rev26
Member
- Μηνύματα
- 195
- Likes
- 119
Καλησπέρα,πολύ χαίρομαι που διαβάζω για Κοπεγχάγη!!θα πάω τον Δεκέμβριο μαλμο- Κοπεγχάγη...να σας ρωτησω,αξίζει αυτό τον μήνα ή δεν θα μπορώ να κυκλοφόρησω από το κρύο?
- Thread starter vasnorth
- Ημερομηνία δημιουργίας
giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.497
- Likes
- 11.811
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Είναι αυτονόητο πως η θερμοκρασίες θα είναι γύρω στο 0 οπότε το κρύο θα είναι πολύ έντονο, αν και το χιόνι δεν είναι τόσο συχνό στην Κοπεγχάγη σύμφωνα με τα στατιστικά. Το πιο σπαστικό είναι οτι θα νυχτώνει γύρω στις 15:30!
Εφόσον μπορείς Δεκέμβρη μόνο να πας.Το αν αξίζει είναι υποκειμενικό και κατά τη γνώμη μου ο καιρός δεν πρέπει να μας αποτρέπει από ταξίδια αλλά πρέπει να λαμβάνουμε υπόψιν τις όποιες δυσκολίες.
vasnorth
Member
- Μηνύματα
- 606
- Likes
- 1.860
2. Gamla Stan - σεργιάνι στην ιστορία και στον πολιτισμό.
Ξεκούραστοι πλέον την επόμενη μέρα και μετά από ένα εξαιρετικό πρωινό - δοκιμάσαμε και τα περίφημα σουηδικά κεφτεδάκια, καθημερινή συνήθεια στο πρωινό - ξεκινήσαμε για το κέντρο της πόλης.
Στο σταθμό του τραίνου βγάλαμε την 7ήμερη κάρτα για απεριόριστες διαδρομές με το Tunnelbana (το μετρό) και τα λεωφορεία, η οποία και αποδείχθηκε πολύ βολική με κόστος 300 SEK (περίπου 34€, η ισοτομία Σουηδικής Κορώνας προς το ευρώ είναι 1 SEK = 0,11€ περίπου ).
http://sl.se/en/fares--tickets/
Υπάρχει και η κάρτα Στοκχόλμης , αρκετά ακριβότερη, στην οποία όμως περιλαμβάνεται και η είσοδος σε 70 περίπου μουσεία (Stockholmskortet).
Νομίζω όμως ότι έναι υπερβολικά υψηλό το κόστος αυτής της κάρτας, γιατί κανείς δεν προλαβαίνει σε τόσο μικρό διάστημα να επισκεφθεί έστω και τα μισά από τα μνημεία που περιλαμβάνονται σ' αυτήν γιά να πεί ότι έγινε κάποια απόσβεση. Φυσικά είναι στις επιθυμίες και στις προτεραιότητες του καθενός τι θα επιλέξει.
http://www.visitstockholm.com/en/Stockholmcard/
Το σύστημα συγκοινωνιών γενικά είναι πολύ καλά οργανωμένο και εύκολα βρίσκεσαι σε οποιοδήποτε σημείο της πόλης. Γενικά όμως η Στοκχόλμη είναι μία πολύ φιλική πόλη για τον άνθρωπο και είναι ευχαρίστηση να περπατάς στους ήσυχους, καθαρούς και περιποιημένους δρόμους της.
Το μετρό ξεκίνησε να φτιάχνεται στη δεκαετία του 1940 και σήμερα το δίκτυο απαριθμεί σχεδόν 100 σταθμούς σε τρεις γραμμές, οι οποίες και συνδέονται μεταξύ τους στον κεντρικό σταθμό, στον T-Centralen.
Στη Στοκχόλμη και στη Σουηδία λοιπόν! Στη χώρα του Άλφρεντ Νόμπελ, του Αύγουστου Στρίντμπεργκ αλλά και της Γκρέτα Γκάρμπο, της Ίνγκριντ Μπέργκμαν, του Ούλοφ Πάλμε και του Μπγιόρν Μποργκ και γιατί όχι και των ΑΒΒΑ και πολλών άλλων που μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή, οι οποίοι τίμησαν με την προσωπικότητα και το ταλέντο τους αυτή τη σπουδαία χώρα. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν να τη γνωρίσουμε και από κοντά.
Φτάνοντας στο κέντρο της πόλης ξεκινήσαμε ένα μικρό περίπατο γύρω από τις μεγάλες λεωφόρους που περνούν από τον κεντρικό σταθμό για να πάρουμε μία πρώτη ιδέα πως είναι μία καθημερινή μέρα των Σουηδών. Ξεκινήσαμε από την Klarabergsgatan και χαζεύοντας τα κτήρια φτάσαμε ως την προέκταση της, εκεί που αλλάζει όνομα και γίνεται Hamngatan.
Εντύπωση μας έκανε, παρόλο που ήμασταν στο κέντρο της πόλης και υποτίθεται σε ώρα αιχμής και ενώ οι δρόμοι ήταν γεμάτοι με αυτοκίνητα, ότι όλα κυλούσαν σε ήρεμους ρυθμούς.
Ίσως να ήταν ιδέα μου, ίσως να ήμουν επηρεασμένος από τη δική μας καθημερινότητα και άθελα μου να έκανα συγκρίσεις, αλλά γύρω μας νοιώθαμε να περνούν άνθρωποι ευτυχισμένοι, περιποιημένοι, με χαρούμενη έκφραση στα πρόσωπα τους, σαν να είχαν βγεί εκείνη την ηλιόλουστη μέρα του καλοκαιριού για να μαζέψουν ήλιο για να έχουν απόθεμα όταν θα έλθει ο χειμώνας.
Δεν ξέρω, μπορεί και πάλι να ήταν και η καλή ψυχική διάθεση και η ευφορία που νοιώθαμε, λόγω του ότι ήμασταν σε διακοπές και τα βλέπαμε όλα ιδανικά και ωραία.
Σίγουρα μεγάλο ρόλο παίζει και το έντονο στοιχείο της φύσης στην καθημερινότητα των κατοίκων, που ανεβάζει το επίπεδο διαβίωσης σε υψηλούς βαθμούς. Αρκεί μόνο να σκεφθούμε ότι σε κάθε κάτοικο αυτής της πόλης αναλογούν 60 τετραγωνικά μέτρα πρασίνου, ενώ ο κάτοικος του Παρισιού ή και της Ρώμης για παράδειγμα έχει στη διάθεση του μόλις 10 τετραγωνικά. Φυσικά για την Αθήνα δεν γίνεται καν λόγος για σύγκριση!
Κάποιος βέβαια θα μπορούσε να αντιπαραθέσει ότι τα μεγέθη της πόλης αυτής δεν είναι συγκρίσιμα. Πράγματι η Στοκχόλμη είναι μία αρκετά αραιοκατοικημένη πόλη μόλις 1,4 εκατομμυρίων κατοίκων και απλώνεται σε μία τεράστια έκταση αποτελούμενη από 14 νησιά που βρέχονται από τα νερά της λίμνης Μέλαρεν και του Σάλτσεν, ορμίσκου της Βαλτικής.
Η πρώτη μας όμως περιήγηση θα ξεκίναγε από ένα μέρος πολύ δημοφιλές στους επισκέπτες της πόλης, από το νησί της Gamla Stan (Παλαιά Πόλη). Όλο αυτό το νησί είναι μία περιοχή τεράστιας πολιτισμικής κληρονομιάς με πλήθος από αξιοθέατα να βρίσκονται πολύ κοντά το ένα στο άλλο. Είναι ένα από τα καλύτερα διατηρητέα μεσαιωνικά σημεία ιστορικού κέντρου πόλης σε όλη την Ευρώπη και είναι εκεί όπου ξεκίνησε η ίδρυση της πόλης της Στοκχόλμης το 1252.
Βγαίνοντας από τον ομώνυμο σταθμό του μετρό το πρώτο που συναντήσαμε ήταν η Βέστερλονγκαταν / Västerlånggatan, μία τεράστια οδός που καθημερινά σφύζει από πλήθος τουριστών και ντόπιων να κάνουν τις βόλτες τους και να χαζεύουν ή να ψωνίζουν από τα πολυάριθμα μαγαζάκια.
Ένα πανέμορφο κομμάτι της παληάς πόλης γεμάτο ατμόσφαιρα, όπως άλλωστε είναι και όλο το νησί, που αμέσως σε γυρνά πίσω πολλούς αιώνες τότε που οι πλούσιοι έμποροι κέρδιζαν τον επιούσιο από τη βασιλική αυλή, τότε που οι ποιητές, οι οργανοπαίκτες και οι τραγουδιστές εκδήλωναν το ταλέντο τους στο συγκεντρωμένο πλήθος στις πλατείες , τότε που οι ιππότες κουρασμένοι από κάποια μάχη επέστρεφαν στην οικογενειακή γαλήνη ή ακόμα και τότε που οι πλούσιοι άρχοντες έκαναν τις βόλτες τους με την οικογένεια τους πάνω στις πλουμιστές άμαξες.
Συνεχίζοντας τη βόλτα μας συναντήσαμε τον Μόρτεν Τρότσιγκς Γκρεντ / Mårten Trotzigs Gränd, τον στενότερο δρόμο της Στοκχόλμης, πλάτους μόλις 90 εκ., όπου τα 36 σκαλοπάτια του σε ανεβάζουν στο Σλότσμπακεν/ Slottsbacken, στο ψηλότερο σημείο της Γκάμλα Σταν, όπου εκεί είναι συγκεντρωμένα τα σημαντικότερα μνημεία της πόλης. Ο στενός αυτός δρόμος αφού ήταν κλειστός με φράκτη και από τις δύο πλευρές του για 100 χρόνια, άνοιξε ξανά για το κοινό το 1945.
Εδώ θα ήθελα να σημειώσω ότι η ποιότητα πολλών φωτογραφιών δεν είναι και η καλύτερη γιατί για τη λήψη τους χρησιμοποίησα τις περισσότερες φορές την βιντεοκάμερα μου, η οποία αν και ψηφιακή HD και αρκετά καλό μοντέλο εν τούτοις υστερεί μίας κλασσικής φωτογραφικής μηχανής και αυτό επειδή βαριόμουν να κουβαλώ και φωτο και κάμερα μαζί (εντάξει μη βαράτε! Οι ειδήμονες και οι σχολαστικοί της φωτογραφίας ξέρω τι θα σκέπτεστε!).
Ήλπιζα στις φωτογραφίες του κουμπάρου αλλά και αυτός ο ταλαίπωρος όλο φωτογραφίες με εμάς και την οικογένεια του έβγαζε.
Στο Σλότσμπακεν, αυτό που ξεχωρίζει και κλέβει τις εντυπώσεις είναι το τεράστιο και επιβλητικό συγκρότημα των Βασιλικών Ανακτόρων (Kungliga Slottet). Ένα από τα μεγαλύτερα ανάκτορα στον κόσμο με πάνω από 600 δωμάτια. Οι χώροι αυτοί είναι ανοικτοί και επισκέψιμοι για το κοινό αλλά επειδή σίγουρα είναι πολύ κουραστικό και χρονοβόρο το να επισκεφθεί κάποιος διεξοδικά όλο το συγκρότημα, τα σημαντικότερα που αξίζουν είναι η Αίθουσα Τελετών, το Θησαυροφυλάκιο όπου φυλάσσονται τα βασιλικά εμβλήματα της δυναστείας και το νέο μουσείο Τρε Κρόνορ. Φυσικά αυτό που δεν πρέπει να χάσει ο επισκέπτης είναι η καθημερινή αλλαγή της φρουράς που γίνεται το μεσημέρι στην εξωτερική αυλή των ανακτόρων.
έτοιμοι γιά την αλλαγή φρουράς
πρωινό καμάκι (Ναι! Ο φρουρός στα αριστερά είναι κοπέλα)
http://www.kungahuset.se/royalcourt...eroyalpalace.4.396160511584257f218000138.html
Από την ανατολική πλευρά του Παλατιού, που είναι και η κύρια πρόσοψη όπου συγκεντρώνεται η βασιλική οικογένεια για να χαιρετήσει τον συγκεντρωμένο κόσμο όταν υπάρχει κάποια εκδήλωση, έχεις την ευκαιρία να θαυμάσεις την απέναντι όχθη της πόλης με τα υπέροχα κτήρια. Μεταξύ αυτών το Εθνικό Μουσείο και το ιστορικό ξενοδοχείο ''Γκραν Οτέλ'' που μάθαμε ότι είναι και το μοναδικό πεντάστερο ξενοδοχείο της Στοκχόλμης. Πρωτολειτούργησε το 1874, έχει φιλοξενήσει τις σημαντικότερες προσωπικότητες του κόσμου και από το 1901 έως το 1974, με κάποια διαλείμματα, εκεί δινόταν και το επίσημο δείπνο της απονομής των βραβείων Νόμπελ προτού μεταφερθεί στην Γαλάζια Αίθουσα του Δημαρχείου.
το ''Γκραν Οτέλ''
Πολύ κοντά στα ανάκτορα βρίσκεται και ο επιβλητικός Καθεδρικός Ναός της Στοκχόλμης (Storkyrkan / Στούρσιρκαν), ηλικίας 700 ετών με μεγάλη ιστορική και θρησκευτική αξία, όπου επιβάλεται μία επίσκεψη εκεί και είναι ευκαιρία άλλωστε για να ξεκουραστεί κάποιος από το μεγάλο περίπατο στην παλιά πόλη.
Εντύπωση μας κάνει το ύψος του ναού και τα χαρακτηριστικά κόκκινα τούβλα στους κίονες. Όλα αυτά του δίνουν μία λιτή μεγαλοπρέπεια.
Η πρόσοψη του ναού είναι σε ρυθμό μπαρόκ, αλλά ο γοτθικός χαρακτήρας του εσωτερικού αποκαλύφθηκε μόλις το 1908 όταν κατά τη διάρκεια ανακαίνισης αφαιρέθηκε ο σουβάς από τους κίονες και αποκαλύφθηκαν τα κόκκινα τούβλα. Ο καθεδρικός αυτός ναός φιλοξενεί πολλούς ανεκτίμητους θησαυρούς, όπως την ασημένια Αγία Τράπεζα και το γλυπτό ''Ο Άγιος Γεώργιος και ο δράκος'' . Το γλυπτό αυτό βρίσκεται στα αριστερά της Αγίας Τράπεζας και είναι φτιαγμένο από ξύλο βελανιδιάς και κέρατο ελαφιού.
Στον ναό αυτό τελούνται πολλές επίσημες τελετές, όπως οι γάμοι μελών της βασιλικής οικογένειας. Ο τελευταίος όμως γάμος, πριν μερικές εβδομάδες, του μικρότερου πρίγκηπα της οικογένειας έγινε στην εκκλησία των Ανακτόρων.
ο Άγιος Γεώργιος και ο δράκος
Μετά την εκκλησία ο δρόμος μας έφερε στην πολύ όμορφη πλατεία Στούρτοργετ / Stortorget με τα πολυάριθμα κομψά μαγαζάκια, καφέ και εστιατόρια, όπου πολύς κόσμος καθόταν εκεί ή στα παγκάκια της πλατείας για να ξαποστάσει, να πιεί και να φάει κάτι ή απλά να θαυμάσει τα κτήρια που περικυκλώνουν το χώρο. Η αρχιτεκτονική των κτηρίων σε όλη την παληά πόλη είναι ιδιαίτερη, στην πλατεία Στούρτοργετ όμως θυμίζει πάρα πολύ τα στενά πολυόροφα σπιτάκια του Άμστερνταμ και από ότι μάθαμε είναι επηρεασμένη σε μεγάλο βαθμό από αυτό.
Τα σημαντικότερα αξιοθέατα της πλατείας είναι η Κρήνη που χρονολογείται από το 1778 και το ογκώδες και εντυπωσιακό Μέγαρο της Σουηδικής Ακαδημίας το οποίο στεγάζει το Χρηματιστήριο καθώς και το μουσείο Νόμπελ.
η Στούρτοργετ
παλιός τηλεφωνικός θάλαμος
το Μουσείο Νόμπελ
Λίγο πιό κάτω από το συγκρότημα του Παλατιού υπάρχει και μία δεύτερη ξεχωριστή εκκλησία, η Τίσκα Σίρκαν. Η γερμανική αυτή εκκλησία είναι κατάλοιπο της γερμανικής παρουσίας στη Στοκχόλμη κατά τον 15ο αιώνα. Είναι ρυθμού μπαρόκ και αυτό που μας εντυπωσίασε και ξεχωρίζει είναι τα υπέροχα βιτρώ και το παράξενο κλειστό βασιλικό θεωρείο που προστέθηκε αργότερα για τα γερμανικής καταγωγής μέλη του βασιλικού οίκου.
το βασιλικό θεωρείο
Περάσαμε σχεδόν μία ολόκληρη μέρα στην Γκάμλα Σταν, περπατήσαμε πολύ, διανύσαμε αμέτρητα χιλιόμετρα χαζεύοντας τις υπέροχες γωνιές αυτού του τόσο ξεχωριστού μέρους, στριμωχτήκαμε στα μεσαιωνικά στενά της πόλης , γίναμε ένα με τους ντόπιους και τους τουρίστες, ταξιδέψαμε με το νου και τις αισθήσεις, μα πιό πολύ κερδίσαμε την ηρεμία και τη γαλήνη που σου χαρίζει αυτός ο τόπος.
Κάποια στιγμή η πείνα και η κούραση άρχισε να κάνει έντονη την παρουσία της και έτσι σταματήσαμε για φαγητό σε ένα από τα πάμπολα μεσαιωνικά κελλάρια που συναντήσαμε στο δρόμο μας, συγκεκριμένα στο ‘’Grill Ruby’’, όπου λόγω του περασμένου της ώρας βρήκαμε και τραπέζι έξω να καθήσουμε, όχι ότι και μέσα ήταν άσχημα, αλλά έξω είχες την ευκαιρία να χαζέψεις και τον κόσμο που περνούσε.
http://www.grillruby.com/intro
Αργά το απόγευμα, κοντά στη δύση του ηλίου, περάσαμε στην απέναντι πλευρά της Γκάμλα Σταν, όπου καθήσαμε σε μία όμορφη πλατεία μπροστά στην Όπερα και με θέα το απέναντι Παλάτι και το Κοινοβούλιο χαζεύαμε τα μικρά καραβάκια να διασχίζουν τα ήρεμα νερά του μεγάλου καναλιού.
το Κοινοβούλιο
άποψη του Παλατιού και του Καθεδρικού Ναού στο βάθος, από απέναντι
Κουρασμένοι αλλά πολύ εντυπωσιασμένοι από αυτά που είδαμε, αργά το βράδυ πήραμε το δρόμο της επιστροφής για το ξενοδοχείο.
Είμαστε στην πρώτη μέρα του ταξιδιού, σίγουρα έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας και μας περιμένουν ακόμα πολλά εντυπωσιακά μέρη για να τα ανακαλύψουμε.
Ξεκούραστοι πλέον την επόμενη μέρα και μετά από ένα εξαιρετικό πρωινό - δοκιμάσαμε και τα περίφημα σουηδικά κεφτεδάκια, καθημερινή συνήθεια στο πρωινό - ξεκινήσαμε για το κέντρο της πόλης.
Στο σταθμό του τραίνου βγάλαμε την 7ήμερη κάρτα για απεριόριστες διαδρομές με το Tunnelbana (το μετρό) και τα λεωφορεία, η οποία και αποδείχθηκε πολύ βολική με κόστος 300 SEK (περίπου 34€, η ισοτομία Σουηδικής Κορώνας προς το ευρώ είναι 1 SEK = 0,11€ περίπου ).
http://sl.se/en/fares--tickets/
Υπάρχει και η κάρτα Στοκχόλμης , αρκετά ακριβότερη, στην οποία όμως περιλαμβάνεται και η είσοδος σε 70 περίπου μουσεία (Stockholmskortet).
Νομίζω όμως ότι έναι υπερβολικά υψηλό το κόστος αυτής της κάρτας, γιατί κανείς δεν προλαβαίνει σε τόσο μικρό διάστημα να επισκεφθεί έστω και τα μισά από τα μνημεία που περιλαμβάνονται σ' αυτήν γιά να πεί ότι έγινε κάποια απόσβεση. Φυσικά είναι στις επιθυμίες και στις προτεραιότητες του καθενός τι θα επιλέξει.
http://www.visitstockholm.com/en/Stockholmcard/
Το σύστημα συγκοινωνιών γενικά είναι πολύ καλά οργανωμένο και εύκολα βρίσκεσαι σε οποιοδήποτε σημείο της πόλης. Γενικά όμως η Στοκχόλμη είναι μία πολύ φιλική πόλη για τον άνθρωπο και είναι ευχαρίστηση να περπατάς στους ήσυχους, καθαρούς και περιποιημένους δρόμους της.
Το μετρό ξεκίνησε να φτιάχνεται στη δεκαετία του 1940 και σήμερα το δίκτυο απαριθμεί σχεδόν 100 σταθμούς σε τρεις γραμμές, οι οποίες και συνδέονται μεταξύ τους στον κεντρικό σταθμό, στον T-Centralen.
Στη Στοκχόλμη και στη Σουηδία λοιπόν! Στη χώρα του Άλφρεντ Νόμπελ, του Αύγουστου Στρίντμπεργκ αλλά και της Γκρέτα Γκάρμπο, της Ίνγκριντ Μπέργκμαν, του Ούλοφ Πάλμε και του Μπγιόρν Μποργκ και γιατί όχι και των ΑΒΒΑ και πολλών άλλων που μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή, οι οποίοι τίμησαν με την προσωπικότητα και το ταλέντο τους αυτή τη σπουδαία χώρα. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν να τη γνωρίσουμε και από κοντά.
Φτάνοντας στο κέντρο της πόλης ξεκινήσαμε ένα μικρό περίπατο γύρω από τις μεγάλες λεωφόρους που περνούν από τον κεντρικό σταθμό για να πάρουμε μία πρώτη ιδέα πως είναι μία καθημερινή μέρα των Σουηδών. Ξεκινήσαμε από την Klarabergsgatan και χαζεύοντας τα κτήρια φτάσαμε ως την προέκταση της, εκεί που αλλάζει όνομα και γίνεται Hamngatan.
Εντύπωση μας έκανε, παρόλο που ήμασταν στο κέντρο της πόλης και υποτίθεται σε ώρα αιχμής και ενώ οι δρόμοι ήταν γεμάτοι με αυτοκίνητα, ότι όλα κυλούσαν σε ήρεμους ρυθμούς.
Ίσως να ήταν ιδέα μου, ίσως να ήμουν επηρεασμένος από τη δική μας καθημερινότητα και άθελα μου να έκανα συγκρίσεις, αλλά γύρω μας νοιώθαμε να περνούν άνθρωποι ευτυχισμένοι, περιποιημένοι, με χαρούμενη έκφραση στα πρόσωπα τους, σαν να είχαν βγεί εκείνη την ηλιόλουστη μέρα του καλοκαιριού για να μαζέψουν ήλιο για να έχουν απόθεμα όταν θα έλθει ο χειμώνας.
Δεν ξέρω, μπορεί και πάλι να ήταν και η καλή ψυχική διάθεση και η ευφορία που νοιώθαμε, λόγω του ότι ήμασταν σε διακοπές και τα βλέπαμε όλα ιδανικά και ωραία.
Σίγουρα μεγάλο ρόλο παίζει και το έντονο στοιχείο της φύσης στην καθημερινότητα των κατοίκων, που ανεβάζει το επίπεδο διαβίωσης σε υψηλούς βαθμούς. Αρκεί μόνο να σκεφθούμε ότι σε κάθε κάτοικο αυτής της πόλης αναλογούν 60 τετραγωνικά μέτρα πρασίνου, ενώ ο κάτοικος του Παρισιού ή και της Ρώμης για παράδειγμα έχει στη διάθεση του μόλις 10 τετραγωνικά. Φυσικά για την Αθήνα δεν γίνεται καν λόγος για σύγκριση!
Κάποιος βέβαια θα μπορούσε να αντιπαραθέσει ότι τα μεγέθη της πόλης αυτής δεν είναι συγκρίσιμα. Πράγματι η Στοκχόλμη είναι μία αρκετά αραιοκατοικημένη πόλη μόλις 1,4 εκατομμυρίων κατοίκων και απλώνεται σε μία τεράστια έκταση αποτελούμενη από 14 νησιά που βρέχονται από τα νερά της λίμνης Μέλαρεν και του Σάλτσεν, ορμίσκου της Βαλτικής.
Η πρώτη μας όμως περιήγηση θα ξεκίναγε από ένα μέρος πολύ δημοφιλές στους επισκέπτες της πόλης, από το νησί της Gamla Stan (Παλαιά Πόλη). Όλο αυτό το νησί είναι μία περιοχή τεράστιας πολιτισμικής κληρονομιάς με πλήθος από αξιοθέατα να βρίσκονται πολύ κοντά το ένα στο άλλο. Είναι ένα από τα καλύτερα διατηρητέα μεσαιωνικά σημεία ιστορικού κέντρου πόλης σε όλη την Ευρώπη και είναι εκεί όπου ξεκίνησε η ίδρυση της πόλης της Στοκχόλμης το 1252.
Βγαίνοντας από τον ομώνυμο σταθμό του μετρό το πρώτο που συναντήσαμε ήταν η Βέστερλονγκαταν / Västerlånggatan, μία τεράστια οδός που καθημερινά σφύζει από πλήθος τουριστών και ντόπιων να κάνουν τις βόλτες τους και να χαζεύουν ή να ψωνίζουν από τα πολυάριθμα μαγαζάκια.
Ένα πανέμορφο κομμάτι της παληάς πόλης γεμάτο ατμόσφαιρα, όπως άλλωστε είναι και όλο το νησί, που αμέσως σε γυρνά πίσω πολλούς αιώνες τότε που οι πλούσιοι έμποροι κέρδιζαν τον επιούσιο από τη βασιλική αυλή, τότε που οι ποιητές, οι οργανοπαίκτες και οι τραγουδιστές εκδήλωναν το ταλέντο τους στο συγκεντρωμένο πλήθος στις πλατείες , τότε που οι ιππότες κουρασμένοι από κάποια μάχη επέστρεφαν στην οικογενειακή γαλήνη ή ακόμα και τότε που οι πλούσιοι άρχοντες έκαναν τις βόλτες τους με την οικογένεια τους πάνω στις πλουμιστές άμαξες.
Συνεχίζοντας τη βόλτα μας συναντήσαμε τον Μόρτεν Τρότσιγκς Γκρεντ / Mårten Trotzigs Gränd, τον στενότερο δρόμο της Στοκχόλμης, πλάτους μόλις 90 εκ., όπου τα 36 σκαλοπάτια του σε ανεβάζουν στο Σλότσμπακεν/ Slottsbacken, στο ψηλότερο σημείο της Γκάμλα Σταν, όπου εκεί είναι συγκεντρωμένα τα σημαντικότερα μνημεία της πόλης. Ο στενός αυτός δρόμος αφού ήταν κλειστός με φράκτη και από τις δύο πλευρές του για 100 χρόνια, άνοιξε ξανά για το κοινό το 1945.
Ήλπιζα στις φωτογραφίες του κουμπάρου αλλά και αυτός ο ταλαίπωρος όλο φωτογραφίες με εμάς και την οικογένεια του έβγαζε.
Στο Σλότσμπακεν, αυτό που ξεχωρίζει και κλέβει τις εντυπώσεις είναι το τεράστιο και επιβλητικό συγκρότημα των Βασιλικών Ανακτόρων (Kungliga Slottet). Ένα από τα μεγαλύτερα ανάκτορα στον κόσμο με πάνω από 600 δωμάτια. Οι χώροι αυτοί είναι ανοικτοί και επισκέψιμοι για το κοινό αλλά επειδή σίγουρα είναι πολύ κουραστικό και χρονοβόρο το να επισκεφθεί κάποιος διεξοδικά όλο το συγκρότημα, τα σημαντικότερα που αξίζουν είναι η Αίθουσα Τελετών, το Θησαυροφυλάκιο όπου φυλάσσονται τα βασιλικά εμβλήματα της δυναστείας και το νέο μουσείο Τρε Κρόνορ. Φυσικά αυτό που δεν πρέπει να χάσει ο επισκέπτης είναι η καθημερινή αλλαγή της φρουράς που γίνεται το μεσημέρι στην εξωτερική αυλή των ανακτόρων.
έτοιμοι γιά την αλλαγή φρουράς
πρωινό καμάκι (Ναι! Ο φρουρός στα αριστερά είναι κοπέλα)
http://www.kungahuset.se/royalcourt...eroyalpalace.4.396160511584257f218000138.html
Από την ανατολική πλευρά του Παλατιού, που είναι και η κύρια πρόσοψη όπου συγκεντρώνεται η βασιλική οικογένεια για να χαιρετήσει τον συγκεντρωμένο κόσμο όταν υπάρχει κάποια εκδήλωση, έχεις την ευκαιρία να θαυμάσεις την απέναντι όχθη της πόλης με τα υπέροχα κτήρια. Μεταξύ αυτών το Εθνικό Μουσείο και το ιστορικό ξενοδοχείο ''Γκραν Οτέλ'' που μάθαμε ότι είναι και το μοναδικό πεντάστερο ξενοδοχείο της Στοκχόλμης. Πρωτολειτούργησε το 1874, έχει φιλοξενήσει τις σημαντικότερες προσωπικότητες του κόσμου και από το 1901 έως το 1974, με κάποια διαλείμματα, εκεί δινόταν και το επίσημο δείπνο της απονομής των βραβείων Νόμπελ προτού μεταφερθεί στην Γαλάζια Αίθουσα του Δημαρχείου.
το ''Γκραν Οτέλ''
Πολύ κοντά στα ανάκτορα βρίσκεται και ο επιβλητικός Καθεδρικός Ναός της Στοκχόλμης (Storkyrkan / Στούρσιρκαν), ηλικίας 700 ετών με μεγάλη ιστορική και θρησκευτική αξία, όπου επιβάλεται μία επίσκεψη εκεί και είναι ευκαιρία άλλωστε για να ξεκουραστεί κάποιος από το μεγάλο περίπατο στην παλιά πόλη.
Εντύπωση μας κάνει το ύψος του ναού και τα χαρακτηριστικά κόκκινα τούβλα στους κίονες. Όλα αυτά του δίνουν μία λιτή μεγαλοπρέπεια.
Η πρόσοψη του ναού είναι σε ρυθμό μπαρόκ, αλλά ο γοτθικός χαρακτήρας του εσωτερικού αποκαλύφθηκε μόλις το 1908 όταν κατά τη διάρκεια ανακαίνισης αφαιρέθηκε ο σουβάς από τους κίονες και αποκαλύφθηκαν τα κόκκινα τούβλα. Ο καθεδρικός αυτός ναός φιλοξενεί πολλούς ανεκτίμητους θησαυρούς, όπως την ασημένια Αγία Τράπεζα και το γλυπτό ''Ο Άγιος Γεώργιος και ο δράκος'' . Το γλυπτό αυτό βρίσκεται στα αριστερά της Αγίας Τράπεζας και είναι φτιαγμένο από ξύλο βελανιδιάς και κέρατο ελαφιού.
Στον ναό αυτό τελούνται πολλές επίσημες τελετές, όπως οι γάμοι μελών της βασιλικής οικογένειας. Ο τελευταίος όμως γάμος, πριν μερικές εβδομάδες, του μικρότερου πρίγκηπα της οικογένειας έγινε στην εκκλησία των Ανακτόρων.
ο Άγιος Γεώργιος και ο δράκος
Μετά την εκκλησία ο δρόμος μας έφερε στην πολύ όμορφη πλατεία Στούρτοργετ / Stortorget με τα πολυάριθμα κομψά μαγαζάκια, καφέ και εστιατόρια, όπου πολύς κόσμος καθόταν εκεί ή στα παγκάκια της πλατείας για να ξαποστάσει, να πιεί και να φάει κάτι ή απλά να θαυμάσει τα κτήρια που περικυκλώνουν το χώρο. Η αρχιτεκτονική των κτηρίων σε όλη την παληά πόλη είναι ιδιαίτερη, στην πλατεία Στούρτοργετ όμως θυμίζει πάρα πολύ τα στενά πολυόροφα σπιτάκια του Άμστερνταμ και από ότι μάθαμε είναι επηρεασμένη σε μεγάλο βαθμό από αυτό.
Τα σημαντικότερα αξιοθέατα της πλατείας είναι η Κρήνη που χρονολογείται από το 1778 και το ογκώδες και εντυπωσιακό Μέγαρο της Σουηδικής Ακαδημίας το οποίο στεγάζει το Χρηματιστήριο καθώς και το μουσείο Νόμπελ.
η Στούρτοργετ
παλιός τηλεφωνικός θάλαμος
το Μουσείο Νόμπελ
Λίγο πιό κάτω από το συγκρότημα του Παλατιού υπάρχει και μία δεύτερη ξεχωριστή εκκλησία, η Τίσκα Σίρκαν. Η γερμανική αυτή εκκλησία είναι κατάλοιπο της γερμανικής παρουσίας στη Στοκχόλμη κατά τον 15ο αιώνα. Είναι ρυθμού μπαρόκ και αυτό που μας εντυπωσίασε και ξεχωρίζει είναι τα υπέροχα βιτρώ και το παράξενο κλειστό βασιλικό θεωρείο που προστέθηκε αργότερα για τα γερμανικής καταγωγής μέλη του βασιλικού οίκου.
το βασιλικό θεωρείο
Περάσαμε σχεδόν μία ολόκληρη μέρα στην Γκάμλα Σταν, περπατήσαμε πολύ, διανύσαμε αμέτρητα χιλιόμετρα χαζεύοντας τις υπέροχες γωνιές αυτού του τόσο ξεχωριστού μέρους, στριμωχτήκαμε στα μεσαιωνικά στενά της πόλης , γίναμε ένα με τους ντόπιους και τους τουρίστες, ταξιδέψαμε με το νου και τις αισθήσεις, μα πιό πολύ κερδίσαμε την ηρεμία και τη γαλήνη που σου χαρίζει αυτός ο τόπος.
Κάποια στιγμή η πείνα και η κούραση άρχισε να κάνει έντονη την παρουσία της και έτσι σταματήσαμε για φαγητό σε ένα από τα πάμπολα μεσαιωνικά κελλάρια που συναντήσαμε στο δρόμο μας, συγκεκριμένα στο ‘’Grill Ruby’’, όπου λόγω του περασμένου της ώρας βρήκαμε και τραπέζι έξω να καθήσουμε, όχι ότι και μέσα ήταν άσχημα, αλλά έξω είχες την ευκαιρία να χαζέψεις και τον κόσμο που περνούσε.
http://www.grillruby.com/intro
Αργά το απόγευμα, κοντά στη δύση του ηλίου, περάσαμε στην απέναντι πλευρά της Γκάμλα Σταν, όπου καθήσαμε σε μία όμορφη πλατεία μπροστά στην Όπερα και με θέα το απέναντι Παλάτι και το Κοινοβούλιο χαζεύαμε τα μικρά καραβάκια να διασχίζουν τα ήρεμα νερά του μεγάλου καναλιού.
το Κοινοβούλιο
άποψη του Παλατιού και του Καθεδρικού Ναού στο βάθος, από απέναντι
Κουρασμένοι αλλά πολύ εντυπωσιασμένοι από αυτά που είδαμε, αργά το βράδυ πήραμε το δρόμο της επιστροφής για το ξενοδοχείο.
Είμαστε στην πρώτη μέρα του ταξιδιού, σίγουρα έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας και μας περιμένουν ακόμα πολλά εντυπωσιακά μέρη για να τα ανακαλύψουμε.
Last edited:
alexandra80
Member
- Μηνύματα
- 300
- Likes
- 1.579
- Επόμενο Ταξίδι
- Λιγουρία-Τοσκάνη
- Ταξίδι-Όνειρο
- Περού-Βολιβία-Άνδεις
Τέλεια!Η Σκανδιναβία είναι μια περιοχή που τη σκέφτομαι πολύ για κάποιο μελλοντικό ταξίδι,και σίγουρα οι δυο πόλεις που αναφέρεις είναι στα πλάνα μου...Ευχαριστούμε πολύ για τις πληροφορίες vasnorth!2. Gamla Stan - σεργιάνι στην ιστορία και στον πολιτισμό.
Ξεκούραστοι πλέον την επόμενη μέρα και μετά από ένα εξαιρετικό πρωινό - δοκιμάσαμε και τα περίφημα σουηδικά κεφτεδάκια, καθημερινή συνήθεια στο πρωινό - ξεκινήσαμε για το κέντρο της πόλης.
Στο σταθμό του τραίνου βγάλαμε την 7ήμερη κάρτα για απεριόριστες διαδρομές με το Tunnelbana (το μετρό) και τα λεωφορεία, η οποία και αποδείχθηκε πολύ βολική με κόστος 300 SEK (περίπου 34€, η ισοτομία Σουηδικής Κορώνας προς το ευρώ είναι 1 SEK = 0,11€ περίπου ).
http://sl.se/en/fares--tickets/
Υπάρχει και η κάρτα Στοκχόλμης , αρκετά ακριβότερη, στην οποία όμως περιλαμβάνεται και η είσοδος σε 70 περίπου μουσεία (Stockholmskortet).
Νομίζω όμως ότι έναι υπερβολικά υψηλό το κόστος αυτής της κάρτας, γιατί κανείς δεν προλαβαίνει σε τόσο μικρό διάστημα να επισκεφθεί έστω και τα μισά από τα μνημεία που περιλαμβάνονται σ' αυτήν γιά να πεί ότι έγινε κάποια απόσβεση. Φυσικά είναι στις επιθυμίες και στις προτεραιότητες του καθενός τι θα επιλέξει.
http://www.visitstockholm.com/en/Stockholmcard/
Το σύστημα συγκοινωνιών γενικά είναι πολύ καλά οργανωμένο και εύκολα βρίσκεσαι σε οποιοδήποτε σημείο της πόλης. Γενικά όμως η Στοκχόλμη είναι μία πολύ φιλική πόλη για τον άνθρωπο και είναι ευχαρίστηση να περπατάς στους ήσυχους, καθαρούς και περιποιημένους δρόμους της.
Το μετρό ξεκίνησε να φτιάχνεται στη δεκαετία του 1940 και σήμερα το δίκτυο απαριθμεί σχεδόν 100 σταθμούς σε τρεις γραμμές, οι οποίες και συνδέονται μεταξύ τους στον κεντρικό σταθμό, στον T-Centralen.
Στη Στοκχόλμη και στη Σουηδία λοιπόν! Στη χώρα του Άλφρεντ Νόμπελ, του Αύγουστου Στρίντμπεργκ αλλά και της Γκρέτα Γκάρμπο, της Ίνγκριντ Μπέργκμαν, του Ούλοφ Πάλμε και του Μπγιόρν Μποργκ και γιατί όχι και των ΑΒΒΑ και πολλών άλλων που μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή, οι οποίοι τίμησαν με την προσωπικότητα και το ταλέντο τους αυτή τη σπουδαία χώρα. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν να τη γνωρίσουμε και από κοντά.
Φτάνοντας στο κέντρο της πόλης ξεκινήσαμε ένα μικρό περίπατο γύρω από τις μεγάλες λεωφόρους που περνούν από τον κεντρικό σταθμό για να πάρουμε μία πρώτη ιδέα πως είναι μία καθημερινή μέρα των Σουηδών. Ξεκινήσαμε από την Klarabergsgatan και χαζεύοντας τα κτήρια φτάσαμε ως την προέκταση της, εκεί που αλλάζει όνομα και γίνεται Hamngatan.
Εντύπωση μας έκανε, παρόλο που ήμασταν στο κέντρο της πόλης και υποτίθεται σε ώρα αιχμής και ενώ οι δρόμοι ήταν γεμάτοι με αυτοκίνητα, ότι όλα κυλούσαν σε ήρεμους ρυθμούς.
Ίσως να ήταν ιδέα μου, ίσως να ήμουν επηρεασμένος από τη δική μας καθημερινότητα και άθελα μου να έκανα συγκρίσεις, αλλά γύρω μας νοιώθαμε να περνούν άνθρωποι ευτυχισμένοι, περιποιημένοι, με χαρούμενη έκφραση στα πρόσωπα τους, σαν να είχαν βγεί εκείνη την ηλιόλουστη μέρα του καλοκαιριού για να μαζέψουν ήλιο για να έχουν απόθεμα όταν θα έλθει ο χειμώνας.
Δεν ξέρω, μπορεί και πάλι να ήταν και η καλή ψυχική διάθεση και η ευφορία που νοιώθαμε, λόγω του ότι ήμασταν σε διακοπές και τα βλέπαμε όλα ιδανικά και ωραία.
Σίγουρα μεγάλο ρόλο παίζει και το έντονο στοιχείο της φύσης στην καθημερινότητα των κατοίκων, που ανεβάζει το επίπεδο διαβίωσης σε υψηλούς βαθμούς. Αρκεί μόνο να σκεφθούμε ότι σε κάθε κάτοικο αυτής της πόλης αναλογούν 60 τετραγωνικά μέτρα πρασίνου, ενώ ο κάτοικος του Παρισιού ή και της Ρώμης για παράδειγμα έχει στη διάθεση του μόλις 10 τετραγωνικά. Φυσικά για την Αθήνα δεν γίνεται καν λόγος για σύγκριση!
Κάποιος βέβαια θα μπορούσε να αντιπαραθέσει ότι τα μεγέθη της πόλης αυτής δεν είναι συγκρίσιμα. Πράγματι η Στοκχόλμη είναι μία αρκετά αραιοκατοικημένη πόλη μόλις 1,4 εκατομμυρίων κατοίκων και απλώνεται σε μία τεράστια έκταση αποτελούμενη από 14 νησιά που βρέχονται από τα νερά της λίμνης Μέλαρεν και του Σάλτσεν, ορμίσκου της Βαλτικής.
Η πρώτη μας όμως περιήγηση θα ξεκίναγε από ένα μέρος πολύ δημοφιλές στους επισκέπτες της πόλης, από το νησί της Gamla Stan (Παλαιά Πόλη). Όλο αυτό το νησί είναι μία περιοχή τεράστιας πολιτισμικής κληρονομιάς με πλήθος από αξιοθέατα να βρίσκονται πολύ κοντά το ένα στο άλλο. Είναι ένα από τα καλύτερα διατηρητέα μεσαιωνικά σημεία ιστορικού κέντρου πόλης σε όλη την Ευρώπη και είναι εκεί όπου ξεκίνησε η ίδρυση της πόλης της Στοκχόλμης το 1252.
Βγαίνοντας από τον ομώνυμο σταθμό του μετρό το πρώτο που συναντήσαμε ήταν η Βέστερλονγκαταν / Västerlånggatan, μία τεράστια οδός που καθημερινά σφύζει από πλήθος τουριστών και ντόπιων να κάνουν τις βόλτες τους και να χαζεύουν ή να ψωνίζουν από τα πολυάριθμα μαγαζάκια.
Ένα πανέμορφο κομμάτι της παληάς πόλης γεμάτο ατμόσφαιρα, όπως άλλωστε είναι και όλο το νησί, που αμέσως σε γυρνά πίσω πολλούς αιώνες τότε που οι πλούσιοι έμποροι κέρδιζαν τον επιούσιο από τη βασιλική αυλή, τότε που οι ποιητές, οι οργανοπαίκτες και οι τραγουδιστές εκδήλωναν το ταλέντο τους στο συγκεντρωμένο πλήθος στις πλατείες , τότε που οι ιππότες κουρασμένοι από κάποια μάχη επέστρεφαν στην οικογενειακή γαλήνη ή ακόμα και τότε που οι πλούσιοι άρχοντες έκαναν τις βόλτες τους με την οικογένεια τους πάνω στις πλουμιστές άμαξες.
Συνεχίζοντας τη βόλτα μας συναντήσαμε τον Μόρτεν Τρότσιγκς Γκρεντ / Mårten Trotzigs Gränd, τον στενότερο δρόμο της Στοκχόλμης, πλάτους μόλις 90 εκ., όπου τα 36 σκαλοπάτια του σε ανεβάζουν στο Σλότσμπακεν/ Slottsbacken, στο ψηλότερο σημείο της Γκάμλα Σταν, όπου εκεί είναι συγκεντρωμένα τα σημαντικότερα μνημεία της πόλης. Ο στενός αυτός δρόμος αφού ήταν κλειστός με φράκτη και από τις δύο πλευρές του για 100 χρόνια, άνοιξε ξανά για το κοινό το 1945.
Εδώ θα ήθελα να σημειώσω ότι η ποιότητα πολλών φωτογραφιών δεν είναι και η καλύτερη γιατί για τη λήψη τους χρησιμοποίησα τις περισσότερες φορές την βιντεοκάμερα μου, η οποία αν και ψηφιακή HD και αρκετά καλό μοντέλο εν τούτοις υστερεί μίας κλασσικής φωτογραφικής μηχανής και αυτό επειδή βαριόμουν να κουβαλώ και φωτο και κάμερα μαζί (εντάξει μη βαράτε! Οι ειδήμονες και οι σχολαστικοί της φωτογραφίας ξέρω τι θα σκέπτεστε!).
Ήλπιζα στις φωτογραφίες του κουμπάρου αλλά και αυτός ο ταλαίπωρος όλο φωτογραφίες με εμάς και την οικογένεια του έβγαζε.
Στο Σλότσμπακεν, αυτό που ξεχωρίζει και κλέβει τις εντυπώσεις είναι το τεράστιο και επιβλητικό συγκρότημα των Βασιλικών Ανακτόρων (Kungliga Slottet). Ένα από τα μεγαλύτερα ανάκτορα στον κόσμο με πάνω από 600 δωμάτια. Οι χώροι αυτοί είναι ανοικτοί και επισκέψιμοι για το κοινό αλλά επειδή σίγουρα είναι πολύ κουραστικό και χρονοβόρο το να επισκεφθεί κάποιος διεξοδικά όλο το συγκρότημα, τα σημαντικότερα που αξίζουν είναι η Αίθουσα Τελετών, το Θησαυροφυλάκιο όπου φυλάσσονται τα βασιλικά εμβλήματα της δυναστείας και το νέο μουσείο Τρε Κρόνορ. Φυσικά αυτό που δεν πρέπει να χάσει ο επισκέπτης είναι η καθημερινή αλλαγή της φρουράς που γίνεται το μεσημέρι στην εξωτερική αυλή των ανακτόρων.
έτοιμοι γιά την αλλαγή φρουράς
πρωινό καμάκι (Ναι! Ο φρουρός στα αριστερά είναι κοπέλα)
http://www.kungahuset.se/royalcourt...eroyalpalace.4.396160511584257f218000138.html
Από την ανατολική πλευρά του Παλατιού, που είναι και η κύρια πρόσοψη όπου συγκεντρώνεται η βασιλική οικογένεια για να χαιρετήσει τον συγκεντρωμένο κόσμο όταν υπάρχει κάποια εκδήλωση, έχεις την ευκαιρία να θαυμάσεις την απέναντι όχθη της πόλης με τα υπέροχα κτήρια. Μεταξύ αυτών το Εθνικό Μουσείο και το ιστορικό ξενοδοχείο ''Γκραν Οτέλ'' που μάθαμε ότι είναι και το μοναδικό πεντάστερο ξενοδοχείο της Στοκχόλμης. Πρωτολειτούργησε το 1874, έχει φιλοξενήσει τις σημαντικότερες προσωπικότητες του κόσμου και από το 1901 έως το 1974, με κάποια διαλείμματα, εκεί δινόταν και το επίσημο δείπνο της απονομής των βραβείων Νόμπελ προτού μεταφερθεί στην Γαλάζια Αίθουσα του Δημαρχείου.
το ''Γκραν Οτέλ''
Πολύ κοντά στα ανάκτορα βρίσκεται και ο επιβλητικός Καθεδρικός Ναός της Στοκχόλμης (Storkyrkan / Στούρσιρκαν), ηλικίας 700 ετών με μεγάλη ιστορική και θρησκευτική αξία, όπου επιβάλεται μία επίσκεψη εκεί και είναι ευκαιρία άλλωστε για να ξεκουραστεί κάποιος από το μεγάλο περίπατο στην παλιά πόλη.
Εντύπωση μας κάνει το ύψος του ναού και τα χαρακτηριστικά κόκκινα τούβλα στους κίονες. Όλα αυτά του δίνουν μία λιτή μεγαλοπρέπεια.
Η πρόσοψη του ναού είναι σε ρυθμό μπαρόκ, αλλά ο γοτθικός χαρακτήρας του εσωτερικού αποκαλύφθηκε μόλις το 1908 όταν κατά τη διάρκεια ανακαίνισης αφαιρέθηκε ο σουβάς από τους κίονες και αποκαλύφθηκαν τα κόκκινα τούβλα. Ο καθεδρικός αυτός ναός φιλοξενεί πολλούς ανεκτίμητους θησαυρούς, όπως την ασημένια Αγία Τράπεζα και το γλυπτό ''Ο Άγιος Γεώργιος και ο δράκος'' . Το γλυπτό αυτό βρίσκεται στα αριστερά της Αγίας Τράπεζας και είναι φτιαγμένο από ξύλο βελανιδιάς και κέρατο ελαφιού.
Στον ναό αυτό τελούνται πολλές επίσημες τελετές, όπως οι γάμοι μελών της βασιλικής οικογένειας. Ο τελευταίος όμως γάμος, πριν μερικές εβδομάδες, του μικρότερου πρίγκηπα της οικογένειας έγινε στην εκκλησία των Ανακτόρων.
ο Άγιος Γεώργιος και ο δράκος
Μετά την εκκλησία ο δρόμος μας έφερε στην πολύ όμορφη πλατεία Στούρτοργετ / Stortorget με τα πολυάριθμα κομψά μαγαζάκια, καφέ και εστιατόρια, όπου πολύς κόσμος καθόταν εκεί ή στα παγκάκια της πλατείας για να ξαποστάσει, να πιεί και να φάει κάτι ή απλά να θαυμάσει τα κτήρια που περικυκλώνουν το χώρο. Η αρχιτεκτονική των κτηρίων σε όλη την παληά πόλη είναι ιδιαίτερη, στην πλατεία Στούρτοργετ όμως θυμίζει πάρα πολύ τα στενά πολυόροφα σπιτάκια του Άμστερνταμ και από ότι μάθαμε είναι επηρεασμένη σε μεγάλο βαθμό από αυτό.
Τα σημαντικότερα αξιοθέατα της πλατείας είναι η Κρήνη που χρονολογείται από το 1778 και το ογκώδες και εντυπωσιακό Μέγαρο της Σουηδικής Ακαδημίας το οποίο στεγάζει το Χρηματιστήριο καθώς και το μουσείο Νόμπελ.
η Στούρτοργετ
παλιός τηλεφωνικός θάλαμος
το Μουσείο Νόμπελ
Λίγο πιό κάτω από το συγκρότημα του Παλατιού υπάρχει και μία δεύτερη ξεχωριστή εκκλησία, η Τίσκα Σίρκαν. Η γερμανική αυτή εκκλησία είναι κατάλοιπο της γερμανικής παρουσίας στη Στοκχόλμη κατά τον 15ο αιώνα. Είναι ρυθμού μπαρόκ και αυτό που μας εντυπωσίασε και ξεχωρίζει είναι τα υπέροχα βιτρώ και το παράξενο κλειστό βασιλικό θεωρείο που προστέθηκε αργότερα για τα γερμανικής καταγωγής μέλη του βασιλικού οίκου.
το βασιλικό θεωρείο
Περάσαμε σχεδόν μία ολόκληρη μέρα στην Γκάμλα Σταν, περπατήσαμε πολύ, διανύσαμε αμέτρητα χιλιόμετρα χαζεύοντας τις υπέροχες γωνιές αυτού του τόσο ξεχωριστού μέρους, στριμωχτήκαμε στα μεσαιωνικά στενά της πόλης , γίναμε ένα με τους ντόπιους και τους τουρίστες, ταξιδέψαμε με το νου και τις αισθήσεις, μα πιό πολύ κερδίσαμε την ηρεμία και τη γαλήνη που σου χαρίζει αυτός ο τόπος.
Κάποια στιγμή η πείνα και η κούραση άρχισε να κάνει έντονη την παρουσία της και έτσι σταματήσαμε για φαγητό σε ένα από τα πάμπολα μεσαιωνικά κελλάρια που συναντήσαμε στο δρόμο μας, συγκεκριμένα στο ‘’Grill Ruby’’, όπου λόγω του περασμένου της ώρας βρήκαμε και τραπέζι έξω να καθήσουμε, όχι ότι και μέσα ήταν άσχημα, αλλά έξω είχες την ευκαιρία να χαζέψεις και τον κόσμο που περνούσε.
http://www.grillruby.com/intro
Αργά το απόγευμα, κοντά στη δύση του ηλίου, περάσαμε στην απέναντι πλευρά της Γκάμλα Σταν, όπου καθήσαμε σε μία όμορφη πλατεία μπροστά στην Όπερα και με θέα το απέναντι Παλάτι και το Κοινοβούλιο χαζεύαμε τα μικρά καραβάκια να διασχίζουν τα ήρεμα νερά του μεγάλου καναλιού.
το Κοινοβούλιο
άποψη του Παλατιού και του Καθεδρικού Ναού στο βάθος, από απέναντι
Κουρασμένοι αλλά πολύ εντυπωσιασμένοι από αυτά που είδαμε, αργά το βράδυ πήραμε το δρόμο της επιστροφής για το ξενοδοχείο.
Είμαστε στην πρώτη μέρα του ταξιδιού, σίγουρα έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας και μας περιμένουν ακόμα πολλά εντυπωσιακά μέρη για να τα ανακαλύψουμε.
Vegerazaros
Member
- Μηνύματα
- 1.464
- Likes
- 2.062
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ελβετία ξανά
αργεις..2. Gamla Stan - σεργιάνι στην ιστορία και στον πολιτισμό.
Ξεκούραστοι πλέον την επόμενη μέρα και μετά από ένα εξαιρετικό πρωινό - δοκιμάσαμε και τα περίφημα σουηδικά κεφτεδάκια, καθημερινή συνήθεια στο πρωινό - ξεκινήσαμε για το κέντρο της πόλης.
Στο σταθμό του τραίνου βγάλαμε την 7ήμερη κάρτα για απεριόριστες διαδρομές με το Tunnelbana (το μετρό) και τα λεωφορεία, η οποία και αποδείχθηκε πολύ βολική με κόστος 300 SEK (περίπου 34€, η ισοτομία Σουηδικής Κορώνας προς το ευρώ είναι 1 SEK = 0,11€ περίπου ).
http://sl.se/en/fares--tickets/
Υπάρχει και η κάρτα Στοκχόλμης , αρκετά ακριβότερη, στην οποία όμως περιλαμβάνεται και η είσοδος σε 70 περίπου μουσεία (Stockholmskortet).
Νομίζω όμως ότι έναι υπερβολικά υψηλό το κόστος αυτής της κάρτας, γιατί κανείς δεν προλαβαίνει σε τόσο μικρό διάστημα να επισκεφθεί έστω και τα μισά από τα μνημεία που περιλαμβάνονται σ' αυτήν γιά να πεί ότι έγινε κάποια απόσβεση. Φυσικά είναι στις επιθυμίες και στις προτεραιότητες του καθενός τι θα επιλέξει.
http://www.visitstockholm.com/en/Stockholmcard/
Το σύστημα συγκοινωνιών γενικά είναι πολύ καλά οργανωμένο και εύκολα βρίσκεσαι σε οποιοδήποτε σημείο της πόλης. Γενικά όμως η Στοκχόλμη είναι μία πολύ φιλική πόλη για τον άνθρωπο και είναι ευχαρίστηση να περπατάς στους ήσυχους, καθαρούς και περιποιημένους δρόμους της.
Το μετρό ξεκίνησε να φτιάχνεται στη δεκαετία του 1940 και σήμερα το δίκτυο απαριθμεί σχεδόν 100 σταθμούς σε τρεις γραμμές, οι οποίες και συνδέονται μεταξύ τους στον κεντρικό σταθμό, στον T-Centralen.
Στη Στοκχόλμη και στη Σουηδία λοιπόν! Στη χώρα του Άλφρεντ Νόμπελ, του Αύγουστου Στρίντμπεργκ αλλά και της Γκρέτα Γκάρμπο, της Ίνγκριντ Μπέργκμαν, του Ούλοφ Πάλμε και του Μπγιόρν Μποργκ και γιατί όχι και των ΑΒΒΑ και πολλών άλλων που μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή, οι οποίοι τίμησαν με την προσωπικότητα και το ταλέντο τους αυτή τη σπουδαία χώρα. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν να τη γνωρίσουμε και από κοντά.
Φτάνοντας στο κέντρο της πόλης ξεκινήσαμε ένα μικρό περίπατο γύρω από τις μεγάλες λεωφόρους που περνούν από τον κεντρικό σταθμό για να πάρουμε μία πρώτη ιδέα πως είναι μία καθημερινή μέρα των Σουηδών. Ξεκινήσαμε από την Klarabergsgatan και χαζεύοντας τα κτήρια φτάσαμε ως την προέκταση της, εκεί που αλλάζει όνομα και γίνεται Hamngatan.
Εντύπωση μας έκανε, παρόλο που ήμασταν στο κέντρο της πόλης και υποτίθεται σε ώρα αιχμής και ενώ οι δρόμοι ήταν γεμάτοι με αυτοκίνητα, ότι όλα κυλούσαν σε ήρεμους ρυθμούς.
Ίσως να ήταν ιδέα μου, ίσως να ήμουν επηρεασμένος από τη δική μας καθημερινότητα και άθελα μου να έκανα συγκρίσεις, αλλά γύρω μας νοιώθαμε να περνούν άνθρωποι ευτυχισμένοι, περιποιημένοι, με χαρούμενη έκφραση στα πρόσωπα τους, σαν να είχαν βγεί εκείνη την ηλιόλουστη μέρα του καλοκαιριού για να μαζέψουν ήλιο για να έχουν απόθεμα όταν θα έλθει ο χειμώνας.
Δεν ξέρω, μπορεί και πάλι να ήταν και η καλή ψυχική διάθεση και η ευφορία που νοιώθαμε, λόγω του ότι ήμασταν σε διακοπές και τα βλέπαμε όλα ιδανικά και ωραία.
Σίγουρα μεγάλο ρόλο παίζει και το έντονο στοιχείο της φύσης στην καθημερινότητα των κατοίκων, που ανεβάζει το επίπεδο διαβίωσης σε υψηλούς βαθμούς. Αρκεί μόνο να σκεφθούμε ότι σε κάθε κάτοικο αυτής της πόλης αναλογούν 60 τετραγωνικά μέτρα πρασίνου, ενώ ο κάτοικος του Παρισιού ή και της Ρώμης για παράδειγμα έχει στη διάθεση του μόλις 10 τετραγωνικά. Φυσικά για την Αθήνα δεν γίνεται καν λόγος για σύγκριση!
Κάποιος βέβαια θα μπορούσε να αντιπαραθέσει ότι τα μεγέθη της πόλης αυτής δεν είναι συγκρίσιμα. Πράγματι η Στοκχόλμη είναι μία αρκετά αραιοκατοικημένη πόλη μόλις 1,4 εκατομμυρίων κατοίκων και απλώνεται σε μία τεράστια έκταση αποτελούμενη από 14 νησιά που βρέχονται από τα νερά της λίμνης Μέλαρεν και του Σάλτσεν, ορμίσκου της Βαλτικής.
Η πρώτη μας όμως περιήγηση θα ξεκίναγε από ένα μέρος πολύ δημοφιλές στους επισκέπτες της πόλης, από το νησί της Gamla Stan (Παλαιά Πόλη). Όλο αυτό το νησί είναι μία περιοχή τεράστιας πολιτισμικής κληρονομιάς με πλήθος από αξιοθέατα να βρίσκονται πολύ κοντά το ένα στο άλλο. Είναι ένα από τα καλύτερα διατηρητέα μεσαιωνικά σημεία ιστορικού κέντρου πόλης σε όλη την Ευρώπη και είναι εκεί όπου ξεκίνησε η ίδρυση της πόλης της Στοκχόλμης το 1252.
Βγαίνοντας από τον ομώνυμο σταθμό του μετρό το πρώτο που συναντήσαμε ήταν η Βέστερλονγκαταν / Västerlånggatan, μία τεράστια οδός που καθημερινά σφύζει από πλήθος τουριστών και ντόπιων να κάνουν τις βόλτες τους και να χαζεύουν ή να ψωνίζουν από τα πολυάριθμα μαγαζάκια.
Ένα πανέμορφο κομμάτι της παληάς πόλης γεμάτο ατμόσφαιρα, όπως άλλωστε είναι και όλο το νησί, που αμέσως σε γυρνά πίσω πολλούς αιώνες τότε που οι πλούσιοι έμποροι κέρδιζαν τον επιούσιο από τη βασιλική αυλή, τότε που οι ποιητές, οι οργανοπαίκτες και οι τραγουδιστές εκδήλωναν το ταλέντο τους στο συγκεντρωμένο πλήθος στις πλατείες , τότε που οι ιππότες κουρασμένοι από κάποια μάχη επέστρεφαν στην οικογενειακή γαλήνη ή ακόμα και τότε που οι πλούσιοι άρχοντες έκαναν τις βόλτες τους με την οικογένεια τους πάνω στις πλουμιστές άμαξες.
Συνεχίζοντας τη βόλτα μας συναντήσαμε τον Μόρτεν Τρότσιγκς Γκρεντ / Mårten Trotzigs Gränd, τον στενότερο δρόμο της Στοκχόλμης, πλάτους μόλις 90 εκ., όπου τα 36 σκαλοπάτια του σε ανεβάζουν στο Σλότσμπακεν/ Slottsbacken, στο ψηλότερο σημείο της Γκάμλα Σταν, όπου εκεί είναι συγκεντρωμένα τα σημαντικότερα μνημεία της πόλης. Ο στενός αυτός δρόμος αφού ήταν κλειστός με φράκτη και από τις δύο πλευρές του για 100 χρόνια, άνοιξε ξανά για το κοινό το 1945.
Εδώ θα ήθελα να σημειώσω ότι η ποιότητα πολλών φωτογραφιών δεν είναι και η καλύτερη γιατί για τη λήψη τους χρησιμοποίησα τις περισσότερες φορές την βιντεοκάμερα μου, η οποία αν και ψηφιακή HD και αρκετά καλό μοντέλο εν τούτοις υστερεί μίας κλασσικής φωτογραφικής μηχανής και αυτό επειδή βαριόμουν να κουβαλώ και φωτο και κάμερα μαζί (εντάξει μη βαράτε! Οι ειδήμονες και οι σχολαστικοί της φωτογραφίας ξέρω τι θα σκέπτεστε!).
Ήλπιζα στις φωτογραφίες του κουμπάρου αλλά και αυτός ο ταλαίπωρος όλο φωτογραφίες με εμάς και την οικογένεια του έβγαζε.
Στο Σλότσμπακεν, αυτό που ξεχωρίζει και κλέβει τις εντυπώσεις είναι το τεράστιο και επιβλητικό συγκρότημα των Βασιλικών Ανακτόρων (Kungliga Slottet). Ένα από τα μεγαλύτερα ανάκτορα στον κόσμο με πάνω από 600 δωμάτια. Οι χώροι αυτοί είναι ανοικτοί και επισκέψιμοι για το κοινό αλλά επειδή σίγουρα είναι πολύ κουραστικό και χρονοβόρο το να επισκεφθεί κάποιος διεξοδικά όλο το συγκρότημα, τα σημαντικότερα που αξίζουν είναι η Αίθουσα Τελετών, το Θησαυροφυλάκιο όπου φυλάσσονται τα βασιλικά εμβλήματα της δυναστείας και το νέο μουσείο Τρε Κρόνορ. Φυσικά αυτό που δεν πρέπει να χάσει ο επισκέπτης είναι η καθημερινή αλλαγή της φρουράς που γίνεται το μεσημέρι στην εξωτερική αυλή των ανακτόρων.
έτοιμοι γιά την αλλαγή φρουράς
πρωινό καμάκι (Ναι! Ο φρουρός στα αριστερά είναι κοπέλα)
http://www.kungahuset.se/royalcourt...eroyalpalace.4.396160511584257f218000138.html
Από την ανατολική πλευρά του Παλατιού, που είναι και η κύρια πρόσοψη όπου συγκεντρώνεται η βασιλική οικογένεια για να χαιρετήσει τον συγκεντρωμένο κόσμο όταν υπάρχει κάποια εκδήλωση, έχεις την ευκαιρία να θαυμάσεις την απέναντι όχθη της πόλης με τα υπέροχα κτήρια. Μεταξύ αυτών το Εθνικό Μουσείο και το ιστορικό ξενοδοχείο ''Γκραν Οτέλ'' που μάθαμε ότι είναι και το μοναδικό πεντάστερο ξενοδοχείο της Στοκχόλμης. Πρωτολειτούργησε το 1874, έχει φιλοξενήσει τις σημαντικότερες προσωπικότητες του κόσμου και από το 1901 έως το 1974, με κάποια διαλείμματα, εκεί δινόταν και το επίσημο δείπνο της απονομής των βραβείων Νόμπελ προτού μεταφερθεί στην Γαλάζια Αίθουσα του Δημαρχείου.
το ''Γκραν Οτέλ''
Πολύ κοντά στα ανάκτορα βρίσκεται και ο επιβλητικός Καθεδρικός Ναός της Στοκχόλμης (Storkyrkan / Στούρσιρκαν), ηλικίας 700 ετών με μεγάλη ιστορική και θρησκευτική αξία, όπου επιβάλεται μία επίσκεψη εκεί και είναι ευκαιρία άλλωστε για να ξεκουραστεί κάποιος από το μεγάλο περίπατο στην παλιά πόλη.
Εντύπωση μας κάνει το ύψος του ναού και τα χαρακτηριστικά κόκκινα τούβλα στους κίονες. Όλα αυτά του δίνουν μία λιτή μεγαλοπρέπεια.
Η πρόσοψη του ναού είναι σε ρυθμό μπαρόκ, αλλά ο γοτθικός χαρακτήρας του εσωτερικού αποκαλύφθηκε μόλις το 1908 όταν κατά τη διάρκεια ανακαίνισης αφαιρέθηκε ο σουβάς από τους κίονες και αποκαλύφθηκαν τα κόκκινα τούβλα. Ο καθεδρικός αυτός ναός φιλοξενεί πολλούς ανεκτίμητους θησαυρούς, όπως την ασημένια Αγία Τράπεζα και το γλυπτό ''Ο Άγιος Γεώργιος και ο δράκος'' . Το γλυπτό αυτό βρίσκεται στα αριστερά της Αγίας Τράπεζας και είναι φτιαγμένο από ξύλο βελανιδιάς και κέρατο ελαφιού.
Στον ναό αυτό τελούνται πολλές επίσημες τελετές, όπως οι γάμοι μελών της βασιλικής οικογένειας. Ο τελευταίος όμως γάμος, πριν μερικές εβδομάδες, του μικρότερου πρίγκηπα της οικογένειας έγινε στην εκκλησία των Ανακτόρων.
ο Άγιος Γεώργιος και ο δράκος
Μετά την εκκλησία ο δρόμος μας έφερε στην πολύ όμορφη πλατεία Στούρτοργετ / Stortorget με τα πολυάριθμα κομψά μαγαζάκια, καφέ και εστιατόρια, όπου πολύς κόσμος καθόταν εκεί ή στα παγκάκια της πλατείας για να ξαποστάσει, να πιεί και να φάει κάτι ή απλά να θαυμάσει τα κτήρια που περικυκλώνουν το χώρο. Η αρχιτεκτονική των κτηρίων σε όλη την παληά πόλη είναι ιδιαίτερη, στην πλατεία Στούρτοργετ όμως θυμίζει πάρα πολύ τα στενά πολυόροφα σπιτάκια του Άμστερνταμ και από ότι μάθαμε είναι επηρεασμένη σε μεγάλο βαθμό από αυτό.
Τα σημαντικότερα αξιοθέατα της πλατείας είναι η Κρήνη που χρονολογείται από το 1778 και το ογκώδες και εντυπωσιακό Μέγαρο της Σουηδικής Ακαδημίας το οποίο στεγάζει το Χρηματιστήριο καθώς και το μουσείο Νόμπελ.
η Στούρτοργετ
παλιός τηλεφωνικός θάλαμος
το Μουσείο Νόμπελ
Λίγο πιό κάτω από το συγκρότημα του Παλατιού υπάρχει και μία δεύτερη ξεχωριστή εκκλησία, η Τίσκα Σίρκαν. Η γερμανική αυτή εκκλησία είναι κατάλοιπο της γερμανικής παρουσίας στη Στοκχόλμη κατά τον 15ο αιώνα. Είναι ρυθμού μπαρόκ και αυτό που μας εντυπωσίασε και ξεχωρίζει είναι τα υπέροχα βιτρώ και το παράξενο κλειστό βασιλικό θεωρείο που προστέθηκε αργότερα για τα γερμανικής καταγωγής μέλη του βασιλικού οίκου.
το βασιλικό θεωρείο
Περάσαμε σχεδόν μία ολόκληρη μέρα στην Γκάμλα Σταν, περπατήσαμε πολύ, διανύσαμε αμέτρητα χιλιόμετρα χαζεύοντας τις υπέροχες γωνιές αυτού του τόσο ξεχωριστού μέρους, στριμωχτήκαμε στα μεσαιωνικά στενά της πόλης , γίναμε ένα με τους ντόπιους και τους τουρίστες, ταξιδέψαμε με το νου και τις αισθήσεις, μα πιό πολύ κερδίσαμε την ηρεμία και τη γαλήνη που σου χαρίζει αυτός ο τόπος.
Κάποια στιγμή η πείνα και η κούραση άρχισε να κάνει έντονη την παρουσία της και έτσι σταματήσαμε για φαγητό σε ένα από τα πάμπολα μεσαιωνικά κελλάρια που συναντήσαμε στο δρόμο μας, συγκεκριμένα στο ‘’Grill Ruby’’, όπου λόγω του περασμένου της ώρας βρήκαμε και τραπέζι έξω να καθήσουμε, όχι ότι και μέσα ήταν άσχημα, αλλά έξω είχες την ευκαιρία να χαζέψεις και τον κόσμο που περνούσε.
http://www.grillruby.com/intro
Αργά το απόγευμα, κοντά στη δύση του ηλίου, περάσαμε στην απέναντι πλευρά της Γκάμλα Σταν, όπου καθήσαμε σε μία όμορφη πλατεία μπροστά στην Όπερα και με θέα το απέναντι Παλάτι και το Κοινοβούλιο χαζεύαμε τα μικρά καραβάκια να διασχίζουν τα ήρεμα νερά του μεγάλου καναλιού.
το Κοινοβούλιο
άποψη του Παλατιού και του Καθεδρικού Ναού στο βάθος, από απέναντι
Κουρασμένοι αλλά πολύ εντυπωσιασμένοι από αυτά που είδαμε, αργά το βράδυ πήραμε το δρόμο της επιστροφής για το ξενοδοχείο.
Είμαστε στην πρώτη μέρα του ταξιδιού, σίγουρα έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας και μας περιμένουν ακόμα πολλά εντυπωσιακά μέρη για να τα ανακαλύψουμε.
vasnorth
Member
- Μηνύματα
- 606
- Likes
- 1.860
3. στο Djurgården
Ένα μεγάλο νησί στα ανατολικά της πόλης είναι το Γιούργκορντεν / Djurgården. Στην πραγματικότητα είναι ένα καταπράσινο θεματικό πάρκο που καλύπτεται από φυσική βλάστηση με πολύ λίγα κτήρια και αποτελεί μέρος του εθνικού πάρκου της Στοκχόλμης.
Εύκολα μπορεί κάποιος να το επισκεφθεί είτε με το λεωφορείο 69 από τον κεντρικό σταθμό ή με το 44 από την πλατεία Κάρπλαν.
Ένας άλλος όμως αρκετά πιό γραφικός τρόπος μεταφοράς, ιδιαίτερα το καλοκαίρι , είναι να πάρει κάποιο από τα παλιά νοσταλγικά τραμ. Το 1967, όταν η Σουηδία άλλαξε τον τρόπο οδήγησης από τα αριστερά στα δεξιά, είχε σαν συνέπεια και την παύση της λειτουργίας των τραμ. Αργότερα όμως, στα 1991, μία ομάδα εθελοντών φίλων του τραμ άρχισαν σιγά σιγά να πραγματοποιούν ξανά δρομολόγια στην παλιά διαδρομή 7 (Normalstorg - Strandvägen - Djurgården) από την Νόρμαλμστορυ, τη μεγάλη κεντρική πλατεία μπροστά στο πάρκο Κούνγκστρεντγκορντεν (Βασιλικός Κήπος στα ελληνικά γιατί αν επιχειρήσεις να το πεις στα Σουηδικά είναι σκέτος γλωσσοδέτης!) μέχρι το Γιούργκορντεν. Πλέον όμως στη γραμμή αυτή έχουν προστεθεί και σύγχρονα βαγόνια τραμ, πιό άνετα μεν αλλά χωρίς τη γοητεία και τη νοσταλγία του παλιού.
Έτσι κι εμείς μετά από μία σύντομη και ωραία διαδρομή με το τραμ κατά μήκος της παραλιακής Στράντβαγκεν με τα υπέροχα κτήρια φτάσαμε στην γέφυρα Γιούργκορντσμπρουν (Djurgårdsbron) που είναι η είσοδος για το νησί. Διαλέξαμε να κατεβούμε σε αυτή τη στάση, γιατί από εκείνο το σημείο της γέφυρας είχαμε μία υπέροχη θέα του μεγάλου παραλιακού δρόμου που διασχίσαμε προηγουμένως - ευκαιρία για φωτογραφίες - αλλά και του λιμανιού από όπου αναχωρούν τα καραβάκια για κρουαζιέρα είτε στα κοντινά νησάκια είτε πιό πέρα στο Αρχιπέλαγος
άποψη της Strandvagen
στάση του τραμ
γέφυρα Djurgårdsbron
Περνώντας τη γέφυρα, στα δεξιά συναντάμε ένα από τα πιό δημοφιλή μουσεία της Στοκχόλμης , το Μουσείο Βάσα, που καθημερινά συγκεντρώνει πλήθος κόσμου και συχνά με μεγάλες ουρές στην είσοδο για αυτό αν κάποιος σκοπεύει να το επισκεφθεί, καλό είναι να προγραμματίσει νωρίς το πρωί την επίσκεψη του.
Το μουσείο αυτό έχει σαν κύριο έκθεμα του ένα ιστιοφόρο του 17ου αι. το βασιλικό πολεμικό πλοίο ''Vasa'' το οποίο, λόγω κακού σχεδιασμού, λάθος υπολογισμών και λόγω των υπερβολικών απαιτήσεων του βασιλιά να υπάρχουν περισσότερα κανόνια από το συνηθισμένο, δεν άντεξε το βάρος και βυθίστηκε κοντά στην είσοδο του λιμανιού πριν προλάβει να ξεκινήσει το παρθενικό του ταξίδι. Έπρεπε να περάσουν σχεδόν 330 χρόνια μέχρι την ανέλκυση του στις 21 Απριλίου του 1961, για να μπορέσει το πλοίο να ξαναδεί τον ουρανό της Στοκχόλμης. Η κατάσταση του όμως είναι εξαιρετική, σχεδόν το 95% των τμημάτων του πλοίου είναι ανέπαφο, η συντήρηση του όμως συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας.
Εδώ θα ήθελα να κάνω και μία παρένθεση γιά τη δυναστεία των Βάσα. Ο ιδρυτής της δυναστείας, ο Γουσταύος Βάσα, βρέθηκε στο θρόνο σε μία εποχή που η Σουηδία βρισκόταν σε βαθειά οικονομική κρίση. Πέτυχε όμως με σκληρή οικονομική πολιτική αλλά και με ένα τολμηρό νόμο γιά την εποχή του να μεταβιβάσει την περιουσία της εκκλησίας στο κράτος και έτσι ο ίδιος και οι απόγονοι της δυναστείας του να αναδείξουν τη Σουηδία σε μία από τις μεγαλύτερες δυνάμεις της Ευρώπης και η δυναστεία αυτή να γίνει η σπουδαιότερη που πέρασε από τη χώρα.
Η είσοδος το καλοκαίρι είναι από τις 8:30 πμ έως τις 6:00 μμ ( Τετ. μέχρι τις 8:00 μμ),το εισιτήριο κοστίζει 130 SEK (περίπου 15€) και τα παιδιά έως 18 ετών δωρεάν.
Πέτυχαν λοιπόν με κύριο θέμα μόνο την ιστορία που κρύβεται γύρω από ένα παλιό ιστιοφόρο, να φτιάξουν ένα αρκετά ενδιαφέρον μουσείο και συγχρόνως να παρουσιάσουν στοιχεία και λεπτομέρειες από την καθημερινή ζωή της εποχής εκείνης.
Επιπλέον όμως, εκείνο που κεντρίζει αρκετά το ενδιαφέρον των επισκεπτών είναι και η παράξενη αρχιτεκτονική του κτηρίου. Αν το παρατηρήσεις από τη μεριά της θάλασσας μοιάζει με ιστιοφόρο πλοίο έτοιμο να ταξιδέψει.
Στο παρακάτω site του μουσείου υπάρχουν πολλές πληροφορίες σε πολλές γλώσσες, ακόμα και στα Ελληνικά.
http://www.vasamuseet.se/sv/Sprak/5/
λεπτομέρειες της πρύμνης από μινιατούρα του πλοίου
ο θυρεός των Βάσα
Πολύ κοντά στο μουσεία Βάσα υπάρχει και το εντυπωσιακό αναγεννησιακό κτήριο που στεγάζει το Μουσείο Νόρντισκα / Nordiska Museet. 'Ενα τεράστιο μουσείο με περισσότερα από ενάμισυ εκατομμύρια εκθέματα που περιγράφει τις συνήθειες και την καθημερινότητα των Σουηδών από το 1520 μέχρι τις μέρες μας. Στο μουσείο αυτό ο επισκέπτης θα βρει εκθέματα με συλλογές ρούχων, κοσμημάτων, ειδών οικιακής χρήσης μέχρι και αντίγραφα του εσωτερικού σπιτιών παλαιοτέρων εποχών. Σίγουρα πρέπει να είναι ένα πολύ εντυπωσιακό μουσείο, επειδή όμως η ώρα είχε περάσει και θέλαμε να συνεχίσουμε πιό κάτω στο νησί, δεν το επισκεφθήκαμε και αρκεστήκαμε στις κατατοπιστικές πληροφορίες που πήραμε από τα φυλλάδια από το τουριστικό κέντρο πληροφοριών της Στοκχόλμης.
Έχει κάνει μία ωραία περιγραφή του μουσείου στην ιστορία της για την Σουηδία και η @echo2011 και από τις φωτογραφίες που είδα πρέπει να είναι πολύ ενδιαφέρον μουσείο. Η είσοδος κοστίζει 100 SEK (11€)
http://www.nordiskamuseet.se/en
Συνεχίζοντας τον ευχάριστο περίπατο μέσα από καταπράσινα μονοπάτια και πυκνά δέντρα που σχεδόν έκρυβαν το φως του ήλιου, ότι έπρεπε εκείνη την ηλιόλουστη και πολύ ζεστή μέρα, φτάσαμε στο τεράστιο πάρκο Σκάνσεν. Μπορεί το μουσείο Βάσα να είναι ένα παράξενο και μοναδικό στο είδος του μουσείο, εκείνο όμως που προσωπικά με εντυπωσίασε και σίγουρα είναι η χαρά των παιδιών μα φυσικά και των μεγάλων, είναι το Σκάνσεν.
Είναι το παλαιότερο υπαίθριο μουσείο στον κόσμο που ξεκίνησε το 1891 και καθημερινά συγκεντρώνει πλήθος ντόπιων αλλά και τουριστών για να περάσουν μία ευχάριστη μέρα χαζεύοντας τα πολυάριθμα εκθέματα, διασκεδάζοντας με τις καθημερινές εκδηλώσεις καλλιτεχνών, τρώγοντας στα παραδοσιακά μαγαζάκια ή ακόμα κάνοντας και πικ νικ στους ειδικά διαμορφωμένους χώρους κάτω από τα αιωνόβια δέντρα.
Περνώντας την είσοδο λίγα μέτρα πιό κάτω υπάρχει ένα γραφικό τραινάκι - τελεφερίκ το οποίο μας ανέβασε επάνω στο λόφο όπου ξεκινήσαμε την περιήγηση στο πάρκο. Στην πραγματικότητα νοιώθεις ότι βρίσκεσαι σε ένα αληθινό χωριό και νομίζεις ότι ο χρόνος έχει σταματήσει πολλά χρόνια πίσω.
Έχεις την ευκαιρία να μπεις σε χωριάτικα σπιτάκια, όπου ηθοποιοί με ρούχα εποχής αναβιώνουν τον καθημερινό τρόπο ζωής των χωρικών. Σε ένα για παράδειγμα, είδαμε να ζυμώνουν και να φτιάχνουν πίτες, σε κάποιο άλλο δύο γυναίκες με ένα παράξενο - πρωτότυπο τρόπο προσπαθούσαν να σιδερώσουν κάποια ασπρόρουχα ή ακόμα σε κάποιο άλλο σπιτάκι μία συμπαθητική κυρία έγνεθε μαλί σε μία παλιά ρόκα.
το αρτοποιείο
Περπατώντας στα δρομάκια του χωριού και σε κάθε σταυροδρόμι μία ευχάριστη έκπληξη μας περίμενε. Μικρές λίμνες με γραφικές γέφυρες, ένα παλιό ταχυδρομείο, ένας ανεμόμυλος για το άλεσμα του σιταριού ή ακόμα κοπελιές με ρούχα εποχής να έχουν βγάλει βόλτα μερικά ζωάκια.
το τυπογραφείο
Στα βόρεια του πάρκου υπάρχει και ένας περιποιημένος ζωολογικός κήπος με πλήθος ζώα από όλα τα μέρη της Σουηδίας, από κατοικίδια μέχρι ζώα του δάσους, με κυριότερη ατραξιόν τις μεγάλες καφέ αρκούδες.
Κάποια στιγμή εκεί που συνεχίζαμε τη βόλτα μας ακούσαμε από μακρυά ωραία μουσική και όταν πλησιάσαμε κοντά είδαμε κάτω από ένα κιόσκι , μπροστά σε μία πλατεία, μουσικούς να παίζουν παραδοσιακούς χορούς και ζευγάρια νέων αλλά και μεγαλύτερων ηλικιών να στροβιλίζονται στους ρυθμούς της μουσικής.
Στο Σκάνσεν μπορεί άνετα κάποιος με την παρέα του, τους φίλους του ή με την οικογένεια του να περάσει ευχάριστα μία ολόκληρη μέρα κοντά στη φύση, να ηρεμήσει από τους καθημερινούς ρυθμούς της πόλης, να διασκεδάσει αλλά και να κερδίσει εμπειρίες και όλα αυτά μία ανάσα από το κέντρο της πόλης!
η ''κοπελίτσα'' με τις άσπρες καλτσούλες και τον κόκκινο φιόγκο ήταν ''όλα τα λεφτά''!
Αργά το απόγευμα, περνώντας μία μικρή γέφυρα κοντά στον κεντρικό σταθμό, περάσαμε στο νησί Kungsholmen, όπου εκεί βρίσκεται το σύμβολο της Στοκχόλμης που δεν είναι άλλο από το Στάντσχιουσετ / Stadshuset , το τεράστιο και επιβλητικό Δημαρχείο.
Στέκει εκεί αγέρωχο από το 1923 στην άκρη της πόλης σαν να θέλει να ελέγχει και να παρακολουθεί τα πλοία που φτάνουν στο λιμάνι της Στοκχόλμης. Είναι το πλέον δημοφιλές τουριστικό αξιοθέατο της πόλης, αν και η είσοδος στις αίθουσες του επιτρέπεται μόνο με οργανωμένο τουρ από ξεναγό και αυτό μόνο κάποιες μέρες του χρόνου. Παρόλα αυτά πολύς κόσμος συγκεντρώνεται καθημερινά γύρω από τους κήπους και κάτω από τις εξωτερικές καμάρες για να θαυμάσει τα υπέροχα γλυπτά του Carl Eldh, μεταξύ αυτών τα "Sången" (Τραγούδι) και "Dansen" (Χορός), μπροστά στην όχθη της λίμνης Μέλαρεν αλλά και να δει την πόλη από μακριά ιδίως το απόγευμα την ώρα που δύει ο ήλιος.
Εξωτερικά θυμίζει έντονα ενετικό παλάτι γιατί αν και η αρχιτεκτονική του είναι σκανδιναβική γοτθική έχει πολλές επιρροές από την αρχιτεκτονική της βόρειας Ιταλίας. Από το πύργο του Δημαρχείου, ο οποίος είναι γύρω στα 106 μέτρα (ευτυχώς υπάρχει ασανσέρ!), έχεις μια πανοραμική θέα όλης της πόλης. Το Δημαρχείο είναι διάσημο και για ένα άλλο λόγο. Εδώ στη Γαλάζια Αίθουσα γίνεται κάθε χρόνο στις 10 Δεκεμβρίου η επίσημη δεξίωση της απονομής των βραβείων Νόμπελ.
άποψη του Δημαρχείου από τη θάλασσα - επιστρέφοντας στην πόλη μετά από βόλτα στο Αρχιπέλαγος
Άλλη μιά γεμάτη μέρα έφτανε στο τέλος της. Αργά το βράδυ επιστρέφοντας κατάκοποι στο ξενοδοχείο, μέσα στο τραίνο , παρά την κούραση και τη φασαρία που έκαναν κάποια παιδάκια, μία σκέψη τριγύριζε έντονα στο μυαλό μου.
''Αλήθεια! αντιλαμβάνονται όλοι αυτοί οι άνθρωποι που ζουν σ΄αυτή τη χώρα, πόσο τυχεροί είναι αλλά και πόσο απλόχερη στάθηκε η μοίρα απέναντι τους ?''
Την απάντηση την αφήνω σε σας...
Ένα μεγάλο νησί στα ανατολικά της πόλης είναι το Γιούργκορντεν / Djurgården. Στην πραγματικότητα είναι ένα καταπράσινο θεματικό πάρκο που καλύπτεται από φυσική βλάστηση με πολύ λίγα κτήρια και αποτελεί μέρος του εθνικού πάρκου της Στοκχόλμης.
Εύκολα μπορεί κάποιος να το επισκεφθεί είτε με το λεωφορείο 69 από τον κεντρικό σταθμό ή με το 44 από την πλατεία Κάρπλαν.
Ένας άλλος όμως αρκετά πιό γραφικός τρόπος μεταφοράς, ιδιαίτερα το καλοκαίρι , είναι να πάρει κάποιο από τα παλιά νοσταλγικά τραμ. Το 1967, όταν η Σουηδία άλλαξε τον τρόπο οδήγησης από τα αριστερά στα δεξιά, είχε σαν συνέπεια και την παύση της λειτουργίας των τραμ. Αργότερα όμως, στα 1991, μία ομάδα εθελοντών φίλων του τραμ άρχισαν σιγά σιγά να πραγματοποιούν ξανά δρομολόγια στην παλιά διαδρομή 7 (Normalstorg - Strandvägen - Djurgården) από την Νόρμαλμστορυ, τη μεγάλη κεντρική πλατεία μπροστά στο πάρκο Κούνγκστρεντγκορντεν (Βασιλικός Κήπος στα ελληνικά γιατί αν επιχειρήσεις να το πεις στα Σουηδικά είναι σκέτος γλωσσοδέτης!) μέχρι το Γιούργκορντεν. Πλέον όμως στη γραμμή αυτή έχουν προστεθεί και σύγχρονα βαγόνια τραμ, πιό άνετα μεν αλλά χωρίς τη γοητεία και τη νοσταλγία του παλιού.
Έτσι κι εμείς μετά από μία σύντομη και ωραία διαδρομή με το τραμ κατά μήκος της παραλιακής Στράντβαγκεν με τα υπέροχα κτήρια φτάσαμε στην γέφυρα Γιούργκορντσμπρουν (Djurgårdsbron) που είναι η είσοδος για το νησί. Διαλέξαμε να κατεβούμε σε αυτή τη στάση, γιατί από εκείνο το σημείο της γέφυρας είχαμε μία υπέροχη θέα του μεγάλου παραλιακού δρόμου που διασχίσαμε προηγουμένως - ευκαιρία για φωτογραφίες - αλλά και του λιμανιού από όπου αναχωρούν τα καραβάκια για κρουαζιέρα είτε στα κοντινά νησάκια είτε πιό πέρα στο Αρχιπέλαγος
άποψη της Strandvagen
στάση του τραμ
γέφυρα Djurgårdsbron
Περνώντας τη γέφυρα, στα δεξιά συναντάμε ένα από τα πιό δημοφιλή μουσεία της Στοκχόλμης , το Μουσείο Βάσα, που καθημερινά συγκεντρώνει πλήθος κόσμου και συχνά με μεγάλες ουρές στην είσοδο για αυτό αν κάποιος σκοπεύει να το επισκεφθεί, καλό είναι να προγραμματίσει νωρίς το πρωί την επίσκεψη του.
Το μουσείο αυτό έχει σαν κύριο έκθεμα του ένα ιστιοφόρο του 17ου αι. το βασιλικό πολεμικό πλοίο ''Vasa'' το οποίο, λόγω κακού σχεδιασμού, λάθος υπολογισμών και λόγω των υπερβολικών απαιτήσεων του βασιλιά να υπάρχουν περισσότερα κανόνια από το συνηθισμένο, δεν άντεξε το βάρος και βυθίστηκε κοντά στην είσοδο του λιμανιού πριν προλάβει να ξεκινήσει το παρθενικό του ταξίδι. Έπρεπε να περάσουν σχεδόν 330 χρόνια μέχρι την ανέλκυση του στις 21 Απριλίου του 1961, για να μπορέσει το πλοίο να ξαναδεί τον ουρανό της Στοκχόλμης. Η κατάσταση του όμως είναι εξαιρετική, σχεδόν το 95% των τμημάτων του πλοίου είναι ανέπαφο, η συντήρηση του όμως συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας.
Εδώ θα ήθελα να κάνω και μία παρένθεση γιά τη δυναστεία των Βάσα. Ο ιδρυτής της δυναστείας, ο Γουσταύος Βάσα, βρέθηκε στο θρόνο σε μία εποχή που η Σουηδία βρισκόταν σε βαθειά οικονομική κρίση. Πέτυχε όμως με σκληρή οικονομική πολιτική αλλά και με ένα τολμηρό νόμο γιά την εποχή του να μεταβιβάσει την περιουσία της εκκλησίας στο κράτος και έτσι ο ίδιος και οι απόγονοι της δυναστείας του να αναδείξουν τη Σουηδία σε μία από τις μεγαλύτερες δυνάμεις της Ευρώπης και η δυναστεία αυτή να γίνει η σπουδαιότερη που πέρασε από τη χώρα.
Η είσοδος το καλοκαίρι είναι από τις 8:30 πμ έως τις 6:00 μμ ( Τετ. μέχρι τις 8:00 μμ),το εισιτήριο κοστίζει 130 SEK (περίπου 15€) και τα παιδιά έως 18 ετών δωρεάν.
Πέτυχαν λοιπόν με κύριο θέμα μόνο την ιστορία που κρύβεται γύρω από ένα παλιό ιστιοφόρο, να φτιάξουν ένα αρκετά ενδιαφέρον μουσείο και συγχρόνως να παρουσιάσουν στοιχεία και λεπτομέρειες από την καθημερινή ζωή της εποχής εκείνης.
Επιπλέον όμως, εκείνο που κεντρίζει αρκετά το ενδιαφέρον των επισκεπτών είναι και η παράξενη αρχιτεκτονική του κτηρίου. Αν το παρατηρήσεις από τη μεριά της θάλασσας μοιάζει με ιστιοφόρο πλοίο έτοιμο να ταξιδέψει.
Στο παρακάτω site του μουσείου υπάρχουν πολλές πληροφορίες σε πολλές γλώσσες, ακόμα και στα Ελληνικά.
http://www.vasamuseet.se/sv/Sprak/5/
λεπτομέρειες της πρύμνης από μινιατούρα του πλοίου
ο θυρεός των Βάσα
Πολύ κοντά στο μουσεία Βάσα υπάρχει και το εντυπωσιακό αναγεννησιακό κτήριο που στεγάζει το Μουσείο Νόρντισκα / Nordiska Museet. 'Ενα τεράστιο μουσείο με περισσότερα από ενάμισυ εκατομμύρια εκθέματα που περιγράφει τις συνήθειες και την καθημερινότητα των Σουηδών από το 1520 μέχρι τις μέρες μας. Στο μουσείο αυτό ο επισκέπτης θα βρει εκθέματα με συλλογές ρούχων, κοσμημάτων, ειδών οικιακής χρήσης μέχρι και αντίγραφα του εσωτερικού σπιτιών παλαιοτέρων εποχών. Σίγουρα πρέπει να είναι ένα πολύ εντυπωσιακό μουσείο, επειδή όμως η ώρα είχε περάσει και θέλαμε να συνεχίσουμε πιό κάτω στο νησί, δεν το επισκεφθήκαμε και αρκεστήκαμε στις κατατοπιστικές πληροφορίες που πήραμε από τα φυλλάδια από το τουριστικό κέντρο πληροφοριών της Στοκχόλμης.
Έχει κάνει μία ωραία περιγραφή του μουσείου στην ιστορία της για την Σουηδία και η @echo2011 και από τις φωτογραφίες που είδα πρέπει να είναι πολύ ενδιαφέρον μουσείο. Η είσοδος κοστίζει 100 SEK (11€)
http://www.nordiskamuseet.se/en
Συνεχίζοντας τον ευχάριστο περίπατο μέσα από καταπράσινα μονοπάτια και πυκνά δέντρα που σχεδόν έκρυβαν το φως του ήλιου, ότι έπρεπε εκείνη την ηλιόλουστη και πολύ ζεστή μέρα, φτάσαμε στο τεράστιο πάρκο Σκάνσεν. Μπορεί το μουσείο Βάσα να είναι ένα παράξενο και μοναδικό στο είδος του μουσείο, εκείνο όμως που προσωπικά με εντυπωσίασε και σίγουρα είναι η χαρά των παιδιών μα φυσικά και των μεγάλων, είναι το Σκάνσεν.
Είναι το παλαιότερο υπαίθριο μουσείο στον κόσμο που ξεκίνησε το 1891 και καθημερινά συγκεντρώνει πλήθος ντόπιων αλλά και τουριστών για να περάσουν μία ευχάριστη μέρα χαζεύοντας τα πολυάριθμα εκθέματα, διασκεδάζοντας με τις καθημερινές εκδηλώσεις καλλιτεχνών, τρώγοντας στα παραδοσιακά μαγαζάκια ή ακόμα κάνοντας και πικ νικ στους ειδικά διαμορφωμένους χώρους κάτω από τα αιωνόβια δέντρα.
Περνώντας την είσοδο λίγα μέτρα πιό κάτω υπάρχει ένα γραφικό τραινάκι - τελεφερίκ το οποίο μας ανέβασε επάνω στο λόφο όπου ξεκινήσαμε την περιήγηση στο πάρκο. Στην πραγματικότητα νοιώθεις ότι βρίσκεσαι σε ένα αληθινό χωριό και νομίζεις ότι ο χρόνος έχει σταματήσει πολλά χρόνια πίσω.
Έχεις την ευκαιρία να μπεις σε χωριάτικα σπιτάκια, όπου ηθοποιοί με ρούχα εποχής αναβιώνουν τον καθημερινό τρόπο ζωής των χωρικών. Σε ένα για παράδειγμα, είδαμε να ζυμώνουν και να φτιάχνουν πίτες, σε κάποιο άλλο δύο γυναίκες με ένα παράξενο - πρωτότυπο τρόπο προσπαθούσαν να σιδερώσουν κάποια ασπρόρουχα ή ακόμα σε κάποιο άλλο σπιτάκι μία συμπαθητική κυρία έγνεθε μαλί σε μία παλιά ρόκα.
το αρτοποιείο
Περπατώντας στα δρομάκια του χωριού και σε κάθε σταυροδρόμι μία ευχάριστη έκπληξη μας περίμενε. Μικρές λίμνες με γραφικές γέφυρες, ένα παλιό ταχυδρομείο, ένας ανεμόμυλος για το άλεσμα του σιταριού ή ακόμα κοπελιές με ρούχα εποχής να έχουν βγάλει βόλτα μερικά ζωάκια.
το τυπογραφείο
Στα βόρεια του πάρκου υπάρχει και ένας περιποιημένος ζωολογικός κήπος με πλήθος ζώα από όλα τα μέρη της Σουηδίας, από κατοικίδια μέχρι ζώα του δάσους, με κυριότερη ατραξιόν τις μεγάλες καφέ αρκούδες.
Κάποια στιγμή εκεί που συνεχίζαμε τη βόλτα μας ακούσαμε από μακρυά ωραία μουσική και όταν πλησιάσαμε κοντά είδαμε κάτω από ένα κιόσκι , μπροστά σε μία πλατεία, μουσικούς να παίζουν παραδοσιακούς χορούς και ζευγάρια νέων αλλά και μεγαλύτερων ηλικιών να στροβιλίζονται στους ρυθμούς της μουσικής.
Στο Σκάνσεν μπορεί άνετα κάποιος με την παρέα του, τους φίλους του ή με την οικογένεια του να περάσει ευχάριστα μία ολόκληρη μέρα κοντά στη φύση, να ηρεμήσει από τους καθημερινούς ρυθμούς της πόλης, να διασκεδάσει αλλά και να κερδίσει εμπειρίες και όλα αυτά μία ανάσα από το κέντρο της πόλης!
η ''κοπελίτσα'' με τις άσπρες καλτσούλες και τον κόκκινο φιόγκο ήταν ''όλα τα λεφτά''!
Αργά το απόγευμα, περνώντας μία μικρή γέφυρα κοντά στον κεντρικό σταθμό, περάσαμε στο νησί Kungsholmen, όπου εκεί βρίσκεται το σύμβολο της Στοκχόλμης που δεν είναι άλλο από το Στάντσχιουσετ / Stadshuset , το τεράστιο και επιβλητικό Δημαρχείο.
Στέκει εκεί αγέρωχο από το 1923 στην άκρη της πόλης σαν να θέλει να ελέγχει και να παρακολουθεί τα πλοία που φτάνουν στο λιμάνι της Στοκχόλμης. Είναι το πλέον δημοφιλές τουριστικό αξιοθέατο της πόλης, αν και η είσοδος στις αίθουσες του επιτρέπεται μόνο με οργανωμένο τουρ από ξεναγό και αυτό μόνο κάποιες μέρες του χρόνου. Παρόλα αυτά πολύς κόσμος συγκεντρώνεται καθημερινά γύρω από τους κήπους και κάτω από τις εξωτερικές καμάρες για να θαυμάσει τα υπέροχα γλυπτά του Carl Eldh, μεταξύ αυτών τα "Sången" (Τραγούδι) και "Dansen" (Χορός), μπροστά στην όχθη της λίμνης Μέλαρεν αλλά και να δει την πόλη από μακριά ιδίως το απόγευμα την ώρα που δύει ο ήλιος.
Εξωτερικά θυμίζει έντονα ενετικό παλάτι γιατί αν και η αρχιτεκτονική του είναι σκανδιναβική γοτθική έχει πολλές επιρροές από την αρχιτεκτονική της βόρειας Ιταλίας. Από το πύργο του Δημαρχείου, ο οποίος είναι γύρω στα 106 μέτρα (ευτυχώς υπάρχει ασανσέρ!), έχεις μια πανοραμική θέα όλης της πόλης. Το Δημαρχείο είναι διάσημο και για ένα άλλο λόγο. Εδώ στη Γαλάζια Αίθουσα γίνεται κάθε χρόνο στις 10 Δεκεμβρίου η επίσημη δεξίωση της απονομής των βραβείων Νόμπελ.
άποψη του Δημαρχείου από τη θάλασσα - επιστρέφοντας στην πόλη μετά από βόλτα στο Αρχιπέλαγος
Άλλη μιά γεμάτη μέρα έφτανε στο τέλος της. Αργά το βράδυ επιστρέφοντας κατάκοποι στο ξενοδοχείο, μέσα στο τραίνο , παρά την κούραση και τη φασαρία που έκαναν κάποια παιδάκια, μία σκέψη τριγύριζε έντονα στο μυαλό μου.
''Αλήθεια! αντιλαμβάνονται όλοι αυτοί οι άνθρωποι που ζουν σ΄αυτή τη χώρα, πόσο τυχεροί είναι αλλά και πόσο απλόχερη στάθηκε η μοίρα απέναντι τους ?''
Την απάντηση την αφήνω σε σας...
Last edited:
alma
Member
- Μηνύματα
- 4.102
- Likes
- 17.514
Μου αρέσει πολύ η ιστορία σου και οι φωτογραφίες θυμίζουν παραμύθι. Ότι πρέπει για να ταξιδεύσει κανείς νοητά που τόσο το έχουμε ανάγκη.
vasnorth
Member
- Μηνύματα
- 606
- Likes
- 1.860
Ωραίος συνδυασμός Μάκη. Πέραν των άλλων θα καταλάβεις τι σημαίνει ποδήλατο, μα πάρα πολύ ποδήλατο, στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων!
Σ'ευχαριστώ πολύ alma. Ελπίζω και εύχομαι το μέλλον μας να μην είναι μόνο αναμνήσεις από τα ταξίδια που κάναμε, αλλά όνειρα και σχέδια γιά τα ταξίδια που θα κάνουμε.
karfitsa
Member
- Μηνύματα
- 4.546
- Likes
- 8.039
Μαλλον,το γνωριζουν.Εμεις δεν θα το μαθουμε,ομως...αχ,αναπολω τον γιωργακη,που μας ειχε πει οτι θα μας κανει Δανια του νοτου και μεις δεν τον αφησαμε
Vegerazaros
Member
- Μηνύματα
- 1.464
- Likes
- 2.062
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ελβετία ξανά
Οτι καλλιτερο για μενα που παω 7-12 Αυγουστου6...ευχαριστώ!!
vasnorth
Member
- Μηνύματα
- 606
- Likes
- 1.860
Άντε καλέ, τι να την κάνεις τη Δανία! Nα κυκλοφορείς βρέξει - χιονίσει με ένα ποδήλατο. Άντε να βγάλεις γκόμενα μετά και όχι τίποτα άλλο, δεν βγαίνει και σε Cayenne!!!Μαλλον,το γνωριζουν.Εμεις δεν θα το μαθουμε,ομως...αχ,αναπολω τον γιωργακη,που μας ειχε πει οτι θα μας κανει Δανια του νοτου και μεις δεν τον αφησαμε
Α! Όλα κι όλα εμείς είμαστε large, δεν είμαστε καρμίρηδες σαν τους φτωχούς τους Βίκινγκς.
karfitsa
Member
- Μηνύματα
- 4.546
- Likes
- 8.039
Αααα...τι να κανω την Δανια;;τους λυπαμαι,βασικα,τους Δανους,γιατι εχουν σοβαρα προβληματα και αυτοι...Άντε καλέ, τι να την κάνεις τη Δανία! Nα κυκλοφορείς βρέξει - χιονίσει με ένα ποδήλατο. Άντε να βγάλεις γκόμενα μετά και όχι τίποτα άλλο, δεν βγαίνει και σε Cayenne!!!
Α! Όλα κι όλα εμείς είμαστε large, δεν είμαστε καρμίρηδες σαν τους φτωχούς τους Βίκινγκς.
http://news.in.gr/perierga/article/?aid=1500009419
Εκπομπές Travelstories
Τελευταίες δημοσιεύσεις
-
Aegean Airlines Πρόγραμμα τακτικών επιβατών Miles + Bonus- Τελ. μήνυμα: efipoly
-
Ταξιδιωτική Ιστορία του Μήνα Μάρτιος - Αύγουστος 2020- Τελ. μήνυμα: katkats
-
-
-
-
Πακιστάν ΠΑΚΙΣΤΑΝ. Στα χνάρια του Μ. Αλέξανδρου- Τελ. μήνυμα: travelbreak
-
-
-
-