Μεξικό Στο Νότιο Μεξικό ο ουρανός είναι...αλλιώς

[campesino]

οχι δεν πήγα...
πήγα σε περίεργα μέρη γενικά, ήμουν με μια κοπέλα μεξικάνα που με τραβολόγαγε αλλα γενικά είχα μυστήρια δρομολόγια...σκέψου έμεινα και 2-3 μέρες στην πατρική της πόλη, Culiacan, Sinaloa...αμα γκουγκλάρεις λίγο θα δείς...πέρι τίνος πρόκειται η πόλη!!

έχεις πάει εκεί που μου είπες/σκέφτεσαι να πάς?

 

[Rosa]

Το σκέφτομαι, (φυσικά...:xmas_mrgreen, αλλά ακόμα προσπαθώ να καταλήξω αν πρέπει να αφιερώσω το ταξίδι αποκλειστικά στο βορρά ή αποκλειστικά στο νότο....Νομίζω ότι η ιστορία σου θα με βοηθήσει να αποφασίσω.:xmas_biggrin:

Αυτό το μέρος, πάντως, με έχει μαγέψει...Προσπάθησα να βρω μια φωτο αντάξιά του για να πάρεις μια ιδέα, αλλά θα το αδικήσω...Κάνε ένα γκουγκλάρισμα, να δεις...:xmas_wink:

 

[campesino]

είναι εξαίρετο έχεις δίκιο...αλλα άμα είναι το βαρόμετρο που σε κάνει να πας βόρεια, προτρέχω στο τέλος της ιστορίας μου (όταν αυτή ολοκληρωθεί!) και σου προτείνω να το ξανασκεφτείς χαχαχα!

η ποικιλία του νότου δεν συγκρίνεται ούτε κατα διάνοια με αυτά που έχει να προσφέρει ο βορράς κατα την άποψή μου...

εσυ θα αποφασίσεις βέβαια

θα προσπαθήσω αν οχι σήμερα να σου στείλω μερικά πραγματάκια για το νότο...

 

[Rosa]

Ποικιλία, μάλιστα, αυτό είναι το κλειδί!:xmas_biggrin:

(αναμένω τα 'μερικά πραγματάκια' με αγωνία!.........)

 

[campesino]

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ

Γουστάρω πολύ τους χάρτες. Εκεί χαράζω την δική μου πορεία, διαλέγω τον ρυθμό που μου κάνει και τραβάω τον δρόμο μου χωρίς κανένας να με ενοχλεί.
Το πιο σημαντικό σημείο ενός ταξιδιού είναι ο σχεδιασμός του (ειδικά αν είναι μικρής διάρκειας μέχρι 1 μήνα π.χ και ανάλογα τη χώρα). Τι πιο αναζωογονητικό, απο το να γυρνάς απο μια δουλειά που (πιθανότατα) μισείς και να ψαχουλεύεις τον χάρτη του επόμενου ταξιδιού κάνοντας σαν παιδάκι του δημοτικού που μόλις ανακάλυψε το αλφάβητο?

Mια γραμμή στον χάρτη μπορεί να περιλαμβάνει 2 πόλεις, μερικές δεκάδες χωριά, χιλιάδες ανθρώπους, έναν έρωτα της ζωής σου, μια πιθανή καταστροφή και αμέτρητες εμπειρίες ζωής. Γι αυτό να την σχεδιάζεις με σύνεση αλλά χωρίς δισταγμούς, φραγμούς ή φόβους.

Όσον αφορά το Μεξικό τώρα.

Αχανές. Πραγματικά. Μπορώ να πω οτι με τρομάζει, αλλά δεν θα μασήσω κιόλας. Θα παραθέσω 2 χάρτες στους οποίους προσπάθησα να βάλω τα σημεία με όση μεγαλύτερη ακρίβεια μπορούσα λόγω της κλίμακας του κάθε χάρτη. Πιο μετά θα ανεβάσω έναν χάρτη για κάθε πόλη και μεγαλύτερη ακρίβεια στα επιμέρους στοιχεία.

Έχω σημειώσει και βασικές αποστάσεις (με αρκετή ακρίβεια) για όποιον μπορεί να φανούν χρήσιμες.

Φαντάζει αστείο αποστάσεις 150 χιλιομέτρων να χρειάζονται 5-6 ώρες με το λεωφορείο αλλά για να έχετε μια ιδέα, ο δρόμος-μακελειό Κορίνθου- Πατρών είναι καλύτερος απο οποιονδήποτε άλλο δρόμο του Μεξικό. Σε κανέναν "αυτοκινητόδρομο" δεν υπάρχουν φώτα, η σήμανση είναι ελλιπέστατη και η φοβερή πρωτοπορία είναι τα απίστευτα κακοφτιαγμένα σαμαράκια (topes) στα καλα καθούμενα στη μέση της εθνικής που περισσότερο αιτία θανάτου είναι, παρα προστασία.

Δεν κάνουμε πλάκα εδώ, είσαι για εμετό αν έχεις φάει πολύ και βρεθείς σε δρόμο με πολλές κοινότητες δεξία-αριστερά και κατ επέκτασην, άπειρα σαμαράκια. Και δεν λέμε οτι το αμάξι πρέπει να κόψει ταχύτητα, πρέπει να σταματήσει στη μέση του δρόμου! Που και πάλι είναι πάρα πολύ πιθανό να "βρεί" απο κάτω, ακόμα και με 0 χιλιόμετρα! Η κατάσταση είναι τράγικη και δοκιμάζει τα νεύρα σου. Ειδικά αν βρίσκεσαι σε κάποιον χαντακόδρομο του βουνού με σαμαράκι να ξεπροβάλλει σαν τον χάρο απ το πουθενά, τον οδηγό να φρενάρει απότομα και ο γκρεμός να σου χτυπάει το παράθυρο και να σε καλεί όλος χαρά να τον ακολουθήσεις.

Βέβαια για να λέμε και του λόγου το αληθές, οι τύποι που οδηγούν τα λεωφορεία ειναι πιλότοι, φοβερά έμπειροι και ξέρουν το δρόμο σαν την παλάμη του χεριού τους. Υπάρχουν βέβαια και οι περιπτώσεις νυχτερινών διαδρομών που μάλλον ο οδηγός βιάζεται να φάει τα tacos της γυναίκας του με άμεση συνέπεια απότομα φρεναρίσματα στο χείλος του γκρεμού, κόρνες και χριστοπαναγίες με το datsun απ το απέναντι ρεύμα που για να τον αποφύγει παίρνει τα χωράφια και με σιωπηλό θεατή, εσένα τον ταπεινό επιβάτη.

Άλλο θέμα στους πιο περιέργους δρόμους της Chiapas είναι τα απίστευτα εκνευριστικά checkpoints του στρατού. Λες και ο κάθε σοβαρά σκεπτόμενος, εργατικός μέχρι...θανάτου narcotraficante θα μετέφερε τη πραμάτεια του με το λεωφορείο. Γενικά πάντως αν είσαι ξένος και ειδικά απο άλλη ήπειρο δεν πολυασχολούνται μαζί σου. Ειδικά αν αποφασίσεις να ξεχάσεις τα ισπανικά σου για το 5λεπτο που θα μιλήσεις με τον κάθε φαντάρο της κακιάς ώρας. Και το βλέπεις απο τα σχόλια των υπολοίπων κάθε φορά που γίνεται η ίδια ιστορία, οτι η παρουσία τους είναι τουλάχιστον ανεπιθύμητη στα μέρη τους.
Οι οικογένειες δεν ξεχνάνε τους νεκρούς τους βλέπεις.

Τελευταίο θέμα είναι τα διάφορα που ακούγονται για σταματήματα λεωφορείων και ληστεία και μάλιστα σε συγκεκριμένους δρόμους, στην περιοχή του Ocosingo. Εμάς κάτι τέτοιο δεν μας έτυχε αλλά μπορώ να πω οτι ο δρόμος προσφέρεται για κάτι τέτοιο, ειδικά αν κάνεις βράδυ τη διαδρομή όπως την κάναμε εμείς. Αλλα και πάλι νομίζω οτι πλέον τέτοιες περιπτώσεις είναι πάρα πολυ σπάνιες.

Επειδή στη χώρα δεν υπάρχει τρένο, τα λεωφορεία πάνε κυριολεκτικά παντού και συμφέρουν. Υπάρχουν διαφόρων τύπων: ADO-gl, ADO, OCC, segunda clase ανάλογα με το πόσα θές να πληρώσεις, πόσες στάσεις και πόση ώρα κάνει και πόσο λούξ είναι.
Σε αυτό το site Bienvenidos a Boletotal υπάρχει ο,τι χρειάζεται οποιοσδήποτε για να ταξιδέψει σε κάθε γωνιά του μεξικό, με ισχύοντα ωράρια και ισχύουσες τιμές. Μην ψάξετε σε άλλο site. Αυτο τα έχει όλα.

Και μια σημείωση για το δρόμο μετά τα σύνορα και το ποτάμι στη Γουατεμάλα. Μιλάμε για μπάχαλο!! 2.5 ώρες χωματόδρομος με λακούβες, τρύπες και λάσπη, όποιος έχει την μέση του, την πάτησε δυστυχώς. Αλλα με το τοπίο που σε περιβάλλει ανοίγει το μάτι σου ρε γαμώτο, πώς να το κάνουμε... Στη συνέχεια μέχρι το Flores είναι 2 γεμάτες ώρες, σε στρωμένο δρόμο όμως.

Γενικά οι μετακινήσεις και διαδρομές γίνονται μερικές φορές αφόρητες λόγω των κάκιστων δρόμων. Τα λεωφορεία στην πλειοψηφία των περιπτώσεων είναι εξαιρετικά (ανάλογα βέβαια την clase) και πολυ φθηνά. Προτιμότερο για μεγάλες αποστάσεις οι νυχτερινές διαδρομές, άλλωστε μπορεί να μην υπάρχει καν επιλογή για πρωινό δρομολόγιο αν το ταξίδι είναι μεγάλο.

Στην Οαχάκα μπήκε μέσα το όργανο της τάξης με μια κάμερα και άρχισε να τραβάει πρόσωπα με ζουμ. Στο πρώτο μου ταξίδι μου είχε συμβεί απο Μέξικο Σίτυ για Οαχάκα και καθώς ζήτησα το λόγο που γίνεται αυτό, που απάντησαν οτι θέλουν σε περίπτωση απαγωγής ή ληστείας να ξέρουν ποιός είναι ποιός ή ποιός έκανε τι. Τα συμπεράσματα δικά σας.

*Στη συνέχεια θα χωρίζω τα κεφάλαια σε κάθε πόλη, περιεκτικά αλλα και ουσιαστικά.

 

[_antonis_]

Ο απο μηχανής ...οδηγός!
Όλες τις ιδέες, προτάσεις, τα πάντα τα θέλουμε εδώ!
Προ ολίγων ημερών έψαχνα (και βρήκα) πώς περνάς απο Σαν Κριστόμπαλ στη βόρια πλευρά της Γουατεμάλας, έχασα 2 ώρες στην αναζήτηση. Αν είχες έρθει λίγο νωρίτερα, θα τις είχα γλιτώσει και αυτές, αλλα τώρα ξέρω και κάποιον απο δω που το έχει κάνει, εκτός το tripadvisor Που έφαγα τον κόσμο! Ετοιμάσυ για...''πρήξιμο''!!!!

 

[campesino]

εγω να δεις τι πακετο ειχα φαει να ψαχνω εδω και κει...τελικα πηγαινοντας εκει ηταν πολυ πιο ευκολο απ οτι περιμενα...αρκει να μιλας και την γλωσσα λιγακι!

οτι θες ρωτα τωρα που τα χω νωπα,θα τα γραφω και οταν προλαβαινω ανα πολη...

παντως περασμα για γουατεμαλα απο frontera corozal ειναι η καλυτερη επιλογη (και η φτηνοτερη). απο tapachula πας για guatemala city, antigua και ειναι λιγο παραπανω μπλεξιμο και πιο ακριβη λυση...

οτι αλλο θες ρωτα,

τσαο τσαο

 

[_antonis_]

εγω να δεις τι πακετο ειχα φαει να ψαχνω εδω και κει...τελικα πηγαινοντας εκει ηταν πολυ πιο ευκολο απ οτι περιμενα...αρκει να μιλας και την γλωσσα λιγακι!

Ευτυχώς μιλάω λίγο!

Μετά εγώ σκεφτόμουν Φλόρες-Γουατεμάλα Σίτυ αεροπορικώς, 100+ ευρώ, παρά να χάσω κάπου 20 ώρες σε λεωφορείο...Κατάλαβες πιστεύω ότι πρέπει να βιαστείς πολύυυυ για την ιστορία, ε;;;

 

[campesino]

OAXACA


ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΠΛΑΝΟ

Δεν μπορώ να αποφύγω το να γίνω συναισθηματικός πριν καν αρχίσω.
Αυτή η πόλη είναι σαν τα παιδικά μου χρόνια. Όμορφη και ανέμελη, μερικές φορές σκληρή αλλά ποτε δεν σταμάτησε να μου χαμογελάει ζεστά.

Την αγαπάω.

Αγαπάω τα μικρά δρομάκια και τις πλατείες της, το κάθε ξεχωριστό σπιτάκι με το δικό του μοναδικό αίθριο, αγαπώ τον ήλιο της και τους ανθρώπους της που τον απολαμβάνουν. H λαικη βαβουρα της κεντρικης πλατειας ειναι η καλυτερη μουσικη για τα αυτια μου, τα παιδακια που κυνηγιουνται και φωναζουν σαν τρελα, η senorita που προσπαθει να μου πουλησει την πραματεια της, ενα ξυλοφωνο και μια κιθαρα λιγο παραπερα αποτελουν για μενα μια απο τις πιο ζεστες γωνιες πανω στη Γη.

Παρολο που θα δεις πολλους ξενους τουριστες η εικονα δεν χαλαει, εχουν και αυτοι το δικο τους μοναδικο τροπο να παρατηρουν τα πραγματα. Ολο και καμια θεοτρελη αμερικανιδα γιαγια-χιπισσα θα δεις να περιφερεται μεσα στα χειροτεχνηματα και στις επιμερους αγορες, ζευγαρια νεων με αλλη αποψη για το ταξιδι αραγμενοι σε καποιο παγκακι να ρεμβαζουν και τον παππου σε ενα μικρο τραπεζακι σε καποιο τουριστικο μεν, στρατηγικα τοποθετημενο δε, cafe η resaurant της πλατειας να εξασκει μανιωδως το τριπτυχο καφες-τσιγαρο-ημερολογιο.

Η ΠΟΛΗ

Η πολη προσφερεται για περπατημα και σε συναρτηση με ενα καλο guide book η κατασταση γινεται ακομα πιο ευκολη.

Στο Zocalo θα δεις την καρδια της πολης να χτυπαει και τεραστια δεντρα να την καλυπτουν, να την μεταμοφωνουν σε καταφυγιο και πραγματικα οσο κοσμο και να εχει ποτε δεν μου φανηκε τοσο υπερφορτωμενη. Tα μαγαζια που βρισκονται στα περιξ ειναι μεν τουριστικα αλλα υπαρχουν και τα πιο χαλαρα, για να αραξεις να πιεις τον καφε σου και να χαζευεις τον κοσμο που περναει.

Λιγο παρακατω μπαινεις στη Mercado Juarez και εν συνεχεια στη Mercado de Artesanias για να σε παρουν τα ντουμανια απ ο,τι μπορεις να φανταστεις. Τροφιμα, μαντζουνια, φρουτα, γλυκα και καθως λογης χειροτεχνηματα, ρουχα, ο,τι θες βρισκεται εκει. Βγαινοντας μπορεις να ριξεις ενα τσιμπημα στο Tito's Restaurant (η λεξη restaurant μου φανταζει αστεια) που αν και περνας το κατωφλι με φοβο, το στομαχι σου θα φυγει απολυτα ευχαριστημενο. Για τιμες τι περιμενεις τωρα? Να σου πω να πεσεις κατω απ τα γελια? Τσιμπας και ενα churro στο φευγα και εισαι κομπλε. Για ενα μεγαλυτερο πολιτισμικο σοκ πρεπει να πας στην Central de Abastos, η μεγαλυτερη αγορα που ειδαμε στην Οαχακα που λογω της εκτασης της βρισκεται λιγο πιο πιο μακρια απ το κεντρο. Δεν μπορω να περιγραψω καν την χωροταξια της, γιατι αφενος χαθηκαμε εκει μεσα, αφετερου ειχα το στομαχι μου και ειχα κανει και εμετο την προηγουμενη μερα, οποτε οι απιστευτες μυρωδιες εκεινη την χρονικη στιγμη μου ηταν απαγορευτικες και με απομακρυναν αρον αρον. Προσοχη στην περιοχη αν πας πιο αργα.

Δεν γινεται φυσικα να μην ανηφορισεις τον calle Alcala. Οπου δεις πορτα ανοιχτη εκει μπες μεσα, κατι ωραιο θα βρεις σιγουρα. Το Museo de Arte Contemporaneo ειναι απλα εξαιρετικο, θα μπορουσα να περασω ωρες στον ακατεργαστο, ξυλινο εξωτερικο καναπε του χαζευοντας το αιθριο, μια τζουρα απο πινακες, παλι εξω και παει λεγοντας.

Ανεβαινοντας, αλλη μια πανεμορφη γωνια της Οαχακα, η Plaza La Bastida. Μια μικρη αγορα παραπερα με χειροτεχνηματα, μικρης κλιμακας αλλα ουσιαστικη, πολυ λιγοτερος κοσμος να χαιρεται τα παγκακια της και το κλιμα γινεται πιο οικογενειακο. Ειδικα οταν πεφτει ο ηλιος και σε πιανουν τα μικρα φωτα στα δεντρα, η πλατεια γινεται φουτουριστικη, παντα με μια ταπεινη αισθητικη που σου κανει, να σαι σιγουρος γι αυτο.

Θελεις να πιεις ενα βραδυνο καφε η να τσιμπησεις κατι ακριβως διπλα στην Plaza de la Virgen (αν δεν με απατα η μνημη μου). Περνας την πορτα και μπαινεις σε αλλο ενα πανεμορφο αιθριο με τραπεζακια (η χαρα του καπνιστη), με 2-3 πολυχρωμα μαγαζακια μερικα μετρα πιο περα, παμπολα φυτα και ενα μικρο συντριβανι στη μεση. Αυτος φιλε μου, μαλιστα, ειναι καφες. Μην την πατησεις, δεις το τοστ ζαμπον-τυρι και το παραγγειλεις ετσι απλα. Να ξερεις οτι εισαι στο μεξικο και οτι ζαμπον τυρι σημαινει ζαμπον, τυρι, frijoles και αβοκαντο. Οποτε αν εχεις θεμα με στομαχι (οπως εγω) θα βρεθεις προ εκπληξεως. Παντως γενικα οτι εχει αυτο το καφε ειναι φοβερο και εγω θα μπορουσα να καθομαι με τις ωρες εκει.


Περασε η ωρα και λες να πιεις καμια μπυρα για να πας για υπνο μετα, παιζει και πρωινο ξυπνημα. Πας μερικα τετραγωνα παραπερα οπου βρισκονται 3 (νομιζω, ισως ειναι και παραπανω) μπαρακια κολλητα και αν δεν εχεις προβλημα με μια κατασταση ¨ψιλο-χημειο¨ μπαινεις στο τιμημενο Fandago και εφτιαξες τη φαση σου. 2 coronas για 25 pesos (1,4 ευρω), λατινοαμερικανικο χιπ-χοπ, σκα και ολιγον ροκ, γκραφιτι στον τοιχο, βρωμικοι και συναμα βολικοι καναπεδες, οι εχθροι του pacman(!) σε μια κολονα και ο φοβος σου οτι η τουαλετα θα ειναι φρικη, βγαινει αληθινος. Εξαιρετικο μερος...για τους πιο χαλαρους.

Στην επιστροφη η πολη καλμαρει πλεον. Στους δρομους ειναι πλεον φανερη η παρουσια camionetas με φορτωμενους καποιους οπλισμενους σαν αστακους (policia και καλα) που περιπολουν σαν τις αδικες καταρες, φαντασματα του παρελθοντος απο την εξεγερση των δασκαλων το 2006, υπαιτιοι για τον πονο εκατονταδων οικογενειων αυτου του τοπου. Τους αγνοεις, καθως γυρνας στο χοστελ και απολαμβανεις το αιθριο για το πιο χαλαρωτικο τσιγαρο της ημερας (οι μη καπνιστες παρακαλουνται να με συγχωρεσουν).

Επομενο πρωι παλι στους δρομους, σιγουρα θα θες να ξαναπας μια περατζαδα απο το zocalo και μετα μια βολτα απο το Museo de las Culturas de Oaxaca. Ακριβως διπλα στην εκκλησια (Iglesia de Santo Domingo) ειναι η εισοδος και αισθανεσαι τυχερος που ξεκιναει η μερα σου ετσι. Ολη η πολιτιστικη κληρονομια αυτου του τοπου ξετιλυγεται μπροστα σου με ηχους, εικονες και χρωματα σε ενα εξαιρετικο συγκροτημα κτηριων, που οπως η υπολοιπη πολη, απλα σε ηρεμει. Θες και θα φας πολλη ωρα εδω.

Βγαινοντας θες να πας να τσιμπησεις κατι αλλα παιρνεις λαθος δρομο (επιτηδες) για να χαζεψεις λιγο την Plaza del Carmen alto, πολυ πιθανον να πετυχεις και καποιον πιο underground πλανωδιο με ενδιαφερουσα πραματεια. Ευκαιρια να πας και λιγο πιο βορεια στη πολη να χαζεψεις τα πιο ηρεμα δρομακια και τις μικρες πλατειες (*Σημειωση ειχαμε βρει ενα φοβερο μερος που νομιζω ειναι στη συνεχεια του calle Alcala αλλα δεν θυμαμαι δυστυχως ονομα και ακριβες σημειο) και αν δεν βρεις εκει περα που σου κανει, γυρνας προς τα κατω γιατι θυμηθηκες οτι πρεπει να φας.

Το συμπαθητικουλι Comala ειναι παιχνιδιαρικο και μη μου πεις οτι δεν το περιμενες: εχει εξαιρετικο αιθριο! Φθηνο, με καλο φαγητο, χαλαρωτικο ειναι οτι πρεπει να συνεχισεις. Μπορεις να παρεις σβαρνα ολους τους ναους και τις εκκλησιες (αλλα κτηρια ειναι φοβερα, αλλα οχι), μια βολτα στην Plaza de la Danza θα σε ανταμειψει με αλλη μια δοση ηρεμιας αλλα πριν πας ριχνεις και μια ματια στο Museo Rufino Tamayo (απο την πρωτη μου επισκεψη στη πολη) που εχει τα εργα (και το ονομα) του πιο ξακουστου ζωγραφου της πολης. Ζεστος χωρος που σιγουρα θα σου αρεσει.

Λες να πας για καφε, αλλα τρεχεις να πας και μια βολτα απο το Museo Textil de Oaxaca, που αναδεικνυει την παραδοσιακη τεχνη της υφαντουργιας, για την οποια οι ανθρωποι αυτου του τοπου φημιζονται. Ενδιαφερον.

Καφες στη πλατεια ξανα. Η πλατεια αποτελει οπως ειπαμε την καρδια καθε μεξικανικης πολης. Αρα λοιπον η καλυτερη ευκαιρια να απολαμβανεις μια mezcla ανθρωπων και να αρχισεις να αντιλαμβανεσαι τον ρυθμο της ζωης εκει.
Σε παιρνει το βραδυ και πας λιγο πιο μακρια στο Café Central. Kαλλιτεχνικο, θεατρικο, σκοτεινο και μυστηριο. Ηχοι απο dark electro αλλα και λιγο reggae-reggaetron (αλλα γενικα ο,τι κατσει στο κεφαλι του/της dj). Φοβερο βραδυνο spot της Οαχακα, μην το χασεις με τιποτα.

O δρομος του γυρισμου ισως ειναι λιγο περιεργος μεχρι να φτασεις στο zocalo αλλα γενικα δεν εχεις προβλημα.

ΓΥΡΩ ΑΠ ΤΗΝ ΠΟΛΗ

Την επομενη μερα σχεδιαζεις εξορμηση και εδω εχεις παλι 2 επιλογες. Combi η ταξι και πας μονος σου με το ρυθμο που εσυ διαλεγεις ή ετοιματζιδικο tour απο καποιο τουριστικο γραφειο. Προς εκπληξη μας οι τιμες των tour στην Οαχακα ειναι οι πιο χαμηλες που συναντησαμε σε ολη την χωρα, οποτε αν θες να πας καπου πιο μακρια η τιμη, παραδοξως, θα σου βγει παρα παρα πολυ πιο χαμηλα απ οτι να το κανονιζες μονος σου.

Ετσι και επιλεξαμε Arbol del Tule, Teotitlan, Mitla, Hierve el Agua, Mezcal Factory. Απ οτι ειδα και καποια αλλη συνφορουμιτισα το εχει κανει και το εχει περιγραψει οποτε δεν θα μπω σε ιδιαιτερες λεπτομερειες. Η τιμη του ηταν 120 pesos (απλα αστεια για ολα τα μερη που μας πηγανε)

Το Αrbol del Tule ειναι απ οτι φαινεται ενα απο τα μεγαλυτερα και αρχαιοτερα δεντρα του κοσμου. Βρισκεται μιση ωρα απο την Οαχακα και ειμαι σιγουρος οτι αμα το εκοβες θα μπορουσες να ζεστανεις ολοκληρη τη πολη για ενα μηνα (που λεει ο λογος μωρε).

Προχωρωντας, βολτα στο Teotitlan και επιδειξη τοπικου υφαντουργου της πραγματικα εντυπωσιακης τεχνης του, οπως επισης και επεξηγηση της αποκτησης των φυσικων βαφων απο καρπους της γης και μονο. Το ιδιο εντυπωσιακες φυσικα ηταν και οι τιμες της δουλειας του, οποτε μειναμε στο κοιταγμα.

Στη συνεχεια Hierve el Agua, που ηταν πραγματικα αυτο που μας ενδιεφερε να δουμε απο ολο το tour. Tρεχουμενες πηγες στο χειλος του γκρεμου, ελαφρια αποχρωση λογω του θειου και μικρες πισινες/λιμνες σχηματιζονται εδω με backround τα αγρια βουνα της Οαχακα σε ενα υψομετρο κοντα στα 2000 μετρα. Πραγματικα ενυπωσιακο θεαμα και τρομακτικο οταν πλησιαζεις στην ακρη του γκρεμου. Hierve el Agua σημαινει ¨το νερο βραζει¨ αλλα το μονο που εβραζε εκει ηταν ο ηλιος. Οσοι βουτηξαν, εξαπολυσαν πραγματικες κραυγες αγωνιας.

Στην επιστοφη, Mitla, αρχαια πολη των ζαποτεκων, χωρις να ειναι κατι το εξαιρετικο και στο τελος Mezcal Factory. Ειχε την πλακα του εδω, δειχνουν πως παραγεται το Mezcal και μπορεις να αγορασεις και κανα-δυο δεκα μπουκαλια. Παρολα αυτα καλυτερα να προτιμουσες το Union de Palenqueros, για καθαρο Mezcal, φθηνο και παραδοσιακα οικογενειακο.

ΜΙΚΡΑ-ΜΙΚΡΑ

Εμεις διαθεσαμε 3 μερες στο πηγαινε προς Chiapas και 1 μερα στην επιστροφη. Δεν μπορω να τα γραψω ολα αναλυτικα, γιατι αφενος ειναι παρα πολλα αφετερου δεν τα θυμαμαι ολα. Σκοπος μου ειναι να περιγραψω περιεκτικα το κλιμα της πολης και τον τροπο που την απολαμβαναμε, να προτεινω μερικες ομορφες γωνιες και σημεια με τη δικη τους ξεχωριστη πινελια.

Μια επισκεψη στο Monte Alban αξιζει σιγουρα τον κοπο, αλλα αν θες να ανακαλυψεις καθετι μικρο μεσα στην πολη ισως χρειαστει να ζυγισεις το προγραμμα σου αναλογα. Το ιδιο ισχυει και για την Sierra Madre.

Δοκιμασε café oaxaqueno. Δυναμη!

Η Οαχακα φημιζεται και για τον μαυρο πηλο της. Προσοχη γιατι προφανως σπαει πολυ ευκολα.

Ριξε κανεναν υπνακο στην εντυπωσιακη πλατεια μπροστα απο το Museo de Las Culturas de Oaxaca.

Ρωτα καποιον να σου πει για τα γεγονοτα του 2006 και τον αγωνα των δασκαλων.

*Συντομα, ανταποκριση απο San Cristobal de las Casas και τα επιβλητικα βουνα της Chiapas.

 

[go2dbeach]

Mexico!!Mexico!! te llevo en el corazon!
Ευχαριστω για την ιστορια και τις φωτο

http://www.google.gr/imgres?imgurl=...&sa=X&ei=UD0UT82XD9eEsgbPzKAl&ved=0CFIQ9QEwCA

 

[campesino]

@ go2dbeach de nada!μακαρι να μπορουσα να τα ανεβαζα και πιο γρηγορα... εχω και προβλημα με τις φωτογραφιες γιατι για να μπουν ως λινκ πρεπει να τις ανεβασω στα αλμπουμ μου και δεν χωρανε και πολλες...τουλαχιστον χωρανε κατω στα συνημμενα καποιες

@ rosa δυστυχως δεν μπορω να στειλω pm οποτε περιεκτικα σου προτεινω να τσεκαρεις τα επομενα οσον αφορα την chiapas. Selva Lacandona, Laguna Miramar, Lacanja, τις διαδρομες απο San Cristobal de las Casas μεχρι το pantelho και το bochil(ζορικο να τα βρεις στο χαρτη υποψιν), lagos de montebello και υπαρχουν ενα καρο πραγματα ακομα που δεν προλαβαμε να δουμε...τα υπολοιπα θα τα περιγραψω στην πορεια! ειδικα αμα συνδυασεις chiapas και yucatan για αρκετο καιρο, θα ειναι δυναμιτης!
@ antonis ασκεις πιεση και μου δινεις κινητρο χαχα!κοιτα, γουτεμαλα σιτυ φλορες εχω την εντυπωση οτι ειναι γυρω στις 10 ωρες(που και παλι πολυ ειναι). δεν πηγαμε στην πρωτευουσα, μας ειπαν και οι περισσοτεροι οτι ειναι πολυ μετρια.τι ακριβως θες να κανεις εσυ?να πας μονο γουατεμαλα?η να περασεις απο μεχικο?

 

[_antonis_]

*Συντομα, ανταποκριση απο San Cristobal de las Casas και τα επιβλητικα βουνα της Chiapas.

Ήξερα τι σχόλιο θα γράψω με το που είδα το νέο κεφάλαιο. Αλλά με αυτή την πρότασή σου με διευκολύνεις:

Ξέρεις τι μ'αρέσει περισσότερο στην ιστορία σου; Ότι δεν αργεί η συνέχεια!!

(Γράφεις καλά πάντως!)