Δανία Σουηδία Στοκχόλμη και Κοπεγχάγη: εντυπώσεις, αναμνήσεις και όλη η ζωή... ένα ποδήλατο!

[ioanna balla]

Πολύ καλές οι πληροφορίες σου και καλογραμμένη η ταξιδιωτική σου ιστορία!!
Σε 10 μ´ερες φεύγω και εγω για Σκανδιναβία,πρώτα ο θεός.
Βέβαια ειναι απο τις πολύ λίγες φορές που θα ταξιδέψω με πρακτορείο,διότι ηταν απόφαση των τελευταίων ημερών και δεν ηταν εύκολο να το οργανώσω .
Περιμενω την συνέχεια της Κοπεχγάγης.

 

[vasnorth]

Όταν ήσασταν στην Στοκχόλμη δοκιμάσατε τα περίφημα ψωμάκια κανέλας μαζί με τον καφέ σας??

Σίγουρα θα εννοείς τα περίφημα Kanelbullar!

Τα τιμήσαμε δεόντως κάθε μέρα με το πρωινό στο ξενοδοχείο, αλλά και σε κάποιες καφετέριες. Μου άρεσε που τα φτιάχνουν σε αρκετές παραλλαγές. Κάποια είναι πιό ζουμερά, κάποια πιό στεγνά. Θυμίζουν πολύ τα danish της Δανίας.

 

[maraki86]

Σίγουρα θα εννοείς τα περίφημα Kanelbullar!

Τα τιμήσαμε δεόντως κάθε μέρα με το πρωινό στο ξενοδοχείο, αλλά και σε κάποιες καφετέριες. Μου άρεσε που τα φτιάχνουν σε αρκετές παραλλαγές. Κάποια είναι πιό ζουμερά, κάποια πιό στεγνά. Θυμίζουν πολύ τα danish της Δανίας.

ναι αυτά εννοώ!!

 

[vasnorth]

7. Πρώτη γνωριμία με την Κοπεγχάγη - γύρω από την Kongens Nytorv.

Έφτασε και ουσιαστικά η πρώτη μας μέρα στην Κοπεγχάγη. Μετά από ένα χαλαρωτικό ύπνο και μετά από ένα εκπληκτικό πρωινό ξεκινήσαμε για το κέντρο. Βρισκόμαστε στο προάστιο Kastrup, όπου βρίσκεται και το αεροδρόμιο . Εκεί είναι και ο τερματικός σταθμός του μετρό της γραμμής 2.
Από το σταθμό βγάλαμε την εβδομαδιαία κάρτα απεριορίστων διαδρομών, την 7 dage Flexcard με κόστος 350Dkr/ 46€ (γιά όλες τις ζώνες), η οποία μας ήταν πολύ χρήσιμη για τις μετακινήσεις στο κέντρο αλλά και για το καθημερινό πήγαινε - έλα στο ξενοδοχείο. Η απόσταση από το αεροδρόμιο μέχρι το κέντρο της πόλης ήταν γύρω στα 15 λεπτά.
Η ισοτιμία της δανικής κορόνας αντιστοιχεί σε 0,13€ περίπου. Η Δανία όπως και η Σουηδία και μαζί και κάποιες άλλες χώρες απέρριψαν το 2002 την νομισματική ένωση και κράτησαν το δικό τους νόμισμα. Η ιστορία βέβαια στη συνέχεια απέδειξε ότι έπραξαν πολύ σοφά!
Το μετρό της Κοπεγχάγης είναι πολύ μικρό (μόνο 2 γραμμές) και η επέκταση του είναι υπό κατασκευή, αλλά είναι ένα από τα πιό ευχάριστα και σύγχρονα που έχω συναντήσει. Είναι πλήρως αυτοματοποιημένο, χωρίς οδηγό, αλλά και πολύ ασφαλές, όπου σε όλες τις αποβάθρες των σταθμών υπάρχουν γυάλινα προστατευτικά καλύματα με πόρτες και έτσι μειώνεται σημαντικά ο κίνδυνος ατυχήματος. Κάτι παρόμοιο έχω συναντήσει και σε κάποιους σταθμούς στο μετρό του Λονδίνου και της Σιγκαπούρης.

Οι καθημερινές διαδρομές με το μετρό αποδείχτηκαν και η χαρά του βαφτισιμιού, ο οποίος πάντα επεδίωκε θέση στο μπροστινό βαγόνι και στα πρώτα καθίσματα (μιά φορά μάλιστα με το έτσι θέλω έδιωξε ένα ζευγάρι γιά να καθήσει εκείνος!) για να βλέπει τη διαδρομή μέσα στα τούνελ και να έχει την εντύπωση ότι οδηγεί το τραίνο.
Εδώ θα ήθελα να σημειώσω ότι εκτός από το μετρό και τα λεωφορεία υπάρχει και το τραίνο (S-Tog) το οποίο συνδυάζεται με τα υπόλοιπα μέσα μεταφοράς και άνετα σε μεταφέρει όχι μόνο στο κέντρο ή στην ευρύτερη περιοχή της Κοπεγχάγης αλλά και σε άλλες κοντινές πόλεις. Φυσικά και εδώ ισχύει η κάρτα απεριορίστων διαδρομών.

Η πρώτη μας γνωριμία με την πόλη ξεκίνησε από την Kongens Nytorv (Νέα Πλατεία του Βασιλιά) που είναι και το κεντρικότερο σημείο της πόλης. Είναι μία από τις μεγαλύτερες πλατείες της Κοπεγχάγης περικυκλωμένη από πολλά κομψά και ενδιαφέροντα κτήρια, φυσικά καταπράσινη και με ωραίες συνθέσεις λουλουδιών. Τον δε χειμώνα η πλατεία μετατρέπεται σε ένα απέραντο παγοδρόμιο.
Κατασκευάστηκε το 1680 από τον βασιλιά Χριστιανό Ε', όπου το πελώριο άγαλμα του στέκει περήφανα στη μέση της πλατείας. Ατυχώς όμως εκείνες τις μέρες γίνονταν έργα επέκτασης του μετρό στην περιοχή και όλο αυτό το εργοτάξιο χάλαγε πολύ την εικόνα της πλατείας. Ήταν και οι πρώτες εικόνες της πόλης που αντικρύσαμε βγαίνοντας από το μετρό και κάπως απογοητευτήκαμε.

η Kongens Nytorv

Κάνοντας μία βόλτα περιμετρικά της πλατείας ανακαλύπταμε τα κτήρια που την συμπλήρωναν. Αρχικά το μάτι μας έπεσε στο επιβλητικό Magasin du Nord, ένα ιστορικό πολυτελές πολυκατάστημα που περιέχει όλες τις μεγάλες διεθνείς αλλά και σκανδιναβικές φίρμες. Κάναμε και ένα πέρασμα από τους ορόφους του χωρίς όμως τίποτα να μας ενθουσιάσει. Τα περισσότερα τα βρίσκουμε και στην Ελλάδα σε παρόμοια ποικιλία και τιμές. Νομίζω ότι ούτε η Στοκχόλμη αλλά ούτε και η Κοπεγχάγη προσφέρονται για να ικανοποιήσεις την καταναλωτική σου μανία, όπως συμβαίνει στις άλλες μεγάλες πρωτεύουσες της Ευρώπης, ευτυχώς δηλαδή γιατί θα χάναμε πολύτιμο χρόνο από την περιήγηση σε αυτές τις εντυπωσιακές πόλεις.
Εκεί δίπλα είναι και το Det Kongelige Teater (Βασιλικό Θέατρο) με τα αγάλματα δύο φημισμένων Δανών θεατρικών συγγραφέων μπροστά στο κτήριο να συμπληρώνουν την όμορφη εικόνα.
Στην απέναντι πλευρά της πλατείας άλλα δύο εντυπωσιακά κτήρια κλέβουν τη ματιά σου, αν και όπως είπα πριν τα έργα του μετρό και η ανακαίνιση που γίνεται σε κάποια απο αυτά στερούν κάπως την ομορφιά της περιοχής, το ένα είναι το Hotel d’ Angleterre και το άλλο το Charlottenborg.
Το πρώτο είναι ένα από τα ιστορικότερα και πολυτελέστερα ξενοδοχεία της Κοπεγχάγης που φιλοξενεί πολλές διασημότητες και το άλλο αρχικά φτιάχτηκε ως ανάκτορο της βασιλικής οικογένειας (στην πορεία διαπιστώσαμε ότι αναλογικά για μία τόσο μικρή πόλη, όπως είναι η Κοπεγχάγη, έχει μεγάλο αριθμό παλατιών) αργότερα όμως μετατράπηκε σε Βασιλική Ακαδημία και φιλοξενεί εκθέσεις τέχνης Δανών και ξένων καλλιτεχνών.

η πλατεία και στο βάθος το Hotel d’ Angleterre

το Charlottenborg.

Εκεί όμως και στα ανατολικά της πλατείας βρίσκεται και ένα από τα πιό φωτογραφημένα σημεία της πόλης, το γραφικό κανάλι Nyhavn.
Το κανάλι αυτό μήκους 300 μέτρων φτιάχτηκε από στρατιώτες γύρω στα 1670 γιά να μπορούν οι έμποροι της εποχής εκείνης, που έφερναν την πραμάτεια τους με τα πλοία, εύκολα να προσεγγίζουν το κέντρο της πόλης. Στα παλιά χρόνια η περιοχή αυτή ήταν μία κακόφημη γειτονιά λόγω των λαϊκών ξενοδοχείων, των φτηνών μπαρ και των πολλών οίκων ανοχής. Με τα χρόνια όμως η περιοχή έχει μεταμορφωθεί σε μία από τις πιό δημοφιλείς περιοχές της Κοπεγχάγης με ακριβά και κομψά εστιατόρια, στυλάτα μπαράκια και καφέ, ανακαινισμένα πολύχρωμα σπίτια και πολλά ιστορικά ιστιοφόρα πλοία που ανήκουν στη συλλογή του Εθνικού Μουσείου.
Εκεί στην αρχή του καναλιού βρίσκεται και το σημείο από όπου ξεκινούν τα καραβάκια για μία περιήγηση στα κανάλια της πόλης.

Στο μυχό του καναλιού προς τη μεριά της Kongens Nytorv υπάρχει και μία άγκυρα από μία φρεγάτα του 19ου αιώνα και αποτελεί μνημείο γιά τους Δανούς ναυτικούς που χάθηκαν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Αυτό φυσικά που σου κάνει εντύπωση στον πρώτο περίπατο στην πόλη είναι τα αμέτρητα ποδήλατα που υπάρχουν και ιδίως η ποικιλία των μοντέλων που κυκλοφορούν. Από τα πιό απλά και συνήθη μέχρι τα πιό παράξενα και ευφάνταστα που μπορούν να μεταφέρουν ολόκληρη την οικογένεια. Έχω δει σε πολλές ευρωπαϊκές και ασιατικές πόλεις το ποδήλατο να αποτελεί μέρος της καθημερινότητας των κατοίκων, με δυνατό εκπρόσωπο το Άμστερνταμ, το Βερολίνο ή και το Πεκίνο γιά παράδειγμα αλλά στην Κοπεγχάγη η παρουσία του ποδηλάτου είναι καταλυτική!
Το πιό σημαντικό είναι ότι ο ποδηλάτης είναι και ο πρωταγωνιστής στην κυκλοφορία σ' αυτή την πόλη. Παντού και πάντα προηγείται, αλλά και ο ίδιος υπακούει αυστηρά στους κανόνες της οδικής κυκλοφορίας και δεν ανεβαίνει απλά πάνω σε ένα ποδήλατο και ανεξέλεγκτα οδηγεί όπως νάναι.
Εύκολα μπορεί οποιοσδήποτε να νοικιάσει ένα ποδήλατο από τους αμέτρητους σταθμούς που υπάρχουν διάσπαρτοι σε όλα τα σημεία της πόλης, εισάγοντας την πιστωτική του κάρτα με κόστος 25 Dkr την ώρα (περίπου 3.50€) και όταν τελειώσει τον περίπατο του να το αφήσει σε διαφορετικό σημείο από αυτό που το πήρε.

 

[Capitals]

Τελειααα!! Ήθελα να ρωτήσω αν τα ποδήλατα ήταν όλα επί πληρωμή ή υπήρχαν και ποδήλατα που ναι μεν βάζεις το κέρμα στην ειδική θυρίδα ( 2 ευρώ ή 1 αγγλική λίρα αν θυμάμαι καλά) αλλά ύστερα το παιρνεις πίσω, σαν τα καρότσια του σουπερ μαρκετ. Τζαμπατζης φοιτητής . ευχαριστώ

 

[vasnorth]

Τελειααα!! Ήθελα να ρωτήσω αν τα ποδήλατα ήταν όλα επί πληρωμή ή υπήρχαν και ποδήλατα που ναι μεν βάζεις το κέρμα στην ειδική θυρίδα ( 2 ευρώ ή 1 αγγλική λίρα αν θυμάμαι καλά) αλλά ύστερα το παιρνεις πίσω, σαν τα καρότσια του σουπερ μαρκετ. Τζαμπατζης φοιτητής . ευχαριστώ

Καλημέρα. Η υπόθεση ''ποδήλατο'' είναι πρωτεύον ζήτημα σε αυτή την πόλη με ιστορία από τη δεκαετία του '60. Θυμάμαι που μου είχε πει μία φίλη που είχε πάει πολύ πριν από εμένα ότι υπήρχαν σημεία όπου έπαιρνες το ποδήλατο και αφού τελείωνες τη βόλτα σου το επέστρεφες και έπαιρνες το κέρμα πίσω.
Σίγουρα είναι τόσα πολλά τα σημεία ενοικίασης και οι προδιαγραφές των ποδηλάτων ώστε πιστεύω να υπάρχουν και ποδήλατα, παλαιά μεν, τα οποία νοικιάζεις με αυτό τον τρόπο.
Αυτά που νοικιάζεις επί πληρωμή είναι πολύ σύγχρονα, κάποια είναι ηλεκτρονικά με gps, με ταχύτητες, με καλάθι γιά τα παιδιά κλπ, όπου η τιμή ενοικίασης ανεβαίνει ανάλογα με τα έξτρα που προσθέτεις. Παρόλα αυτά παραμένει ένας οικονομικός τρόπος μετακίνησης σε αυτή την πόλη αλλά και συγχρόνως ασφαλής.

Επι τη ευκαιρία θέλω να σου πω ότι μου αρέσει πολύ η φωτογραφία που έχεις βάλει για avatar.

 

[Capitals]

α! ωραια. ελπίζω να βρω δωρεαν ποδηλατο τον αυγουστο ... σιγουρα παντως μου δημιουργεις ενα ταξιδιωτικο οδηγο μέσω του ταξιδιου σου... οσο για τη φωτογραφια απο οσο μπορεις να καταλαβεις μαρεσει η ευρωπη και θα θελα να παω σε ολες τις χωρες της. Ήθελα να συνδυασω την δανια με την ιρλανδια μεσα στον αυγουστο αλλα για καποιους λογους δεν θα τα καταφερω. Οι φιλοι συνταξιδιωτες εδω μεσα μου ειπαν οτι αξιζει η ιρλανδια, αλλα αυτα ανηκουν στο section της Ιρλανδιας. Σταματω την γραπτη φλυαρια μου και περιμενω να ακουσω την συνεχεια της κοπεγχαγης.

 

[vasnorth]

8. Διασχίζοντας την Strøget μέχρι την Rådhuspladsen και το Δημαρχείο.

Με αφετηρία λοιπόν την Πλατεία του Βασιλιά, την Kongens Nytorv, ξεκινήσαμε την περιήγηση στους δρόμους της Κοπεγχάγης από τα ανατολικά με κατεύθυνση προς τα δυτικά.
Από εκεί ξεκινά και ο διασημότερος δρόμος της πόλης, η Strøget. Με μήκος 1.1 χλμ. θεωρείται ο μεγαλύτερος πεζόδρομος του κόσμου, με ιστορία να χάνεται στον 18ο αι. τότε που πρωτοσχεδιάστηκε σαν εμπορικός δρόμος αλλά μόλις το 1962 μετατράπηκε σε πεζόδρομο. Παρόλο που έχει γίνει διάσημος ο πεζόδρομος αυτός ως Strøget, εν τούτοις τη λέξη αυτή δεν την συναντάμε σε καμμία από τις πινακίδες των κτηρίων. Στην πραγματικότητα αποτελείται από πέντε συνεχόμενους δρόμους και με δύο μεγάλες πλατείες κάπου στη μέση να προσθέτουν μία γοητευτική νότα σ΄αυτό το εντυπωσιακό σύνολο.

Οι πρώτες εικόνες είναι συναρπαστικές. Δεξιά και αριστερά κομψά και πολυτελή καταστήματα με όλες τις μεγάλες φίρμες σε προσκαλούν να μπεις και να δεις τις συλλογές τους. Ξεχωρίζουν τα καταστήματα της Royal Copenhagen, μίας από τις καλύτερες πορσελάνες στον κόσμο με το χαρακτηριστικό μπλέ μοτίβο και το κατάστημα ασημικών του Georg Jensen. Καφετέριες και εστιατόρια με λογής λιχουδιές σε δελεάζουν να καθήσεις και να γευτείς τα παραδοσιακά προϊόντα που προσφέρουν. Χαζεύεις το πλήθος του κόσμου να κάνει τη βόλτα του και νομίζεις ότι συμμετέχεις σε ένα ατελείωτο πανηγύρι. Δεν χορταίνω να τραβώ video και να θέλω να τα αποθηκεύσω όλα μήπως και μου ξεφύγει τίποτα.
Στην πρώτη πλατεία που συναντάμε, την Højbro Plads, σταματάμε για να χαζέψουμε την όμορφη κρήνη που βρίσκεται στο μέσον της με τους τρείς ερωδιούς να την περιτριγυρίζουν έτοιμοι να πετάξουν. Ενώ στα αριστερά στο άλλο άκρο της πλατείας ξεχωρίζει από μακριά το έφιππο άγαλμα του επισκόπου Αβεσαλώμ, ιδρυτή της πόλης της Κοπεγχάγης, να δείχνει το παλάτι του Christianborg μπροστά στο κανάλι.

Christianborg Slot

το Christianborg μπροστά στο κανάλι

Λίγο πιό κάτω μουσικοί του δρόμου, ντυμένοι με στολές Ινδιάνων, παίζουν μουσικές των Άνδεων και κόσμος έχει μαζευτεί γύρω τους για να χαζεψει αλλά και κάποιοι από αυτούς παρασυρμένοι από τους ρυθμούς να επιδίδονται σε χορευτικές φιγούρες.

Ξαφνικά από μακριά σκάει μύτη και το τουριστικό τραινάκι που σε κάνει βόλτα από την πλατεία του Δημαρχείου μέχρι την Strøget και στα γύρω στενά της.

Από κανένα σημείο του δρόμου δεν λείπουν φυσικά και τα ποδήλατα, μα πάρα πολλά ποδήλατα! Εδώ είναι το κάτι άλλο, νομίζεις ότι αυτοί οι άνθρωποι ζουν, μεγαλώνουν και γερνάνε πάνω σ’ ένα ποδήλατο!
Ο ήλιος καίει πολύ, σταματάμε σε ένα παγκάκι στη σκιά για μιά ανάσα. Απέναντι μας όμως υπάρχει το κατάστημα - κράχτης για τα παιδιά, το κατάστημα της Lego και ο βαφτισιμιός δεν λέει να ξεκολλήσει με τίποτα, ήμασταν βλέπεις και στην χώρα που πρωτοφτιάχτηκαν. Ευτυχώς μετά από ένα δίωρο και μετά από υποσχέσεις ότι θα ξαναέλθουμε επιτέλους φύγαμε.

Συνεχίζοντας τον περίπατο λίγα τετράγωνα πιό κάτω φτάνουμε σε ένα άλλο μεγάλο άνοιγμα που αποτελείται από δύο συνεχόμενες πλατείες, την Gammel Torv και την Nytorv.
Στην πρώτη, παλιά πολυσύχναστη αγορά στα χρόνια του Μεσαίωνα, υπάρχουν ακόμη πάγκοι με φρούτα και λαχανικά και ακριβώς απέναντι βρίσκεται η όμορφη κρήνη Caritas Springvandet (Κρήνη του Ελέους), όπου στην κορυφή της ξεχωρίζει το άγαλμα μίας εγκύου γυναίκας να κρατά ένα παιδί στην αγκαλιά της και ένα άλλο από το χέρι, σύμβολα του ελέους και της φιλανθρωπίας.

η Gammel Torv

η κρήνη Caritas Springvandet

Έχουμε φτάσει όμως πλέον στην μεγάλη πλατεία του Δημαρχείου, τη δεύτερη μεγαλύτερη μετά την Kongens Nytorv, στο Rådhuspladsen. Στεκόμαστε μπροστά στο Δημαρχείο (Rådhus) και το θαυμάζουμε. Με τον Πύργο του Ρολογιού, ύψους 105 μέτρων, κλέβει τις εντυπώσεις στην πολύβουη αυτή πλατεία. Αξίζει να ανεβεί κανείς τα 298 σκαλιά μέχρι την κορυφή από όπου έχει μία εξαιρετική θέα της πόλης.

στην κορυφή της πρόσοψης του Δημαρχείου υπάρχει το έμβλημα της Κοπεγχάγης. Αποτελείται από τρείς πύργους που συμβολίζουν τα κύματα της θάλασσας του Øresund.

Μία μουσική μπάντα έχει ανεβεί πάνω στην εξέδρα μπροστά στο Δημαρχείο και κάνει πρόβα για την απογευματινή συναυλία. Εδώ σ' αυτήν την πλατεία συγκεντρώνονται οι κάτοικοι της Κοπεγχάγης στις μεγάλες γιορτές και ιδίως την παραμονή της πρωτοχρονιάς. Παντού υπάρχουν πολλά μνημεία με πιό χαρακτηριστικό, στα αριστερά του Δημαρχείου μπροστά από το ξενοδοχείο Palace, έναν ψηλό στύλο όπου στην κορυφή του υπάρχει ένα άγαλμα με δύο Βίκινγκς να φυσούν κέρατα.

Από τα δεξιά του Δημαρχείου περνά και η λεωφόρος H.C. Andersens όπου σε μιά γωνιά βρίσκεται και το άγαλμα του μεγάλου παραμυθά να κοιτά στο απέναντι Tivoli.

Στρίβουμε αριστερά από το Δημαρχείο και περπατάμε την H.C. Andersens Boulevard, όπου ακριβώς απέναντι είναι το περίφημο πάρκο Tivoli.
Το προσπερνάμε γιατί θέλουμε να του αφιερώσουμε ένα πρωινό κάποια άλλη μέρα. Δίπλα ακριβώς όμως είναι ένα πολύ σημαντικό μουσείο, η N Y Carlsberg Glyptotek και αν κάποιος έχει χρόνο αξίζει να την επισκεφθεί.
Η Γλυπτοθήκη αυτή δημιουργήθηκε πριν από έναν αιώνα από τη συλλογή γλυπτών που δώρισε ο βαρόνος της ζυθοποιίας Carl Jacobsen, ιδρυτής μιάς μεγάλης αυτοκρατορίας ζύθου με πολλές φίρμες στην ιδιοκτησία της, όπως την Carlsberg, την Tuborg, την Kronenbourg και πολλές άλλες, ο οποίος ήταν φανατικός συλλέκτης έργων τέχνης.
Διαθέτει πολύ μεγάλο αριθμό θησαυρών όπως αρχαία αιγυπτιακά, ελληνικά και ρωμαϊκά γλυπτά αλλά και σημαντικούς πίνακες από Δανούς και διάσημους ξένους καλλιτέχνες όπως των Cezanne, Van Gogh, Pissarro και Renoir. Ξεχωριστή θέση έχει και η συλλογή με τα γλυπτά του Rodin (υπάρχει και ένα με το περίφημο φιλί) που αποτελεί τη μεγαλύτερη συλλογή έργων του καλλιτέχνη εκτός Γαλλίας.

λεπτομέρεια από την οροφή αίθουσας

πίνακας με ελληνικό θέμα, ''οι Αέρηδες στην Πλάκα''

το αγαλματίδιο της μικρής χορεύτιας, ένα από τα σημαντικότερα έργα του Ντεγκά

Μετά το τέλος της επίσκεψης αξίζει ένας περίπατος στον σκεπαστό με γυάλινο θόλο χειμερινό κήπο, όπου με τους φοίνικες και τα υπέροχα φυτά αποτελεί μία όαση ξεκούρασης και ηρεμίας. Στο μέσον του κήπου υπάρχει και ένα σιντριβάνι με ένα ενδιαφέρον γλυπτό, τη Νερομάνα, που παρουσιάζει μία γυναίκα μέσα στη λίμνη περιτριγυρισμένη από μωρά.
Το εισιτήριο κοστίζει 95 DKr, ενώ κάθε Τρίτη η είσοδος είναι ελέυθερη.

η ''Νερομάνα''

Η Γλυπτοθήκη βρίσκεται δίπλα στο πάρκο του Τίβολι, όπου από πίσω βρίσκεται ο κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός της Κοπεγχάγης (DSB). Η συνοικία είναι το Vesterbro, κάποτε μία σχετικά κακόφημη γειτονιά με πολλά πορνομάγαζα και κακόφημα μπαρ, όπου έγινε πολύ διάσημη η περιοχή τη δεκαετία του'70, όταν η Δανία έγινε η πρώτη χώρα στον κόσμο που νομιμοποίησε την πορνογραφία. Η γειτονιά αυτή έχει πλέον κάπως αλλάξει λόγω του ότι τέτοια μαγαζιά υπάρχουν παντού σε όλη την πόλη και είναι περισσότερο γειτονιά με μετανάστες από την Ασία κυρίως, αλλά και με πολλά καλά εστιατόρια με διεθνή κουζίνα.
Στα βορειοδυτικά του κεντρικού σταθμού είναι μία πολύ ωραία περιοχή γιά ένα περίπατο όπου από εκεί ξεκινά και το μεγαλύτερο κανάλι της πόλης το Skt. Jørgens Sø με σπουδαιότερο αξιοθέατο το πλανητάριο Tycho Brahe με το εξαιρετικά μοντέρνο σχήμα του. Είναι το μεγαλύτερο στη δυτική Ευρώπη και έχει το όνομα του σπουδαίου Δανού αστρονόμου Τίχο Μπράχε.

Αργά το απόγευμα αρχίσαμε πιά να πεινάμε, το πρωινό στο ξενοδοχείο ήταν τόσο πλούσιο και ποικίλο - πάνω από πέντε μπουφέδες πρόλαβα και μέτρησα, μέχρι και τμήμα για διαβητικούς υπήρχε - που σε κρατούσε χορτάτο γιά πάρα πολλές ώρες. Διαβάζοντας λοιπόν σε κάποιον τουριστικό χάρτη που είχαμε προμηθευτεί ,είδα ότι υπάρχουν και πολλά εστιατόρια που σερβίρουν φαγητό σε μπουφέ με μεγάλη ποικιλία σε στάνταρντ τιμή. Τα εστιατόρια αυτά είναι πολυάριθμα , κυρίως στο κέντρο και με κουζίνα από διάφορα μέρη του κόσμου, όπως Ιταλική, Ινδική, Τουρκική, Δανέζικη, ακόμα και Ελληνική. Επιστρέφοντας λοιπόν στην Strøget και στα μέσα του πεζόδρομου, συγκεκριμμένα πίσω από το κατάστημα Skagen, στην Skindergade 29 υπάρχει το εστιατόριο ''Samos'', ένα αρκετά συμπαθητικό εστιατόριο με μπουφέ από ελληνικούς μεζέδες. Φυσικά όποιος θέλει μπορεί να παραγγείλει και εκτός μπουφέ από το καθημερινό μενού. Επειδή ήταν τέσσερις η ώρα προλάβαμε και το μεσημβρινό μπουφέ που ήταν κάπως φθηνότερος από τον βραδυνό. Το μεσημέρι το μενού έχει 49 Dkr ενώ το βράδυ 79 Dkr. Οι εντυπώσεις σε γενικές γραμμές ήταν ικανοποιητικές.

http://www.samosrestaurant.dk/menukort_english.html

Περισσότερο όμως μας άρεσε ένα άλλο παρόμοιο εστιατόριο με Τούρκικη κουζίνα αυτή τη φορά, το ‘’Sultan Palace’’ στην Valkendorfsgade 34, το οποίο και τιμήσαμε δύο φορές.

http://www.sultanpalace.dk/

Γενικά είναι μία καλή περίπτωση για να φάει κάποιος σχετικά οικονομικά και καλά σε μία πολύ ακριβή χώρα. Αυτό βέβαια το καταλαβαίνεις όταν γιά παράδειγμα ο ΦΠΑ στην εστίαση αλλά και σε όλες τις υπηρεσίες (είσοδος μουσείων, αγορές αγαθών κλπ), όπως και στη Σουηδία, είναι στο 25%.
Εδώ θα ήθελα να σημειώσω ότι σε όλα τα ανταλλακτήρια που αλλάξαμε ευρώ υπήρχε προμήθεια 11,99% αλλά παρόλα αυτά η ισοτιμία δεν άλλαζε δραματικά. Κυμαινόταν μεταξύ 0,13 με 0,14 περίπου. Εκείνο όμως που μας έκανε εντύπωση ήταν ότι τις περισσότερες φορές που κάναμε χρήση πιστωτικής κάρτας υπήρχε μία επιπρόσθετη προμήθεια που κυμαινόταν από 3% έως 7%. Ρωτήσαμε και μας είπαν ότι υπάρχει αυτή η τραπεζική αμοιβή όταν η κάρτα είναι ξένη. Γι’ αυτό νομίζω ότι ίσως κάποιες φορές καλύτερα είναι η χρήση μετρητών.

 

[vasnorth]

9. Tivoli - Rosenborg Slot - Nyhavn

Νωρίς το πρωί σήμερα ξεκινήσαμε για την επίσκεψη μας στο πάρκο του Tivoli, το είχαμε υποσχεθεί άλλωστε και από χθες στον βαφτισιμιό και ο καημενούλης το περίμενε πως και πως.
Με το μετρό κατεβήκαμε στο σταθμό Nørreport και από εκεί αφού αλλάξαμε με το S-Tog (το τραίνο) σε δύο στάσεις μετά φτάσαμε στον København Hovedbanegården (στον κεντρικό σταθμό), όπου βρεθήκαμε στην πίσω πλευρά του πάρκου.
Κάνοντας περιμετρικά τον γύρο του πάρκου, σε ένα δεκάλεπτο (είναι και τεράστιο) φτάσαμε στην κυρία είσοδο. Όπως ήταν αναμενόμενο είχε σχηματιστεί ουρά μπροστά στα ταμεία και ο κόσμος υπομονετικά περίμενε στη σειρά γιά να βγάλει εισιτήριο. Μέχρι να έλθει και η δική μας σειρά χαζεύαμε εξωτερικά την εντυπωσιακή είσοδο η οποία μας έβαζε στο κλίμα γιά το τι θα συναντήσουμε μέσα στο πάρκο. Η είσοδος του πάρκου με την μεγάλη ψηλή αψίδα μου θύμισε είσοδο σε χολυγουντιανό στούντιο.

Το ψυχαγωγικό αυτό πάρκο είναι από τα παλαιότερα του κόσμου, ξεκίνησε το 1843 και παραμένει ένα από τα πιό δημοφιλή μέρη της χώρας τόσο γιά τους Δανούς αλλά και γιά τους πολυάριθμους ξένους επισκέπτες.
Τα εισιτήρια εισόδου είναι ποικίλα και με πολλούς συνδυασμούς. Η απλή είσοδος κοστίζει 99 Dkr, ενώ το εισιτήριο που περιλαμβάνει είσοδο και απεριόριστη χρήση των παιχνιδιών κοστίζει 209 Dkr, το οποίο και συμφέρει πάρα πολύ αν σκοπεύεις να χρησιμοποιήσεις κάποια από αυτά, που μεταξύ μας αποκλείεται να φύγεις από το πάρκο, όποια ηλικία και να είσαι, χωρίς να ανεβείς έστω σε κάποιο από τα τραινάκια για παράδειγμα.
Κάνοντας τον περίπατο μας στο πάρκο καταλαβαίνουμε γιατί είναι τόσο δημοφιλές και τόσο διάσημο σε όλο τον κόσμο. Δεν είναι απλά μόνο ένας χώρος με παιχνίδια τύπου λούνα παρκ αλλά ένα ολοκληρωμένο πάρκο ψυχαγωγίας με υπέροχους κήπους, πανύψηλα δέντρα, περιποιημένες λίμνες, πολλά εξαιρετικά εστιατόρια - μεταξύ αυτών και το διάσημο Nimb, αλλά και ένα παλιό ιστιοφόρο που έχει μετατραπεί σε εστιατόριο, δεμένο στην άκρη της μεγάλης λίμνης - ακόμα και με αίθουσες συναυλιών αλλά και θέατρο παντομίμας.

το εστιατόριο Nimb

ο χώρος συναυλιών

το ιστιοφόρο - εστιατόριο

Το πρωί το πάρκο είναι γεμάτο με ανθρώπους όλων των ηλικιών, περισσότερο όμως νεολαία και μικρά παιδάκια που διασκεδάζουν με τα παιχνίδια του λούνα παρκ. Το βράδυ όμως το σκηνικό αλλάζει και η ατμόσφαιρα γίνεται αρκετά ρομαντική με τα χιλιάδες λαμπάκια που ανάβουν και ιδίως τα βράδυα της Τετάρτης και του Σαββάτου όπου προτού σημάνει μεσάνυχτα εκτοξεύονται πολύχρωμα πυροτεχνήματα.

η έκθεση για τον ''Τιτανικό''

Στο Τίβολι περάσαμε σχεδόν ένα ολόκληρο πρωινό. Ξεκουραστήκαμε με την ομορφιά της φύσης, θαυμάσαμε ότι ωραίο έχουν φτιάξει με μεράκι και έμπνευση, διασκεδάσαμε με την ποικιλία των παιχνιδιών και σίγουρα είναι ένα από τα αξιοθέατα που νομίζω ότι δεν πρέπει να χάσει ο επισκέπτης αυτής της πόλης.

Αφού ξεκουραστήκαμε ένα μισάωρο στο τέλος της περιήγησης μας στο Τίβολι, συνεχίσαμε με το λεωφορείο 6Α γιά το Rosemborg Slot.
‘Οπως έχω αναφέρει και πριν, αναλογικά για μία τόσο μικρή πόλη, υπάρχουν πολλά παλάτια και κάστρα στην ευρύτερη περιοχή της Κοπεγχάγης αλλά φυσικά και όλης της Δανίας. Ένα από τα πιό δημοφιλή είναι και το ανάκτορο του Rosemborg. Φτιάχτηκε στα βόρειοδυτικά της πόλης στις αρχές του 17ου αιώνα από τον βασιλιά Χριστιανό Δ’ ως θερινή κατοικία. Σχεδόν όμως έναν αιώνα αργότερα, ο βασιλιάς Φρειδερίκος Δ’, ένιωθε στενόχωρα στο Rosemborg!!! και έφτιαξε ένα νέο πιό ευρύχωρο παλάτι στο Fredensborg, κοντά στην πόλη Roskilde. Στις αρχές του 19ου αιώνα το ανάκτορο του Rosemborg άνοιξε ως μουσείο γιά το κοινό.

Στα δωμάτια όλων των ορόφων υπάρχουν αντικείμενα και ενθύμια πολλών βασιλιάδων της δανικής μοναρχίας, με ξεχωριστή μία μεγάλη συλλογή πορσελάνης από τις μεγαλύτερες του κόσμου.
Το κυριότερο όμως αξιοθέατο είναι οι υπόγειες αίθουσες του Θησαυροφυλακίου. Εκεί φιλοξενείται η εντυπωσιακή συλλογή με τα κοσμήματα του στέμματος , σε ένα υποβλητικό χώρο, με σημαντικότερο έκθεμα το στέμμα του Χριστιανού Δ’ βάρους σχεδόν 3 κιλών. Η είσοδος κοστίζει 90 Dkr. (12€)

το στέμα του Χριστιανού Δ'

Το ανάκτορο του Rosemborg βρίσκεται ανάμεσα σε μία καταπράσινη έκταση που αποτελεί και τον σημαντικότερο πνεύμονα πρασίνου της Κοπεγχάγης. Μπροστά στο παλάτι βρίσκονται οι απέραντοι Kongens Have (οι Κήποι του Βασιλιά) και αποτελούν το παλαιότερο δημόσιο πάρκο της πόλης. Στους κήπους αυτούς οι κάτοικοι της Κοπεγχάγης έρχονται καθημερινά για να χαλαρώσουν, να κάνουν ένα περίπατο ή ακόμα και να αθληθούν στις απέραντες σκιερές εκτάσεις.

Στα αριστερά του Rosemborg, όπως το βλέπουμε από τη λεωφόρο Gothersgade, υπάρχει και ένα άλλο πανέμορφο πάρκο, το οποίο αν δεν χωριζόταν από την λεωφόρο Øster Voldgade θα νόμιζε κάποιος ότι είναι η συνέχεια των Κήπων του Βασιλιά. Αυτό είναι το περίφημο Botanisk Have (Βοτανικός Κήπος). Έχει έκταση γύρω στα 100 στρέμματα και περιλαμβάνει φυτά που ευδοκιμούν τόσο στη Δανία όσο και εξωτικά φυτά από όλο τον κόσμο.
Ο κήπος αυτός φτιάχτηκε εκεί όπου παλιά υπήρχαν οι οχυρώσεις της πόλης και η τάφρος που περιέβαλε τα τείχη έχει μετατραπεί σε μία απέραντη λίμνη με φυτά. Αυτό όμως που ξεχωρίζει είναι το μεγάλο θερμοκήπιο Palmehus με κάκτους, ορχιδέες και εντυπωσιακούς φοίνικες.

Έτσι ευχάριστα πέρασε και αυτό το πρωϊνό, πριν ξεκινήσουμε όμως γιά το κέντρο της πόλης χαζέψαμε από μακριά και το Μουσείο της Βασιλικής Φρουράς (Livgardens Historiske Samling) που βρίσκεται δίπλα στο Rosemborg. Εκεί σε ένα συγκρότημα στρατώνων 200 ετών βρίσκονται πληροφορίες γιά την ιστορία της βασιλικής φρουράς, τους περίφημους Λιβγκάρεν, που με τις πολύχρωμες στολές τους και τα γούνινα πηλίκια αποτελούν άλλο ένα σύμβολο της Κοπεγχάγης (μοιάζουν πολύ με τους αντίστοιχους φρουρούς του Λονδίνου).
Η συνηθισμένη στολή των Λιβγκάρεν αποτελείται από μπλε σακάκι και μπλε παντελόνι, στις μεγάλες όμως γιορτές της χώρας φορούν κόκκινο σακάκι και μπλε παντελόνι.

Μουσείο Βασιλικής Φρουράς

Πλησίαζε απόγευμα και όπου νάναι θα έδυε ο ήλιος και θέλαμε εκείνη τη στιγμή να είμαστε και πάλι σε ένα από τα πιό γραφικά σημεία της Κοπεγχάγης, στο πολυφωτογραφημένο κανάλι Nyhavn.
Έτσι από τον κοντινό σταθμό Nørreport πήραμε το μετρό και κατεβήκαμε στην επόμενη στάση στο σταθμό Kongens Nytorv.
Εκεί διασχίζοντας την πλατεία του Βασιλιά βρεθήκαμε ξανά στο κανάλι Nyhavn όπου όλες τις ώρες της ημέρας πλήθος κόσμου μαζεύεται για έναν περίπατο και για να χαζέψει την όμορφη αυτή γειτονιά, την ώρα όμως της δύσης του ηλίου η περιοχή αυτή αποκτά μία ξεχωριστή γοητεία.

Αφού κάναμε ένα περίπατο και από τις δύο πλευρές του καναλιού και χαζέψαμε όλα τα ωραία κτήρια αλλά και τα ιστιοφόρα που είναι δεμένα το ένα δίπλα στο άλλο αποφασίσαμε να καθήσουμε σε ένα από τα πολυάριθμα ταβερνάκια για φαγητό.
Εκείνη τη μέρα με τη δύση του ηλίου έκανε και αρκετή ψύχρα και εντύπωση μας έκανε ένα χαρακτηριστικό που το συναντήσαμε σε όλα σχεδόν τα μαγαζάκια περιμετρικά του καναλιού.
Σε όλα τα καθίσματα υπήρχαν διπλωμένες κουβέρτες όπου αν αισθανόσουν κρύο μπορούσες να τις χρησιμοποιήσεις και να σκεπαστείς. Ευτυχώς όμως εκείνη τη στιγμή που καθίσαμε σε κάποιο ταβερνάκι θυμήθηκα τη συμβουλή μιάς φίλης, που είχε επισκεφθεί πριν από εμάς την περιοχή, να αποφύγουμε να βάλουμε κάποια κουβέρτα πάνω μας, γιατί εκείνη έκανε το λάθος και γιά πολύ καιρό μετά είχε πάνω στο σώμα της τα σημάδια από τα τσιμπήματα από τα έντομα που κουβαλούσε η κουβέρτα. Καταλαβαίνετε ότι οι κουβέρτες αυτές έχουν να πλυθούν κάτι αιώνες!
Μαζί με αυτά εκείνο το βραδάκι όπως είπα είχε και μία ψύχρα... δεν είχαμε μαζί και τα μπουφάν... αλλά είπαμε... άσε καλύτερα!

Έτσι δυνατά και εντυπωσιακά κύλησε και η σημερινή μέρα. Είχαμε όμως πολλά να δούμε ακόμα και πολλά να ανακαλύψουμε από αυτή την τόσο ξεχωριστή πόλη.

 

[vasnorth]

10. Εκδρομή στο Malmö - Christianshavn

Τη σημερινή μέρα κανονίσαμε να την περάσουμε και πάλι στη Σουηδία και συγκεκριμένα στη γειτονική πόλη του Malmö.
Το Μάλμο με πληθυσμό 300.000 κατοίκων είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη στα νότια της Σουηδίας μετά την Στοκχόλμη και το Γκέτεμποργκ. Ενώνεται με την Κοπεγχάγη από το 2000 με την εκπληκτική γέφυρα του Øresund, η οποία έχει μήκος περίπου 8 χιλιομέτρων αλλά αν υπολογίσουμε και τα τούνελ που φτιάχτηκαν από τη μεριά της Δανίας καθώς και το τεχνητό νησί που βοηθά τη στήριξη της γέφυρας, το ολικό μήκος πλησιάζει τα 16 χιλιόμετρα.
Ήμασταν πολύ τυχεροί γιατί το τραίνο που ξεκινά από τον κεντρικό σταθμό της Κοπεγχάγης με κατεύθυνση τον αντίστοιχο του Μάλμο, περνά και από το αεροδρόμιο και έτσι δεν χρειάστηκε να πάμε στο κέντρο για να το πάρουμε από εκεί. Εισιτήρια βγάλαμε εύκολα εκείνη την ημέρα, δεν χρειάζεται να κάνεις κράτηση από πριν λόγω των συχνών και τακτικών δρομολογίων και έτσι δεν υπάρχει πρόβλημα πληρότητας. Εξ άλλου το ταξίδι είναι πολύ σύντομο και διαρκεί σχεδόν 20 λεπτά.
Επειδή το αεροδρόμιο του Μάλμο είναι σχετικά μικρό και εξυπηρετεί κυρίως πτήσεις εσωτερικού, πολλοί Σουηδοί αλλά και ξένοι επισκέπτες όταν θέλουν να επισκεφθούν ή να αναχωρήσουν από το Μάλμο ερχόμενοι κυρίως από το εξωτερικό, χρησιμοποιούν το αεροδρόμιο της Κοπεγχάγης και έτσι εύκολα και άνετα περνούν στο Μάλμο.

Φτάνοντας στον κεντρικό σταθμό του Μάλμο και αφού περάσαμε τη μικρή γέφυρα Mälarbron, τη γέφυρα που ενώνει την πλατεία του σταθμού με την παλιά πόλη (την Gamla Staden), το πρώτο που συναντήσαμε είναι η πλατεία Stortorget, η οποία είναι και η είσοδος γιά την παλιά πόλη που έχει και το μεγαλύτερο ενδιαφέρον.

Η πλατεία αυτή είναι η παλαιότερη του Μάλμο, είναι περικυκλωμένη από πολλά και ωραία κτήρια και στο μέσον της ξεχωρίζει το επιβλητικό άγαλμα του έφιππου βασιλιά Καρόλου Χ.
Ξεχωρίζουν το Rådhuset(το Δημαρχείο) το οποίο φτιάχτηκε το 1546 και με την αναγεννησιακή του πρόσοψη κλέβει από μακριά τις εντυπώσεις, το D. Residenset (η κατοικία του κυβερνήτη) και ένα υπέροχο κτήριο του 1898 με κόκκινα τούβλα που στεγάζει το παλιό φαρμακείο ''Lejonet''.

η πλατεία Stortorget

το Rådhuset

το φαρμακείο ''Lejonet''

Από εκεί ξεκινά ένας ωραίος πεζόδρομος στρωμένος με κυβόλιθους, η Södergatan, ο παλαιότερος της πόλης με πολλά καλά καταστήματα κυρίως με σουηδικές φίρμες και πολλά καφέ και εστιατόρια. Στην αρχή του πεζόδρομου ξεχωρίζει μία παράξενη χιουμοριστική σύνθεση με αγαλματάκια - μουσικά όργανα σε σχηματισμό παρέλασης τα οποία σου φτιάχνουν τη διάθεση και σε βοηθούν να μπεις ευχάριστα στο κλίμα αυτής της όμορφης πόλης.
Ο πεζόδρομος αυτός συγκεντρώνει πολύ κόσμο όλων των ηλικιών για να κάνουν τα ψώνια τους, να χαζέψουν τις όμορφες βιτρίνες, να καθήσουν στα γραφικά καφέ και μπαράκια και κυρίως μικρά παιδιά που συνηθίζουν να πηγαινοέρχονται με τα πατίνια τους ή τα σκέιτ μπορντ τους, αλλά μερικές φορές είναι κουραστικό να προσπαθείς να τα αποφύγεις μην τυχόν πέσουν πάνω σου.

η Södergatan

Το τέλος του πεζοδρόμου μας έφερε στη δεύτερη μεγάλη πλατεία του Μάλμο, την Gustav Adolfs Torg. Μία μεγάλη καταπράσινη πλατεία που είναι τόπος συνάντησης των κατοίκων αλλά και τόπος όπου γίνονται πολλές εκδηλώσεις, φεστιβάλ αλλά και εκθέσεις λουλουδιών. Στο κέντρο της πλατείας υπάρχει και ένα όμορφο συντριβάνι με τρία παιδάκια αγκαλιασμένα γύρω από την πηγή που μοιάζουν σαν να χορεύουν. Εκείνο όμως που ξεχωρίζει στην άκρη της πλατείας είναι το γλυπτό Griffin , ένα μυθικό τέρας με σώμα λιονταριού και κεφάλι με φτερά αετού.

Δίπλα από την πλατεία ξεκινά και το μεγάλο καταπράσινο πάρκο Gamla Kyrkogården με τα πυκνά και πανύψηλα δέντρα που είναι σημαντικός τόπος ξεκούρασης και αναψυχής για τους κατοίκους και τους επισκέπτες της πόλης. Εντύπωση όμως μας έκανε κάνοντας βόλτα στο πάρκο, η διαπίστωση ότι σε πολλά σημεία υπήρχαν πάρα πολλοί τάφοι, οι περισσσότεροι από τον προηγούμενο αιώνα αλλά και αρκετοί σύγχρονοι. Φαίνεται ότι αυτό το όμορφο πάρκο κάποτε ήταν νεκροταφείο και στις μέρες μας συνεχίζει να είναι κάτι το ενδιάμεσο.

Το Μάλμο όμως όπως και η Κοπεγχάγη έχει την τύχη να το διασχίζουν και μεγάλα κανάλια στα οποία μπορείς με κάποιο τουρ να περιηγηθείς στα ωραιότερα σημεία της πόλης ή ακόμα να νοικιάσεις θαλάσσιο ποδήλατο και να κάνεις μόνος σου μία ρομαντική βόλτα μέσα από τα δάση της πόλης.
Ένα από τα πολύ ωραία πάρκα - δάση είναι και το υπέροχο Kungsparken που ξεχωρίζει για τα κανάλια του και την μεγάλη λίμνη στο κέντρο του.

το Kungsparken

Παίρνοντας σιγά σιγά το δρόμο της επιστοφής περάσαμε και από μία άλλη γοητευτική γειτονιά, την Lilla Torg (μικρή πλατεία) και ξαφνικά αισθάνεσαι ότι το σκηνικό αλλάζει και βρίσκεσαι σε περασμένους αιώνες. Η περιοχή αυτή είναι γεμάτη με παλιά ξύλινα σπίτια από τον 16ο αιώνα και στενά λιθόστρωτα δρομάκια. Τα σπίτια αυτά κάποτε ανήκαν σε εμπόρους και πολλά από αυτά ήταν αποθήκες. Το παλαιότερο από όλα είναι το Hedmanska Gården που πλέον είναι κέντρο σχεδίου και αρχιτεκτονικής, ενώ τον Ιούλιο στην εσωτερική αυλή του διοργανώνονται πολλά υπαίθρια κονσέρτα. Στην Lilla Torg μαζεύονται οι ντόπιοι γιά να φάνε, να πιούν, να ψωνίσουν αλλά και να κάνουν τον περίπατο τους. Λίγο πιό πάνω από την πλατεία είναι και μία πολύ ωραία σκεπαστή αγορά όπου καθήσαμε για φαγητό, η Saluhallen, η οποία θυμίζει τις αντίστοιχες που συναντάμε σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες με πολλά εστιατόρια αλλά και μαγαζάκια που πωλούν τοπικά και διεθνή προϊόντα. Το φαγητό ήταν πολύ καλό με φρέσκα προϊόντα από τα γύρω μαγαζάκια αλλά και το περιβάλλον ήταν πολύ ατμοσφαιρικό ιδίως στο σκεπαστό αίθριο που καθήσαμε.

η εσωτερική αυλή

Lilla Torg

Η ώρα όμως περνούσε και έπρεπε να επιστρέψουμε στο σταθμό γιά να πάρουμε το τραίνο γιά την Κοπεγχάγη. Προηγουμένως όμως περάσαμε και από τον μεγάλο καθεδρικό ναό του Μάλμο, τον St. Petri Kyrka, έναν εντυπωσιακό ναό του 13ου αιώνα σε γοτθικό στυλ.

Κάπως έτσι πέρασε και αυτό το πρωϊνό σ’αυτή την γραφική πόλη του Μάλμο.
Σίγουρα είδαμε πολύ λίγα από αυτά που κρύβει η ωραία αυτή πόλη, αλλά τουλάχιστον ήταν μία ευκαιρία, αφού βρισκόμασταν τόσο κοντά, να πάρουμε μία ιδέα και από μία άλλη πόλη της Σουηδίας.

Όταν επιστρέψαμε πιά στην Κοπεγχάγη και παρόλο που η ώρα ήταν περασμένη, ο ήλιος ήταν ακόμα αρκετά ψηλά. Έτσι συνεχίσαμε για να πάμε να δούμε μιά περιοχή, στα ανατολικά της πόλης, για την οποία είχαμε ακούσει πολλά, την εναλλακτική περιοχή της Christianshavn.
Δημιουργήθηκε από τον Χριστιανό Δ’ στις αρχές του 17ου αιώνα ως ναυτική βάση και στρατιωτικός προμαχώνας της ανερχόμενης πόλης της Κοπεγχάγης (τελικά ο συγκεκριμένος βασιλιάς πρέπει να ήταν από τους σπουδαιότερους που πέρασαν από την Δανία γιατί το όνομα του βρίσκεται σχεδόν πάντα πίσω από τα σημαντικότερα έργα στη χώρα).
Στο νησί αυτό εγκαταστάθηκαν και τα πρώτα ναυπηγεία της Κοπεγχάγης και δημιουργήθηκαν πολλά σπίτια και αποθήκες για τους πρώτους ναυτικούς. Σήμερα είναι μιά αναβαθμισμένη περιοχή και εκεί όπου παλιά υπήρχαν εγκαταλειμμένες αποθήκες και σπίτια, υπάρχουν πλέον κομψά διαμερίσματα, γραφεία εταιρειών, εστιατόρια, καφετέριες και μπαρ. Η γειτονιά αυτή προσελκύει καλλιτέχνες, απόκληρους, χίπις και chlosard αλλά πλέον και πολλά στελέχη επιχειρήσεων.
Επειδή στην περιοχή υπάρχουν και πολλά κανάλια που μοιάζουν με τα αντίστοιχα της Ολλανδίας, πολλές φορές ονομάζεται και μικρό Άμστερνταμ. Για να εξερευνήσεις την περιοχή μπορείς να χρησιμοποιήσεις είτε το ποδήλατο, είτε κάποιο καραβάκι (αυτά που ξεκινούν από το Nyhavn και σε κάνουν βόλτα στα κανάλια) είτε ακόμα καλύτερα με τα πόδια που μεταξύ μας είναι τόσο γραφική και ρομαντική η βόλτα ανάμεσα στα κανάλια, που γυρνάς εύκολα όλο το νησί χωρίς να το καταλάβεις και χωρίς να κουραστείς.

Η περιοχή αυτή έγινε πολύ γνωστή από το 1971 για την περίφημη Christiania.
Ένα παλιό εγκαταλειμμένο στρατόπεδο στην ανατολική πλευρά του νησιού της Christianshavn ανακηρύχθηκε από καταληψίες ελεύθερο κράτος με δικούς του νόμους και κανόνες. Σχεδόν χίλιοι άνθρωποι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή μετατρέποντας τους παλιούς στρατώνες και αποθήκες σε σπίτια και σχολεία και ξεκίνησαν τις δικές τους επιχειρηματικές δραστηριότητες.
Αρχικά η αστυνομία προσπάθησε να τους εκδιώξει, στάθηκε όμως δύσκολο γιατί ήταν η εποχή του κινήματος των χίπις και πλήθος εναλλακτικών ανθρώπων συγκεντρωνόταν καθημερινά από όλα τα μέρη της Δανίας. Έτσι η κυβέρνηση υποχώρησε, τους έδωσε κάποια ''αυτονομία'' και επέτρεψε η κοινότητα να συνεχίσει να υπάρχει σαν κοινωνικό πείραμα. Με τον καιρό όμως η περιοχή έγινε τόπος συγκέντρωσης περιθωριακών και ναρκομανών.
Οι ίδιοι όμως οι κάτοικοι προσπάθησαν να αναμορφώσουν την περιοχή τους, απαγόρευσαν όσο ήταν εφικτό την διακίνηση σκληρών ναρκωτικών, εκδίωξαν τους εμπόρους ηρωίνης και κοκαϊνης, συγχρόνως όμως στράφηκαν και κατά των ΜΜΕ που προβάλουν την περιοχή σαν κέντρο παρακμής και εγκληματικότητας και όχι σαν μία αυτοδιοικούμενη ανεκτική κοινωνία.
Οι Δανοί όμως ενοχλούνται και από το ότι οι κάτοικοι δεν πληρώνουν ενοίκιο και φόρους και θα προτιμούσαν η περιοχή να μετατραπεί σε δημόσιο πάρκο. Η είσοδος βρίσκεται στην Prinsessgade και οι επισκέπτες είναι ευπρόσδεκτοι για έναν περίπατο, αλλά οι φωτογραφίες καλό είναι να αποφεύγονται ιδίως στο δρόμο με τα βαποράκια όπου εκεί θα σε αποτρέψει βέβαια και η θέα των μεγαλόσωμων σκυλιών!

Συνεχίζοντας τον περίπατο, λίγα λεπτά πιό πέρα και συγκεκριμένα στα νοτιοδυτικά της Christiania, βρίσκεται μια ωραία αλλά και συγχρόνως μία από τις πιό παράξενες εκκλησίες της Κοπεγχάγης , η Vor Frelsers Kirke.
Δεν υπάρχει περίπτωση όταν βρεθείς στην περιοχή να μην σου κλέψει την ματιά το εξωτερικό της εκκλησίας και ιδίως ο παράξενος ελικοειδής πύργος. Η εκκλησία κτίστηκε το 1696 από τον Σουηδό αρχιτέκτονα Νικόδημο Τέσιν, ο οποίος μαζί με τον πατέρα του έβαλαν την υπογραφή τους σε πολλά σπουδαία μνημεία της Σουηδίας.
Ο εξωτερικός πύργος με την ελικοειδή σκάλα κατασκευάστηκε 50 χρόνια μετά την ολοκλήρωση της εκκλησίας και είναι ο τρίτος ψηλότερος πύργος της Κοπεγχάγης. Θεωρείται όμως μοναδικός γιατί η θέα από εκεί ψηλά είναι συγκλονιστική αλλά και γιατί χρειάζεται πολύ κόπο, θέληση και αντοχές για να ανεβεί κάποιος τις 400 σκάλες μέχρι την κορυφή και κυρίως να μην είναι υψοφοβικός. Τα τελευταία 150 σκαλιά του πύργου βρίσκονται στην εξωτερική πλευρά και όσο ανεβαίνεις στενεύουν και δίνουν την αίσθηση ότι ανεβαίνεις στον ουρανό!

Ο αρχιτέκτονας Lauritz de Thurah κατασκέυασε αυτόν τον πύργο εμπνευσμένος από το παρεκκλήσι του St. Ivo στη Ρώμη, όπου το έργο του Borromini είχε παρόμοια εξωτερική σκάλα.
Ένας μύθος λέει ότι ο de Thurah αυτοκτόνησε πέφτοντας από την κορυφή του πύργου επειδή θεώρησε ότι ενήργησε ενάντια στις εντολές του βασιλιά Φρειδερίκου Ε’ και έφτιαξε τη σκάλα ανάποδα να περιστρέφεται προς τα δεξιά. Στην πραγματικότητα πέθανε πάμπτωχος στο σπίτι του επτά χρόνια μετά την ολοκλήρωση του έργου του και αφού είχε κερδίσει τον σεβασμό και την αναγνώριση από τον βασιλιά και τους κατοίκους της Κοπεγχάγης. Τελικά παντού πίσω από κάθε μεγάλο έργο υπάρχει και κάποιος μύθος.

Ο περίπατος μας θα έκλεινε σε ένα πολύ γραφικό μέρος στα βόρεια της Christianshavn στο διπλανό νησάκι Holmen, όπου εκεί στο λιμάνι, απέναντι από το κανάλι Nyhavn, υπάρχει η εντυπωσιακή αγορά street food Papirøen (Paper island) που θυμίζει τις αντίστοιχες αγορές σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις και συγχρόνως είναι ένα κέντρο τέχνης και εκθέσεων. Εκεί μπορεί κάποιος να φάει οικονομικά, να καθήσει στους έξω πάγκους αλλά και στις ξαπλώστρες μπροστά στο κανάλι και να χαζέψει τη γύρω περιοχή.

http://copenhagenstreetfood.dk/en/

χαρακτηριστικές φωτογραφίες από το ίντερνετ

 

[giannismits]

οι επισκέπτες είναι ευπρόσδεκτοι για έναν περίπατο, αλλά οι φωτογραφίες καλό είναι να αποφεύγονται ιδίως στο δρόμο με τα βαποράκια όπου εκεί θα σε αποτρέψει βέβαια και η θέα των μεγαλόσωμων σκυλιών!

Eίναι γνωστό οτι θεωρητικά απαγορεύεται η φωτογράφιση αλλά στο google earth υπάρχουν αμέτρητες φωτογραφίες. Αρα προφανώς και κανείς δεν τηρεί αυτό τον κανόνα. Τώρα για τον δρόμο με τα βαποράκια όπως λες λογικό να το αποφεύγει κανείς. Για τι σκυλιά μιλάς? Γιατί έχω ένα θέμα! Ξαμολυμένα άγρια σκυλιά??

Πάντως το μέρος είναι εξαιρετικό για φωτογράφιση με τρομερά γκράφιτι και μάλλον δύσκολα θα αντισταθώ!

 

[vasnorth]

Eίναι γνωστό οτι θεωρητικά απαγορεύεται η φωτογράφιση αλλά στο google earth υπάρχουν αμέτρητες φωτογραφίες. Αρα προφανώς και κανείς δεν τηρεί αυτό τον κανόνα. Τώρα για τον δρόμο με τα βαποράκια όπως λες λογικό να το αποφεύγει κανείς. Για τι σκυλιά μιλάς? Γιατί έχω ένα θέμα! Ξαμολυμένα άγρια σκυλιά??

Πάντως το μέρος είναι εξαιρετικό για φωτογράφιση με τρομερά γκράφιτι και μάλλον δύσκολα θα αντισταθώ!

Καλημέρα Γιάννη.
Η Christiania γενικά είναι μία αμφιλεγόμενη περίπτωση που σε κάποιους θα φανεί προκλητικά ενδιαφέρουσα ενώ σε άλλους τίποτα το διαφορετικό από μία γειτονιά - γκέτο που παρόμοια υπάρχει σε πολλά μέρη του κόσμου. Φυσικά εδώ υπάρχει και η προβολή όλα αυτά τα χρόνια και γενικά ο μύθος που ακολουθεί αυτή τη γειτονιά.
Αν κάποιος την επισκεφθεί προκατειλημμένα αρνητικά σίγουρα δεν θα του αρέσει, ενώ αν είσαι αποφασισμένος να δεις κάτι το διαφορετικό, που μεταξύ μας μόνο σε κάποια σημεία το συναντάς - γιατί σίγουρα σε άλλες πόλεις του κόσμου συναντάμε πολύ πιό προχωρημένα και επικίνδυνα πράγματα, τότε θα σου αρέσει.
Για το θέμα των σκυλιών, αναφέρομαι στα αδέσποτα σκυλιά που κυκλοφορούν στην περιοχή, τα οποία όμως είναι συνήθως δίπλα στους πωλητές.
Επειδή όμως και ιδίως στην Pusher street, συναντάμε ''πωλητές'' να φορούν σκούφο που καλύπτει όλο το πρόσωπο για ευνόητους λόγους και να έχουν δίπλα τους τα σκυλιά, η όλη εικόνα σε προκαταβάλλει κάπως.
Αν ακολουθήσει κάποιος τους δικούς τους κανόνες δεν έχει να ανησυχεί για τίποτε.
Εξάλλου περνώντας την είσοδο θα δει την πινακίδα: ''You' re now leaving the European Union'' και τους τρεις κανόνες που πρέπει να ακολουθήσει: ''Have fun, Don't run, No photos''.