Στο νησί του Πάσχα οι κάτοικοι αντιδρούν στον τουρισμό

[mariath]

Τον τελευταίο μήνα όλοι οι επισκέπτες στο νησί του Πάσχα έπρεπε να συμπληρώσουν μια κάρτα με λεπτομέρειες για την διαμονή και τις κινήσεις τους. Οι αρχές και οι ιθαγενείς του νησιού θεώρησαν ότι θα ήταν καλή ιδέα να ελέγχουν τις κινήσεις των τουριστών, με σκοπό την προστασία των μνημείων που βρίσκονται σε κίνδυνο.
Το ανώτατο δικαστήριο της Χιλής όμως έκρινε πρόσφατα την κίνηση αυτή ως αντισυνταγματική.
Οι 2.500 ιθαγενείς Rapa Nui από την άλλη αισθάνονται να "εξαφανίζονται" από τους 70.000 τουρίστες το χρόνο στο νησί τους. Το νησί δεν έχει υποδομές για τόσους επισκέπτες. Το περιβάλλον υποβαθμίζεται επικίνδυνα. Τα μνημεία κινδυνεύουν.

Πηγή: Guardian

 

[vagantos]

Οι αρχές και οι ιθαγενείς του νησιού θεώρησαν ότι θα ήταν καλή ιδέα να ελέγχουν τις κινήσεις των τουριστών, με σκοπό την προστασία των μνημείων που βρίσκονται σε κίνδυνο.

Οι 2.500 ιθαγενείς Rapa Nui από την άλλη αισθάνονται να "εξαφανίζονται" από τους 70.000 τουρίστες το χρόνο στο νησί τους. Το νησί δεν έχει υποδομές για τόσους επισκέπτες. Το περιβάλλον υποβαθμίζεται επικίνδυνα. Τα μνημεία κινδυνεύουν.

Πηγή: Guardian

Δεν είναι άραγε δικαίωμά τους, ο ελεγχόμενος τουρισμός;

 

[mariath]

Δεν είναι άραγε δικαίωμά τους, ο ελεγχόμενος τουρισμός;

Εδώ ανοίγουμε μια μεγάλη κουβέντα. Είναι σίγουρα δικαίωμά τους να ζουν σε έναν τόπο που δεν καταστρέφεται μέρα με τη μέρα, που δεν εξαντλούνται οι φυσικοί του πόροι. Από την άλλη όμως υπάρχει και το ερώτημα: Σε ποιόν ανήκουν τα μνημεία; Ανήκουν στους κατοίκους του τόπου που βρέθηκαν ή είναι παγκόσμια κληρονομιά;
Σε κάθε περίπτωση νομίζω ότι η ελεγχόμενη ροή τουριστών προστατεύει τόσο τα μνημεία όσο και τον τόπο και τους κατοίκους.

 

[maris-lou]

Εδώ ανοίγουμε μια μεγάλη κουβέντα. Είναι σίγουρα δικαίωμά τους να ζουν σε έναν τόπο που δεν καταστρέφεται μέρα με τη μέρα, που δεν εξαντλούνται οι φυσικοί του πόροι. Από την άλλη όμως υπάρχει και το ερώτημα: Σε ποιόν ανήκουν τα μνημεία; Ανήκουν στους κατοίκους του τόπου που βρέθηκαν ή είναι παγκόσμια κληρονομιά;
Σε κάθε περίπτωση νομίζω ότι η ελεγχόμενη ροή τουριστών προστατεύει τόσο τα μνημεία όσο και τον τόπο και τους κατοίκους.

Το πολιτιστικο αγαθο -μνημειο,εργο τεχνης- παραπεμπει σε μια κοινωνια και τον πολιτισμο της.Αυτη η κοινωνια ομως μπορει να μην ειναι η ιδια με κεινη που το κατεχει και το διαχειριζεται -Αγ.Σοφια,Αφροδιτη της Μηλου και χιλιαδες αλλα στον κοσμο-. Ενας λαος τα δημιουργησε,ενας αλλος τα διεσωσε, ενας τριτος κοκορευεται οτι του ανηκουν! Λαοι ενσωματωθηκαν,λαοι εξαφανιστηκαν,συνορα αλλαξαν και παει λεγοντας. Η ερωτηση λοιπον "σε ποιον ανηκουν τα μνημεια;" ειναι πλασματικη και τιθεται οταν διασταυρωνονται συμφεροντα και οι θεσεις θα ειναι οσες και τα συμφεροντα.Εγω λεω: σε μια αλλη ελευθερη (ουτοπικο) κοινωνια τα μνημεια δεν χρειαζεται ν'ανηκουν σε κανεναν παρα σε δυο μυθους,στην ιστορια και στο μελλον .Στην υπαρχουσα ομως "ανηκουν" στην τουριστικη βιομηχανια και τους υπηρετες της!!! Και μια που το εφερε ο λογος, εκεινα τα μαρμαρα του Παρθενωνα καλο ειναι να επιστρεψουν,οχι για να τα εχουμε οι ελληνες αλλα για να τα εχει ο Παρθενωνας.Να μην ειναι αλλου ο παπας,αλλου τα ρασα . Οσο για το νησι του Πασχα,αφου απο αυτη την...βαρια (ογκολιθοι) κληρονομια ζουν, δικαιως την προστατευουν.
​

 

[mariath]

Μα ως πλασματική έθεσα κι εγώ την ερώτηση "σε ποιον ανήκουν τα μνημεία". Ένα μνημείο δεν μπορεί να ανήκει σε κανέναν, παρά μόνο σ' αυτόν που το δημιούργησε (πιθανώς πολλούς αιώνες πριν). Με αυτή την έννοια, τα αγάλματα στο νησί του Πάσχα ανήκουν σε ολόκληρη την ανθρωπότητα, αλλά η γη που τα φιλοξενεί ανήκει στους κατοίκους της. Και εδώ έρχεται η σύγκρουση. Τα μνημεία πρέπει να είναι ανοικτά και προσπελάσιμα από όλους, ακόμη και σε κείνη την μακρινή γωνιά του πλανήτη, από την άλλη όμως το νησί φτάνει στον κορεσμό και την υπερεκμετάλλευση. Και ενώ ο τουρισμός ταϊζει τον ντόπιο πληθυσμό, μπορεί πολύ γρήγορα να οδηγήσει στην καταστροφή του. Αυτό που προστατεύουν επομένως πρώτα απ' όλα οι κάτοικοι είναι η επιβίωσή τους στον τόπο που γεννήθηκαν.

 

[taver]

Τι θα πει ελεγχόμενος τουρισμός?
Από τη στιγμή που η χώρα τους δίνει βίζα και επιτρέπει την είσοδο σε κάποιον επισκέπτη, αυτός (προφανώς, για δημοκρατίες) επιτρέπεται να κινηθεί ελεύθερα σε όλους τους δημόσιους χώρους, όπως και ο ντόπιος. Οτιδήποτε διαφορετικό είναι απλά ρατσιστικό. Πολύ λογική και αναμενόμενη η απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου της Χιλής.
Σε όλο τον κόσμο, λαμβάνουν τα προστατευτικά μέτρα που χρειάζεται για να διατηρηθεί ένα μνημείο, και επιμερίζουν το κόστος του στα εισιτήρια που πληρώνουν οι επισκέπτες (του μνημείου, και όχι ενός δημόσιου χώρου). Σε ένα βαθμό αυτό λειτουργεί και ως "έλεγχος" του αριθμού των τουριστών που επισκέπτονται το μνημείο. Όμως το μέτρο αυτό δεν ήταν για την προστασία των μνημείων, που είναι συγκεκριμένα σημεία πάνω στο νησί, αλλά για τους δρόμους και την κωμόπολη τους. Δηλαδή για την "εθνική καθαρότητα" του χωριού τους.
Αν εναντιωθήκαμε μια φορά στο μέτρο που ήθελε να επιβάλει θέσεις "ρεζερβέ" για Μιλανέζους στο μετρό του Μιλάνου, αυτό που πήγαν να κάνουν οι ιθαγενείς αυτοί είναι πολύ χειρότερο. Συγκρινόμενο ευθέως με μέτρα των Ναζί κατά των Εβραίων.

 

[vagantos]

Αν εναντιωθήκαμε μια φορά στο μέτρο που ήθελε να επιβάλει θέσεις "ρεζερβέ" για Μιλανέζους στο μετρό του Μιλάνου, αυτό που πήγαν να κάνουν οι ιθαγενείς αυτοί είναι πολύ χειρότερο. Συγκρινόμενο ευθέως με μέτρα των Ναζί κατά των Εβραίων.

Ασχολίαστο λόγω Σαββατόβραδου.
Οποιοσδήποτε συνεπής Κεντροβορειοευρωπαίος το Σαββατόβραδο μπορεί να πιεί κάτι παραπάνω χωρίς να παρεξηγηθεί.
Εις υγείαν...

 

[taver]

Αν έχετε κάποιο σχόλιο να κάνετε, κάντε το. Όχι χαζομαρούλες. Ναι, θεωρώ φασιστική τη δήλωση που ζητούσαν οι ιθαγενείς, και ναι, το ανώτατο δικαστήριο της Χιλής αυτό ακριβώς έκρινε. Είτε σας αρέσει, είτε όχι. Μπορεί οι ιθαγενείς να είναι 100 χιλιάδες φορές πιο συμπαθείς από τους Ναζί, αλλά τα δικαστήρια κρίνουν πράξεις κι όχι συναισθήματα και ανθρώπους.

 

[ΕΡΣΗ]

αλλά τα δικαστήρια κρίνουν πράξεις κι όχι συναισθήματα και ανθρώπους.

Εξ οσων γνωριζω τα δικαστηρια οφειλουν να κρινουν τις πραξεις των ανθρωπων, επομενως η δικαστικη αποφαση στις πλατες των ανθρωπων πεφτει. Επιπλεον οσον αφορα σε ορισμενου ειδους δικες, ποινικες κυριως, τα συναισθηματα παιζουν μεγαλο ρολο στην εκβαση της κρισης του δικαστηριου: για παραδειγμα ο φοβος η ταραχη στην υπερβαση της αμυνας, ο βρασμος ψυχικης ορμης στην ανθρωποκτονια εκ προθεσεως κλπ. Αλλα και σε αστικες δικες (πχ αγωγες για προσβολη της προσωπικοτητας) παλι εξεταζεται κατα ποσον καποια συναισθηματα εχουν προσβληθει, οπως για παραδειγμα το συναισθημα του αυτοσεβασμου. Επισης πολυ συχνα επιδικαζονται αποζημιωσεις για ψυχικη οδυνη. Ολα αυτα ειναι συναισθηματα, τα οποια λαμβανονται υποψη απο τον δικαστη στη διαμορφωση της αποφασης του. Εννοειται βεβαια οτι η ολη δικαστικη διαδικασια ξεκινα επειδη υπαρχει καποια πραξη, αλλα στις περιπτωσεις που τα συναισθηματα παιζουν ρολο στην εκτελεση της πραξης, η πραξη αυτη εξεταζεται ενταγμενη στο συναισθηματικο πλαισιο που τη δημιουργησε η την κατευθυνε, η επισης τι συναισθηματικες επιπτωσεις δημιουργησε στον ψυχισμο του θυματος.

Από τη στιγμή που η χώρα τους δίνει βίζα και επιτρέπει την είσοδο σε κάποιον επισκέπτη, αυτός (προφανώς, για δημοκρατίες) επιτρέπεται να κινηθεί ελεύθερα σε όλους τους δημόσιους χώρους, όπως και ο ντόπιος. Οτιδήποτε διαφορετικό είναι απλά ρατσιστικό.

Καταρχην καθε χωρα εχει το δικαιωμα να επιτρεψει σε ξενους υπηκοους την προσβαση σε ορισμενες περιοχες για λογους δημοσιας ταξης, εθνικου συμφεροντος κλπ. Επομενως καλλιστα μια δημοκρατικη χωρα, επικαλουμενη τετοιους λογους, μπορει να απαγορευσει την προσβαση καποιων περιοχων σε ξενους υπηκοους. Και θα μπορουσε να χαρακτηριστει ως λογος εθνικου συμφεροντος οι υπερμετρες σε αριθμο τουριστων επισκεψεις σε καποιες περιοχες εφοσον απειλειται η τοπικη κουλτουρα, πανιδα, χλωριδα, καποιο μνημειο κλπ. Για παραδειγμα υπαρχουν δαση και εθνικοι δρυμοι οι οποιοι δεχονται συγκεκριμενες επισκεψεις ημερησιως : Αν δεχοντουσαν τους διπλασιους η ισορροπια ειναι πιθανον να διαταρασσοταν. Επομενως γινονται δεκτοι μεχρι ενας συγκεκριμενος αριθμος επισκεπτων.
Παραδειγμα ετερον (δικο μας) Στο Αγιο Ορος προσερχονται τοσοι επισκεπτες οσοι μπορουν να φιλοξενησουν οι ιερες μονες. Υπαρχουν μερες κατα τις οποιες δεν εκδιδονται παρα πανω διαμονητηρια και καποιοι μενουν απ΄ εξω.
Ρατσιστικο θα ηταν να απαγορευοταν η προσβαση στην Νησο του Πασχα για παραδειγμα (τυχαιο) στους κινεζους και ολες οι υπολοιπες φυλες του κοσμου να μπορουσαν να επισκεφθουν ελευθερα την Νησο και τα αρχαια. Αν ο περιορισμος αφορα εν γενει τους παντες και οι προυποθεσεις της επισκεψης ειναι κοινες για ολους, τοτε δεν μπορω να διακρινω κανεναν ρατσισμο στοχευμενο εναντιον καποιας συγκεκριμενης κατηγοριας ανθρωπων. Αν για παραδειγμα καποια δημοσια αρχη οριζε οτι το νησι για να διατηρησει τον χαρακτηρα του χωρις σοβαρες αλλοιωσεις μπορει να αντεξει 35.000 τουριστες αντι για 70.000 οπως ειναι φετος, και οσοι ενδιαφεροντουσαν να το επισκεφθουν ειχαν τη δυνατοτητα να εγγραφουν σε μια λιστα αναμονης και μετα απο καποιο χρονικο διαστημα θα ερχοταν και η σειρα τους, δεν βλεπω που εγγυται ο ρατσισμος. Δεν θα εξαιρειτο κανεις απο τη λιστα, επειδη ειναι κιτρινος, κοκκινος, μαυρος, μουσουλμανος, εβραιος, ομοφυλοφιλος, παχυσαρκος, ασθενης του ειτζ η οποιαδηποτε αλλη μειοτικη διακριση.

Για να ξαναρθουμε στο θεμα, απο αυτα που εχω διαβασει, kathimerini.gr | ,το ζητημα δεν ειναι το γεγονος οτι ολες αυτες οι επισκεψεις "κουραζουν" τα μνημεια- τα μνημεια δεν βρισκονται σε χειροτερη κατασταση απο αυτη στην οποια βρισκοντουσαν εδω και καιρο και δεν φαινεται να εχουν υποστει φθορες απο τις επισκεψεις. Αυτοι που εχουν κουραστει, και απ' οτι συμπεραινω δεν εχουν σοβαρα οφελη απο την ολη ιστορια, ειναι ο ντοπιος πληθυσμος: Το μισο νησι εχει κυρηχθει εθνικος δρυμος, το υπολοιπο 30% ειναι πρωην βοσκοτοπι, νυν ιδιοκτησια της χιλιανης κυβερνησης, με συνεπεια οι κατοικοι της νησου να εχουν στη διαθεση τους μονο το υπολοιπο 20%. Απο την αλλοι απ' οτι φαινεται δεν εχουν και κανενα οικονομικο οφελος απο την τουριστικοποιηση του νησιου τους -η αν εχουν ειναι πολυ χαμηλο- τα εσοδα αλλοι, εκτος νησου, τα καρπωνονται. Οποτε κανουν τις εξης σκεψεις: αν δεν ειχαμε τα αγαλματα θα ειχαμε περισσοτερη γη και την ησυχια μας. Ενδεχομενως να εχουν δικιο, ενδεχομενως και αδικο. Το ζητημα ειναι οτι απο αυτην την τεραστια μπιζνα που γινεται στο εδαφος τους αυτοι δεν κερδιζουν τιποτε. Και διαμαρτυρονται γιατι βλεπουν κοσμο να ερχεται και κοσμο να φευγει και αυτοι να μην εχουν ανεβασει το βιωτικο τους επιπεδο. Αυτο που λενε ειναι δηλαδη: "αφου δε μπορουμε να πλουτισουμε εξ αιτιας των αρχαιων καλυτερα να μας αφηναν στην ησυχια μας και στον παλιο μας τροπο ζωης". Προφανως το οικονομικο μοντελο αναπτυξης της περιοχης δεν ειναι και το δικαιοτερο που θα μπορουσε να εφαρμοστει.

Αν εναντιωθήκαμε μια φορά στο μέτρο που ήθελε να επιβάλει θέσεις "ρεζερβέ" για Μιλανέζους στο μετρό του Μιλάνου, αυτό που πήγαν να κάνουν οι ιθαγενείς αυτοί είναι πολύ χειρότερο.

Τωρα πως να σχολιασω το γεγονος οτι εξισωνονται καποιοι ταλαιπωροι μεταναστες, οι οποιοι ηρθαν απο ποιος ξερει που, και θελουν να μπουν στα Μεσα Μαζικης Μεταφορας για να πανε σπιτι τους, στις δουλειες τους κλπ, με εκεινους που τους περισσευει χρονος και χρημα και επιθυμουν να ταξιδεψουν στην ακρη του κοσμου (στην κυριολεξια) για την αναψυχη τους; Και μαλιστα να χαρακτηριζεται και η ενδεχομενη απαγορευση προσεγγισης στην εν λογω Νησο ως πολυ χειροτερο παθημα απο αυτο που θα συνεβαινε στους μεταναστες στον ιταλικο βορα;
Ας το αποδωσω και εγω οπως και ο Vagnatos στον Πυρετο του Σαββατοβραδου.

 

[taver]

Εξ οσων γνωριζω τα δικαστηρια οφειλουν να κρινουν τις πραξεις των ανθρωπων, επομενως η δικαστικη αποφαση στις πλατες των ανθρωπων πεφτει. Επιπλεον οσον αφορα σε ορισμενου ειδους δικες, ποινικες κυριως, τα συναισθηματα παιζουν μεγαλο ρολο στην εκβαση της κρισης του δικαστηριου: για παραδειγμα ο φοβος η ταραχη στην υπερβαση της αμυνας, ο βρασμος ψυχικης ορμης στην ανθρωποκτονια εκ προθεσεως κλπ. Αλλα και σε αστικες δικες (πχ αγωγες για προσβολη της προσωπικοτητας) παλι εξεταζεται κατα ποσον καποια συναισθηματα εχουν προσβληθει, οπως για παραδειγμα το συναισθημα του αυτοσεβασμου. Επισης πολυ συχνα επιδικαζονται αποζημιωσεις για ψυχικη οδυνη. Ολα αυτα ειναι συναισθηματα, τα οποια λαμβανονται υποψη απο τον δικαστη στη διαμορφωση της αποφασης του. Εννοειται βεβαια οτι η ολη δικαστικη διαδικασια ξεκινα επειδη υπαρχει καποια πραξη, αλλα στις περιπτωσεις που τα συναισθηματα παιζουν ρολο στην εκτελεση της πραξης, η πραξη αυτη εξεταζεται ενταγμενη στο συναισθηματικο πλαισιο που τη δημιουργησε η την κατευθυνε, η επισης τι συναισθηματικες επιπτωσεις δημιουργησε στον ψυχισμο του θυματος.

Καλά όλα αυτά, τα αποδέχομαι πλήρως, ακαδημαϊκά, αλλά δεν αντιλαμβάνομαι τη σχέση τους με το θέμα των κατοίκων της νήσου του Πάσχα.

Καταρχην καθε χωρα εχει το δικαιωμα να επιτρεψει σε ξενους υπηκοους την προσβαση σε ορισμενες περιοχες για λογους δημοσιας ταξης, εθνικου συμφεροντος κλπ. Επομενως καλλιστα μια δημοκρατικη χωρα, επικαλουμενη τετοιους λογους, μπορει να απαγορευσει την προσβαση καποιων περιοχων σε ξενους υπηκοους. Και θα μπορουσε να χαρακτηριστει ως λογος εθνικου συμφεροντος οι υπερμετρες σε αριθμο τουριστων επισκεψεις σε καποιες περιοχες εφοσον απειλειται η τοπικη κουλτουρα, πανιδα, χλωριδα, καποιο μνημειο κλπ. Για παραδειγμα υπαρχουν δαση και εθνικοι δρυμοι οι οποιοι δεχονται συγκεκριμενες επισκεψεις ημερησιως : Αν δεχοντουσαν τους διπλασιους η ισορροπια ειναι πιθανον να διαταρασσοταν. Επομενως γινονται δεκτοι μεχρι ενας συγκεκριμενος αριθμος επισκεπτων.
Παραδειγμα ετερον (δικο μας) Στο Αγιο Ορος προσερχονται τοσοι επισκεπτες οσοι μπορουν να φιλοξενησουν οι ιερες μονες. Υπαρχουν μερες κατα τις οποιες δεν εκδιδονται παρα πανω διαμονητηρια και καποιοι μενουν απ΄ εξω.
Ρατσιστικο θα ηταν να απαγορευοταν η προσβαση στην Νησο του Πασχα για παραδειγμα (τυχαιο) στους κινεζους και ολες οι υπολοιπες φυλες του κοσμου να μπορουσαν να επισκεφθουν ελευθερα την Νησο και τα αρχαια. Αν ο περιορισμος αφορα εν γενει τους παντες και οι προυποθεσεις της επισκεψης ειναι κοινες για ολους, τοτε δεν μπορω να διακρινω κανεναν ρατσισμο στοχευμενο εναντιον καποιας συγκεκριμενης κατηγοριας ανθρωπων. Αν για παραδειγμα καποια δημοσια αρχη οριζε οτι το νησι για να διατηρησει τον χαρακτηρα του χωρις σοβαρες αλλοιωσεις μπορει να αντεξει 35.000 τουριστες αντι για 70.000 οπως ειναι φετος, και οσοι ενδιαφεροντουσαν να το επισκεφθουν ειχαν τη δυνατοτητα να εγγραφουν σε μια λιστα αναμονης και μετα απο καποιο χρονικο διαστημα θα ερχοταν και η σειρα τους, δεν βλεπω που εγγυται ο ρατσισμος. Δεν θα εξαιρειτο κανεις απο τη λιστα, επειδη ειναι κιτρινος, κοκκινος, μαυρος, μουσουλμανος, εβραιος, ομοφυλοφιλος, παχυσαρκος, ασθενης του ειτζ η οποιαδηποτε αλλη μειοτικη διακριση.

Αντιλαμβάνομαι πλήρως ένα περιορισμό πρόσβασης σε χώρο εθνικών πάρκων, κλπ. Ή ένα περιορισμό συγκεκριμένου αριθμού επισκεπτών. Ή την είσοδο μόνο με συνοδεία. Η συγκεκριμένο αριθμό από επισκέψεις ημερησίως. Όλα είναι έγκυρα μέτρα που μπορεί να εφαρμοστούν οπουδήποτε στον κόσμο. Κι αν υπάρχει λόγος, να εφαρμοστούν κι εκεί. Αρκεί να εφαρμόζονται με τον ίδιο τρόπο για όλους, αυτόχθονες και επισκέπτες.
Αυτό που δεν αποδέχομαι, είναι η υποχρεωτική δήλωση για τις κινήσεις κάποιου σε χώρο που δεν είναι χαρακτηρισμένος. Αν ήθελε η κυβέρνηση της Χιλής να κηρύξει όλο το νησί ως εθνικό πάρκο ας το έκανε, υποπτεύομαι όμως ότι αυτό θα σήμαινε απαγόρευση μιας σειράς επικερδών δραστηριοτήτων που έχουν τώρα οι κάτοικοι.
Και είναι μια τουριστική οικονομία σε απόλυτη άνθηση. Από τους 3300 κατοίκους το 2002, τώρα ο πληθυσμός έχει φτάσει τους 5000, με μηδενική ανεργία (πηγή: Easter Island -- tourists destroying 'perfect place' - Winnipeg Free Press)

Για να ξαναρθουμε στο θεμα, απο αυτα που εχω διαβασει, kathimerini.gr | ,το ζητημα δεν ειναι το γεγονος οτι ολες αυτες οι επισκεψεις "κουραζουν" τα μνημεια- τα μνημεια δεν βρισκονται σε χειροτερη κατασταση απο αυτη στην οποια βρισκοντουσαν εδω και καιρο και δεν φαινεται να εχουν υποστει φθορες απο τις επισκεψεις. Αυτοι που εχουν κουραστει, και απ' οτι συμπεραινω δεν εχουν σοβαρα οφελη απο την ολη ιστορια, ειναι ο ντοπιος πληθυσμος: Το μισο νησι εχει κυρηχθει εθνικος δρυμος, το υπολοιπο 30% ειναι πρωην βοσκοτοπι, νυν ιδιοκτησια της χιλιανης κυβερνησης, με συνεπεια οι κατοικοι της νησου να εχουν στη διαθεση τους μονο το υπολοιπο 20%. Απο την αλλοι απ' οτι φαινεται δεν εχουν και κανενα οικονομικο οφελος απο την τουριστικοποιηση του νησιου τους -η αν εχουν ειναι πολυ χαμηλο- τα εσοδα αλλοι, εκτος νησου, τα καρπωνονται. Οποτε κανουν τις εξης σκεψεις: αν δεν ειχαμε τα αγαλματα θα ειχαμε περισσοτερη γη και την ησυχια μας. Ενδεχομενως να εχουν δικιο, ενδεχομενως και αδικο. Το ζητημα ειναι οτι απο αυτην την τεραστια μπιζνα που γινεται στο εδαφος τους αυτοι δεν κερδιζουν τιποτε. Και διαμαρτυρονται γιατι βλεπουν κοσμο να ερχεται και κοσμο να φευγει και αυτοι να μην εχουν ανεβασει το βιωτικο τους επιπεδο. Αυτο που λενε ειναι δηλαδη: "αφου δε μπορουμε να πλουτισουμε εξ αιτιας των αρχαιων καλυτερα να μας αφηναν στην ησυχια μας και στον παλιο μας τροπο ζωης". Προφανως το οικονομικο μοντελο αναπτυξης της περιοχης δεν ειναι και το δικαιοτερο που θα μπορουσε να εφαρμοστει.

Δε νομίζω ότι είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα (δείτε το link που έδωσα παραπάνω).

Τωρα πως να σχολιασω το γεγονος οτι εξισωνονται καποιοι ταλαιπωροι μεταναστες, οι οποιοι ηρθαν απο ποιος ξερει που, και θελουν να μπουν στα Μεσα Μαζικης Μεταφορας για να πανε σπιτι τους, στις δουλειες τους κλπ, με εκεινους που τους περισσευει χρονος και χρημα και επιθυμουν να ταξιδεψουν στην ακρη του κοσμου (στην κυριολεξια) για την αναψυχη τους; Και μαλιστα να χαρακτηριζεται και η ενδεχομενη απαγορευση προσεγγισης στην εν λογω Νησο ως πολυ χειροτερο παθημα απο αυτο που θα συνεβαινε στους μεταναστες στον ιταλικο βορα;
Ας το αποδωσω και εγω οπως και ο Vagnatos στον Πυρετο του Σαββατοβραδου.

Όπως αποφάσισε και το ανώτατο δικαστήριο της Χιλής, η υποχρέωση για το Visitor Card παραβίαζε το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της ελευθερίας της μετακίνησης, και, σύμφωνα με τη μετάφραση του Guardian ήταν "arbitrary, illegal and unconstitutional".

Ίσως δεν έφερα και το καλύτερο παράδειγμα περιορισμού της ελευθερίας μετακίνησης. Αλλά και πάλι, το γεγονός ότι οι ταλαίπωροι μετανάστες μας βγάζουν (σε όλους) συναισθήματα συμπόνοιας, δε σημαίνει ότι τα δικά τους δικαιώματα είναι πιο σημαντικά από των υπολοίπων - αλλιώς έχουμε αντίστροφο ρατσισμό (reverse discrimination).

 

[Yorgos]

Βρέθηκα στη Χιλή τον προηγούμενο μόλις μήνα, οπότε και οι ντόπιοι είχαν αποκλείσει -πάλι- το αεροδρόμιο του νησιού τους. Υπήρχε τηλεοπτικό ντιμπέητ για το θέμα, εκτεταμένο ρεπορτάζ, μίλησα και με εργαζόμενους στον τουρισμό και φοβάμαι ότι το άρθρο της Guardian είναι ολίγον εκτός θέματος, μάλλον έχασε το νόημα της διαμάχης. Το θέμα ΔΕΝ είναι οι ξένοι τουρίστες, αλλά το τελείως αντίθετο: οι Χιλιανοί, ή καλύτερα οι κάτοικοι της ηπειρωτικής Χιλής. Εξηγούμαι:

Οι ντόπιοι έχουν περάσει από χίλια κύματα με απίστευτες καταπατήσεις των δικαιωμάτων τους μέχρι και πολύ πρόσφατα, αν διαβάσει κανείς την ιστορία του νησιού θα μάθει για μαζική απαγωγή σκλάβων για να εργαστούν στη συλλογή περιττωμάτων πουλιών για ιδιωτικές εταιρείες, το όλο θέμα της υφαρπαγής του νησιού από τη Χιλή είναι περίπλοκο και τέλος πάντων με δυο κουβέντες οι πρόγονοι των σημερινών ντόπιων έχουν τραβήξει πολλά. Γι' αυτούς τους (ιστορικούς) λόγους είχαν και κάποια δικαιώματα, όχι απλά ως απομονωμένη περιοχή αλλά και ως ταλαιπωρημένη εθνότητα.

Ένα λοιπόν από αυτά είναι πως μόνο οι απόγονοι των ιθαγενών έχουν δικαίωμα κατοχής γης και λειτουργίας εταιρειών (που από την ώρα που η οικονομία κινείται γύρω από τον τουρισμό στο νησί, μιλάμε για τουριστικές εταιρείες). Σκοπός του ήταν νόμου να προστατεύσει τους ντόπιους από έναν νέο εποικισμό από τους υπόλοιπους Χιλιανούς. Ε, αυτός ο νόμος τα τελευταία χρόνια καταστρατηγείται. Με δεδομένη την καλπάζουσα επισκεψιμότητα και άρα κερδοφορία του νησιού, πολλοί ηπειρώτες Χιλιανοί σκαρφίζονται διάφορα κόλπα για να μείνουν, να εργαστούν και μερικές φορές και να επενδύσουν στο νησί. Από την πλαστογράφηση εγγράφων που υποδηλώνουν την εθνότητα στην οποία ανήκουν, μέχρι τη διεξαγωγή λευκών γάμων, την εμφάνισή τους ως "επισκεπτών" ατόμων που μένουν στο νησί μόνιμα κλπ.

Ο σκοπός λοιπόν της διαβόητης "τουριστικής κάρτας", ο λόγος ύπαρξης της οποίας είναι ο ίδιος που έχει και η τουριστική βίζα σε μια χώρα (δηλαδή τον έλεγχο της διάρκειας της παραμονής κάποιου στη χώρα και τη διαβεβαίωση πως δεν μεταναστεύει εκεί με πρόσχημα τον τουρισμό) είναι βασικά να περιορίσει τους Χιλιανούς που μεταναστεύουν στο νησί, δηλαδή να τους θέσει χρονικό περιορισμό διαμονής προκειμένου από τη μία να εξασφαλίζεται η πρόσβασή τους σε εθνικά μνημεία της χώρας, αλλά χωρίς αυτό να γίνεται εις βάρος της "γηγενότητας" (αδόκιμος όρος, το ξέρω) του νησιού. Να μη γίνει δηλαδή το νησί άλλο ένα κομμάτι της Χιλής στο οποίο οι ιθαγενείς θα είναι μια μειονότητα.

Οι ντόπιοι εξήγησαν πως το πρόβλημά τους δεν είναι σε καμία περίπτωση οι ξένοι τουρίστες, αλλά οι λαθρομετανάστες, που στην προκειμένη περίπτωση είναι οι ίδιοι που προσάρτησαν το νησί, δηλαδή οι Χιλιανοί. Το θέμα που τίθεται είναι ο βαθμός αυτονομίας του νησιού, το γιατί δεν εφαρμόζονται οι υπάρχοντες νόμοι και όχι η όποια παρέμβαση στα δικαιώματα διακίνησης των επισκεπτών ή της προσβασιμότητας στα μνημεία. Τέθηκαν και θέματα προστασίας των μνημείων, αλλά ήταν δευτερεύουσας φύσης και φάνηκε να συμφωνούν όλοι επ' αυτών.

Παρόμοια θέματα έχουν προκύψει και με τους Αβορίγινες, τους Κούνα στον Παναμά, τους Ινδιάνους στις ΗΠΑ (π.χ το θέμα των ιδιοκτητών καζίνο), τους Μαορί, τους Γουαρανί κλπ. Για μένα το ερώτημα που τίθεται είναι πώς προστατεύεις μια μειονότητα που τράβηξε πολλά (τι πολλά...γενοκτονία δηλαδή) χωρίς να παραβιάζεις το σύνταγμα και την εξασφάλιση των ίδιων δικαιωμάτων σε όλους τους πολίτες. Πόσο δίκαιο είναι το positive discrimination δηλαδή; Το θέμα δεν έχει να κάνει με την προστασία των μνημείων, το διεθνή τουρισμό (που φυσικά και τον θέλουν οι ντόπιοι, σχεδόν αποκλειστικά από αυτόν ζουν) ή με το αν οι ντόπιοι βγάζουν λίγα από τον τουρισμό (οι ίδιοι λένε πως είναι ικανοποιημένοι).

 

[eva kas]

α ρε Γιωργο αν δεν σε ειχαμε πραγματικα θα ειμασταν "φτωχοι"!
οπως παντα κατατοπιστικοτατος και ενημερωμενος πληρης!να 'σαι καλα!