Δανία Σουηδία Στη χώρα της Μικρής Γοργόνας!

[Klair]

Κυριακή 3/11/2019
Helsingborg

Mετά από λίγη ώρα η πόλη του Helsingborg άρχισε να απλώνεται μπροστά μας.

Πλησιάζαμε στο λιμάνι μιας από τις παλαιότερες πόλεις της Σουηδίας. Ένα συνονθύλευμα παλαιών και νέων κτιρίων ήταν οι πρώτες εικόνες που ξεδιπλώνονταν στα μάτια μας, πριν καλά-καλά το πλοίο δέσει στο λιμάνι. Μεγάλα ογκώδη πέτρινα κτίρια αλλά και σύγχρονα μοντέρνα οικοδομήματα μπλέκονταν μεταξύ τους, δημιουργώντας μια λίγο μπερδεμένη αρχική εντύπωση. Ίσως αυτό το μπέρδεμα να έχει μια εξήγηση, αφού η παραλιακή αυτή πόλη ήταν μια από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες πόλεις της Σουηδίας αυξάνοντας τον πληθυσμό της, από τους 4.000 κατοίκους το 1850, σε 56.000 το 1930 λόγω της εκβιομηχάνισης.

Εταιρείες-κολοσσοί έχουν εδώ τα κεντρικά τους γραφεία όπως, η ΙΚΕΑ ή η τσίχλα νικοτίνης Nicorette η οποία διαθέτει στην πόλη εργοστάσιο παραγωγής. Αλλά και άλλες μεγάλες εταιρείες βρίσκονται εδώ όπως, η Spectronic (εταιρεία κινητών τηλεφώνων), αλλά και η Zoégas (μεγάλη εταιρεία καφέ από το 1800).

Από το κατάστρωμα του πλοίου, μπαίνοντας στο λιμάνι είδαμε στα αριστερά μας το Dunkers Kulturhus, το οποίο ορθώνεται δίπλα στο νερό στο βόρειο λιμάνι της πόλης. Tο κτίριο στεγάζει εκθέσεις τέχνης και πολιτισμού, μουσικής και θεάτρου. Oι κυματιστές οροφές του στεφανώνουν το θέατρο και την αίθουσα συναυλιών του οικοδομήματος.

Dunkers Kulturhus

Το κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού Henry Dunker λειτουργούσε ως το μεγαλύτερο εργοστάσιο ελαστικών, το οποίο ήταν παγκόσμιος ηγέτης σε μπότες από καουτσούκ, αλλά και μπαλάκια του τένις. O ιδιοκτήτης του δώρισε την περιουσία του στην πόλη και έτσι δημιουργήθηκε αυτό το Πολιτιστικό Κέντρο. Το Μουσείο που στεγάζεται στο κτίριο έχει θέμα τη θάλασσα, από την εποχή των Παγετώνων μέχρι και σήμερα.

Το πλοίο έδεσε στην προβλήτα. Περάσαμε πάλι μια κλειστή γέφυρα με τεράστια γυάλινα παράθυρα και μας έγινε έλεγχος ταυτοτήτων ή διαβατηρίων. Τυπικά πράγματα, όχι κάποια χρονοβόρα διαδικασία.

Πάλι έπρεπε να απαλλαγούμε από τα μπαγκάζια μας, οπότε κατευθυνθήκαμε στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό, ο οποίος απέχει ελάχιστα από το λιμάνι. Βρήκαμε εύκολα τα lockers, τα οποία ήταν πιο μεγάλα σε σχέση με αυτά του Helsingør και βολέψαμε όλες τις αποσκευές σε ένα ντουλάπι. Η χρέωση ήταν μικρότερη σε σχέση με απέναντι (3-4 ευρώ για 24ωρη φύλαξη).

Δεν είχαμε και πολλές ώρες ημέρας στη διάθεσή μας, οπότε ο πρώτος και άμεσος στόχος ήταν να φτάσουμε στο ψηλότερο σημείο της παραλιακής πόλης, εκεί που βρίσκεται ο Πύργος Kårnan.
Ακολουθήσαμε για λίγο τον κεντρικό δρόμο Järnvägsgatan

και στη συνέχεια χωθήκαμε στα στενά δρομάκια της παλιάς πόλης.

Υπενθυμίζω ότι ήταν Κυριακή, τα μαγαζιά κλειστά και λίγος κόσμος κυκλοφορούσε στα στενά σοκάκια.

Θέλαμε να συναντήσουμε στη διαδρομή μας προς τον Πύργο Kårnan, ένα από τα παλαιότερα κτίρια του Helsingborg, την εκκλησία St. Mary, που άρχισε να κατασκευάζεται στις αρχές του 14ου αιώνα και τελείωσε γύρω στο 1450.

Έτσι ακολουθήσαμε το πλακόστρωτο στενό δρομάκι Mariagatan, στο οποίο βρίσκονται κάποια ενδιαφέροντα κτίρια και μερικά όμορφα μαγαζάκια.

Mια σειρά από στοιχισμένα δέντρα περιβάλλουν την εκκλησία της Αγίας Μαρίας.

Δυστυχώς όμως, ενώ περιμέναμε να θαυμάσουμε την εξωτερική όψη του ναού, η οποία αποτελεί ένα καλό παράδειγμα δανικής αρχιτεκτονικής, με τη χρήση τούβλων, ένα υλικό που χαρακτηρίζει τα σκανδιναβικά κτίρια των περασμένων αιώνων, εμείς δεν είδαμε…. ούτε τούβλο….. και ιδού το γιατί.

Μας αποζημίωσε όμως το εσωτερικό της εκκλησίας και ειδικά ο υπέροχος ξυλόγλυπτος άμβωνας.

Αξιοσημείωτο το ανάγλυφο τρίπτυχο του 15ου αιώνα,

αλλά και το εκκλησιαστικό όργανο.

Δύο μόλις λεπτά μετά την εκκλησία εκτείνεται η ιστορική πλατεία Stortorget του Helsingborg.

Είναι το κέντρο της πόλης για πάνω από 1.000 χρόνια. Σε αντίθεση με τις κεντρικές πλατείες άλλων πόλεων, η Stortorget έχει το σχήμα μιας ευρείας λεωφόρου, αντί για ένα τυπικό τετράγωνο ή στρογγυλό σχήμα.

Έχει πλάτος 35 μέτρα και εκτείνεται από Ανατολή προς Δύση, σε μήκος 250 μέτρων. Στο ανατολικό άκρο καταλήγει στην σκάλα Terrasstrapporna και το μεσαιωνικό φρούριο Kårnan.

H μνημειώδης σκάλα λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος μεταξύ της πλατείας Stortorget και του πάρκου Slottshagen.

Η σκάλα διαθέτει και βεράντες με στρογγυλούς Πύργους που συνδέονται με καμάρες. Καμάρες και Πύργοι είναι κατασκευασμένοι με τούβλα φυσικά, μοιάζοντας με μεσαιωνικούς Πύργους Κάστρων.

Στην αριστερή πλευρά της σκάλας είδαμε μια καμάρα και ένα τούνελ, που οδηγεί σε έναν ανελκυστήρα για τον ένα Πύργο, όμως η είσοδος ήταν κλειστή. Αυτός ο ανελκυστήρας είναι μια δημόσια συγκοινωνία και μολονότι η χρήση του δεν είναι δωρεάν χρησιμοποιείται από περίπου 30.000 επιβάτες. Δεν έμαθα όμως ποτέ, πόσο είναι το αντίτιμο του εισιτηρίου, αφού δεν είχα την ευκαιρία να χρησιμοποιήσω τον ανελκυστήρα.

Ανεβήκαμε την πομπώδη σκάλα σταματώντας διαρκώς για φωτογραφίες, αφού το θέαμα ήταν δελεαστικό.

40 μέτρα πάνω από την πλατεία Stortorget λοιπόν εκτείνεται το πάρκο Slottshagen, μεγάλα τμήματα του οποίου κατασκευάστηκαν από το 1909 έως το 1911, στην τοποθεσία του κατεδαφισμένου φρουρίου που υπήρχε εδώ. Τα τμήματα αυτά σχεδιάστηκαν σε στυλ αγγλικού κήπου, με γκαζόν, ψηλά δέντρα και θάμνους.

Το σύνολο του πάρκου βρίσκεται σε ένα σημείο της πόλης που ήταν το λίκνο της εποχής των Vikings. Στην αρχή ήταν μόνο ένας μικρός οικισμός στον λόφο προστατευμένος με τοίχους. Όσο όμως το Φρούριο στην κορυφή επεκτεινόταν, τόσο οι κατοικίες μετακινούνταν σιγά-σιγά προς τους πρόποδες του λόφου. Έτσι το Φρούριο κατέλαβε όλη την περιοχή της κορυφής. Μετά την κατεδάφιση του Φρουρίου το 1680, ο χώρος χρησιμοποιήθηκε ως γεωργική γη. Προς τα τέλη του 19ου αιώνα η περιοχή εξελίχθηκε σε δημοφιλή εκδρομικό προορισμό, για τους κατοίκους της πόλης. Εκείνη την εποχή ανακαινίστηκε ο παλιός Πύργος του Φρουρίου και δημιουργήθηκε η αντιπροσωπευτική σκάλα Terrasstrapporna, η οποία οδηγεί από την κεντρική πόλη στον λόφο.

Η θέα ήταν όμορφη από εκεί ψηλά. Ήταν και η ώρα που την έκανε πιο γλυκιά και πιο ειδυλλιακή, αφού ο ήλιος προχωρούσε προς τη δύση του.

Ήταν μια εξοχή με τα όλα της μέσα στην πόλη και το επίκεντρο όλων αυτών αποτελούσε ο μεσαιωνικός Πύργος, το μοναδικό κομμάτι που έχει απομείνει από ένα μεγάλο φρούριο, το οποίο μαζί με το Kronborg, στην απέναντι πλευρά ήλεγχαν το στενό πέρασμα του Öresund.

O Πύργος είναι επισκέψιμος, με έκθεση για την ιστορία του. Είχα σημειώσει ότι λειτουργεί: 5 Οκτωβρίου έως 3 Νοεμβρίου, Σάββατα και Κυριακές, από τις 11:00 έως τις 15:00. Εμείς βρεθήκαμε λοιπόν εκεί την τελευταία μέρα της λειτουργίας του (Κυριακή 3 Νοεμβρίου), αλλά δυστυχώς η ώρα ήταν μετά τις 15:00, οπότε για πολύ λίγο χάσαμε την ευκαιρία να μπούμε στο εσωτερικό του.

Χαρήκαμε όμως μια υπέροχη θέα και μια απολαυστική βόλτα στο φθινοπωρινό πάρκο, με τα πανύψηλα δέντρα που πλαισιώνουν τον μεσαιωνικό Πύργο των 700 ετών.

Κατηφορίσαμε από τον λόφο

και "χαθήκαμε" πάλι στα δρομάκια της παλιάς πόλης με τα όμορφα σπίτια.

Συναντήσαμε και το Tycho Brahebrunnen, το γλυπτό-κρήνη με την ουράνια σφαίρα, αφιερωμένο στη μνήμη του Tycho Brahe (αστρονόμος παγκοσμίου φήμης).

Ο κύριος εμπορικός δρόμος της πόλης, ανάμεσα στην κεντρική πλατεία Stortorget και την πλατεία Sankt Jörgens Plats είναι ο πεζόδρομος Kullagatan.

Ο δρόμος έχει μακρά ιστορία που χρονολογείται από τον μεσαίωνα. Ήδη από το 1961 το μισό νότιο τμήμα του δρόμου μετατράπηκε σε πεζόδρομο. Έτσι ο Kullagatan ήταν ο πρώτος ιστορικός δρόμος της Σουηδίας, ο οποίος ήταν πεζόδρομος. Αργότερα και το βόρειο μισό τμήμα του δρόμου έγινε πεζόδρομος και έτσι πλέον ο εμπορικός αυτός δρόμος είχε πεζοδρομηθεί, με μήκος περίπου 500 μέτρων.

Τα μαγαζιά ήταν κλειστά, αλλά εμείς απολαύσαμε τη βόλτα μας στον όμορφα διακοσμημένο εμπορικό δρόμο της πόλης.

Ακολουθήσαμε τη λεωφόρο Drottninggatan με τα μεγάλα πομπώδη κτίρια.

Ένα από αυτά είναι και το Δημαρχείο στη γωνία Drottninggatan και Stortorget. Το Δημαρχείο είναι πλούσιο σε καλλιτεχνική διακόσμηση, με προσόψεις διακοσμημένες με χάλκινα γλυπτά. Αυτό το νεο-γοτθικό οικοδόμημα, με Πύργους και Καμπαναριό χρονολογείται από το 1897.

Έξω από το Δημαρχείο υπάρχουν δύο μνημεία, τα οποία ανεγέρθηκαν στη μνήμη της υποδοχής των Εβραίων προσφύγων στην πόλη, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου (έχω κάνει εκτενή αναφορά για τα γεγονότα αυτά, στο κεφάλαιο του Helsingør).

Και επειδή όλες οι πλατείες συνήθως έχουν και το άγαλμά τους, η Stortorget δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση.

Ο Count Magnus Gustafsson Stenbock ήταν Σουηδός στρατιωτικός, κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Βορείου Πολέμου. Εκπαιδεύτηκε στην Ουψάλα και στο Παρίσι και μεταξύ άλλων επιτυχιών του οδήγησε και τα σουηδικά στρατεύματα στη νίκη, κατά τη διάρκεια του πολέμου μεταξύ Δανίας και Σουηδίας, στη μάχη του Helsingborg στη Scania. Αυτή υπήρξε και η τελευταία μάχη μεταξύ των δύο χωρών.

Η γλυκιά ώρα του σούρουπου είχε έρθει. Μου αρέσει πολύ αυτή η ώρα. Μου αρέσουν και οι φωτογραφίες αυτής της ώρας, που ο ουρανός έχει αυτό το βαθύ μπλε χρώμα.

Είπαμε να αποχαιρετήσουμε το Helsingborg κάνοντας μια μεγάλη βόλτα στο λιμάνι. Το βόρειο λιμάνι, όχι εκεί που δένουν τα πλοία της γραμμής Helsingør-Ηelsingborg. Βόλτα στο λιμάνι όπου η θεά Mariner, κρατώντας ένα πλοίο στα χέρια της καλωσορίζει τους ναυτικούς και τους επισκέπτες που φτάνουν στο Ηelsingborg.

Περπατώντας δίπλα στη θάλασσα ρουφήξαμε τις τελευταίες θαλασσινές μυρωδιές της πόλης και γαληνέψαμε.

Είχε φτάσει η ώρα της επιστροφής προς τον σταθμό τρένων της πόλης και αφήνοντας πίσω μας το Δημαρχείο και το λιμάνι ξεκινήσαμε να περπατάμε προς τα εκεί....

Από τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό του Helsingborg το τρένο ξεκίνησε με προορισμό το Malmö, την πόλη της διανυκτέρευσής μας.

 

[Klair]

Κυριακή 3/11/2019
Malmö
Η άφιξη και η πρώτη γνωριμία με την πόλη

Το Malmö είναι η τρίτη σε μέγεθος πόλη στη Σουηδία και βρίσκεται στη νοτιότερη επαρχία Skåne. Έχει 300.515 κατοίκους (περίπου 658.704 στη μητροπολιτική περιοχή). Το Malmö ήταν μια από τις πρώτες και πιο βιομηχανοποιημένες πόλεις της Σκανδιναβίας, αλλά τις τελευταίες δεκαετίες προσπαθεί να προσαρμοστεί στη μεταβιομηχανική εποχή. Η πόλη έχει πολλά ιστορικά κτίρια και πάρκα και είναι επίσης ένα δημοφιλές μέρος για ψώνια, λόγω των πολλών καταστημάτων της. Τα τελευταία χρόνια έχει ιδρυθεί ένα Πανεπιστημιακό Κολέγιο (Malmö Högskola) και η πόλη προσπαθεί να επικεντρωθεί στην εκπαίδευση, τις τέχνες και τον πολιτισμό. Η πόλη είναι γνωστή για τα εκτενή πάρκα και τους χώρους πρασίνου και θεωρείται ως ένα μοντέλο αειφόρου αστικής ανάπτυξης.

Η παλαιότερη γραπτή μνεία του Malmö ως πόλη χρονολογείται από το 1275. Θεωρείται ότι ιδρύθηκε μερικές δεκαετίες νωρίτερα, ως οχυρωμένη αποβάθρα πορθμείων ή αγκυροβόλιο του Αρχιεπισκόπου του Lund, περίπου 20 χιλιόμετρα (12 μίλια) βόρεια-ανατολικά.

Τον 15ο αιώνα το Malmö έγινε μια από τις μεγαλύτερες και πιο πολυσύχναστες πόλεις της Δανίας, φθάνοντας σε πληθυσμό περίπου τους 5.000 κατοίκους. Έγινε η πιο σημαντική πόλη γύρω από το Öresund και ήταν αξιοσημείωτη για την άνθηση της αλιείας της ρέγγας της και το εμπόριο της Χανσεατικής ‘Ενωσης.

Τον 17ο αιώνα το Malmö και η περιοχή Skåne τέθηκαν υπό τον έλεγχο της Σουηδίας. Αυτό συνέβη μετά τη Συνθήκη του Roskilde στη Δανία, η οποία υπεγράφη στο 1658.

Η πόλη άρχισε να επεκτείνεται λόγω της κατασκευής του νέου λιμανιού στα τέλη του 18ου αιώνα και εξελίχθηκε ακόμα περισσότερο, λόγω των ναυπηγείων και της κλωστοϋφαντουργίας. Ο πληθυσμός συνέχισε να αυξάνεται, κατά το πρώτο μισό του 20ου αιώνα.

Η σουηδική ύφεση που έπληξε τον τομέα των βιομηχανιών ιδιαίτερα σκληρά οδήγησε ναυπηγεία και βιομηχανίες μεταποίησης στο κλείσιμο και πολλές πόλεις της Skåne και φυσικά το Malmö στην υψηλή ανεργία.

Μεταξύ του 1990 και του 1995 το Malmö έχασε περίπου 27.000 θέσεις εργασίας και η οικονομία ήταν στον πάτο. Ωστόσο από το 1994, υπό την ηγεσία του τότε δημάρχου Ilmar Reepalu, η πόλη του Malmö άρχισε να δημιουργεί μια νέα οικονομία, ως κέντρο πολιτισμού και γνώσης. Την ανάπτυξη σηματοδότησε το άνοιγμα της γέφυρας του Öresund, αφού το Malmö έγινε το κέντρο του νέου περιφερειακού σιδηροδρομικού συστήματος, που διασχίζει την ανατολική Δανία και το μεγαλύτερο μέρος της νότιας Σουηδίας.

Στις 9 Μαΐου του 1992 διοργάνωσε τον 37ο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision, όπως και τον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision του 2013.

Μια ώρα και επτά λεπτά διήρκεσε η διαδρομή μας μέχρι τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό του Malmö, ο οποίος άνοιξε για πρώτη φορά το 1856 συμπίπτοντας με το άνοιγμα του σιδηροδρόμου Malmö-Lund. Εκείνη την εποχή η περιοχή αποτελούσε την άκρη της πόλης, αλλά ήταν βολική για τη φόρτωση και την εκφόρτωση των πλοίων, αφού το λιμάνι βρισκόταν ακριβώς μπροστά από το κτίριο του σταθμού.

Το κτίριο όμως καταστράφηκε από πυρκαγιά, δέκα μόλις χρόνια μετά την πρώτη του λειτουργία. Όταν ανακατασκευάστηκε διατηρήθηκε το Καμπαναριό. Πολύ εντυπωσιακό είναι και το Glass Hall του σταθμού, το οποίο με την υπερσύγχρονη δομή του από γυαλί και χάλυβα ανήκει αδιαμφισβήτητα στον 21ο αιώνα.

Ο γυάλινος αυτός διάδρομος των 130 μέτρων χρησιμοποιείται καθημερινά από περίπου 40.000 επιβάτες και συμπληρώνει το τελευταίο κεφάλαιο της μακράς ιστορίας του κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού του Malmö. Mπορεί το μοντέρνο design του Glass Hall να έρχεται σε αντίθεση με το ιστορικό κτίριο, όμως η σύγχρονη αρχιτεκτονική εξυπηρετεί αποτελεσματικά την αυξανόμενη ροή των ανθρώπων που ταξιδεύουν.

Eξάλλου για πάνω από 150 χρόνια, ο κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός του Malmö τροποποιείται, μετατρέπεται και επεκτείνεται, πάντα προς όφελος των επιβατών.

Ο σταθμός βρίσκεται δίπλα στο νερό και απέναντί του έχει ένα πολύ επιβλητικό κτίριο, το παλιό Ταχυδρομείο, στο οποίο στεγάζεται η Danske Bank.

Η Posthusplatsen είναι η πλατεία μπροστά από τον σταθμό και το πρώην Ταχυδρομείο και έχει επαφή με το νερό. Κάποιες σκάλες σχηματίζουν ένα “καθιστικό” και σε φέρνουν σε ακόμα πιο άμεση επαφή με το κανάλι, αφού κατεβαίνουν δίπλα στην αποβάθρα,

ενώ η πλατεία το βράδυ έχει μοντέρνο φωτισμό

και στολίζεται επίσης με μοντέρνα γλυπτά.

Αυτές ήταν οι πρώτες εικόνες που μας πρόσφερε το Malmö μόλις βγήκαμε έξω από τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό.

Το ξενοδοχείο που είχαμε επιλέξει για τη διαμονή μας στην πόλη ήταν το Comfort Hotel Malmö, το οποίο βρίσκεται στην οδό Carlsgatan 10C και απέχει μόλις 200 μέτρα από τον σιδηροδρομικό σταθμό. Θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα ξενοδοχεία στη νότια Σουηδία και η τοποθεσία του είναι ιδανική για την εξερεύνηση της πόλης, αφού ουσιαστικά βρίσκεται στην καρδιά της.

Φτάνοντας έξω από το ξενοδοχείο, το κτίριο μας φάνηκε πολύ εντυπωσιακό.

Άλλο τόσο, και ίσως περισσότερο εντυπωσιακό ήταν και το εσωτερικό του. Είχαμε κλείσει δύο δίκλινα δωμάτια με 60 ευρώ έκαστο. Στην τιμή είχαμε και πρωινό σε μπουφέ. Όλα ήταν άψογα και το προτείνω ανεπιφύλακτα.

Κάναμε το check-in, ανεβήκαμε στα δωμάτιά μας, φρεσκαριστήκαμε και στη συνέχεια βγήκαμε για την πρώτη μας βραδινή γνωριμία με την πόλη.

Διασχίσαμε τη γέφυρα Mälarbron, η οποία συνδέει την περιοχή του κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού με την υπόλοιπη πόλη. Ερημιά επικρατούσε στην πόλη και η ώρα ήταν μόλις 20:00 με 20:30.

Φτάσαμε στην Stortorget, την κεντρική πλατεία της πόλης και στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε στην άλλη διάσημη πλατεία, τη Lilla Torg. Κάποια εστιατόρια περιμετρικά της πλατείας είχαν κόσμο στο εσωτερικό τους.

Γενικά όμως θα χαρακτήριζα την κίνηση στο κέντρο της πόλης υποτονική έως ανύπαρκτη.

Φάγαμε burgers στην πλατεία Stortorget και καταβεβλημένοι πλέον κατά τις 22:00 πήραμε τον δρόμο της επιστροφής προς το ξενοδοχείο μας.

H σημερινή μέρα μας ήταν πολύ γεμάτη, με τόσες όμορφες και διαφορετικές εικόνες.

Eίχαμε ταξιδέψει με τρένο από την Κοπεγχάγη μέχρι το Helsingør, είχαμε περιηγηθεί στην πόλη

αλλά και στο διάσημο Kάστρο της, το Kronborg.

Στη συνέχεια με το πλοίο είχαμε περάσει στη Σουηδία

και είχαμε περιτριγυρίσει στην παλιά πόλη του Ηelsingborg.

Είχαμε ανέβει τα σκαλιά της Terrasstrapporna

φτάνοντας μέχρι το ψηλότερο σημείο της πόλης, εκεί που ορθώνεται ο Πύργος Kårnan

και είχαμε κάνει βόλτα, μέσα σε ένα φθινοπωρινό τοπίο που μας πρόσφερε απλόχερα το πάρκο Slottshagen του Ηelsingborg.

Η βόλτα στο λιμάνι μας είχε γαληνέψει και το επιβλητικό Δημαρχείο στο σούρουπο, μας είχε προσφέρει όμορφες αλλά και ιστορικές εικόνες.

Είχαμε απολαύσει τα όμορφα ιστορικά κτίρια της πόλης να φωταγωγούνται σιγά-σιγά

και τέλος το τρένο μας είχε οδηγήσει στο Malmö, τον τελικό προορισμό αυτής της τόσο γεμάτης και πλούσιας σε αξιοθέατα και εμπειρίες ημέρας.

Ήταν ώρα να ξεκουραστούμε, στα πολύ όμορφα δωμάτια του υπέροχου Comfort Hotel.
Αύριο είχαμε μια καινούρια μέρα μπροστά μας για να γνωρίσουμε καλύτερα την πόλη Malmö.
Ο καιρός θα ήταν σύμμαχός μας και θα μας επέτρεπε “πλούσιες” βόλτες στην πόλη, αλλά και ποδηλατάδα στο τεράστιο πάρκο με το Κάστρο του Malmö.

Είχαμε μεγάλη προσμονή για την αυριανή μέρα, αφού εκτός από την εξερεύνηση της πόλης, θα διασχίζαμε και τη γέφυρα-ορόσημο του Öresund, ένα γεγονός που από μόνο του αποτελούσε μεγάλη ταξιδιωτική περιέργεια αλλά και λαχτάρα για εμένα.

 

[Klair]

Δευτέρα 4/11/2019
Malmö
Μέρος 1ο

Ένας πολύ πλούσιος μπουφές στο Comfort Hotel του Malmö μας υποδέχθηκε το πρωινό της τελευταίας μέρας του ταξιδιού μας. Η μεγάλη ποικιλία σε φαγητά αλλά και ροφήματα κάλυψαν με το παραπάνω όλες μας τις ανάγκες. Είχε μέχρι καρύδια και αμύγδαλα. Πήρα σε μια χαρτοπετσέτα μια χούφτα και τα έβαλα στην τσέπη μου για αργότερα. Αφήσαμε τα πράγματά μας στη φύλαξη των αποσκευών και βγήκαμε να γνωρίσουμε καλύτερα την πόλη, υπό το φως της ημέρας, η οποία ήταν συννεφιασμένη, αλλά το σημαντικότερο ήταν ότι δεν έβρεχε.

Σε λίγα βήματα από το ξενοδοχείο μας βρεθήκαμε πάλι έξω από τον σιδηροδρομικό σταθμό

και την Posthusplatsen με το όμορφο κτίριο του πρώην Ταχυδρομείου, στο οποίο στεγάζεται η Danske Bank.

Διασχίσαμε τη γέφυρα Neptunigatan

και αμέσως αριστερά μας, στην Bagers Plats είδαμε το Knotted Gun, το χάλκινο γλυπτό του σουηδού καλλιτέχνη Carl Fredrik Reuterswärd. Είναι ένα Colt Python περίστροφο, με δεμένη την κάνη του σε κόμπο. Το έργο είναι αφιερωμένο στον John Lennon και αποτελεί σύμβολο μη βίας. Υπάρχουν 31 αντίγραφα του γλυπτού σε όλο τον κόσμο.
https://en.wikipedia.org/wiki/Non-Violence_(sculpture)

Κάτω από την πλατεία Bagers Plats (πρώην πλατεία φούρνων και αρτοποιών) υπάρχει garage αυτοκινήτων 400 θέσεων, αλλά και ποδηλάτων 1.000 θέσεων, καθώς και σταθμός φόρτισης ηλεκτρικών αυτοκινήτων.

Ένα εντυπωσιακό κτίριο, το World Maritime University καταλαμβάνει τη μια γωνία της πλατείας και έχει απέναντί του τη λευκή γέφυρα Bagers Bro.

Το World Maritime University είναι μεταπτυχιακό Ναυτιλιακό Πανεπιστήμιο και παγκόσμιο κέντρο προηγμένης εκπαίδευσης και έρευνας. Προσφέρει υψηλής ποιότητας επαγγελματική εκπαίδευση και παρέχει στους φοιτητές μια μοναδική εικόνα για τους θαλάσσιους και ωκεάνιους τομείς.

Η θέα από την Bagers Bro προς τη γέφυρα Neptunigatan και την Posthusplatsen

Διασχίσαμε τη λευκή γέφυρα Bagers Bro

και αμέσως μετά συναντήσαμε τη γέφυρα Mälarbron,

η οποία συνδέει την περιοχή του σιδηροδρομικού σταθμού με την υπόλοιπη πόλη. Σταθήκαμε πάνω στη γέφυρα και κοιτάξαμε προς το World Maritime University.

Πίσω από το εντυπωσιακό κτίριο του Πανεπιστημίου απλώνεται μια φουτουριστική και πολύ μοντέρνα γειτονιά, η οποία περιλαμβάνει λευκούς ντιζαϊνάτους ουρανοξύστες, στους οποίους λειτουργούν εμπορικό κέντρο αλλά και ξενοδοχείο με skybar, που προσφέρει θέα σε ολόκληρη την πόλη.

Πίσω από τους λευκούς Πύργους βρίσκεται το Malmö Live Hall, το κέντρο εκδηλώσεων που άνοιξε τον Αύγουστο του 2015 και περιλαμβάνει αίθουσα συναυλιών, συνεδριακές εγκαταστάσεις, γραφεία και κατοικίες. Το Malmö Live Concert είναι το σπίτι της Συμφωνικής Ορχήστρας.
Είδαμε και το μοντέρνο γλυπτό με τους λευκούς κύκλους, το οποίο βρίσκεται στον αυλόγυρο του Malmö Live Hall.

Η γέφυρα Mälarbron μας πρόσφερε πάλι θέα προς τον σιδηροδρομικό σταθμό στα δεξιά,

αλλά και προς το κτίριο του Malmö Borshus, του παλαιού Χρηματιστηρίου και νυν συνεδριακού χώρου, στα αριστερά.

Ακολουθώντας την οδό Hamngatan (συνέχεια της γέφυρας Mälarbron)

φτάσαμε σε λίγα λεπτά στην πλατεία Stortorget, η οποία με τα 2.500 τετραγωνικά της μέτρα είναι η μεγαλύτερη αλλά και η παλαιότερη πλατεία του Malmö στο Gamla Staden, δηλαδή στην καρδιά της παλιάς πόλης.

Η πλατεία ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1538 όταν κατεδαφίστηκε η Μονή Heligand και το νεκροταφείο της, που καταλάμβαναν περίπου το 70% της περιοχής.

Γύρω από την πλατεία δεσπόζουν διάφορα σημαντικά κτίρια όπως το Δημαρχείο, του οποίου η πρόσοψη στο ολλανδικό αναγεννησιακό στυλ διαθέτει διακοσμητικά γλυπτά που απεικονίζουν μερικούς από τους σημαντικότερους άνδρες της πόλης.

Στο μέσον της πλατείας, όπως συμβαίνει συνήθως με όλες τις πλατείες των πόλεων δεσπόζει ένα άγαλμα. Εδώ στο Malmö αυτό είναι το έφιππο άγαλμα του βασιλιά Karl X Gustav.

Εμένα όμως μου τράβηξε περισσότερο την προσοχή, αλλά και τον φωτογραφικό φακό το εντυπωσιακό κτίριο Apoteket Lejonet, στην ανατολική πλευρά της πλατείας.

Είναι ένα εντυπωσιακό κτίριο από τον 19ο αιώνα. Ο φαρμακοποιός John Tesch κατείχε το κτίριο. Το φαρμακείο ήταν εξοπλισμένο με μεγάλες αποθήκες, αλλά ένα ασυνήθιστο χαρακτηριστικό της εποχής ήταν ο ανελκυστήρας, μέχρι το πολυτελές διαμέρισμα του Tesch στο κτίριο. Το φαρμακείο θεωρούνταν ως ένα από τα μεγαλύτερα φαρμακεία της Ευρώπης και αποτελούσε μια αξιόλογη περιουσία για την πόλη του Malmö στις αρχές του αιώνα.

Άλλο ένα εντυπωσιακό κτίριο της πλατείας είναι το λευκό Hotel Kramer, σε γαλλικό αναγεννησιακό στυλ εμπνευσμένο από τα κάστρα της κοιλάδας του Λίγηρα. Είναι το κτίριο στα δεξιά της παρακάτω φωτογραφίας:

Περνώντας όλη την κύρια πρόσοψη του Hotel Kramer στρίψαμε αριστερά, σε ένα τόσο δα μικρό πλακόστρωτο στενάκι, αλλά με μεγάλο όνομα: Frans Suellsgatan.

Στη γωνία λοιπόν του στενού Frans Suellsgatan και της οδού Västergatan βρίσκεται ένα πολύ σημαντικό κτίριο που αντανακλά ένα από τα παλαιότερα κομμάτια της ιστορίας της πόλης. Αυτό το κτίριο είναι το Jörgen Kockshus ή Kockska Huset.

Οι τοίχοι του είναι από αυθεντικά τούβλα και συμβολίζουν όχι μόνο την ιστορία του Malmö κατά τον 16ο αιώνα, αλλά και μια μεγάλη μερίδα της εθνικής ιστορίας της Δανίας. Ο Jörgen Kocks ήταν μεγάλος χρηματιστής για όλη τη Δανία το 1518. Σε αυτό το σπίτι βρισκόταν το τραπεζικό δωμάτιο του πολύ ισχυρού άνδρα. Αυτό το ανάκτορο στο Gamla Staden του Malmö χτίστηκε από το 1522 έως το 1524. O Jörgen Kocks υπήρξε και δήμαρχος της πόλης.

Στο υπόγειο κελάρι στεγάζεται σήμερα το εστιατόριο Årstiderna i Kockska Huset.

Ένας από τους παλαιότερους κύριους δρόμους του Malmö είναι ο Södergatan, τον οποίο ακολουθήσαμε στη συνέχεια της βόλτας μας στο κέντρο της πόλης. Έγινε ο πρώτος πεζόδρομος το 1978 και στην επαφή του με την πλατεία Stortorget είδαμε την ορχήστρα Optimist που δημιουργήθηκε από τον Yngve Lundell το 1985. Μπροστά πηγαίνει ο τυμπανιστής και πίσω ακολουθούν τέσσερα μέλη της ορχήστρας.

Ο Södergatan είναι πλακόστρωτος και όλη η εμπορική κίνηση της πόλης εκτυλίσσεται σε αυτόν τον δρόμο.

Υπάρχουν και μαγαζιά για καφέ που έχουν δημιουργήσει όμορφες “γωνίτσες” με τραπεζάκια πάνω στον δρόμο.

Κι αν η Stortorget θεωρείται η μεγαλύτερη πλατεία στο Malmö, η Lilla Torg στην οποία βρεθήκαμε αμέσως μετά είναι μια μικρούλα πλατεία στην παλιά πόλη, αλλά με μεγάλη ζωή, αφού εδώ υπάρχουν πολλά εστιατόρια και καφετέριες που έχουν τα τραπέζια τους πάνω στην πλατεία. Πετύχαμε μάλιστα την ώρα ανεφοδιασμού των καταστημάτων, αφού η πλατεία ήταν γεμάτη με μικρά βανάκια που ξεφόρτωναν εμπορεύματα στα μαγαζιά χαλώντας την αισθητική της.

Πετύχαμε επίσης και οργασμό εργασιών, αφού υπήρχαν συνεργεία που ξήλωναν τις υπαίθριες σόμπες και μάζευαν τις τεράστιες ομπρέλες και τα τραπέζια από κάποια εστιατόρια.

Στο δεύτερο μισό του 16ου αιώνα αναφέρεται ως “μια μεγάλη ερημική γη” νοτιοδυτικά της Stortorget λόγω του ότι η περιοχή ήταν σε πολύ χαμηλή στάθμη σε σχέση με το νερό. Πολλά σπίτια από το 1600 ή το 1800 τώρα είναι μπαρ και εστιατόρια.

Το κόκκινο σπίτι στη νοτιοανατολική γωνία της πλατείας είναι ένα από τα καλύτερα διατηρημένα κτίρια της πόλης. Είναι το σπίτι του Κέντρου Φόρμας και Σχεδιασμού, με εκθέσεις σκανδιναβικού σχεδιασμού και αρχιτεκτονικής.

Περάσαμε μια μικρή Πύλη και μπήκαμε σε μια εσωτερική αυλή θαυμάζοντας την υπέροχη αρχιτεκτονική αυτών των παλαιών κτιρίων, με τις ξύλινες δοκούς να χώνονται βαθιά μέσα στο κορμί των οικοδομημάτων προσδίδοντας, εκτός από την άρτια στήριξη των τοίχων και ένα πολύ ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό χαρακτηριστικό.

Το πηγάδι στη μέση της πλατείας χρονολογείται από το 1973, αλλά πριν υπήρχε ένα άλλο πηγάδι εδώ. Στο κυκλικό φρεάτιο υπάρχουν κάποια γλυπτά του καλλιτέχνη Thure Törne που λένε για το παλιό εμπόριο. Oι έμποροι συγκεντρώνονταν εδώ από το 1590. Oι πωλητές είχαν πάγκους στην πλατεία. Οι αρτοποιοί στον νότο, οι έμποροι κρέατος στα δυτικά, οι έμποροι ψαριών στα ανατολικά και στα βόρεια τα παντοπωλεία. Τελικά οι πάγκοι μετατράπηκαν σε κατοικίες.

Τα αξιοθέατα του Gamla Staden δεν τελειώνουν όμως ακόμα. Η εκκλησία Sankt Petri Kyrka έχει χαρακτηριστεί ως “το κύριο γοτθικό μνημείο στην εκκλησιαστική αρχιτεκτονική στο Skåne”.

Xτισμένη τον 14ο αιώνα είναι μια από τις λίγες εκκλησίες που υπέστη ζημιές λόγω των Εικονομαχιών. Περιλαμβάνει μεσαιωνικές τοιχογραφίες με αναγνωρισμένη υψηλή ποιότητα καθώς και διάφορα ασυνήθιστα έπιπλα. Αποτελεί την παλαιότερη εκκλησία στο Malmö καθώς και το παλαιότερο διατηρητέο κτίριο από τούβλα.

Μπήκαμε στο εσωτερικό της εκκλησίας και ο λόγος ήταν το Altarpiece που βρίσκεται σε αυτόν τον ναό και είναι από τα μεγαλύτερα στις σκανδιναβικές χώρες. Eίναι κατασκευασμένο από ξύλο δρυός και φτάνει σε ύψος 15 μέτρων.

Στο κατώτατο σημείο υπάρχει απεικόνιση του Μυστικού Δείπνου στο κέντρο και σε κάθε πλευρά ξύλινα γλυπτά του Μωυσή και του Ιωάννη του Βαπτιστή αντίστοιχα. Πάνω από αυτό υπάρχει απεικόνιση της Σταύρωσης και από πάνω αναπαράσταση της Ανάληψης.

Εντυπωσιακός ο άμβωνας

αλλά και το εκκλησιαστικό όργανο.

Ο ναός είναι ανοιχτός Δευτέρα-Κυριακή: 10:00-18:00.

O Kalendegatan είναι επίσης ένας σημαντικός δρόμος της πόλης και τον ακολουθήσαμε βγαίνοντας από τον ναό του Αγίου Πέτρου, με προορισμό την Gustav Adolfs Τorg, τη δεύτερη μεγαλύτερη πλατεία στο Malmö, η οποία βρίσκεται στο νότιο άκρο της παλιάς πόλης Gamla Staden. Σε ένα κάθετο δρομάκι πήρε το μάτι μου τον Πύργο των Καμπανών.

Προχωρώντας επί του Kalendegatan συναντήσαμε το Malmö Stadsteater, το Δημοτικό Θέατρο που ιδρύθηκε αρχικά το 1944 με δραστηριότητες που περιελάμβαναν θέατρο, μουσικό θέατρο, μπαλέτο και συμφωνική ορχήστρα. Στη σημερινή του μορφή υπάρχει από το 1993. Η κύρια σκηνή του στεγάζεται στο ιστορικό κτίριο του Ιπποδρόμου. Το πρόγραμμά του περιλαμβάνει νέα έργα που αντικατοπτρίζουν το μοντέρνο Malmö, αλλά και κλασικά αριστουργήματα.

Ακριβώς απέναντι το Teatermuseet (Θεατρικό Μουσείο) λειτουργεί από μια ένωση που έχει θέσει ως αποστολή της να διατηρήσει και να κρατήσει ζωντανή την ιστορία του θεάτρου και των τεχνών του θεάματος στο Skåne. Διαθέτει μεγάλη συλλογή από κοστούμια, αφίσες, σενάρια και πολλά άλλα.

Τρυπώσαμε στο Lejonet Passagen (τη στοά του ιστορικού κτιρίου του φαρμακείου Apoteket Lejonet)

και βγήκαμε στον Södergatan, αφού αυτός ο δρόμος ενώνει τις δύο κύριες πλατείες Stortorget και Gustav Adolfs Torg, στην οποία τελικά καταλήξαμε μετά από λίγο περπάτημα. Η πλατεία πήρε το όνομά της από τον Gustav Iv Adolf που κατοικούσε στην πόλη.

Εδώ ένα από τα διάσημα κτίρια είναι το παλιό Θέατρο του Malmö, από το οποίο διατηρείται μόνο η πρόσοψη. Πρόκειται για ένα νεοκλασικό κτίριο, το οποίο σήμερα στεγάζει αλυσίδα ρούχων.

Στη βόρεια πλευρά βρίσκεται μια λευκή σειρά σπιτιών που ονομάζεται Ριβιέρα.

Η πλατεία είναι διακοσμημένη με ομάδες δέντρων, πολλά παγκάκια, γκαζόν, γλυπτά και διακοσμητικές βρύσες.

Στα πανύψηλα δέντρα της είχε ήδη ξεκινήσει η χριστουγεννιάτικη διακόσμηση από το συνεργείο του Δήμου, το οποίο πετύχαμε επί τω έργω, αφού εδώ στήνεται η χριστουγεννιάτικη αγορά.

Πάνω στην πλατεία είδαμε ένα σωρό κιόσκια με φρέσκα λουλούδια προς πώληση.

Στο κέντρο της πλατείας βρίσκεται ένα από τα αγαπημένα γλυπτά της πόλης, τα παιδιά που παίζουν. Το γλυπτό δημιουργήθηκε το 1913 από τον Anders Jönsson και δείχνει τρία παιδιά που ομαδοποιούνται γύρω από ένα μικρό σιντριβάνι, το οποίο όμως δεν λειτουργούσε.

Λειτουργούσε όμως το άλλο σιντριβάνι της πλατείας, η πηγή Öresund κάτω από τη συστάδα των ψηλών δέντρων.

Στην ανατολική πλευρά της πλατείας είναι τοποθετημένες 5 κρήνες και μια μπάλα από το 1999.

Και αν η πλατεία Stortorget έχει την αίγλη της παλαιότερης πλατείας της πόλης, η πλατεία Gustav Adolfs Torg έχει την αίγλη μιας όασης μέσα στην πόλη, αφού διαθέτει άπλετο χώρο για βόλτα, παρτέρια με πράσινο γκαζόν,

πολλά κιόσκια με όμορφα φρέσκα λουλούδια,

πλειάδα ιδιαίτερων σιντριβανιών, τεράστια γέρικα δέντρα,

αλλά και πολλά παγκάκια για ξεκούραση.

Στα δυτικά της πλατείας εκτείνεται το παλιό νεκροταφείο με τα αιωνόβια δέντρα και στη συνέχεια, ακόμα πιο δυτικά ξεκινάει το τεράστιο πάρκο Kungsparken.

Είχε έρθει λοιπόν η ώρα να αφήσουμε τον ποδαρόδρομο και να εφοδιαστούμε με δίτροχα μεταφορικά μέσα, αφού στη συνέχεια της περιήγησής μας στο Malmö θα εξερευνούσαμε τα τεράστια πάρκα του. Γι΄ αυτό άλλωστε το Malmö ονομάζεται και Πόλη των Πάρκων.

 

[Klair]

Δευτέρα 4/11/2019
Malmö
Μέρος 2ο

Από το spot της πλατείας Gustav Adolfs Torg νοικιάσαμε 4 πορτοκαλί ποδήλατα της εταιρείας Donkey Republic και διασχίζοντας τον διπλό κεντρικό δρόμο Gustav Adolfs Torg περάσαμε τη σιδερένια πόρτα και μπήκαμε στο παλιό νεκροταφείο.

Η διάσχιση του νεκροταφείου απαγορευόταν να γίνει καβάλα στα ποδήλατα, έτσι αρχίσαμε να περιδιαβαίνουμε τα χωμάτινα δρομάκια με τα πόδια κυλώντας δίπλα μας τα ποδήλατα.

Είδαμε πολλούς τάφους. Άλλοι είχαν σιδερένια περίφραξη, άλλοι ήταν μια απλή μαρμάρινη πλάκα, άλλοι είχαν αποκτήσει σκούρο γκρι χρώμα από την πολυκαιρία και άλλοι ήταν υπερπαραγωγή με σκαλίσματα και περίτεχνες διακοσμήσεις.

Το σημαντικό όμως ήταν ότι όλοι βρίσκονταν στη σκιά θεόρατων, αιωνόβιων δέντρων και σκεπάζονταν από ένα απέραντο χαλί, με πορτοκαλοκόκκινα και κίτρινα πεσμένα φύλλα.

Δεν μας πήρε πολλή ώρα για να διασχίσουμε το νεκροταφείο και βγαίνοντας από την καγκελόπορτα της περίφραξης βρεθήκαμε στον κεντρικό δρόμο Slottsgatan, τον οποίο διασχίσαμε κάθετα, μπαίνοντας καβάλα πλέον στα οχήματά μας στο Kungsparken, το παλαιότερο πάρκο της πόλης.

Tο Kungsparken των 8,4 στρεμμάτων άνοιξε το 1872 από τον βασιλιά Όσκαρ Β΄. Το επίσημο όνομα ήταν Kung Oscars Park αλλά επικράτησε το Kungsparken. Είναι το παλαιότερο στο Malmö και σε αυτό υπάρχουν λίμνες,

αλλά και ένας αριθμός πολύ παλαιών ειδών δέντρων, από τρεις Ηπείρους.

Πρώτα συναντήσαμε το Casino Cosmopol, ένα από τα τέσσερα casino της Σουηδίας.

Η καρδιά του πάρκου είναι ένα σιντριβάνι από χυτοσίδηρο, το οποίο όμως δεν λειτουργούσε.

Ένα κανάλι χωρίζει το Kungsparken από το Slottsparken, αλλά στην ουσία και τα δύο πάρκα αποτελούν έναν ενιαίο τεράστιο χώρο, με γέφυρες, δέντρα, λίμνες και κανάλια.

Διασχίσαμε ποδηλατώντας τη γέφυρα Kommendantbron

εισχωρώντας όλο και πιο βαθιά στην καρδιά αυτού του θησαυρού που κατέχει η πόλη του Malmö. Στο βάθος είδαμε να ορθώνεται ο Turning Torso, το ψηλότερο κτίριο της Σουηδίας και της Σκανδιναβίας, με κύριο χαρακτηριστικό την περιστροφή του κατά 90 μοίρες. Στην Ευρώπη είναι το τρίτο πιο ψηλό κτίριο κατοικιών, με ύψος 190 μέτρα και 54 ορόφους. Η κατασκευή του άρχισε το καλοκαίρι του 2001 και διήρκεσε τέσσερα χρόνια. Σχεδιάστηκε από τον Ισπανό αρχιτέκτονα Σαντιάγο Καλατράβα και είναι ιδιωτικό κτίριο.

Βρισκόμασταν πλέον και τυπικά στο Slottsparken, το οποίο άνοιξε το 1900 με κύριο θέμα του το νερό. Έτσι υπάρχουν δύο λίμνες: η μεγάλη λίμνη Stora Dammen

και η μικρή λίμνη Lilla Dammen.

Κανάλια αλλά και γέφυρες ενώνουν τις διάφορες περιοχές μεταξύ τους. Στη μεγάλη λίμνη ορθώνεται το άγαλμα του Πήγασου του καλλιτέχνη Carl Milles από το 1950. Εδώ παραλίμνια βρίσκεται και το γλυπτό “το παιδί με τις χήνες”.

Φάνηκε ένα τμήμα του Φρουρίου της πόλης, το στρογγυλό κόκκινο κτίριο δίπλα στο νερό

και αμέσως μετά η πρόσοψη του Κάστρου και η γέφυρα που το συνδέει με την απέναντι πλευρά.

Παρκάραμε τα ποδήλατα στο spot ακριβώς απέναντι από τη γέφυρα του Κάστρου και αρχίσαμε να τη διασχίζουμε. Πριν περάσουμε την Πύλη εισόδου, στα δεξιά μέσα σε μια γυάλινη βιτρίνα είδαμε να εκτίθεται ένα παλιό, αυθεντικό ασθενοφόρο.

Στο πρόγραμμα δεν ήταν η επίσκεψη σε κάποιο από τα Μουσεία που στεγάζονται στο Κάστρο. Θέλαμε απλώς να μπούμε στον εσωτερικό αυλόγυρο και να θαυμάσουμε από κοντά το παλαιότερο αναγεννησιακό Κάστρο της Σκανδιναβίας, το οποίο ιδρύθηκε για πρώτη φορά το 1434 από τον βασιλιά Eric της Πομερανίας. Η δομή του Eric εν μέρει κατεδαφίστηκε, στις αρχές του 16ου αιώνα και ένα νέο Κάστρο χτίστηκε στη θέση του, από τον βασιλιά Christian III της Δανίας.

Σήμερα το Κάστρο αποτελεί χώρο Μουσείων, όπως προείπα και φιλοξενεί το Μουσείο Τέχνης και το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας. Τα Μουσεία του Kάστρου διαθέτουν επίσης διάφορες προσωρινές και μόνιμες εκθέσεις που επικεντρώνονται σε μεγάλο βαθμό στην πολιτιστική και φυσική ιστορία της πόλης. Μια από τις αξιοσημείωτες εκθέσεις εδώ είναι “η πόλη όλων των εποχών” που παρουσιάζει την ανάπτυξη του Malmö από τον 18ο αιώνα μέχρι σήμερα. Μπορεί επίσης κανείς να επισκεφθεί το ενυδρείο που βρίσκεται μέσα στο Κάστρο, για να παρακολουθήσει μια ποικιλία εξωτικών ψαριών, κοραλλιογενών υφάλων, αραχνών, ερπετών και άλλων ζώων. Το Malmö Museer είναι ένα συγκρότημα μουσείων με τρία κύρια μουσεία, όπως το Malmö Konstmuseum, το Stadtmuseum και το τεράστιο ενυδρείο. Το Malmö Museer είναι γνωστό ότι διατηρεί το πολιτιστικό περιβάλλον της περιοχής και διαθέτει μια εκτενή συλλογή από διάφορα αντικείμενα όπως: φωτογραφίες, πίνακες ζωγραφικής και τεμάχια κλωστοϋφαντουργίας.

Το parking των ποδηλάτων μας, απέναντι ακριβώς από τη γέφυρα του Κάστρου είχε θέα σε ένα εσωτερικό λιμάνι,

στην άκρη του οποίου βρίσκεται η Friskehoddorna. Tι είναι η Friskehoddorna?

Ψαραγορά στη μαρίνα Banérskajen με ρέγγες και καπνιστούς σολομούς, απ΄ευθείας από τα ψαροκάϊκα του Malmö, στα χέρια των εμπόρων.

Τα αρχαιολογικά ευρήματα δείχνουν ότι οι ρέγγες αλιεύονταν στο Malmö ήδη από τον 12ο αιώνα. Στα τέλη του μεσαίωνα η βιομηχανία της ρέγγας είχε αναπτυχθεί σε μεγάλο βαθμό, αφού βαρέλια με αλατισμένες ρέγγες έφευγαν από την πόλη, προς ολόκληρη την Ευρωπαϊκή αγορά. Αλλά από τον 16ο αιώνα και μετά, η αλιεία της ρέγγας μειώθηκε σταδιακά και πέρασε στα χέρια μόνο επαγγελματιών ψαράδων, χωρίς να αφορά πλέον όλους τους κατοίκους, όπως συνέβαινε πριν.

Στη συνέχεια η αλιεία έμεινε στάσιμη και μόνο με την επέκταση του λιμανιού, στα τέλη του 18ου αιώνα και τον εκβιομηχανισμό του 19ου αιώνα, ο πληθυσμός άρχισε να ασχολείται εκ νέου. Δημιουργήθηκαν λοιπόν δίχωρα, ψηλά και στενά σπιτάκια, σαν αυτά της ψαραγοράς που είδαμε απέναντι από το Κάστρο. Στον επάνω όροφο αποθήκευαν τα εργαλεία και στο ισόγειο οι κάτοικοι δούλευαν με τα δίχτυα.

Όταν πλέον, το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, η αλιεία μειώθηκε και πάλι στο Malmö, τα σπιτάκια των ψαράδων όδευαν προς το κλείσιμο. Οι λίγοι επαγγελματίες ψαράδες που είχαν απομείνει ενεργοί τη δεκαετία του 1950, δώρισαν τα σπιτάκια τους στο Μουσείο του Malmö, με την προϋπόθεση ότι θα χρησιμοποιούσαν τους πάγκους τους. Το 1956 τα εναπομείναντα σπιτάκια μεταφέρθηκαν στο Banérskajen, δίπλα στο Ναυτικό Μουσείο. Εδώ βρίσκεται επίσης ένα από τα τελευταία σκάφη ρέγγας που ανήκει στο Μουσείο. Τα σπίτια αποτελούν Πολιτιστική Κληρονομιά για την πόλη. Είναι ανοιχτά: Τρίτη έως Σάββατο: 6:30 έως 13:00 και αν δεν κάνω λάθος σερβίρουν και ψητά ψάρια.

Καβάλα στα ποδήλατα μπήκαμε ξανά στο τεράστιο πάρκο έχοντας στόχο αυτή τη φορά να εξερευνήσουμε τον Slottsträdgården, τον Κήπο του Κάστρου που βρίσκεται στο νησάκι του Φρουρίου, ακριβώς στην πίσω πλευρά του Malmöhus.

Πριν την είσοδο του Κήπου ορθώνεται ένας τεράστιος, πανέμορφος μύλος, ο Μύλος του Κάστρου. Ο ιστορικός Μύλος χτίστηκε το 1851. Τα πρώτα χρόνια οι μυλόπετρες κινούνταν με ατμομηχανή και έπειτα, μέχρι το 1930 με αιολική ενέργεια. Ο Μύλος αλλά και το παρακείμενο σπιτάκι του μυλωνά είναι πλήρως επιπλωμένα δείχνοντας τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας μιας οικογένειας μυλωνά από τον 19ο αιώνα.

Αφήσαμε φρουρό των ποδηλάτων τον σύζυγο και οι υπόλοιποι τρεις μπήκαμε στον Κήπο, στον οποίο καλλιεργούνται διακοσμητικά φυτά και δέντρα. Τα λουλούδια ήταν ανθισμένα και με τον Μύλο στο βάθος πρόσφεραν πλούσιο φωτογραφικό και όχι μόνο θέαμα.

Ο Κήπος διαθέτει και καφέ φυσικά, το οποίο λειτουργεί από τις αρχές Απριλίου έως το τέλος Οκτωβρίου, έτσι εμείς το βρήκαμε εκτός λειτουργίας.

Μέσα στο κανάλι έχουν κατασκευάσει ξύλινη εξέδρα, Γόνδολα την ονομάζουν και φτάνοντας πάνω της έχεις άμεση επαφή με το νερό και τη γέφυρα που βρίσκεται ακριβώς απέναντί της.

Πολύ όμορφες εικόνες, που δεν πρόκειται ποτέ να σβήσουν από τη μνήμη μας, όσα χρόνια κι αν περάσουν.

Επιστρέψαμε πίσω στο Kungsparken και συγκεκριμένα στο πίσω μέρος του Casino Cosmopol γιατί εκεί βρίσκεται η γέφυρα Parkbron,

η οποία σε οδηγεί σε ένα άλλο τμήμα του απέραντου πάρκου της πόλης, στο οποίο βρίσκεται η μικρότερη λίμνη, η Lilla Dammen. Η λίμνη είναι πανέμορφη, στολισμένη με υδρόβια φυτά και βράχια, ενώ ένας μεγάλος πληθυσμός από πάπιες κατοικεί στις όχθες της. Μόλις σταματήσαμε και κατεβήκαμε από τα ποδήλατα, ένα μεγάλο κοπάδι από αυτές ήρθε προς το μέρος μας και εδώ φάνηκαν χρήσιμα μερικά αμύγδαλα και καρύδια, από αυτά που είχα στην τσέπη μου, από το πρωινό του ξενοδοχείου.

Εδώ όμως δεν ήρθαμε μόνο για τη λίμνη, αλλά και για τη μεγάλη Βιβλιοθήκη της πόλης, η οποία βρίσκεται στην οδό Kung Oscars Väg, απέναντι ακριβώς από τη λίμνη. H Bιβλιοθήκη όπως είναι σήμερα αποτελείται από τρία κτίρια και διαθέτει 550.000 διαφορετικά μέσα ενημέρωσης, 10.000 dvd και 33.500 μουσικά cd.

Κάπου εδώ όμως ο χρόνος παραμονής μας στο Malmö τελείωνε. Διανύσαμε τα δύο περίπου χιλιόμετρα διαδρομής από τη Βιβλιοθήκη μέχρι τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό, όπου και κλειδώσαμε τα ποδήλατα. Σταματήσαμε μόνο σε δύο σημεία κατά τη διάρκεια της διαδρομής, για να φωτογραφίσουμε αυτές τις δύο τεράστιες τοιχογραφίες:

Με τα πόδια φτάσαμε στο Comfort Hotel και πήραμε τις αποσκευές μας. Περάσαμε για τελευταία φορά τη γέφυρα Mälarbron του σιδηροδρομικού σταθμού, στρίβοντας αμέσως αριστερά στην κεντρική οδό Norra Vallgatan. Aκριβώς απέναντι από το ξενοδοχείο Savoy

βρίσκεται η στάση της εταιρείας λεωφορείων Flixbus, απ΄ όπου θα παίρναμε το λεωφορείο επιστροφής μας, προς το Διεθνές Αεροδρόμιο της Κοπεγχάγης διασχίζοντας την ξακουστή γέφυρα του Öresund. Tο εισιτήριο του λεωφορείου το είχαμε κλείσει αρκετό καιρό πριν διαδικτυακά, με κόστος μόλις 4 ευρώ/άτομο.

Επιλέξαμε το λεωφορείο για να μπορέσουμε να ζήσουμε όλη την εμπειρία της διάσχισης της γνωστής γέφυρας. Ο σιδηρόδρομος και ο αυτοκινητόδρομος διατρέχουν τη γέφυρα σε ξεχωριστά επίπεδα. Η σιδηροδρομική γραμμή διατρέχει το κάτω κατάστρωμα, οπότε δεν υπάρχει καμία ορατότητα της γέφυρας. Ουσιαστικά δεν έχεις την παραμικρή οπτική εικόνα της διαδρομής, ενώ η κυκλοφορία των οχημάτων γίνεται στο πάνω κατάστρωμα, με άπλετη θέα της γέφυρας και του θαλάσσιου στενού. Είχαμε μεγάλη προσμονή και λαχτάρα για αυτό το γεγονός, αφού η γέφυρα είναι ένα πολύ ιδιαίτερο κατασκευαστικό επίτευγμα και αποτελεί τη μεγαλύτερη γέφυρα που συνδυάζει σιδηρόδρομο και αυτοκινητόδρομο στην Ευρώπη, συνδέοντας δύο μεγάλες μητροπολιτικές περιοχές: την Κοπεγχάγη και το Malmö.

Όλα τα οχήματα πληρώνουν τέλη διοδίων στη σουηδική πλευρά. Αυτό κάναμε και εμείς

και αμέσως μετά αρχίσαμε να διασχίζουμε τη γέφυρα, η οποία αποτελείται από τρία τμήματα: τη γέφυρα, το τεχνητό νησί και το τούνελ.

Σε αυτά τα 8 χιλιόμετρα είναι κατασκευασμένη και η Πύλη της γέφυρας, με άνοιγμα 450 μέτρων για τη διέλευση των πλοίων. Δύο τεράστιοι Πυλώνες, ύψους 204 μέτρων στηρίζουν το ανοιχτό τμήμα της γέφυρας. Αυτός ο σχεδιασμός είναι γνωστός ως καλωδιωμένη γέφυρα. Οι περισσότερες δομές της γέφυρας χτίστηκαν στην ξηρά και στη συνέχεια μεταφέρθηκαν με έναν μεγάλο πλωτό γερανό, για να τοποθετηθούν στη θέση τους. Μόνο οι Πυλώνες κατασκευάστηκαν επιτόπου.

Η γέφυρα εκτείνεται σε οκτώ χιλιόμετρα από τη σουηδική ακτή μέχρι το τεχνητό νησί Peberholm, που κατασκευάστηκε σε μικρή απόσταση από το μικρό φυσικό νησάκι Saltholm.

Το τεχνητό νησί Peberholm συνδέει τη γέφυρα με τη σήραγγα.

Πλησιάζοντας το τεχνητό νησί με το τούνελ.

Η βυθισμένη σήραγγα των τεσσάρων χιλιομέτρων χτίστηκε από σκυρόδεμα στη στεριά και στη συνέχεια τα κομμάτια ρυμουλκήθηκαν και κατέβηκαν σε μια τάφρο βυθισμένη κάτω από τη θάλασσα του Öresund.

Το τεχνητό νησί όμως δεν παίζει μόνο τον ρόλο της σύνδεσης της γέφυρας με τη σήραγγα. Η χλωρίδα και η πανίδα έχουν αναπτυχθεί ελεύθερα, ανενόχλητες από τον άνθρωπο και το νησί έχει γίνει ένα πραγματικό καταφύγιο για περισσότερα από 500 διαφορετικά είδη φυτών.

Συνδέοντας τη Scania και το νησί Zealand, η γέφυρα του Öresund δημιούργησε μια περιοχή με πληθυσμό 3,7 εκατομμυρίων ανθρώπων χάρη στον σταθερό σύνδεσμο. Τώρα είναι ευκολότερο από ποτέ να ζει κάποιος στη μια πλευρά του Öresund και να εργάζεται στην άλλη. Ως αποτέλεσμα η μετακίνηση με αυτοκίνητο και τρένο αυξήθηκε δραματικά, από τότε που άνοιξε η γέφυρα εμπνέοντας πολλούς Δανούς να μετακομίσουν στη Scania. Οι επιχειρήσεις και η βιομηχανία επωφελούνται από την ισχυρότερη εγχώρια αγορά της Βόρειας Ευρώπης και οι δύο πόλεις Κοπεγχάγη και Malmö έχουν γίνει το σκανδιναβικό κέντρο, για μεγάλο αριθμό διεθνών εταιρειών.

Στρατηγικά η θέση της γέφυρας κοντά στο αεροδρόμιο της Κοπεγχάγης έπαιξε επίσης σημαντικό ρόλο. Πράγματι μόλις βγήκαμε από το τούνελ αντικρίσαμε τα πρώτα κτίρια του Διεθνούς Αεροδρομίου της Κοπεγχάγης.

Το αεροδρόμιο μας υποδέχθηκε ξανά με χριστουγεννιάτικο στολισμό.

Σε αυτό το σημείο η παρέα χώρισε πάλι. Ο σύζυγος με πτήση της Aegean επέστρεψε στην Αθήνα και οι υπόλοιποι τρεις με πτήση της Ryanair πετάξαμε για Σαρλερουά και στη συνέχεια με λεωφορείο της εταιρείας Flibco επιστρέψαμε στη Γάνδη.

Ο χωρισμός όμως θα ήταν για ελάχιστες μέρες, αφού στις 9/11/2019 η παρέα θα ενωνόταν και πάλι, ξεκινώντας για ένα υπέροχο και γεμάτο με φθινοπωρινές εικόνες road trip σε Dinant, Αrlon, Λουξεμβούργο (πόλη, κάστρα και χωριά), Durbuy και θα έκλεινε με Δουνκέρκη, Bergues και βραδινή βόλτα στη Lille.

Eπιστρέφοντας όλοι στις βάσεις μας είχαμε ολοκληρώσει και απολαύσει ένα ακόμα πολύ καλά οργανωμένο ταξίδι που θα θυμόμαστε για πάντα, αναμένοντας ανυπόμονα το επόμενο...


Εύχομαι Καλή Χρονιά, με υγεία και πολλά ταξίδια για όλους μας!!

 

[silversurfer]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ευρώπη

 

[Klair]

Χθες 20/1/2020 δημοσιεύθηκε το ακόλουθο άρθρο το οποίο αναφέρεται στη διάσημη γέφυρα του Όρεσουντ την οποία διασχίσαμε σε αυτό το ταξίδι και για την οποία έχω παραθέσει εκτενείς πληροφορίες και φωτογραφίες στην αρχή αλλά και στο τέλος της ιστορίας.

Νέα λοιπόν στοιχεία έρχονται να προστεθούν στα ήδη υπάρχοντα:

Βάψιμο...13 χρόνων για τη γέφυρα που συνδέει Δανία-Σουηδία.

Η σχεδόν οκτώ χιλιομέτρων γέφυρα που συνδέει τη Δανία και τη Σουηδία αναμένεται να βαφτεί για πρώτη φορά από τότε που δόθηκε στην κυκλοφορία το 2000, ωστόσο εκτιμάται ότι για να ολοκληρωθεί το τεράστιο αυτό έργο θα χρειαστούν 13 χρόνια.

Η Γέφυρα Όρεσουντ, που έγινε διάσημη από το αστυνομικό σήριαλ της σκανδιναβικής τηλεόρασης 'The Bridge', χρειάζεται ένα νέο χέρι μπογιάς για να συντηρηθεί ο χαλύβδινος σκελετός της. Για το έργο αυτό θα χρειαστεί να βαφτούν περίπου 300.000 τετραγωνικά μέτρα γέφυρας.

Το τελευταίο στρώμα από το σύστημα βαφής των πέντε στρωμάτων θα ξεθωριάσει μέσα στα επόμενα 10 χρόνια, άρα θα χρειαστεί να περάσουμε ένα νέο, τελευταίο χέρι για να μπορέσουμε να θωρακίσουμε τα κατώτερα στρώματα, που προστατεύουν τον χάλυβα από τη διάβρωση, δήλωσε ο επικεφαλής του έργου Γιόχαν Νορντ στο Reuters.

Η γέφυρα βάφτηκε τελευταία φορά κατά τμήματα στην ξηρά πριν συναρμολογηθεί στο νερό. Αυτή τη φορά, θα αναρτηθεί μια ειδική πλατφόρμα στο πλαϊνό τμήμα της γέφυρας με τους εργάτες να κρέμονται από γερανογέφυρες στο Στενό του Όρεσουντ.

«Είναι μια πολύ ιδιαίτερη δουλειά διότι δουλεύεις σε ύψος 20 με 30 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας σε γερανογέφυρες για να έχεις πρόσβαση στη γέφυρα», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της Muehlhan Denmark Γιενς Μορκ.

Η γερμανική εταιρεία βιομηχανικών υπηρεσιών Muehlhan έχει επιλεγεί για τα δύο πρώτα χρόνια του έργου, στη διάρκεια των οποίων θα περαστεί με μαύρη μπογιά επιφάνεια αντίστοιχη με 42 γήπεδα ποδοσφαίρου. Ο Μορκ δήλωσε ότι αναμένει να χρησιμοποιηθούν 300.000 με 400.000 λίτρα μπογιάς για όλο το έργο.

https://www.kathimerini.gr/1061029/...ronwn-gia-th-gefyra-poy-syndeei-dania-soyhdia
Και εδώ:

https://m.lifo.gr/now/world/267006/...Social&utm_source=Facebook#Echobox=1579528825

 

[Klair]

Την Παρασκευή 1/11/2019 κατά τη διάρκεια της δεύτερης μέρας μας στην Κοπεγχάγη επισκεφθήκαμε το ορόσημο της πόλης που δεν είναι άλλο από το χάλκινο άγαλμα της Μικρής Γοργόνας.

Στην παρούσα λοιπόν ιστορία έγραψα τα εξής:

Φτάσαμε αισίως στο ορόσημο της πόλης της Κοπεγχάγης, στο διάσημο και πασίγνωστο σε όλο τον κόσμο χάλκινο άγαλμα της Μικρής Γοργόνας και ενώ περιμέναμε να συναντήσουμε ορδές τουριστών να συνωστίζονται για μια selfie με το γλυπτό, αντιθέτως τα πράγματα ήταν νορμάλ και ήρεμα. Τόσο ήρεμα που χωρίς καμία ιδιαίτερη δυσκολία ή στριμωξίδι φτάσαμε ανετότατα ακριβώς δίπλα στον βράχο, πάνω στον οποίο κάθεται το έμβλημα της πόλης.

Το άγαλμα έχει υποστεί πολλές φορές βανδαλισμούς. Στις 24 Απριλίου 1964 το κεφάλι κόπηκε, κλάπηκε και δεν βρέθηκε ποτέ. Ένα νέο κεφάλι δημιουργήθηκε και τοποθετήθηκε στο άγαλμα. Στις 22 Ιουλίου 1984 κόπηκε το δεξί χέρι και επιστράφηκε δύο μέρες αργότερα από δύο νέους άνδρες. Το 1990 πάλι σε μια προσπάθεια να κοπεί το κεφάλι έμεινε στον λαιμό μια τομή 18 εκατοστών. Την έχουν βάψει με χρώμα τουλάχιστον επτά φορές.

Στις 3/7/2020 το άγαλμα υπέστη νέο βανδαλισμό. Γράφει λοιπόν το άρθρο της Καθημερινής:

Η Δανία ξύπνησε σήμερα για να δει τις λέξεις «ρατσιστικό ψάρι» γραμμένες στη βάση της «Μικρής Γοργόνας» που βρίσκεται εδώ και 107 χρόνια στον βράχο απέναντι από το λιμάνι της Κοπεγχάγης.

Η αστυνομία αντιμετωπίζει το περιστατικό ως βανδαλισμό και ξεκίνησε έρευνα.

Το μπρούτζινο άγαλμα τιμά το ομώνυμο παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Προσελκύει ένα εκατομμύριο επισκέπτες κάθε χρόνο και έχει πέσει επανειλημμένως θύμα βανδαλισμού, μεταξύ άλλων από διαδηλωτές κατά της φαλαινοθηρίας και ακτιβιστές για τη δημοκρατία. Εχει αποκεφαλισθεί δύο φορές.

Η συνέχεια του άρθρου:

https://www.kathimerini.gr/1085860/...ania-vandalisan-to-agalma-ths-mikrhs-gorgonas

 

[Μάγδα]

Υπέροχη ιστορία! Αν τελικά πάω φέτος το καλοκαίρι θα χρησιμοποιήσω την ιστορία σου ως οδηγό. Συγχαρητήρια για την υπέροχη περιγραφή και τις φωτογραφίες

 

[Klair]

Υπέροχη ιστορία! Αν τελικά πάω φέτος το καλοκαίρι θα χρησιμοποιήσω την ιστορία σου ως οδηγό. Συγχαρητήρια για την υπέροχη περιγραφή και τις φωτογραφίες

@Μάγδα Σε υπέρ ευχαριστώ για τα τόσο όμορφα λόγια και χαίρομαι ιδιαιτέρως που η ιστορία μου, σου φάνηκε τόσο χρήσιμη. Σου εύχομαι ολόψυχα να πάνε όλα καλά, να πραγματοποιήσεις το ταξίδι και να περάσεις τέλεια!

 

[blade_]

Πολύ ωραία ιστορία! Ιδιαιτέρως λεπτομερής!

Έχω μια ερώτηση, δεν μπήκατε σε κανένα μουσείο αν κατάλαβα καλά? Αν ναι είναι κρίμα γιατί το design museum και το history of kobenhavn ειναι Πραγματικά υπέροχα

 

[Klair]

Πολύ ωραία ιστορία! Ιδιαιτέρως λεπτομερής!

Σε ευχαριστώ πολύ.

Έχω μια ερώτηση, δεν μπήκατε σε κανένα μουσείο αν κατάλαβα καλά? Αν ναι είναι κρίμα γιατί το design museum και το history of kobenhavn ειναι Πραγματικά υπέροχα

Σε αυτό το ταξίδι ήμασταν πιεσμένοι χρονικά (σύμφωνα πάντα με τις δικές μας ταξιδιωτικές ανάγκες) οπότε προτιμήσαμε να αφιερώσουμε όλο τον χρόνο μας, ώστε να γνωρίσουμε όσο καλύτερα γινόταν την πόλη, τα αξιοθέατά της, τα πάρκα, τους κήπους και τις γειτονιές της, αφήνοντας εκτός τα μουσεία. Μόνο τη Βιβλιοθήκη επισκεφθήκαμε εσωτερικά. Υπ' όψιν ότι νύχτωνε πολύ νωρίς (16:30 με 17:00) γεγονός που περιόριζε επιπλέον τον διαθέσιμο, για περιηγήσεις χρόνο.

 

[blade_]

Σε ευχαριστώ πολύ.


Σε αυτό το ταξίδι ήμασταν πιεσμένοι χρονικά (σύμφωνα πάντα με τις δικές μας ταξιδιωτικές ανάγκες) οπότε προτιμήσαμε να αφιερώσουμε όλο τον χρόνο μας, ώστε να γνωρίσουμε όσο καλύτερα γινόταν την πόλη, τα αξιοθέατά της, τα πάρκα, τους κήπους και τις γειτονιές της, αφήνοντας εκτός τα μουσεία. Μόνο τη Βιβλιοθήκη επισκεφθήκαμε εσωτερικά. Υπ' όψιν ότι νύχτωνε πολύ νωρίς (16:30 με 17:00) γεγονός που περιόριζε επιπλέον τον διαθέσιμο, για περιηγήσεις χρόνο.

Η αλήθεια είναι πως το ίδιο πρόβλημα αντιμετώπισα και γω(Φεβρουάριος και νυχτώνει στις 4) οπότε έτρεχα να προλάβω

Εξαιρετική πόλη ή Κοπεγχάγη πάντως, ξαναπήγαινα πολύ άνετα (έμενα κιόλας)