travelbreak
Member
- Μηνύματα
- 1.876
- Likes
- 16.272
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ταξίδι-Όνειρο
- Υπερσιβηρικός
Ένα μικρό βίντεο από την Κολομβία:
Σας κούρασα με τα πολλά που έγραψα για το ταξίδι μου σε δυο υπέροχες χώρες, αλλά ήταν τόσο μεγάλο το ταξίδι που η περιγραφή του απαιτεί μεγάλη έκταση. Φυσικά πιστεύω ότι δεν ήμουν τόσο λεπτομερής, στο ζήτημα της ιστορίας του κάθε τόπου και κτηρίου. Τότε πράγματι ακόμα θα έγραφα!
Όσοι με διαβάζουν ξέρουν ότι μου αρέσουν τα ταξίδια δρόμου και δε μένω πολλές μέρες στο ίδιο μέρος. Έχει πάψει για μένα η εποχή που καθόμουν μια εβδομάδα σε μια παραλία (πχ Αγίου Νικολάου στη Φολέγανδρο, 1984) με πέντε βιβλία παραμάσχαλα και δεν κουνούσα. Επομένως σήμερα βλέπω, έστω στα γρήγορα, πολλά μέρη και θέλει χρόνο μέχρι να τα περιγράψω λίγο.
Αν και όσο έγραφα την ιστορία μου δόθηκε η ευκαιρία να αναφέρω βασικά πράγματα για κάθε μέρος, θα συνοψίσω εδώ τα κυριότερα.
Δεν είναι ένα ταξίδι που θα συνεπάρει έναν πολυταξιδεμένο άνθρωπο. Κάθε μέρα θα την απολαμβάνει και θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά αν έχει πάει και σε άλλα μέρη της Νοτίου Αμερικής, δε θα δει πολλά καινούργια πράγματα. Γι αυτό εγώ λέω ότι γενικά το ταξίδι πρέπει να το ζούμε και όχι να έχουμε ιδιαίτερες προσδοκίες. Ας πούμε, πας στα Γκαλαπάγκος. Μην περιμένεις να δεις καρχαρίες και ιγουάνα να τριγυρνούν παντού. Θα το δεις και αυτό φυσικά αλλά άσε να σε πλημμυρίσει η χαρά ότι είσαι στα πέρατα του κόσμου. Σε ένα μέρος που πολλοί ονειρεύονται και λίγοι το επισκέπτονται. Ένα μέρος που το διαβάζεις από παιδί στα βιβλία και έχεις την τύχη να το επισκεφτείς.
Βλέπεις ένα βουνό στο Εκουαδόρ και είναι η κορυφή του 3 χλμ πιο ψηλά από εκεί που εσύ βρίσκεσαι: μην πεις ότι δεν είναι σπουδαίο. Σκέψου ότι εσύ ήδη είσαι σε υψόμετρο 3.000 μέτρων και το βουνό μπροστά σου έχει ύψος 6 χλμ! Αυτή η αίσθηση είναι που κάνει μοναδικό το θέαμα του Κοτοπαξί. Έτσι πρέπει να βλέπουμε τα ταξίδια μας.
Λοιπόν, στη σύνοψη του ταξιδιού: κάθε μέρα ήταν υπέροχη. Οι πόλεις με τις πλατείες τους και τις τεράστιες εκκλησίες. Οι πλαγιές των βουνών με τις φυτείες και τα δάση. Η υπέροχη αίσθηση να βλέπεις όλο το βουνό γεμάτο με φυτείες καφέ. Έτσι θα βλέπουν και οι Κολομβιανοί τις πεδιάδες μας με τις ελιές. Στην Κολομβία δε θα δείτε πολλούς ντόπιους με παραδοσιακές στολές στους δρόμους. Στο Εκουαδόρ θα δείτε άπειρους.
Δεν υπάρχει κίνδυνος σε αυτές τις χώρες. Τουλάχιστον περισσότερος από τους συνηθισμένους που έχουμε κι εμείς εδώ. Εμείς δεν προκαλέσαμε την τύχη μας, σχεδόν ποτέ. Υπήρξαν στιγμές που φοβηθήκαμε, αλλά ίσως ήταν χωρίς λόγο.
Οι δρόμοι καλοί στο Εκουαδόρ, πιο δύσκολοι στην Κολομβία. Στην Κολομβία έχει και κίνηση.
Υπάρχουν φτωχοί και πολλοί ζητιάνοι. Πιο πολλοί στην Κολομβία. Μη δίνετε σημασία. Πιο πολύ λυπόμουν τους άστεγους που είδα στο πρόσφατο ταξίδι μου στο Βέλγιο, γιατί έρχεται χειμώνας.
Στα περισσότερα μέρη, ειδικά της Κολομβίας, δε μιλάνε λέξη αγγλικά. Αν δεν ξέρετε εσείς ισπανικά να μάθετε. Αλλιώς να έχετε κάρτα ίντερνετ εκεί και μεταφραστή στο κινητό σας. Θα σας σώσει.
Αυτά μου έρχονται τώρα στο μυαλό. Όποιος θέλει να πάει με ρωτά οποιαδήποτε στιγμή, και ό,τι ξέρω θα του το μεταφέρω.
Και άλλο ένα βίντεο από το Εκουαδόρ:
Σας κούρασα με τα πολλά που έγραψα για το ταξίδι μου σε δυο υπέροχες χώρες, αλλά ήταν τόσο μεγάλο το ταξίδι που η περιγραφή του απαιτεί μεγάλη έκταση. Φυσικά πιστεύω ότι δεν ήμουν τόσο λεπτομερής, στο ζήτημα της ιστορίας του κάθε τόπου και κτηρίου. Τότε πράγματι ακόμα θα έγραφα!
Όσοι με διαβάζουν ξέρουν ότι μου αρέσουν τα ταξίδια δρόμου και δε μένω πολλές μέρες στο ίδιο μέρος. Έχει πάψει για μένα η εποχή που καθόμουν μια εβδομάδα σε μια παραλία (πχ Αγίου Νικολάου στη Φολέγανδρο, 1984) με πέντε βιβλία παραμάσχαλα και δεν κουνούσα. Επομένως σήμερα βλέπω, έστω στα γρήγορα, πολλά μέρη και θέλει χρόνο μέχρι να τα περιγράψω λίγο.
Αν και όσο έγραφα την ιστορία μου δόθηκε η ευκαιρία να αναφέρω βασικά πράγματα για κάθε μέρος, θα συνοψίσω εδώ τα κυριότερα.
Δεν είναι ένα ταξίδι που θα συνεπάρει έναν πολυταξιδεμένο άνθρωπο. Κάθε μέρα θα την απολαμβάνει και θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά αν έχει πάει και σε άλλα μέρη της Νοτίου Αμερικής, δε θα δει πολλά καινούργια πράγματα. Γι αυτό εγώ λέω ότι γενικά το ταξίδι πρέπει να το ζούμε και όχι να έχουμε ιδιαίτερες προσδοκίες. Ας πούμε, πας στα Γκαλαπάγκος. Μην περιμένεις να δεις καρχαρίες και ιγουάνα να τριγυρνούν παντού. Θα το δεις και αυτό φυσικά αλλά άσε να σε πλημμυρίσει η χαρά ότι είσαι στα πέρατα του κόσμου. Σε ένα μέρος που πολλοί ονειρεύονται και λίγοι το επισκέπτονται. Ένα μέρος που το διαβάζεις από παιδί στα βιβλία και έχεις την τύχη να το επισκεφτείς.
Βλέπεις ένα βουνό στο Εκουαδόρ και είναι η κορυφή του 3 χλμ πιο ψηλά από εκεί που εσύ βρίσκεσαι: μην πεις ότι δεν είναι σπουδαίο. Σκέψου ότι εσύ ήδη είσαι σε υψόμετρο 3.000 μέτρων και το βουνό μπροστά σου έχει ύψος 6 χλμ! Αυτή η αίσθηση είναι που κάνει μοναδικό το θέαμα του Κοτοπαξί. Έτσι πρέπει να βλέπουμε τα ταξίδια μας.
Λοιπόν, στη σύνοψη του ταξιδιού: κάθε μέρα ήταν υπέροχη. Οι πόλεις με τις πλατείες τους και τις τεράστιες εκκλησίες. Οι πλαγιές των βουνών με τις φυτείες και τα δάση. Η υπέροχη αίσθηση να βλέπεις όλο το βουνό γεμάτο με φυτείες καφέ. Έτσι θα βλέπουν και οι Κολομβιανοί τις πεδιάδες μας με τις ελιές. Στην Κολομβία δε θα δείτε πολλούς ντόπιους με παραδοσιακές στολές στους δρόμους. Στο Εκουαδόρ θα δείτε άπειρους.
Δεν υπάρχει κίνδυνος σε αυτές τις χώρες. Τουλάχιστον περισσότερος από τους συνηθισμένους που έχουμε κι εμείς εδώ. Εμείς δεν προκαλέσαμε την τύχη μας, σχεδόν ποτέ. Υπήρξαν στιγμές που φοβηθήκαμε, αλλά ίσως ήταν χωρίς λόγο.
Οι δρόμοι καλοί στο Εκουαδόρ, πιο δύσκολοι στην Κολομβία. Στην Κολομβία έχει και κίνηση.
Υπάρχουν φτωχοί και πολλοί ζητιάνοι. Πιο πολλοί στην Κολομβία. Μη δίνετε σημασία. Πιο πολύ λυπόμουν τους άστεγους που είδα στο πρόσφατο ταξίδι μου στο Βέλγιο, γιατί έρχεται χειμώνας.
Στα περισσότερα μέρη, ειδικά της Κολομβίας, δε μιλάνε λέξη αγγλικά. Αν δεν ξέρετε εσείς ισπανικά να μάθετε. Αλλιώς να έχετε κάρτα ίντερνετ εκεί και μεταφραστή στο κινητό σας. Θα σας σώσει.
Αυτά μου έρχονται τώρα στο μυαλό. Όποιος θέλει να πάει με ρωτά οποιαδήποτε στιγμή, και ό,τι ξέρω θα του το μεταφέρω.
Και άλλο ένα βίντεο από το Εκουαδόρ: