τότε χρειαζόμαστε ...χώρο, σκηνικά και......... σύνδεσμο!!! Οι μεγάλες μάζες πάνε στο ..."Παρίσι" μέσω πρακτορείου...Οι ανεξάρτητοι, ευτυχείς, ισορροπημένοι ταξιδευτές ...λίγοι. Οι περισσότεροι ταλαιπωρούνται και βουρλίζονται (αλλά το ονοματίζουν ...εμπειρία). Σεβασμός στην ιερότητα των χώρων του ...κοσμάκη. Σεβασμός στα δημιουργήματα της τέχνης. Σεβασμός στο μεγαλείο του Θεού (κάποιος παραπάνω Τον λέει ...Φύση και τον σέβομαι κι αυτόν). Και αν κάποιος ριγεί όταν εισέρχεται σε χώρους λατρείας, είτε εδώ, είτε ..."εκεί", είναι μόνο δικό του, καταδικό του το συναίσθημα....και σε κανέναν λογαριασμό!!!!!
(η ταπεινότητά μου οφείλει συγχαρητήρια στη ΕΡΣΗ και maris-lou, για τις τοποθετήσεις τους, όπως βέβαια και στην Renata για το θέμα)

.. εψαχνα λεξεις και προτασεις να γραψω αυτο που σκεφτομαι αλλα με προλαβες...τα σεβη μου οχι μονο στη ανοιχτη ματια αλλα και στη σκεψη...και κυριως στο σεβασμο του αλλου απο οπου και αν ειναι...

 

[ioanna.gkan]

Εχω παει σε αρκετες καθολικες εκλησιες, σε καθε ταξιδι στην Ευρωπη μπαινω και σε τουλαχιστον μια. Η μονη φορα που εντυπωσιαστηκα ηταν οταν ακουσα το εκκλησιαστικο οργανο να παιζει συνοδεια χορωδιας κι αυτο ηταν μολις πριν λιγους μηνες στο Βερολινο. Κατα τα αλλα χαλαρα. Θα ηθελα ομως να γνωρισω την νοοτροπια τελειως διαφορετικων θρησκειων, να μπω στο πνευμα για λιγο...