Ρωσία Στη γη των Σοβιετικών,των τσάρων και της ματριόσκας

[Yorgos]

Ας βάλει ένας ταλαίπωρος mod τα πολιτικά σχόλια σε ένα άσχετο τόπικ (π.χ. με τίτλο "Ρωσοφιλία και Ελλάδα" ή "Ελάτε σφαχτείτε για το σε ποιον σύμμαχο την έχουμε δείξει μεγαλύτερη την αγνωμοσύνη") κι ας αφήσουμε την ταξιδιωτική ιστορία ήσυχη. Μια χαρά ωραία ιστορική συζήτηση μπορεί να γίνει αλλά ΟΧΙ ΕΔΩ, εδώ είναι ταξιδιωτική ιστορία, δε φταίει όποιος θέλει να δει μερικές φωτογραφίες και να βρει πληροφορίες για τα αξιοθέατα της Ρωσίας να διαβάζει για τα ναπάλμ και τον Παπανδρέου εκτός κι αν στο μετρό της Μόσχας έχει και κανένα μωσαϊκό του Αντρέα να καταπίνει ναπάλμ.

Και ναι, δε χρειάζεται να συμφωνούμε όλοι με το συγγραφέα της κάθε ιστορίας για όλες τις απόψεις του, αλλά είθισται να τον/την αφήνουμε να γράψει ιστορία κι όχι να απολογείται γι αυτές, όσο κι αν διαφωνούμε ή συμφωνούμε. Όποιος γράφει ιστορία κάνει ένα κόπο αμισθί και για το κέφι και το ψώνιο του, που αποβαίνει προς ώφελος των αναγνωστών, μην αποθαρρύνουμε και τους επόμενους από το να γράψουν.

 

[Triplover]

Δεν θα το χαρακτήριζα ρωσοφιλικη κουβέντα πάρα παραλήρημα κατά των κομμουνιστικων καθεστωτων

 

[KonstantinosAlyona]

Φωτο με ουρανό για τον @KonstantinosAlyona που αγαπά τη Μόσχα και τις φωτο που περιλαμβάνουν ουρανό
View attachment 211133

Να 'σαι καλά, έχω να πάω κάμποσο καιρό, και η αλήθεια είναι ότι πάντα χαίρομαι να την επισκέπτομαι, όπως (κυρίως) και οτιδήποτε "παρακμιακό" εκτός πόλεων υπάρχει σ' εκείνη την περιοχή του κόσμου. Διαβάζω με πολύ μεγάλη προσοχή την ιστορία και την οπτική σου από εκεί.

 

[chris7]

Και ναι, δε χρειάζεται να συμφωνούμε όλοι με το συγγραφέα της κάθε ιστορίας για όλες τις απόψεις του, αλλά είθισται να τον/την αφήνουμε να γράψει ιστορία

Σωστότατος.
Συμφωνώ απόλυτα.

 

[alma]

Βρισκόμασταν σε ένα από τα πιο εμβληματικά σημεία της Μόσχας. Ένα σημείο που παρουσιάζεται σε καρτ-ποστάλ, εξώφυλλα- και όχι μόνο-ταξιδιωτικών οδηγών, ακόμη και σε βιβλία εκμάθησης ρώσικων. Ο καθεδρικός του Αγίου Βασιλείου( Собор Василия Блаженного), με τους εντυπωσιακούς, πολύχρωμους κρεμμυδοειδείς τρούλους είναι σύμβολο για την πόλη. Η ανέγερση του παραγγέλθηκε από τον τσάρο Ιβάν τον Τρομερό, για να γιορτάσει την νίκη απέναντι στους Μογγόλους και την κατάκτηση του χανάτου του Καζάν το 1522. Μάλιστα, ο θρύλος λέει πως ο Ιβάν ο Τρομερός εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ από το αποτέλεσμα, που…..τύφλωσε τον αρχιτέκτονα για να τον εμποδίζει να ξαναφτιάξει κάτι εξίσου επιβλητικό. Τα μεγάλα σκούρα σύννεφα, το κρύο και η μουντάδα του καιρού, έκαναν εύκολη την νοητή μεταφορά μας στο παρελθόν, σε καιρούς σκοτεινούς , δύσκολους και ιστορικούς.

Μπήκαμε στο εσωτερικό του ναού, που πληρώνει κανείς για να μπει αφού λειτουργεί ως μουσείο.

Μπροστά από την εκκλησία βρίσκεται ένα μπρούντζινο μνημείο (Памятник Минину и Пожарскому), που κατασκευάστηκε προς τιμήν του πρίγκιπα Дмитрий Михайлович Пожарский και του Кузьма Минин, οι οποίοι οργάνωσαν το 1611-12, την αντίσταση ενάντια στους Πολωνούς εισβολείς. Μέχρι το 1924, το άγαλμα βρισκόταν στο κέντρο της Κόκκινης Πλατείας, αλλά για να μην εμποδίζει τις μεγάλες στρατιωτικές παρελάσεις, οι Σοβιετικοί αποφάσισαν να το μεταφέρουν μπροστά από το ναό του Αγίου Βασιλείου.

Συνεχίσαμε την περιπλάνηση μας στην Κόκκινη Πλατεία αλλά αποφασίσαμε να μην μπούμε μέσα στο μαυσωλείο του Λένιν,όπου φυλάσσεται το βαλσαμωμένο σώμα του, ενώ εφόσον στο Κρεμλίνο θα μπαίναμε την επόμενη, το θαυμάσαμε αρχικά από το εντυπωσιακό εξωτερικό του, που σε προϊδεάζει βέβαια, για την μεγαλοπρέπεια που θα συναντήσεις και μέσα.

Κατευθυνθήκαμε στον Александровский сад. Ο κήπος πήρε το όνομα του, από τον Τσάρο Αλέξανδρο τον Πρώτο, ο οποίος παρήγγειλε στον αρχιτέκτονα Joseph Bové, την αποκατάσταση μέρους της πόλης που είχε καταστραφεί από τους Ναπολεόντειους Πολέμους.

Φτάσαμε λοιπόν στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, αφιερωμένο στους Σοβιετικούς στρατιώτες που έδωσαν την ζωή τους κατά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, για την απελευθέρωση από την ναζιστική Γερμανία.

Στο μνημείο η φλόγα καίει άσβεστη και η επιγραφή λέει: “Имя твоё неизвестно, подвиг твой бессмертен”, δηλαδή «Το όνομα σου άγνωστο, το κατόρθωμα σου αθάνατο».

Σε κοντινό σημείο μνημονεύονται τα ονόματα ηρωικών Σοβιετικών πόλεων.

Παρακάτω βρίσκεται ο εντυπωσιακός οβελίσκος με τον δικέφαλο αετό που κατασκευάστηκε το 1913 για τα 300 χρόνια της δυναστείας των Ρομανώφ. Επι Σοβιετικής Ένωσης έγιναν αλλαγές και τα ονόματα των Ρομανώφ αντικαταστάθηκαν με ονόματα θεωρητικών της επανάστασης όπως ο Μαρξ και ο Εγκελς. Ωστόσο το 2013 τα ονόματα των Ρομανώφ επέστρεψαν.

 

[alma]

Έξω από το Κρεμλίνο στέκεται ένα τεράστιο άγαλμα με ένα εξίσου μεγάλων διαστάσεων σταυρό στο χέρι του. Μοιάζει να βλέπει τα πάντα στην πόλη και είναι αρκετά εντυπωσιακό, τόσο περνώντας δίπλα του, όσο και βλέποντας το από μακριά να στέκει αγέρωχο, ενώ γύρω του συνεχίζεται το πυκνό μποτιλιάρισμα των αυτοκινήτων μιας συνηθισμένης μέρας στην πολύβουη Μόσχα.

Φυσικά αναφορά στο άγαλμα δεν υπήρχε στον ταξιδιωτικό οδηγό μας, μιας και η ανέγερση του είναι πρόσφατη και έγινε το 2016.

Το πανύψηλο άγαλμα αναπαριστά τον Άγιο Βλαδίμηρο ή Βλαδίμηρο Α’ τον Μεγάλο, ο οποίος υπήρξε αρχηγός του κράτους των Ρως και ήταν αυτός που εισήγαγε στην χώρα την Χριστιανική Ορθόδοξη πίστη ως επίσημη θρησκεία. Βαπτίστηκε Χριστιανός Ορθόδοξος και παντρεύτηκε την Άννα Πορφυρογέννητη, κόρη του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Ρωμανού Β’ και αδελφή των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων Βασιλείου του Βουλγαροκτόνου και Κωνσταντίνου Η’. Η ανέγερση μάλιστα του αγάλματος αποτέλεσε άλλη μια αφορμή (ή αιτία) έντασης μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, μιας και τον Άγιο Βλαδίμηρο, εκτός από τους Ρώσους διεκδικούν και οι Ουκρανοί.

Συνεχίζοντας το περπάτημα διαπιστώσαμε πως μόλις είχαμε κάνει ένα από τα βασικά λάθη που πρέπει να αποφύγει κανείς σε ταξίδι….Ξεχάσαμε να φορτίσουμε την φωτογραφική μηχανή, που είχε ήδη βγάλει ειδοποίηση πως άδειαζε από μπαταρία…

Περπατήσαμε ως το ναό του Χριστού Σωτήρος (“Храм Христа Спасителя”) . Λέγεται πως είναι η ψηλότερη ορθόδοξη εκκλησία του κόσμου.Η ιστορία της συγκεκριμένης εκκλησίας με είχε εντυπωσιάσει πολύ πριν το ταξίδι, όταν διάβαζα για αυτήν σε ένα ρώσικο κείμενο.

Η εκκλησία όμως που αντικρίζει κανείς σήμερα δεν είναι η αρχική. Ο αρχικός ναός κατεδαφίστηκε την δεκαετία του’30 με εντολή του Στάλιν και κάποια από τα μάρμαρα του ναού, βρέθηκαν να κοσμούν σταθμούς μετρό. Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή. Η ανέγερση της εκκλησίας για πρώτη φορά, αποφασίστηκε μετά την νίκη των Ρώσων έναντι στον Ναπολέοντα το 1812. Σε ανάμνηση αυτής της νίκης ο τσάρος Αλέξανδρος Α’ υποσχέθηκε να χτίσει μια εκκλησία για να ευχαριστήσει τον Θεό και ο ναός ξεκίνησε να χτίζεται στα Воробьёвы горы το ψηλότερο σημείο της πόλης. Στο μεταξύ ο Αλέξανδρος Α’ πέθανε και τον διαδέχτηκε ο αδελφός του ο Νικόλαος Α’, ο οποίος άλλαξε, εκτός από την τοποθεσία όπου θα χτιζόταν ο ναός, και τον αρχιτέκτονα που θα τον έχτιζε.

Οι εργασίες προχωρούσαν αργά και πέρασαν δεκαετίες μέχρι να ολοκληρωθεί το χτίσιμο, ενώ άλλα 20 χρόνια διήρκεσε και η αγιογράφηση του ναού. Όταν ολοκληρώθηκαν οι εργασίες ο ναός ήταν πολύ εντυπωσιακός και πολυτελής. Σε ρώσικα κείμενα αναφέρεται πως μπορούσαν να βρίσκονται ταυτόχρονα 7.200 άτομα μέσα, αλλά σε πανηγυρικές λειτουργίες ο κόσμος ξεπερνούσε κατά πολύ αυτό το νούμερο. Μέσα στο ναό αναγράφονταν τα ονόματα ηρώων της μάχης έναντι στο Ναπολέοντα.

Στην εποχή του Στάλιν όμως αποφασίστηκε η κατεδάφιση του ναού και στη θέση του το χτίσιμο του Дворец Советов. Όμως ούτε αυτό έμελλε να στεριώσει μιας και εξαιτίας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι εργασίες σταμάτησαν.
Το 1958 τελικά ο χώρος μετατράπηκε σε μια τεράστια ανοιχτή πισίνα.

Τη δεκαετία του ’90 αποφασίστηκε να ξαναχτιστεί η εκκλησία. Συγκεντρώθηκαν αρκετά χρήματα από δωρεές απλών πολιτών και τελικά τέλος του'99-αρχές 2000 η εκκλησία άνοιξε ξανά.
Εξίσου περιπετειώδης αποδείχτηκε όμως και η προσπάθεια μας να δούμε την εκκλησία εκ των έσω…Και μάλιστα οι προσπάθειες συνεχίστηκαν και τις επόμενες μέρες. Αυτά όμως σε επόμενο κεφάλαιο.

Περπατήσαμε αρκετά και αρχίσαμε να πεινάμε.Και που καταλήξαμε να φάμε; Σε εστιατόριο με φαγητό….Σιβηρίας. Οι επιλογές πολλές από ψάρια, πάπια, ελάφι μέχρι και…. αρκούδα σε μπιφτέκι.

Η φωτογραφική μηχανή εδέησε-παρά το πόσο ξεφόρτιστη ήταν η καημένη- να βγάλει μια φωτό και έτσι έχω μια ωραία ανάμνηση από την μερίδα μου με πάπια και φρούτα…

 

[Sassenach77]

Συνεχίζοντας το περπάτημα διαπιστώσαμε πως μόλις είχαμε κάνει ένα από τα βασικά λάθη που πρέπει να αποφύγει κανείς σε ταξίδι….Ξεχάσαμε να φορτίσουμε την φωτογραφική μηχανή, που είχε ήδη βγάλει ειδοποίηση πως άδειαζε από μπαταρία…

Που πας χωρίς power bank ! Γρήγορα για ψώνια

 

[alma]

Που πας χωρίς power bank ! Γρήγορα για ψώνια

'Ελα ντε!Και όχι τίποτα άλλο, μετά περπατήσαμε χιλιόμετρα εκείνη την μέρα και είδαμε πανέμορφα πάρκα, γραφικά κτίρια και αρκετές γειτονιές άξιες φωτογράφησης.

Ευτυχώς που είδαμε τόσο ωραίες εικόνες και φωτογραφίσαμε τόσο ωραία μέρη τις επόμενες μέρες, που κάπως αποζημιωθήκαμε για το λάθος εκείνης της μέρας.

 

[Vasileti]

Η ανέγερση μάλιστα του αγάλματος αποτέλεσε άλλη μια αφορμή (ή αιτία) έντασης μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, μιας και τον Άγιο Βλαδίμηρο, εκτός από τους Ρώσους διεκδικούν και οι Ουκρανοί.

η ίδια φυλή είναι, οι Ρους ξεκίνησαν από το Κίεβο. Ο Αγιος Βλαδίμηρος στο Κίεβο γεννήθηκε και βασίλεψε. Παραστάσεις του προυπήρχαν άπειρες σε νομίσματα, εικόνες κλπ αντικείμενα σε όλη την Ουκρανία.
Παρεπιπτόντως και ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος, (στην Εύβοια), Ουκρανός ήταν, παρά το προσωνύμιο.

 

[Vasileti]

Οι επιλογές πολλές από ψάρια, πάπια, ελάφι μέχρι και…. αρκούδα σε μπιφτέκι.

αρκούδα διαλέγουμε..

 

[alma]

αρκούδα διαλέγουμε..

Την διάλεξε ο συνταξιδιώτης μου και έφαγα κι εγώ.

η ίδια φυλή είναι, οι Ρους ξεκίνησαν από το Κίεβο.

Εγώ το ξέρω πως είναι ίδια φυλή αλλά αυτό δεν τους εμποδίζει να έχουν διαμάχη ακόμα και για τον Άγιο Βλαδίμηρο.

 

[Vasileti]

κάπως σαν χοιρινό