Τουρκμενιστάν Στη χώρα του Γκιουρμπανγκουλί

[bandit650]

σε ολες τις φωτογραφιες εκτος του παζαριου δε υπαρχει ανθρωπος!!! ετσι ηταν η απλα οταν φωτογραφιζες ηθελες να μη υπαρχει κανεις;

 

[taver]

σε ολες τις φωτογραφιες εκτος του παζαριου δε υπαρχει ανθρωπος!!! ετσι ηταν η απλα οταν φωτογραφιζες ηθελες να μη υπαρχει κανεις;

Έρχεται και συνέχεια, με περισσότερους ανθρώπους (χμ...).
Γενικά πάντως όντως δεν κυκλοφορεί πολύς κόσμος.

Πάντως οι τελευταίες φωτογραφίες είναι επί το πλείστον "μουλωχτές", προσπαθούσα να μη με δούνε.

 

[taver]

Κεφάλαιο 5: Πάρκο - Παλάτι

Φτάσαμε στο Ashgabad City Park. Εδώ επιτέλους είμαστε σε πάρκο, και οι φωτογραφίες πλέον επιτρέπονται παντού. Η είσοδος έχει φυσικά και άλλα σιντριβάνια. Απέναντί της, υπάρχει ένα ακόμα μεγάλο κρατικό σουπερμάρκετ….







Το πάρκο είναι πεντακάθαρο και πολυσύχναστο, καθώς υπάρχουν πολλές δραστηριότητες για τους μικρούς Ασγκαμπατιανούς. Ανάμεσα στα υπόλοιπα, και μια σειρά από δεινόσαυρους σε φυσικό μέγεθος, για να τους κρατάνε το ενδιαφέρον.











Δίπλα στο πάρκο ο χάρτης δείχνει να βρίσκεται ένα «Coffee House Espresso & Catering Co.». Με δεδομένο το στερητικό σύνδρομο καφεΐνης που επαπειλεί μετά από τόσες ώρες χωρίς καφέ, σπεύσαμε. Τζίφος όμως, είναι κλειστό για κάποια εκδήλωση. Απέναντί του, σε ένα σταυροδρόμι, είδαμε την πρώτη από μια σειρά μεγάλες οθόνες που προβάλλουν κυβερνητικά μηνύματα στον κόσμο – τέτοιες έχει πολλές σε όλη την πόλη.



Καθίσαμε τελικά για καφέ και πρόχειρο φαγητό σε ένα από τα καφέ του πάρκου. Θέλετε να μάθετε πως γράφεται η Coca-Cola σε κάποια γλώσσα; (υποθέτω είναι Τουρκμένικα με αραβικό αλφάβητο - δε συνηθίζονται και πολύ αλλά υπάρχουν)





Συνεχίσαμε τη βόλτα μας στο κέντρο. Περάσαμε κι από στενάκια (όπου το λευκό μάρμαρο δεν έχει φτάσει ακόμα).



Και βρεθήκαμε σε ένα ακόμη άγαλμα, πιο μεγαλειώδες από αυτό του Λένιν πιο πριν:



Αν δεν τον αναγνωρίσατε, αυτός είναι ο πρόεδρος Ατατούρκ, και το άγαλμα είναι προσφορά της Τουρκικής κυβέρνησης, και βρίσκεται στο μέσο της ομώνυμης πλατείας – πάρκου.





Η πλατεία Ατατούρκ οδηγεί σε μια τεράστια εσπλανάδα που χωρίζει την πόλη από το παλάτι. Μάλλον είναι χώρος που ο πρόεδρος κρατάει «καβάντζα» για μελλοντική επέκταση του παλατιού του, καθώς τα 3.000 τ.μ. που καταλαμβάνει μαζί με τους κήπους του, τον περιορίζουν πολύ. Εδώ, φυσικά, η φωτογράφηση απαγορεύεται δια ροπάλου – χρειάστηκα ειδική άδεια από το φαντάρο που φύλαγε σκοπιά εκεί για να τραβήξω μια και μόνο μία φωτογραφία, όχι προς το παλάτι αλλά προς την αντίθετη κατεύθυνση:



Περπατήσαμε όλη την εσπλανάδα και την πλατεία παλατιού (όπου γίνονται οι επίσημες τελετές – αν δεν ήταν εκεί ένα τεραστίων διαστάσεων video wall, θα θύμιζε έντονα την πλατεία Kim Il Sung στην Pyongyang). Δε χρειάζεται να σας περιγράψω την ποσότητα του χρυσού και του «γυαλιστερού» γενικότερα στο παλάτι – αρκεί να σας πω ότι ήταν σα να το είχε διακοσμήσει η κ. Πατούλη έχοντας απεριόριστο budget. Πρέπει να έχει 7 χρυσούς τρούλους αν τους μέτρησα σωστά. Ή δείτε και την αεροφωτογραφία:



Το παλάτι είναι το οικοδομικό τετράγωνο που ορίζεται από την κυκλική πλατεία στο μέσο της κάτω πλευράς, ως τον πεζόδρομο με τα πολλά δέντρα, και τον άλλο πεζόδρομο χωρίς καθόλου δέντρα. Και υπάρχει και δεύτερο παλάτι, για τις «επίσημες» τελετές.

Όταν πλέον φτάσαμε στην άλλη άκρη, υπό το βλέμμα δεκάδων φρουρών, τότε μόνο τόλμησα να βγάλω το κινητό από την τσέπη μου, και να φωτογραφήσω το μνημείο που βρίσκεται εκεί:



Πρόκειται για το μνημείο των αλόγων Akhal-Teke. Όχι κάποιων συγκεκριμένων αλόγων, της ράτσας έτσι γενικά. Εκτός από αγαπημένα άλογα του Προέδρου, είναι μια ράτσα αλόγων που προέρχεται από την περιοχή (Akhal είναι η περιοχή εδώ γύρω από την Ashgabat, μια εύφορη λωρίδα ανάμεσα στα βουνά και στην έρημο, και Teke είναι μια από τις μεγάλες φυλές των Τουρκμένων), τα οποία φημίζονται για την ταχύτητα και την αντοχή τους, αλλά και για την εξυπνάδα τους. Λέγεται ότι η στρατιωτική υπεροχή του βασιλείου των Πάρθων, την εποχή που κατέκτησαν τη μισή Περσία, μετά την Ελληνιστική περίοδο, οφείλονταν στα άλογα αυτά.

Ε, δεν ήθελε και πολύ ο Πρόεδρος. Σιγά σιγά τα Akhal-Teke, αλλά και τα άλογα γενικώς, έγιναν εθνικό σύμβολο. Σε πάρα πολλές αναπαραστάσεις, παίζουν κεντρικό λόγο. Όπου σταθείς κι όπου βρεθείς, ένα άλογο θα το δεις. Όπως και ένα σύμβολο οκταγώνου, από δυο τετράγωνα το ένα στραμμένο κατά 45 μοίρες, που κι αυτό βρίσκεται παντού. Είναι πραγματικά περίεργο που επέλεξαν το αεροδρόμιό τους να έχει σχήμα πουλιού κι όχι αλόγου… Όσο για το αγαπημένο τους πιόνι στο σκάκι… θέλει και ρώτημα;

Οι δρόμοι δίπλα στο παλάτι ήταν off limits, οπότε περπατήσαμε ένα μεγάλο τετράγωνο για να βρεθούμε στην άλλη πλευρά του παλατιού, με σκοπό να περπατήσουμε μπροστά από την πρόσοψη. Εκεί (στην αεροφωτογραφία, στο σημείο που ο δρόμος κάνει μια καμπύλη) πετύχαμε δυο μεγάλα μοντέρνα κτήρια, από λευκό μάρμαρο, φυσικά. Το μουσείο καλών τεχνών και την Ακαδημία επιστημών της χώρας.









Παρότι είμασταν τόσο κεντρικά, στην πίσω πλευρά τους υπήρχαν χωράφια.



Πίσω όμως από τα χωράφια, διακρίναμε μια παλιά γειτονιά με κανονικά μικρά σπίτια, κι όχι ουρανοξύστες από λευκό μάρμαρο. Μας κίνησε την περιέργεια και κάναμε μια παράκαμψη.

 

[Yorgos]

Καθίσαμε τελικά για καφέ και πρόχειρο φαγητό σε ένα από τα καφέ του πάρκου. Θέλετε να μάθετε πως γράφεται η Coca-Cola σε κάποια γλώσσα; (υποθέτω είναι Τουρκμένικα με αραβικό αλφάβητο - δε συνηθίζονται και πολύ αλλά υπάρχουν)

Coca Cola γράφει σε αραβικό αλφάβητο, όπως σε οποιαδήποτε αραβόφωνη χώρα.

Για τον ιππόδρομο και το ατύχημα του προέδρου που λες, δεν ξέρω αν το έχει δει κανείς, εμάς μας σύστησαν οι ντόπιοι "όταν πάμε στη χώρα μας κι έχουμε ασφαλές ίντερνετ" να το ψάξουμε. Ε βρήκαμε αυτό,:

H φάση είναι ότι πάνε όλοι αργά για να βγει πρώτος ο πρόεδρος (εννοείται!) κι όταν γκρεμοτσακίζεται τρέχουν πανικόβλητοι περίπου 200 άνθρωποι.

Ίσως από τότε να είναι κακοδιάθετος ο πρόεδρος

Πάντως τα αγαπά τα άλογα. Αρκετά... Από το 6.20 κι έπειτα...

Ζητώ συγγνώμη για τη διακοπή αλλά δεν κρατήθηκα.

 

[taver]

Coca Cola γράφει σε αραβικό αλφάβητο, όπως σε οποιαδήποτε αραβόφωνη χώρα.

Ναι, θα μου πεις, σε όλες τις γλώσσες το "Coca Cola" ίδιο είναι, μόνο ανά αλφάβητο διαφοροποιείται...

Για τον ιππόδρομο και το ατύχημα του προέδρου που λες, δεν ξέρω αν το έχει δει κανείς, εμάς μας σύστησαν οι ντόπιοι "όταν πάμε στη χώρα μας κι έχουμε ασφαλές ίντερνετ" να το ψάξουμε. Ε βρήκαμε αυτό,:
....
....

Τα 2 από τα 3 videos τα είχα κι εγώ, πιο κάτω μέσα στην ιστορία

 

[taver]

Κεφάλαιο 6: Λούνα Πάρκ

Επιστρέφοντας στο δρόμο του παλατιού (όπου φωτογραφίες δεν έχει), γρήγορα διαπιστώσαμε ότι το κομμάτι μπροστά από την κεντρική είσοδο είναι μόνο για οχήματα – οι πεζοί δεν επιτρέπονται. Οπότε κι εμείς πήραμε τα πόδια μας και πήγαμε στην επόμενη στάση, το πάρκο "Altyn Asyr" (ναι, κι αυτό έτσι λέγεται). Από δω, το μεγαλείο της νέας πρωτεύουσας προβάλλει σε όλες τις κατευθύνσεις…

















Το τελευταίο δημιούργημα του παλιού προέδρου, λίγο πριν αποδημήσει, ήταν ένα μεγαλούτσικο λούνα πάρκ, στο οποίο έδωσε το όνομα «World of Turkmenbashi Tales». Βρίσκεται δίπλα στο πάρκο, οπότε μπήκαμε κι εκεί.



Με πείσανε οι άλλοι κι ανεβήκαμε στη ρόδα. Βέβαια, ο ήχος μιας ντίζας να σπάει στα 3/4 της διαδρομής .... Αυτό δεν ήταν και η πιο καθησυχαστική πληροφορία που θα μπορούσα να σας μεταφέρω, ε;











Το υπόλοιπο Λούνα Πάρκ είχε κι αυτό ένα ενδιαφέρον. Εδώ, η λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά, είναι πως το σκυλάκι που νικάει έχει τη λέξη «Turkmenistan» γραμμένη στη φόρμα του.





Επιστρέψαμε στο πάρκο και βγήκαμε στη λεωφόρο.





Με δυσκολία καταφέραμε και πήραμε ένα ταξί για να μας πάει… σε ένα μέρος που είδαμε στο χάρτη να βρίσκονται κάνα δυο εστιατόρια, καθώς κάποιος από την παρέα πείναγα. Βέβαια, πως το λένε αυτό στο ταξί; Η λύση βρέθηκε στο google maps: Εκεί δίπλα υπάρχει ένα μεγάλο πεντάστερο ξενοδοχείο. Αποκλείεται να μην το ξέρει ο ταρίφας. «Στο Grand Turkmen, παζάλουστα». Όταν το παιδί του ξενοδοχείου μας άνοιξε τις πόρτες και κατεβήκαμε από το ταξί, έμεινε αποσβολωμένο που φύγαμε προς την αντίθετη κατεύθυνση κι όχι προς το εσωτερικό του ξενοδοχείου.

Είδαμε ένα μικρό παρκάκι εκεί (το «Inspiration Squre» - ήρθαμε ξανά και με το φως της μέρας) και όπως το περιεργαζόμαστε, πετύχαμε ένα πολύ μοντέρνο και όμορφο καφέ μέσα στη μέση του. Το «Sha Coffee», που θα γινόταν στέκι μας για τις επόμενες μέρες, το συνιστούμε ανεπιφύλακτα και οι τρείς. Για το βραδινό μου, πάλι, ήταν Πάσχα, οπότε παράγγειλα το μοναδικό πιάτο με αρνί στον κατάλογο:



Και πάλι η εύρεση ταξί ήταν δύσκολη. Όπως περιμέναμε για ταξί, είχαμε και τα τυχερά μας: Μια Ουκρανίδα (ή έτσι δηλώνει) ήρθε και μας πρότεινε αν θέλουμε να περάσουμε καλά μαζί της. Δε μπορούσαμε, φυσικά, αλλά επέμενε και μας άφησε το τηλέφωνό της για κάποια από τις επόμενες μέρες…. Φαίνεται πως παρόλη την αστυνομοκρατία, το αρχαιότερο επάγγελμα καλά κρατεί στη χώρα. Ή έστω στις περιοχές που συχνάζουν business travellers και δυτικοί expatriates.

Καταλήξαμε τελικά στο ξενοδοχείο μας. Αφού έστειλα ένα παιδί του ξενοδοχείου και μου ψώνισε εμφιαλωμένο νερό καθώς στο ξενοδοχείο δεν υπήρχε (να ναι καλά το παλικάρι), ξεραθήκαμε στον ύπνο.

 

[bandit650]

για λογους αυστηρα και μονο ενημερωσης επρεπε τουλαχιστο να μαθεις τη τιμη της υπηρεσιας......

υγ. που ειναι ο κοσμος;;;

 

[Earth Citizen]

Βρε τι μαθαίνει κανείς...πολύ ιδιαίτερη χώρα. Δεν ήξερα για την κατάσταση που επικρατεί εκεί. Μόνο το όνομα της πρωτεύουσας και την πύλη της κολάσεως γνώριζα μέχρι τώρα!

Παίζει αυτό που με εκπλήσσει πιο πολύ ωστόσο να είναι το πόσο άδειοι είναι οι δρόμοι, όπως αναφέρθηκε ήδη. Πολύ περίεργο μου φαίνεται.

 

[Yorgos]

Βρε τι μαθαίνει κανείς...πολύ ιδιαίτερη χώρα. Δεν ήξερα για την κατάσταση που επικρατεί εκεί. Μόνο το όνομα της πρωτεύουσας και την πύλη της κολάσεως γνώριζα μέχρι τώρα!

Παίζει αυτό που με εκπλήσσει πιο πολύ ωστόσο να είναι το πόσο άδειοι είναι οι δρόμοι, όπως αναφέρθηκε ήδη. Πολύ περίεργο μου φαίνεται.

Αν πάει κανείς στο κομμάτι της πόλης που είναι τα παλιά κτίρια, αυτά που υπήρχαν πριν από την τρέλα με το λευκό μάρμαρο και κίνηση έχει και συνωστισμό κι ο ένας πάνω στον άλλον ζουν, σε εργατικές πολυκατοικίες τύπου ΕΣΣΔ. Το πλάνο για τη δημιουργία μιας καταλευκης ολης νέων κατοικιων που θα αγοραζαν οι κατοικοι με δανεια κατέρρευσε λογω της φανταστικής οικονομικης πολιτικής της χωρας, οπιτε ελαχιστοι (βασικα υψηλόβαθμοι) κατάφεραν να μετακομίσουν στο νέο κομμάτι.

 

[Earth Citizen]

Αν πάει κανείς στο κομμάτι της πόλης που είναι τα παλιά κτίρια, αυτά που υπήρχαν πριν από την τρέλα με το λευκό μάρμαρο και κίνηση έχει και συνωστισμό κι ο ένας πάνω στον άλλον ζουν, σε εργατικές πολυκατοικίες τύπου ΕΣΣΔ. Το πλάνο για τη δημιουργία μιας καταλευκης ολης νέων κατοικιων που θα αγοραζαν οι κατοικοι με δανεια κατέρρευσε λογω της φανταστικής οικονομικης πολιτικής της χωρας, οπιτε ελαχιστοι (βασικα υψηλόβαθμοι) κατάφεραν να μετακομίσουν στο νέο κομμάτι.

Μάλιστα, κατάλαβα! Λίγο καταθλιπτικό μου κάνει το όλο σκηνικό (η άδεια πόλη-έστω και σε σημεία- εννοώ).

 

[Yorgos]

Μάλιστα, κατάλαβα! Λίγο καταθλιπτικό μου κάνει το όλο σκηνικό (η άδεια πόλη-έστω και σε σημεία- εννοώ).

Να πει ο συγγραφεύς πώς του φάνηκε. Φαντάζομαι πως μυστηριώδης και τον εξιταρισε. Έ, @taver;

 

[taver]

Αν πάει κανείς στο κομμάτι της πόλης που είναι τα παλιά κτίρια, αυτά που υπήρχαν πριν από την τρέλα με το λευκό μάρμαρο και κίνηση έχει και συνωστισμό κι ο ένας πάνω στον άλλον ζουν, σε εργατικές πολυκατοικίες τύπου ΕΣΣΔ. Το πλάνο για τη δημιουργία μιας καταλευκης ολης νέων κατοικιων που θα αγοραζαν οι κατοικοι με δανεια κατέρρευσε λογω της φανταστικής οικονομικης πολιτικής της χωρας, οπιτε ελαχιστοι (βασικα υψηλόβαθμοι) κατάφεραν να μετακομίσουν στο νέο κομμάτι.

Πήγαμε κι εκεί (είναι πιο κάτω στην ιστορία). Οι ντόπιοι που ρωτήσαμε περίπου τα ίδια μας είπαν. Υπάρχουν πολλές μοντέρνες κατοικίες, όπως αυτές στην αρχή του κεφαλαίου 4, που παραμένουν άδειες. Και πολλές ακόμα επίσης. Υπάρχουν ολόκληρες λεωφόροι γεμάτες τέτοιες. Οι τιμές των σπιτιών που ρώτησα, ήταν υψηλές, ακόμα και με την ισοτιμία της μαύρης αγοράς, και το κράτος παρέχει σεβαστές επιδοτήσεις προκειμένου να αγοράσουν (από το κράτος) οι καλοί του κάτοικοι. Ελάχιστοι καταφέρνουν να είναι αρκετά καλοί.... Από δάνεια πάλι, με το νόμισμα 5 φορές υπερτιμημένο, ποιος θα δανείσει και ποιος θα δανειστεί;

Οι περισσότεροι κάτοικοι μένουν σε εντελώς κρατικά κτήρια, σοβιετικά μπλόκια όπως λες,, που τους παρέχονται από το κράτος, όπως άλλωστε μέχρι πριν κάποια χρόνια παρεχόταν δωρεάν το ρεύμα, το νερό, το φυσικό αέριο και το... αλάτι - αυτά μια μέρα ξαφνικά σταμάτησαν. Τα νεόκτιστα δεν παρέχονται δωρεάν - ακόμα τουλάχιστον.

Η οικονομία εννοείται έχει πάει κατά διαόλου τα τελευταία χρόνια (από την οπτική των πολιτών), τουλάχιστον σε σχέση με τη δυναμική που θα μπορούσε να της έχει δώσει το φυσικό αέριο, όμως παρ' όλα αυτά, τα εισοδήματα είναι ακόμα υψηλότερα σε σχέση με τα επί Niyazov, και η συνολική οικονομία (δηλαδή βασικά η τσέπη του Προέδρου) αναπτύσσεται με ρυθμούς της τάξης του 5% το χρόνο (νορμάλ για αναπτυσσόμενο κόσμο - στοιχεία από World Bank). Αλλά έχω μεγάλα κομμάτια για την οικονομία πιο κάτω, όταν φτάσουμε στα φυσικά αέρια, αλλά και πιο μετά. Πάντως δεν υπάρχουν ούτε καν μετρίως αξιόπιστα οικονομομετρικά στοιχεία για τη χώρα διαθέσιμα, και δύσκολα μπορεί να κάνει κάποιος εκτιμήσεις για το πόσο καλά ή χάλια πάνε.

Να πει ο συγγραφεύς πώς του φάνηκε. Φαντάζομαι πως μυστηριώδης και τον εξιταρισε. Έ, @taver;

Ούτε το ένα ούτε το άλλο. Το περίμενα, δε μου ήρθε ξαφνικό. Όπως Pyongyang... Τους άλλους δυο πάντως τους χάλασε.