Συνείδησης προβληματισμοί

[Defkalion]

Έχεις δίκιο, δεν το διατύπωσα σωστά.

Δεν εννοούσα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού σου μόνο, ήταν γενικότερο το σχόλιό μου περί βοήθειας.

 

[Yorgos]

Εγώ νομίζω ότι και σε ένα ταξίδι μπορείς να το κάνεις. Έχω μια φίλη Κουβανή που έχει πολλή ανάγκη, κυρίως λόγω του ότι είανι ανήλικη ανύπαντρη μητέρα παιδιού με ειδικές ανάγκες. Διαπίστωσα ότι το να δίνεις ένα ποσό -μικρό ή μεγάλο- σε κάποια βάση δε βοηθά τόσο όσο το να προσπαθείς να δημιουργείς μια μόνιμη -έστω μικρή αλλά σταθερή- πηγή εσόδων. Πρώτον διότι είναι σταθερή, δεύτερον διότι δημιουργεί υπευθυνότητα και ανεξαρτησία στο λαμβάνοντα και τρίτον διότι -δυστυχώς- πολύς κόσμος δεν έχει την ωριμότητα να αξιοποιήσει ένα ποσό σε μια χώρα με πολλά καταναλωτικά απωθημένα (κάποια στιγμή πήγα σπίτι της και διαπίστωσα ότι είχε δαπανήσειτ ο ποσό που της είχα δώσει για τα Χριστούγεννα σε...παράνομη σύνδεση δορυφορικής τηλεόρασης για να βλέπει σαπουνόπερες).

Αυτό που λειτούργησε καλύτερα ήταν όταν της έφερα έναν αντιγραφέα ταινιών συν μερικές ταινίες. Έφτιαξε ένα παράνομο βίντεο κλαμπ, νοικιάζοντας ταινίες σε γείτονες. Δεν έλυσε το βιοποριστικό της πρόβλημα, αλλά έχει ένα σταθερό εισοδηματάκι, έχει την ευθύνη του να ξέρει σε ποιον δανείζει και πόσο και χαίρομαι που τη βλέπω να κάνει κάτι δημιουργικό και αξιοπρεπές και νιώθω ότι κάτι έκανα και μάλιστα χωρίς να θίγω ούτε την αξιοπρέπειά της ούτε τον ατομικισμό του δυτικού μου πορτοφολιού.

Στο Εκουαδόρ μέναμε με μια παρέα σε μια πολύ μικρή κοινότητα. Μόλις 50χλμ από το Κίτο δεν υπήρχε ρεύμα, τρεχούμενο νερό, τηλέφωνο και τα λεωφορεία προς την πρωτεύουσα ήταν 2 φορές την εβδομάδα!Κάποια μέρα, στα πλαίσια της εργασίας, πήγαμε σε μια καλύβα όπου μια κυρία μεγάλωνε δεν ξέρω και γω πόσα παιδιά και ζούσε φτιάχνοντας χυμό ζαχαροκάλαμου περιστρέφοντας μια τεράστια πρέσα με το μικροσκοπικό σώμα της. Με μόλις 250$ (διαιρεμένα δια του 12, τον αριθμό ατόμων της μπριγάδας μας, μας κάνει 20$) της αγοράσαμε ένα άλογο, που έκανε όλη τη δουλειά και η γυναίκα μπόρεσε να ασχοληθεί με τα παιδιά της ή με ό,τι άλλο ήθελε και χωρίς να εξουθενώνεται διότι το θέαμα ήταν αποκαρδιωτικό. Το φοβερό ήταν πως αυτή η γυναίκα δεν είχε ποτέ της 250$ μετρητοίς... ένα ποσό που ακόμη και για τον πιο χαμηλόμισθο Έλληνα είναι εφικτό... Πριν από λίγο καιρό γνώρισα ένα τουρίστα που χάρισε ένα ολόκληρο ψυγείο σε μια τυχαία οικογένεια στην Κούβα...ένα ψυγείο! Πόση διαφορά θα έκανε στις διατροφικές συνήθειες της οικογένειας...

Κάποιος έβαλε εδώ πριν από καιρό το σάιτ μιας ΜΚΟ που δίνει μικροδάνεια σε συγκεκριμένες οικογένειες για συγκεκριμένα πρότζεκτ. Είναι κλασικό παράδειγμα του πώς μπορεί να βοηθήσει κανείς όχι μόνο χωρίς να ξοδέψει ούτε ένα δολάριο (τα χρήματα σου επιστρέφονται αν κατάλαβα καλά), αλλά χωρίς να ταξιδέψει καν.

Θέλω να πω ότι χωρίς να είναι κανείς ο Ωνάσης μπορεί να έχει ένα πολύ μικρό αλλά σταθερό αντίκτυπο έστω και στη ζωή ενός ανθρώπου. Και το βρίσκω πολύ πιο εποικοδομητικό από το να χαρίζεις στιλό και καραμέλες, που κατά τη γνώμη μου είναι σκέτη καταστροφή και το μόνο που προσφέρει είναι μια ικανοποίηση προσωπικής ματαιοδοξίας κι ενίσχυση της επετείας, της τεμπελιάς και της εξάρτησης, όσο ανθρώπινη κι αν είναι ως χειρονομία.

Τέλος, στο θέμα της φτώχειας και των τύψεων, είναι κάτι που με απασχολούσε κι εμένα και ως κάτοικο τριτοκοσμικής χώρας και ως περιπλανώμενο πλούσιο, στο βαθμό που όλοι όσοι γεννηθήκαμε στην Ελλάδα είμαστε πλούσιοι σε σχέση με το 90% των πολιτών του πλανήτη. Μάλλον το ξεπέρασα. Η φτώχεια δε με σοκάρει, στοπ τελευταίο ταξίδι στην Ινδία με είχαν προετοιμάσει για εξαθλίωση, γροθιά στο στομάχι και άλλα τέτοια και δε με σοκάρισε τίποτε. Ίσως επειδή έχω γίνει πιο αναίσθητος, ίσως επειδή ήμουν προετοιμασμένος, ίσως επειδή υπάρχουν πράγματα που με σοκάρουν πιο πολύ από τη φτώχεια (τα θέματα υγείας για παράδειγμα: ένα υγιές παιδάκι που παίζει ημίγυμνο στη λάσπη δε μου προκαλεί το σοκ που μου προκαλεί ένα νέο παιδί σε αναπηρική καρέκλα σε μια οποιαδήποτε χώρα), ίσως και λόγω προσωπικών εμπειριών. Δε θέλω να χρησιμοποιήσω το κλισεδάκι ότι οι φτωχότεροι είναι και πάντα πιο ευτυχισμένοι, αλλά για μένα το κριτήριο είναι η ευτυχία και δεν έχει να κάνει και πολύ συχνά με το οικονομικό επίπεδο. Σχεδόν πάντα όμως έχει να κάνει με την υγεία...

 

[romantic woman]

Και η δική μου θέση συμπίπτει με την θέση πολλών φίλων που μιλησαν πριν.....΄
Τα συναισθήματα που βίωσα πηγαίνοντας εκεί ηταν ...μπερδεμένα,στενοχώρια,ενοχές κλπ
Αλλά αυτή η εμπειρία συνέβαλε κατα ένα μεγάλο μέρος στο να με κάνει να νοιώθω πιο ευγνώμων για τα όσα έχω και απολαμβάνω στη ζωή μου καθημερινά(αν δεν δείς το χειρότερο δεν μπορείς να εκτιμήσεις το καλύτερο που ήδη έχεις) , καθως και στο να με προβληματίσει και να με κεντρίσει για να συμβάλω κι εγω με οποιον τροπο μπορω(ηδη εχουν αναφερθεί ,τροποι υπάρχουν πολλοι)σ ενα καλύτερο μέλλον αυτών των ανθρώπων

 

[ΕΡΣΗ]

....ίσως επειδή υπάρχουν πράγματα που με σοκάρουν πιο πολύ από τη φτώχεια (τα θέματα υγείας για παράδειγμα: ένα υγιές παιδάκι που παίζει ημίγυμνο στη λάσπη δε μου προκαλεί το σοκ που μου προκαλεί ένα νέο παιδί σε αναπηρική καρέκλα σε μια οποιαδήποτε χώρα), ίσως και λόγω προσωπικών εμπειριών. Δε θέλω να χρησιμοποιήσω το κλισεδάκι ότι οι φτωχότεροι είναι και πάντα πιο ευτυχισμένοι, αλλά για μένα το κριτήριο είναι η ευτυχία και δεν έχει να κάνει και πολύ συχνά με το οικονομικό επίπεδο. Σχεδόν πάντα όμως έχει να κάνει με την υγεία...

Συμφωνω σε οσα αναφερεις παραπανω και φυσικα η υγεια ειναι βασικος παραγοντας ευτυχιας - πολυ δυσκολα και με φοβερο ψυχικο σθενος, αντοχες και κουραγιο μπορουν ανθρωποι που δεν ειναι υγιεις να ειναι ευτυχεις- ομως και αυτο σε ενα μεγαλο βαθμο δεν εξαρταται απο το γενικοτερο επιπεδο της χωρας: επιπεδο διατροφης, προγεννητικοι ελεγχοι, υγεια της κυοφορουσας μητερας, συνθηκες τοκετου, μολυνση του περιβαλλοντος, υγειονομικες περιθαλψεις κλπ. Πριν λιγα χρονια μελος της οικογενειας μου αρρωστησε σοβαρα. Μεσω του ελληνικου ασφαλιστικου του ταμειου διεκομιστηκε σε χωρα του εξωτερικου οπου του παρηχθει η εξειδικευμενη ιατρικη φροντιδα που χρειαζοταν και ολα πηγαν μια χαρα. Αν ομως ηταν κατοικος τετοιας τριτοκοσμικης χωρας ουτε στα πιο τρελα ονειρα μας δε θα μπορουσαμε να φανταστουμε κατι τετοιο. Εκει που θελω να καταληξω ειναι οτι το οικονομικο επιπεδο τοσο ως επιπεδο χωρας οσο και ως ατομικο επιπεδο εν πολλοις διασφαλιζει το επιπεδο υγειας μας, αρα εν πολλοις και την ευτυχια μας.
Προφανως και εγραψα τα αυτονοητα, αλλα νομιζω οτι καλο ειναι να τα θυμομαστε που και που.

 

[turms]

προσωπικου μου αποψη παντα...
καταρχην η φτωχεια δεν σημαινει υποχρεωτικα κ δυστυχια...

ενας ντοπιος στον Αγ. Δομηνικο, μου ελεγε οτι οι κατοικοι ειναι καπως τεμπεληδες...κινουνται σε αργους, νωχελικους ρυθμους, αλλα ειναι ευτυχισμενοι..μενουν σε λαμαρινο-παραγκες, περιμενουν ποτε θα βγαλει μπανανες η μπανανια τους για να τις πουλησουν, αλλα περα απο αυτο αραζουν στην θαλασσα κ παιζουν χαρτια στην ακρη του δρομου καθε μερα οταν πεφτει το βραδακι...και γενικα ειναι ευτυχισμενοι....
οσον αφορα το θεμα υγεια δυστυχως δεν ξερω για την Ινδια..δεν εχω παει ακομα.
Αλλα ειμαι σιγουρος οτι σε καποιες χωρες, ακομα κ στις πιο φτωχες, οι ανθρωποι δεν εχουν την αναγκη την δικη μας για περιθαλψη...γιατι οταν υπαρχει ελλειψη αγχους, υπαρχει κ απουσια πολλων ασθενειων που σχετιζονται με το αγχος, στρες, ρυπανση κλπ. Αλλα αυτο φυσικα δεν ειναι κανονας.
Τελος, εγω θελω να παω σε φτωχοτερες χωρες. Γιατι θελω να βλεπω πως ζουν καποιοι ανθρωποι, χωρις τις ανεσεις τις δικες μας, κ παρολα αυτα ειναι ισως πιο ευτυχισμενοι απο εμας.
Κ σιγουρα δεν θεωρω το ταξιδι ως μια αλλη μορφη καταναλωτισμου.
Το ταξιδι = εμπειριες...καλες ή κακες...
κ οι εικονες & οι εμπειριες ειναι αυτα που θα παρουμε μαζι μας σε μια άλλη ζωη...που δεν ειναι κ σιγουρο...αν ομως μπορουμε να παρουμε κατι τοτε θα ειναι αυτα...
ουτε τα λεφτα, ουτε τα αμαξια, ουτε οι 40'' τηλεορασεις ουτε τιποτα αλλο...
στα σαβανα δεν υπαρχουν τσεπες...

 

[romantic woman]

Σε σχέση μ αυτα που ανεφερες Yorgo ,οσον αφορά την ευτυχία που δεν έχει να κάνει με το οικονομικό επίπεδο,έχεις δίκιο,άλλωστε νομίζω οτι και η φιλοσοφία και η θρησκεία αυτων των λαών εκεί στηρίζεται,δηλ στο να είναι ευτυχισμένοι και χαρούμενοι με απλά πράγματα ,οταν ομως ειναι υγιείς.......
Θα συμφωνήσω με την Ερση,γιατι έλα που η υγεία είναι αναπόσπαστα δεμένη και συνυφασμένη με το κοινωοικονομικό επίπεδο μιας χώρας;
Εκτος απο αυτά που ανέφερε να μιλήσω και για τα νοσήματα που πλήττουν αυτές τις χώρες ....λέπρα,φυματίωση,ελονοσία,ηπατίτιδα,Αids και πληθώρα σεξουαλικώς μεταδιδομενων νοσημάτων.....και ποσα άλλα.....,πολλά εκ των οποίων στις πολιτισμένες χώρες εχουν εκλείψει.
Και εννοείται ότι οι ασθενειες αυτες εξακολουθουν και υπάρχουν λογω κακων συνθηκων υγιεινής,διαβίωσης,κακής ποιοτητας η ελλειψης νερου,τροφίμων,έλλειψης υποδομων και ιατροφαρμακευτικης περιθαλψης κλπ κλπ

 

[Traveller]

Δε συμφωνώ όμως ότι δε μπορείς να αλλάξεις τίποτα. Σίγουρα δε μπορείς να αλλάξεις το πως ζει ένας ολόκληρος λαός, μπορείς όμως να αλλάξεις το πως ζει έστω και ένας άνθρωπος.

Συγνώμη αλλά δεν μπορείς να αλλάξεις τίποτε... απλά καθησυχάζεις τις όποιες τύψεις έχεις δίνοντας ένα ξεροκόμματο σε κάποιον φουκαρά... τα πράγματα είναι απλά, αν δεν αλλάξουν οι κοινονικές δομές η φτώχια και η δυστυχία θα παραμένει... το πρόβλημα δεν είναι να ελεήσεις ένα δύο δέκα το πρόβλημα είναι να καταπολεμήσεις την βασική πηγή της δυστυχίας... το ποιά είναι αυτή σηκώνει μεγάλη κουβέντα... με ασπιρίνες δεν θεραπεύεις τον καρκίνο...

Γιατί κάποιοι άνθρωποι δεν προσπαθούν λίγο παραπάνω? Μήπως κάποιοι λαοί έχουν "παραδοθεί" στη μοίρα τους, έχουν συνηθίσει τη φτώχεια? Μήπως κάποιες καταστάσεις είναι και θέμα νοοτροπίας? Δεν θέλω να κατηγορήσω κανέναν αλλά αν δεν σ' αρέσει ζωή σου προσπάθησε να κάνεις κάτι γι' αυτό. Τουλάχιστον προσπάθησε.

Κανένας λαός δεν έχει παραδοθεί στην φτώχεια του και καμιά κατάσταση δεν είναι θέμα νοοτροπίας... αυτό είναι ελιτίστικο, ρατσιστικό, χαζό... απλά οι αντικειμενικές συνθήκες σε άλλους λαούς ωριμάζουν βραδυτερα από ότι σε κάποιους άλλους... Είναι εξοργιστικό να κατηγορούμε τους κατοίκους του Σουδάν π.χ για έλλειψη προσπάθειας...το κλειδί είναι να κατανοήσεις ποιός πραγματικά είναι ο φταίχτης και πως μπορεί συνολικά να αλλάξει όλο αυτό... μπορεί να αργήσει να διορθωθεί αυτό αλλά αγαπητοί μου είναι νομοτελιακό... καλύτερες μέρες θα έρθουν και για το Σουδάν και για την Γκάμπια και για το Μαλάουι... οι αντικειμενικές συνθήκες θα ωριμάσουν και γιαυτά τα μέρη... οι μόνοι που δεν φταίνε είναι οι κάτοικοι τους...

 

[Christian]

το κλειδί είναι να κατανοήσεις ποιός πραγματικά είναι ο φταίχτης και πως μπορεί συνολικά να αλλάξει όλο αυτό... μπορεί να αργήσει να διορθωθεί αυτό αλλά αγαπητοί μου είναι νομοτελιακό... καλύτερες μέρες θα έρθουν και για το Σουδάν και για την Γκάμπια και για το Μαλάουι... οι αντικειμενικές συνθήκες θα ωριμάσουν και γιαυτά τα μέρη... οι μόνοι που δεν φταίνε είναι οι κάτοικοι τους...

Φίλε Traveller αν έχεις το χρόνο και την διάθεση,θα μας αναλύσεις και αν θες να εμβαθύνεις τις σκέψεις σου;

 

[Traveller]

Σύντροφε christian εσύ ειδικά είμαι σίγουρος ότι καταλαβαίνεις απόλυτα τι θέλω να πω...

Απλά εμένα μου πέφτει λίγο βαρύ να κατηγορούν ολόκληρους λαούς για μοιρολατρεία την στιγμή που ο κόσμος είναι ο τελευταίος που φταίει για την δυστυχία του... Εθνικισμός, θρησκεία, καταπίεση, οικονομική δουλεία, αμορφοσιά είναι μερικοί από τους φταίχτες... το να βοηθήσω δέκα, είκοσι, εκατό δίνοντάς τους λεφτά είναι σα να κοροιδεύω τον εαυτό μου... το θέμα είναι οι αλλαγές να είναι δομικές... όποιος καταλαβαίνει καταλαβαίνει...

 

[Christian]

Μπορεί εγώ να καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις,αλλά επειδή σκέφτομαι κοινωνικά και όχι ατομικά και για τον λόγο πως δεν είμαστε μόνο οι δυό μας στο φόρουμ,σου ζήτησα να το εμβαθύνεις.

 

[GTS]

Φίλε Traveller αν έχεις το χρόνο και την διάθεση,θα μας αναλύσεις και αν θες να εμβαθύνεις τις σκέψεις σου;

Σύντροφε christian εσύ ειδικά είμαι σίγουρος ότι καταλαβαίνεις απόλυτα τι θέλω να πω...

Λες και παρακολουθώ συνεδρίαση της κεντρικής επιτροπής....

Το λόγο έχει ο σύντροφος Traveller.

 

[mikros oyranos]

Νομιζεις πως μπορεις να κατακτησεις την οικουμενη και να την καλυτερεψεις;
Δεν πιστευω να γινεται. Η οικουμενη εναι ιερη. Δεν μπορεις να τη βελτιωσεις. Αν προσπαθησεις να την αλλλαξεις, θα την καταστεψεις. Αν προσπαθησεις να την κρατησεις, θα τη χασεις. Ετσι αλλοτε τα πραγματα μας προσπερνουν, κι αλλοτε
τ' αφηνουμε πισω, αλλοτε ειναι δυσκολη η ανασα, αλλοτε ερχεται ευκολα, αλλοτε υπαρχει δυναμη, αλλοτε αδυναμια, αλλοτε βρισκεται κανεις επανω, κι αλλοτε κατω.
Γι' αυτο ο συνετος αποφευγει τα ακρα, τις υπερβολες και την προχειρη ικανοποιηση.
ΛΑΟ ΤΣΕ