giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.497
- Likes
- 11.811
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Τα Βαλκάνια πάντα βρίσκουν τον τρόπο να με εκπλήσσουν και να με συγκινήσουν. Είναι ένας τόπος που πάντα μου προξενεί το ενδιαφέρον και τον νοιώθω οικείο αλλά ταυτόχρονα και διαφορετικό. Έτσι αποφάσισα ξανά μια εξόρμηση τόσο κοντινή όσο και μακρινή και σίγουρα εναλλακτική! Και τι να επιλέξουμε από τη στιγμή που σχεδόν έχουμε εξαντλήσει τις χώρες των Βαλκανίων? Στη Βουλγαρία είχαμε περάσει υπέροχα, η Οχρίδα ήταν μια ωραία εκδρομή, το Βελιγράδι το επισκεφτήκαμε δύο φορές, η Σλοβενία ήταν ένα όνειρο και η Βοσνία πέρσι μας χάρισε ένα καταπληκτικό ταξίδι που μου άνοιξε την όρεξη! Τι απέμεινε? Τη Ρουμανία τη βγάλαμε από τα πλάνα μας γιατί δεν θα έβγαινε τόσο οικονομικά μιας και τη θέλω με πολλές διανυκτερεύσεις. Το ίδιο και η Κροατία που είναι στην κορυφή της λίστας μου αλλά ακριβή για την παρούσα φάση. Το Μαυροβούνιο καλή περίπτωση αλλά είναι μακριά και δεν υπάρχει φυσικά απευθείας λεωφορειακή σύνδεση από Ελλάδα. Τι απέμεινε? Η Αλβανία ή Shqipëria, μια χώρα που φαντάζει απόκοσμη, αποκομμένη, έζησε μια σκοτεινή περίοδο απομόνωσης και που η πρόσφατη ιστορία της είναι συνδεδεμένη με την Ελλάδα λόγω του τεράστιου κύματος Αλβανών μεταναστών τη δεκαετία του ’90.
Αυτά τα 25 χρόνια που ζούνε οι Αλβανοί στην Ελλάδα, δεν είχα κάποια προσωπική επαφή μαζί τους ούτε ιδία άποψη γι’ αυτούς. Δεν τους αντιπαθούσα αλλά ούτε τους συμπαθούσα. Περισσότερο τους λυπόμουνα θα έλεγα. Πάντα θεωρούσα το λαό αυτό φοβισμένο και καταπιεσμένο. Η στυγνή σταλινική δικτατορία που επέβαλε ο Εμβέρ Χότζα ήταν ένα καθεστώς που απέκοψε μια ευρωπαϊκή χώρα από όλο τον υπόλοιπο πλανήτη. 45 χρόνια η Λαϊκή Δημοκρατία της Αλβανίας ήταν μια απέραντη φυλακή.
Λίγα λόγια για τον Ενβέρ Χότζα, τον Κιμ Γιονγκ Ουν της Αλβανίας!
Ο Ενβέρ Χότζα, ήταν μια σκοτεινή, άγνωστη και διεστραμμένη προσωπικότητα, ένας άνθρωπος που καταδυνάστευσε μια μικρή βαλκανική χώρα επί 45 χρόνια. Παρά την προβληματική σε βαθμό σχιζοφρένειας προσωπικότητά του και τις αιφνίδιες και αψυχολόγητες μεταπτώσεις στη συμπεριφορά και τις αλλαγές συμμαχιών, το μόνο σταθερό σημείο του έως το θάνατό του, παρέμεινε η αφοσίωση και η λατρεία προς τον Στάλιν και το πρότυπο διακυβέρνησής του. Ο Χότζα είχε εμμονή τη δίωξη των αντιπάλων του. Πραγματικών και φανταστικών! Στα 40 χρόνια της μονοκρατορίας του, εξολόθρευσε σύσσωμη τη διανόηση, πρώην υπουργούς, τα ιδρυτικά στελέχη του Κομμουνιστικού Κόμματος, παιδικούς φίλους, συμμαθητές και ανθρώπους που τον είχαν βοηθήσει και ευεργετήσει. Ήταν ένα εξαιρετικός χρήστης της προπαγάνδας καθώς κατάφερε να πείσει τον αλβανικό λαό ότι απειλούνται από τις γειτονικές χώρες με εισβολή. Έτσι τους έπεισε ότι ήταν ασφαλείς μόνο εντός των συνόρων του κράτους, ενός κράτους που είχε "πλήρη αυτάρκεια γεωργικών και βιομηχανικών προϊόντων, την ώρα που οι υπόλοιποι λαοί πάθαιναν από την πείνα".
Μάλιστα, για να προστατευθεί ο λαός σε περίπτωση εισβολής ξένων εχθρικών δυνάμεων μετέτρεψε την Αλβανία σε οχυρό, με την κατασκευή εκατοντάδων χιλιάδων τσιμεντένιων οχυρωματικών έργων σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της χώρας με 750.000 πυροβολεία και εκατοντάδες χιλιάδες υπόγειες αποθήκες πυρομαχικών, κρατώντας τον λαό του σε ομηρεία. Τα σκορπισμένα πολυβολεία σε όλη την Αλβανία αποτελούν το "ζωντανό" απομεινάρι της κομμουνιστικής δικτατορίας.
Το 1967, ο Εμβέρ Χότζα ανακηρύττει την Αλβανία ως το μοναδικό αθειστικό κράτος στον κόσμο. Σφραγίζει όλες τις εκκλησίες και τα τζαμιά και κατεδαφίζει μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς. Είναι αδυσώπητος με τους ιερείς, τους οποίους εκτελεί με συνοπτικές διαδικασίες – και απαγορεύει τα γἐνια, τα οποία συνδέει με την Ορθόδοξη Εκκλησία αλλά και με το Ισλάμ. Καλλιεργεί και συστηματικά προωθεί την προσωπολατρία και την αρχή του ενός ανδρός. Οι δεκαέξι τόμοι της Αυτοβιογραφίας του γίνονται υποχρεωτική διδακτέα ύλη στα σχολεία. Ο Χότζα, ή θείος Εμβέρ, όπως απαιτεί να τον αποκαλούν, ξαναγράφει την ιστορία της Αλβανίας με κεντρικό και μοναδικό πρωταγωνιστή τον ίδιο.
Το 1984, η Αλβανία ήταν η τρίτη φτωχότερη χώρα στον κόσμο, με κατά κεφαλήν εισόδημα 15 δολάρια το μήνα και με πολίτες που επιβίωναν λαμβάνοντας μικρές μερίδες συσσιτίου. Ο Εμβέρ Χότζα πεθαίνει τον Απρίλιο του 1985. Η προπαγάνδα που είχε ριζώσει στο μυαλό της πλειοψηφίας του λαού, το έκανε να πιστεύει πως μαζί με το τέλος του Χότζα είχε έρθει και το τέλος της χώρας. Ο διάδοχός του, Ραμίζ Αλία διοργανώνει μια μεγαλοπρεπή κηδεία στην πρωτεύουσα ανακηρύσσοντας τη χώρα σε πένθος και "απαιτώντας" από τους πολίτες να δείξουν τη θλίψη τους για το χαμό του ηγέτη. Οι σκηνές του οδυρόμενου πλήθους συγκρίνονται σε πάθος με εκείνες στην κηδεία του Μάο Τσε Τουνγκ. Οι κλαίοντες είναι οι ίδιοι που, έξι χρόνια αργότερα, το 1991, θα κατεδάφιζαν και θα ποδοπατούσαν το άγαλμα του Εμβἐρ Χότζα στην κεντρική πλατεία των Τιράνων. Ο Ραμίζ Αλία, χαρακτηρίστηκε ακόμη πιο επικίνδυνος από τον Χότζα, καθώς παρά τις μικρές μεταρρυθμίσεις που έκανε συνέχισε την ίδια πολιτική που είχε πια εξαντλήσει τον λαό. Με αποτέλεσμα σύντομα να αρχίσουν οι εξεγέρσεις που οδήγησαν στην πτώση του καθεστώτος το 1989, που σφραγίστηκε με την καταστροφή του αγάλματος του Στάλιν. Ο απολογισμός της σταλινικής δικτατορίας που κράτησε σαράντα έξι χρόνια είναι τραγικός: 5.037 άνδρες και 408 γυναίκες εκτελέστηκαν, 16.788 άνδρες και 7.367 γυναίκες καταδικάστηκαν σε ποινή φυλάκισης 35 χρόνων, 70.000 άτομα εκτοπίστηκαν και 354 ξένοι πολίτες αντιμετώπισαν το εκτελεστικό απόσπασμα.
Η πηγή είναι από το βιβλίο του Blendi Fevziu, Enver Hoxha: The Iron Fist of Albania και παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε την συγκεκριμένη περίοδο της πρόσφατης αλβανικής ιστορίας και του αλβανικού φαινομένου!
http://booksjournal.gr/slideshow/item/2381-enver-hohja-o-kommounistis-diktatoras-tis-albanias
Ο κομμουνισμός λοιπόν, άφησε πίσω του ένα κράτος οικονομικά κατεστραμμένο, οπισθοδρομικό και απομονωμένο από τον κόσμο. Ένα λαό φοβισμένο και αποπροσανατολισμένο, μια οικονομία αντίστοιχη με τις χώρες της υποσαχάριας Αφρικής, μια διαλυμένη κοινωνία βυθισμένη σε ακραία φτώχεια και μια ανάπηρη δημοκρατία. Δεν υπήρχαν ούτε τα βασικά αγαθά για να ζήσουν και η επιλογή να έρθουν στην Ελλάδα ήταν μονόδρομος. Έτσι το 1991 έρχεται το πρώτο μεγάλο κύμα Αλβανών που πέρασε τα ελληνικά σύνορα, ως επί το πλείστον παράνομα. Από τότε μέχρι σήμερα, αυτή η μετακίνηση αλβανικού πληθυσμού προς τη χώρα μας συνεχίστηκε αμείωτα, με αποκορύφωμα το δεύτερο μεγάλο κύμα του 1997.''Δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ, Αλβανέ, Αλβανέ'', ''Κωλοαλβανοί'',''ο καλύτερος Αλβανός έχει σκοτώσει τη μάνα του", Αλβανός ίσον δολοφόνος και κλέφτης ενώ η λέξη Αλβανός ισούται με βρισιά. Η προπαγάνδα των μέσων ενημέρωσης έδινε κι έπαιρνε με ειδήσεις που καταδείκνυαν τους Αλβανούς ως αιτία της ανόδου του δείκτη της εγκληματικότητας και το φυλετικό μίσος και ο ρατσισμός μπαίνουν για τα καλά στην ψυχή του Έλληνα καθώς και οι αντικοινωνικές συμπεριφορές. Η Ελλάδα ήταν μια χώρα που εξήγε μετανάστες και δεν είχε μάθει να εισάγει, και αυτά τα μεταναστευτικά ρεύματα την βρήκαν απροετοίμαστη.
Οι Αλβανοί ήρθαν από τον τέταρτο κόσμο όπως δήλωνε ο ίδιος ο Χότζα για την Αλβανία. Μια κλειστή και φυλακισμένη χώρα που δεν γνώριζε πως λειτουργεί ο υπόλοιπος πλανήτης και το τι σημαίνει καπιταλισμός και ατομική περιουσία. Η πρωτόγονη συμπεριφορά τους, η άγνοια τους σε συνδυασμό με μία εκ φύσεως κατσαπλιάδικη νοοτροπία, η ανέχεια και η ίδια η ιδιαιτερότητα των Αλβανών ήταν η αιτία των παρανομιών. Στην πραγματικότητα πάντως, την πρώτη 5ετια της δεκαετίας του ’90, από τους χιλιάδες δράστες εγκληματικών συμπεριφορών κάθε μορφής, ένα ποσοστό 3% ήταν Αλβανοί λαθρομετανάστες.
Οι Αλβανοί έζησαν στο περιθώριο μιας κοινωνίας που τους αντιμετώπισε ως μαύρα πρόβατα και η προσαρμογή τους δεν ήταν απλή υπόθεση. Όμως δούλεψαν σκληρά. Για πάνω από 15 χρόνια οι Αλβανοί και οι Αλβανές, έκαναν, κακοπληρωμένα, όλες εκείνες τις δουλειές που οι Έλληνες απαξιούσαν να κάνουν και πολλές φορές, αντιμετωπίζοντας ελεεινή εκμετάλλευση. Άντεξαν όμως και οι περισσότεροι ρίζωσαν στην Ελλάδα, έκαναν οικογένεια, έχτισαν σπίτια και επιχειρήσεις και τελικά, παρά τις δυσκολίες, ενσωματώθηκαν επιτυχώς στη χώρα μας.
Ο αριθμός των νόμιμων Αλβανών μεταναστών στην Ελλάδα είναι 500,000 που αποτελούν τη μεγαλύτερη πληθυσμιακή ομάδα μεταναστών στη χώρα μας, και 22.000 οι κοινές οικογένειες Αλβανών και Ελλήνων. Από το 2009 που ήρθε η οικονομική κρίση στην χώρα μας χιλιάδες Αλβανοί δοκίμασαν την επιστροφή στην πατρίδα τους αλλά με πιο προσωρινά χαρακτηριστικά. Ενώ πολλοί είναι εκείνοι που ανέβαλαν την επιστροφή τους αφού συνήθισαν την ένταξή τους στην Ελληνική κοινωνία και γιατί τα πράγματα στην Αλβανία είναι πολύ χειρότερα μιας και οικονομική ύφεση εξακολουθεί να υπάρχει με αποτέλεσμα μεγάλα ποσοστά ανεργίας και το κυριότερο μισθούς συντριπτικά πιο χαμηλούς από την Ελλάδα. Ο Rose έχει δουλέψει με πολλούς Αλβανούς σε ξενοδοχεία και έχει πολύ καλή σχέση σχεδόν με όλους. Μου έχει πει πως είναι καλά παιδιά, είναι της οικογένειας και πολύ δουλευταράδες. Δημιουργούν κλίκα μεταξύ τους σε μια δουλειά, και με την υπερβολική εργατικότητα τους πολλές φορές καπελώνουν τους υπόλοιπους. Αυτό βέβαια δεν το κάνουν άθελά τους. Θέλουν να φαίνονται ανώτεροι από τους άλλους και να έχουν την εκτίμηση του εργοδότη.
Τι περίμενα από το ταξίδι αυτό στην Αλβανία? Τίποτα! Μπορώ να πω πως πρώτη φορά που είχα περίεργα συναισθήματα γι’ αυτό το ταξίδι. Ακόμα κι εγώ που το αποφάσισα το ένοιωθα σαν λύση απόγνωσης αλλά δεν ήθελα να το παραδεχτώ. Όταν πήρα τα εισιτήρια στα χέρια μου είπα ‘’ Που πάω’’? Μου φανταζόταν κουφό το ότι θα ταξιδέψουμε στην Αλβανία. Μάλιστα ντρεπόμουν να το ανακοινώσω στα δικά μου άτομα. Και μόνο στο όνομα Αλβανία οι περισσότεροι φαντάζονται μια χώρα πάμφτωχη, με εξαθλιωμένους ανθρώπους, με μηδέν υποδομές και κανένα ταξιδιωτικό ενδιαφέρον. Η ερώτηση, τι θα πάτε να κάνετε εκεί μου γύριζε το μυαλό! Εμπόριο όπλων! Σαν τι να κάνουμε, τουρισμό φυσικά!
Υφίσταται όμως η λέξη Τουρισμός για την Αλβανία? Κι όμως. Ο τουρισμός στην Αλβανία έχει εκτιναχθεί τα τελευταία χρόνια και η αύξηση του είναι θεαματική. Αξιοσημείωτο είναι πως το 2005 η Αλβανία είχε μόνο 500.000 επισκέπτες ενώ το 2012, 4,2 εκατ. τουρίστες. Αύξηση 740% σε μόνο 7 χρόνια! Το 2011 η Αλβανία προτάθηκε ως κορυφαίος ταξιδιωτικός προορισμός από το Lonely Planet και το 2014 ανακηρύχθηκε υπ' αριθμόν 4 παγκόσμια τουριστικός προορισμός από τους Τάιμς της Νέας Υόρκης! Υπερβολικό ή όχι είναι γεγονός. Ο κύριος όγκος της τουριστικής βιομηχανίας είναι συγκεντρωμένος κατά μήκος των ακτών της Αδριατικής και του Ιονίου Πελάγους και διαθέτει τις ωραιότερες και πιο παρθένες παραλίες, την Αλβανική Ριβιέρα όπως τη λένε με πολλές αμμώδεις παραλίες, ακρωτήρια, όρμους, σκεπαστούς κόλπους, λιμνοθάλασσες, μικρές παραλίες με χαλίκια, και θαλασσινές σπηλιές. Όμως εντυπωσιακό είναι και το ορεινό μωσαϊκό της χώρας με το 70% του εδάφους της Αλβανίας να είναι ορεινό, με κοιλάδες όμορφα δάση, με βοσκότοπους, και πηγές που πλαισιώνονται από ψηλές κορυφές. Με εθνικά πάρκα και 3 Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco.
-To Berat την Πόλη των Χιλίων Παραθύρων
-Την καλοδιατηρημένη Οθωμανική μεσαιωνική πόλη του Αργυρόκαστρου
-Το Butrint μια Αρχαιοελληνική και Ρωμαϊκή πόλη στο Εθνικό Πάρκο Butrint
Όλα αυτά στη θεωρία. Περίμενα να δω την πράξη! Το πλάνο ήταν το εξής:
- Θεσσαλονίκη – Tirana
- Tirana – Berat
- Berat – Gjirokaster
- Gjirokaster – Sarante + Butrint
- Gjirokaster – Θεσσαλονίκη
Το πλάνο αυτό είχε και πολλές εσωτερικές μετακινήσεις και αυτό ήταν κάτι που με άγχωνε. Στα Τίρανα μάλιστα δεν υπάρχει ένας κεντρικός σταθμός λεωφορείων, και οι μετακινήσεις εντός της χώρας με τα κλασικά μεγάλα λεωφορεία που έχουν ένα ας πούμε χρονοδιάγραμμα και με τα furgon που είναι μίνι bus που ξεκινούν όταν γεμίσουν και δεν έχουν απόλυτα καθορισμένα δρομολόγια. Συνήθως τα δρομολόγια είναι πολύ πρωινά και στις περισσότερες περιπτώσεις σταματούν το μεσημέρι. Οπότε θέλει προσοχή μη πάει κάτι στραβά. Το site https://gjirafa.com/Autobus που έχει και εφαρμογή για το κινητό δεν είναι αξιόπιστο ούτε ξεκάθαρο. Με λίγα λόγια βλέποντας και κάνοντας. Πρώτη φορά που θα ήμασταν στο φλου. Εδώ είναι Αλβανία δεν είναι παίξε γέλασε!
Δεν είναι όμως καλύτερο όταν δεν έχεις καμία προσδοκία και τελικά ανατρέπονται όλα? Η ταπεινή Αλβανία τελικά μας πρόσφερε μια εξαιρετική ταξιδιωτική εμπειρία από όλες τις απόψεις. Αξιοθέατα, φυσικά τοπία, υπέροχα πανοράματα, ωραίο φαγητό, καλές υπηρεσίες και αυθεντικότητα. Και όλα αυτά ΠΑΜΦΤΗΝΑ! Και να μη ξεχάσω να αναφέρω τους υπέροχους ανθρώπους. Οι οποίοι έπαιξαν πολύ μεγάλο ρόλο και μας βοήθησαν στο να κυλίσουν όλα άψογα χωρίς ταλαιπωρίες και μπερδέματα. Όλοι έδειχναν μεγάλη χαρά και έκπληξη όταν καταλάβαιναν πως είμαστε Έλληνες. Και τι καλύτερο να μπορείς να συνεννοηθείς στη γλώσσα σου. Τουλάχιστον το 60% των ανθρώπων που συναναστραφήκαμε γνώριζαν από λίγα έως πολύ καλά ελληνικά και μπορεί να ήταν αναμενόμενο αλλά ήταν πολύ ευχάριστη έκπληξη για μας.
Στα Τίρανα παρατηρείται ένα γενικό κατασκευαστικό χάος αλλά η όψη της πόλης αλλάζει. Υπάρχει οργασμός εργασιών και όλο το κέντρο μοιάζει καινούριο! Ουρανοξύστες, ριζικές ανακατασκευές, προσεγμένα πάρκα με πολύ πράσινο, εικαστικές παρεμβάσεις, ανάπλαση του ποταμού που διασχίζει την πόλη, φρεσκοβαμμένα ιστορικά κτίρια και χρωματιστές πολυκατοικίες που κρύβουν την ασχήμια και μοντέρνα μαγαζιά συνθέτουν την εικόνα μιας σύγχρονης Ευρωπαϊκής πρωτεύουσας. Για δες τα Τίρανα!
Το Μπεράτ είναι ομολογουμένως η πιο όμορφη και φωτογενής πόλη της Αλβανίας. Στην παλιά πόλη σχεδόν όλα τα παραδοσιακά σπίτια είναι καλοδιατηρημένα αλλά και στο νέο κομμάτι η πόλη είναι προσεγμένη. Πλαισιώνεται από εντυπωσιακά βουνά και μαζί με το ποτάμι το σκηνικό είναι πραγματικά καταπληκτικό. Μου θύμισε το Μόσταρ στη Βοσνία.
Και το Αργυρόκαστρο όμως πανέμορφο σε στυλ Πήλιο. Και εδώ τα περισσότερα παραδοσιακά σπίτια έχουν ανακαινιστεί αλλά οι εργασίες συνεχίζονται κυρίως στον κεντρικό δρόμο της παλιάς πόλης. Και εδώ όλα καθαρά, όμορφα και προσεγμένα. Είχαμε και την τύχη να πετύχουμε το ετήσιο Φεστιβάλ φιλίας του Αργυροκάστρου, Festa e Miqesise Gjirokaster (Birra ELBAR).
Στους Α. Σαράντα η θάλασσα ήταν κρύσταλλο και η παραλιακή όμορφη και πεντακάθαρη με μια αύρα Ελληνική και καλοκαιρινή! Οι πολυκατοικίες όλες φρεσκοβαμμένες και πολλές απ’ αυτές ολοκαίνουριες και καλαίσθητες.
Το Βουθρωτό ή Butrint ακριβώς απέναντι από την Κέρκυρα, είναι μια καλή πηγή εσόδων για τη χώρα. Είναι το πιο σημαντικό και δημοφιλές μνημείο επίσκεψης και βρίσκεται σε ένα πανέμορφο φυσικό προστατευμένο Εθνικό Πάρκο. Απόλαυση για κάθε φωτογράφο!
Όμως και τα χωριά που περάσαμε στα πολλά χιλιόμετρα που διανύσαμε εντός της χώρας δεν ήταν καθόλου μίζερα και αποτελούνταν από εξαιρετικά μεγάλα καινούρια σπίτια με κήπους και αυλές. Χωριά χωρίς κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αλλά όπως όλα τα πεδινά χωριά και της Ελλάδας με σύγχρονες κατοικίες. Εκτός από τις πόλεις μας εντυπωσίασε όμως και το φυσικό τοπίο της Αλβανία με την λίμνη Οχρίδα στα σύνορα με την ΠΓΔΜ, με κοιλάδες και δάση, ποτάμια και κοφτερά βουνά Εθνικά πάρκα και με την Αδριατική θάλασσα στα δυτικά που της δίνει μεσογειακή λάμψη!
Είδαμε μια Βαλκανική χώρα φυσιολογική που δεν έχει να ζηλέψει τις άλλες, με ένα διαρκώς αναπτυσσόμενο οδικό δίκτυο. Η Βουλγαρία π.χ. μου έβγαλε πολύ περισσότερη φτώχια και μιζέρια. Η Αλβανία όχι και είμαι απόλυτα ειλικρινής. Από τις απαρχαιωμένες και ανεπαρκείς υποδομές και το φτωχό επιχειρηματικό περιβάλλον, δείχνει πια σημάδια αύξησης επενδύσεων και προοπτικές οικονομικής ανάπτυξης. Κάτι που δεν γνωρίζει ο περισσότερος κόσμος είναι πως η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα σε επενδύσεις στην Αλβανία και κατέχει το 30% του ΑΕΠ της Αλβανίας και της οικονομίας της!
Αυτό βέβαια έχει να κάνει καθαρά με την εξωτερική εικόνα της χώρας (ή την βιτρίνα) και τις επιχειρηματικές αλλαγές και βελτιώσεις που γίνονται. Γιατί η Αλβανία έχει ακόμα πολλά χιλιόμετρα να διανύσει για να γίνει μια σύγχρονη κοινωνία. Είναι η 7η πιο φτωχιά χώρα στην Ευρώπη όταν η Βοσνία είναι στην 6η θέση, η Σερβία στην 9η θέση και η Βουλγαρία στην 11η. Η λίστα αυτή περιλαμβάνει και τις χώρες του Καυκάσου και της πρώην Σ. Ένωσης γιατί στις περισσότερες λίστες η Αλβανία αναφέρεται ως η 2η πιο φτωχή χώρα στην Ευρώπη μετά τη Βοσνία. Μια χώρα που παρά τα βήματα προόδου είναι ακόμα μια χώρα με διαφθορά και με τη μαφία που ζει και βασιλεύει, με τη συμμετοχή ακόμα και υψηλά ιστάμενων προσώπων.
Πέρα από τα οικονομικά δεδομένα της χώρας και τα μεγάλα προβλήματα που ακόμα αντιμετωπίζει, αυτό το ταξίδι για μένα ήταν αποκάλυψη πραγματική. Η Αλβανία είναι ένα κρυμμένο διαμάντι στην Ευρώπη και προτείνω σε όλα τα ανήσυχα ταξιδιωτικά πνεύματα να τολμήσουν ένα ταξίδι εκεί. Δεν θα χάσουν. Και θα τελειώσω όπως άρχισα. Τα βαλκάνια πάντα έχουν τον τρόπο να σε εκπλήσσουν και να σου προσφέρουν ταξιδιωτικές συγκινήσεις!
Στα ταξιδιωτικά και διαδικαστικά τώρα. Τα εισιτήρια κλείστηκαν με την crazyholidays.
Το δρομολόγιο αναχώρησης ήταν Θεσσαλονίκη – Τίρανα μέσω Κρυσταλοπηγής http://www.crazyholidays.gr/222CCC0A.el.aspx με την εταιρεία Metro
και το δρομολόγιο επιστροφής ήταν Αργυρόκαστρο – Θεσσαλονίκη μέσω Κακαβιάς http://www.crazyholidays.gr/F4DCE852.el.aspx με την εταιρεία Liko&Kosta.
Η συνολική τιμή ήταν 58€ το άτομο. Η ταυτότητα με λατινικούς χαρακτήρες περνάει κανονικά στους τελωνιακούς ελέγχους στα σύνορα. Όσον αφορά το συνάλλαγμα. Δεν μπόρεσα να βρω αλβανικά Lek σε ανταλλακτήριο στη Θεσσαλονίκη. Φυσικά και οι Αλβανοί θέλουν το ευρώ. Έτσι κινηθήκαμε με ευρώ για τις πληρωμές στα ξενοδοχεία, 1-2 φορές σε εστιατόρια, 1 σε λεωφορείο, αλλά περισσότερο χρησιμοποιήσαμε Lek που πήρα από ανταλλακτήριο και μια φορά με ανάληψη από την χρεωστική μου κάρτα. Δεν χρησιμοποίησα ποτέ τις κάρτες μου σε POS που δεν είναι και πολύ διαδεδομένο στην Αλβανία. Αυτά είναι όλα. Τόσο απλά.
Η ώρα είναι γύρω στις 8 το πρωί και ο giannismits και ο Rose φτάνουν στα γραφεία της Crazy Holidays, Αναγνωστάκη 8, Κωνσταντινουπόλεως πολύ κοντά στον σταθμό ΚΤΕΛ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Οι ενδοιασμοί μου φεύγουν σιγά σιγά και έρχεται η ανυπομονησία και η χαρά για το επικείμενο ταξίδι και τη νέα ταξιδιωτική περιπέτεια. Οι επιβάτες είναι λίγοι και όλοι Αλβανοί. Στις 8:45 το λεωφορείο ξεκινάει και μαζί η νέα ταξιδιωτική ιστορία!
Last edited:
.
